장음표시 사용
291쪽
vel primo quadrante illius quaA quod
sit in postremo ; semper enim talis annus diuisibiliter acceptus, erit annus
uadragesimus, siue sit in principio,
In Euctione Abbatissa excipienda ab Di
pis Montalium vota, non ιyura,
putar. ct ex cap. statuimus apud Nauar. Z3. n. 9. habeamus pro eligenda
Abbatissa esse excipienda Monialium vota extra Claustra Monasteri j ad senestellam ante cancella, Episcoporum, vel Prςlatorum Regularium nemo poterit ad eadem excipienda ingredi M nasterium , aut Clausurae Septa ue quod tamen communiter a Doctoribus limitatur, nisi adsit aliqua urgens causa ingrediendi Monasterij, quae sit sum- ciens, ut cessare faciat dispositionem Concit.j, & ubi habeat locu Epicheya, nimirum,quod talis casus sub lege non comprehendatur, & quod Legislator ita voluisset, si casum praevidisset; unde hoc erit a Praelatis iudicandum prudenter secundum regulas eiusdem Epichcyae, de qua aSunt DD. in materia de legibus. Caula vero sussiciens exustimatur suspicio, & timor subornationis votorum,at non quicumque timor, scd valde fundatus, & bene examina. tus , vel alia eiusmodi causa arbitrio Piael itorum prudentissime iudicanda. Si vero contingat causa necessaria imgrediendi, iunc Episcopus, vel Prael Ius non poterit nisi illos introducere, qui sunt necessari j ad illum actum. Hic vero suboritur dubium a quonam Superiore sit probada eiusmodi causa,
eum Abbatita electioni praesunt pro Monialibus subiectisRegularibus Epis
copus,& Praelatus Regularis. Pa qua-lig. in addit. ad Liviret. qu.9. Vult caulam
sussicientem necessariam pro ingressu ad Monasterium este probandam , diiudicandam a solo Superiore Regul Ti, cuius proprium munus est vota r cipere pro eligenda Abbatissa sibi iii dita, idque tradit ex quadam deciar tione S.C. Concili j Trid. edita die io. Septembr. I 639. At ego putarem, in hac re non esse praeserendum iudicium Superioris Regularis iudicio Episcopi, cum agatur de Clausura, supra quam semper habet Episcopus maiorem a thoritatem, & Iurild: chionem, quam Superior Regularis; oc circa ingreia sum in Monasterium exceptio volorum materialiter se habet ad Clausurae violationem, quae in hoc casu princia paliter attendenda est, licet fiat ex dicta causa. Episcopi namque,tyinquam Delegati Apostolicae Sedis possint punire etiam ipsos Regulares Superiores, si ingrederentur Monasteria sine debi. ta causa, quod est signum maioris p testatis 1 upra Clausuram.
Non approbanda ab Disopii, neque cons manda euelis abbatis , nis facta a
FX Doctrina, quam afferunt Doctores de confirmatione AbbatiLsae facienda a Superioribus Monaster ij, coIligitur , quid sit dicendum de valida eiusdem Abbatissae electione quoad
numerum votorum . nain tradunt cin
muniter esse corii: mandam, siue sit electa a duplici parte Moniat iam, siue a maiori parte, dummodo reliqua lim Ierueniant Icquisita. Id praelettim assit-
292쪽
mat Pasqualigus in addit. qu. 8. Vnde si quitur, electam a minori parte nullo modo esse admittendam, neque ipsi concedendam Monasterij ad mirim
strationem; videtur namque tota haec doctrina fundata in c. de indemnit.,8π- ro ct g. Verum de eiecit. in 6.multis autem
in locis id oblemam est in praxi, quod illa Monialis habetur pro legitime et
cta, quae tametsi non habeat duas partes votorum , Vel maiorem partem, dummodo tamen inter alias Moniales concurrentes ipsa reliquas excedat innumero votorum, quod an siit rite petamissum a Superioribus, nolo hic inu stigare, cum unusquisque teneatur scire, quae sui muneris sunt, & ossicij, ut scite docet Doctor Angelicus. Illi D ctores , qui requirunt duas partes suffragIoiu pro valida Abbatissae electi ne inter quos est Barbos. de Irare Eccles
Abbaius disp. 28.qu.9. fundantur in quodam Rescripto S. Cong. die 2o. Nouemb. I, 83. quod factum est Episco. In Assisiensi, quod rescriptum refertur
Alij vero,qui dicunt sussicere maiorem partem votorum , habito respectu ad totum Capitulum, inter quos sunt Miuranda de Moniatib.qu. . art. . Pelli ZZar. cap. Io. & alij plures iundantur in Iure communi ex cap. Stia propter de euli. crex cap. Dudum cum cateris de electionibus in 6. ex cap. de indemnitatibus 9. Uerum doeleel. & tandem ex Rota corari Dur no decisa 32. nu. 3 . S in Ilerdensi electis. nis Priam se a. Iuni j I 636. coram Rotas, ubi habetur, ad veram electionem c
nonicam sufficere maiorem partem votorum, & haec doctrina videtur propraxi probabilior, cum tollat maiores dissicultates in electionibus, quae passim contingunt.
