장음표시 사용
211쪽
nulla, consequeretur pro subuentatione aliud beneficium, quod iam pacifice possidererat cum enim resignatio ab initio suerit nulla desectu tormae
non feruatae, non potest ex eo conualescere , quod postea superuenit, praesertim cum per illud consequens non inducatur forma requisita pro validitate I quemadmodum etiam, si deficeret expressio, quod resignans fuerit ordinatus ad titulum illius benefici j, quae uidem requiritur a Trident. , etiamsieret per aliquem actum subsequem tem, non susticeret ad conualidandam relignationein .
Episcopis haud Dcile admi tenda dissensatum super pluralitate beneficiorum; i ii in suis subditis.
PLuralitas beneficiorum in uno, quae
damnatur ex sensu communi Samctorum Patrum, ex sensu communi Canonistarum, & Sacrorum Canonuapud Brauum excit. a. non facile ab
Episcopis probanda est; neque enim Episcopalis Prudentiae, aut ossicij Pastor alas numeros impleret ille Episc rus , qui sine necessaria ad eiusmodi
dispensationes causa, pluralitates bene. ficiorum. admitteret cum enim ex communi doctrina quodcunque beneficium detur propter ossicium, pro Vnico tantum ossicio,non potest quis gaudere multiplici beneficio, idque etiam habetur ex cap. . se Rescrip. in 6. Addit
niens, si unus plurium stipendia , vel Praemia haberet , si per eiusmodi pluralitatem uni collatam ille cultus D,
.uinus minueretur, qui magis, & me.
quam per unum; si Institutorum intemtio staudaretur, qui ad augendum iam merum Deo inseruientium stia bona Ecclesiae contulerunt, errigenda in beneficia plura; si Iustitia distributiva laederetur uni tantum tribuendo quae pluribus Clericis,ac pauperibus tribui posset, ac deberet , si denique daretur lo, cus ambitioni, & auaritia in Ecclesia, ubi omne mundum ii sorde eis: deberet; ex quo etiam Ecclesiasticus ordo posset praeuerti, & Clericorum honestas corruere , ad quod malum tollendum sapientissime prouitum est circa pluralitatem beneficiorum in Concit Niceno , in Concit. Calcedon. in Concit Later. , & postremo in Conta Trid. cap. II. deror. sius 2 . si tamen adstaliqua ratio, vel causa cohonestans eiusmodi dispentationes, quemadmodum saepius contingit in dispensationibus Apostolicis, nimirum vel ad promouendam maiorem Ecclesiae utilitatem in aliquo viro egregio, vel ad praestandas congruas substentationes in i js, qui tanta inopia laborant, ut etiam in necessariis deficiant, vel ad id genus alia; tunc Sum. Pontificum exemplo poterunt etiam Episcopi eiusmodi dispensationes admittere sine nota, des, ne culpa ; quidquid sit, an ei ulmodi dispensationes sine causa fastae sint contra ius naturae, contra Ius Diuinum, α contra ius positiuum, Ut opinatur Br
mque ab Episcopis sine causa 'eniendas res.
