장음표시 사용
191쪽
ne Pontificis, talis prohibῆtio sempermanet in tuo vigore. & valida est, ut docte demonstrat Pasquali g. Q orati
Iurid. I 3I. ubi suae doctrinae optimam reddit rationem. Additur quod praeter nullationem eorum, quae fiunt comua Constitutionem Pij V. statuit Sirius V. in sua Consitat. Im. S.I 3. tom. 3. lari quae incipit , In. serendis , quod
omnia relicta illegitimis contra dictam tollere Lilarentiam , quae est inter te Constitutionem Pij V. aut de quibus in itimos, & illegitimos, ac quae ipso seMorςm ipsorum quomodocumque inre statuitur, & consequentet illegitia dispositum est, deuoluantur titulo Spinmos legitimis exaequare, quo ad ei, horum ad Cameram Apostolicam,
Non admittendi ab Epy pis stat Cleriserum sim legiti ali Principe SV Mari adsucessionem in bonis patrimoni libus eorumdem.
Potest quidem Principis Saecularis
potestas, quae est supra Ius Ciuilectus ei uidem Iuris Ciuilis ; at non ideo potest validam in bonis Clericorum ciccessionem adstruere in filijs eorum dem ab ipso legitimatis, neque si sinthona pure patrimonialia , ut admitte hat olim Ius antiquum, etiam Canoni. Cum , quia nunc obstat Ius noulim in Constitutione B. Pij V. in tom. 2. Rullari Constit. I II. I. I. ubi declarat illegitimos incapaces,tam caula mortis, Quam im
ter vivos acquirendi aliquid de bonis iii paternis, α S. . prohibet ne indirecte, Admittendi ab Disopis, tamquam ceri I aur per circuitum, etiam intuitu operis gitimi, silii tegitimari ρον subsequos
quod fit in pgnam contrauentionis unciae, licet postea haec poena tuerit moderata a Paulo V. insia Constitnt- .
s. 3. tom. 3. Bullari quae incipit, In cmnenti Apostolica dignitatis. , quo ad
Curiales incolas, dc Ciues Vibis Romae , ct in districta infra decem mil-Earia.
pij aliquid ad ips peruenire possit.NGque obstare potest, quod diua constisautio, tamquam disponens circa Ciui Ita, non habeat locum extra Statum Ecclesiasticum extra quem directe non se extendit Sum. Pontificis Iurisdictio in temporalibus; quia cum disponat circa res, dc personas verE subiectas I OMnem extra controuersiam est Matrimonium subsequens vim habere eos legitimandi filios, qui nascuntur ante Matrimonium ι neque in hac. re anceps esse debet Epis palis Prudentia, cum satis aperte decernaturris uictioni Pontificis, debet semper i in cap. lania. qui fili, sint legitimi, & id
cum habere , nisi sorie alicubi obstet, Q.od non sit usu recepta;persons enim, circa quas disponit, sunt Clerici, de bona pariter iunt Clericorum , quae licetur pure patrimonialia Iost mortem Clericorum d sinant esse sub Iurisdiactione Pontificis, cum tamen fiat illorum prohibitio, ne transeant in filios, '
loeum habet, tametsi non interueniant instrumenta nuptialia, quae de Iure Ci- ..uili requirebantur, ut cum Peregrin de
Gratian .norat Bossius de constrata. Maso, mon. cap. o. n. II . haec enim legitima.di Vi Sex c. tama E c.tribuitur soli Maubmonio , nec aliud requiritur, ut simu tur legitimatio, attenta dispositione
192쪽
Baee doctrina communiter recipitur, suppositio, quod fili j,qui nascuntur non prodeant in lucem eo tempore, in quo non pol sit subsistere Matrimonium ratione alicuius impedimenti dirimentis, ouo stante impedimento filii, qui nascuntur ante dii pensationem dicuntur
non posse legitimari per subsequens
Matrimonium, quod tenent Doctores quaplurimi num stana viginti apud Pa- squali g. Q Moria. Iurid. I 3 3.' qui est in
eadem sententia afferens etiam Rotae authoritatem coram Ludovisio dec. I9. n. 3. Cum enim tota vis legitimandi
filios sita sit in Matrimonio, sequitur
quod eo tempore, quo Matrimonium .non est, nec potest esse propter impedimentum dirimensi, neque poni causare legitimationem , debet enim causa , ut possit caulare aliquo modo hahere esse, ut habemus inphysicis, etiam in Iure Civili, dc Canonico; Nec valet, quod ad legitiinandam prolem uilla tam ex vi subiequentis Marrimoni j sussiciat fictio Iuris , quod Ius si
cuti fingit quod fuerat Matrimonium antempore antecedenti, licet fuerit tantum in tempore subsequenti, ita potest fingere, quod fuerit, licet non potu rit esse ratione impedimenti dirimentis 3 dico enim in sententia Doctorum,
qui supra allati sulit, fictionem Iuris
semper habere fit amentum in re , Maron esse pure chymericam, neque losse fundaritini impollitati. dc ideo mon posse ii apponi fictionem Iuris, quando adhuc Matrimonium supponitiar impossibile; in tali enim statu impossibilitatis , sicut nullum habet esse, ita Meque Potest caulare leguiuiationem.
