장음표시 사용
201쪽
benes Escobar. in Sum. tract. s. Machad.
rom. I. lib. 3. p. 3. Iradi. s. Dianapart. 2.3ra I. I 6. resolui. 37. qui tamen hanc d
brinam tantum probabilem dicit; quς vere doctrina omnino improbabilis censenda est ex communiori Theologorum , & Canomstarum Sententia , qui patium de exercenda gratitudine Pςr obligationem detestantur, tam in materia beneficiorum , quam in materia mutui, idque expreIse docet D. Thomas, 2.2. C78. & cum ipso viginti pene Doctores citati a Pasqualigo. O
re de GDra σc. Ratio est , quia pacta omnia in hac materia, tamquam de Iure prohibita. ideo prohibentur, quia Simoniam inducunt , Vt habemus excay. cum pridem , ct ex cap. pactiones, ct ex cap. quassum de rerum Fermutat. omnis
obligatio gratitudinis in pactum deducta , non est amplius actio libera, &liberalis, sed debita, dc necessaria ad compensandum de temporali pro respirituali, & sic evadit Simoniaca . &prohibita I semper enim velificatur, quod res spiritualis deducitur in pactu ,&in contractum onero lum,neque gratitudo amplius exhibetur, aut e Xerce tu ab accipiente beneficium, tamquares liberalis, neque ut libera retributio,
sed tamquam res debita , & debitor, nisi esset prohibitum , & inualidum taliter se obligare, posset legaliter compelli ad retribuendum id, quod promissum est. Addendum etiam, quod sicut retributio ex sola gratitudine , quia est omnino libera, & gratuita, excludit Simoniam , ita e conuerso, gratitudo inpactum deducta, excludit libertatem, ct liberalitatem, immo ipsam gratitudinem , quae sic non est amplius grati,tudo, sed debitum, dc mutat Omnino
Premittenda ab Disi pis retributiones liber les ex titulogratiiiidinis pro beneficialibus.
TAmetsi non facili negotio sit ab
Episcopis admittenda illa doctrina, quod liceat deducere etiam in pactum , quod licet praestari ex gratitu- .dine conserenti beneficium . di quod obligatio gratitudinis, ut insita a natura, quocumque modo consideretur, semper licita sit 3 hoc adhuc non o stante, erunt a Prudentia Episcopali, quandoque permittendae quaedam liberae retributiones Pro benefici js, solo titulo gratitudinis iaciendae, abique eo quod Simoniae crimen perpetretur, cuenim eiusmodi retributiones libere, ac liberaliter fiant, nec transeant ex pacto , vel ex debito in compensationem rei spiritualis acceptae, vel accipiendae, sed in solam extinctionem obligationis
ex Iure naturae contractae erga benei ctores nihil malitiae dicuntur continere , cum potius sint actus, ct exercitia virtutis, qualis est gratitudo . Ex quo fit, quod in talibus retributionibus nubia interueniat Simonia, sicuti neque interueni ,quando ex gratitudine pro accepto beneficio teporali datur aliquid spirituale iuxta doctrinam Caiet.in Sum. U. Simonia . Soli. tib. 9. de Iustit. O Iura SuareZ tom. I. de Relig. Gaipar. Hurtad. de Iust. Iur. disp. s. dc aliorum, quod etiam habetur ex eap. dilectus de Si-nia, & sic statuendum est , etiam ante impetrationem beneficij esse.licitum declarare animum de habenda gratit dine , quia haec declaratio non inducit pactum, neque obligationem necessariam ex debito, sed tantum exprimit id, quod debetur ex iure naturae. Quod vero, ut supponunt Doctores sequentcs oppin
202쪽
oppositam sententiam, sit uniuersaliter verum posse in pactum deduci id omne, quod de se licitum est, non ita facile concedendum est , nam plura sunt de se licita, quae eo ipsis , quo deducuntur in pactum, fiunt illicita, dc
mutant naturam; ut est in casu nostro; exercitium enim gratitudinis, quae est virtus, semper est licitum, si tamen deducatur in pactum, desinit este actus virtutis, & si crimen illicitum rationbbus supradictis.