Vm sit in more positum apud quosdam Episcopos umbilia b neficia in unum redigere, ac facili. gQuo plerosque etiam .n bcnem
212쪽
rentes pluribus benefici js cumulare, ea stationem , siue actionis honestatem prudentiae lex i is videtur indicenda qua suscipiunt ex aliqua legitima causa, at-
apud Sacros Canones cauetur,ne Ecclesiastica beneficia, nisi urgente aliqua causa, dc ratione congerantur in unu; eadem namque rationes, quae luadent
Episeopis, ut abstineat a dispelanda beneficiorum pluralitate, eaedem pror Ius militant in beneficiorum unione facienda, quae sane nisi excellens alique ex hoc genere plura possunt Summi Pontifices, dc Episcopi suis dispensationibus in bonum aliquod perduc re, licet videantur primo contuitu Iurinaturae, dc Diuino aduersari; dc licet vulgo dicatur, quod Papa omnia potest. dc quidquid potest Papa Romae, possit Episeopus in sua Dioecesi, id ta- quod concurrat meritum , vel egentis, men lano modo semper est intelligensima ad congruam substentationem dum; possunt enim omnia Pontilices inopia, fieri non potest; prae oculis Claue directa, non Claue obliqua, n etiam in hoc habita semper Ecclesiae que portae Regni Caelorum, aut earum utilitate, indigentia, dc exigentia. Quae ferae Claue obliqua possimi aperiri, doctrina intelligenda est, non solane quod etiam Episeopis suo modo api de benefici js residentiam requirentu dum est, quemadmodum colligitur exbus, de quibus id certissimum est in Trid.S I 24. de resee. sed etiam de alijs, siue si regularia , siue saecularia, siue Patrimonia, siue Praestimonia, siue sint Capellaniae, siue Commendae ad vitam , dc perpetuam administrationem institutae , haec enim omnia non possent absque legitima causa uniri, neque ad solam beneficiari j utilitatem, nisi etiam utilitas , & euidens necessitas Ecclesiae interueniat. Atque in re tam graui regula desumenda est a prari, in qua vertari solent Summi Pontifices , quibus consuetum est ad disipensationes, ac uniones eiusmodi beneficiorum , vel Commendarum, tantum ex urgentissima causa concurrere , tametsi in ipsis sit summa potestas , cum& ipsi in Iure naturae,dc Diuino dispensare non possint , nisi dispensationis actio cohonestetur, ac omni prorsus malitia evacuetur , q0aedam enim simi intrinsece mala, dc prohibita, quia
mala, quae nulla ratione o na fieri pol sunt, ut odium Dei occ. alia aut mala tantum, quia prohabita , aut etiam im transece mala, ut furtum, dc homici. cium, quae tamen aliquando cohone- canon. 37. 39. O O. ex Concit, Triden. Sus 21. cap. I. dc etiam ex Clementis. Oex Extra g. Pauli II. titia. δε rebui Eccle:
Non semper ab Episcopis eonferenda beneficia
F A Epistopis omnibus indicitur
Prudentiae lex in conterendis ti
fici jsu Sancta Synodo Trid. Sess. 24. Gref. cap. 28. Vt nullum coniurant beneficium curatum nisi praevio diligeti exa mine, dc nisi conuocatis concurrentibus per edictum ue ex qua lege inierunt Doctores fere omnes in hac materia , tunc solummodo Episcopos legem implere Concilij, cum beneficia conserunt ad rigorem examinis. At elusi modi Doctrina non videtur cohaerem praemissis doctrinis nostris, cum emm examen praecipiatur a Concilio tantum ad scientic sufficientiam indagandam, quς sane unum est ex requisitis pro iusta, dc recta beneficiorum collatione , cum tamen ipsa non sit omne
213쪽
requisitum, poterunt Episcopi alijs in
aliquo concurrentibus requisitis, alia postponere, qui in concuria persectior in sicientia fuerit inuentus; & ideo ab ipsis non erit semper attendendus examinis rigor, cum possit contingere,aliquem virum sapientiorem eme moriabus , & vita improbiorem, in quo casu vitς probitas est semper prςὰrenda, vires magis intrinseca statui Ecclesi stico. Vbi vero in concurrentibus inueniantur cetera paria, sane rigor ex minis attendendus, ne fiat perlonarum acceptio, aut Iustitiς distributiuς culpabilis lςsio. Non audeo tamen asserere, quod affirmant Caiet. Salon. Μο-lin. Gutiere Z, VasqueZ FernandeZ, dc alij apud Dianam tractμ. mis ea. resolui. a Io. ΡΙ. I o. Episcopos illos, qui spectatis omnibus requisitis etiam per examen non conserunt beneficia digni ribus , teneri sinsulis annis ad restitutionem eorum fructuum, quibus fruuntur minus digni, cum censeantur
dignioribus surrepti, quia iam per co- cursum ius adquiueranusuppono enimius ad beneficia obtinenda e sic ςquale in omnibus concurrentibus dignis, Ibcet irrata non dicatur quale in com paratione digniorum , qui videntur ius amplius habere, quam isti digni; cui tamen iuri supplere potest vis , & liberum arbitrium, quod a plerisque conceditur Episcopis eligendi dignos etiain comparatione digniorum, que ei ctio, si nat,cum sit lecundum iuitii iam, non imponit Epitcopis aliquam restituendi obligationem . Additur quod secundum doctrinam obligantem Episcopos ad restitutionem, si in benefici js curatis omittant digniores, non imponitur eadem obligatio in alijs bene mcijs, dc tamen digniores semper retinet ad illa ius intrinsecum maius, ratione
maioris dignitatis; nec videtur dispar
ratio ratione iuris, dc Iustitiga unde colligitur, quod si non est obligatio restitutionis in Epit copis pro alijs beneficijs, neque sit pro curatis, dc ad summum posset dici cum aliquibus, Episcopos peccare contra debitum fidei, talis , ratione malς administrationis ex ossicio, si dignis postponerent digniores , quod tamen neque ita facile ad-. mittendum est. In loro tamen externo collatio beneficij Curati digno facta pi termisso digniori, hoc conquerente, dc probante stilet reuocari, α affert Diana I. c. declarationes SacrqRotς in Tudensi I S. Aprilis 16os. Gram Sacrato , ct in cna inraunos 18. Decembris I 18 t. coram Gyssio, α alias eiusmodi Doctorum obieruatim nes ad Decret. Gregorij XV. quς omnia indicant collationes eiulmodi non probari quod testatur etiam Io Valerius in disserem virtusque fori. .
