장음표시 사용
181쪽
Nin admistendi ab Disium fra Clericorumtior leguimati a Principe SMulari ad successionem in senis patrimonia
Potest quidem. Principis Saecularis
potestas, quae est supra Ius Ciuile tollere iusserentiam, quae est inter te gitimos , & illegitimos, ac quae ipso inre statuitur, & consequenter illegitianaos legitimis exaequare, quoad ei crus ei uitum ruris Ciuilis; at non ideo potest validam in bonis Clericorum siccessionem adstruere in filijs eorum dem ab ipso legitimatis, neque si sinthona pure patrimonialia ,' ut admitte hat olim Ius antiquum, etiam Canoni. m, quia nunc obstat Ius nouum in Constitutione B. Pij V. in tons. 2. Ralla Constit. I I'. s. I. ubi declarat illegitimos incapaces,tam causa mortis, Quam im ter Quos acquirendi aliquid de bonis PaterniS, ω f. q. prohibet ne indirecte, aur per circuitum, etiam intuitu operis
vij aliquid ad ips peruenire possit.NGque obstare potest, quod diua consu-
tutio, tamquam disponens circa Clutilia, non habeat locum extra Statum Ecclesiasticum extra quem directe non
te extendit Sum. Pontificis Iurisdictio in temporalibus; quia cum disponat circa res, & personas vere subiectas I risdictioni Pontificis, debet semper i cum habere . nisi sorte alicubi obstet, quod non sit usu receptaSperlong enim, circa quas disponit,sunt Gerici, & b na pariter sunt Clericorum , quae licet ut pure patrimondalia Sost mortem Clericorum dc sinant esse sub Iurisdictione Pontificis, cum tamen fiat illorum prohibitio, ne transeant in filios, quando uctu Iunt actu sub Iurlidicti
ne Pontificis, talis prohib tio sempermanet in suo vigore. & valida est, ut docte demonstrat Pasqualig. Q ora Iurid. 13 L ubi sitae doctrinae optimam reddit rationem. Additur quod praeter nullationem eorum , quae fiunt comtra Constitutionem Pij V. statuit Sirius
lar. quae incipit , In.c serendis , quod omnia relicta illegitimis contra dictam Constitutionem Pi, V. aut de quibus in fauorem ipsorum quomodocumque dispositum est, deuoluantur titulo Spo horum ad Cameram Apostolicam, quod fit in pςnam contrauentionis 'issiciae, licet postea haec poena tuerit moderata a Paulo V. in sua Constrat. .
s. 3. tom. 3. Bullari quae incipit, In emi nenti Apostolica dignitatis. , quo ad
Curiales incolas, & Ciues Vrbis Romae, & in districta insta decem mi, lima.
admittendi ab Episcopis, tamquam cria m
O Mnem extra controuersiam est . Matrimonium subsequens vim habere eos legitimandi filios, qui nascuntur ante Matrimonium ι neque in hac. re anceps esse debet Episcopalis Prudentia, cum satis aperte decernataris cap. tanta, qui fili, sint legitimi, &id locum habet, tametsi non interueniam instrumenta nuptialia, quae de Iure Cb. uili requirebantur, ut cum Peregrin.&Gratian .norat BomiuS de conta M. Mani. mon. cap. D. n. I Io. haec enim legitim, . vi Vis ex c. tama C Qtribuitur soli Maubmonio , nec aliud requiritur, ut sequatur legitimatio, attenta dispositione -runs CanonjQ.Verum tamen est,quod haec
182쪽
doctrina communiterr recipitur, supposito, quod fili j,qui nascuntur non prodeant in lucem eo tempore, in quo non pollit subsistere Matrimonium ratione alicuius impedimenti dirimentis, quo stante impedimento filii, nascuntur ante dispensationem dicuntur non posse legitimari per subsequens Matrimonium, quod tenent Doctores qua plurimi num supra viginti apud P squali g. Iurid. ia qui est in
eadem sententia afferens etiam Rotae authoritatem coram Ludovisio dec. I9. n. . Cum enim tota vis legitimandi
filios sita sit in Matrimonio, sequitur
quod eo tempore, quo Matrimonium .non est, nec potest esse propter impedimentum dirimens , neque ponit causare legitimationem , debet enim causa , ut possit caulare aliquo modo hahere ede, ut habemus in physicis, Metiam in Iure Civili, dc Canonico; Nec valet, quod ad legitimandam prolem .stsceptam ex vi iubiequentis intrimonij sussiciat tutio Iuris , quod Ius si .cuti fingit quod L it Matrirnonium Jn tempore antecedenti, licet fuerit tantum in tempore lubsequenti, ita potest fingere, quod fuerit, licet non potuerit esse ratione impedimenti dirimemus; dico enim in sententia Doctorum, qui supra allati sunt, fictionem Iuris temper habere iundamentum in re ,ecmon egie pure chymericam, neque posse fundari ini impossibili, oc ideo non possie alipponi fictionem Iuris, qua adhuc Matrimonium supponitur
impossibilat intali enim statu impossibilitatis, sicut nullum habet esse, itavcque potest causam legulationcm.
