장음표시 사용
321쪽
st ripis absique ullo dierum defectu docent alii plures,qui affetunt declaratio. nem Sacrae Congregationis in Reatina die a 4. Iuni j i62 i. in qua nullum dixit mattimonium factum cum Puelata, cui sex dies deerant pro comple mento anni duodecimi, quod tamen intelligitur, nisi malitia suppleat sta
tem, ut habetur in cap. sis. de Desponsat. mpab. Additur etiam se ius in cap. ex lisereris de desponseat. impia. ubi Sum. Pontia
sex Vrbanus III. decernit, quod pro
valido contrahendo matrimonio expectandum sit in puero complementum anni decimi, & quarti, si autem deesse; aliquod tempus,nunquam pos set intelligi anni complementu, neques unus dies deesset; neque enim esset
completus annus, neque in hac materia habendus esset pro completo; annus namque non completus non potest numerari pro anno ex I. Anniculus
f. de virborsignificat. Ratio istius doctri-n est, quia tempus, quod assignatur a
Iure computatur de momento in m
mentum, nisi aliud sit statutum in ipso Iure, quod tradunt plures Iuristae citatia Pas qualig. Dc.eis. cum autem sit a It re determinatum,&prcscriptum com-lementum aetatis habilis ad contra-endum, non potest aliquid tolli de illo temporis complemento.
Matrimoniora impedimenta, siue dirimentis, siue tantum impedientia non nisi ex iusta, cr rationabili cause ab
Episcopis dispensanda . Ib pedimenta matrimonii, quaecumisque sint, ex sola rationabili,& iusta causa esse ab Episcopis dispensanda tradunt communiter DD. ; habemus
enim in iure Canonico, nullam roge
seri dispensationem, nisi fiat ex causa quς quidem debet semper esse rationabilis, di iustat etiam in ijs, quae spectat ad Summos Pontificis, in quibus est plenitudo Ecclesiasticς potestatis , quod aduertit Pyrrh. Corrad. in Dispens sese. Licitae autem,& inculpabis bilis dispensationis due statuuntur cauta in c. sntationes ea 7. ct in c. Ex sustidae Prabend. nimirum necessitas, ct utilistas notabilis , quae solent in pluribus casibus contingere, quos colligit raro-lap. I. V. Dispensatio, praeter quos prohibet Concilium Trid. Ag a . cap. 3. de rebor. Omnem dispensationem , & incertis matrimoniorum impedimentis
dirimentibus illis Papa regulariter dispensare potest, cum sint, vel a Comcilijs generalibus,vel a Pontiscin Coim stitutionibus instituta, super quibus nihil possum Episcopi,cum sit Epitcop rum potestas illis longE inferior,& iurudita , ut habetur in c. Inferior dis. 2I. Clememin. Ne Romani de eliat. Vbi notat
quaedam esse matrimoni j impedimeta a Iure nature introducta qualia sut m trimonia in linea recta ascendent tu, dc descendet tu que neq; Papa, neq; CO ciliu possunt dispensare . Episcopi igitur licet non possint, ut potest Papa in impedimentis dirimentibus dispensare regulariter possunt tamen quandoque, immo debent attentis circumstanti', dispensare, ut quando matrimonium bona fide ex ignorantia Iuris, & facti contractum ivit in facie Ecclesiae. si is men impedimentum sit occultum, noque possit adiri prima Sedes ob coniugum paupertatem, rusticitatem, locorum distantiam,aliasque similes causas, neque posmiat citra scandalum conii ges separari,& urgeat periculum ostenis Dei, in eiusmodi casibus ne dum Posunt, sed debent Episcopi dispens
322쪽
re quoad forum conscientie . & est communis Summi statum, & Theologorum doctrina . Quin immo addit Tmola s. e. se habuisse respontum ab urbe Romana, penes Episcopos Iure ordinario esse potestatem dis ensandi
in eiusmodi impedimentis, si concurrant sex tequentes circumstantiae. I.Vt iam fuerit contractum matrimonium. a. Vt contractum fuerit ignoranter quoad impedimentum. 3. Ursit iam consummatum . A. Vt impedimentum sit occultum. 3. Vt partes tali laborent paupertate , ut non possint ire. vel mittere ad Papam, et ad Legatum. 6. Vt si fiat separatio oriatur scadalum. Atque huiuimodi Episcoporum potestas intelligenda est circa matrimonia inita, sed iam bona fide contracta ;nam circa contrahendat arctior est Episcoporum potestas, & rato cCntin
ptiposse Episcopos in hac parte dispere , quoad impedimenta dirimentia , quandui res adhuc est integra; licet SancheZ da mirim. Ab.2. p. 4 . asserat casum, in quo docet ipse, posse Episcopum dispensare, eti m in matrimonio noudum contracto, sed contrahendo, cum impedimento irritante, qui castis
cum sit fuse descriptus, apud ii una ubderi potest.
