장음표시 사용
281쪽
uas prohiberi, & esse sub censuris, de poenis positas a Pio V. I maxime quia ita seruatur in praxi Pqnitemiarique de
ratio istius doctrinae est, quia neque in furtiua mulierum introductione cessat ratio , & causa finalis legis Pontificiae ind ctae, cum vere etiam per talem imtroductione perturbetur maxime quies religiosa,& regularis disciplina, Messo maximum scandalum, si manis staretur 3 unde per accidens est, si actu non causet, dc sussicit, quod sit res de se apta scandalum caulare, si manifestaretur, & sic cum semper duret ratio finalis in lege contenta, durat etiam prohibitio legis , dc poena per legem imposita . Quod vero constitutiones Pontificiae non sint tantum intelligendae de publica mulierum introducti ne, sed etiam de occulta, & furtiua demostrant plures Doctores apud Pa-
squalig. Qimorat. Iurid. ιγ I. n. 6. asse rentes non fulta restrictam dispositionem ad publicas tantum introductiones praetextu licentiarum, sed illas p tissimum fuisse interdictas, quia fie-quentes erant, & notae sed pri ter illas, Sainctissimos Pontifices habuisse intemtionem alias etiam prohibenda, quod colligitur etiam ex Rota coram Molu
Aliqua qηandoque furtiua mulierum intriana tio in Cia inas Monasteriorum ab
SVpposita etiam doctrina a Prudemtia Episcopali, quod omnes omniano millierum introd. ctiones in Clausuras subiaceant dictis Pontificum prolabitionibus, dc Poenis, dc quod crus
modi poenae non limitentur tantum, pro publicis introductionibus,vel introductoribus; adsunt tamen aliqui casus, in quibus Episcopi permittere , aut i Ierare possunt occultas quasdam introductiones, nimirum quando fiunt ex aliquo bono fine, dc ex aliqua hon sta causa quae tamen sit coniuncta cum necessitate , nam sola honesta causa non sufficit, sed requiritur necessitas, ut tollatur praeiumptio, quae est illa , quae subiacet poenis, enim vero data necessitate,necium tollitur presumptio, sed essicitur, ouod actus sit secundum rationem, dc laeo fiat licitus, de laud bilis ι casus autem eiusmodi necessarii plures enumerantur 1 Doctoribus, in quibus statuitur mulieres introductas furtiuas, vel ut subtrahantur a periculo vitae, vel a periculo infamis, vel ut se uentur illςiae tamquam in loco refugi, non esse comprehensas in dictis Constitutionibus; quod praelertim tradunt praeter Iuristas, dc Canoni stas Rodii.
gueZ in exposit. Constitus. Pη U. n. II. deSanchra ι. 7.sumta. caP. Io. num. II. si igitur causa honesta iungatur cum cessitate , ut omnino tollatur presumptio, Ac temeritas actus , quae faciunt
actum illicitum, & prohibitum. & nis subicctum, poterunt Episcopi in
hoc casu furtivas mulierum introductiones pati, & non punire, facta tamen debita diligentia luper necessitate, & honestate Introductionis, quod etiam cauetur In iure Canon.& ex R Ia I. nurn. a. coram Caualero dcc.
282쪽
a steria, in quibus non miFi R gularis Obseruantia .
Constat ex Trident. Op. s. is reseripsis a I. praeceptum Episcopis indictum visitandi, & corrigendi illa Rogularium Monasteria, in quibus Regularis Obseruantia a suo robore defccerit , quod praeceptu, cum non Vna.
nimi a Doctoribus sensu, & intelligentia recipiatur, opers pretium est pro Episcopix dilucidare, ae primo loco statuendum est Episcopos , neque Vt Apostolics Sedis Delegatos, posse
Monasteria visitare, vel corrigere , in quibus viget adhuc Regularis ObieruDtia I hqc namque ex ipla Concilij verbis satis intelliguntur excepta,& ctiam ex ipso fine legis indictae. Dicitur autem adhuc vigereobseruantia Regularis in illis Monasterijs, in quibus communiter , & ut plurimum Regula obseruatur , licet contingant aliqui de ctus circa personas particulares , quod satis indicat ut scite notat Pasquali g.
in controuers inter Episcopos , or Regular.
