장음표시 사용
141쪽
hunc actum Iurisdictionis in ipsos exercere, cogEndo ad prosellionem fidei
Regulares concionaturos, & in hoc senili possunt intelligi Doctores omnes, qui tradunt posse Episcopos exigere proseisionem fidei etiam a Reguiaribus concionaturis , quidquid dicat in contrarium Cespedes Doctor Hispa
nus de exempl. Re utar. dub. I93. cap. Io.
ubi mordicus sustinet in hac re EpiGcopos nullam habere iurudictionem supra Regulares.
Regularibus non semper exigenium
ALtercantur Doctores,potissimum
Saeculares cum Regularibus de . hac materia ; sustinentes acriter Regulares Doctores, nec posita, nec deberi Concionatores Regulares ab Epist pis Garmnari tum ex Constit. is, Leonis X. edita in Concit. Lateran. quae incipit Sufrna Maiestitis, cte. tum ex Trid pes .3. cap.2.4 reform. Vbi tantum praecipitur, quod debeant Regulares
praesentari Episcopis examinati, & approbati a suis Superioribus ad hoc ut ab ipsis benedictionem, vel licentiam obtineant concionandi, & pro hac docti in a multas congerit rationes Panquali g. in Auditi ad Lauret . qu. 3. Contra
quam doctrinam pro veritate sentien- cum est, posset, ac debere Episcopos, quandoque concionatores Regulareseraminare, & pro concionibus approbare, cum nomine Superiorum in hacm teria veniant citam Episcopi, quibus Regulares in hac re submissionem,& obedientiam praestant, petendo benedictionem, vel concionandi licentiam; imponitur enim maximum onus Episcopis inuigilandi supra conciones,
jam Resulari. quos temper Possunt
corrigere, punire dc a tali mi nere stis pendere, tamquam Apostolicae Sedis delegati, fi delinquant in tali ossicio, unde signum est ad ipsos. quoque ii octare, tamquam Superiores Regulariuin hac praecisa materia id omne agere, quod agunt cum subditis suis Superi res Regulares, & haec doctrina tradit
ab HentiqueZ lib. io. Sum. cap. 3 3. a R dri eZ in quo. R. Iul. tem. 3. qu. 3 2. a Vener. lib. o. examin. Dissop. cap. v. aBarbos. d. potest. Di . Allegar. 7S. ab Antonet t. lib. . Ruim. Ecelsas . a Lauret. qu. 3. , & ab alijs pluribus. Vettiui tamen est, quod cum fiat examen in ordine ad cli gnoscendam doctrinae lis bilitatem, si constet Episcopis sine ex mine de doctrina, & habilitate Regii
latium , qui sunt concionaturi , pote runt eos tamquam viros,insignes, α iam probatos admittere sine elamine, quia tunc cessiat finis examinis, ouei admodum etiam possunt ita probatos admittere concionaturos Superiores Regulares,absque praevi' examine; est enim eadem ratio. quo ad omnes S periores concionatorum, quibus sem. per, vel per examen , vel sine examine
debet innotescere eorum nabilitas, α doctrina.
Non semper permittenda ab isse pii faria
absehiendi a casibus reseruaris Re u ribus exemptis inpropridis Ecele, r.
Vnus est.& pars Episcopalis sa Δ dentiae aduertere diligenter, ne Regulares per praeiumptam quamdam facultatem absoluendi a casibus resto uatis Ordinariis locorum, illam eo ceant in preiudicium Epistopalis Iurisdictionis; licet enim Doctores quam plurimi doceant. & praesertim e recemtioribus quos affert hasqualig. q. ora
142쪽
V., 6. quod possint Regulares de
Jure ordinario independenter a sumcumque yriuilegio in propriis Ecclesiis exemptis abibluere a Reler ualis, supposita illorum opinione, qui volunt in a liena Dioecesi quemlibet posse absolui a rete ruatis in propria D cuces , cum Ecclesiae Regularium exemptae,iς habeant tamquam alienae Di celes in ordine ad Consessionem, & potest tem absoluendi, non enim videntur Episcopi pone extendere suam Iuris dictionem ad Joca ista e empla , dcconsequenter neque casuum rei crua.