conuentiones inter Beneficiarios, Pension rios, ct Titulares, si semes in Dola se
pone , er termutatione exaetionis fructuum Beneficiorum , non
CCto nequaquam Iatere Sapientiam, O & Prudentiam Episeopalem, quae
que sit, tot Canonicas Constituti nes. oc leges indictas csse ad abolenda omnia pacta,& conuentiones, circa Pensiones, & Beneficia, quae quoquo modo redolent Simoniam . multiplici Iure prohibitam: Attamen, quia darim est casus, in quo no sit contra ratione,& praeceptu, pacta quaedam, Sc comventiones inire circa fructus benefici
rum , ad purum temporale comm dum partium conuenientium,necessarium duxi Episcopis nucleum in hac re sanioris doctrinae porrigere, ne in eiusta odi pactis, &.conuentionibus agitentur scrupulis. Supposito igitur, quod pacta, & conuentiones non a
ciant titulos, dc Iura benc ficiorum , dc pensionum, quae communiter cense vir quid spirituale, non Videtur detor
me, ac monstruosum in doctrina m
rali, & Canonica, quod circa meros fructus beneficiorum, & pensionum Ineantur pacta, & conuentiones inter Beneficiarios, dc Titulares, & Pensionarios; cum eiusmodi fructus sint mere temporales, & sub libera dispositione possidentium ipsa beneficia, Sc pensiones; unde sequitur,quod etiam conuentiones sint res quaedam pure prin
oc Gigas Consit. . num. specificantur enim eiusmodi conuentiones a materia, circa quam versantur, quae est m re temporalis, & prophana; neque co- tractus prophanus indiget auilioritate Papae, aut dispensatione, cum sit ex sua natura in libero hominum commercio, iuxta cap. Usra de locat. OGIus ibi, & doctrinam aliorum ad cap. aa I. Addo ex alia doctrina communissima, fiuctus pensionum, S beneficiorum esse separabiles a iure ipBrum beneficiorum,&pensionum,quod est quid spirituale, sicut fru ctus ex sua natura χmper sunt quid temporale ,
quod habemus etiam ex Gos . in cap. I Ura, cte. sit pracitato ἰ ergo poterunt
ex pacto semper cedi in commodum alterius,intacto iure illos exigendi, ut constat etiam de usufructu, qui nota potest separari aperiona Vsufructuariu& tamen Vsufructuatius potest alteri
illum cedere in commodo, transferendo in alium solam commoditatem sigitur concludendum est pacta,& conuentiones circa beneficia esse interdictas, quatenus tangunt ipsa beneficia, vel iura beneficiorum, non quatenus lagunt solos fluctus mere tempOIales.
203쪽
Damnanda ab Episcopii tamquam Simoniaca
omnes corvientiones, ct patita, cua
tangunt beneficia, est pensi neI, quoad ipsorum Dina.
Notum est satis, nec maiori eget luce in hac re lumen Episcopalis
Prudentiae, quod omnia pacta, & conuentiones factae circa materiam spiritualem beneficiorum, & Pensionum sunt ipso Iure nullae,& Simoniacae iuxta cap. qui studet qu. I. O cap. cum quidem, Cerbo non eam, O cap. Quasitum de rerum permutat. & etiam iuxta Rotam coram
Puteo 67. & coram Seraphino decis I 29. & iuxta reliquos Sacros Canones, Concilia,& Constitutiones PO-tificias; quidquid sit, an ad tollendam Simoniam, sufficiat, quod eiusmodi pacta exprimantur Pontifici,& ab ipso
Probentur, atque authorizentur,cum
supponatur ab aliquibus Simoniam esse tantum prohibitam a Iure Ecclesiastico.& positivo, quod tamen non admittitur ab ijs, qui docent esse Iem intrinsece malam, & etiam Iure Diuino, & naturali prohibitam. Cum igitur alibi a nobis dictum sit, di probatum authoritate, di ratione, Iura percipiendi , & exigendi tructus in ben fici js,& Pensionibus esse quid Spirituale, consequens est omnia pacta,& comventiones circa talia Iura tangere materiam Spiritualem , & sic indisterenter esse prohibita. Quod tamen astita mari non potest de pura cessione, &commoditate percipiendi tales fluctus, quae nec inuoluit, nec tangit talia Iura, utpote res omnino seiuncta, reseparata, ut stipra dictum est . Quod vero in hac materia doceant multi
DD. ad excludendam Simoniam in
eiusmodi pactis δc conuentionibus, non est hoc loco a nobis examinandum . Saniorem doctrinam nobis tetigisse satis.