Etiamfui nassenur tempore , vis adest immdimentum dirimens , censendi ab Epi-
γ Ria haec tamquam certa propono 1 supponenda in hac materia Pruis dentiae Episcopali. Primum . quod
tollatur impedimentum dirimens, stvere Matrimonium, dc habeat in se suam legitimandi vim . Secundum, quod dato in quocumque tempore,-- pedi mento dirimente, semper id habeat quod possitetolli per dispensationem. . Tertium, quod dato etiam impedimeto dirimente sit semper pollibile Matrimonium , dc habeo illud esse saltem postibile. quod supponunt Canomitae
susticiens ad caulandam legitimationem; ex quo constat esse omnino fabsam illam doctrinam, quae facit Matrimonium Impossibile, dato imp ime to dirimente, cum non sit absolute, dc simpliciter tale, sed ad Iummum secundum qu d, de in lanis composito, noci. in sensu diuiso His supposivis, dic dum est etiam filios nascentes sub impedimento dirimente, vere legitimari rhsubsequens Matrimonium, dummodo impedimentum aliquando tollatur per dispensationem. Ratio. est , quia Matrimonium quocumque tempore evadat Matrimonium, habet mavim legitimandi filios, vi constat cxIure Canonico supra allato . quae vis non tollitur, aut non impeditur . nisi per impeditnentu dirimens, ergo quo tiescumque auferatur hoc impedimem tum per dispensationem, dc quocum que tempore fiat, erit vis integra legi
183쪽
dc nihil obstabit, quod fuerit tale impedimentum , quando nati sunt filii, uuia adhuc illud impedimentum potexat tolli, & subsequens Matrimonium validari, quo validam potest semper in natos tuu sortiri effectum legitimationis adnexae , cum supponatur ex Iure Canonico aliunde non impediri 'quin sortia ur. Addo quod legitimatio secundum doctrinam Paiqualigi oppo-
stum sustinentis n.8. cinata pustionis non
incipit a tempore natiuitatis, sed a tepore Matrimoniis ergo nihil refert, quod adsit impedimentum dirimens , quando nascuntur filii pro legitimatione, sed sussicit, quod non sit, &sit ablatum, quando incipit Matrim nium & satie non video, quo fundamento opposita doctrina possit sust,
Ad beneficia non admittend. ab Episcopis
Iteraturam,ac scientiam esse unum I ex numeris, quos debet implere admittendus ad beneficium, satis iam ex dictis perspicuum est, cum enim plura in unum colligenda, siue colliganda sint, ut aliquis vero constituatur idoneus ad beneficium,prq caeteris debet doctrinae lumen collucere, ne ruindis promoueatur ad suggestu,ut plerui que contingit. Viros igitur tantummodo literatos adprobant Sacri Can
nes, illiteratos eiurant. Sic in cap en . rab. de Prabend. ct in eap. cum in eunctu daeυἱI. S. colligitur cita ex Trid.pluribus in locis e quod licet hunc solum cha- racterem non exquirat in Clerico, scientia tamen omnino destitutum nunquam probare videtur. Nee sunt in hac re adducenda quaedam exempla
Curja Romanae, ubi si aliqui adbcn s s . . ficia promoueantur prorsus rudes, Mignati, id contingit, non quia Curia
Romana in promouendis non requirat scientiam, morum inlevitatem, re in genus alia, sed quia saepe lalsis relatimnibus, & informationibus decipiuntur Ministri ι cum aliunde illius supremae Curiae ille mos sit semper commen dandus, ut non assumat ad beneficia, nisi viros benemerentes, ac praesertim doctrina praestantes, quos ipsa longa annorum serie tales esse cognouit. Cum igitur Ecclesiastica literatura ex textu Canonico triplex sit, alia eminens, alia mediocris , & alia modica,
diuersitate ossiciorum, & etiameficiorum literatura ab Episcopis quaerenda est; & licet eminens sit se
per optanda . non tamen semper exugenda . ut habetur in cap. de rem de Iai stitM.or in cap. Ventris. de Walend. sussicit
ergo, quod sit literatura mediocris vespro dignitate ossici,vel benefici j eminens non est exercenda, atque ad hanc maxime debent Episcopi respicere in ossicijs, & beneficijs conferendis . .
