Leges prudentiæ episcopalis ad optimum ecclesiæ regimen indictæ a Iosepho Maria Marauiglia episcopo Nouariensi, &c. atque beatissimo patri Innocentio 11. ... dicatae

발행: 1678년

분량: 456페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

378 LEX CXCI.

Dispositiones legatorum , qua fiunt Ecclesia Cathedrati , non semper ab Epi

scopis relinquenda. Q. Miris Capituli.

D Roponitur hic examinanda Prudex tis Epistopali quςdam dispositio

Iegari indeterminata quo ad Vsiam, relicta tamen Ecclesiς Cathedrali, a quo nimirum sit determinanda, a Capitu-IO , an vero ab Episcopo, dc plerique docent cum Pa qualigo Morri. Imi hi talem Vium legati relicti Ee i ita: esse determinandum a Capitulo , non ab Episcopo, idque videntur

Colligere ex cap. Relatum de testam. ubi

habetur,quod Capitulum, & non Epi-icopus repraesentat Ecclesiam, quae sola nabet ius in omnia bona sibi a testatoribus relicta, dc sola potest habere liberam facultatem talia bona administrandi ι volunt ergo isti DD. , Episcopum non posse se ingerere in adminia stratione, & usu legati, nisi tamquam ce Capitulo, & tamquam caput Capituli, a quo non est excludendus in de-

- , quae fiunt a Capitulo,

nisi ipse velit. Si tamen a testatore Lpricopo committeretur Praecise adis nistratio talis legati, etiam Ecclesie relicta, tunc non posset Capitulum se

ingerere, sed ad solum Episcopum: citaret disiponere iuxta Rotam com Ss. n. s. Ita etiamsi lega- alicui Capellae, que On Cathedrali, & ratione beneflcii

habeat proprium Rectorem, tunc ad

ἡ λ non pertinebit ad Capitu-pm Ecclesiae, sed ad Rectorem illius

Capellae iuxta id, quod tradit Gugiam α etiam Rota coram

Caesare de Gras deci . de his, μου una

d'f.29r n. I9. di similiter disserendum esset, si legatum esset relictum Constaternitati, quae esset erecta in Callici crati; quod habetur ex cap. m dilecta da excess Pralat. & ex Rota coram Dura no aeris. 29 I. n. ao. Enimuero confia. ternitates . licet erectae in Ecclesia Ca-tnedrali, non subduntur Capitulo, sed Episcopo, cum eius authoritate erugantur iuxta Constitui. II . Clementi VIII. um. 3. Bullari

LEX CXCII.

si ' pra, iamquam ab exequutoribu

Ultimarum Coluntatum cognoscenda

omnes dispositiones Iegatorum qua modocumque faela.

OVidquid sit, an a Prudentia Epb

icopali sint permittendae alieno eterminationes legatorum

talis usius reluaquantur a testatoribus Iesaia, vel Ecclesiis, vel Capellis, vel Confra terrutatibus, quod tamen non ita libere fateor, cum sint naec duo in legatis, quae relinquuntur, distinguenda, nimirum Ius legatorum, quod semper est apud eos, quibus relinquuntur, & determinatio usus su posito , quod relinquantur sine cicte minatione; cum possit spectare ad Episicopos, tamquam ad coniectorcs , de cognitores vltimarum voluntatum imtentiones testatorum interpretari, occognoscere, & consequenter inciCLCr- in/fas determinare ; pro certo hoc loco statuendum est, posse Episco Dor, tamquam Praelatos se immiscere in quacumque exequutione legatoriam s ignoscendo dispositiones , & cfχ-Guδliones eorumdem ἱ nam id elare halac-

232쪽

PRUDENTI

habetur is eap. A collatione de Appellat. in o. ubi GloK. dc Doctores communiter id assiimant, consentiente etiam Rota decis I93. u. 3. Part. . recent. in hac re

videri possunt omnes , qui lcripserunt de testamentarijs dispositionibus , dc quae praerogatiuae tribuantur Episcopis

in hac materia.

LEX CXCIII.

Soluenda Pensiones ab Episcopis tantum ad iam stuctuum, qui percipiuntur

ab Epimpam.

