장음표시 사용
151쪽
quae asseruntur pro Iure antiquo obse
uando a P a squali g. qu. Morri uinia. IO9. nunc temporis nullius sunt roboris, ut
ipse fatetur , unde standum Iuri nouo. Quae autem possint facere Epistopi cidica usum Baldachini in Ecclesiijs Regu- Iarium exemptis restri marant. mpumma Bullam, ubi etiam habetur, quod Abbates obstare volentes Episcopis etiam in proprijs Ecclesijs, ne in certis casibus errisant Baldachinum, puniri possunt centuris, & poenis a Sacra Rituum Congresatione praescriptis, quae ibi videri pollunt. Ex quibus latis constat ad tollendos errores Tamburini de Iure Abbatum, Epistopos in certis casii. bus, ut Delegatos Sedis Apostolicae, habere Iurisdictionem etiam in Abbates Regulares, & Ecclisias exemptas, i halque non perinde esse, ac si essent extra Dioeccsim ratione loci cxempti, utipie male opinatus est .
Abbmibus Regularibus non permittendus ab H Episcopis mus Baldachini in Exeauus Desui ctorum .
Vm ex supradictis sit extra dissicultatem, & dubium, posse Episcopos tamquam Sedis Apostolicae Delegatos Abbates Regulares etiam cen-1uias assicere si excedant in usu Baldachini,'aut ultra tres vices conce stas celebrandi Pontificaliter in tribus Fest, vitatiburi aut Vltra apparatum praetcriptum a S. Rituum Congregatione, vi detur etiam consequens co non possessis jicopos illis permittere usium Bald
. limi, neque lolemnem celebrationem in Exequiis Dei unctorum; nam concinio ipsis iacti per Constitutiones Pon: isicias, & rer Decretum S. Cong., Ruua est ad Sumu Pro vibus amu resti-
uitatibus, ut constat ex verbis ipsius
Decreti , cum igitur eiusmodi concessio sit coarctata ad sestiuitates, non pote st extendi ad exequias defunctorum, quae non possitnt intelligi stib nomine restiuitatis ι docente etiam toto iure Civili, ut notant DD.q aod concessii nes non habent locum, nisi quatenus verba concessionum adaptari possunt iuxta l. quod consi tutum de Testam. Mitit. est cap. Si Pater de te m. in 6. In qua re adest etiam regula generalis, quod i tilitata concessio non potest extendere effectum ultra terminos suae limitati nis;vnde cum cocessio sit limitata tam tum adsestiuitates, non potest extendere suum effectum ad exequias, quod etiam habetur ex iure Civili pluribus in locis, & ex Rota coram Mantica
in hoc Pontusicalium,& Baldachini vim innotescit excetas contra praescripta a Iure Pontificio; semper est ab Episc os corrigendus, & non permiti dus.
Non admittenda ab Episcopis Priuiti a Rogularium absoluendi a cobus reseruarisi is Episcopii, iamquam inseria in corpore Iuris . . E
V Atere non debet Prudentiam Epici , copalem illa apud Canoninas communissima doctrina; quod scilicet
Privilegia inserta in corpore Iuris. αconcessi,nunquam intelliguntur reum
cala, nisi specialis mentio de ipsis fiat, ex qua etiam intelligatur specialis derogario ἔ cum autem Privilegia concessa Regularibus absoluendi a reseruatis Epii copo supponantur a
152쪽
etur , inquam, inserta in corpore Iuris, xime ex Regularibus, qui rem tuam
nimirum in cumretin. Dudam, cst in Ex ara eant. Inter cunctas , non possunt in
telligi ullo modo reuocata, nisi facta ipsorum speciali mentione. Hic tamen non agi ir de reuocatione , quia agemus in sequenti;scd quaerimus tantum,
an Episco ii debeant supponere ex dietis, quod talia Privilegia sint inserta in corpore Iuris; quod sanE ab ipsis agunt; sed luce meridiana clarior est prohibitio absoluendi a releruatis facta Regularibus, dc reuocatio quo ad hoc quorumcunque Privilegiorum ut conis stat ex Decreto Sac. Congr. Episcoporum, dc Regularium,ex mandato Cle- metis VIII.oc ex Decreto Vrbani VII Loc aliorum Pont ficum, quae in Bull. videri possunt. Qui vero non obstan- nunq iam erit admittendum. ut aperte tibus elui modi Decretis Apostolicis, α demonstrat contra cir Doctores Pati Pont: sicijs putant Rugulares posse ab , quali g. Q o Muirid. t 7 . cum in illis textibus allatis sint potius insertae prohibitiones factae Regularibus de non absoluendo a casibus reseruatis Episc Po,quam facultates, dc priuilesia absolariendi. Verba autem expressa tum itilius Clementinae citatae, tum illius Ex trauagantis, reseruntur a Pal qualigo, qui etiam in hac re, ut sui moris est, terea dicit Leansvenam in hac re