In cincurrentibus ad beneficia vita probitas scientia praeferenda.
cum enim beneficium indicet statum.& ordinem Ecclesiasticum, cui debita est persectio vitae,quq est fax praesere da a quocunque viro'ad Clericatum assumpto, neque poterit beneficium adire, qui caret hoc lumine, quod discitur exemplare: & licet lumen suum reddat in Ecclesia Dei etiam Cleric
rum scientia, ex eo tamen, quod sciemtia non sit qualitas ita propriaEcclesii
184쪽
mi status, ut est vitae probitas, pr pterea dicitur haec ab Episicopis semper illi praeferenda; nec prudenter agerent, si viis probitatem scientiae posthab
Tent. Neque obstat textus in cap. nisi cum pridem exilis Osea . ubi habentur haec verba : quia tu scientiam reputisti, egore repellam ne sacerdotio fungaris mihi , ex
ruibus inseri Brauus excit. I. Ozo. ientiam requiri pro ministerio Alt .Iis, ne dum de Iure naturali, dc Ecclesiastico, verum etiam de Iure Diuino; α ideolaab Episcopis esse scientiam praeserendam vitae integritati, praele tim etiam, quia vitae probitas in Clerico sibi uni, vel alijs paucis prodesse potest ι scientia vero, maxime si siti eminens, multis semper, immo toti prosit Ecclesiae. Dicendum est enim,ne dum seientiam, sed etiam vitae probitatem esse de Iure naturali, Ecclesiastico, de Diuino in Clerico ratione status an sumpti, cui debetur utrumque; unde ex hoc non est prςserenda scientia;cς-- teris vero paribus ex dictis semper erit praeserenda vitae probitas , cum magis sit intrinseca statui Ecclesiastico, dc dicatur res, quasi ipsi essentialis ι quod non dicitur de scientia in quocumque gradu eiusdem status, nec dicendum,nagis Ecclesiae semper prodesse scientiam, quam vitae honestatem, cum ex scientia male usurpata plura mala conis tigerint Ecclesiae, & id semper est magis aestimandum ex doctrina S. Tho. mae, & etiam Aristotelis, quo quis mula uti non potest, ut est virtus, dc vitae honestas.
Probanda ab Episcopis quandoque Insitauia beneficii a sique obligatione recitandi i Diuinam officium.
RVdis admodum esset, ac prorsus
inexperta illa Episcopalis Prudemtia, quae ignoraret obligationem recistandi Diuini Ossicij ordini Sacro, ita ex Iure communi esse adnexam, ut a nemine tolli queat, prςterquam aSum mo Potifice, idque cognita rationabili causa; at non eadem est ratio de Ordiane Sacro, ae de beneficio, cum possit aliquod institui beneficium, quod non sit temper propter ossicium, tamquam propter causam finalem, ut in supra positis satis expositu est.Specialitervero noc potest assirmari de aliqua istituti ne beneficii Iurispatronatus, cui inst tutor potest apponere hanc conditi nem, ut Beneficiarius institutus non teneatur ad horas Canonicas; quae comestio sicut ab Institutore beneficii potest apponi, ita ab Episcopo, de ordiis nario loci potest, & debet adprobaris docent enim plures Doctores apud Pasqualig. in select. Iurid. qu. I. de coq-lenni ordinarii posse apponi ab Institutoribus beneficiorum conditiones etiam contrarias Iuri communi, idque
tradunt ex GloT. in cap. cum Dilectus damnsuet. & ex Innocent. de Praebend. ιχ
ex Abbate in cap. Significatum, & ex K ta in Histriens Iari Nouembris Io I 6. dc ex alijs pluribus; unde licet de Iure cωmuni obligatio ad Horas Canonicas sit semper adnexa beneficio, ut desumitur ex eapo. dist. 92. addita declarat Leonis X. in Concit Lateran.& Constitui. Pij V. cum tamen istae Declarationes,& Sanctiones sint factae in fauorem I stituentium, dc Fundantium beneficia, quibus
185쪽