Non disse inda ab Episcopis illa impedi
menta dirimentia , cum quιbus scienter, ct ex malitia matrimonia conIraeiassent, uri cons inmata.
EX Trid. Seg. a . cap. . de refor. non est ijs impertienda ab Episcopis dispensatio , quibus in contrahendis matriinoni js in gradibus prohibitis,aut bona fides, aut probabilis ignorantia non sust . agatur, atque ad is maxime
spectare debent Episcopune sub aliquo praetextu invalidet dispensationes per
Pontificias subreptiones obtentae ab ipsis approbentur , vel admittantur. Ille igitur, qui in gradu prohibito, aut Cum alio quovis impedimento diri mento sciens, & volens, irritum comtraxit,aut consium mavit matrimonium
ad hunc finem, ut sibi facilius dispentatur, si non sincere , & explicite apud ripas explicauit istas circumstantias praemissi irriti matrimonii, aut copulae consummatς ad hunc finem facilius obtinendae dispensationis, qus intentio necessario exprimenda est, temper cicbtur inualidam, & labreptiliam dispe
la loco supra citato,admonent Episc pos, ut hoc aduertant, & districte prohibeant cohabitationem sponsorum, antequam veniat ab Urbe Roma diia pensatio .:Quoniam Vero saepe contingit. ut qui contrahunt matrimonia
cum impedimento dirimente, dum dispensationem exdiectant, interim in ter se illum consument post premissam supplicationem dispensationis inam si ante supplicationem consament, ut dixi, prorsus inualida erit dispensatio, uaeritur hic virum habita copula postatam siupplicationem,&valida sit dis pensatio; di cum communi doctrina respondendu est,ualere,quia ubi preces
veritate nituntur, nunquam cicitur
subreptilia, aut inualida dispensat o maxime quia supplicatio supponitur
expedita ante illum des: tum contummationis irritantem, licet consumma tio matrimoni j contigisset nondum confectis, aut expeditis litteris disipensationis, quod bene notauit Zetola v. Dispensatio apud Cabassiit. Quando vero a Sacra Poenitentiaria conceditur
323쪽
Episcopis, aut aliis delegatis facultas
dispensandi cum aliquibus circa matris monij impedimenta, debent Episcopi, vel Delegati primum inquirere, Vtrum res ita se habeat, sicut exposita fuit Apostolicae Sedi, cum semper in d pensationibus ponatur clausula si Aes atque elausula verificata, tunc erit facienda dispensatio, quae nunquam sortitur effectum a die obtenti mandati Apostolici, sed a die in quo facta est dispensatio ab ipsis Episcopis, vel D
legatis, dc haec iunt maxime aduertem
In causis Matrimonii non simper deleganda ab Episcopis plures matrona ad ing -- ciendum da Uirgini se .