cicuratissimus,ac proptinum, oc Quintan uisoluere virtute suorum priuilegioruma releruatis O dinario , nominantur potissimum Baunius pari. I. TheoL Mo. Ol. tract. . Brunus de primi I. tract. S. Quintanaduenas dc Leamder de cos. NE . a. At in re tam graui,
tutior doctrina ab Episcopis amplectendaςst, quae post Dp eta Pontissicia emanata pqne innumeros Sectatores habet, oc licet non constet illa Pibuilegia Regularium non fuisse reuoca. nimis Olcitantes fuisse . Additur quod ta per Concit. Trid. sumit, quod lue dato, dc non concessis, quod illa Reg, rint reuocata pςr expressa illa Decreta Iarium Privilegia fuissent inserta in Pontificia, ut Optime docet Pasqualig. corpore Iuris intelliguntur specialiter. Dc. cit. Nec valet in oppositum, quod Ec suificienter reuocata per speciales illae reuocationes Privilegiorum nouderogationes , dc mentiones iactas a Clemente VIII. de ab Vibano VIII. di nouissime a Clemente X. per quoddaBreue concessum Regularibus cinctuis ratis, ubi expresse prohibet absoluti fuerint satis promulgat Resularibus, hoc enim gratis asseritur, sussicit enim, quod lex Apostolica in Alma Vrbe, dcinCuriaApostolica promulgetur,ut discatur suilicienter promulgata, qui ni-nem a reseruatis Episcopo, licet amo mo talis lex, nempe Decreta illa Pontificia missa suere in omnes Di celes ad Episcopos, quod stillicit, ut est inrtissime alias absolutiones concedat.
Non permittendus ab Episcopis Reguiaribus visas Privilegis siue facultatis abhorendia reseruatis Ordinario .
praxi de omnibus aliis Legibus,dc D
T tenebras inii iant Iumini Pr
non pauci Doctores, oc Theologum
153쪽
Nalis Privilegii praetextu ad faeres ordines admisiendi Regulares ante legitimam C
Post Concilium Trident. in quo sta
tutum est cap. la. de reforma. fess. 27
neminem etiam Regularem au Su, diaconatus Ordinem ante annum aetatis suae vigesimum secundum, ad Dia-εOnatias anie vigesimum tertium, ad Praes teratus ante vigesimum quintum e Te promouendum , occurrit d
hium apud plerosque Doctores, an vialicuius priuilegii, quod habeat vigorem etiam post reuocationem omniuriiuilegiorum, quoad ordines suscipiendos possint Regulares ante statutam a Concilio legitimam aetatem o cines Sacros luscipere a quod dubium Cum resolui nequeat, n: ii constet de confirmatione Privilegii facta post Trident. , quae quidem confirmatio fuerit lacta ex certa scientia cum praeulo ex mine Privilegiorum, dicendum est ne minem regulariter loquendo praetextu
cuiuicumque Privilegi, posie ad Ordines Sacros promoueri ab 'ncopis amre legitimam atalem. Ratio cri, quia ubi non constat de cost matione cum omnibus rcquisitis ad illam pertinentibus, qua in tali calii haberet vim nous concellionis ex Gltis in cap. Quia diuer'
ras de concess. prabend. cr in cap. I. de Tram
DEI. debet iustineri dispositio Concilii, qua hoc prchibet, ac per i plum Cor
cilium omnibus priuilagijs centetur do rogatum,nisi per nouam confirmarionem in certa torma reuiuiscant. Pro
aetate vero legitima a Concilio prcscripta sumit annus inceptus pro qu cumque ordine, & ita seruatur in praxi ex
communi Doctorum 1ententia cum
Concilium prohibeat suscePtionem
ordinum solam ante annum, non ve rosis, qui iam sunt in anno, unde suiE-cit quod annus sit inceptus per horam, aut etiam per quadrantem ex doctrina
Sanchez ti. 7.GUI Marat. cap. I. b. 33. Dianae para. . tria. . resolui. II. Pasqu lig. in controuers apud Lauret. ct aliorum
Verum tamen est, quod ordinatus
Subdiaconiis in Temporibus Quadra gesimae non potest anno subsequenti ordinari Diaconus ij idem Temporibus,si Quadragesima anticipet, ut asi let continsere , quia licet sit expletus annus Ecclusiasticus, non est expletus annus Solaris, qui ibius facit expletam aetatem requ sitam a Concilio, unde secundum multos, neque dies superas ditus mensi Februario in anno bisse tili sussicit ad complendum annum a talis requisitae a Concilio, cum sit a tendendus annus secundum cursum ordinarium solarem, probabile tamen est illum diem superadditum Abἰuario mensi sufficere ad implendum annum legitimae aetatis, quod docet Pas quali g.