quibus de Iure Naturae competit benefici j recompensatio, quam compensationem constituunt Sacri Canones in obligatione recitandi Diuinum officium, sequitur, quod facta ab Institutoribus beneficiorum cessione sui Iuris ad talem compensationem . possint etiam Ordinatij admittere , dc adpro-hare tales Institutiones, nulla apposita obligatione recitandi Horas Canoni- cas . Neque obstat, quod praeter Ius Institutoris ad compensationem . Cui potest cedere , aliud Ius interueniat, quod dicitur Ius Ecclesiae, cui Iuri Eecletia ipsa nunquam cedit, unde saltem propter hoc Ius Ecclesiae semper erit obligatio ad Horas Canonicas in Be. neficiato, etiam ratione Iurispatronatus; dico enim Ius Ecclesiae in hoc ca- si ad exigendas Horas Canonicas non
iconuenire ipsi Ecelesiae, nisi supposita Institutione beneficii, & hoc cum ori- vinetur a voluntate Institutoris, a quo
trahit originem etiam benescium non habet locum,nis tali voluntate supposita; cum haec voluntas non sit oblis gavdi beneficiatum ad Hotas Canoni as, neque Ecclesia, quae conformatur voluntati Institutoris, censetur imponere hanc obligationem, neque habet aliud Ius Ecclesia nisi decernendi coni-rensationem in beneficio in Horis Canonicis, quae compentatio in hoc casu, non Iequiritur.
Fonsemper permisenda ab Episcopis Histi.
-- Diuini Osse V . APbitrio Prudentiae Episcopalis relinquitur plerumque Benefici rum Institutiones admIttere , etiam
non apposita obligatione recitandi
Horas Canonicas; idque satis demora
stratum est ratione, ec etiam Dinorum authoritate: at uniuerse loque eo non sunt eiusmodi institutiones boneficiorum admittendae, nisi apposita
obligatione recitandi Diuinum om- Cium, cum in qualibet beneficij Institutione sit principaliter rejiciendus cultus Diuinus, qui primario intendiatur, dc debet intendi ab Ecclesia, & ab
Institutoribus beneficiorum, cultus a
tem Diuinus habetur in Ecclesia xime per recitationem Diuini ossicii Nec beneficium quod est res quodammodo Sacra, debet nisii Deo conlecr ri; tametsi detur etiam in commodum ipsius beneficiarij; dc licet Ecclesia ad inuitandos fideles ad beneficia instru tuenda permittat quandoque, ut Innia tuentes beneficia apponant pacta, α conditiones , quae magis libuerint, quamuis sint contra Ius commune, quod pro aliqua vice potest relaxare; no propterea diccdu, quod sic semper, dc uniuerse fieri possit, cum Ecclesiae potestas non possit tollere, quae Iuni debita Deo, dc quodammodo de Itire Diuino, ut est cultus Diuinus exhibitus,pper recitationem ossicis Divini. N que in hac re amplectenda est docti na Pasqualigi φ . . Moriit. Hiat. Imria. qui sustinet esse probabile posse fieri quamcumque Institutionem beneficii, non apposita Obligatione ossicii Diuia vi, cum id uideatur esse semper libera fundatori, licet sit contra Ius commm. -ne ducto exemplo a fundatione H Pitalium, quae ex Iure communi d hent subesse visitationi Ordinarii, ut decernitur in Concit. Trid. Fest.22 p. a. de Reserim. dc tamen, si fundatores in
ipsorum institutione caueant, ne ita sint tali visitationi, praelertim conse tientibus ordinarijs locorum, num.
quam poterunt visitari, aut subi jci vim
186쪽
rracl. 2. resolat. 83. ex Rota decis33. init.
p. 3. Est enim in allata doctrina, & p, ritate maximum discrimen, cum instututio Hospitaliu no respiciat imediate, α directe cultum Diuinum, quemadmodum respicit Institutio benenciorum; Institutio sit quidem Hospitalium. dirigitur ad subleuandam proximi ni,sstriam, dc ad charitatem exercendam, quae quomodocumque fiat, semper obtinet finem suu quod dici no potest de Institutione beneficiorum, si ab ipsa tolleretur obligatio recitandi osticia Diuinum, quia sic tolleretur cultus Diauinus, per noc autem,quod fiat aliqua Institutio beneficii sine tali obligati Me , non tolleretur omnimodo, & vnia Merse ltus Diuinus in beneficii spr mouendis s cum casius singulares numquam ossiciant uniuersali, dcc.