N Xtra sines, & leges Episcopalis Pru-

dentiae vagarentur omnes Epist pi illi, Mibus cum ex Ecclesiae dote ne cessaria alimenta sint constituta, idque praecipiatur, tum a iure naturae , quae pro omni statu necessaria praescribit,

mira a gure Diuino, quod spiritualis coniugii bona fecit Episcopis propria,

vel saltem eum Ecclesia Sponsa communia , tum a Iure positivo, quod Epuscopis sum cientes redditus ad congrua substentationem ratione status praescriabit, quasi tamen suae obligationis ignati , vel suae sortis, i mmo potius propriae necessitatis obliti, vellent ita semis perpensiones suis Pensionarijs soluere, ac si singulis annis integros fructus reisciperent, nullo habito respectu ad

euentus, Vel infortunia, ex quibus redditus,vel fructus Episcopatus solent notabiliter minui, vel mutilari; sane enim sic agentes imprudentissime agerent, quia semper ad raescripto Iuris naturae,

Iutis Divini, & positivi deflecterent,

cum omnia ista Iura rectae rationi sint consona, nee ullam criminis notam possint admittere. Cum itaque Pensiones quaecunque sint, ut valeant, sint ex aliqua iusta causa ponendae, sem.

perque iupra tructus Episcopatus con-

stituantur, quorum nomine non intes. liguntur res Episcopi aduentitiae, non erunt ab Episcopis soluendae, nisi ad ra. tam fructuum, qui annuatim percipiuntur : Quemadmodum enim si omnes periret tructus,nullo Iure teneretur Episcopi Pensiones soluere,ex eo quod pereunte toto obligationis fundamen. to , perit tota obligatio; sic si tantum quoad partem perirent fructus, etiam quoad partem cellaret soluendae Pensionis obligatio ι sicut enim se habet totum ad totum, ita proportionaliter se habet pars ad partem; quae tamen doctrina intelligenda est,quando aliu- de non remanerent pro Episcopis necessaria ad congruam subiiciationem;

quia tunc per Pontificia Diplomata, tamquam per legem positivam possent Episcopi obligari aci soluendum pro

Pensione omne id,quod stuperest congruae substentationis de propter hunc casium quaecunque lex positiva non potest obligare contra Ius naturae, dc conistra Ius Diuinum, quae est doctrina comunis, & communiter recepta in Ecclesia Dei. Addo ad impossibile neminem teneri, neque aci impossibile posse obligari, dc ideo cum ex fructibus quocunque casu imminutis impos.sbile sit id percipere, quod percipiebatur ex fructibus integris ad soluendam integram Pensionem , dc ad necessaria alimenta decerpenda, nulla quoque erit obligatio ex Iustitia soluendi, quod soluebatur re manente integra in ijsdefiuctibus. Quod vero dicitur de Epia scopis , qui primates sint ordinis Clericalis , dicendum est quoque de Beneficiarijs quibuscunque, in quibus mili

tant rationes eaedem, cum ex cap. Extir

panda δε Praben. habeamus beneficia quςcunque Ecclesiastica esse primario instituta ad alendos Beneficiarios secundum congruentiam proprij status.

Z a quam

233쪽

LEGES

Pauperes, & egentes.

LEX CXCIIII.

Retinenda ab Episcopis congrua susscient ad substentationem proprks satus,

dignitatis.

ESset non leui imprudentiς nota

inurendus Episcopus ille, qui si modus suppeteret sustinendi propriς dignitatis, oc gradus onus, dc honoremex ijs, quς sibi debentur tamquam Ecclesis sponsio; deesset tamen animus, aut ex indebito conscientis scrupulo , aut ex mentis imbecillitate ea iuste retinendi, quς ad necessariam, dc comgruam suo stentationem censentur re quisita; cum enim in unoquoque personarum statu sint de iure status, dc nuturs ea omnia, sine quibus non posset

status aliquis subsistere, si quis vellet

iuristatus, cuius non est dominus particularis persona, cedere aut abrenunis clare,is semper ageret contra naturam,& contra rationem, quae dictat iura

cuiuscunque status, & dignitatis esse sustinenda, hancque primam esse dediti , dc debitoris legem , quae neque in conscientia debet violari, ut tradunt Doctores omnes de debitis, & debitoribus, qui non tenentur de imis expoliare, quae requiruntur ad sustinendum satum suum pro soluendis debitis suis Creditoribus. His itaque suppositis, cum redditus cuiuscunque Episcopatus, dc benefici, sint primario instituti ad hoc, ut decor Ecclesiastici Status prae caeteris affulgeat in Ecclesia, dc ubra cuiuscunque Ecclcsiastici, dc beneficiari j decenter, dc congrui transigatur, clarh deducendum Pensionum inlationem nunquam fieri debere alijs,