QVo se vertat Episcopalis Prudem
tia in causis grauissimis Matriamonii , in quibus est accurate probam dum de alicuius sceminae Virginitate, ambigit plerumque, immo quodnam capiat consilium in re tanti ponderis penitus ignorat. Non est autem ab Episcopis in eiusmodi causis amplectenda illorum opinio, qui cum Pacia
runt ad testificandum de alicuins mulieris Virginitate, saltem septem feminas inspectrices esse necessarias, cum numerus iste in nulla lege, aut Constitutione signetur,ut docte notat Pal qua-hg. decisaa I. nec colligitur ista necessitas ex cap. proposuisti de probat. nam ibi tantum habetur factum,in quo septem laminae fuere Inspectrices Virginitatis cuiusdam puellae, quae etiam iuramen to suam Virginitatem confirmauit. non vero decernitur, quod leptem lintnecessariae. & licet ex GloT. V. cuiqu/adi. I. S. si innei, veIplures, si adsit id-
spicio de muliere praegnante adhibenadae sint quinque obstetrices, idem non est inserendum ad probandam Virgin talem; quia in illo casu, qui est ipeci lis , dc disparatus, a quo. nec potest. nec debet fieri illatio , dc in quo ag batur de praeiudicio tertii ob haeredit tem . militat ratio diueria, esset enim contra legem naturae , scilicet contra legem naturalis honestatis, si plurestaminae adhiberentur ad inspiciendam Virginem, ubi una posset suificere, de magno grauaretur incommodo , de praeiudicio virginalis pudor. Neque obstat, quod una sola facili negotio decipiatur in re tanti momenti, cum saepe saepius non sit adeo perita, dc etialliest dari casus, quod una mulier noni adeo verax , in his enim casibus itast gerere debet Episcopalis Prudentia, ut solum matronam peritam, honestam , dc veracem deleget, quoad fieri poterit; dc semper prae oculis erit habendum incommodum honestatis, taminae inspiciendae , dc iudicandae de Virginitate, dc haec est doctrina, quae
colligitur ex GloK. cap. nec aliqua Verbo obstetricum quast. 27. ex Bald. cap.propositi
de probat. num. Φ. verbo item quia cxban-
chez lib. 7. de mairim. d p. IO9. dc ex alijs pluribus.
Quandoque ab Episcopis deleganda plures
matronae adinspiciendum de Virginitate in causia Matrimoni .
FAmpr scribunt Episcopis Prudem
tiae legem in materia tam ardua Iurisconsulti plures apud Pal quali g. docis. 222. ut si unica matrona sit fide disgna , dc perita, possit ab ipsis delegari ad inspiciendum de Virginitate, dummodo tamen in ecdcm loco non sint aliae
324쪽
allae; Canonistae vero quamplurimi
docent abiolute, unicam matronam
nunquam iussicere, & nullo casu emeiab Episcopis delegandam , cum sit res admodum ardua, dc cognitu dissicillia ma, in qua una tantum persona,quaminuis fide ajgnissima, non potest esse iatis ad ferendum testimonium ι maxime cum i emper in his casibus agatur desbluendo Matrimonio, ac de transeum do ad alias nuptias, in quibus Episcopi caute admodum, de prudenter debent Procedere, cum semper interueniat animarum periculum. Sic prae caeteris
Abbas cap. proposuisti num. . de probationi-Lu Gai Z as ae expens cap. 2 .nu 2o. San tace . dc alij ad i. nresurandi in sine cap. de usibur , cr cap. licet mniuersis de testibus o c. taluo tamen semper meliori iudicio, eam prudentiae legem esse ab Episcopis adhibendam censeo , quod ex
natura rei Vnica matrona, tamquam
sussiciens sit deleganda , dummodo sit Perita , dc apta ad Iudicium talis rei; adque ratione supraposita, ne honestatinaturali damnum , dc praeiudicium inferatur , cum enim in his casibus maironae delegentur tamquam Iudices, licet dicantur ei iam testes oculati, ocynus temper iussiciat Iudex ad ferenduiudicium , dummodo sit peritus in a te, non debent, in hoc iudicio plures matronae multiplicari. Quod vero inspectrices delegentur tamquam Iudices , dc non tamquam puri testes, ex facto ipso conuincitur, nam ab Epist pis delegantur ut vere iudicent,an minlier sit virgo, an vero corrupta, in quo
judicio temper iistendum est tamquam
inlata sentelia, quod desumitur etiam ex caF. causam Matrimonν de probat. ct ex
cap. quia iudicante crc. cum igitur ex Pra.