Mationem . Quidquid sit tamen du eiusmodi doctrina, non debent Epis.copi permittere quod Regulares exem ant hanc ab ipsis praelum piam faciati
tatem abioluendi a Ieseruatis, etiam m
.Proprijs Ecclesijs exemptis , certum benim est mod nullus Conticarius po-acst ablbluere poenitentem, rusi habeat in ipsum aliquam iurndictionem, Vel ordinariam, vel xx delegatam, ut ha- iur ex Trid. I s I . cap. 7. M Sacram renit. , eo quod ab Olutio sit per 3 dum judicialis sententis, quae lolum in subditos serri potes'. RegulareS aulcm, Mia nauis exempti, & in loco exemptu non habent iurisdictioncm in iubditos Ipilcopi, quo ad casus re se malos, nec tales subdau xllo modo iubijciuntiar Regularibus . et sarr si sint in , Proprii
ypti copo superiore, qui Nere illam no
, linia approbat Ieseruationes caluum quae fiunt ab Ordinarijs locorum, non censetur illam coccdere Regularibus.,
Data omnimoda aquiparatione inser toea Rergulariam exempla, O loca extra Dii sit , permittenda . st Elis opis Iacultas absoluendi a reseruatis.
FAuebit sortasse huie doctrinae Epl.
copalis Prudentia, si in eam inriten. tiam abierit, ut supponat eodem modo differendum esse de locis extra Dioecesim, di de locis Regularium c emptis polita namque hac omnia moda aequiparatione, non video dis
paritatem, cur extra Dioecesim latea, aur omnes, posse habentes casus re se
aiatos in propria Dioecesi absolui a qu libet simplici Consessario, & non rosint itidem absolui a Regularibus an siis Ecclesijs exemptis I vel enimaton est admittenda omnimoda aequb.paratio, vel si admittitur, ratio dii par, ratis adimitur. Quod vero loca exem-lia Regularium sint aequiparanda lo- is, Ecclesijs extia Dioecesim, ubi Epit copi nulla habeant, vel exerceant iuri id ictionem , videtur colligi ex cast. m Episi pus de o . Ordin. O 6. ct ex
. 'peto ubi plures alii DD. apud Suarca dij. I. de M. quibus etiam videntiat odi pitςr ilii omnes DD. quQs aD sertaeas quali g. in sipracu. Ego tamqn nunquam sentiora locasxpmpta in Diuccc si e Miomnino comparanda in locis extia Dioecesim, quia loca . empta intra Dioecesim, utpote Veruexistenti in Dioecesii propria Episcopi semper dicant aliquam iii biectionem , quia Epi*opu potesti in illis aliquam e cxcere iuri dictionem 3 ivnde Epis copi in Ecclesijs, quantumuis exem-
143쪽
dam dei cta, si ibi contingerent, de
potest etiam Balda chinum erigere ad exercenda Pontificalia. quod denotat aliqualem iurisdictionem.
Maria ab Episeopis permittenda facultar Ie gulae bis in causis, qua spectant ad Tribunal Saneia In iustionis. X Bu'Ia Pauli V. constat satis proli bitio iaci . Regularibus non proceden i contra suos Subditos in causis Sanctae inquisitionis . concessa hac facultate dumtaxat Episcopis, α Inquisitoribus; quapropter Episcopi tene tur pol illi num eiusmodi causis sed iam attentionem prae ista re , ne aliquid permittant Superioribus Reg ilarium In praeiudiciu ri Tribunalis Sanctae Inquisitionis. Caulae veto ad hoc Triabunal pertinentes, de quibus proh dentur Superiores Regulares per d.cta Pauli U. Constitutionem, sunt in prinus caulae haeresi, , seu quocumque modo ad haer sim iectanies, cum sit hoc Tribunal erect im principaliter contra illa omnia delicta, quae quoquomodo haeresim continent, vel hae resim concernunt, ut sunt delicta fautoriam , receptorum, de sentorum naereticorum. yt Magiae , Sacrilegia, Si Perstitiones, blasphemiae haereticales,
Apostasiae a Fide, Schismata. & id ge-
Mus alia, quae Omnia, vel sapiunt haeresim, vel dicunt relationem ad haeresim. Causae quoque Religiosorum contrahentium Matrimonium, siue publice, siue in abscondito , cum contineant sulpicionem de haeresi , spectant adi Episeopos, & In qui litores, quemadmodum etiam illorum caulae. qui non ordinati celebrant Missam, vel audiunt conia Iliones, vel sollicitant in conses,
sione pro se, vel pro at is; idque statis
tum est per Constitutiones Summora Pontis Gregor. XIII Clem. VIII. de Gregorij XV. Iitiissime autem huius
modi caularum cognitio abdicatur Superioribus Regularium. & ad solos Epii copos, & Inq; utitores detertur cain eorum Tribunalibus magis iuridi crioc leuere res tractentur, dc ob freque experimentum in his casibus diligentius construuntur processus cum in e rum Curijs melius intelligatur modus, dc ordo interrogandi, examinandi, de conueniendi Reos, quam apud Regi lares, quod scite aduertit Pegna in Di
rect. Inquisit. pari. 3. comment. 7 . Addi que Paiquabg. in addis. ad Lauret. qu. I.