Eliam' i nascenter tempore, quo adest impe.
dimentum dirimens , censendi ab Episcopis uere Dinimati per subs
Ria haec tamquam certa propono 1 supponenda ua hac materia Pruis dentiae Episcopali. Primum . quod
Matrimonium, quocumque tempore
tollatur impedimentum dirimens, sit vere Matrimonium, dc habeat in is suam legitimandi vim . Secundum, quod dato in quocumque tempore, impedimento dirimente, semper id habe.at,quod pol sit tolli per dispensationem. Tertium, quod dato etiam impedimeto dirimente sit semper pollibile Matrimonium, di habeo illud esse taltem possibile, quod supponunt Canonistae
susticiens ad causandam legitimationem; ex quo constat esse omnino fabsam illam doctrinam, quae facit Matri- rmonium impossibile, dato im dime
.lo dirimente, cum non sit absolute, dc simpliciter tale, sed ad summu in secun
dum quid, de in sensia composito, noci. in sensu diuiso His suppositis, dic dum est etiam filios nalcentes sub impedimento dirimente, vere legitimari Per subsequens Matrimonium, dummodo rimpedimentum aliquando tollatur per dispensationem. Ratio est , quia Matrimonium quocumque tempore evadat Matrimonium, habet tua vim legitimandi filios, ut constat cx Iure Canonico supra allato . quae vis non tollitur, aut non impeditur, nisi per impedimentu dirimens, ergo quotiescumque auferatur hoc impedimem tum per dispensationem, dc quocum que tempore fiat, erit vis integra legi
193쪽
de nihil obstabit, quod fuerit tale impedimentum , quando nati sunt filii, quia adhuc illud impedimentum potexat tolli, & subsequens Matrimonium validari, quo validato potest semper in natos i u sortiri effectum legitimationis adnexae , cum supponatur ex Iure Canonico aliunde non impediri' quin sortia ur. Addo quod legitimario secundum doctrinam Palqualigi oppo-
situm sustinentis n.8. cisata quaestionis non
incipit a tempore natiuitatis, sed a tepore Matrimonii; ergo nihil restri, quod adsit impedimentum di timens, quando nascuntur filii pro legitimatione, sed suifficit, quod non sit, &sit ablatum, quando incipit Matrim nium.& satie non video, quo fundamento opposita doctrina possit sust,
Ad beneficia non admistendi ab Disi pu
J Iteraturam,ae scientiam esse unum
ex numeris , quos debet implere admittendus ad beneficium, satis iam ex dictis perspicuum est, cum enim plura in unum colligenda, siue colliganda sint, ut aliquis vero constituatur idoneus ad benencium,prς caeteris de-het doctrinae lumen collucere, ne ruindis promoueatur ad suggestu,ut pleruque contingit. Viros igitur tantummodo literatos adprobant Sacri Can nes, illiteratos eiurant Sic in cap en rab. de Habend. ct in cap. cum in cuncias daeu I. α colligitur cita ex Trid. pluribus in locis : quod licet hunc solum characterem non exquirat in Clerico, scientia tamen omnino destitutum nunquam probare videtur . Nec stat in hac re adducenda quaedam exempla
ἰ Cutiae Romanae, ubi ii aliqui ad beneficia promoueantur prorsus rudes, de ignari, id contingit, non quia Curia
Romana in promouendis non requirat scientiam, morum inteFitatem, dc id genus alia, sed quia saepe falsis relatimnibus, & informationibus decipiuntur Ministri ι cum aliunde illius supremae Curiae ille mos sit semper commemdandus, ut non assumat ad beneficia, nisi viros benemerentes, ac praesertim doctrina praestantes, quos ipsa longa annorum serie tales esse cognouit. Cum igitur Ecclesiastica literatura ex textu Canonico triplex sit, alia embnens, alia mediocris , & alia modica, pro diuersitate ossiciorum, & etiam beneficiorum literatura ab Episcopis quaerenda est; & licet eminens sit se
per optanda, non tamen semper exbgenda , ut habetur in cap. decorem de In F-.ctis cap. Veneris. de praenae sum citergo, quod sit literatura mediocris ubi pro dignitate ossicij,vel benefici j eminens non est exercenda, atque ad hanc maxime debent Episcopi respicere in ossicijs, ct beneficijs conruendis .