s possidenti Erucoiatum, vel bencm

cium ad haec sufficiens non remaneat congrua 3 quae doctrina collinitur expresse ex cap. Extirpandae de Praeb. dc acriter sustinetur a M. Ant. Brauo de opim improb. excisat. 9. n. IO. er II. qui etiam

pro hac sua doctrina Romae adprob ta, dc in lucem edita multos aiseri Doctores. Qualis vero debeat esse , sufficiens congrua non satis, neque unanimi sensu expenditur a Doctori- ribus, at certum est ex ipso nomine pro congrua esse intelligendum redditum congruentem statui, non peti,nae, Cum primario decor status sustinendus sit, ubi fieri potest, dc licet status Episcopalis quoad Characterem, dc ordinem sit in omnibus Episcopis idem, dc unus, non est tamen. squalis

in omnibus, quoad decentiam exte- iriorem, dc exigentiam rerum extern

rum; plura enim exigit status Episco- pi, qui sit magnus Princeps, dc status Archiepiscopi Mediolanensis, quam status simplicis, dc pauperis Episcopi; Vnde multi Doctores volunt a Comcit. Trident. taxari congruam pro Episcopis mille aureorum pro minimo, ubi fieri potest, quod indicat in Comeil. illud verbum, saltem Vera igitur regula congruae Episcopalis, dc cuiuscunque beneficiari j erit desiumenda a conditione status , etiam spectata docentia exteriori, dc haec erit temper ab Episcopis , dc alijs beneficiarijs spectata status proportione retinenda in s lutione Pensionum, nec video posse adduci rationem in contrarium. 4ra gia.

234쪽

LEX CXCV.

N a semper ab Di pii pro congrua retianenda, aut impedienda flui es

Non semper expedit scientiae, &

Prudentiae Episcopali examinare calus, atque tenebris inuolutas diluci- care tricas , in quibus intelliguntur Lyncopi ipsi, & reliqui etiam beneficiari, ab omni onere Pensionum exerti ; cum enim eiusmodi casus semper obuersentur in dubijs,magisq: praesei rant diiliculiates soluendas, longe Dinportunius erit Episcopali prudentiaecos praetermittere, quam inter eorum ambages immorari . Supponunt tamen Doctores communiter tunc on

ra Pensionum Pensionarios minime au se , neque eosdem Obligare. rimo, Quando Pensiones sine iusta causa ponuntur. Secundo, Quando Pensiones impositae, quae sunt de iure positivo, Opponuntur iuri Diuino, vel iuri naturae . Tertio, Quando Pensiones , quae habent speciem contractus, deficiunt in requisitis necessarijs ad obligandum. Quarto, Quando Pennones talem patiuntur excessum , Ut nec locum relinquant alimentis secundum statum personae, nec dent facul- ratem , ut possint erogati pauperibus eleemosinae, arctius semper stringente vinculo alend. iei pios, suosque pauperes,quam obligatione sbluendi Penti nes alienis non egentibus. Quinto, Quando eo assii rgit Pensionum excesssus, ut propria dote omnino sponsa ex- hqredetur Ecclesia, cum dos Ecclesiae omnino non possit alienari. Sexto, Quando in Bulla Pensionis impositae,

non commemorantur alia onera Pensionum imposita, quibus omnibus necesse est consentire. Septimo, Quando Pensiones, quae siunt bona Ecclesiae,

non conuertuntur in. utilitatem ipsius Ecclesiae, vel immediate, vel mediate, nimirum illas applicando personis,qu Cposunt Ecclesiae inseruire, aut quae iam merita, & virtutem exhibuerint in vii litatem, &illustrationem Ecclesiae, ut

sunt Pensiones,quae dantur in renum rationem . Quibus conditionibus Ptasionum adduntur etiam aliae, quae t men , cum non sint ita communes, re

linquuntur. Non sunt igitur retinendae, vel impediendae ab Episcopis solutiones Pensionum, quando illi, qui tenentur soluere, lichi non habeant modum soluendi per redditus Episcopatus, vel benefici , habent tamen aliunde; ita tamen ut per bona patrimonialia possint supplere omni obligationi impositae neci Episcopatus, re etiam debito 1buuendi Pentiones 3 nam in hoc casu via dentur cessare omnes rationes allatae in fauorem retinentium, vel non soluentium Pensiones, cum vere de facto possint, & consenserint in illam solutionem attenta etiam lacultate Patria moniali, quae certo modo per conscnstin remanet obligata ad solutionem.