id , quod subdit , Concilium ipsinn, posse Episcopos uisitare talia Monasteria, si
s periores admoniti neglexerint ea visitare ,
est corruere I supponit namque Concilium esse in Monasteriis quaedam corrigenda per visiitationem, quae videntur spectare ad Regulam communem, non ad desectus particulares quarumdam personarum; ex quo colligitur. certum esse Regulares in hac re esse
subiectos Episcopis tamquam Arestolicae sedis Delegatis, & posse Episcinpos semper visitare. & corrigere Rogulares, si id negligant ipsorum sup tiores admoniti ab Ordinarib locoru,
unde sequitur, quod antequam eos via silent, vel corrigant Epitcopi, debet praecedere superiorum admonitio, si negligant, secus si superiores non negligant, & consuetis temporibus visitent, vel corrigant; & haec verba Con-ciiij intelligeda siunt disiunctive, etiam quoad essectum, & ideo sum cit alto
ram eorum partem impleri ex cap. tercateras de rescri'. ubi Panormit, nutu. 4.ct Decius num. I a. ex qua doctrina infe
tur,sussicere ad exculandum superiora negligentiam, si visitent, licet non cota rigant , vel corrigant, tametsi non visitent; cum praesumi possit, aut non esse necessariam visitationem, vel non esse necessariam correctionem, & posisse alijs remedijs sippleri a superioribus ad seruandam in robore Regularem obseruantiam. Ad constituendos autem superiores Regulares reos neglissentiae, conceditur terminus sex menisum, unde si contingeret, quod ex aliquo impedimento oborto detineretur a visitatione , dummodo tamen ecsent parati visitare . vel corrigere, tunc Episcopi deberent supersedere visitationi, Sc concedere superioribus Regi latibus tempus fissiciens ad visitandia. nam eorum Apostolica Delegatio sit tantum ad supplendam negligentiam dictorum superiorum ex eodem PacQuali g, Ioc. eis. Neque correctio faciem da per Episcopos potest Regulae mensuram excedere, ut colligitur ex verbis Trid. neque ipsam Regulam resormare , sed tantum desectus corrigere circa Regulam, quod notant plures Doct res cum D. Thom. in Φ. dis. 33. quo I ri. 3. apud eumdem Pasqualigum.
283쪽
Visitanda ab Episcopis Omnia Altaria
N Emini dubium est, quod in visi
tatione Ecclesiarum imponitur etiam onus Episcopis visitandi omnia Altaria beneficiata ad id, ut dignoscat, Certioresque fiant de impletis beneficiorum oneribus. At in nac re patitur Controuersiam apud Doctores, an posist Episcopus in visitatione compellere Clericos heneficiatos ad ostendendas Bullas suorum beneficiorum, si per decennium iam sint in pacifica illorum Post fissione. Nauar. GUI. I de me. Ordinar. GomeZ q. 26. de triennal. possess
Doctores in cap. Illud de prasumpi. d cent, possidentes pacifice ben*ficia per decem annos habere titulum coloratum posscssionis , neque ex eo posse ab Episcopis ullo modo molestari addunt tamen, posse Epitcopos eos compellere ad iurandum veth habere talem titulum,& volunt hanc esse doctrinam communem ex Hostiens. in cap. Licet de Simonia . Ego vero non video dilcrimen in hac re, quomodo liberum sit Episcopis compellere beneficiatos ad iurandum de titulis beneficiorum ., di non sit in eorum potestate cogere ad exhibendum Bencsciorum Bullas cum potestas compellendi ad iurame- tum lit longe maior . quam potestas cogendi ad exhibendas Bullas , praesertim si beneficia essent plura curata aut incompatibilia, vel ubi Ius commune resisteret possidenti, in quo casu ex dispositione Concit. Trid. cap. I. de resor. se .7. & ex Textu in ca Ordinari' dι OF cio ordinan. in o. Possunt Episcopi compellere obtinentes beneficia ad eahi-
hendas suas dispensationes 3 quidquid .
sit an Rota I s 8. die I . Ianuarij c ram Rosianens. statuerit peracto cursit decem, vel viginti annorum in lacu ea possessione esse praesiumendas ab Epilcopis obtentas dispensationes ad plura illa beneficia retinenda, quamuis eiusmodi dispensationes verterem tur in dubium, de qua re potest videri Riccius in praxi pari. I. sel. ηηm. 93. 3
Visitanda ab Episcopis quoad Clausura
etiam Monasteria Monialium Regularibus subie D.