In concurrentibus ad beneficia uita probitas scientia praeferenda.
Non aequa lante ab Episcopis m.
rum integritas, & literatura inconcursu beneficiorum libranda est, cum enim beneficium indicet statum, dc ordinem Ecclesiasticum, cui debita est persectio vitae,quq est fax praeserem da a quocunque viro ad Clericatum assumpto, neque poterit beneficium adire, qui caret hoc lumine, quod ducitur exemplare; & licet lumen suum reddat in Ecclesia Dei etiam Cleric
rum scientia, ex eo tamen, quod sciemtia non sit qualitas ita propriaEcclesi
194쪽
mci status, ut est vitae probitas, pr pterea dicitur haec ab Episcopis semper illi praeterenda; nec prudenter agerent, si viis probitatem scientiae posthaberent. Neque obstat textus in cap. nisi cum pridem exilio Osea 6. ubi habentur haec verba : quia tu scientiam repluisti, ego te repellam ne Sacerdotio fungaris mihi , ex quibus inseri Brauus excit. 7. O3I3.
i scientiam requiri pro ministerio Alt ais, ne dum de Iure naturali, & Ecclesiastico, verum etiam de Iure Diuino; α ideo ab Episcopis esse scientiam praeserendam vitae integritati, praese tim etiam, quia vitae probitas in Cleri- eo sibi uni, vel alijs paucis prodesse potest ι scientia vero, maxime si sit eminens, multis semper, immo toti prosit Ecclesiae. Dicendum est enim,ne dum seientiam, sed etiam vitae probitatem esse de Iure naturali, Ecclesiastico, de Diuino in Clerico rationc status an
sumpti, cui debetur utrumque; Vnde ex hoc non est prςferenda scientia;cς-teris vero paribus ex dictis semper erit Iraeferenda vitae probitas , cum magis
sit intrinseca statui Ecclesiastico, dc M-catur res, quasi ipsi essentialis; quod non dicitur de scientia in quocumque gradu eiusdem status, nec dicendum magis Ecclesiae semper prodesse scientiam, quam vitae honestatem, cum ex scientia male usurpata plura mala comtigerim Ecclesiae, dc id semper est magis aestimandum ex doctrina S. Τho. , dc etiam Aristotelis, quo quis mula uti non potest, ut est virtus, dc vitae
Probanda ab Episcopis quandoque Insitivis benefic, absque obligatione recitandi Diuisum inicium.