hanc fuisse causam finalem in Constit. Pontic ut patet ex verbis illius. s Inte est namque plurimum Christians Rebpublicae, vi fides pura, de illibata set
uetur, unde maxima fuit necessitas st tuendi, ut caulae omnes quomodolibet ad fidem spectantes, sedulo examinarentur, dc cum maxima cura tractarei tur, ne aliquod praeiudicium fidei sui oriretur.J Excipit tamen Carena de οσα
res Regulares habentes in loco Iuris dictionem quasi Episcopalem, quos docet posse in causis Inquisitionis procedere contra Regulares tuos subditos, ita tamen, ut non possint per se solos exercere illos actus, quos neque E Gcopi possunt sine Inquisitoribus, cum
teneantur eumdem modum seruare,uem lemant Episcopi; quemadmo-um enim ratione Iuri ictionis quasi Episcopalis habent authoritatem in . Tribunali Inquisitionis , procedere contra reliquos, sic etiam poterum contra proprios iubditos.
144쪽
In cauilla sancta Inquisitionis non seemper ab Epippopis procedendum una cum Inquisitoribus. EX Gem nti in cap. multorum de Heret. plura recensentur.quae potest fac
re Episcopus sine Inquisitore, & viceveria Inquisitor sine Episcopo, quae nooperae pretium est hoc loco recensere, Cum facile legentibus textum possint occurrere. Tota dissicultas est ge processit. quo ad sententiam definitivam ro Reis, vel condemnandis, vel a
oluendis, communis namque doctrina Canomstarum est, tum ex clementis..ialata , tum ex c. pro hoc de haeret. lib. 6.
non posse unum sine altero ad sentet tiam deuenire, quod si deueniunt, ita tum ipso facto, oc iure sit irritum. In qua re puto esse distinguendum de sententia, cum alia sit sententia conde natoria, alia absolutoria, de prima cer-
tum est neutrum seorsim ab alio posse ad illam deuenire. cum hoc si statutum in fauorem Rei ad vitandam gravamen, quod ab uno tantum posset inferri, quae tamen ratio finalis cessat, uando sententia est absolutoria; vne sequitur, quod ad hanc uterque,
unus nempe sine alio posset deuenire, quod tradunt Pegna in Direct. m. 3 3. r. 3. Clarus s. haresis mι m. s. Soula in Aphori . Inni sit. lib. a. cap. 37. Molis. ae Iuli. O tur. irati. 3 disp. 28. Palaus
Ca ena de incis Inquisit. pari. I. it. 4. qu bus adhaeret etiam Farinae. Rotas. Azor. & alii apud Lauret. quast. 2. Lucet oppositam doctrinam tutiorem a Pellent. Quo ad lententiam etiam coisdemnatoriarn definitivam nonnulli caP quali g. in audii. ad Laurei. Lmitant
suprapositam doctrinam, ex eo quodsi Epii copus abesset a Dioecesi, dc non
posset cum Inq risitore conuenire, vel nollet, neque per te, neque per alium, tunc posset loliis Inquisitor ad illam sententiam procedere , cum propter absentiam unius Iudicis non debeacursus causarum spectantium ad hoc Tribunal impediri, ubi summa cum arquitate semper procedendum est, cahac tamen conditione, ut expectetur terminus a Iure praefixus, iuxta quem compiletur processus, & inuicem c municetur, antequam deueniatur ad torturam, vel ad sententiam defirutisuam, docent tamen Pegna, Carena, cte
alij ex vi Costit. Alexadri VI. posse Inuisitores solos sine Episcopis procoete in causis Lamiarum.