Non permittenda ab Epscopis resignat senes beneficiorum, ubi mi adesi Cmbrapacti Simoniaci,'etiam pro faciendis expensis pro Tensione
I' Sset quidem omni probro notanda: illa Episcopalis Prudentia, quae in
beneficiorum resignationibus admitteret paria Simoniaca, vel etiam in i ues Simoniae suspiciones, & tractatus acriter non animaduerteret; eiusmodi enim pacta eiurantur omnino a Iure Diuino, & Canonico,ut scientibus patet . Non verentur tamen aliqui DD.
astirmare, quod si eiusmodi pacta in supplicibus libellis exponerentur Summo Pontifici, tunc cessaret omnis Simonia, & cen retur Summus Pontis sex, admittens eiusmodi resignationes,
illa pacta Simoniaca dispentare. Quod volunt DD. illi etiamsi pacta illa, quς
cumque sint, neque essent inserta in litteris Apostolicis , neque registrata, eo enim ipso, quod Pontilax admittit illas resignationes cum notitia illorum pactorum, censetur super illis dispensare. Epistopi autem etiam his suinpositis,debent maxime vigiles esse, ne inter Clericos, ct Subditos suos tractatus eiusmodi Simoniaci agant radices. nec debent a poenis in re tam graui abstinere, tametsi ad sanandas plagas recurrerent ad Summum Pontificem . De hac re alia plura congerit Pasqua-lig. q. 7O. Iurid. Moras. quae apud ipium poterunt videri.
204쪽
Non inreuigenda exequutiones Pensionum Iamquam parat nisinius iustificentur
Non raro potest in ancipiti versari Prudentia Episcopalis, quid sibillendum sit in materia Pensionum,m si sint loluendae ab ipsis Epit copis,
quam si sint loluendae ab alijs , nimirum , an ut locum habeat exeqlautio Pensionis.necesse prius sit, ut iustificentur litterae reseruatoriae, possiant enim eiusmodi litterae referuatoriae emanarea Sede Apostolica,non semper absolu- . tae, 1ed conditionatae; scilicet apposita conditione, quod Pensio reseruata noexcedat talem quantitatem, &c. quo acto videntur modo, post Bullam Vrani VIII. omnes litterae Apostolicae reseruatoriς, cum illa conditione quod Pensiones no excedant dimidiam partem fructuum, qua etiam conditione
apposita fit, quod nulla Pensio possitransferri, si talem quantitatem excedat . Supposito ergo, quod litterae Apostolicae sint expeditae sub tali, veletali cianditione, certum est, quod non sunt intelligendae habere paratam exequutionem , nisi prius iustifice tur litterae, & constet de verificata conditione, sub qua fuerunt ii terae expeditae , quod demonstrant
GarZ. de bene pari. I. cap. S. nuyn. 38. &Zechius de benes cap. II. num. 6. adhaerentes Rotae in Lunens Sar anens Pensionis I 3. Feb. IS93. coram Seraphino, O in Salmant. Pensionis 26.nfarty I 93.c
ram Cypsio, or in Clusin. 9. DecembrisI373. coram Cardinati Lancelloto, dccoram Millino decis. 237. n. 3.& alibi. Habent enim litterae Apostolicae semper caequutioncm Paratam, cum Iudi
ponuntur iustificatae quoad appositas
conditiones, ut tradunt communiter DD. cum Rota in Cremonens Pensionis Is . Aprilis I 6t I. coram Caualserio, dc
alibi coram Pennia 3 non vero aliter pimmo dato etiam,quod Titularis co sensisset in Pensionem, adhuc essentiustificandae litterae reseruatoriae, ad hoc ut posset locum habere exequutioPensionis, quod notant GarZ. de benes. P. I.