m Episcopis non permittenda electio Moni os in Abbatissam,qua non habeat annos quadraginta aratis professonis octo, celsaltem amnos trigin Ia viatis, O professo tvι quinque.
EX Trid. sti as . cap. 7. de reser. Re putar. Praeter illa, quae habentur in
iure Canonico incap.de indemnit de electi
lib. 6. habemus , quod Abbatissa , seu Praelacta Monasteri j Monialium debet eligi non minor annis quadraginta, &quae per octo annos post e nustam professionem laudabiliter vixerit; & si tamiae aetatis,& professionis Monialis non inueniatur in illo Monasterio, vel eligatur ex alio Monasterio eiu idem Ordinis, si id commode fieri potest, vel
eligatur una in eodem Monasterio. quae saltem attingat aetatis annos truginta, dc prosessionis annos quinque, ubi aduertit SuareZ ισω. . de Retig.trael. 3. lib. a. cap 6. ex quadam declaratione Sac. Congreg. annos professionis non esse tam necessarios ad electionem
Abbati Q , quam necessaria sit condi tio aetatis, siue quadraginta siue triginta annorum, unde deducunt aliqui DD. posse Monialem eligi in Abbatissam
ex necessitate, etiamsi sit aetatis triginta annom, licet non impleuerit quinquantum Religionis per professionem, quae tamen semper debet esse expresse facta;&ratio est,quia ad regimen aliorum magis consert aetatis matutitas, que regulariter indicat maiorem prudentiam,quam antiqv:tas professionis; ex quo deducunt, facilius esse dili ensabile tempus Religionis requisitum a Concilio, quam tempus aetatis, pro cuius dispensatione semper malor cauis
293쪽
ia requiritur. Rainimmd restri idem
Suare et, ademe aliam declarationem S.C.apud Gallemari. in collertiam .ad Trid. cx quo habetur, quod si deficiat M n alis habens maturiorem aetatem, scprosellionem, posse eligi in Abbatis. iam Monialem iuniorem, scilicet habente triginta annos, licet non habeat quinquennium Religionis. Tutius t me eritin eiusmodi electionibus seruare formam a Tridentino praescriptam, maxime quia illa declaratio S. Congr. suit pro casu particulari, qui non potest facere legem uniuersalem, dc conditiones requisitae a Trid. pro eligenda Abbatissa minus clare exprimuntur, nec possunt per doctrinam aliquam speculativam inverti; quidquid dicat
Tamburin. de iure Abbatis. disp.23. q.a. num. 8. dum enim pro eligenda Abba.
tissa praescribuntur qualitates a lege conciliari, Monialis illis carens nunquam erit eligibilis . dc in casu quo nulla esset eligibilis ipsarum desectu,
Iecurrendum esset ad s. Congr. Unde sequitur ex eodem Concit. semper prς- ferendam esse Monialem seniorem aetate , & professione, illi, quae tantum trigenaria esset cum quinsue annis Religionis, si tamen non esset prorsus inhabilis, & licet una tantum existeret in Monasterio habens qualitates.requisitas a Concilio, illa semper esset eligibilis, nec extra Monasterium ei uideordinis quaerenda esset, neque ex hoc redderetur electio inualida , utpote non libera , dc coarctata, quod notat Tamburi n. l. e. nam sitificit ad libertatem clectionis, quod eligatur habilis prae et ijs. dcc.