O Vaelibet Montalium Claustra, de
Monasteria , licet exempta, α Regularibus subiecta, vel alienis Episcopis subdita, posse ab Ordinarijs locorum visitari quoad Clauturam , dc quoad reliqua ad Clauturam spectam tia, certum est ex Trid. cap. S. Sus. 23. itametsi nunquam alias fuerint visitata, quod declarauit S. Congregatio Comciiij i6ir. die 24. Nouemb. nam eadem ratio est de Monaster ijs lubiectis Regularibus, ac de lubiectis alienis Epii copis I Episcoeus enim Civitatis, vel Dioecesis, ubi sunt talia Monast ria habet in omnia aequalem Iurisdictionem quoad pertinentia ad Clausi ram, & potest Censuris compellere resistentes, immo etiam implorato brachio saeculari vim inserre, & ostia stangere, si opus fuerit; idque possunt ag re Episcopi contra omnes impedientes ipsorum iurisdictionem quoad hoc, m lue Visilent ordinaria authocitate, siue delegata , quod docent exprei Sc si uant m Manual. V. Visitatio nu. 6s Rub. in Aphoris V. Monaster. nu. 8 OV. Visit tio num. a. PelliZ. de Montal. cap. IO. Cespcdc5 dccxempl. Regul. cap.23. An Vero
284쪽
possint Episcopi visitare Monasteria donialium immediate subjecta Sedi
Apostolicae in concernentibus spiritualia, videtur expresse statutum in eodem Concit. Triden. '9. Sessas. dummodo tamen id agant tamquam
Apostolicae Sedis Delegati; non vero quoad Temporalia, quam distinctionem faciunt Nouac. in Lucerna Regia. V. statio Leyua Lb.6. cap. 2I. & Cel des cap. IS. de exempl. R. uiar. Quid vero esset agendum Episcopis,si in Uissitatione recusarentur tamq iam suspecti, & fierent contra ipios Appellationes. Videndi sunt in hac materia Doctores
in cap. AEd nostram, ct in cap. cum sperialidis 'pellat. oc prae caeteris Balbol. 8a t. 3. Allegat. 3. num. 33. qui affert declarationem Sacrae Congrcg iuper cap. IO. de reform. Ses. 24. Concia. Trid. Lam
docet regulariter loquendo,non esse admittendam Appellationem a Vismtatione Episcopi, neque eius gesta in Visitatione esse censenda attentata.
Mianda ab Episcopis etiam Ecaesia exem
pia nox tamen quomodolibet exempta .
TZneri locorum ordinarios singulis annis aut horitate Apostolica Ecclesias quascumque quomodolibet exemplas visitare, iituque in omnibus
rebus, quibus ind gere possunt, siue
spiritualibus, siue temporalibus opportune prouidere docuit Lauret. de Franachis de subisti .RCHar. iscopis yummar. s. idque ex Trid. capa. de Aeform. MAZ. ad illa verba Locorum Ordinaris debent singulis annis visitare Ecclesias exemptas, ct promuere. Orc. ex quibus inscrt Lauretus de Franchis etiam Ecclesias Regula.