cap.6. num 64. & Lotter. de benef. lib. I. qu. 38. num. p. adhaerentes Rotae in SaI- man. Pe sionis 26. Maj I 393. coram
Gypso, Ur in Lunens Saronens Pensionis I S. Februarii Is 93. coram Seraphino,& coram Millino decisa r. num 3. Urratio est, quia talis consensus non supponitur, nisi conditionalis, sicuti reseruatio semper sipponitur conditionata; unde si conditio non purificatur, etia- nescit totum, quod cst sub illa conditione, atque adeo non solum releruatio, sed etiam consensus. Est doctrina maxime aduertenda in fauorem eorum , qui nimio Pensionum pondere prauantur; cum raro in hae materia iustificentur litterae Apostolicae . i
Onera beneficiis adnexa absque Qua condiatione , vel limitatione imposita, etiam in cnione beneficiorum ab Discopis fransferenda, ct sustinenda tamquam sub lentia
I Am ex dictis constat satis quid agen-
dum sit Episcopali Prudentiae, si
onera benefici js adnexa sint tantum imposita cum conditione, aut limita-
tione si vacent. Rid vero ab Episcopis sit agendum si sint adnexa benem
cijs ablolute, re abique conditione,exIure Canonico clara non innotet citdoctrina, nam Cisonista quamplures
205쪽
in ipso Iure landati, volant, quod pereunte titulo, & nomine ipsius benefici j pereat etiam onus annexum illi, ut beneficium est, & sic non posse in unione benefici j trastatione oneris permitti,vel sustineri tamquam subsistente ab Episcopis . Alij tamen diuertam tuentes doctrinam cum Pasqualigo in cit. Quas. afferunt,etiam facta quacumque unione benefici j,semper cum ipso trans re onus annexum, quidquid sit, an extinguatur titulus,& nomen benefici j, quod videtur colligi ex cap. Tua nobis de uerborum signi at. licet enim extingueretur beneficium sub nomine,titulo,& ratione beneficij, non extinguitur tamen titulus rei translatae, quae ratione oneris adnexi trahit secum Ius te
iij reseruatum , quod semper sequitur Tem, quae transfertur, & ideo semper subsistit unde in prς iudicium terti j non potest perire illud onus adnexum, quod praeiudicium ab Episcopis semper attendendum est. Atque ex haedoctrina colligitur, quod si uniatur Monasterio , vel Collegio beneficium vacans, tenetur illud Monasterium, vel Collegium soluere pensionem imositam super beneficio unito, quod abemus ex obsiet uatione ipsius Rotae
coram Seraphino deef. I IO. num. Io.& coram Pennia derisIO2O. n. II. onus
quippe Pensionis non est onus assiciens beneficium ratione vacationis, sed ratione fructuum, & ideo transit cum ip-uoad quemcumque perueniat, & proinde censetur semper pr eruatum iusteriij, quod ius intelligitur de Iure independente a Vacatione, ut notat Ab-- bas in cap. a. n. . de Reis Dominui. c.
Adnexa benefris onera non semper transmrenda ab Episcopis, quando sis
apud Iuristas, & Canonistas, quae assolet legem adstruere pro agendis ab Episcopali Prudentia in unione beneficiorum, quς tamen non ita uniue saliter intelligenda , neque accipienda est 3 licet enim sit uniuersaliter verum, quod res quaecumque transit cum onere suo, dc quod eadem ratione debeat transire beneficium, o quando transit in unionem; attamen 'lige doctrina multas patitur excepti
nes a enimuero debet res eadem pe manere,ut secum in transitu onera trahat adnexa; beneficium vero, quod Vnitur, in sententia multorum,& etiam Rotae in pluribus decisionibus coram Verallo, & coram Mellino, quas citat Pasquali g. cu. Moral. Iurid. i 9. desinit esse beneficium, quia siupprimitur titulus, & fit fundus illius, cui unitur ι si autem corruit fundamentum oneris, videtur onus ipsum lcorruere: Addo. quod si onus impositum non assiciatheneficium absolute, sed tantum com ditionate, nimiru tempore vacationis no potest secu trahere onus, nisi suppo sita vacatione, quia onus est coarctatum ad vacationem, & ipsam habet ro sundamento, non beneficium,nisit qualificatum vacatione, quae exceptio facta est a Rota coram Seraphino
Recent. Sed hic aduertendum est, quod in beneficijs unitis non habet locum vacatio, quod habemus ex Iure Canonico pluribus in locis, &ex ipsa Rota
in pluribus decisionibusue nam quod
206쪽
non est amplius beneficium, vacare non potest cum vacatio importet tit Ium,qui deficit in v one, & sic deficit possibilitas vacationis, quae in ipio iun-idatur.