Pro eligenda Abbatissa, neque tempus aetatis, neque tempus professionis praesi pium 4 i id. dispensandum ab Episcopis.
quamcumque superioris indit labile esse ab Inseriori,quantumuis etiasuperioris lex Epicheyam, dc interprotationem patiatur ab Inlariori, & haec doctrina sustinenda est etiam in re proposita; solus enim lummus Pontilax ex causa potest supra Concilium dispe-sare; ex quo sequitur, legem a Concilio Τrident. praescriptam, quod Abb tissae sint tantae aetatis, dc tantae Olbgionis non posse ab Episcopis dispem Lari, nisi ad summum ex tacita aliqua Summi Pontificis concessione, quae tamen non ita facile supponi potest in.
re proposita, adest namque declaratio S.C. in Viter biensis. Rotae 23. Matiij I 623. pro Epist is, quod si deficeret etiam unus mensis ab aetate praeseripta proeligenda in Abbatissam Moniali, neque in hoc casu posset dii pentari, quia semper deficeret una, ex qualitatibus praescriptis a Trid. super qua non pollet dispentari ta sentientibus cum Pas Iig. in audit. q. I. Lauor. Tamburin. α alijs dcc. Si vero expediret pro Mona sterio, aliquam eligere non habentem qualitates praescriptas, pro d: irent tione ex Ausa facienda, recurrendumetat ad S. C. Ex qua doctrina deduci tur, Monialem carentem debila aetate, vel tempore prosessionis , neque posset eligi in Vicariam , si Vicaria munus
gerat Abbatissae, ut regiminis caput, licenim iniuria, & fraus irrogaretur legialiter iubenti, cuius dispositio icini crattendenda aest in ordine ad murius obcundum, non in ordine ad nomen obti-
294쪽
obtinendum. Si tamen aliqua suboriretur dissi ullas,ex qua necessario emet protrahenda per aliquod terripus A batissὰ electio, aut esset S. C. consiu-lenda, posset pro interim aliqua eligi in Vicariam, quae pro aliquo tempore regimini adstaret semper enim intel ligeretur ipsi impositum onus per mO- eum transeuntis, quod non vitiat ele-
Moniales illegitima in Abibit m neus utenda absique dis Uuimr.
Posse Moniales illegitimas sine dia
spensatione ab Episcopis admitticti nem /Π Abb-tissas, tradunt multi Doctores Icopis in electione Abbatissarum I asserentes: Sic decisum mime, dc d
cum enim pol ut esse d cultas, an comprehendi stib Const Sixti V deIl. Episcopi in talibus electionibus habe- legitimis duoad di tates Αἰ eri ant merum ius praesidendi, leu interes munior Sententia tenet, noi posse ii
Datissa ex alio Monasterio petenda es in eumdem Pal qualiss l. e. ubi etiam dia
... i: '. v egularibus, α multu mi- declarationes S. Q inuicem adueriam tes, dc contrariae ais Pasi lis. aut
requiruntur in Moniali, ut eligi possit in Abbatissam, reseruntur communi ter a Doctoribus, nimirum, quod sit honesta , obiervatrix regulae, discreta, prudens, di omni moram integritate praedita, si enim haberet qualitates cintrarias, non posset eligi, immo electa deberet deponi,si graue incommodum oriretur Monasterio, quod habetur ex
bari n. dae Iure Abbatis . di p. 23. cum st semper ad regimen Monaileri j admouenda Monialis, atque in regimine detinenda, quae pio moueat, non deinstruat commune bonum Monasteri
nemini standum est, cum latis de ipsis non constet, aut illa est amplectenda, quae magis rationi, dc Iuris dispositio. ni fauet, qualis est posterior allata. Concluditur autem ex principijs certis apud Iuristas omnes, quod Monialis illegitima non possit eligi in Abbatissam , cum sit regula uniuersalis in Iare, quod masculinum concipit famini ru,
quae semper vallet in materia indistarenti, quando ratio disserentiae assies. nari non potest , ex. l. AquisA. de Iur dict. ex qua regula teq iitur, quod onpositum pro uno, in te li gathii dii positi imetiam pro alio; i csia quod est dupos. tum de masculis quoad illegitimitate, intelligatur etiam des minis pro dignitatibus asi quendis; si ut enim mytriique de icctus natalium est idem, ita ratio debet esse eadem quoad habialitatem dcc. cum ergo tam ex Iure Ci
295쪽
uili, quam ex Iuta Canonico arcean- tui illegitimi indifferenter a dignitatibus, ut patet ex dictis, & eae cap. sis. deflui Prosyr. neque taminae Moniales tali nota signatae poterunt in Abbatissas admitti ab Episcopis, neque ab alias Praelatis Regularibus ordinariis; quis quid sit, an eiulinodi P elati Regulares ratione suorum Privilegiorum pol- sint in hac re dispensare, quod tenent