ubi supra contra multos citatos a Ma chin. is Ord. ιν-.3 L, A. va. a 3. Sulci. pientibus autem ordines ante legit,mam aetatem, imponitur poena suis ei
sonis ab ordinis luscepti ministerio dictiam Irregularitas si stante luspensi
ne aliquis ministrauerit in ordine, ia que ex Constitui. Pij H. Cum ex Sacro rum, c. Volunt tamen aliqui, Sace dotes fieri irregulares tantum celebi,
do, non in alijs ministrando, inter quos sunt RodrigueZ, Bellet. Riccius S alij. A quibus soccis excusantur omnes bona fide ministrantes ex communi I rum apud Pasquali g. l. e. An verbordinati debeam annum integrum ministrare in ordine suscepto, antequapromoueantur ad alium, hoc certum est ex Tila. As ar. cap. 13. I . n si 'aliud Epitcopo expedire videatur, qui solum
154쪽
solam potest dispensare stupra Intersti- praetextu priuilegiorum,quae vult Coit
cilium omnino reiecta, di exclula, ut patet ex verbis,&c. Verum tamen eiuquod docet Diana ira I. I 6. reseo . f. sera. a. ct parat a. a. rese . . in Re gularibus minorem scientiam requiri,
quam in alijs quae doctrina, licet faueat Regularibus, non est facit. admittenada,Cum pro eodem ordine eadem id Deitas requiratur in omnibus, neque inii, ex causa, scilicet ex necessitate, vel viilitate Ecclesiae.
ER hi antiquitus aliquibus Regul
ribus quaedam Privilegia conces N hac admittendam censeo distinction, ut cum iolis Praelatorum suorum nem, siue acceptionem personarum. Dimissorijs exhibitis Ordinarijs loco- cum una sit Ecclesia, & una eademquerum possent ab ipsis ordinari absque pro omnibus obligatio ab ipsa imp alio examine , quae tamen priuilegia, ura. dum per Concilium Trid. a 3. dar serm. cap. Io. Videntur aboleri, sed
etiam per nullam Sixti V. quae incipit
ramorum o saluta re, editam anno I 88. vi constat ex Bulla 9 .expresse reuoca. ri; statuitur enim tum in Concilio tum
in Bulla memorata esse Regulares omnes praevio diligenti examine admitte eos ad ordines ab Episcopis, quibus cumque priuilegiis q'oad hoc penitus reiectis, dc exclutis. At in hac re insuti it dubitatio apud Doctores, num susncere possit Episcopis attestatio Praelaiorum pro Regularibus, quo ad idonei tatem absque alio examine.& plerique docent si cere cum Peterin. de subd.