Non requirendus as uisivi .consessur Capituli ad cnienda Seminario binsciasimplum. EX Clementis. a. de rebus Ecclesiast.
non alienand. videtur satis clare lex
constituta Prudentiae Episcopali in hac materia, a qua neque videtur posse recedere, contingente casu; habentur enim in illa haec prorsus verba de beneficio simplici, per Episcopum so consentiente capituro uniatur, ubi GloK ait, con- . pensum Capituli requiri tamquam conditi ram necessariam, sine qua non sin eret τrio, quam doctrinam sequutur quatuorde
cim Classici DD. apud PMquali gum i
v. Moral. cap. I 2O. qui etiam eamdem
doctrinam acriter tuetur, plura adducendo in eius confirmationem , tum ex Iure Civili, tum ex Iure Canonico, asserens etiam plures Rotae decis..c ram Seraphino decisio S. n. r. & etiam
deris. 68 s. n. a. para.I. Recent. O ciscis 63. nurn. s. pari. 2. Verum, his non obstantibus, si dispositio S, C. Trid. Se f. II.
cap. IS. de resorm. attendatur, non ita sa-cile hoc vinculum Episcopis insiciem dum est, quo tenentur in unione beneficiorum in re proposita , vel con siem sum Capituli exquirere, vel eumdem consensum comitem,&veluti Episc palis potestatis consortem habere, cum ex verbis Concilij solummodo habeamus, esse Episcopis necessarium consilium duorum ex Capitulo, non consensum totius Capituli; videtur
enim concilium Trid. hanc absolutam
potestatem uniendi beneficia Semin rio solis Episcopis tribue te,' licet cum aliquibus conditionibus , ut legenti verba Concili j iacile patere potest, delicet Concilium non deroget Iuri Canonico antiquiori, neque illi Clementin 2.curri liberum relinquat Episcopis, eo vii posse si velint, disponit tamentalem consensium Capituli non eo ab Epitcopis sequirendum. vel obtine
dumi, tamquam rem necessariam,
ruta sicuti expresse requirit consilium
uorum de Capitulo, pari modo expresse requireret consensum totius Capituli , cuius neque meminit.
Nec video quomodo ex dispositione Concilij colligat Pasqualigus esse seruandam formam praescriptam ab illa Clementina in unione beneficiorum, cum nihil prorsus de illa tangat,& gratis ab ipso dicitur spectare ad duos de Capitulo constulere, sed ad totum Capitulum spectare simul cum Episcopo lacere unionem beneficiorum, cum potestas uniendi sit.tota penes Episcopum,& consensus Capituli,dato. quod
requireretur, esset semper conditio extrinsece requisita, ad hoc, ut Episcopus exerceret suam potestate in uniendis benefici js; nec aliter sane philosophari possumus in hac materia; licet enim in materia Morali, & Canonica plura sint requisita, quorumivno deficiente , delicit validitas substantialis actus, qui fit sine illo, in hoc tamen easu cum consensus Capituli non ex primatur a Concilio Trid. tamquam unum ex substantialibus requisitis ad unionem beneficiorum,neque ab Epincopis censendum est tale, quidquid diu cat in contrarium Pasqualis.cum alijs.
207쪽
Habendus tam ara filoctem consensua Capiaiuli, etiamsi superueniret Onioni bene ciorum iam facta ab Episcopa .