Peterin. q. a. de Praelat. cap. 4. n. I b. αTamb. d. Iure Abbatis diss8. 23. q.2 ex tus autem Civiles, & Canonici de non admittendis ad dignitates infamia, vel Iuris, vel facti notatis, itidςm intelligendi sunt indifferenter de utroque se xu, cum sit eadem ritio de virisque, ut supra dictum est . Atque idem iudiciu ferendum est de descendentibus ex maculato genere intra quartum gradum , nempe ex Iudaeis, Saracenis, Haereticis damnatis, & huiusmodi; uamuis enim nulla extet prohibitio
e Iure communi, ut Goseruat Miranda , tom. 2. Manua l. q. I. art. I. adest i
men prohibitio per Constit. Pauli IV.
sub die a4. April. Is 38. quae etiam innovata a Greg. XIII. I 374. in Const. quae incipit, C saeiat, ubi habetur, de- Rendentes omnes ex Iudaeis, & Haereticis , damnatis, & combustis usque ad quartum gradum non poste eligi ad ossicia, & dignitates , quam prohibitionem puto aeque valere pro viris , ac pro taminis ratione supra posita quidquid dicant Miranda, dc rambucin. in iocis iam allatis.
Non permittendae ab Episcopis electiones Abbatissari an, qua fant vltra trimnium .
EX Bulla Greg. XIII stamittat, ut
Praesecis non eligantur vltra triennia, dc ita seruatur in praxi in Italia, ex quo sequitur , qnod stante supradicta Gr reor. Constit. elactiones Abbatissam ,
si fiant vltra triennium, sint omnino nullae,quod notant Nouar. in Sum. Bu Iar. V. Abbatissa num. I. & Tamburin. de fure Abbatus disp. 3O. q. I. i. o. Vbi enim adest decretum irritans si fiant electi nes vltra triennium, adest etiam irrit tio validitatis pro ipso triennio, cum tota electio annulletur, & nulla rati
ne subsistat.Τalis aute prohibitio habet locum pro omnibus Monasteriis, licet sint militiarum, etiam Sancti Io: Hi rosolimitant f ita enim declarauit S.C. de mente Clementis Octaui die a MMaij I 6o . apud Lauor. in uar. Iucis. titulA. cap. 24. An vero locum habeat
in alijs locis, ubi mulieres, vel oblatae, vel Ursulinae, vel quocumque alio nomine collegialiter vivunt, quae non .sunt vere Religiosi, cum tria substantialia vota non emittant, duplex est Doctorum opinio, nam RodriqueZ, Tam burin. & alij volunt,Constituti nem illam solum esse intelligendam de ijs, quae sunt vere Moniales, ut sunt ibiae Sancti Benedicti, Ciste menses, de Carthusienses & id genus aliae, in aliis Ordinibus vitam Claustralem traducentes . Alij tamen volunt, comprehendi omnes mulierum Congregationes , in quibus fiat electio superiorissae,
& id colligunt ex cap. Indemnitatibus Melea. in o. ubi videtur haec lex extendi ad omnes omnino mulierum Congre- gationes , in quibus fiat Praefectarum electio ,& addit Pasquali g. in addit. Lauret. q. . idem e ne de Iure communi. Ego tamen puto in illa Copitii tione, vere solas Moniales comprehcndi , nam in Veneta ditione , ubi ii niplii res tamj nartim conuentus, egoc iezuaui eiusmodi Matres Gubernati
296쪽
ces, & Praesectas esse perpetuas, quod etiam reperi in hoc meo insigni Episcopatu Nouariensi, in aliquibus Vrs linarum Collegi js, quam tamen comsuetudinem ego. praesertim in oppido Galliatensi, abrogaui sub aliorum exe-plis; cum in omni regimine quoquomodo Episcopis subiecto debeant rectrices ad normam Sacrorum Canonueligi, nisi oppositum ex speciali Iureipus concedatur. Aduertendum est tamen , quod licet Abbatissae eligi non possint ultra triennium , non tamen praecipitur, quod semper eligantur ad triennium, cum possint eligi ad annu, dc ad biennium, prout melius expedire
videbitur,etiam data quacumque consuetudine electionis triennalis , idque colligitur ex Constit. Leonis X. cum semper ab habentibus Iurisdictionem
id spectandum sit,quod inducit ad persectius regimen communitatis . Expleto autem integro triennio non 8
test eadem Abbatissa reeligi sine dii satione Sedis Apostolicae, sed debet
per aliud triennium vacare, sic iubente Gregor. XLI. in Constit. supra me
Ad habitum R/ligionis non admittenda ab
is opis Puella ante duodecim annos.