RVdis admodum esset, ac prorsus inexperta illa Episcopalis Prudentia, quae ignoraret obligationem recistandi Diuini Ossici, ordini Sacro, ita ex Iure communi esse adnexam, ut a nemine tolli queat,prςterquam aSum mo Potifice, idque cognita rationabili causa; at non eadem est ratio de Ordiane Sacro, ae de beneficio, cum possit aliquod institui beneficium, quod non sit semper propter ossicium, tamquam . propter causam finalem, ut in lupi a positis satis expositu est. Specialitetvero noc potest assirmari de aliqua istituti ne beneficii Iurispatronatus, cui institutor potest apponere hanc conditi nem, ut Beneficiarius institutus non toneatur ad horas Canonicas; quae com
ditio sicut ab Institutore beneficii potest apponi , ita ab Episcopo, dc Ordianario loci potest, dc debet adprobari;
docent enim plures Doctores apud Pasquali g. in selrct. Iurid. qu. I. de co
sensu Ordinarii fosse apponi ab Institutoribus beneficiorum conditiones etiam contrarias Iuri communi, idque tradunt ex Glossi in cap. cum Dilectus da Consuet. dc ex Innocent. de Praebend. de ex Abbate in cap. Signi arum, dc ex R ta in Hsriens. I . Nouembris I 6I6. dc
ex alijs pluribus; unde licet de Iure cinmuni obligatio ad Horas Canonicas sit semper adnexa beneficio. ut desumitur ex cap.D.dist. 92. addita declarat Leonis x. in Concit. Lateran Sc Constitui. Pij V. cum tamen istae Declarationes, dc Sanctiones sint factae in fauorem I stituentium, oc Fundantium beneficia, quibus
195쪽
1 truibus de Iure Naturae competit bene-cij recompensatio, quam compensiationem constituunt Sacri Canones in ' obligatione recitandi Diuinum Om- Cium, sequitur, quod facta ab Institutoribus beneficiorum cessione sui Iuris ad talem compensationem . possint etiam Ordinarij admittere , dc adpro-hare tales Institutiones, nulla apposita obligatione recitandi Horas Canoni as . Neque obstat, quod praeter Ius Institutoris ad compensationem, cui potest cedere . aliud Ius interueniat, quod dicitur Ius Ecclesiae, cui Iuri Eeclesia ipsa nunquam cedit, unde saltem propter hoc Ius Ecclesiae semper erit obligatio ad Horas Canonicas in Beneficiato, etiam ratione Iurisipatronatus , dico enim Ius Ecclesiae in hoc ca- su ad exigendas Horas Canonicas non
onuenire ipsi Ecclesiae, nisi supposta Institutione benefici j, dc hoc cum originetur a voluntate Institutoris, a quo trahit originem etiam beneficium,non habet locum nisi tali voluntate stippo
sita 3 cum haec voluntas non sit obli Modibeneficiatum ad Horas CanoM- as, neque Ecclesia, quae conformat irvoluntati Institutoris, censetur imponere hanc obligationem, neque habet aliud Ius Eccletia nisi decernendi coniis rensationem in beneficio in Horis Canonicis , quae compensatio in hoc cadu, non requiritur.
ARbitrio Prudentiae Episcopalis relinquitur plerumque benefici rum Institutiones admittere , etiam
non apposita obligatione recitandi
Horas Canonicas ; idque satis demona
stratum est ratione, ec etiam Dinorum authoritate: at uniuerse loque
eo non sunt eiusmodi institutiones boneficiorum admittendae, nisi apposita obligatione recitandi Diuinum officium, cum in qualibet beneficii Institutione sit principaliter respiciendus cultus Diuinus, qui primario intendiatur, di debet intendi ab Ecclesia. dc ab
Institutoribus beneficiorum,cultus a tem Diuinus habetur in Ecclesia, ni xime per recitationem Diuini ossici j . Nec beneficium quod est res quodammodo Sacra, debet nisii Deo conieci ri, tametsi detur etiam in commodum
ipsitus beneficiari j; dc licet Ecclesia ad inuitandos fideles ad beneficia instituenda permittat quandoque, ut Instrutuentes beneficia apponant pacta, α
conditiones , quae magis libuerint, quamuis sint contra Ius commune ,
quod pro aliqua vice potest relaxare; tio propterea dictau, quod sic semper. dc uniuersh fieri pyssit, cum Ecclesiae
potestas non ponit tollere . quae iunt debita Deo. dc quodammodo de lute 'Diuino,ut est cultus Diuinus exhibitus, per recitationem Officij Diuini. N que in hac re amplectenda est doctri--na Pas qualigi M. i. Moral. Flest. Iuria.
qui lustinet esse probabile posse fieri quamcumque Institutionem beneficii, non apposita obligatione ossicii Diuiu vi, cum id videatur esse temper libera
fundatori, licet sit contra Ius commmme ducto exemplo a fundatione HOL alium, quae ex Iure communi d
hent subesse visitationi Ordinarii, ut decernitur in Concit. Trid. fessa V.
1. de Reser m. dc tamen, si funa aiores missorum institutione caueant, ne su sint tali visitationi, praesertim conse tientibus ordinatijs locorum, numquam poterunt visitati, aut subjjci vii
196쪽
T sc. cap. 2. nu. 16. & etiam Diana p. utra 2.2. resolui. 3 3. ex Rota ricis 33. init.
p. 3. Est enim in allata doctrina, & p ritate maximum discrimen, cum instrututio Hospitaliu no respiciat imediate,& directe cultum Diuinum, quemam modum respicit Institutio benenciorum; Institutio siquidem Hospitalium. dirigitur ad subleuandam proximi ni, striam, & ad charitatem exercendam, quae quomodocumque fiat, semper obtinet finem sivi quod dici no potest de Institutione beneficiorum, si ab ipsa tolleretur obligatio recitandi ossiciu Diuinum,quia sic tolleretur cultus Diauinus, per hoc autem quod fiat aliqua Institutio benefici j sine tali obligati
ne , non tolleretur omni modo,& vnia uerse cultus Diuinus in beneficijs pr mouendis , cum casius singulares numquam ossiciant uniuersali, &c.