xi tam in foro Ciuili, quam in foro Criminali unus stiliciat Iudex delega-ius , una quoque erit sussiciens matro-
na delegata . Possunt tamen Epistori
ex rationabili aliqua causa,etiam plures inspecttices delegare, quae tunc conis tingit, quando una non censeretur sutificienter perita, vel fide digna, cum habeamus ex text. in re tam ardua saepe oculos ipsos, & manus ipsas decipi.& haec doctrina videtur etiam consona cap. must in , ct cap. causam Manr Ontier cap. D. de frigidii.
Dispensanda ab Episcopis quandoque etiam
cola Summo Pontifici reseruata.
tum adeundi Summum.Pontificem , & necessitas cogit, ut dispensitio maturetur vel pro votis reseruatis, vel pro reseruatis censeris , communis
doctrina est , quod possint, & debeant Episcopi in tali casu iis ligatos absoluerire, & dispensare. & ratio desumitur ex Epicheya, siue ex rationabili Ponti
fictae mentis interpretatione, stupponendo , quod Summus Pontifex noluerit cum tanto rigore sibi vota reseruare, sed contentiis sit, ut, occurrente graui necessitate, & impotentia ad ipsum accedendi, talis potestas deuoluatur ad Episcopos; quam doctrinam de votis, & centuris tradunt prae caeteris HenriqueZ lib. 6. c. I 6. n. I. Oc.9. n.7 Sanchez lib.2. de Matrim. disp. o. Auila par. a. de censium c. 7. disp. I. dc cum istis
alij plures. Verum tamen est , quod in tribus peregrinationum votis Papae reseruatis non ita facile est ab Epi Lopis dispensandum, cum sint vota, quae includunt tempus ad libitum , ut plurumum , & potest executio differri, nec in ipsis potest ita facile occurrere ne cessitas dispensationis, ut contingit in alijs, ut scite notauit Suare Z Lb. 6. de Coin
325쪽
to eap. 26. nam in votis perpetuae contunentiae, & Religionis frequentius accidere solet necessitas, ob quam Episcopi possint, & debeant disipensare, praeiertim sit voventes sint coniugati, de etiam si sint mi uti, & adsit periculum incontinentiae ex dilatione Matrim vij , vel aliud periculum scandali, α
damni timeatur . In generali tamen concessione , siue indulto pro alijs dissipensandi in omnibus votis, illa quinque reseruata non debent intelligi co prehensa, quia quae specialiter referu tur, specialem etiam concessionis e pressionem postulant, ex cisi Disi uti de Pariit. O remis . in 6. or extro anti et si Dominici. Aduertendum est tamen,
quod Episcopi dispensatio non vltra id socxtendit, quod necessitas,quare illi omnes, cum quibus Episcopus dispen
sit ob dictas rationes, vel ut Matrinamnium contrahant, vel ut contracto uti possint, semper contra votum pecca. bunt, si extra Matrimonium fornicen. tur , vel si, eo soluto, ad aliud transeant, sine noua Pontificis dispensatione quod notant prae caeteris Suarea I. c. cap. 26. & Sanchez disp.w. num. O. Authoritas autem dispensandi in talibus casibus concessa Episcopis est independens a quocumque alio delegato, siue legato Pontificio prouinciali habente talem potestatem dispensandi, ad querecurrere non est necesse illis, quibus Iesitimum adest impedimentum non adeundi Summum Pontificem, cum Episcopi id habeant a Iure, tamquam ordinatij pastores indepe denter a quin
cumque, ut norat HenriqueZ lib. 6. de poli. quam potestatem non habent Praelati Regulares cum sitis subditis, ut male putant aliqui; dato enim , quod possint dispensare in aliquibus casinus, qui vocantur Episcopales ordinarii, non tameΗ Possunt in omnibus extra.
ordinariis, qualia simi vota metisata
Pontificia per extraordinariam pol state solis Episcopis deuoluta, ut opti
HenriqueZ Lb.6. de panis. cap. I .Suar L c. cap. 26. & alij plures.