CExtant Doctores in hac re de menis te Concili, Trid. aliqui enim volunt, non esse admittendas Puellas ad habitum Rel gionis ante duodecim annoS, dc hoc ex mente Conciiij, dc S. C. In quodam rescripto . Alij vero assirmant, esse admittendas, cum in hac re nihil Concilium decernat, sed tantum mander Episcopis , ne explorent voluntatem puellarum ante annaduodecimum, cum ex cap. Addidishi q.
I .olim mos esset osserendi puellas Mo.
nasterijs etiam ante annos pubertatis, dc Io: Medin lib. . de continent. controuers9. cap. 6. qui interfuit Concilio, qua
do ae hac re agebatur, assirmat, nihil de aetate a Concilio decretum ibisse. Verior tamen doctrina est ante annum duodecimum, non posse ab Episcopis admitti Puellas ad habitum Religionis;
si enim Concilium hunc annum dece nit expresse pro exploratione voluntatis, quae semper exploratur ante habitum suscipiendum, tequitur etiam iussi se Concilij mentem, quod non admi tantur Puellae ad habitum, nisi sint m iores duodecim annis; ideo enim in t ii aetate solummodo est exploranda voluntas , quia in illa tantum supponuntur Puellae habere propriam ei ctionem, quae sane dirigitur ad susceptionem habitus. An vero etiam nunc temporis , sicut olim est in more positum,possint offerri Puellae a parentibus ad seruiendum Monastem, in habitu Religionis, licet hoc assirmet Sanchea
tibA. Summ. cap. IS. Pal quatig relinquit indecisum in addit. ad Lauret. Sed, cum nunc temporis obstet praxis in contrarium, libentius ego dicerem, non ponse. An vero sint Puellarum voluntates explorandae necessario ante habitus i sceptionem. cum polIit tussicere illa, quae fit ante professionem, v. detur esse sinapi iciter affirmandum , cum ex Cincilio duplex exploratio voluntatis iniugatur Episcopis, vel Vicari, Episcoporum, nisi adesset consuetudo in con tralium; ut contingit in Hilpania ex testimonio plurium Doctorum , ubi semel tantum solet voluntas puellae e plorari , & praxis in contrarium potest
quamcumque legem abrogare ex cap. . de consuet. Si tamen, Vbi utraque e ploratio voluntatis est in usu contingat
ex aliquo calii primam omitti in Oi dis
297쪽
ne ad habitum, sussiciet secunda in ordine ad prosessionem, & hoc reserunt
Doctores communiter decisum a S cra Congreg quod praesertim testatur Barbos. depotes. Episc. Allegat. IoO. n. Φ.
ploranda Goluntates Puellarum ab Episcopia ante susceptionem halitus , crame professionem .