Si vere tamen tota radix obligationis contractae ad soluendum fuissent fructus, vel redditus Ecclesiastici, deficie- te radice, & ruente lundamento totius obligationis, deficeret tota obligatio, tam pro Episcopis, quam pro alijs Beneilatari js. Solui itaque debent exacte Pensiones,quando habent omnes conditiones, ut sint solubiles; nec Summus Pontifex, nec Deus ipse potest iacere , quod sit solubile id, quod de te non est, cum nulla sit potestas, neque in

235쪽

Retinenda quandoque Pensionumsolutiones ab Episcopis, non flum pro alendisse ipsius familia fecundum statum, sed

etiam pro alendis Pauper bus propria Diaeceps.

V Alde dissonum esset a Scientia,&Prudentia Episcopali, si ea, quae proprij muneris, & ostici j sunt, penitus

ignoraret, docente D. Th. pluribus in locis unumquemque teneri, aut scire , aut quam cito addiscere ea , quae t pectant ad proprium statum, Ut numeros

omnes sui status, & ossicij exacte implere possit. Cum igitur teneantur Episcopi scire ex natura coniugi j,quod ipsi contrahunt cum Ecclesia, te habere primum, & principale ius intrinsecum

ad fructus, & redditus Ecclesiae, & pqst

ipsos ius quoque intrinsecum ad eosde . habere pauperes, eo quod bona Ecclesiae antiquitus in commune subsidiurecepta, fuerint etiam ad hoc instituta, ut satis constat ex primordus ipsius E clesiae 3 tenentur utique scire ex conte quenti, se non posse Pensiones soluere, nisi prius iuri intrinχco proprio, & iuri intrinseco pauperum fuerit satisfactum; quae iura utpote intrinseca debent prςscreti iuribus alienis extrinsecis, ex Iustitia enim, di etiam ex Charitate

primo sibi ab unoquoqne consulenduest, deinde alijs, oc sic loquendum de pauperibus , na in primis proprijs pa

peribus, sue Dioecesis propriae fuccurrendum est, quam pauperibus alienaeditionis; quod asseritur, ut intelligatur etiam illos pauperes, si vere pauperes essent, quibus essent loluendae Pensi nes, esse posthabedos pauperibus prinprijs, tum ex Iustitia,tum ex Charitate,

atque in eiulmodi casibus semper erit

vera lex prudentiae, innocentiae, & co. scietiae Episcopalis, solutiones Pensionum retinere, non obstante quacunque lege positiva in contrarium ; nam pars illa redddituum, quae est addicta loluendis Pensionibus, cum sit superflua pars, & non necessaria pro alendo Episcopo secundum proprium statum,

Ut vere supponitur ex doctrina communi Canonistarum, non potest, nisi pauperibus applicari I cceteris autem

paribus semper praeserendi sunt alienis pauperes proprij Episcopatus' His exceptis calibus Pentiones sunt sempersoluendae Pensionarijs, quia sicuti su p. ponuntur ex iusta causa impositae, sic iuste exigi possunt, & solui debent. De pensionibus vero currentibus in Sede

vacante eodem modo ratiocinandum

est, nam semper soluendae sunt, si Episcopus accepit redditus sussicientes ad soluendum, detractis expensis necess rijs factis ad parandas res necessarias

ad Episcopatum, quae debent solui de redditibus Episcopatus , cum fiant in

Urdine ad illum.

LEX CXCVII.

Fructus Pensionum ab Di pis non restituendi ad ratam pre omissione Horarum C nonicarum , si praeter Pensiones obtineant aria beneficia.

CVm non sit inusitatum Episcopis

praeter Episcopatum quaedam alia obtinere beneficia , dc praeter beneficia ex Indulto Summi Rontificis, quandoque etiam gaudere Pension, bus, erit Prudentiae Episcopalis haud spernendum opus,inter tructus Episc patus , beneficioru, & Pensionum optime discernere, ut debita restituendi stuctus pro omissione Horarum C nonicarum accurate distinguat, & lin

236쪽

PRUDENTI

pleat, neque hie est diuturnius immorandum in fructibus Episcopatus , dc beneficioru , cum de ijs iam satis di

sit, maneatque solummodo dissicultas de Restitutione fructuum Pensionum , posito, quod Episcopus Beneficiarius omittat recitare Horas Canonicas, ad quas tenetur ratione beneficit , videtur namque , quod obligatio recitadi Horas Canonicas sit subrogata obligationi, quam prius habebat Pe sonatius recitandi ossicium B. M. U.& ideo quod ficut antea tenebatur reis stituere fructus Pensionum pro rata at-