Mota reseruata , quando de Eurum Calore, aut obligatione dubitarur tiouentibus .
I Llud etiam erit summae Prudentiae
Episcopalis opus, si quos nouerant Episcopi lubditos tuos scrupulis agit tos ob dubium de valore voti eatissi, siue dubium sit Iuris, siue tacti, eos a
tali voto abloluere, & dispentare;cum enim votorum reseruatio de sua natu ra sit quid odiosum; ideo secundum strictam acceptionem ad certos i atum casus restringenda est, ita ut calus dubios nunquam comprehendat, quod SuareZ notauit etiam de censuris di P. O.
Io. quae doctrina intelligeda est de illis casibus, in quibus dubium de valore voti per se non liberat voventes, sed indiget , vel interpretatione, vel dis msatione superioris; certum enim est, quod ex communi doctrina dubius de Voto ablblute non tenetur voto; sic dubius de parte voti, non tenetur ad illam partem votia unde non mihi probatur illa lententia quae asserit indigere dispensatione Episcopi illud votum reseruatum , si adiit dubium de reseruatione .ut E. G. Si quis vovit castitatem, sed dubitat, an quis voverit perpetuam. dc Pontifici reseruatam, is non indiget dispensatione , scd se ipso ex tali dubio
326쪽
a obligatur, quamuis Episcopi prudem p ter ad tollendos scrupulos debeant dia' . e. Eodem modo censeo, non indigere dispensatione Episcopali illud: Votum, quod dicitur alternatiuum, quando scilicet quis vovit peregrinai tionem ad limina Apostolorum , Vel solutionem centum aureorum in opustium, nam quoad partem voti non reseruatam,non est necessaria illa dispensatio , quae fit ab Episcopis in casibus , in quibus ipsis conceditur, posse etiam vota reseruata disipenuare,nam Vna pars tantum cadit sub reseruatione, nisi vo-uens se obliget de nouo ad solam partem voti reseruati, habemus enim ex Reg. Iur. in 6. in alternatiuis semper IN tam esse debitoris electionem. De nique statuendum est. Episcopos posse illaomnia vota dispensare, quae prius erant reseruata, sed postmodum com- mutata a Summo Pontifice in alia vota non reseruata,nam eo ipso quod sint
in alia commutata,non remanent a
plius illa,quae erant prius, nimirum re ieruata, & haec omnia poterunt Episcopi pro libito disipensare, vel commutare. Neque obstat, quod subrogatum induat naturam illius, cui subringatur ex e. Ecessa , cbi Abbas num. 3.
nam ad summum id verum est quoad
ea, quae subrogantur per se, tamquam equi ualentia , non vero quoad ea, quae subrogantur extrinsece ,-accidentaliter, ut sunt alia vota non reseruata, ne ue aequivalentia, in quibus tantum tollitur reseruatio, quae est quid extrinsecum. Addo,reseruationem esse odiosam, ut dixi, & ideo non debere extendi ad materiam subrogatam sine speciali declararione abrogantis.
Ab Eri pis diligenter cussenda, se minanda Miracula.