iectas, aliasque omnes Teclesias quomodocumque exemptas . Communior tamen,& verior sententia ea est,
quod in hac materia dispositio Conciiij procedat tantum de Ecclesijs exemptis Saecularibus,aut quibus Saeculares inseruiunt; non vero de Ecclesjs Res larium, quod colligitur ex eo, quod in his,in quibus Concilium subi jcit Regulares Episcopis,Regulares ipsos expreΩse nominat,atque de illis rebus specialem mentionem facit, ut legentibus Conciliuni saepius patet, tum etiam ex declaratione Sacrae Congreg. Concilii
facta anno I 396. die I 2. Februari, apud Gallemari. ad dictum caput conciliy8. de resor. Ius 7. ubi habentur haec verba , Sacra Congregatis Concilii censuit pessa sopum C sitare quascumque Ecclesias S calares intra es Diae sis existentes uigore cast. s. de resor. As p. etiamsi ad Regu-
iares Pertineant,dum 'amen per Sacae ares eis
deseruiatur .ubi notanda iἰunt illa veraba , dum Saeculares inseruiunt Eccle-ιjs: si enim ipsi, mi erutant Regulares, non Saeculares deficit conditio . sine
qua cessat in Episcopis facultas visitanis di Ecclesias exemptas , quibus ipsi Re gulares inseruiunt, & hoc constat etiaex praxi, nam Episcopi nunquam visitant Ecclesias Regularium, quibus ipsi
inseruiunt. Aduertendum tamen,quod
haec doctrina amplectenda eit pro illis Regularium Ecclesijs, quibus ipsi inseruiunt tamquam Ecclesius proprijs, non tamquam alienis, & aliunde ipsis O dinarijs subiectis , ut euenit in Ecclesia Sacri Motis Varalli,cui vere inseruiunt Regulares Reformati S. Flancisci, sed tamquam Ministri aduentiiij, quae lamen Ecclesia Iure Antiquo ordinario visitatur ab Episcopis Nouariensibus
pro tempore, non Obst te illorum Regularium contradictione, qui cum
habeant aliam Ecclesiam propriam in parte
285쪽
NIl strictius mandant Episcopis
Pontificiae Constitutiones. Sacri Canones, & Concilia, quam diligentem Clausurae Sanctimonialium custodiam, atque ad hanc restaurandam, atque omnino inuiolatam seruandam, omnem Episcopis tribuunt Concilia facultatem, praesertim Trid. Sessist. de R Mari unde, si contingat, quod etiam in Monasterijs omnino exemptis occurrat casus reparationis, po
sint Epistopi tamquam Sedis Apostolicae Delegati omnia ea peragere, quae expedire videbuntur, etiam contradi centibus Monasteriorum superioribus, quos possunt Episcopi poenis, dc cem iuris coercere 3 idque constat ex D CretoS. Cfacto in fauore Episcopi Co- Imbricensis die 26. Maij anno 164 quod incipit. S. C. ConriIν . sub Pret
secto Cardinali Pamphilio; quod intelligitur, etiamsi aliquod Monasterium haberet priuilegium , quod non possit visitari quoad Clausuram , nisi semel ab Episcopo , nam non obstante tali priuilegio, si occurreret aliquod sor.
tuitum , ratione cuius Monasterium indigeret noua visitatione quoad Clamsuram,semper potest ab Episcopo vis, tari, ut ipsa Clausura reparetur, ne de trimentum patiatur , omne namque priuilegium intelligitur concessum in fauorem, re commodum Montalium,
dc Monasteri j, nec potest operari essectum contrarium iuxta Regulas Iuris L Nalla Iuris s. dederibus , ct eap. γιὰ ob
gratiam de Regub Iur. in o. quod tamen 1equeretur , si priuilegium esset impeditiuum nouae visitationis Epistopi vrgente Clausurae necessitate . Verum quidem est, quod debent Episcopi, quantum possunt, una cum superior,bus Regularibus procurare, ut Claus ra seruetur, quod habetur ex Constiti Pij V. quae incipit Pastoralis,ere.YIemadmodum etiam una cum ipsis debent impedire accessum , & allocuti nem cum Monialibus, tam in Saecul ribus , quam in Regularibus, cum ex his saltem remote, dc plerumque proxime possit oriri violatio Clausurae; dc
in hoc χmper Episcopi etiam soli pota
sunt agere, dc delinquentes punire; quemadmodum etiam ex Constitur. Gregor. XV. quae incipit Inscrutabilis possunt soli procedere contra delim quentes in aliis rebus in Moniales, ut Patet ex verbis Bullae.
Non quacumque ex causa Monialibus peramiitendus egressus e Monasterio .
S ane causa legitima ab Episcopis db
ligenter examinanda , atque Pr handa, non est permittendus egressus
Monialibus e suo Monasterio; neque ad id permittendum sufficit quaecun Pe causa , nam praeter Trid. Ses cit.