EX suppositione, quod ad unienda
Seminario beneficia simplicia requireretur Capituli consensus remanet adhuc Prudentiae Episcopali dubitandi locus, an eiusmodi conlectus iussiciat ad validandam unionem, si iam post factam ab Episcopo superueniat. D ctores omnes supra relati, qui putant non valere talem unionem , nisi interueniat Capituli consensus quando fit, coniequenter assimant talem superuenientiam consensus non posse con ualidare rem iam inualide factam,cum sit de necessitate, quod simul actu sint cosensus,& vnio; que tamen doctrina, utpote tunda mento destituta, a nobis non admittitur, unde cum alijs Dinquos refert ipse Palqualigus tibi contrarios in illa Qu. Morat. Imrid. Ia I. a serendum est, dato, quod requireretur consensus Capituli, verE sum re, ta- mei si superueniret unioni iam factae ab Episcopo. Ratio est, quia, quando plura sunt necessaria ad validitatem alicuius actas, licet aliqua ex illis desiciant, actus tamen remanet validus ex parte aliorum requisitorum, quae concurrunt ad illud , ergo cum semperactus retineati Validitatem, quoad pa
tem puta quoad potestatem Episcopia Concilio concessamὶ si postmodum
accedant alia req'ii sita validantia qu ad aliam partem, semper poterunt facere validitatem integram, & pers Etam ; maximE quia per textum clemen
tis. a. de rebus Eccles. non alienod. non
praetcribitur te meus, sed tantum dici tur , eo, sentismς capisAlo , quae veta
ha non exprimunt aliquod tempus de- 'terminatum, dc haec doctrina habet
fundamentum in cap. eum noride his, ρεμ sunt a Pralat. ubi concessio Ecclesiae
facta ab Episcopo Religiosis conuali- idatur, si postea Capitulum eam ratam
Admittendus quandoque ab Disi is etiam
non Sacerdos ad praesentatio iem exiget tem Sacerdotιum.
Non audet aliquorum Episcopola
Prudentia eos, qui praesentandisiunt ad beneficium gradu Sacerdotali j
instignita,non adhuc Sacerdotes ad prae- isentationem admittere; enim vero, inec sortassis sine ratione putant esse inullam , ct inualidam illam praeienta- rtionem, quae fit sine qualitate requisita ia fundatore beneficij, ex euius dii si- itione reputatur anhabilis. & incapax adheneficium non Sacerdos, habemus lenim ex l. quod initio 1. de regni. I r. Omeam non Armatur de regul. Iur. in o. quod
id, quod est nullum ab initio, non fit-
matur tractu temporis, ubi docent c
muniter DD. quod qualitas, quae iumdat habilitatem personae, debet initio
actus interuenire. His tamen non obstantibus abique ullo Prudentiae, vel conscientiae scrupulo Episcopi possunt
etiam non Sacerdotes ad praetentati nem admittere, dummodo quando personaliter se sistunt coram Institutinre sint facti Sacerdotes. Sic praeter OPpum allet. 73. Garziam de benes pari. 7. cap. 3. Palq lig. Q. vlorat. Imrid. I . sentit Rota decis 3. de inrepare. in nouisscst in Immolensi Iurispat. 19. Nouemb. I 8 . coram Orano, er in Maceratensi i pellania die I s. Maij I 364. coram Aldobrand. deos . n.2. coram Pen' inlat
208쪽
via, ' in Aquilana furispat. I . Ianuar. 16 6. coram fminentissimo Corrado apud Uicarium de Iurepat. decis I 88. Nec desunt pro hac parte rationes, nam praesentatio non perficitur, nisi quando praesentatus te sistit coram Institutore , cum praesentari semper dicat rotationem ad Institutorem, quo petenda, & accipienda est institutio, unde fit, quod tunc tantum intelligatur persecta praesentatio, cum fit benefici institutio , ct tunc sussicit, quod non Sacerdos electus,: nominatus, ct prae .sentatus 1 Patronis se sistat factus Sacer. s. Ea vero quae praecedunt, Vt lunt deliberatio Patronorum, collectio sus-s agiorum, si plures sint Patroni, expeditio literarum praesentationis ,,dc id genus alia, iunt potius praesentationis inchoationes, qu in praetentatio;quod notauit etiam Abbas in cap. . n. q. da Ibitur, It praesentatio sit valida sumcat, si qualitas requisita a fundatore b eficii reperiatur in praesentato tempore, quo perficitur ipsa praeientatio, ut dictum est 3 maxime quia qualitas Sacerdotii, quae exigitur a Fund tore , non est propi .ipiam prς sentationem. , sed Propter institutionem, ut scilicet beneficium sun.conseratur,nisi habenti talem quδὴNI- . -
iras u i adbeneficia ingrurni ab Episcopis
et Ie in instituendis benefici js debet .essu Episcopalis Prudentia addicta,