Non semper ab Discopis praemittenda Tonsua adsteneficium.
A blbigit plerumque nec sine rati u ac ne Episcopalis Prudentia, an qu quomodo alienum lubditum possit i cere sibi proprium per collationem
beneficii, antequam praemittat collationem prima: Tonliuae. quam neces.se est praecedere ad constituendum Clericum capacem beneficii; cratum enim est, quod beneficium non potςst conterri, nisi toniurat ex quo videtur
sequi. quod nunquam Episcopi ali
num subditum non haberem primam Tonsuram possint faccre sibi subditum ratione beneficij. Quae doctrina a me ipso in praxim redacta est anno 167 cum in Vacarium Generalem d.
legissem Leon ardui Sulmum nota
lem Mediolanensem, virum intelligentia, & integritate praeciaium, cui contra multorum Doctorum consiliit,& opinionem nolui simul, dc semel, eodem contextu simul To Muram, de beneficium conserre, licet doctrinamia me hoc loco pro Episcopis tradendam iam optime callerem. Poste igitur Episcopos simul, &semel eodem
contextu c0nferre alieno subdito primam Tonsuram, & beneficium doces.
modo id non faciant aliqua fraude, vel
figmento, hoc est, quaesito praetextu ordinandi no sibi subditum;hoc enim ex Presse prohibetur in cap. eos Clericos de tempor. ardis. in 6. ubi Gluso orrbo f menta inter alia figmenta ponit FPii copi intentionem, ad hoc tantum, .ut constratur beneficium,ut ordinet; iasie principale intentum est conserendi' ordinem non subdito, quod repugnat Concit.Triae de resorses. 2 cap.9. Vnde
sequitur, quod si principalis intentia Episcopi esset de conferendo benemeio absque ulla fraude,& figmento, in
Iaspectata dignitate peribna x Mel sae utilitate , in hoc castu fortassis non intelligeretur prohiberi , neque per Canonem eque per Glossi & omnes doctrinae quae afferuntur in oppositum possunt intelligi tantum stupposita fra de, quae nunquam interuenit, quando conteitur beneficium alieno subdito propter solam dignitatem personae de utilitatem Ecclesiae . Ratio autem cui
possint Episcopi consore simul bene ficium, dc Tonsuram, est, quia possunt Episcopi eli re ad beneficium etiam laicum non subditum in ordine ad si
scipiendam Tonsuram, antequam in stituatur in beneficio , ut habemus ex
Rota in In uens. Iurispatron. is. ων uembris Is M. coram Ora. lde ex dociaratione S.Concssi Trid.
197쪽
IU . . de reser. ubi conceditur Uicario Capituli Sede vacante posse dare Diamissorias ad primam Tonsuram ijs, qui praesentantur a Patronis Laicis ad
beneficium Ecclesiasticum Iurispatr natus ipsorum, ut illud valeant obtinem a cum igitur actus eligendi, praesentandi instituendi,conserendi, sint squia pollentes & habeant vim faciendi tu ditos etiam non subditos Episcopo ad quem spectant, propter Iurisdictio. nem, quam potest in illos exercere,
sequitur,quod possint quicumque Episcopi conterre simul deneficium , dc Tonsuram, etiam alienis.