Non semper ab Dissopis premittenda
blbigit plerumque nec sine rati ix ne Episcopalis Prudentia,an qu quomodo alienum 1iabditum possit facere sibi proprium per collationem
beneficii, antequam praemittat collationem primae Tonsi irae, quam neces se est praecedere ad constituendum Clericum capacem beneficii; cratum cnim est, quod beneficium non potςst conferri, nisi toniurato, ex quo videtur sequi. quod nunquam Episcopi alienum subditum non habui em primam Tonsuram possint faccre sibi lubditum ratione bene ficii. inae doctrina a me ipso in praxim redacta est armo 167 ciam in Vacarium Generalem d
lem Mediolanensem, virum intellia gentia, dc integritate praecla lum, cui contra multorum Dociorum consilim, oc opinionem nolui simul, & semel, eodem contextu simul To intram, dei beneficium conferre, licet doctrinarii 1 me hoc loco pro Episcopis tradendam iam optime callerem. Posse igitur Epitcopos simul, & semel eodem contextu conferre alieno subdito primam Tonsuram, & beneficium doce
modo id non faciant aliqua fraude, vel figmento, hoc est,quaesito praetextu Ομdinandi no sibi subditumhoc enim exinpressie prohibetur in cap. eos Clericos de tempor. ordin. in 6 3 ubi Glus uerbo fgmenta intra alia figmenta ponit Epis copi intentionem, ad hoc tantum, Ut conseratur beneficium,ut ordinet quia sic principale intentum est conserendi ordinem non se ito, quod repugnat Concit.Triae de reser L 2O. cap.9. Vnde
sequitur, quod si principalis intentia Episcopi esset de conferendo benesticio absque ulla fraude,& figmento, is
Ia spectata dignitate peribnae dc Ecel sae utilitate , in hoc casu sortastis non intelligeretur prohiberi , neque per Canonem eque Per GlosL α omnes doctrinae quae asseruntur in Oppositum pollunt intelligi tantum stupposita fra de, quae nunquam int uenit, quanda conteitur beneficium alieno subdito propter solam dignitatem peris ,re utilitatem Ecclesiae . Ratio autem cui
possint Episcopi consore simul ben ficium, dc Tonsuram, est. quia possunt Episcopi eligere ad beneficium etiam laicum non iubditum ita ordine ad struscipiendam Tonsuram, antequam in stituatur in beneficio , ut habemus ea Rota in m mures Iurisipatron. I9.uembris Is coram Ora. de ex draciaratione S.Con L Trid. ad cap. 1 is
187쪽
7. de reser. ubi conceditur Uicario apituli Sede vacante posse dare Diamitarias ad primam Tonsuram ijs, qui praesentantur a Patronis Laicis ad beneficium Ecclesiasticum Iurispatr natus ipsorum, ut illud valeant obtinere ς cum igitur actus eligendi, praesentandi instituendi,conserendi, sint quia Pollentes & habeant vim faciendi iii ditos etiam non subditos Episcopo ad quem spectant, propter Iurisdictionem, quam potest in illos exercere,
sequitur,quod possint quicumque Episcopi conterre simul beneficium , α Tonsuram, etiam alienis.
Semper ab Dissopis praemittendus aliquis artus ad Tonsuram. qui faciat proprium .s,bditam , subditum alienum.