. tenta omissione Ossicij B. V., sic postmodum teneatur etiam eosdem fructus pro rata restituere omissis Horis Canonicis.Certu enim est excinstit. 1 3 sPη V. rem.a. Buit. teneri omnes beneficiarios. & Pensionarios fructus pro rata restituere. Sistendo tamen in fructibus Pensionum, verior doctrina est Episcopos Pensionarios non teneti ad talem restitutionem,quia cum in ipsis, qui non sunt simplices Clerici nec simplices Pensionari j, cesset obligatio recitandi ossicium B. Virginis, debet etiam cessare obligatio restituendi fiumctus pro illius omissione impolita 1 Constitutione Pij V. dc haec doctrina colligitur ex cap. si Papa de Pr I. in 6. ct

Clemen. Dumus de sementidis excommunicat.& ex Glors in I. Mancipia , oc ex Rota

coram Merlino decis n. I. cessante

enim praesuriosito obligationis, cessat etiam dispolitum pro obligationes

maxime quia omnis obligatio est stricti Iuris, ac proinde nunquam est extendenda iuxta si obligationum satiantia, O I. Arrianuis de a L ct oblig. dc iuxta decis Iloia 436. Addo, obligationem restituendi habere pro causa obligationem ossici j, quae cum nullum habeat locum in beneficiarijs, neque p

test habere locum edictus, ex ι. Afu-

pillus de acquirenati haered. & ex Dia decis33. 3 p. enimuero obligatio restituendi , quam imponit Pius V. est cons quutiua ad Obligationem, quam idem Pontifex imponit Pensionarijs recitandi ossicium B. Virginis, quae obligatio solum imponitur simplicibus Pensionarijs, non beneficiatis ; neque obligatio onerosa, odiosa, di poenam est e

tendenda, sed potius restrinunda, ut

patet ex cap. I. de Fia. Pres t. ct ex cap.

Odia, ct ex cap. in Poenis, ct ex Dra decis

Is 6. omnis igitur obligatio restituendi fructus oritur ex obligatione ossicii, propter quod datur beneficium; Pensio vero iuxta doctrinam communiorem non habet rationem beneficij. De hac re fuse, & docte agit Pasquali g. q. a II. in simgul. Fruct. Iurid. qui multos DD. refert istius doctrinae patronos.

LEX CXCVIII.

Ad stumum restitutionem non semper coge di ab Episcopis Capellani ommentes

Horas Canonicas.

Non omnis Capella niae fructus diacuntur benen ic les, nec propter ossicium dati, ac propterea Episcopalis Prudentiae id erit opus, ut aemper diastinguat inter fructus beneficiales Capellaniae datos propter ossicium, qui dicuntur fructus Capellaniae collativae.& inter fructus non beneficiales Cais pellaniae non collativae,quae non trahit secum obligationem beneficij, de his

namque certum est apud omnes, nullam esse obligationem restituendi, dc Capellanos huiusmodi non poste ab Episcopis ad rqstitutionem comrclli . Dissicultas igitur est de 1 olis fructibus Capellaniae collativae, quae datur in titulum benefici j, qui fluctus, si sint ita Pingues , t possint respondere oneri . celebrandi

237쪽

LEGES

celebrandi Missas, & etiam oneri recitandi Horas Canonicas, certum est,

quod pro illa parte, quae respondet oneri offici j, quod omittitur, sunt restituendi. si vero non sint ita pingues, ut respondeant utrique oneri, sed solum oneri celebrandi Missas, in hoc caludata quacunque omissione offici j non sunt re 'endi; est enim doctrina cOmunis ud Pasiqualig. qu. 212. in messi Lιν Id. quod quando Beneficiarius praeter recitationem ossicij habet alia onera adiuncta , non teneatur restituere

fiuctus respondentes alijs oneribus, sed solum respondentes oneri inuini offici j; eo igitur modo,quo quis obligatus ad plura onera, sed principaliter ad ODsicium , propter quod datur beneficiu,