Nulla beneficiorum otiationes admitte tia
ab Epi pii, se sinis Ia cum aliquo
N hae te capienda est Episcopis Ep,
I scopalis Prudentie lex ex tem. με-
vico in cap. nisi cum pridem de renunciar. est ex cap. Ilii ter in os, ubi habentur illa verba , qui literis caret, Sacris nou potes esse α'
In conferendis bene fera, ex quibus aperte colligitur, quamcumque collationem
benefici j factam indigno illiterato, vel alio eiusmodi impedimento Canonico innodato irritam esse ipso facto, cum apud Doctores supponatur irregularis,
licet Nauarr. cap. ea. n. a I. videatur ibmitare hanc doctrinam, scilicet dum modo non adsit spes breui tempore romouendi tale impedimentum Caninicum,
214쪽
nicum; quod praesertim intelligendum
est de scientia, quae sine multo temporis interuallo adquiri potest, saltem pro ijs , quae spectant ad beneficium . Te.netur autem Episcopi pro viribus eius. modi collationes impedire, idque ex
ossicio, quemadmodum etiam acriter redarguere , dc punire debent eos omnes, qui cum talibus impedimentis Canonicis beneficia satagunt obtine re. Si vero beneficia capessentes nullo innodentur impedimento ne dum probanda est ab Episcopis beneficiorum collatio ab ipsis obtenta, sed etiam idoneos viros hortari poterunt, ac suadere, ut ad beneficia obtinenda per vitae honestatem. & literarum studium, se disponant, cum id Ecclesiae maximEvtile, ac proficuum esse possit; etiamsi scirent captantes beneficia id agere ratione lucri, & prouentus ex redditu, possitnt enim haec omnia ad vitam honeste alendam tamquam media ad fine ordinati,qui finis semper erit honestus.
In examine concurrentium ad beneficia non
semper probanda ab Episcopo eorum mentia , atque fi cientia ex maiori approbantium
EPiscopalis Prudentiae praxis,& coninsuetudo ea est, ut Clericus ille velut aptior ad beneficium obtinendum, di ad exercendam animarum,curam adprobetur, qui ex maiori Synodalium examinantium parte magis reputatur
idoneus. Mos iste instituendi , siue probandi concursus sere apud omnes Epitcopos inoleuit, quo tamen doctimnae, vel rationis fundamςnto id sit institutum, nemini bactenus satis depro
henium est. Neque praxis eiusmodi
sola consuetudine firmanda est,cum ex cap. de consuetud. ex eap.Cleris. de Iudicidis. UT ex cap. de Sacras Eccles non omnis
consuetudo faciat doctrinam probabilem amplectendam, doctrina namque probabilis fit talis potius ratione,quam
authoritate, aut consuetudine, vi optrume Brau. excit. I. Pasquali g. decis 2.& alij quamplures. Cum igitur Epis.copalis Prudentiae munus id unum sit, quo semper rationabilius operetur, de possit plerumque rationabilius agere adhaerendo probabiliori unius exami natoris iudicio, quam minus probabili plurium sententiae,& voto, hinc sequiatur apertissime in Episcopi arbitrio positam esse, idque tutissima conscjentia
illius concurrentis electionem ad beneficiu , cui etia maior examinatorum numerus suis renuat votis; fauente
huic doctrinae Iure Civili, & Canonia
co in I. I. g. neque cap. de Geter. Iure en
eleant, ubi habetur 3 sed neque ex multit dine authorum, quod melius, ct aquius essiudicari debet, cum pusit unius forsan Ρη-
temta , ct multos, ct maiorer aliqua in parta superare, ct ex cap. Capellanus de feriis. habetur, Summum Pontificem ex duabus propositis opinionibus, magis singulare elegisse,ex eo quod meliori, de probabiliori inniteretur ratione . Quς prudentiae regula seruari poterit auEpiscopo etiam in alijs publicis consulentium Doctorum congressibus ad id
genus alia institutis , in quibus unius opinio, dummodo sit optima ratione munita, poterit communiori praeferri, omnis enim opinio habet probabilitatem, a ratione, quae dicitur probabilitas intrinseca, nimirum ex principio intrinseco, ad differentiam probabilia talis extrinsecs , quam facit Opinantium authoritas; cum itaque possit esse se melior ratio in uno, suam in pluris
215쪽
bus, & ideo etiam probabilitas maior, se poterit ab Episcopo unius tantum opinio eligi, & probari in quocunque
euentu , relicta multorum opinione contraria .