Semper ab Episcopis praemittendus aliquis arctus ad Tonsuram, qui faciat proprium . statium , subditum alienum.
n Constitutione Bonifacij VIII. nia, cap cum nullus de Tempor. ordin. in
ε. capienda est ab Episcopis norma, ut Leite,& valide possint ordines,& Tonsuram conferreuecertum est enim quod
non potest ab Episcopo ordinari, nisi
subditus, siue sit talis ratione originis, siue ratione domicilij, siue ratione beneficii, quo fit, ut iubditus , nisi qum quomodo fiat subditus proprius, nunquam poterit ad Ordines, & ΤOnsuram promoueri. Potest autem alienus fieri iubditus proprius,s conseratur illi beneficium, siue si eligatur, siue si prinlantetur, siue ir confirmetur I isti enim
actus omnes lunt aequipollentes,ut habemus ex Clemenιιn. I. iuncta GIus Merbo conseruntur, & ex Rota coram V Tal. iacis 3 o. nuU. ID pari. 3. & de sua
natura iaciunt iubicctionem Episcopo, qui ex vi illoriam actuum potest in electos . α praesenta os ad beneficium exercere Iurisd .ctionem. ex Seraphinori f.637. num. I. InstituuO crum bene-
ex cap. decernimus,&cum talis subiectio inducatur ex electione , seu prae se
talione ad beneficium erit subiectio. ratione beneficii sussiciens ad recipitadam Τonsuram ex cap. cum inuus is 6.
Ad quam etiam faciendam subiecti
nem non requiritur, quod Tonsuramdus prius obtinuerit beneficium sed est satis,quod obtineat actu, quando actu Tonsuram accipit 3 Verba enim illius
cap. cum nullus, sunt, In cuius Diaec si obtinet beneficium , non dicunt obtinuit bene cium , namque , siue sit dudum obtentum, siue actu obtine tur semper trahit secum subiectionem,
qua unusquisque subiicitur Episcopo loci, in quo situm est beneficium,unde fit, quod Episcopus ratione beneficii, in sua Dioecesi semper dicatur ordin re sibi subditum, & non alienum. Pr miliendus igitur erit ab Episcopis almquis actus spectans ad beneficium ex
iis,qui trahunt secu subiectione quo si
hiectio seper dicetur ratione benenc ij, & talis subiectio erit sussiciens ad Tom. suram illa vero praemissio actus non deber antecedere tempore , sed est satis, quod praecedat per instans Maturae,ita quod valeat temper dicere. quod Tonsura conlaratur subdito; licet e dem tempore esset actus electionis ad beneficium, & collatio Tonsurae. . N
que obstar, quod beneficium debeat semper supponere Tonsuram 3.hoe
enim intelligitur de collatione cons mala beneficat, non de sola inchoati ne per electionem,Vel prς lentationem, qui actus iussiciunt ad constitiaendum ui itum qui possit ab Episcopo tomsurari. Prster Pal qualig. qu.27. Moria. Iurid potest videri etiam Passerinus ad
ttur, doctrinam iuttinendam speculat,ue, quam Practice.
198쪽
Non premittenda ab Di pis retentis plurium beneficiorum Iu cientium, etiamsisHi Iuris patronatus.
Consideranda sunt beneficia, quaecumque sint, ab Episcopa ji Prudentia , si sint sussicientia de se ad congruam , & honestam substentationem, nam hoc respicit di spositio facta a Cocatio Trid. Sesset . cap. II. de resor. quod solum permittit plura conserri benem cia , si unum non sit sussiciens pro substentatione, quod non videtur ita ce tum de beneficijs Iuris patronatus, Ut
notant Lamberi lib. a. do Iure Pare. Par. .cte dc Massobr. inpraxi habend. concurs7.
s. 18. nam Concit. Trid. videtur prohibere solummodo collationem plurium beneficiorum sussicientium, non vero institutionem,& praesentationem ad plura beneficia, quae sint Iuris patronatus . Verior tamen , & certior doctrina est , quae ex mente Concilij prohibet omnem pluralitatem beneficiorum sussicientium, etiam Iuris patro
natus in ordine ad retentionem . Ratio est , quia unus, & idem est finis te gis latae a Concilio in omnibus benefici js, siue obtineantur per collationem, sue per institutionem , & praesentatio
nem, cum intendat Concilium, quod conferantur beneficia quomodocumque ob honestam substentationem, quς semper haberi potest per unicum bene. ficium sussiciens, volens in hoc super- fiuitatem in benefici js ab Ecclesia eliminare , quod satis constat ex illis verbis Concit. Trid. cap. II. de refori A 2 . ubi declarans extensionem suae dispositionis haec habet. Haecque non modo ad Cathe ales Ecclesias , sed etiam ad omnia beneficia, tam secularia, quam regularia qua *mque , εIiam commendata pertineanti cu tuscumque titiai, ae qualitatis existant sto.