D Vplicem voluntatis exploratione
esse Episcopis iniunctam a Trid.& etiam a S. eiusdem Concilij Congregatione, nemini dubium est; idque agendum esse non solum in Monait xijs subditis, sed etiam in exemptis,
Certum est I nam in collectan. ex Bella min. in hunc locum habentur haec ver-ha Episcopus examinet, ct exploret puellas, etiamsi sini in Monasteriri exemplis , ct sub Poena cogat 'periores se. & quoad Moniales exemptas id decernit etiam Pius V. in sua Constit. I. ut extat in Bullar. quam resert etiam RodrigueZ num. I 8. Debent autem in exploranda voluntate illae tantum fieri interrogaliones, quas praescribit Trid. ad hoc tantum, Ut dignoscatur, ne puellae sint seductae, aut quoquomodo actae . reliquis omi Lsis interrogationibus, quae ad rem non
Pertinent, quae ideo in Bulla Pis V. prohibentur . Nec debent Episcopi, aut Vicari j ad explorandam puellae voluntatem ingredi serta Monaster: j, cum id etiam exprese prohibcatur in eadeBulla , quae decernit esse faciendas in .
terrogationes ad cratem ferream, licet doceat Tambur. δε Iure AbbasAm disp. . q. 2 num. o. posse ex iusta causa puellam
Irofessuram educi e Claustris Moni, um, & perduci in Ecc lcsiam exteriorem, praesertim si inti a Claustra adesset suspicio, vel periculum subornationi . In casu autem, quod in exploratione non inueniretur puella sibi constans. tenentur Episcopi, vel Vicarij termianum prefigere quindecim, vel viginti dierum, in quo deliberet, quid sibi agendum sit, quo elapso, Episcopus admittat, vel non admittat ad habitu,& professionem, ut habetur apud CD
Si vero Episcopi, vel Vicarij omitteret
explorationes eiusmodi, peccarent mortaliter, quia agerent contra praeceptum rci grauis indictum a Concilio I non proinde tamen esset irrita puellae professio, quia in Concilio non
ponitur decretum irritans, & deberet poni, ut alserit Pasqualig. in adulti ad Lauret cum Rodrique Z, SancheZ, Basebos. Tambur. & alijs. Tenentur autem praesectae Monasterij ante mentem professionis certiorem sacere Epitc pum de tempore professionis, ad hoc, ut Episcopus exploret voluntates earum, quae sunt pro sessurae.& si id omibterent , poenam suspensionis ab ossicio statim incurrunt, ad arbitrium tamen Episcopi relaxandam.
Adhibenda ab Episcopis diligentia , ut Ira mares singulis mens ibus confessionem faciant suorum peccatorum, Sacrosanctam Eucha Istium sumant.
Regul. in quibus haec diligens atte-tio demandatur Episcopis, Omlur q' aestio inter Doctores. an Decretum Cocliij contineat praeceptum pro Mon
libus, an vero tantum consilium colin
sileadi singulis mensibus , Plcriquc
298쪽
enim volunt continere praeceptum cuNauar. in Manual.cap. 2 I. alij vero non,
cum PelliZ. Tamburin. & alijs . At hanc quaestionem sine fundamento agitari puto ego, cum mandatum Cois cilii sit ad Episcopos, ut id curent, non ad Moniales, ut id agant. Deinde mandatum Concilij ad Episcopos circa hoc in eo consistit, ut admoneant Montales, non ut praecipiant ι est enim maximum discrimen inter monitum, de praeceptum; quapropter dicendum est ad summum ex praecepto Concilij, te neri Episcopos per se ipsos,vel per Co,
sestores, ut singulis mensibus confit antur peccata sua, atque Eucharystiam sumant; neque enim disponit Concilium de tempore, in quo Moniales debeant confiteri,& Eucharystiam sumere , sed solum, quod in earum Constitutionibus de hoc admoneantur pro singulis mensibus, ut patet ex verbis Concilij, quae videntur tantum obligare Episcopos , aliosque Consetares, ut hanc admonitionem faciant inserere in Monialium Constitutionibus,Vnde colligitur tantum Moniales esse monendas ex vi Constitutionum de hac re, non vero, quod ipsis Moniales habeant praeceptum de confessione, &communione singulis mensibus. Optime tamen consultum erit ipsis Monia. libus, si id agant, cum maxime id sp olet ad vitam religiosam, quam profitentur , & ad incrementum perfectionis, ad quod tenentur; nec debent Comstores in hac re tanti ponderis esse nimis indulgentes, vel negligentes , ita
tamen, ut semper maxime curent, ne
sacrilege talia Sacramenta suscipiant. An vero possint Episcopi indulgere Monialibus, ut Eucharystiam seruent in Ecclesia interiori,vel intra septa Monasteri j videtur id omnino negandum, tum ex Concilio Trid. cap. I. . de Regia.
ubi hoc prohibet Monialibus, non o stante quocumque indulto, & priuil gio; tum ex S.C. quq in colletit. ad hunc
locum alis Eucharysiam nulla modo is Chora Moniatium, sed in exteriori Ecclesia σε seruandam,quidquid dicat in contrarium Rod rigueZ tom. I. q. Re l. q. 68.
ara. . Vbi ex priuilegio Clementis VII. concesso Monialibus fratrum Minota docet, posse Eucharystiam asseruari in Ecclesia interiori in loco decenti,quod tamen est contra praxim.