ad Lauret. nain. I . & alliis cum hac t 'gularer non ordinandi ab Di pis eum in
Extat Decretum S.C. Concilii em
natum sub Clemente VIII. qua prohibentur Superiores Regulares coincedere litteras dimitariales tuis Subdi,tis in ordine ad recipiendos ordines ab alienis Episcopis prςter Disce ianos, si hi non sint abientes, vel si ordinati nes non sint habituri, cuius Decreti tenor resertur a Lauret.de Dachis in hac materia ι Vnde praeter eiusmodi casus videtur dicendum Regulares ab alienis Episcopis non esse ordinandos, cum possint de eorum iudicio Censuit enim S.C.Concili j citata posset confidet tamquam de iudicio exami- supeliores Regulares concedere suis iratorum. Ego tamen clarius dicerem a Subditis Regular bus litteras dimisi posse Episcopos admittere ad Ordines rialas ad Episcopu tantu Disce sanum, quoscumque examinatos quomodo. oc solum in calia, in quo ille abesset, cumque, dum costet de examine,quod istum debet Episcopis constare ad probandam idoneitatem, dum modo tamen id non admittam Mastorii sub vel non esset ordinationes habiturus, quod etiam exprimendum est in litteris ad alios Episcopos 3 ex quo colligum no cilc cx industria a Regularibus
155쪽
quaerendas causas subterfugii , ut eueniret si Superiores ad hoc muta rent Monasteria suis Subditis , timentes reprobationem iustam a Dio cesano ex ignorantia ordinandorum. aut si data opera expectaret absentiam
Dioece sani pro Dimissorijs ad alios Episcopos concedendis, quidquid ducat in contrarium Pas quali g. in additi ad Lauret. qui docet licere Superioribus commutare Monasteria suis Subditis, ad hoc solum, ut recipiant Ordines ab
Episcopo, quem sibi magis amicum
putent, magiique in examine mitem, cum se semper salvetur Decretum ,
quod Dimissoriae fiant ad Episcopum Dioecesianum illius Monasteri j, in quo de nouo collocantur. Sed Pasqualigus in suis doctrinis semper subtilis, & M taphysicus non videtur in hac re sibi
constans , cum paulo infra num. 2So.
neget posse Superiores Regulares e pectare absentiam Episcopi Dice ce sani ex industria, ut dent litteras dimissori Ies pro Episcopo alieno , cum fiat cum fraude, & fiat indirecte, quod directe Proh betur, quod nunquam licitum est
x t. Seius, Er Aeterius β. ad I falcia or ex p. cum qnia de Regul Iur in o. dico enim in utroque casu militare eandem rati nem fraudis, cum semper ex industria
uaeratur iubterfugium ab Epiicopoli celano, quod est expresse contra Decretum S. C. quod neque inuiolatum potest iustineri, si fierent dimisi ris ad alienum Episcopum,ex eo quod proprius nollet ordinare propter praesumpta priuilegia, quae iple non velit admittere , non enim ex hoc potest intelligi calus positus in Decreto,quod Episcopus non habeat ordinationes, cum non si simpliciter.& uniuersaliter verum, sed tantum sit verum iri ordine ad illos Regulares quos non vult ordinare ; unde Dimitariae sic datae nun-
quam erunt Validae, neque alienus Epricopus potest illas adnuitere.
Non admittendi ad ordines Regulares GEpiscopis cum. Ρla dispensatisne Inter- 4simorum facta . suis Superioribus.
Consuetum est Regularibus aece dentibus ad Ordines Dimissorias
afferre a suis Superioribus, quandoque cum Interstitiorum dubentatione,qirs dispensatio,an si iliciat, nic resoluenduest. videtur namque esse satis resoli tum hoc dubium a S.C. Concilij,quam refert Lauret. de Franchis de Regula Ordinatum. qu.2. ubi decernit Superi res Regulares non posse dispensare super Interstitijs ordinandorum, sed id spectare ad Episcopos ordinantes, qui tamen quo ad causam dispensationis sormare debent iudicium ex attestatim ne Superiorum Regularium. Sed Pas
quali g. in addit. ad Lauret. putans ibi pectam hanc declarationem , ct aliam arserens in cotrarium relatam a Pia se
in prax. p. i. c. I. docet miscere
dii pensationem iactam a superioribus Regularibus , neque talem dispens tionem spectare ad Episcopos; cum ipse ρsserat hanc dispensationem spe ctare ad Superiorem ordinandi, ad quem etiam spectat concedere Dimisi sorias , & pro hac doctrina allari
reZ tom. q. de Resig. Lb-. Sanchea Lx GUI. Moral. . cap. II. & alios . Ego ta men tutiorem puto illam doctrinara
quae facultatem dispensandi super Imterstitijs tribuit solis Episcopis, cum Imterstitia sint res quaedam ementialiter eonnexae cum ordinibus, quorum cotilatio spectat ad solos Epitcopos ; nec Superiores Regulares in materia Ordis
num habent aliam facultatem, iaciendi
156쪽
faciendi attestationes super qualitatibus subditorum, quas quidem debenti attendere Episcopi, tamquam causam stilicientem pro dispensandis Intersti- tibi quemadmodum igitur in Superim tibus Regulatibus nulla est facultas,
quoad collatione mordinum, ita etiam Goad res essentialiter connexas cum. Ordinibus. Addo quod sicut Intersticum est temporis interuallum interv ni Ordinem,& alium, quod tenemiur seruare Epitcopi, nisi habeant causam non ieruandi, sic istius interualli dispensatio non potest pertinere, nasi ad Episcopos,super quos tantum cadit obligatio illud seruandi, quae lane obli-uo nusquam legitur in Concilijs c re supra Superiores Regulares. AGO insuper ex Declaratione S. C. Concili, edita anno i 397. die 7. Septen b. teneri Superiores Regulares in litteris dimissocialibus peiere ab Episcopis dispensationem pro tuis subditis ordinandi , attenta necessitate et utilitate E clesiae icta Religionis, quod esset sit peruacaneum, si Superiores Regularium possunt ipsi dispensate, ita bOrb. ex cen
. Ret clares eiecti ad superiores Ordines
Ametsi olim Regulares eiecti,alii quo iam Oid.ne insigniti, possent etiam ab Episcopis ad Ordines superim
in promoueri, ut clare apud Laurer. . I. docent Nauar. lib. 3. GUI. . dusiatu a sonach. α RCdrique Z Qu. R ut.