non tenetur restituere, nisi fluctus de

Bitos omissioni offici j,& non omissioni aliorum onerum, ita obligatus principaliter ad celebrationem Missarum ratione Capellaniae licet habeat adiunctum aliud onus, scilicet recitandi Diuinum officium, non tenebitur restituere nisi fructus respondentes oneri Principali,quinimmo docet Sacheg lib. a. O LMorri. st iactus Capellaniae nutilo modo esse addictos recitationi offici j, si tantum sufficiant pro celebratione Mistarum, ac propterea ex illo capite, nunquam esse restituendos;neque in hoc casu Capellania potest unquam euadere unum ex illis beneficijs, quae dantur propter ossicium,quibus Leo Linsua Constitur. 7. imponit onus rest, tuendi fructus. Quod intelligendum est, etiamsi Capellania non collativa crigeretur in beneficium , quia ex imtentione fundatoris illius Capellaniae semper fructus darentur ob celebrationem Missarum . non pro recitatione

ossicii, quae intentio, & dispositio fundatoris per illam nouam crectionem

non potest nautari, & sic Capellanus nunquam teneretur restituere Ductus pro omissione ossicij, nisi tamen fructus. ut dixi, essent ita pingues ut possent respondere utrique oneri, in quo casu essent ad ratam restituendi.

redemptiones, extinetiones Pessionum pro pecunia numerata . .

SVper eas dumtaxat Pensiones Pr dentiae Episcopali incumbit vigilantiae onus, quae vel dantur in titulum

alicuius benefici j pro aliquo Spirituali

ministerio, vel quae dantur in titulum quomodocunque Ecclesiasticum ex eo, quod periona intra Ecclesiasticum ordinem constituta per tonsuram addita obligatione recitandi officium Be tissimae Virginis adquirit ius aliquod in redditus Ecclesiode alijs namque Pensionibus pure laicalibus, collatis nimirum in titulum remuneral ionis Pro

liquo laicali seruitio non est, hic loqui: dum,cum nullo modo sint sub ditione,& regimine Episcoporum, ut Episcopi sunt. Sistendo itaque pure in Ecclesi sticis, quς dictatur quoquo modo Spit, tuales , cum sint fundatae in iure Clers.cali, & Ecclesiastico recipiendi fluctus Ecclesiae, valde dissonum semper erit a Prudentia Episcopali,si earum venditiones , extinctiones, aut redempti . nes permittat pro pecunia numerata,

cum in eiusmodi contractibus semper aliquid simoniacum interueniat ex cinmutatione rei Spiritualis, scilicet Pensionis cum Temporali, quae est pecunia . Neque in hac re audjendos exustimo Doctores illos, qui putant Pensiones esse aliquid pure temporale,cum sit onus impositum fructibus beneficii,

quod nihil Spiritualitatis videtur pr si

238쪽

PRUDENTI E

ferre; enim vero cum sit res omnino fundata in re Ecclesiastica, & in statu Clericali, non potest dici res omnino temporalis, ut dictum est . Doctrina tame opposita sua probabilitate nocaret, & ex illa sortassis non damnam tur in Ecclesia tot pensionum redemiaptiones , & extinctiones, quae quotidiE

fiunt; quas tamen auuertere, & impedire optime semper consultum erit

Prudentiae Episcopali; saltem sub dubio, vel suspicione simoniae, quia licet Pensis,ut bene probant sectatores istius doctrinae, non sit ius aliquod, aut det ius ad beneficium, quod est quid

Spirituale,sed tantum ad fructus bene- fcij, qui sunt temporales 3 ius tamen illud Spirituali modo acceptum, nimirum a Clerico, quatenus est perlona Ecclesiastica participans in bonis E clesiae semper fit aliquo modo spiritu te, saltem ut annexum rei spirituali, Gam fiat proprium personae Spiritualis intra ordinem Spiritualem , ω hanc doctrinam se uuntur viginti Doctores apud Pasquali g. deos 2GI. Vbi etiam anseri Decisionem Rotae,& Constituti