DE Miraculis agunt Theologi pi
res cum D. Th. p. pari. quast. IO .art. I. & etiam Canonistae plures cum
Abbat. in cap. cum Marti a num. I. unde
non erit hic de hac materia disserendia, nisi quatenus spectat ad cognitionem Episcoporum in ordine ad illa proba
da, & admittenda; α comprehendum tur hic uniuersa Miracula, tum Sanctorum Beatificandorum, & Canoni-Zandorum , tum etiam Sacrarum Ima ginum, ad quae Omnia, ut optimi do. cet D. Thom. cum D.August., debet concurrere Deus, ut causa princialis operans modo extraordinario supra cursum naturae, vel quoad substantiam facti. vel quoad modum operandi; id enim,quod a natura,Vel in natura cono tingere potest per vires ipsius naturae, nunquam erit dicendum miraculum , cum miraculum sit aliquid mirandum omnino supra naturam, & supra vires causarum secundarum, principaliter operantium, cum ministerialiter, &possint etiam creaturq ad miracula cincurrere , saltem secundum modii operandi ue miracula enim , quae lunt vere miracula secundum substantiam, de quae excedunt vires totius, dc uniue salis natur a solo Deo patrari possunt, ut scite docet D.Th. loe.cit. quod enim fit praeter ordinem totiuS natirrae, a solo Deo fieri potest, qui est supra totam naturam a & Angeli boni, vel mali ad summum possunt principaliter aliquid facere, quod sit stupra ordinem naturae particularis alicuius rei applicando activa passivis, non vero supra ordinunaturae uniuersalis .Epili opi igitur exa-
327쪽
minantes miracula, adhibito eonsilio Theologorum . de virorum dostorum
iuxta Concit. Trid. debent cognoscere, an Vere quae putantur miracula, sint supra ordinem totius naturae, vel sint, aut possint esse iuxta eumdem ordine ,
ct inde tuum iudicrum ferre, ne deci-riantur , ut fuerunt decepti Egyptii a Magis Pharaonis, quando ope Daemonam veros Serpentes, & veras r
nas producebant f potest enim Diab Ius, Deo permittente, multa facere , quae videntur supra naturam, licet vere talia non sint. Quemadmodum etiam vivente Iob viro patientissimo plura fecit , mouendo ad illius exterminium Causas secundas, ill asque in ruinas, &neces applicando. Quomodo autem
ab Episcopis,& ad alijs viris doctis possint dignosci vera miracula, quae habet
Deum Authorem, non ita facile euinci potest, cum nullus homo, tametsi doctissimus vir, possit comprehendere totius, & uniuersiae naturae vires, quod necessarium esset, ut quis posset directe cognoscere, quomodo quaedam facta admiranda superent omnes illas naturae vires, ac sint supra ordinem totius naturae ; ex qua doctrina instri D.
Τh. 3. para.q. II . ara A. cum D.August. b. 8 3.q.79. ad discernenda vera miracula esse recurrendum ad circumstantias
extrinsecas, & praesertim esse finem in-0iciendum, an lici licet sit finis,cui possit
cooperari Deus agens extraordinario moilo, nec ne; finis namque miraculorum ex D. August. lib. Io. de Civit. Dei
cap. II. debet esse Religio , & cultus Dei; hic enim est verus Character miraculorum, cum Daemon celo habeat Deum, nec possit sacere opera miranda in contestationem Religionis, dccultus Dei, unde quando miracula hahent hunc Characterem,censenda lunt
esse vera miracula, dc habere Deum
Authorem, & esse extra totum ordinUnaturae . Conditiones requisitae ad diagnoscenda vera miracula recensentiaca pluribus Doctoribus pr sertim a La reto de Franchis q.2. de nac materia.
Probationes miraculorum non semper admi
tenda ab Di pis per teso singulatos .
Vidquid sit de illorum doctrina. c quam restri, & sequitur Lauret.