Non admittenda ab Dis pis tamquam e lidae renunriationes faeta a Regularibus
ante professionem , nisi obtenta ab Usis ocretia, vel ab ipserum
LEx ista, quam indicit Trid. Reguls
ribus omnibus cap. 16. pus et . in telligenda est tantum de renunciati
nibus ab ipsis factis post siusceptum habitum Religionis in ordine ad Nouitiatum, non vero de factis ante lutceptionem habitus, data etiam cogitatio
ne praecedenti de ingressit Religionis, sic declarauit S. C Concilij, bc habetur
ex Rota apud Duran. decis I 2I. m. 33 ut aduertit Pas quali g. in ad . ad Lauret. qui affert in hac re communem Do torum sententiam. Debent igitur N viiij Regulares, ut val das faciant suas renunciationes obtinere licentiam ab Epilcopis locorum. ubi sui proscssuri, eatque facere intra duos mentes prinximos
145쪽
ximos ante pro sessionem, quae non intelliguntur emcctum ilium sortiri nisi secuta prolassione ex Decreto eiusdem concilii Trid. l. e. Dissicultas est de renunciationibus, quas faciunt Montales ante prosessionem , an scilicet ccnsendae sint validae, si 1iant cum ibi a liscentia Vicari j Monialium, cum Concilium requirat vel licentiam Episco- , vel licentiam Vicari j. Quidam negant,cum nomine Vicari j apud Concilium , & alias Constitutiones Pont, scias semper veniat Vicatius Genera- Iis , qui totus vere gerit vicem Episc si . Alij tamen assirmant, quia cum Nicari js Montalium comissa sint om-ria negotia Monialium ab Epii copo, ac in ipsis Vicaiij et iam Montalium gerant vices Episcopi, pinant etiam in renunciationibus admitti eorum licentiae , tan quam validae 3 ac si e stent ipsi Vicari j Generales in rebus conceris xentibus Noniales , dc ita refert struatum in praxi Pa quali g. l.c. Neapoli stibArc episcopis Cardinali Carai a , dc Cardinali Boncompagno Sic etiam validatis Regularium renunciationibus per licentiam Episcopi, vel Vica- xij, liberum iρmen Grit Novitiis cas ique ad extremum diem pioscisqnis Icuocare , quod notauit Menochius
decernit nullam renunciationem. solariri suum estectum, misi sic quia . Profecone, ex quo vicetur Omnis Icau'ciario induere naturam testarnenti, qu ideo IemPer reuocabile est, quia nod
s nis per plures mei ius, dum inod sint ita ae intra duos mcni s proxim0spri, fessionis tempoxi lcg9 aritor, quod ος claratum est a tia CCI gr.
Ae I . Octobris, ni habetur in collect. Decla. rat ex Bello. Enct his agit da quaestio an subsistatit renunciationes Regularium, quando assumuntur ad Episcopatum, an vero reicindi possint, ted quia hoc alibi ivse agendum est, pro nunc tantum dico posse reicindi, quod restri Aldan. 0 GNemi. Canon reseo . lib. t . iam iuiue declium, & confir--at etiam Molscis Const. I. a
Reel inationes Regularium pro irritanda Pr
Iessione ab Episcopia audien si fiant. .
intra quinquennium a diei fir sponis. . . '
CVm certum sit ex Trid. cap. 19.
vit. de I erui uri caulam Duilitatis
prosessionis ei e petita ea m c0ram η- periore proicissi Regularis , dc ctiam coram ordinario, dubita: ut apud Dictores de quo Superiore , dc de 'Ordinario sit intelligendu Concilium,
dc communior doctrina ea est , qu aetiam S. C. Concilii adprobauit die . . Dccembr. Ani . a '3. INCd sit intra quinquennium deducenda causa nulli
talis prostilionis conii ctura , dc co: Supcriore Resulari illius Nonasterii, in quo prosessionem emisit, dc coram ψrdinario illius luci, ubi existit Mon sis rium, in quo Regularis pros: si is e*quae doctrina habet lo 'in cli'm quoad Moniales, pam dictio i quicumque
culinum comprchendit etiam sinu b
146쪽
e petit Regularibus nulliter professis
intra quinquennium, eadem prorsus competit Religioni, quae non debet esse interioris conditionis in contractu prosessionis, cum Religio, de Religi sus sint correlatiua,nec possit cogi R ligio, ut stet contractui inualido in sui detrimentum, maxime cum Religio in certis casibus possit etiam ei jcere valide professum, ut habemus in praxi,& adest Decretum S. Congr. sub die s. Ianuar. I 636. iussu Vrbani VIII. , quod
refert Pa quali g. in addit. ad Lauret. , ex
quo aperte colligitur,posse Superiores eiicere nulli ter professos; tenor autem totius Decreti est a ud pas qualis. l. e. quod incipit, sanestissimus Dominus Noster Urbanus, ctc. Si vero quaeratur quinam sint Iudices competentes pro Religione reci amante, Responso est,esse S C.