Ab Epis vis permittenda tantum ecla

n Prudentia Episcopali, quae sem-ία per cum scientia necessaria de bet esse coniuncta faciendum discrimen est inter cessionem fructuum, aeres pure temporalis est, &cessionem iuris supra tructus Pensionis, quod ius semper est spirituale ex dictis, utpote

sundatum in Clericatu, & ordine Eeoclesiastico ι & facta hac distinctione lacile erit deprehendere, quomodo

unum permitti possit absque simoniae

nota, & non alterumue neque audiendi sunt Less. l. a. cap.22. & Nauarr. conss. H. de rebus Eccles qui dicunt etiam ipsam fructuum cessionem secum trahere ius ad fructus, ouod est Spirituale;

certum enim est hoc ius remanere

semper in Pensionario, qui ob pecunia

etiam anticipatd solutam transfert tantum quamdam facultatem exigendi fructus, sicut solet transferri in Proc ratorem, retento semper iure in se ipso, quod est indiuissibile a transserente;

exigens enim fructus Pensionis nun quam exigit iure proprio, sed semper iure cedentis tales fructus, agitque in illa exactione t aquam Procurator ce dentis ι atque in hoc quod quis tantum seuatur commodo fructuum alia cuius Pensionis, non dicitur fiui aliquare spirituali, sed tantum temporali,quς potest vendi, atque pro libito commutari cum alia re temporali. Neque o stat Canon in ca se quis Obiecerit dist. I. qu. 3. Vbi dicitur, qui unum vendit, sine quo

nec alterum prouenit, neutrum venditum esse,

quia in nostro cassi ceduntur tantum fructus tamquam exacti per Procuratorem, de quibus Pensionarius semper potest libere disponere exigito coninuenienti illorum pretio. Neque obstat

clementis. I. tiιul. de rebus Ecclesiasticis noualienandis, aut extraues. ambitiosa, aut d

cis Rota 63 a. quia textus illi non loquuntur de celsone Pensionum, aut seu u earum, sed solum de locatione beneficiorum,&de alienatione rerum Ecclesiae facta quocumque modo,quae non debent extendi ad Pensiones, exeo,quod onera sunt semper restringe

das praesertim, quia fructus Pensionis, ut saepe dictum est, non sunt aliquid Ecclesiasticum, & Spirituale, sed mera

temporale.

239쪽

Nemini permittenda ab Epimpis Flutis

annua Pensionis ante expeditionem litterarum Apostolicarum.

SVmmus Pontifex Sixtus V. in literis

Apostolicis, quae expediuntur pro solutione annuae Pensionis, iussit apponi irritationem, seu annullationem rein seruationis, quotiescumque soluitur Pensio ante expeditionem earumdem literarum Apostolicarum, ac propterea ab Episcoyali prudentia maxime cais uendum est, ne fiant eiusmodi illicitae, ac irritae solutiones , clausula enim , que ponitur in quacumque Pensionum

releruatione continet haec verba, Pen- sonem annuam, Oc. Fefluendam reserua. mus, vigore tamen prasentium, nec aliser, alioquin praesens reseruario nullast, cte. ex

quibus colligitur, quod si Pensio soluatur ante expeditionem literarum statim corruit, & fit nulla ipsa reseru tio,sic etiam sentiente Rota in VeroneVdie I. Iuli j Is 92. coram Millino, ocMantica decis I 86. num. s. quibus addistur sensius Lotter. Lb. I. δε benes. qu. 3 n.8. Ratio est,ila deficiente larma prinscripta a Summo Pontifice , vi cuius tantum subsistit reseruatio, necesie est corruat, & deficiat id, quod tantum in.

tenditui sub tali λrma a Summo Pontifice, immo id quod tantum sub tali forma adi robatur a Sede Apostolica,

nulla enim probatur reseruatio, nisi sub tali sorma, quae praescribitur in literis Apostolicis. Verum tamen est, quod literae Apostolicae semper intelliguntur expeditae quando sunt plumbatae, etiamsi non sint relaxatae, unde ad solutionem. & exactionem, Pensionis solum auendenda est data plumbati MS, non data relaxationis, cum fieri

possit, ut postquam literae plumbatae

sunt, ex alioua iusta causa non relaxemtur 3 idque habemus expresse ex Glossae Antiqua ad DPI. 3. Cancell. ex Rota in Gadicensi die ao. Octobris Is 78. coram

Brauo, ct in Bisantina die Φ. Iviij I 6o3. coram Sacrato, quibus praeter Loter.& Gaiziam adhaerent alij Doctores.

LEX CCII.

Solvito pariis Pensionis etiam ante expeditionem literarum Apostolicarum

permittenda ab Di pis.