de Franch. q. de cult. erga canon . asse
rentium piam magis este opinionem , etiam pro probandis miraculis Beatim candorum , & Canonigandorum sum cere testem lingularem, cum ibi ib is plures afferat casus circa processus Canonigationis Sanctorum , in quibus mdes uni tantum singulari adhibita est; cum hoc sit arbitrarium Iudici, prae sertim si testis sit omni fide dignus, ut
demonstrant Castrens. Consil. 3 2. F-nac. tract. de Testib.q . dc Ricc. re M. 49a. In hac tamen tam ardua quaestio ne cum distinctione puto, esse proce dendum a vel enim agitur de miraculo iam Canonigati, aut Beatificati in o dine ad Canonigationem, leu etiam de miraculo Beatificandi aut Canoniza di , quod tamen sit accessorium caeteris , α non sit principale , in quo sum detur iudicium Beatificationis, seu G-nonigationis, in hoc casu putarem, posse tussicere probationem per testes lingulares, cum tunc agatur de eo, quod nemini nocet, & alteri prodest, unde videtur satis esse testis unicus
iuxta c. cum itaque, 'c. de paruulis is conscr. dist. q. ct etiam iuxta GDF. in c. I cet niuersis, est in Q pl :cuit de consere. dist. q. er in c. in tanta dist. 86. ct denique in cap. quantoq. . quae doctrina semper locum
habet, ubi factum tale est, in quo non ponit
328쪽
possit haberi,nis unicus testis exi. I. S.Iin. V. de certarum obit. Si vero agatur de miraculis in ordine ad Beatificati nem, seu Canonizationem, quibus t tum iudicium inniti debet ce aliquo Beatificando, vel Canonizando, ego non ita facile admitterem, quod edet satis unicus testis, cum agatur de restauissima in Ecclesia Dei, in qua plurimum periculi inesse potest, ct in qua
cautissime procedendum est , ut notat etiam Glou. in c. venerabili V. diastemia de te Mus ; debent enim in hac materia esse probationes certissimae, & luce meridiana clariores, ut etiam de probationibus criminalibus asserunt DD. in L . c. de probat. immo cum agatur de applicanda veritate in genere reum lata, nimirum, quod qui Saocte in hae vita vixerunt. beata vita fruantur in Coelo, haec applicatio fieri non potest, nisi, quod in uniuersale reuelatum est. reperiatur in persona particulari per veritatem certissimam, & larestagabialem , ad quam contestandam non susficit unicus testis, ut tradunt Petr. Gal-lesin. pari. 3. de Carant qat. S. Didari. Iacob. Castellan . de Canoni M. Sanctorum q. 7. Troil. Maluer. cap. I. de Canonid Sau ctorum num. IN.& Lucas Castellin. ue Inquisit. miraculor. Vnde colligitur,neque iunicere unicum testem, concurrentibus adminiculis, pro probatione miraculi , cui innitatur iudicium de Beatificatione, vel Canonigatione, quia ut probetur aliquod miraculum, non solum debet probari factum ipsum , sed
etiam omnes illae circumstantiae, quaesiuisiciant ad excludendas omnes causas naturales, & ad extrahendum om- nino factum a potestate naturae, illud- .
que reducendum in solum Deum Au- 'norem, quod est moraliter impossibile; Neque assistentia Spiritus Sancti, quam lapponitur habere Summus P
tifex in hae materia, ne possit errare . operatur infallibilitatem, positis solum probationibus minus persectis, nam tunc operatur hanc infallibilitatem, quando applicat veritatem reuelatam in communi, iacto particulari alicuius Beatificandi, vel Canonizandi, in qua applicatione, dicitur assistere Spiritus Sanctus infallibiliter, suppositio , quod sint factae probationes certissimae, ocirrefragabiles, quibus tantum, tamquam verissimis potest applicari v
Non omnia miracula as Episcopis Vprobanda.