Concilij priuatiue quo ad omnes; si
nullitas prςsumatur,quia Regulares nosint recepti, aut profes4 in locis designatis 3 pro nullitate autem ex alijs capitibus esse eosdem Iudices, qui dem tantur a Concilio pro reclamatione Regularis pro sessi, quod not. Barbos st. Episcop. Allegat. IO . num. I i.
compellendi ab Episeopis Regulares ad Leuionem Sacra Seriptura faciendam . in iis Moiiafrijs.
QVpponuntur Episcopi omnes Sediso Apostolicae Delegati in oldine ad
cosendum Regulares, ut in suis Monasterijs Lectionem exerceant Scripturae sacrae; habetur namque in cap. I. de
hq ser. β s. s. quod Epitcopi opportunis remedijs compellant, ut I cctio Sarrae Scripturς habeatur in Monaste js M Moeriuar, ubi commode ficti porcst,
addita clausula, si tame in hoc eorum Abbates negligentes fuerint. Dissicultas est,an ex dii positione Concit.Trad. intelligantur in hoc Regulares omnes comprehensi, & subiecti Episcopis, an vero solum Monachi, & Abbates Monachorum. Plerique Doctorum volune Regulares omnes comprehendi sub Decreto Trident. ex fine,quem habuit Τrid. ad condendam talem Legem, ut se extendit ad omnes, ne icilicet ni Regulares ignari sacrae Scripturae. Alii vero volunt Monachos solum modo esse comprehensos,cum de illis ramum fiat expressa mentio per verba Tridentini I praetcrtim, quia etiam in alijs rebus non est eadem dispositio Concilii in ordine ad Monachos, & in ordine ad alios Regulares, quod praecaeteris notat Pa qualig.apud Lauret.dena in alios citans Doctores pro hac Sententia, quae quidem verior censen da est. Quin ea tantum Monasteria Monachorum debent intelligi com prehensa. quae commode alere possint Scholasticos', &Doctores, & in quibus copia I rctorum, & Studentium possit iacile iubilentari. Remedia V ro, quibus Episcopi compellere polssit Regulares ad Lectionem Sacrae Scrip .
tura , non sunt centurae, vel Excommunicationes, quae solent adhiberi in Iu ris, sic Iurisdictionis Episcopalis subsidium , sed alia quaedam remedia tua,
uiora, quae maxime coniarunt ad Obtinendum finem dii positionis Concili jι in quibus semper habet locum ordiana: ij arbitrium: non conceditur autem iacultas Episcopis adhibendi fortiora remedia, quia, cum haec sint speciali nota digna, indigent etiam speciali expressione . quae non habetur in Conci. lio; nunquam enim generalis disposi tio compreherdit ea, quae indigent specὶali ditpositione, oc exprestione, ut habe
147쪽
habemus in Lege Ius obligatione generali f. d. Pignoribus, ct ex cap. I . de Dr. Vicar.
mpellendi ab Di pis ad praedicationem
Regulares, atraue quomodocumque exempti, habentes curam enimarum.