m. i. qu. 38. nunc lemporis tamen vu
gore Decretorum S.Cong.videtur noni posse, cum ex ipsis omnes eiecti rema' neant ab Exercitio ordinum suspensi,
i ςOnctat enim ex ipsis Decreti ultimi
verbis s. v. quod eiecti extra Reli simnem degentes sint perpetuo iusipenti ab exercitio ordinum, sublata ordinarijs locorum facultate dictam luspensione relaxandi, aut moderandi, neque ab
hac suspensione possunt dispensari a
suis Pr latis neque ad Ordines prom ueri, nisi sint prorsus emendati, & r deant ad Religionem,quia durante ei ctione ratione incorrigibilitatis, quae supponit grauia delicta, iunt Irregulares ex delicto, cum habeant infamiam Iuris, & etiam infamiam facti, ex qua Oritur, quod non possint ad ordines promoueri, ut inhabiles ex impedimeto Irregularitatis, inhabiles namque ad exercendos ordines , dicuntur etiam inhabiles ad eosdem ordines suscipiendos. Aliqui tamen DD. volunt Regi lares eiectos ex vi Decretorum Saciae Congregationis este tantum suspensos ab ordinibus, quos habent, si habeant,
non vero id habere, quod non possint ad alios promoueri, sit nullum aliud habeant impedimentum, cum a disparatis non possit fieri illatio, unde puto doctrinam illorum plagis strinsere in
hac re, qui dicunt etiam secluso qumcunque decreto, non posse ratione incorrigibilitatis, quae illos reddit ini mes, ut supradictum, ut bene notauit Pas quali g. l. c. cum Lapo, Friderico de Senis, Nauarr. BOrdon. ix alijs, certum enim est, quod debent prius obtinere
dispensationem a Sum. Pontis quidquid dicant aliqui super tali Irregularitate posse ab Epis opis ipsis dis ensari
ex cap. Ais Clerici S. de Adulteriit, nam ex illo c. ad luminum datur facultas
Epistopis dispensandi siupposita reii piscentia, & emendatione, qua supposita debent ad tuam Religionem redire, α admittit, & tunc a suis Pr latis Regularibus, tamquam omnino emendati, α non vl:rain tua incorrigibilitate ρογ
157쪽
manentes poterant dispensari, quod in specie concessit Pius V. Monachis S. Benedicti Idibus Iunii Is i . Uit 129.
Istin. 2. Buliar. Suspensio vero ab Ordinibus ccssat ipso facto , quando reuertuntur ad Religionem, ut notat Donati
supesio ex Decreto Pontificio limbetur tantum ad tempus, in quo Regulares permanent incorrigibiles extra Religionem.
gulares elictisub aliquo titulo ad ordines promouendi,' phita Arimi cadispensatione .