Non accidit raro, quod in ancipiti

Versetur Episcopalis Prudentia obaudiens, quosdam aliquam partem soluisse Pensionis ante expeditionem literarum Apostolicarum;quapropter, ut omne tollatur dubium,statuendum est, posse Episcopos omnes absque ullo scrupulo permittere suis subditis. ut inluant partem annuae Pensionis non expectata expeditione listrarum, non enim permittitur aliquid dissonum amente Summi Pontificis, qui prohibet tantum solutionem anticipatam totius Pensionis,non partis, quemadmodum enim pars Pensionis non est Pensio,ita neque solutio partis dicenda est Qlutio Pensionis, sed inchoatio solution irinoque enim soluere centetur, qui totum non soluit ex l. haeredis s. in illa J famula herciscund. cui adhaeret GonZalez ad R gia. 8. canceIl. Glosj63. nu. 28. nec ideo poena annullationis re Ieruationis est cxtendenda ad inchoationem iliationis, cum poenae sint stricte accipiendae,& semper in fauorabilibus illa faciem da interpretatio, quae ipsas excludat ex cap. ex iiseris de constit. Accedit etiam

quod poena imposita a lege non habet locum, nisi postquam actus est periis ctus, occontumatus, ut habemus ex

240쪽

Glossa in eap. . V D contrahere,& etiam

ex pluribus Iuristis apud Pasquali g. . .

Io. Moral. Iurid. cum itaque annullatio reseruationis Pensionis sit poena imposita a lege, nimirum a Constitutione Sixti V. qui praedictam irritatione iussit apponi in literis Apostolicis, poena non debet habere locum, nisi post actum completum, & consum tum, nimirum post persolutam totam integram Pensionem.

LEX CCIII.

Non permittenda ab Episcopis setiuis Pen --nis clerico incedenti με habitu, Otonsura Curicati.

S I rus V. in sua Constitui. 92. tom. 2.

Bullar. in hac re posuit legem Episcopali Prudentiae statuendo, quod Clerici habentes Pensiones, si non deserant habitum Clericalem cum tonsura sint ipso Iure priuati Pensione abcque alia citatione , monitione, aut Iudicis ministerio ue quod notant Garz.

de bene spart. . cap. I. Vivat d. in expositi huius Constit. Lolter. de re bene'. Lb. I. q.

r. additis etiam pluribus Rotae decisionibus in hac materia, nimirum decis

Pensionis I 627. 7. Iuni j coram Vbal. do , ct in Cesaraugustana Pensionis

I 622. 3. Iumj coram Coccino, α denique coram Merlino decis. 38 a. Lobterius tamen loco riti ex declaratione

Sixti V. habita post factam primam

Constitui. , adner i it illam primam C stitutionem esse intelligendam, non quoad omnes Pensiones, sed tantum quoad illas , quae excedunt Sexaginta Ducatos aureos de camera, qui faciunt nonaginta sex scuta argentea, siue haec summa consistat in una tantum Pensi

ne , siue in pluribus f quemadmodum

etiam notat ex Rota deris 38 a. coram Merlino non habere locum illam Co. stitutionem Sixti V. quoad Equites Militares, qui capacessiint Pensionis supposito, quod incedant cum habitu.& insignibus suae militiae ex Indulto

eiusdem Sum .Pontis in Constit. declarat. auata sn tom. 2. Bialar. S. 2. Addit etiam Lotter. q.q2. de re benes n. 3 3. lib. I. quod

obligatio deterendi habitum, α tonsuram Cleticalem incipit tantum, qua do Cleticus incipit exigere Pcsionem, quod etiam habetur ex decis Rotae a m. . coram Ludovisio , quae est iuxta declarationem eiusdem Sum. Pontic Sixti V. unde si post concessionem Pe- sonis moueretur aliqua lis super rete uatione,non tenebitur Clericus durante lite incedere in habitu . Si quis vero deferret habitum sine tonsura, censeretur utique Pensione priuatus, vel priauandus ex vi praefatae Constitui. , quia Pontifex in illa loquitur copulative de habitu , & tonsura, ut paret ex illis veris

bis S. 2. ton Pram, O habitum curicatim . Meses filicet talares σα & rursus ex illis , in futursi autem non nisi actu Gericis in habitu Clericali, ct tonsura incedentibus ore.

Ratio est,quia habitus Clericalis consistit copulatiuE in veste talari, & tonsi ra,vi cum pluribus Iutistis docet etiam

Caraias de benefpart.7. cap. I.& Lotter. de re benes lib. 3. q. 36. n. 74. intelligitur

namque habitus Clericalis pro complexo requisitorum pro statu Clericali ex Ecclesiae Institutione, quemadmodum etiam idem intelligitur de habitu Regularium ex Instituto Religionis.

SEARCH

MENU NAVIGATION