Ab Dissopis reuerenter suscipienda. Sacraula Decisiones, Sacrarum Congregati num Declarationes , ct Glossa
TVrpe nimis, ae monstruosum eΩset in Episcopatu a sensu authoritatis sere sumς deiciscere, quς in sumis Ecclesiasticae militiae Ducibus,& Corbphς is spledet innocua,atque cu autho. ritas summa summa faciat probabilita tem , saltem extrinueca, in doctrinis de dogmatibus, quae pro nutur Episcopis , parum rationabiliter ageretur, si eiusmodi leges indictae, velut inditas aena a malo retrahentia detrectarenaturue quapropter Optime consultum erit cuicunque Episcopo Sacrae Rotae Decisiones, S C. Declarationes,& Sanctiones, Glosae quoque Interpretationes reuerenter suscipere,& quoad steti poterit in obseruantiae usus adducere. Verum tamen est,quod si agatur de rebus in materia tantum probabili versantibus, & non ad ceriam, & insalli-hilem doctrinam spectantibus, in eiuLmodi casibus quaedam alia doctrina probabilis potest esse lex rect) asendi ipsi Episcopis , etiam aliter sentientibus, neque hac de causa possunt aliquano a culpari, cum sic agendo semperagant iugia regulam rationis, quam facit quaecunque opinio vere probabilis, etiam propria, est enim eadem ratio quidquid dicant in contrarium plexique D octores apud Palqualig. decis . Os. de Opini e Glossae, & Sacrae Rotae Romanae, ae aliorum DD. qui sint
permagne authoritatis in Ecelesia Dei. quos tamen non tenemur sequi inprobabilibus tantum ; neque enim Glossa, neque Rota, neque id genus aliae magne authoritatis decisiones,aut declarationes in rebus tantummodo probabilibus possunt facere iudicium certum necessario ab Episcopis amplectendum, cum ea tantum vis in ipsarum iudici js inueniatur, quae reperitur in iudieijs Doctorum , quando utum tur doctrina tantum probabili, serunt namque illa iudicia tamquam Docti res, non tamquam Iudices absolutEimperantes ex infallibili authoritate
vera, & certa secundum rationem edi ctante. Conueniunt tamen Doctores fere omnes, esse maxime deserendum summae authoritati , tamquam summam facienti probabilitatem saltem extrinsecam, & etiam intrinsecam. si validioribus, & probabilioribus nit, tur rationibus, & doctrinis.
In conferendis beneficiis ab Episcopis nos ιμfla spe tanda nobilitas.