EX Trid. nemo cuiuscumque ordinis, dc conditionis sit, potest ad sacros Ordines promoueri sine titulo,u de idquitur etiam Regulares eiectos iub aliquo titulo esse ad Ordines Sacros promouendos .ρD: uicultas est quinam debeat esse titulus iste inReg Iaribus eiectis, cum non possit esse titulus Relagionis, quae ipsos tamquam eiectos, dc leparatos per ii tenuam definiri iam alere non tenetur , neque
possit c ne titulus Patiimoni j, quia stante voto paupertatis stini incapaces Patrimonii, neque possit esse titulus beneficii quia ut Religiosi, dc voto pa
pertatis obstricti, neque sunt capaces Dcia sicli, idque in Trid. fess. I . de resor.
l. t. ex cap cum de beneficiis in o. Titulus glior iussiciens pro suscipiendi sordinibus in Regularibus eiectis erit aliquid ,ssi abi ς aequivalens Patrim niO, ei beneficio quoad congruam substentatione,ad hanc enim praecipue requir latur tituli Patrimonij, dc bene. si ij. ne Clericus ordine Sacro insignitus cum sui status indecentia cog Ius
mendicare ; redditus tamen, siue prouentus amignandi Regularibus eiectis, debent semper manere secundum proprietatem apud Ecclesiam, cum apud iplos Regulares non dcbeat remanere,
nisi usus sine dominio, dc proprietate, ut habetur ex doctrina communi, dc quamuis hoc non sit secundum ibi maConcili j Trid. quod vult, vel Patrimo- .nium, vel beneficium debere esse in proprietate ipsius ordinandi, taliam, cum agatur hic de casu excepto in Regularibus eiectis, qui ratione voti pati pertatis sunt incapaces proprietatis, i tis erit si habuerint aliquod aequi ualens pro substentatione sine aliqua propri tate . Episcopus vero, qui illos debet ad Ordines promouere in , sententia multorum debet esse Episcopus oriet, nis, cum non habeant Episcopum d micilii, eo quod ex statu tuo sint veluti vagi, volunt tamen isti debere Episcopum originis, antequam eos prona ueat ad ordines, sumere insormati
nem ab Episcopo loci,ubi habitant ei cti, qui iupponitur de eorum moribus, dc vita habere notitiam. Alij ramen melius volunt esse ordinandos ab Epii copo loci, ubi habitant, cum ipsi tam tum fiant vere subditi actualiter per Obedientiam quam illi praestare debent, ut dictum est oc ad ipsum i pectat supra illos inuigilare,oc de actionibus eorum perscrutari. Addo ratione habitationis cum animo permanendi in alio loco
etiam Regulares cicctos, quemadmodum alios Clericos,adquircrc qumum modo domicilium. Haec tamen dicta
sunt, supposita dispentatione ad ordines obtenta a Summo Ponunc ut supra.
158쪽
coniecturae, vel testimonio fidem pri L EX CI. here, cum de utraque debeat authem. tice constare, iuxta Sacros Canones, sc is opis Ordinantibus inquirendum est
de virigine, ct domicilio ordinandorum.
X Trid. sus 2 3. cap. II. de resor. habetur , quod Episcopi ordinantes
tenentur inquirere . inuestigare, & examinare circa ordinandos de genere, Persona, aetate, institutione, moribus,
doctrina , & ipsorum fide, in quibus
Comprehenditur examen originis, &domicilij, cum non possint ordinare
nisi luos Subditos, qui si non sint ii diti ratione beneficii, debent esse tales saltem ratione originis, vel domicilij, Cum titulus Patrimoni j non sussiciat ad
faciendum subditum. Non censeo et men probandam in hae materia doctrinam nonnullorum, inter quos est Terola in νη . Episcop. Q Dimi Horia, Quaranta in Sum Bullar. V Ordo, & Pi
sicciusui frax. Ort. I. c. I. qui volunt,
non posse Episcopum domicili j illum ordinare , qui ab Episcopo originis est
.promotus ad titulumlbenc ficii requirentis residentiam, vel ad titulum Patrimoni j cum adscriptione alicui Ec- .elesiae, nisi in tali casu habeat dimi rias ab Episcopo originis, nam ut scite tradunt Campanil. in dior'. iur. Rubris. cap 8 n. 23. α Damoc de potestate is p. Hleg. . n. - . iussicit, quod Episcopus domicilij habeat notitiam morum, &ali ratam qualitatum,quae pro Ordinandis necessariae sunt, cum ad summum
Episcopus originis possit punire Clericos recedentes adscriptos Ecclesiae. vel obstrictos residentiae beneficii per Iul- pensionem interdicendo exercitium, iuxta dispositionem Trid. Sess. 23. cap. . 36. de resor. Vt vero ab Episcopis be-
. ne inquiratur de origine, & domicilio Crdinandorum, non tussicit cuicumq: Concilia; & conditiones inquirendae de domicilio plures sunt, cum pluriabus modis possit domicilium contrahi per Iuristas, oc Canon istas; debet a tem principaliter cosiderari, si ad translationem bonorum, familiae, supellectilis, dc habitationis accedat animus permanendi in illo loco, haecque o
nia fiant ex libertate, non ex aliqua amuersante necessitate, quae cogat mutare locum ex a i quo metu damni, ex quo habeatur indicium fieri mutati nem non ex animo permanendi ; dc
licet quis ex Iure Civili, dc Canonico possit habere plura domicilia in diue sis locis, debet tamen in illis per aliqua signa demonstrare se habere animum in illis perpetuo permanendi saltemper aliquam anni partem, v habemus
ex cap. cum malus de temp. ord. in 6. dc ex Rota decis Ibo. para.I. recent. nu.6. quod
notant etiam Abbas. Nauar. Socin.