Bis, uel ter in anno indulgendum Moniambus , m p lat confieri teccata se
Hoc in leuamen conscientiae conis cedendum est ab Episcopis cuicumque Monasterio Monialium, siepraecipiente Trident. ubi agitur de hac materia a & quod tenentur facere Episcopi cum Monialibus sibi subiectis,
tenentur facere etiam' superiores Regulares cum suis Monialibus, ita tamen , ut etiam Confessores Regulares
extraordinari j a suis superioribus electi approbentur ab Episcopis, quod declarauit S. C. reuoluens dubia lupra Constitutionem Gregorij XU.Non possunt autem Episcopi, nisi iusta de causa C fessores Regulares praesentatos a suis superioribus reprobare, quae tamen causa sum et t. quod sit cognita ipsi Episcopo . Possiunt tamen Episeopi deputare Conielisores extraordinarios pro Monialibus cuiuscumque ordinis sint, dummodo pro Monialibus snt approbati , quemadmodum etiam id facere possunt superiores Regulares , qui tamen ex declaratione S. C. non tenentur deputare Consessarios alterius O
dinis, ut quidam olim existimarun
299쪽
atque eiusmodi Consessores extraord, nari j ex Trid. non sunt deputandi, nec pro una, nec pro aliquibus tantum Monialibus, sed pro omnibus, licet
non teneantur omnes sua peccata confiteri ipsis deputatis; hoc enim non est sub praecepto,cum talis deputatio praecipianir in fauorem Μonialium , &ipsae pro libito possunt uti tali fauore,
quod notauit Felin. in cap. nam concupiascentiam n. 8.limit. 2. δε constit. & Tuschasiisera D. conclus. 262. Confessarij igitur erunt deputandi pro omnibus, si ipsae velint confiteri, ex praecepto tamen S.C. tenentur omnes Moniales se praesentare coram extraordinario, ne possit discerni, quaenam sint, quae illo indigeant
Haud quaquam permittendum ab Di pis
quod in transitu Monialium ab Cno in asina Monasterium iraηρ
Episcopalis prudentia, quam decet
esse optimam Montalium curatrucem haud facile pati debet, quod Moniales transeuntes ab uno ad aliud M nasterium, aut ex Sum. Pontificis indulto,aut aliaquacumque causa secum deserant suas Dotes, siud Monasterium sit eiusdem oldinis, siue diuersi; dummodo tamen volutarie transeant,& recipiantur ; si enim coacte, aliter
disserendum esset, ut insta patebit. Ita Iraeter Doctores multos apud Pa squa-
g. qu. 32. Morat. Iurid. videtur sensita Sacra Congregatio in Q Neapolitana sub die do. Iulii Is 83. ct in Cna Fratrum Carmelitarum Discalceatorum sub die 3.
Augusti 1633. Ratio doctrinae est, quia Moniales profitentes in aliquo Monasterio transferunt omnia sua Iura in i
lud Monasterium, In quo profitentur,
iuxta Authent. Inpress cap. Sacrosanct. Eeries ubi idem docent communiter Dinctores. Si ergo transierunt omnia iura, transferunt etiam ius, quod habent ad
propriam dotem, dc id in virtute professionis emissae, & voti paupertatis, quod nihil proprij relinquit; Vnde siti quod dos omnis,ut de Iure Monasterij,
hi connumeranda inter coetera bona
inalienabilia. Nec obstat, quod dotes recipiatur a Monasterijs pro alimentis Montalium,& ideo quod sint eo dei rendae, ubi Moniales ipsae sint alenda; non inquam hoc obstat, quia licet a
Monasterijs recipiantur dotes, Vt habeant redditus, unde alere queant Μωniales, non tamen recipiuntur cum onere alendi ex hoc, scilicet ex receptione dotis, quae non infert, neque asstri hoc onus Monasterijs, cum M nasteria habeant hoc onus praecise, ex eo, quod concedant Monialibus, ut laciant in ipsis professionem, qua posista, sicuti Moniales se constituunt sub dominio Monasterij, vel tamqua filiae, vel tamquam seruae,quae habent ius ad alimenta, ut patet ex Iure ciuili; ita Monasteria ipsa ex hoc capite tantum tenentur alere Moniales, quod patet
etiam in Monasterijs Religiosorum, qui licet nihil soluant Monasterijs, ex Obligatione tamen ab ipsis alendi
Permittenda ab Di opis iranslatio dolis cum Moniali, quando Moniatis ad instantiam primi Monasterjiransit ad secandum.