in quibus vltimis verbis ob suam uniuersalitatem videntur clare comprethendi etiam beneficia Iurispatronatus, cum dictio illa, cuiusumque tituli, O qualitatis, se extendat ad omnia. Neque obstat, quod dicit Concilium, esse viai cum tantum beneficium singulis com serendum , nec loquitur ibi de institutione, siue praestentatione, sed tantum de collatione &c. quς stricth accipienda videtur; dico namque ibi Concilia sumere collationem pro quacumque concessione quomodocumque facta beneficiorum , cuiuscumque generis sint, & qualitatis, quod notauit etiam
Ludovisio deris 3 3. n. 6. An vero possit praesentari a Patrono habens aliud beneficium sussiciens videtur satis declaratum 1 S. C. Concilij ad cap. II. de re fer.s . 24. a qua tamen etiam statutum est, quod obtenta pacifica possessione secundi, vacet primum, & mens Concilii est, ne plura conserantur beneficia sussicientia in ordine ad retentionem , quod explicant Doctores quam plures
cum Gargia pari. II. de benes cap. 3. de cum Rota pluries. Verum tamen est,
quod poterunt conserri beneficia Iuris- patronatus etiam habentibus aliud beneficium sussiciens absque illius vacatione, si ita in fundatione disponatur,ut
est apud Garziam de benes Part. I I. P. . n. 28O. Ratio est, quia iundator beneficiorum de consensu ordinari j p test in limine fundationis apponere co-ditioises etiam contrarias Iuri communi , ut habemus ex cap. cum dile Ius de consuetudine, ubi DD. id tradunt con muniter etiam ex Rota in Hispalen Thesauraria I 4. Nouembris I 6I6. cotram Pirouano,unde erit ad libitum fundatoris etiam hanc peculiarem conditionem apponere, Ut patet.
199쪽
Permittenda quandoque ab Episcopis retentis plurium beneficiorum etiam suscientium ad substentationem.
OVod uni conserantur plura beneficia de se sufficientia ad substentationem , videtur aperte esse contra mentem Concit. Trid. Sess. 2 . cap. II. de reseri intendit namq; Concil. remouere pluralitatem beneficiorum, si sint de se sufficientia, cum talem pluralitatem admittat solummodo ratione in- sussicientiae. Dissi ruitas est, an sit permittenda retentio plurium beneficiorum quando unum ex illis quoquomodo peruenit ad iussicientiam. Docto-Ies nonnulli volunt, quod si unum ex
bene fici js insuificientibus retentis fiat sum ciens ex industria, vel melioratione usius beneficiar ij, in hoc casu tale beneficium factum sussiciens hoc mindo , possit retineri cum alio , quia stup- PCnitur .q'iod talis benefici j incremetum illectet ad beneficiarium, non ratione tituli ipsius beneficii, sed ratione
industriae, oc expeniatum, cum meli ramenta sint semper ipsius meliorantis iuxta l. 2. cap. de Pria. ubi Bartol. Socin.&alij plures,& etiam iuxta Rotam coram I'uteo decis a s. lib. 3. & coram
recent. quae inchoramcia, licet postmodum non detrahantur a beneficio , beneficitarius tamen ijs non fruitur iure ,
propriae iodustriae,& expensiarum , &ideo eodem modo re, se habet, ac si beneficium non fuisset factum sitissiciens. Quid vero sit dicendum . si beneficium factum sit alio modo iussiciens nodum apud Doctores statutum est,& P,squa-lig. Gurid. Moral. I38. putat adhuc
retineri posse beneficium quomod
cumque factum sussiciens; dummodo in collatione fuerit insuffciens, nam disp.Concit.Trid. videtur se extendere tantum ad collationem, scilicet, ne constrantur plura beneficia iussicientia, per accidens autem est, si tracta temporis unum beneficium fiat sust ciens, quae doctrina licet λrtassis probabilis sit ex authoritate doctissimi viari, non est tamen ob supradicta ita facile amplectenda,cum dispositio Concilii nedum videatur excludere coli
tionem plurium sussiciemium, sed etiaretentionem.
Collatores beneficiorum exigentes aliquid a beneficiatis , non semper damnandi ab Epi pis tamquam Simoniaci.