Maiol. dcc. dc sic habens plura, domicilia in diuersis locis poterit ab Episcopis illorum locorum,tamquam lubd tus ad ordines promoueri. Sic etiam
poterunt ordinari ab Episcopo loci filii
Ossicialium, quando primo perueniunt ad locum , Abi ossiciales ipsi debent exercere ossicium perpetuit, talis enim perpetuitas ossici j arsuit animum ibi perpetuo permanendi, quod sussicit ad contrahendum domicilium, ut notant cum Barbos: de potest. Episc. alleg. 4. Re-bussi Campanii. dcc. De Relegatis exilio perpetuo in aliquo loco,est aliqua dissicultas, cum ibi censeatur animus inuitus ad permanentiam, dc non pla- me liber; tamen ex l. Fit, libertorum S. Relegatus f. de muni p. dc ipsi dicuntur
contrahere domicilium , retinentes
etiam primum domicilium. Sic denis
159쪽
que Barones, & eorum filij dicuntur
contrahere domicilium in suis seudis , quamuis ibi non habitent, quod habetur ex Rota Caesaraugustana Pensionis 9. Martii i398. coram Orano, & etiam
ex Barbos. l. c. n. D. dc ratio est, quia
stante dominio loci habent ibi habitationem in habitu, licet non in actu, &exercendo iurisdictione dicuntur semper ibi praesentes animo, dc effiactu, ex quo coniurgit habitatio quaedam virtualis, aequi ualens materiali, cum ibi resideat tamquam caput illius regiminis , dc communitatis. Ego tamen dicerem hanc rationem esse potius metaphysicam, dc parum conducere ad domicilium reale, & personale Quod requiritur cum animo permanendi, ut dictum est.
Pro Panriti s rerum publicarum non adprobandum ab Disiopis domicilium in quacunque subdua ciuitate, Mel subi uo loco Milone selius dominν. PAx Iordanus tem. I. uariar. Iucubrat. lib. 3 titul.6. nu 66. expresse loquendo de Venetis docet Nobiles omnes Rerum public. Patritios, apud quos est Regimen totius Reipub. habere domicilium in quocumque loco, & Ciuitate domini j, dc consequeniet posse ad ordines promoueri a quocumq, Epiliscopo talis dominij, cum sint vere Domini omnium locorum in tali Dominio , & dicantur verE habitatores perinmanentes in illo toto dominio, dc n e doctrina fortassis cohaeret cum supra-d cta de Batonibus laudorum, quibus ratione domini, & iurisdictionis tributum est domicilium in omni loco, ubi talem iuri ctionem , dc dominium cIcent; cuius tamen doctrinae dii-
crimen sacile adduci potest, cum do minium , & iurisdictio Baronum, re Principum laudatorum sit aliquid Pe sonale, dc possit inducere effectus sonales in ipsis, qualis est adquisitio domicili j ; dominium vero Rerumpublicarum supra Ciuitates, & oppida,
cum non sit personale, neque sequatur personas, sed sit tantum reale penes communitatem, neque inhaereat per
sonis, uti singulis. hinc est quod in insis, uti singulis non misi inducere essectus perisnales. inter quos est coim tractio domicilij; tale namque domianium Rerumpub. est collegiale, neque residet, nisi in Collegio personarum , quod lacit ut nulla persona, uti sing
laris, dicatur domina, unde cessat omnimode ratio allata ratione dominii, cum sit tantum in communitate, non
in singularibus, quς quidem ratio non militat in Baronibus, qui habent tale dominium, ut singulares personae Primcipatum obtinentes, ex quo inlarunt aliqui DD. Principes, dc Barones plura studa, M plures ditiones obtinentes in diuersis Dioecesibus habere etiam plura domicilia, ipi, quot sunt lauda, &ideo posse tamquam subditos a pluribus Episcopis ordinari,quod etiam v lunt alii de ipsis Patriti js Rerumpit carum ratione domini j, quod habent in pluribus Dioecesibus, ct Ciuitat,bus . Verum quidquid sit de eiulinodi
doctrinis, & rationum paritatibus me lius est in personis, cuiuscumque generis sint, dc conditionis, veras domicilij rationes attendere,& inuestigare, cum enim agatur de Sacramento Ordinis non multum est fidendum probabilitate doctrinarum, dc opinionum, qua vim non habent conualidandi Sao menta, si deficiant conditiones requisitae in ministrante vel in recipiente, di
in elesinodi rebus temper tutior par
160쪽
est eligenda , quin immo etiam specu- Iatiue loquendo, videtur non posse intelligi domicilium sine habitatione caanimo permanendi. Principes autem, Barones, dc Patriti j Rerumpiab. non dicuntur in quolibet loco sui domini j habitare, neque habere animum ibi sermanendi, unde cessat vera ratio domicilij, sicque ruit tota doctrina superius allata de ipsorum domicilio.