dinino deuincta menti Fundatoris. , ut
nihil ex ipsa, quod substantiale sit, ipsi
liceat immutare, idque cum in doctiuna communi nullam patiatur dissicultatem , pro re certissima apud Episco
ficij sundator eam apponat.conditioncm , ut sit Sacerdos ille, qui erit instia tuendus, certum est, quod non possunt Episcopi non Sacerdotem instituere, licet ex dictis possint quoquomodo ad praesentationem admittere, cum institutio sit complementum praesentationis faciendς iuxta mentem fundatoris;
habemus enim ex cap. cum olim , erex
cap. . de electione in o. quod Episcopi tenentur examinare super requisita ad institutionem, idque non alia de causa, nisi ut impleatur mens fundatoris requirentis hanc, vel illam quallitatem in praesentando i siue in praeiqnt-to ad beneficium. Necesse est ergo, Vt quando fit institutio beneficii temper interueniant qualitates requis Iae a finadatore, alioquin tam praetcntatione S, quam institutiones essent omnino nullae .ια abolendae. Verum tamen est, quod non est necesse, ut qualitat qs requisite sint in principio, seu in .inchoatio ipsius institutionis, quae fit per primum actum praesentationis, ut dictum est, .sed sumcit, quod interueniant, quando completur ipsa institutio licet hoc Nomplementum ςisci in aliquobvlti ino. instanti teporis imaginario, s id enim est, quod tunc Laocantur qualitates Tequisitae , quando institutio penesici, . intelligitur completa, di i Ormata .
Permittenda abEpis opiι alienatis Patriis nil per rogationem benefici: at Muraui.
cap. a. de res satis constare potest
Episcopali Prudentiae, quid sibi agen-dnm sit, cum contingit calus alienandi Patrimonium per benefici j aequiualentis subrogationem 3 ait enim Comcu. Patrimonia, ct Pensiones quorum t V a tutum
209쪽
rulum saepe sepius ordinantur Clerici, non pu se absque licentia Discopi alienari, aut extingui, vel remitti, donec beneficium Eccles licuis su eni sint ad ii, Cel aliunde habeant, sede visese possint, ex qua dispo-stione patet, quod sub prohibitione Concilii non cadit quaecumque alienatio , sed tantum alienatio absque lucentia Episcopi, & sile videtur concessa omnis alienatio, quae fit cum licentia ipsius Episcopi, nam prohibitum de no censetur cocessiim de altero iuxta I. cum praeter s. de iudic. maxime , quia ante Concit. Trident. ut tradunt D D. 'quamplurimi apud Pasqualin Q urid. Moral. 68. patrimonium poterat alienari sine licentia Episcopi. Non est autem ita certum apud DD. an pro Glienatione Patrimoni j, etiam facta subrogatione benefici j aequivalentis , requiratur adhuc Episcopi licentia, cucx Tri l. hoc expresse non habeatur,
uinim 6 Gara. deben .part. 2. cap. s. n. 186. & cum ipso Pasqualig. l. c. Videntur contrarium docere, sed semper imitus erit, quod Episcopus cognoscataeiusmodi alienationes, & subrogationes, Ut probetur susticientia redditus ad commode transigendam vitam , atque in eiusmodi rebus cogno Icendis,ci examinandis praeter iudicium debet accedere Episcopi consensus, & ben placitum. Quae dicta sunt de Patrimonio,ad culus titulum aliquis supponitur ordinatur, etiam dicenda sunt de Pensione, si fit in titulum ordinationis col.
In quacunque alienatione Pensivinis, cel Pa
ιrimonis examinanda ab Episcopii sui scientia benefici' subrogandi.
on impleret numeros vigilantiae Pastoralis Prudentia Epitcopalis si in concedenda Patrimonii, vel Pemsionis alienatione , non bene prius r uocaret ad trutinam sussicientiar benefici j substituendi in locum Patrimonii, cum enim ex dispositione Trid. Sus zi. de resor. cap. a. sit semper exigenda ab Episcopis in Clerico commoda sit, stentatio, veI ratione benefici), vel ratione Patrimoni j, quod est etiam iuxtat Constitui. Pij V. quae est 38. in Bullati Mon potest id fieri,nisi accurate exambnentur redditus benefieij. Quanti autem debeant esse eiusmodi redditus adcommodam substentationem nec ,rij nondum apud DD. statutum est. Communiter tamen volunt rςquirat redditus, quot sussiciant ad victrum, RUstitum, oc alijs necessiarijs pro condi,tione status cuiuscumque; unde in hacro esset delumenda regula a suilicientia Patrimonij, attenta uniuersali ipsius E electae conluetudine. is
. . Discopis nunquam permittenda resigna.