Non imprudentiς laboraret Prudelia illa Episcopalis, quae pro in rito collationis beneficiorum solam sanguinis claritatem aspiceret, nulla comite virtute ; statutum est enim in
cap. Venerabilis de Praebendis, quod nobiales illi, qui solum stirpis splendore perstemata maiorsi ostentant, absque alio virnatis charactere sint omnino abEpiscopis excludendi; ideo .n. ad Ecclesiae regimen, vel ad animarum curam, Vel ad beneficij collationem assumendi sunt nobiles, quod censeantur magissse Ecclesiae prodesse qu m ignobi-
, di abiecti ue si vero solo nobilitatis fastu
216쪽
fastu intumescerent, potius obessent,
quam prodessent, eum habeamus ex t. per adoptioκem de arip. in prima lectara , quod nobiles, ut plurimum noceant1uperbia, violentia, & luxuria. Coeleris tamen paribus in scientia, ac morum probitate volunt communiter Canonistae apud Barbos Gnsit. I. ces. 6.Lb.2. dc colligunt ex Extra ami Gole res Uerb. Nobius , nobiles probos ,
ac literatos viros: esse ignobilibus
praeserendos,ex eo quod nobilitas iuncta virtuti, ac scientiae maxime splendeat super candelabrum Ecelesiae i id. que habetur etiam ex cap. dudum S. de Elect. ct cap. de mulcta in D. de praebend. Vbi vero deficeret scientia, Virtus, aut vitae integritas, nunquam possent haec suppleri per solam nobilitatem; quamnis doceat Bald. in consit. 3 3. col. I. lib. 2.cr in cap. Posulasti de res rQ. col.2. quod
mediocris Doctrina in nobili viro sit aequiparanda maiori doctrinae in ignobili . Quaenam vero scientia sit sussiciens pro facienda iusta beneficiorum
collatione , non adhuc satis constat apud Doctores,qui tamen omnes conis cludunt eam scientiam necessariam,ex
qua dicantur periti in us omnibus,quq Proprii muneris sunt, quemadmodum
esset Theologia, si fides esset dei ededa ab haereticis, & infidelibitu vel doctrina canonica,ubi dogmata Ecclesiae,vel Conciliorum aliquam paterentur oppositionem, vel alia eiusmodi scientia proportionata, ubi esset aliarum sim, lium rerum necessitas 3 id enim est
semper aestimandum prudenti Episcoporum iudicio.
In cotiatione beneficiorum neque fla erasas-guinitas spectanda ab Di pis.
N Ihil sane agendum est Prudentiae
Episcopali, quod iustitiae distria
hutiuae aduersetur ; haecque cum summopere perionaria exhorrescat accep.
tionem,ab ea in conserendis beneficijs Epitcopis omnibus maxime abstinendum erit; & licet consanguinei in mutitis videantur gaudere priuilegio com
sanguinitatis,quod priuilegium in ipsis
facit ipsum Ias naturae; in rebus tamen ad Ecclesiam spectantibus nullus conis sanguinitatis gradus spectandus est; cum sola utilitas, & necessitas eiusdem Ecclesiae consideranda sit,praesertim in eligendis Ministris, atque in benefici js conferendis; unde pluiquam palmari crimine essent notandi Episcopi illi,
qui solo cognationis amore ducerentur ad conserenda beneficia, nisi reliqua adijcerentur cognatis necessaria requisita, ubi enim agitur de rebus supra naturam eleuatis, nulla aspicienda sunt sanguinis , vel ipsius naturae Iura. Verum tamen est,quod iisdem requisitis concurrentibus in consanguineis, ac non consanguineis possent absque nota prςserri cςteris ipli consanguino, in hoe enim nulla videretur personarum acceptio, neque ulla laesio Iustitie
distributivae; immo cum lege Iustitiaevniretur ipsa lex Charitatis intimior, quae dictat primo loco proximo proxumiori esse benefaciendum, quam exteris , & alienigenis . Neque huic doctrinae obstat Canones,qui communi
ter afferuntur in cap.ut vostrum s. omnibus
rituro, ubi Innocent. III. scribit cuidam Episcopo, quod male egerit conterem do beneficium ex affectu carnali; Item
217쪽
D cap. si Extellemia is cap in loca is cap. de multa, in cap. nisi cum pridem de renunc. ci deniq; tu cap.Vmerabilis de praebend.ubi explesie danatur personatu acceptio in conferendis benefici js, non inquam obstant hi Canones,& alij plures, cum solummodo opponantur personarum acceptioni, quae non interuenit in hoc Calu, cum supponatur meriti aequalitas in consanguineo cum caeteris, & data paritate meriti semper remanet arbitrium eligendi Epilcopo , quem ipse voluerit, quemadmodu etiam in eiusmodi cassibus non dicitur posthaberi dignior indigniori, de qua re loquuntur etiam Canones ipsi.