Non est hic si dendum Episcopali
Prudentiae . quanta opus vigilantia ad tollendam omnem Simoniae suspicionem in pactis,& conuentionibus, quae fieri possunt in beneficiorum resignationibus, ct collationibus , id enim sit adetur satis ex Iure Canonico . At hoc loco ea tantum dissicultas enodanda est, qua vertitur in dubium, an pose sint collatores beneficiorum aliquid exigere a beneficiatis applicandum,
vel locis pijs. vel pauperibus, vel fabricae Ecclesiae , vel Sacristiae , cum adsit quaedam Constitutio Alcxandri Il. in
cap. ex multis S. constuuimus, quae videtur expresse prohibere eiusmodi exactiones etiam pijssimas pro collatione beneficiorum , quam constitutionem Vbdetur confirmasse etiam Rota coram Puteo decis. 396. n. r. lib. 3. ubi decemiatur omnem beneficiorum collationem esse nullam, si fiat cum onete , Vi albquid detur pro fabrica, donata js o c.
200쪽
Vera tamen allati textus intelligetia ea est, quod solum prohibeatur collatio beneficiorum tamquam simoniaca, si pro obtinendo beneficio, aut in eum praecise finem, Ut obtineatur, aliquid promittatur , Vel conferatur fabricae, aut alijs locis pijs; illa enim particula pro importat causam finalem , Ut tradunt multi Iuristae, & Canon istae ; vn- de qui ex eo fine conferret, aut reciperet beneficium, & pactum iniret tribuendi aliquid, esset vere damnandus ab Episcopis tamquam Simoniacus ex illa Constit. Alexand. II. Quotiescumque enim temporale ordinatur ad obtinendum 1pirituale, licet bene dispensetur, semper male accipitur, ut constat ex verbis Summi Pontis in illa Constiti In hoc igitur tantum casu possunt, &debent Episcopi maxime inuigilare, ne quid Simoniacum, & prohibitum per. Petretur iuxta talem Constitutionem.
Permittenda ab Disiopis collationes, s' acce priones beneficiorum, etiam cum pacto , cst onere retribuendi aliquid destu Etibus beneficis, locis fus, fa- , brica, Sacristia , uel Pauperibus .
T Egem hanc Episcopalis Prudentiae Ita indicit Episcopis Concit. Trid. deresse G. 2 . cap. I . ubi a judem praecipit, ne permittant, ut beneficia conserantur, aut accipiantur cum pactis, & oneribus retribuendi aliquid de benefici js, nisi id conuertatur in pios usus, quam etiam exceptionem facit Pius V. in sua
Constitutione io . S. 4. rem. a. Butiari
cum ergo ta Concit. Trid. qua Pius V. admittant, quod pars aliqua fructuum
beneficij exhibeatur a prouito pro fabrica , pro Sacristia, vel pro alio opere
pio, dicendum est eiusmodi conuestiones, oc pacta esse actiis licitos, &non Simoniacos, & ideo etiam esse admittendos ab ipsis Episcopis. Quinimo idem Concit. vocat laudabiles consuetudines illas, quorum vigore aliquid exigitur ex beneficijs conuertenda in utilitatem Ecclesiae, & in usias pios ;& hinc Summi Pontifices plures illa
statuta adprobarunt, & confirmarunt. in quibus decernitur soluendam esse certam portionem ratione nouae pol festionis Canonicatuum , quae tamen conuertatur in fabricam, vel ornatum
Ecclesiae; & ad hanc rem restri Gargia
de beneffart. 3. cap. 2. n. I98. declaratio
nem S. Congr. Concit. facto Cerbo cum Saritissimo, quorum veroa apud ipsium videri possunt; licet enim fructus bene. ficiorum non sint obligati Ecclesiae, S cristiae, fabricae &c. aequitas tamen exi. git, quod Ecclesia participet aliquam portionem, dum inseruit beneficiatis.& subministrat commoditatem peragendi functiones, ad quas tenentur ra tione benefici j; praesertim, si prouentus Ecclesiae sint tenues, & non possint commode sufficere pro manulentione.
Nulla gratitudinis obligatis ab Episcopis toleranda , qua sit in pacium deducta pro beneficiatibus.
Horret integra Episcopalis Prudentia , vel ipsum Simoniae nomen etiam a longe audire 3 ideo eiurare debet omnia pacta etiam de sola gratitudine exercenda pro beneficialibus, quidquid dicant in contrarium Doctores aliqui, praesertim Couarr. lib. I. Ma Gar. reflui. Valent. tom. 3. disp. s. Tan-ner. tom. 3. disp. 3. Caelestin. tractat. s. compend. Theol. Morat. Caelin, Det Sum.V.