t Regul. cap. b. ubi praecipit, causas istas esse diligenter examinandas,atque Pr bandas ab Episcopis, adest Constituta Pij V. quae incipit Decori oec. ubi tres potissimum enumerantur,scilicet graue incendium, Lepra, dc Epidemia , quibus cognitis, atque in scriptis expressis,potest Episcopus cum superiore Regulari , si Moniales sint Regulares, concedere licentiam, quae licentia pro
286쪽
Monialibus Regularibus, coniunctim, scilicet ab Episcopo, dc superiore coim cedenda est, ut patet ex verbis Constitutionis allatae, nec ab uno altero disi sentiente potest concedi. Posse autem Episcopos, & superiores concedere egressum Monialibus ob alias similes
causas , docent innumeri Doctores, quos citat Pasiquali g. m adit. ad Lamret. ubi de hac re tractatur, non obstante
declaratione S C. Concili, Triden. sisti Card. M i Ilino, in qua prohibetur Epias opis,dc Superioribus eiusmodi licentias concedere ob causas aliquo pacto consimiles,aliud enim est, quod eaula sit absolute similis, aliud est, quod sit quoquo modo similis, ad hanc enim non potest se extendere Constit. Pij Hει ut potest ad similem absolutE, quae potest habere eumdem finem legis finalis , dc in qua lex ipsa potest habere
locum,neque enim lex,quae potest tr hi ad causas absolute similes, poterit trahi ad causas solum aliqualiter sim, les, cum primae sint eiusdem generis . vel speciei, non secundae, saltem quoad finem intentum a lege,tatione cuius dicuntur causae similes , etiam causae disparatae, scilicet diuersi generis, de diuersae speciei, ut sunt inundationes, ruinae editiciorum. militum inuasiones. α eiusmodi plures, quae dicuntur semper causae similes formaliter ratione finis , non materialiter , quam doctrina sequuntur AZor. RodrigueZ. Sanchez.
i Sor. Bonacin. Barbos. & alii apud P i squali g. L c. Qui etiam relari pluresi Doctores asserentes, Episcopos posse
concedere licentiam egrediendi Mo-1 nasterium alicui Moniali, quae labora, morbo graui sibi tantum nocivo, i quando intra aliquod Monasterium ii susscienter curari non posset.
Nemini permittendas ingressus intra Apia
Monialiam ab ue licentia is Friptis obtenta.
SIne Episcopi vel superioris licentia
in scriptis obtenta, sub taena excO- municationis ipso facto incurrenda, decernit Trid. Sessoti. de Reginae. nemi ni cuiuscumque generis, aut conditi nis, sexus, vel aetatis licere ingredi Monasteria Monialium ; Quo Decreto docent communiter Doctores ex declaratione S.C.Concilii edita die I9.
Iulii Is 9'. tribui a Concilio facultate disiunctive Episcopis, de superior bus Regularibus pro Monasterijs ipsis siu-blectis, dc exemptis concedendi eius modi licentias, cum Concilium utatur
illa particula vii, quae est disiunctiva; unde inserunt aliqui pro Monasteriis Regularibus, & exempti tussicere tiacentiam stuperioris Regulari , ut etiam in praxi seruatur, non iussicere autem licentiam Episcopi, cum Declaratio S. C. Concilii dicat expresisE, eiusmodi
licentiam esse concedendam, dumtaxat a superioribus Regularibus. Ah,
tamen Doctores cum Zerol. pari. I. Prax. Disc. U. Maeliales , oc cum Zech. da Rep. Eccles tit. de Regia. cap. 3. n. s. ex
alio Decreto S. Congreg. Episcop., dc Regul. Edito die a . Augusti Anno 139 . Volunt, quod eiusmodi licentiae possint, dc debeant concedi, etiam in
Episcopis, cum ipsis potissimum a G cilijs, de Constitutionibus Pontificiis
de madetur cura Clausurae Monialium pro omnibus Monasterijs uniuerse,n mane excepto; quae doctrina sua non
caret probabilitate,dc potest ab Episco. pis rationabiliter sustineri . Licentiae autem eiusmodi non sunt concedendae
287쪽
sine causis necessarijs, alioquin essent nullae desectu potestatis in concedente, quae potestas deficit,si deficiat causa a Concilio requisita 3 iussicit tamen,
quod causae sint rationabiles, ut dicantur necessariae, cum Decretum Conci- Iij sumat declarationem a Iure communi , in quo pro causa necessaria reputatur causa rationabilis, ut patet ex eap. Periculose de Regular. in 6. Quis vero
debeat intelligi nomine superioris quoad Monasteria subiecta Regularibus, demonstrat praxis, esse intelligendum quemcumque superiorem localem, ut exerceat Iurisdictionem in Monais
rioris esse intelligendum tantum Generalem,vel Prouincialem, qui habent
Iurisdictionem quasi Episcopalem , &quoquomodo aequiparantur Episco
Monasteria Monitatum extra muros urbis,
Cel oppidi extructa ab Episcopis ad virbem , Cel ad oppidum
MAndat Trident. Episcopis, alijsque Monialium superioribus, ut Monasteria extra muros constituta inter muros reducantur, si ita ipsis expedire videbitur, ex quo oritur dubiu, an per Decretum Concili j tollatur omnino facultas erigendi Monasteria extra loca, quae non sint suis maenibus munita, Videtur namque ex Decreto Concilij prohibente Monasteria clare sequi noua Monasteria erigendi extra muros, pro quo dubio resoluendo a
stit Barbos lib. 2. de Iur. Eccles cap. I 2.