Iu collatione beneficiorum fla dignitas perseu aram exsilentia, ct probitate
ADstruunt quide aliquod dignitatis
genus nobilitas,& cosanguinitas, ut supra dictum est,at non esse ab Episi Copis eiusmodi dignitatem spectanda solam, atque a caeteris requisitis omnino seiunctam satis aperte euictum est. Hic igitur pro dignitate personarum intelligendum est meritum, habilitas, ct idoneitas ad beneficia , quae dicitur aggregatum, seu concursus plurima. Tum qualitatum iaciens personam id ne a secundu Cano ne si & de hac dignitate loquedo,certu est apud omnes,no
Posse Epitcopos beneficia Ecclesiastuca conserre, nisi perionis quae vere sint dignae talis collationis; nec agitur modo an sint semper dignioribus conserenda ex obligatione iustitiae distributivae,cum id fit in sequentibus decernendi m ; omnes enim illi Doctores, qui asse runt omnia beneficia, qu cumque sint, siue simplicia, siue curata, siue
Canonicalia, siue id genus alia esse e strenda dignioribus, supponunt ceribdignitatem in personis illa suscipientibus, de qua dignitate nulla potest esse
controuersia. Esset enim crimen pluia quam palmare F piscoporum,sii benem cia Ecclesiastica conferrent indignis, ex eo quod notabiliter laederetur Iustistia distributiva, quae dat ius ad beneficia solis dignis nunquam indignis. S la igitur dignitas ab Episcopis spectanda est, quae in sensu vulgari, oc communi dicitur habilitas, seu idoneitas personae, quae dicitur etiam meritum personae, quatenus beneficia considerantur, Ut praemia, quae dispensat Ecclesia, nec prςmiorum dispensatio fit, nisi benemerentibus . Illaesa itaque manet apud Episcopos Iustitia distri. butiva, si conserant beneficia spectata
dignitate personarum, quae reputatur pro merito quod etiam dicendum est de quacunque alia electione ad honores, dc gradus, ad quos digni sunt iam tum eligendi, cum ipsi dumtaxat, &non indigni ius habeant ad illas ei ctiones 3 & haec cum sit doctrina communis, etiam apud Canonistas non videtur ulterius discutienda . Est tamen abEpiscopis accurate examinanda personarum dignitas, non quia teneantur diligenter digniores quaerere, aut diagniores eligere, quod nimis Episcopis ipsis esset onerosum , nec videtur E elesia tantum onus ipsis imponere; ted Vt vere cognoscant iplorum dignit tem, ut ex iustitia agere possint in re tanti momenti ; vult enim Ecclesia eiusmodi necessariam dignitatem hi copis constare, ne errent in conserem
dis benefici js in magnum Ecclesiae detrimentum.
218쪽
Ab Dissopumi digniorti ad beneficia
EAm adprobant quammulti Doctores in Episcopis prudentiae losem, ut sit ipsis iatis, si pro benefici js simplicibus eligant dignos, pro curatis vero ad animarum salutem spectantihus semper eligant digniores. At disi crimen eiusmodi ab ipsis adductum inter beneficia, meo iudicio non est adducendum inter collationes beneficiorum, quae ex ij idem causis, & mOtiuis dignioribus semper fieri debent ab Episcopis, ne Iustitia distributiva laedatur, quemadmodum enim laederetur, si indignus eligeretur deficiente in indigno iure ad electionem;sic prorsus eadem Iustitia esset acriter vulnerata . si omisso digniori in quocunque beneficio siue simplex sit, siue curarum , eligeretur indignior; certum enim est ibi largius esse exercendam Iustitiam, ubi maius ius ad rem inuenitur. Addo cum beneficia quςcumqssint conuertenda in utilitatem Ecclesiae, maior semper erit utilitas Ecclesiae ex opera a dignioribus praestita, quam abindignioribus ; atque huic doctrinae videtur fauere Ttid. As 2 . de refricap. I. cap. I s. & etiam Tex. Canonicus in cap. licet dist. S. qu I. Vbi habetur, esse semper eligendum Sacerdotem,
qui sit practantior, qui sit doctior, &sanctior, di omni virtute eminentior, qui textus,licet intclligatur communister de benefici, admittentibus exame.& concutium tantum, intelligendus