R Constitutione Bonifacij VIII. iii
cap cum nullus de Tempor. ordis. sn
ε. capienda est ab Episcopis norma, ut licite,& valide possint ordines,& Tonsuram conserrescertum est enim quod
non potest ab Episcopo ordinari, nisi subditus, siue sit talis ratione originis, siue ratione domicilij, siue ratione beneficii, quo fit, ut iubditus , nisi qum quomodo fiat subditus proprius, nunquam poterit ad Ordines, & Τonsuram promoueri. Potest autem alienus fieri iubditus proprius, si conseratur illi beneficium, siue si eligatur, siue si praesentetur, siue s confirmetur , isti enim
actus omnes iunt aequipollente ut habemus ex Clemenim. I. iuncta Glosserebo conseruntur, cic ex Rota coram V Tal. decis3o. num. I . pari. 3. & de sua natura faciunt iubic ctionem Epit copo,
qui ex vi illorum actuum potest in electos. oc praesenta os ad beneficium exercere Iuri ld.ctionem, ex Seraphino deciso p. num. I. InstituuO cnim bene-
ex cap. decernimus,&cum talis subiectio inducatur ex electione , seu prae se latione ad beneficium erit subiectio ratione beneficii tussiciens ad recipi
dam Τonsuram ex cap. cum nullus is 6.
Ad quam etiam faciendam subiecti nem non requiritur, quod Tonluran dus prius obtinuerit beneficium sed est satis,quod obtineat actu, quando actu Tonsuram accipit; Verba enim illius
cap. cum nullus , sunt , In cuius Diores obtinet beneficium , non dicunt obtinuit beneficium , namque , siue sit dudum obtentum, siue actu obtineatur, semper trahit secum subiectionem, qua unusquisque subiicitur Epis poloci, in quo situm est beneficium,unde fit, quod Episcopus ratione beneficii, in sua Dioecesi semper dicatur ordiri te sibi subditum, & non alienum. Pr mittendus igitur erit ab Episcopis ast- quis actus spectans ad beneficium ex ijs, qui trahunt secu subiectionc que ii
hie ctio scper dicetur ratione beneficii,& talis subiectio erit susticiens ad Ton-.suram s illa vero praemissio actus non deber antecedere tempore , sed est satis, quod praecedat per instans naturae, ita quod valeat temper dicere. quod Tonsura constratur subdito; licet e dem tempore esset actus electionis ad beneficium, & collatio Toniturae. N que obstat, quod beneficium debeat semper supponere Tonsuram 3.hoe enim intelligitur de collatione constamata beneficat, non de sola inchoatim ne per electionem,uel prs lentationem, qui actus iussiciunt ad constituendum sit itum, qui possit ab Episcopo tomsurari. Pr ter Pal qualig. qu.27. Asor Iurid potest videra etiam Passerinus ad cap. nultas nn 3. Fateor tamen esse in Dus doctrinam iustinendam speculati-uc, quam PGcti .
188쪽
Non ριrmittenda ab Episcopis retentio plurium beneficiorum seu cientium, etiamsi
Consideranda sunt beneficia, quaecumque sint, ab Episcopali Prudentia . si lint sitfficientia de la ad congruam , & honestam substentationem, nam hoc respicit dispositio facta a CG- Cilio Trid. seget . eap. II. de resor. quod solum permittit plura conferri benem cia , si unum non sit fissiciens pro substentatione, quod non videtur ita ce tum de beneficiis Iuris patronatus, Ut
notant Lambere lib. a. do Iure Patr. Par r. ctrc. dc Massobri inpraxi habend. concurs7.