quavis ratione exemptos,ui sic rus compellere potest, immo debet ex Trid. cap. 8 . de reserisess. s. idque cum sit Christianae Reipublics necessarium, ad salutem populorum promouedam. tenentur ordinari, locorum,tamquam Ecclesiarum summi directores, non negligere, nulla personarum, quamuis cxemptatum, exceptione; unde Regulares ipsi ab hac subiectione Episc
Porum non eximuntur, si curam ge- .rant animarum , Quapropter ijdem Episcopi attente considerare debent super qualitatibus eorum, qui sunt assimittendi , ne dum ad gerendam cura animarum, sed etiam aci praedicationis munus exercendum; nam si contingat quod Deus auertat) aliquos ex ignorantia , vel malitia esse errorum disseminatores in populum, tenentur statim illis praedicationem interdicere, &ctiam contra eos lecundum Iuris dispositionem , α loci consuetudinem Procedere, tametsi Praedicatores le esse innino exemptos praestiniant. Caetcii vero Regulares non habentes curam Animatum in hoc tantum dicuntur
Episcopis lubiecti, quod neque in F celijs iiii ordinis possunt concionari,n si benedictionem betant ab Episcopis locorum ordinarii 3 an vero necessarium sit . ut nc di m licentiam petant, scd etiam obuncam, hoccst comtrouersum apud Doctores, videtur nuque Concilium, id tantum Regularisbus imponere, ut se personaliter praesentent coram Episcopis, atque ab illis benedictionem petant, antequam imcipiant praedicare, non vero iniungit, quod licentiam obtineant, ex quo pili
res inserunt solum petita, & non ob tenta licentia , posse Regulares in Eceles ijs sui ordinis praedicare 3 quod ubdetur aperte constare ex sequenti ipsius Concili j dis' sitione, ubi conci naturos in Ecclesijs, quae non sunt iiii ordinis praecipit expres e ad obtinemdam licentiam ab Epitcopis . Additur Constitutio Vrbani VIII. in torma Breuis, quam affert Barboc de ost cor potest. DF. qua declaratur ad conci nandum in Ecclesin sui ordinis sustiacere Regularidus, quod petant ben doctionem ab Episcopis, licet non o tineant i quae Constitutio licet xi de tur facta ab Urbano pro sola Diu cesi tenensi , cum tamen quo ad hanc
pactem sit deςlarativa Iuris commmnis , debet habere eamdem extens nem, quam habet Ius commune d claratum, cum declaratio non inducat
nouum ius, sed tantum illud idem clarius dilucidet ι quod habetur ex doctrina communi Iuristam a iis ι. At toto f. d. hae d. institui. O in ι. Haredes p.
Canonistarum cum Glos. in cap. -- i or in cap. per mas, in quibus terminis volunt plures esse accipiendam etiam Constitutionem Gicg-j XV., quae incarit, Inscrutabilis. .
148쪽
aufert priuilegia, eum de illis nullam
mentionem faciat, nec est verisimile
quod Concilium velit strictiori modo esse obseruanda interdicta Oλdinarii , ruam inierdoa Sedis Apostolicae,quetiebus priuilegiatis communiter non obseruantur,oc haec doctrina coli git ut ex HenriqueZ Lb. I 3. p. s. ex Mirand.
Cen lara, ct Interdicta etiam in Ecelesiis Regulatria o ab Episcopis promulganda.
dam mentis halucinatio , ut meam' abeant sententiam, non posse in eorum Ecclesiis, ut omnino exemptis, centuras, & interdicta promulgari ab Episcopis, ea nimirum quae ab ipsis locorum ordinari j v solent emanare; sed ad summum esse seruanda, & publicanda illa, q iς immediate emananta Sede Apostolica , quae possunt Episcopi praecipere, ut publicentur, & feruentur tamquam Delegati ei uidem S dis Apostolicae. At post Trid. neminem puto noc errore deceptum, siq2iidem in cap. IO. se f. 23. de Regularibus, habemus, quod Ccnturae, & Interdicta, ne dum a Sede Apostolica emanata, sed ab Ordinarijs locorum promulgata, mandante Eescopo a Regularibus in eorum Ecclesijs pcblicentur, atque ruentur. quae Concilii verba adeo e pressa,& aperta sunt, ut nulla indigmant declaratione . Dissicultas est, an
litibus huiuimodi Interdictis adhuc Regulares possint d. vina Ossicia celebrare ijs diebus , quibus id ipsis indulgetur per Privilegia ex cap. Cum . Plantare, ex cap. Vt priuilegia is Priuileg., ex ea . in . de Priuileg. m 6. ct m cap. Alma Mater da Sent. Excom in 6. , ubi Doctores videntur satis ambigui super haere, cum aliqui putent Concilium non derogare Privilegijs, alij vero opinentur per Concilium auferri, & aboleri quaecumque Privilegia in illa materia. Ego tamen cum illis libenter essem, qui sustinent per Concilium, non auferri Privi si nam Concilium solum Praecipit Obaruari aeterdicta, non auteis flat. Reli'. cap. 7. ex Sayr. Lb. 3. dacessur. quibus additur Pas quali g. in addit ad Lauret. cum Peyer. OZan. Gainuant. Cel pedes, & alijs pluribus hane
Diam exempti omnes.O Regulares obligandi ab Epi pis ad seruandos dies festos, qui ab Qsis praecipiunt- in propria Dioecesi.