est etiam de alijs beneficijs; cum sit semper melius pro Ecclesia eligere digniores, quam minus dignos. Excipitur tamen calus a pleriique Doctor,bus apud Marcum Antonium Brauum excit. II. n. 2I. si dignior esset eligendus ab Episcopo extra propriamEcclesia,&Dioecesim, in hoc enim casu dignus mpropria Discesi semper reputandus est dignior in comparatione alienigenae, ex cuius electione nunquam ea utilitas Ecclesiae expectanda esset, quae sperari osset ex digno electo in propria toecesi, vel propter amorem natura iter inditum erga propriam Ecclesiam, vel propter Spiritus seruorem, vel propter aliud simile . Nec laedere tur Iustitia distributiva,quia iste dignus in propria Dioecesi, vere censendus esset dignior, & praeter proprium ius. Quod haberet ad beneficium, tamquam dignus, haberet etiam aliud ius, quod non habet dignior exterus. nem
pe ius propriς Ecclesiae participatum in omnibus personis stibditis talis Ecclesio& hoc ius additum alteri aequivalet i ri dignioris alienigenae . Hςc doctrina videtur confirmata in ca8. Obitum , in cap. Nullus or in cap. Metropolit. & etiam apud Glost. in cap. inter canonicos de Eleis ctione , α apud Abb. in cap. ad decorem de Insiιut. quin refert Sotus de Iust. 9Iura ι. 3. qu.6. se praesente in Concilio Trid. summo omnium consensu consultatum esse , ut electio ad beneficia semper ex eadem Ecclesia, & Dioecesi fieret. Docente S.Th. apud eumdem Sotum Clericos nutritos in gremio alicuius Ecclesiae magis amare illam Ecclesiam, quam Extianeos , alque ex tali amore maius commodum Ecclesiae prouenire.
Non illico priuandi bene μηs ab Episcopis
HAnc lcgem adstruit Prudentiae Episcopali dispositio Concilii
Τrid Ses 24 . cap. I a. de reser. ubi videtur
consulere Epitcopis, quod antequam
219쪽
deueniant ad priuationem benefici j, debent prius pro prima vice priuare non residetes dimidia parte fructuum , & pro secunda vice omnibus fructibus unius anni, & denique pro tertia vice priuare beneficio..Verba Concilij hie non reseruntur, quia facile videri pol sunt; ex ipsis enim satis aperte constat, quod,antequam deueniatur ad penam Privationis impolitam per Sacros nones, praemittendae sint pςnae miti res priuationis fructuum, quod etiam
colligitur ex eap. ex tua de Curic. non re.
. ubi statuitur, quod contra recusanin tes post monitionem venire ad residentiam, procedatur per suspensionis.& excomunicationis Sententiam, etsi fuerint postmodum adhuc pertinaces, deueniatur ad priuatione . Ratio istius doctrinae illa videtur esse, quod scilicet ante quamcumque delicti punitionem sit prςmittenda aliqua correctimidque ex praecepto Charitatis; pcnae autem Praecedentes priuationis fructuum intveluti praemissae correctiones ante principalem punitionem.
non residentespro Libuo Epimporum .
prapositam sic obtrudunt aliqui Doctores Prudentiae Episcopali, ut asierant omnino illicitum esse, & peccaminosium Episcopis illam non obseruare I quod ne ita facile sibi suadeant Episcopi, scire debent, se non debere ex Concilio alias pqnas praemittere, antequam deueniant ad priuationem benefici j ; sed esse positum in eorum
libertate alterutrum agere absque m scientiae scrupulo; cum omnino relim
quatur eorum Arbitrio, & Prudentiet,
vel prius pr mittere solam fructuum e
priuationem, vel etiam immediate ad ubenefici j priuationem deuenire, quod celare sensit Rota coram Mantica deris :67. n.6. asserenS ita esse intelligendum a Triden. , ex attestatione etiam S. C. a Concilij eiusdem . & sic neque esse ne- tcessarium premittere excomunicati
nem , aut iuspensionem, lenierunt plu- rres alij DDan cap. ex tua contra eos de cle- iris. non re . qus satis euincunt non te
neri Episcopos alias prςmittere penas , ante priuationem beneficij, nisi id be. ne actum ex prudentia iudicauerint . Additur,quod in Iure Canonico Clariscis non residentibus imposita est im- imediate pena priuationis benefici j, si
post citationem, & monitionem non compareant,Vt est in cap. ex parte, ct in cap. qualiter, O in cap. inter quaιuor de Cle- iris. non re . Ex quibus etiam constare
potest Concit Trid. non esse in contrarium, sed solum disponere de perus , quibus non residentes affici possunt pro libito Episcoporum a cum enim de iure pertineat ad Episcopos punire non residetes,& de iure sit statuta p a priuationis beneficij, voluit Conc.Trbdent. relinquere arbitrio Episcopolu, quod possent etiam mitiori modo procedere , prς mittendo scilicet alias P nas ante priuationem benefici j.