num. Io. declarationem Sac. Cong. qua prohibetur expresse erectio M naster ij extra muros, cum id etiam sal- tem indirecte prohibeatur in Conciatio. Translatio autem Monasteriora , nisi noua Monasteria erigantur, fieri debet ad Monasteria ciuidem ordinis, applicando redditus Monasteri j translati ad Monasterium, ad quod transsferuntur Moniales, idque refert decia sum Zerola pari. I. prax. Episc. V. Mo-matis, quod constat etiam ex Concilio, dum praescribit transferenda esse ad noua, vel antiqua Monasteria eiusdem ordinis intra muros . An vero possint transferri ab Episcopis quaecumque Monasteria, etiam exempta, non est icertum apud Doctores, 'ani aliqui
volvt,hoc pc ne fieri ab Episcopis, salie ex eo quod sint semper Delegati Sedis Apostolicae , & id prae caeteris affirmat
Vuerius, Constit. I . num. 47. licet Co
cilium in hac re particulari talem s cultatem non expresserit. Ab j tamen hoc negant, &prq reliquis Pat qualisein addit. ad Lauret. , cum Conci l. in hac re non exprimat in Episcopis delegationem , ut solet facere, quando subiicit Episcopis Monasteria exempta, maxime quia pro Μonasterijs exemptis iit mentio in Concilio suorum superi rum . Utraque doctrina probabilis est, cum non sit verum, quod Concilium exprimat in omnibus delegationem Sedis Apostolicae, quam vere habent, cum ab intrinseco sint temper Delega
ti Sc dis Apostolicae in ijs rebus, quae excedunt potestatem ordinatiam Epi-
288쪽
Regulam,uel contra Regulam sint.
Sola regula, quam profitentur Moniales cuiuscumque ordinis , vel
scerem huic rationi, nimirum , quod LEX CCLIII. communitas Montalium non possit condere leges, neque ullam habeat
Nulla consuetudines in Monasteriis Monta- iurisdictionem, ex eo quod sit ex natutium ab Episcopis probanda, qua praeter ra sui status semper subjecta, & ab alijs dependens, dc dirigenda, non enim militat hec ratio in alijs communitatu bus, quq liabent similem dependentia.& 1 ubiectionem a suis superioribus, de tamen a Iure gentium habent, quod possint saltem per consuetudinem conis dere leges, unde esset semper in hac re inuenienda, & assignanda disparitas. Acquiesco tamen propter rationem melioris regiminis Montalium .iquod maxime Episcopi debent promouere: cum enim sit regimen spirituale ab alijs ex sua natura dirigendum, nunquam erit honum communitati Monialium, quod ipsa possit condere leges, aut consilietudines inducere tamquam le- certa lex persectae vitae instituendae ab Episcopali prudentia probanda est, a que in suo robore sustinenda;non enim extraneas regulae leges si a Monialibus esse introducendas, neque esse ab Episcopis admittendas, optimum suadet Montalium regimen, a quo maxime debent exularer nouitates, ne pariant absurda, &confusiones , tametsi videantur in bonum collimare . opinati sunt tamen non pauci, posse Moniales quasdam introducere consuetudines in a' Episcopis probandas, quae habeant ges obligantes vim legum , quibus tandem, Velut re gulis , obligentur ; at horum doctrina non est facili negotio ab Episcopis admittenda , cum adhuc vertatur in dubium , an communitas specialis Monialiu possit introducere aliquam consuetudinem, ut possit ni facere aliae comunitates populorum: habemus enim
ex Iure Civili, &ex pluribus Ita recon sultis, non posse introducere consuetu- I . 11 dinem , quς obliget per modum legis, in Monialium regulis inducendum est nisi qui habent iurisdictionem , & po- in religiosas ipsaium Montalium com- testatem condendi leges, sic Battol. munitates, si nouum faciat institutum, conss. I 36. Alex. con P. III. Roland . con- vel nouam legem regulς; idque maxi sit. s. Tiraquel. tratii. de primogenit. & alij me ab Episcopali prudentia cauendum plures ue qua doctrina Ilipposita , cum est; at si quid opem serat nutanti ipsius
Ab Disiopis illa consuetudines tantum pro banda in Monasteriis Montalium, qua sint secundum regulam , nec faciam legem .