Eub I 8. nam Concit. Trid. videtur prohibere solummodo collationem plurium beneficiorum sit meientium, non vero institutionem, & praesentationem ad plura beneficia, quae sint Iuris patrinatus . Verior tamen , & certior doctrina est, quae ex mente Concilij pr hibet omnem pluralitatem beneficiorum sitfficientium , etiam Iuris patronatus in ordine ad retentionem . Ratio est, quia unus, & idem est finis legis latae a Concilio in omnibus benefici js, siue obtineantur per collationem, siue per institutionem , & praesentatio
nem, cum intendat Concilium, quod conferantur beneficia quomodocumque ob honestam substentationem, quς semper haberi potest per unicum beneficium sitisiciens, volens in hoc superfluitatem in benefici js ab Ecclesia eliminare , quod satis constat ex illis verbis Concit. Trid. cap. II. de refori fessa . ubi declarans extensionem suae dispositionis haec habet. Haecque non modo ad Cathedraus Ecclesias , seu etiam ad Omnia beneficia, tam Iacularia, quam regularia qua cumque , ε Iiam commendata pertineant, curiuscumque tit ii, aequalitatis existant O Lin quibus vltimis verbis ob suam uniuersalitatem videntur clarE comprethendi etiam beneficia Iurispatronatus, cum dictio illa, cuiusumque tituli, O qualitatis, se extendat ad omnia. Neque
obstat, quod dicit Concilium, esse unicum tantum beneficium singulis conferendum , nec loquitur ibi de institutione, siue praestentatione, sed tantum de collatione &c. que strim accipienda videtur; dico namque ibi Conciliusti mere collationem pro quacumque concessione quomodocumque facta beneficiorum , cuiuscumque generis sint, di qualitatis, quod notauit etiam
Ludoviso decis 3 3. n. 6. An vero possit praesentari a Patrono habens aliud beneficium sufficiens videtur satis declaratum 1 S. C. Concilij ad cap. II. de reis for. fess. 24. a qua tamen etiam statutum est, quod obtenta pacifica possessione secundi, vacet primum, & mens Concilii est, ne plura conserantur beneficia suificientia in ordine ad retentionem, quod explicant Doctores quam plures
cum GarZia pari. II. de benef. cap. 3. dccum Rota pluries. Ucrum tamen est,
quod poterunt conserri beneficia Iuris- patronatus etiam habentibus aliud beneficium sum ciens absque illius vacatione, si ita in fundatione disponatur,ut
est apud Gargiam de benes pari. I I. OP. S. n. 28 o. Ratio est, quia tundator beneficiorum de consensi ordinarij potest in limine fundationis apponere ci
ditiones etiam contrarias Iuri communi , ut habemus ex cap. cum diaetilus de con iudine, ubi DD. id tradunt communiter etiam ex Rota in Hi palen Thesturaria I 4. Nouembris I 6I6. cotram Pirouano,unde erit ad libitum fundatoris etiam hanc peculiarem conditionem apponere, Ut Patet .
189쪽
seruanda, urget hic altera conscientiae lex, quod obligantur ijdem Episcopi ordinantes Clericos sine titulo, ad illos alendos , vel prouidendos benefici js, si sint idonei, ut praeter Concit. Trid .s .
I. I. cap. 2. de resor. statu Isur etiam in cap. Accepimus de Etat. qualit. ct in cap.cum fecundum de Praebend. ex quibus cap. Videntur Epistopi ad duo obligari, & ad
alendos ordinatos, si statim non cons rant beneficium, & ad conserendum competens beneficium , quae obligationes sunt ipso iure distinctae, cum versentur circa diuersam materiam , maxime quia obligatio prouidendi de beneficio admittit exceptiones, cum possit Episcopus semper excipere circa beneficium , quod ordinatus non sit id
neus, ut constat ex cap. Accepimus, ct ex cap. cum fecundum supracit. Obligatio vom lubstentandi, & prouidendi de alimentis , non admittit exceptionem.
Igitur obligatur Episcopus quicumque
in conicientia, vel ad alendos ordinatos sine titulo, vel ad eos prouidendos de competenti beneficio, & lolum aheneficio potest excipere non idoneos, quae obligatio transit etiam ad successores in Epistopatum . si ab ordinante si ijsnctum non sit; idque statuitur in eodem cap. Accepimus , Gr in cap. cum secun
dum 3 quia , licet de iure non debeant succestores luere ranas antecenbrum, cum tamen hoc non fiat in punitione , iud ad tollendum opprobrium a Ciero,
ut testatur Glcss. in OP. cum secundum. Verbosuccessores, ex hac ratione, enemur
successo. cs, ut Ecclusiae ministri, qui non debent permit: ete luae Ecclesiae, ocsui Cleri opprobrium, alere ordinatOS sine titulo, vel prouidere de beneficio, cuius doctrinae ratio potis lima ea est . quod Clericus eo ipso, quod est ordinatus adquirit ius, ut sibi de patrimonio