Nonsemper ab Episcopis priuandi be si se
Beneficiati damnati ad exitium
SI Beneficiatus per Sententiam e
pressam condemnatoriam simul cum exilio priuetur beneficio, nullum oterit esse Episcopali Prudentiς du-ium, quin damnatus ad exilium, etiabeneficium amittat 3 sed oritur tantum dissicultas, an amissio beneficii veniat
220쪽
veniat ex sua natura in consequentiam ad talem condemnationem . Neque
hic agitur de beneficio simplici ad resis
dentiam non obligante, quia hoc cum non requirat residentiam, non fit i compatibile cum psna exiiij, ita ut ratione incompatibilitatis debeat dimitti, aut ipso facto vacet, nisi tamen Sententia exiiij comprehenderet etiam
amissionem benefici j. Pςna igitur exiiij non semper censenda est ab Episcopis habere annexam priuationem beneficii, taliaet si requireret residentiam . nisi per Sententiam exprimatur: Sic videtur declarasse S. C Episcoporum die 3. Decemb. I 6or. & pro hac
doctrina multos refert Garzia pari. II. de benes cap. 3. .9 3. ratio est,quia quan
do una est imposita pςna pro delicto,
non censetur alia imposita, nisi clare in Sententia exprimatur, & ideo exul heneficiatus per solum exilium nunquacensendus est priuatus beneficio, odi O-la namque semper sunt restringenda, ct ad hanc rem adest decis Rota . u. II. in fine coram Mantica, ex eo igitur prς-cise , quod exul Beneficiatus non pot- sit residere in loco benefici j, non debet censeri priuatus beneficio, sed tantum legitime impeditus, non secus ac si esset infirmus, aut carcere detentuS qui etiamsi esset sua culpa detentus, amitteret solum distributiones, Ut tradit Moneta de ius,ib. part.293. n. 8. Im
mo si quis iniuste exularet, vel esset deintentus, perciperet etiam distributiones, ut docent quamplures cum ipso
ab Epis opis priuati celebratione Misse,
IVre dubitat plerumque Episcopalis
Prudentia, an Sacerdotes, qui exilio mulctantur ex aliquo delicto, quod sit notorium notorietate Iuris, vel f chi ; unde consurgit infamia, & conteisquenter Irregularitas, sint vere priuan. di Missς celebratione tamquam Irre gulares a nam certum est, quod si pena
exiiij sit imposita propter delictum, cui
a Iure annexa sit infamia, nullus Sacer dos sic mulctatus poterit celebrare Missam , cum talis infamia vere inducat Irregularitatem iuxt1 cap. Inser diloctos de exces. Praelat. O cap. Accedens de accusat. ct cap. Accusarum de Simonia; cum
enim de Iure delicto sit annexa inlamia , eo ipso, quo quis declaratur per Sententiam commisisse tale delictum, declaratur etiam incurrisse infamiam illi annexam, ex qua resultat Irregula ritas , & incapacitas ad celebrandam Missam. Quoniam vero potest inueniri delictum, cui a Iure non sit annexa
infamia, idque per exilium punibilest, in hoc casu non sunt ab Episcopis priuandi Sacerdotes celebratione Misse, nisi aliquid aliud obstet; sic enim
declarauit ipla S.C. in una Maceratensi siub die A. Septemb. 16 2. neque enim potest impediri exul celebrare ob Irregularitatem ortam ex infamia Iuris, quando eiusmodi infamia non
est annexa delicto, ut iam suppositum est; neque potest impediri ratione ps-nς exiiij, quia liqc non trahit secum prohibitionem celebrandi, nisi exprimatur in Sententia propter delictum, cui sit annexa ue maxime quia in