buntur in Sacris Canonibus, aut Moniales nullam habeant iurisdictionem , dc facultatem condendi leges, cum sint ex sui status natura semper sit biectς, dc in omnibus ab alijs regantur, ex hoc neque videntur posse consuetudines introducere obligantes ad modulegis. Ego tamen non facile acquie- regulς obseruantiς, vel religioni, aut spiritualis regiminis, dc commodi ampliationem tendat, erit illico ab Episcopis probandum , tamquam bonum utilius pro animarum salute amplectedum, non tamen ex legis necessitate, aut obligatione, sed ex libert ate. Vna-
289쪽
qque enim sancta, & religiosa communitas potest pro libito sibi viuendi
formam perrectiorem statuere, dumis modo id non transeat in statutum,aut
legem , & Religionis regulam . Non video tamen quomodo nonnulli Episcopi adprobent, au) possint ad pr hare illam in elcctione Abbatissarum consuetudinem , qua solent Moniales cum sola maiori parte votorum suas Priorissas ,1 et Abbarissas eligere, cum in Iure Canonico cautum sit, ad eius modi electiones duas ad minima partes votorum debere concurrere. Nec video quomodo Barbola in colura. Bull. v. Monialis, possit docere esse latis maiorem partem votorum, ubi talis est consiuetudo , eligendi, cum ex dictis eiusmodi consuetudines habentes vim Iegis non possint introduci in Mon steriis Montalium , neque sint appellandi abusus contra Sacros Canones
consuetudines,sic enim ubi adsunt abusus inter Moniales, ut bacchanalia exerceant indebito more, habitu, &vestitu , quod interdicitur expret se a S. Congr. Concit. in Ferrariens. 27. Aprilis Ido . pomni vocari conluςtudines
ideo ab Episcopis probandae, & permittendae, quod sane nefarium ellct.
Non permittenda ab Episcipis electis Abbmitsiarum, nisi per j reia suffragia .
VBi Trident. Concilium praescribit sotmam eligendi Abbatissas, Priorissas vel Praefectas in Monasterijs
Nonialium , praecipit etiam, eam esse faciendam per lecreta suffragia, ita ut electio sit omnino irrita, si non seruetur talis forma; quod vero nullo modo sint publicanda eligentium nomina praeter Concilium declarat etiam Sae. Congreg. apud Samuel. vi Lucii.irrit. I.
disp. 3. ηπ.2. quae in hac re non admititit, neque publicationem votoru iacta ex ignoratia,vel alio quo que modo.& vult semper esse nullas electiones, si quo que modo publicetur vota,unde Episcopi non habent authoritatem conualidandi tales electiones, quia e
- rum authoritas non est supra author
tatem Concili j irritantem eiusmodi
electionem . Secretum vero serua
dum in electionibus Abbatissarum notollit,quin suifragia Monialium Ore t inus ab Episcopis accipi possint, aut ab alijs Montalium Superioribus; idque
resert Gargias is benes. g. s. cap. . n. I
declaratum a Sac.Cong. ubi addit non officere secreto electionis, si suffragia
excipiantur tribus,vel quatuor auctemtibus. Quot autem Lota requirantur ad validam electionem nondum latis declaratum est, licet Barbos. lib. . de Iure Eccles cap. s. & Tamburi n. de Iara Abbat. disp. 28. qu.9. afferant finge declaratum a S. Congreg. sub die 29. Nouemb. iues s. quod requirantur dos partes sum agiorum . Certum tamen est de Iure communi, si iscere maiorem partem , ut habetuI in cap. quia propter de et El. , nde illa declaratio cum ex Testimonio Palquali g. in addit. ad Loret. non sit in forma authentica non poteli habere vim contra Ius comunciunde si non obstet coluetudo, et aliud
statutum speciale semper erit sufficiens maior pars sit stragiorum, iuxta Rctam
coram Duran. decis Ma. num. D cui respondet text. cap. Indemnitauibus S. μηὸ
de eletil. in 6.Verum prae caeteris ab Episcopis aduertendum est, quod non possunt permittere Regularibus , ut ipsi non denuncient diem electionis, nam hoc statutum est in Constit. I 8. Greg.