ESsse in Episcopis potestatem legis
lativam ad praecipiendos dies se-stos in quacumque propria Dioecesi,
nemini dubium est, ac propterea Omnes quoscumque Di celanos , quomodocumque exemptos, etiam Regu- lares ad illorum obseruantiam tentiri, est exrra omnem controuersiam apud
Doctores; quod tamen pro Regula tibus intelj igitur.tantum quo ad tincti ficationem dierum, & cessationem ab operibus siemilibus iuxta praescriptu in . de ali js festis diebus, qui etiam ab ipsis seruantur in Ecclesia, non Vero q ιο- ad ritus, & Ossicia Diuina, nam Regulares omnes poterunt semper, arri priuate , quam publice recitare ossicium Diuinum , & Missas celebraret iuxta proprium ritum; neque in hac re i nentur obedire Episcopis aliter praeci- .
149쪽
dos esse dies festos a quibuscumque exemptis, etiam Regularibus, qui praecipiuntur ab EI h opo in propria Dic
ccsi; non vero esse innovandos ritus , dc ossicia. quod etiam iradunt Ugolin. de o . usi. cap. zo. Piasec. yart. 2. Pr xii υ Fal. Tan bur. tom.3. de Iure Ab bat. disp. ι 3. Qu. II. Pcycr. de Priuileg. ad Constitur. 28. Leonis X. Barbos.. ute. IOI. ur potest. se. Gipedes de exemP. Remis iam cap. 2o. & alii plures. Maior dissi. cultas est, an exempti omnes, dc Regulares sint obligandi ab Episcopis adseruanda festa votiva populi, nimirum festa libere ex voto a populis suscepta, nam ex doctrina SancheZ lib. 4. Sum. eap. I s. dc etiam VatqueZ Ioa. disp. I 67. debent etiam quicumque exempti ad huiusmodi festa votiva seruanda obligari , cum ipsi quoque veniant sub a pellatione populi voventis, dcc. At non esse obligados Regulares, dc alios ςxemptos ad talia festa votiva seruam da, docent probabilius Bordon. in Co
ticles cap. s. Phil Pp. a Conce tract. da Decim. Pclli Z. iom. I. Manuar. dc alii plures, cum Pa ualig. in aurit. ad Lauret. Ec ratio est, quia Trid. Vt patet ex ver
bis, non loquitur de festis votivis, sed tantum de illis festis, quae Episcopi se uari mandant, qualia non sunt votiva, quae originem habent a voluntate v vcntium, non a Religione Episcopo xum praecipientium, quae mandant illa seruari pote state quadam legislatiua tRegi, lares enim, dc ali ν exempti non ri sunt nominari appςllatione populi
Vouentis, cum nullo modo eorum V
populi voventis, eum sint alterius ordinis , dc digniorem per se constituant
Cuendi Regulares ab Episcopis ad erue Baliachinum in propriis Ecclυρι
EX Decreto Clementis VIII. quod
extat apud plures Doctores, comstat aperte, ne dum posse Episcopos uti Baldachino in Ecclesijs Regularium exemptis 3 verum etiam eosdem Regulares censuit compelli posse ad illud igendum, si renuerent , marii quando ab Episcopis Pontificalia sunt exercenda, est namque etiam de Iure antiquo, quod accessbrium sequat principale . Hoc tamen priuilegium soli Episcopali dignitari concessum, non debet extendi ad Vicarios Gen rates , sia enim declarauit S. Rituum Congreg. die Io. Iulij I 6ai. Neque, ut ab Episcopis Baldachinum erigari in Ecclesijs Regularium, agendum racum Superioribus pro obtinendo comsen tu; quidquid sit, an id esset agendum de Iure antiquo, ut notat Cardin. Z barella in Clament. s. g. ., nam haec doctrina no habet locum post dictum Decretum ; ubi enim datur potestas Episcopis compellendi Regulares per censuras, non est necesse contensam ii lorum obtinere 3 quod intelligendum est etiam de ipsis Monasteriis exeminis