Illui mi non admis tussi as Episcopis ad ordines, ad beneficia, ad dignitates μι dispensatione.
ID scitum esse debet Episcopali Pru
dentiae, quod licet una sit illegitimi tas in prole spuria, multas tamen potest inhabilitates inducere, dc impedimenta; cum reddat hominem inhabilem ad plura inter se valdE diuersia. nimirum ad ordines, ad beneficia, de ad dignitates, unde cum sint plures inhabilitates ex eodem fonte manantes, plures etiam requirunt dispensationes, ut praeter Iuristas, dc Canonistas habemus etiam ex Rota coram Puteo decisio9. - n. lib. i. dc coram Ludovi L. E ci I. nu. 6. dc in Zerulensi Pensionis a. Iuni j is 97. coram Pennia, dc etiam
ex cap. Tuarum de vivior. ct usu Pal. , Ose cap. Pa oratis de Priviis'. Cum igitur
id apud omnes certum nt, illegitimos absque dispensatione e me omnino incapaces rerum supradictarum, non debent ad ullam earum admittere Epis copi, nisi prius dispensationem obtinuerint . An vero illegitimus dispensatus ad ordines, si intelliaendus ex vitalis dispensationis dispentatus etiam ad reliqua, non est hac lege definiendum , sed sequenti, cum sit utrinque opinio Doctinum , quorum doctrinae
erunt a nobis ac ratE examinandae ι non enim ordines ita connexi censendi sunt cum benefici js, dc dignitatibus, ut ad illos dispensatus censeatur etiam dispensatus ad alia, cum satis constet ex Iure Canonico beneficia, dc dignLtates non esse inseparabiliter connexa cum ordinibus, quia potest quis ordinari ad titulum Patrimoni j , dc ad tit tum Pensionis, absque eo quod ordinetur ad titulum beneficii, dc quamuis ordo concedatur ad titulum Patrimonii quasi dispensatiue ex Concit. Trid.
Seg. 2I. cap. de reser. nimirum ob solam necessitatem, & utilitatem Ecclesiae, attamen vere ab Episcopis passim conceditur , quod sussicit ad demonstrandum beneficia. dc dignitates non ectinsieparabiliter connexas cum ordinibus , neque una distensationem pro ipsis satis esse ad dignitates , dc benem cia obtinenda.
IIIuisimus dispensatus ad Ordines non inte Agendus di pensatus Giam ad beneficia.
DRompta nimis doctrina suasere pluώI res posse Episcopos ad benencia
admittere abique alia dispensatione tu legitimos iam dispensatos ad ordines. ea praesistim ratione, quod ordines, de beneficia sint res quaedam quasi inue- parabiliter connexae, Sc quod idcirco non possit ad Ordines dispensari, nisi etiam dispensetur ad beneficia; quae tamen doctrina facile ex dictis refellitur, cum nulla sit connexio inseparabilis Ordinis , dc benefici j, immo res sint omnino separabiles, ut fatis perspicua est. Additur Datariae' Stylus, qui declarat mentem Pontificis, dc ex quo dispensatio ad ordines non extenditur ad beneficia, ad quae est ne staria specialis