XV. quae incipit Inserui Mitis . cum debeant, vel ipsi Epycopi interuenire,vel per se ipsos, vel per alios , quartopter
290쪽
s superiores Regulares vel omitterent denunciare diem electionis, vel illam lacerent ante tempus praefinitum, pos
sent ab Episcopis puniri, quod habetur
ex declaratione Sac. Congreg. in reΡ- . dub. circa dictam Constis. dub. i s. si tamen deueniretur ad electionem, adhuc
valida esset, quia non adest aliquod decretum irritans talem electionem, neque Moniales essent subjectae poenis ab Episcopis instigendis, cum Constitutio Pontificis obliget solum Superiores Regulares, & de ipsis dumtaxat loquatur. Vbi vero sint suscipienda
vota secreta,decernitur a Trid. ex quo habemus,esse accipienda ante Cancel. latum senestellam,nisi necessitas cog ret ad ingrediendum Monasterium, in quo casu possent Praesidentes electioni ingredi,cum tunc esset unus ex casibus necessariis ad ingressum , ita docentibus pluribus Doctoribus cum Pas qua- Iig. ad Lauret Barbos. de potest. Discis. ueg. Ioa. Peli Z. de Monita. & alijs. voi dicunt subintrare Constitutionem
Non permittenda electis Abbatissae, Mel Pri
risse, quae non tangat sera aratis annum quadragesimum .
Non agitur hic singillatim de aliis
qualitatibus requisitis a Triden. ad eleetionem Abbatissarum, vel Superiorum in Monasterijs Montalium,
qUia caeterae qualitates requisitae non cadunt ii, b quaestionem; certum enim cstpra ter aetatem quadraginta anno rum requiri Prudentia, vitae integritatem M.fiissicientem in implendomi nere idones Mem . & quod sal tem octo anni transacti sint post pros donem , quando haec omnia fieri possunt, dc copulari, nam Concilium in alijs casibus necessitatis aliter dis*mnit,atque multa relinquit arbitrio Eptia
Tota dissicultas est circa aetatem qu
draginta annorum , extra casum, iniquo Abbatissa etiam per Concilium potest eligi triginta annorum ; an sciliacet sit eligenda quadrasenaria per a num completum, vel sussiciat ad electione annus quadragesimus inceptus. Multi Doctores cum Pasquali g. sn aridit. ad Gaviret. Volunt requiri a Concitilio annum completum, cum dicat
cilium, quod Abbatissa non sit minor
quadraginta annis;lemper autem esset minor quadraginta annis, si annus non esset completus, maxime quia annus quadragesimus non dicitur talis nomiis
mine unius, vel aliquot dierum, per quos incipiat. Alij tamen Doctores
volunt,suui re annum inceptum,qu
admodum etiam docent in Ordinibus suscipiendis, & alijs eiusmodi, quia unaquaeque dies anni quadragesimi facit , quod Abbatissa sit vere in anno
quadragesimo, praesertim cum simus in fauorabilibus,& fauores sint semper ampliandi. Nescio tamen quomodo Pas qualig. l. e. & etiam in quas. Canon. ex doctrina quorudam asserat in elusi modi Eccletiae,& Concilioru Sanctio- nibus esse semper intelligendum annui completum, ut quis intelligatur esse in illo anno, quasi annus accipiendus sit per modum rei indivisibilis , cum tamen dicat ad complementum annisum re, quod quis attingat ultimum
diem iuxta l. denique g. minorem f. de minor. 3 si enim annus accipiendus est co-pletus indivisibiliter, non potest deelse anno neque ultimi quadrantis complementum ; si vero annus diuisibiliter accipiendus est, tam suificit pro anno