tiones Penesciorum , se resignantes nou
habeant aliunde, tinue τι uam.
rsignationem cuiuscumque ben fici j, ad cuius titulum resignans sit ordinatus, esse omnino nullam , n, si obtineatur licentia , ct fiat expressa mentio de ordinatione' ad illius titulia , sua lege praescribit Concit. Trid. de ref Ε .an cap. a. Qide ui Ebc alia legem
210쪽
d et Episcopalis Prudentia'. Id, de quo dubitari potest , & de quo neque dii ponit Trid.est quid sit agendum Episcopali Prudentiae, cum resignans beneficium. vere non est ordinatus ad iulius titula, sed tamen non habet alium de , unde vitam transigere queat, licet
enim adsit quaedam dispositio Pij V.
pit Quanta Messa Dei sibKalend. April. 1, 63. ubi aperte statuitur, neminem iacto ordini mancipatum, nisi Reliagionem ingrediatur, possie beneficium, vel os licium resignare , nisi aliunde ei sit, quo commode in vita possit substenti, cum non propterea sit ita certum, an illa dispositio procedat tantum de resignatione facta coram ordinario , vel etiam de resignatione facta , vel facienda etiam in Curia coram Ponti. sce, ideo res est hoc loco uniuerse de cernenda . Tutior doctrina in hac reta est, nunquam esse permittendas resignationes beneficiorum ab Episcopis, sit resignantes non habeant aliune , unde vivant, cum eiulmodi resignationes sint omnino nullae, ut patet ex supradicta Constitur. dc ex Rota
coram Enainentissimo Otthobono δε- s. . u. Io. Nullitas autem huiusmodi resignationum delum itur ex eo, quod Ordinarijs non conceditur illas admittere , nisi resignantes habeant aliunde, unde vivant, ut satis constato illis verbis Constit. Pij V. Nisi πιυμ,
γ' alumia posset commode vi vita seosenta-Πs c. dictio enim nisi importat condisionem , sine qua non & ideo, si desit
talas conditio, actus erit nulluS, Vt notant communiter DD. cum Glosis cap. cis dilicta me b. Irritum de res φ. qui volum esse nullum, non lotum ex parie relignantis , sed euam ex parte reci
Gnin Curia, cum semper sit supponenda
talis conditio, quae si deficiat, reddit actum nullum coram quocumque , siue sit Oidinarius, siluesit Ponti sex .Quae nullitas resignationis intelligenda est, etiamsi resignans beneficium haberet Patrimonium, ad quod emet ordinatus, si tale Patrimonium esset insuffciens pro illius substentatione, semper enim deficeret illa conditio, quae habet rationem fornaae pro validitate resignationis, quod tenuit Rota decis i9 . c ram Enainentissimo Oti hobono. '
Neque permitioia resignatioras beneficiorum caus permnlaraonis, si risi si pra
IN hac re satis sternit incedendi via
Prudetis Episcopali dispositio Comcit. Trid. cap. a. de res pess. 2I. cum de cernit , neminem ordinatum ad titulubeneficij, posse illud resignare, nisi fa- mentione, quod ad illud fuerit o dinatus , di quod resignatio non possit admitti, nisi sit, unde vita transiganir honeste iuxta decentiam status CleAcalis ; quia tamen ab aliquibus dubitatur, an id etiam locum habeat in tesi gnationibus, quae fiunt causa permutationi S , ideo de his quoque pauca suggerenda sunt cum nulla de his , de alijs dat paritas innote Icat'; ruit enam Concilse finis , ut constat ex proemio
.illius cap. quod in lacris constituit non cUSerentur mendicare,aut turpibus V care quaestubus, cum neque permittat Patrimonium alienare, si non supersit aliunde, unde vita traducatur comm
de . Quod est intelligendum, etiamsi resignans beneficium causa permuta tionis, sine debita apposita conditione, cuius defiuctu semper resignatio esset nulla a