Ecelesis subministiemur alimcnta,cum sit iam factus de corpore reclesiae, fama
quam eius pars, & membrum; hac enim ratione, scripsit etiam Innoce lius III. ad Episcopum Lamorensem, ut apparet in cap. cum secundum , ipsum adhortans,ne pateretur aliquem Altari seruientem de Altari non vivere, cum Getici vitam transigere debeant de patrimonio Christi. Verum tamen est, quod licet Episcopi circa prouisionem beneficiorum non possint excipere cintra illos, quos ipsi ordinarunt, possinit
tamen excipere contra ordinatos a luis
praedecessoribus, quod habetur ex
Ordinati sine titulo etiam saeta exceptione pro benefictys prouidendi ab Episcopis
Non impleretur Episcopalis Pru
dentiae munus,si facta ab Epitc pis aliqua exceptione pro beracticijs , propter non adinventam in examine necessariam idoneitatem, requ sitam etiam in ordinatis sine titulo, Episcopi ipsi a prouisione alimentorum se put rent immunes; tenentur enim semper prouidere ordinatos sine titulo de alimentis quousque vel consequantur beneficium, vel alio honesto modo possint sibi victum adquirere, quod statuitur in cap. Non liceat de Praebend. ubi mandatur Episcopis, aut non facere Clericos, aut tacere, quod habeant v de vivere possint, quorum egestati, deficiente patrimonio proprio , debet
lupplere Patrimonium Ecclcsiae, quod est apud Episcopum, qui dicitur Pater
pauperum, maxime Clericorum 3 esset namque magnum dedecus Oidinis Cloricalis si Sacris inmati cogeremur men dicarc , aut alio quouia indecenti min,
190쪽
serio sibi victum quaeritate, iuxta id. pe Saeculari hic idcirco operae pilium
quod traditur in cap. Diaconi dis. 93. O est, hanc dissicultatem cIponere; equi etiam obserua- dem videtur eme extra controuersiana. in GloK.,in cap. Cust na A,Verbo suocessi- possie saeculares Principes vere legitis
. . . : in tu' 'S IV 'ς d mare, antequam Ecclesiae iurisdictu,ni
: . V ii , tenentur Epse subi jciantur; cum enim eiusmodi spuis
in , . qζ ςO ria proles abistute laica sit, poterit quia 'ς ix flo, licet non sint id libet Princeps in eam suam laicalemnet pro beneficus, quia semper d. de- iurisdictionem exercere 3 certum autecet Clericos mendicare, aut viles artes est, quod legitimatio est inducta a Iure ad victum comparandum exercere. Ius Ciuili, unde cum Princeps sit ii pra lus habent Clerici ad Patrimo- Ciuile, potest pro libito tollere distere. mum Ecclesiae non est absolutum , ut tiam inter legitimum, & illegitimum. aliqui supponunt, sed conditionatu. ni- quae indicta est tantummodo a tali I mirum supposito, quod non habeant re. Qud vero dicendum sit, an ibia unde aliunde vivant, vel per proprium Princi is legitimario valeat ad lucc patrimonium , vel per beneficium : ex dendum Patri in bonis patrimonialibus quo aequitur ex tali Iure Clericorum ipsus, in sequenti lege exponemus; vi non temper teneri Episcopos, eos pro- detur enim de Iure antiquo esse ample macre, etiamsi habeant, unde aliunde ndam partem assirmativam, ut de luant, dato enim quod.sit verum, monstrat Pas qualig.O. 'foras. Iurid. m. quod nunquam cesset obligatio, quae cum hac tamen distinaeone, ut valeat prouenat a iure communi, α quod per legitimatio Principis tantum pro suci Πςm non cesset pro- Ceilione in bonis patrimonialibus, quς visio legis, ut notant Iurisconsulti Omnes ue hoc semper intelligitur, quandole vel Ius commune obligat absolute, non vcro quando obligat conditionare, ut est in casu nostro.
Admittendi ab Episcopis tamquam legitiαι si 1 Curicorum , qui legitimantvir dPrincipa Fcculari.
nullis subiaceat Canonicis imp dimentis, a Prudentia Episcopali accura i Einspiciendum est, quinam sint admittenda tamquam legitimi, quinam velo rei j ciendi tamquam illegitimi,. Quonia vero non salis est noum omninu quid valeat legitimatio filiorum,
qui niacuntur a Clericis, si fiat a Princ,
iunt pure saecularia, non autem prosii essione in bonis aq. ii sitis Intuitu Ecclesiae , quae dicuntur Ecclesiiinrca.dc nulla ratione laicae potestari subi m. Nec videtur obstare, quod requiratur consenlux Patris in legitimatione in ordine ad successionem, ut docent Communiter Iuristae i licet enim Pater Clericus non possit illum praestare, tamquam non iubditus Principi laec Iari iudicialiter, potest tamen allum praestare extraiudicialiter, in quo actu non interuenit iunidictio Princapas L cularis.