FIusmodi translationibus tam pro Monialibus, quam pro dotibus agensium praebere debet Episcopalis
300쪽
Prudentia solum ex urgentissima causa, dc ex Indulto Pontificio pro dotis translatione, atque alienatione; haec enim, cum sit bonis primi Monasterii incorporata, non potest sine placito Apostolico alienari, cum Vero primum Monasterium instat, ut non amplius sentiat incommodum alicuius Monialis, quae potest esse grauissimi ponderis, in hoc casia Monasterium, quod sentit commodum talis translationis , debet & sentire incommodum priuationis illius dotis ex t. si quando OP. T s. ad quam Surd. de aliment.titia. quo.37. num. 3 3. praecisa enim instantiatrimi Monasterii, etiam si secundum Monasterium coacta reciperet Moni lem, sic pro bono publico,volentibus, vel iubentibus Praelatis,non propterea tenebitur unquam primum Monasterium dotem restituere,& licet cessaret Irimo Monasterio obligatio alendi Monialem, cum tamen dictum sit, hanc obligationem non fuisse contractam a primo Monasterio ratione dotis, sed ratione professionis, quoadusque Monialis, vel viuit sub dominio, & pol state talis Monasterij, ablato tali d minio , siue potestate a Monasterio Epra Monialem, ausertur etiam Omnis obligatio illam alendi.
In renunciationibus Montalium, qua sint professea , non semper probanda ab Episcopis seu licentia Uicat' '
aliquo rationis praetextu Episcopalem Prudentiam dissidia,& lites,quae insurgunt inter Vicarios Generales
Episcoporum, dc Vicarios Montalium,
ex eo, quod Vicarii Monialium ad ta- Ie munus ab Episcopis deputati opin,
tur in omnibus rebus ad Moniales spectantibus se habere ea indzm authortitatem , quam habent Viearij Generales, ac propterea omnes licentias, &facultates posse ipsos concedere, quas concedunt Vicarij Generales , etiam in renunciationibus, quas solent fac
re Moniales professurae. Ad quas lites dirimendas, puto esse satis intelligere vim deputationis , seu delegationis , quam faciunt Episcopi eligentes, & d putantes Uicarios Montalium; si enim eos delegent, & deputent absolute ad
omnes causas spectantes ad Moniales cum omni necessaria ficultate , & potestate ι erit sane extra controuersiam, quod ipsi tantum poterunt in quacumque re spectante ad Moniales, quantum possunt ipsi Vicarij Generales, qui
etiam quaecumque agunt, agunt ex facultate, & potestate accepta ab Episcopis. Quod vero Vicarij Monialium ad uniuersitatem causarum pro ipsis Monialibus delegati omnia postini
colligitur ex Glost Li. initio. Verbo ab eo, L. Dii cta quo, Vbi Bartol. Salicet. Ia-
parari, ut tradit Gloss. in eap. statutum S. in Uer,cerbo moderatus de refripi. in 6. cualijs pluribus Canonistis. Quin immo
Gloss. in dicto cap. statutum loc. cit. dicit, quod delegati ad uniuersitatem causarum faciunt unum ,.idem concistorium cum Ord nariis,dc allegatur etiam cap. Romana is
est. σου. Ex quibus deducitur, esse ab Episcopis semper probandas tamquam sussicientes licentias concessas a Vicarijs Montalium, cum ab eisdem Episcopis supponuntur delegati ad uniuer- statem causarum , secus vero, si non haberent ab ipsis hanc uniuersalem authoritatem, limitata eorum facultate