Regularium, ubi possunt Episcopi pro
libito Baldachinum erigere, iuria din' ctrinam Palqualigi, in addis. ad Guret, de Franchis qu. I. ubi refert plures D nidem sentientes, quamuis dicat non posse cogi censuris Regulares ad obgendum Baldachinum in Monasteriis, cum Dςcretum Apostolicum loquatur
150쪽
tantum de Teclesiis, quod tamen du- exercenda, & posito. quod dele emebitanter asserit. Ego autem sine dubio ad haec Episcopus exterus, poterit, de dicerem, quod facultas concessa Episi debebit uti Baldachino, ut debitus dea copis compellendi Regulares etiam stratur honor Episcopo Pontificalia percensuras, cum sit Iuris subsidium, exercenti; atque ad hoc ex Decreto quod habent ad vium Baldachini in Clement. VIII. poterunt compelli R Iocis exemptorum, & insuper data sit gulares, cum sit par ratio in hoc de ad tuendum honorem status Episco- Episcopis Dioecesanis, & Episcopis ex palis, ut constat ex Decreto, se exten- teris, quibus aeque est deferendus h dat etiam ad Monasteria, ad quae se nor in Pontificali munere obeundo, extendit ipsium Ius Baldachini, maxi- iuxta Decretum. Aduertendum tamen
mE quia etiam Monasteria possunt o- no esse ab Episcopis impediendos Atatelligi sub nomine Ecclesiarum. bates in usu Baldachini, quando ipsis contingit in propriis Ecclesijs exercere LE T XC. Pontificalias Privilegium enim A batum , utpotε magis speciale, quam
Compellendi Regulares ad restodum Patam illud Episcoporum, cum sit coarctata chinum in priri s Ecelesidis exemptis ad tres tantum vices in anno, non deis etiam pro exteris Episcopis. bet impediri per priuilegium Episco.. - rerum, quod est magis amplum , de Non pauci Doctores eum Cespe- cui potest per specialius derogari, tum
des de exempte Regulari Eap. I 3. dis. ex Iure Civili, tum etiam ex Iure C ara. probabile putam exteros Episcin nonico, &c. pos, etiam de consensu oeces ani, no i ,
-sse erigere Baldachinum in Ecclesijs L EX XCI.
Regularium, ipsis inuitis, & renuentibus, cum doceant, hoc priuilegium Non mittendus ab Di pis Anaribus erigendi Baldachinum esse per nate, 'gularibus excessus circa Uura nec sse alteri communicari. Alij ia- BaMachini.
men putant cum Nauar. Part. I. Sumta.
Ilar. tit. A Baldachino, cum Squillant. Q Acra Rituum Congregatio per De- p i. '. is Priuilei F., & cum Passi o cretum emanatum sub die et .Sei qualig. in addi . ad Lauinet. c'. pc ile tembris i 619. & authoritate Sancti ili- compelli Regulares ad erigedum Bal- mi publicatum die 3. Februar. I 66ineachinum in propriis Ecclesijs, etiam legem fecit Episcopali Prudentiae de pro Episcopis extetis, si delegentur ab modo tenendo cum Abbatibus Regu- Episcopo Dioecesano ad exercenda laribus, dato quod agerent ultra prae Pontificalia. Ratio est, quia de Iure stripta a Iure nouo Canonico circa communi, potest quilibet Episcopus usum Baldachini; datur enim saeuitas Dioeces anus exercere Pontificalia in Ordinariis contra Ius antiquum, in omnibus Ecclesjs Regularium, etiam contravenientes etiam per Censuras
xemptis ex Clementi n. a. de Priuileg. compellant ad Gueruantiam De et Ergo etiam de Iure communi, poterit rum, quae super hanc rem toties em quemcumque Episcopum delegare in narunt; idque agant tamquam Dele
quibuscumque Ecclesiis ad illa eadem gati Sedis Apostolicς. Decreta autemo a quae