EX dictis satis constat, ea tantum miracula ab Episcopis esse approbanda , quae vere miracula sunt, nimiarum vires totius naturae excedentia,
quae, quia cognitu dissicillima sunt. cum haud facile sit excessum alicuius lacti supra vires totius naturae cognoscere, ideo praecipitur Episcopis a Trident. de Diu. Sandiorum se . ab . prFς μnem, Vt adhibeaut in cognitione Tneologos , aliosque pios viros, quorum consilium audiant, licet non teneantur sequi. Dissicultas potissima in hac
re ea est, an spectet ad Episeopos etiam eorum probare miracula , qui desuncti sunt cum fama Sanctitatis, etiam
ante Beatificationem, vel Canoni Zationem, videtur enim Decretum Trid. Sessas. de Inuocat. ct Venerat. loqui indifferenter ue additque Barbosa ad cita tum locum Trid. se instante, emanasse Decretum a s. Cong. Concilij, quo ad omnia miracula in genere declaratur extensa dispositio Concilii Trid. quidquid sit de hoc decreto emanato, quod profert Balbosa de potest. Diseop. allet A
329쪽
'7. num. I. dicendum est illi valde o stare Decretum Vrbani VIII. sub die I3. Mariij, dc a. Octobris 1623. in quo praecipitur Episcopis, ut circa non Leatificatos, & non Canonizatos sumant tantum informationes, dc negotium instructum transmittant ad Sedem Apostolicam , dc expectent illius responsum, unde patet, Episcopos non habere facultatem decernenda,& multo minus approbadi miracula pro non Beatificatis, dc non Canonietatis. Verba decreti Vrbani VIII. reseruntur per extensum a Pasqualigo in addit. quo I. α hoc desumitur etiam ex praxi Beati,ficationis, dc Canonizationis , quae
nunc temporis seruatur, cum non Possit de hac materia tractari, nisi post quadraginta annos a morte Servi Dei Beatificandi, & tunc ex sola speciali commissione Summi Pontificis in ordine ad instruendos processus in genere, ne ratione dilationis pereant probationes , quae postmodum de mandato Summi Pontificis examinari debent a S. Rituum Cong. Post vero Beatificationem, certum est, Episcopos ex duspositione Concilij Triae posse examinare, dc approbare miracula, quae fiunt a Beatificato eadem ratione, ac id fieri potest de Canonizato , nam utrisque iam exhibetur cultus , neque is decer nitur per approbationem miraculoruab Epii copis, ut contingeret in approbatione miraculorum pro non Beatim catis , quia probare miracula saltem implicite continet cultum decernere , quod non possunt sacere Episcopi, cuid specialiter prohibeatur ex cap. Audaximus de Resu. st Venerat. Sanctorum , dcidem est dicendum de omnibus illis non Beatificatis, qui tamen ex imme morabili tempore publice coluntur tamquam Sancti, nam his quoque iam exhibetur cultus, dc probatio miraculorum non est illa, quae facit, ut exhibeatur . Aduertendum est autem ab Episcopis discrimen inter gratias, α miracula , nam gratiae non excedunt vires totius naturae, sed intra illius ordi. nem sunt, dc possunt esse, quod non potest dici de miraculis, ut supradicta est, miraculum tamen semper erit gratia, quatenus spectat ad beneficium generis humani, gratia vero non sem-Per miracula est ut supradictum est.
Solii Episcopis approbantismi, admitte Ma
EX e. r. de Rere. O Veneras. Sanctorum, dc ex Trid. Sess. a s. de Venerat. ct D uocat. Sanctorum,satis aperte statuitur,ad solam Romanam Sedem spectare docernere cultum exhibendum decedemtibus cum lama Sanctitatis,dc perco sequens, quod nemo inferior Summo Pontifice possit eorum miracula approbare,qtu nondum obtinuerunt cultum ab Apostolica Sede, cum approbatio miraculorum sit quaedam indir cta approbatio cultus exhibendi,ut si pra dictum est , dc utrumque prohibetur in Decreto Vrbani VIII. per hoc tamen non tollitur, quin Episcopi possint eorum miracula approbare, qui iam obtinuerunt cultum ab Apostolica Sede abique alio recursu ad Summa Pontificem, ut patet ex Trid. l. c. sicque ad eosdem spectabit illa facta admirat da examinare, quae miraculi speciem praeselarunt a Sacris Imaginibus prouenientia, Vt estet permanens sudor, vultus mutatio, dc nuiusmodi, quae 3 men fraude, vel dolo non contingant, aut possint esse effectus pure nat rates,
ne decipiantur Populi 3 dc interim lina- gines Sacrae operiendae lunt, dc Populi
330쪽
concursius quoad fieri potest impedie n.
diis . Dissicultas igitur est , an loquendo de miraculis eorum Sanctorum, qui iam obtinuerunt cultum. vel per B 'tificationem, vel per CanoniZacionem, spectet ad solos Episcopos illa approbate , an etiam ad alios ordinarios, qui dicuntur habere Iurildictionem quasi Epucopalem. Pal qualigus in addit. qua,.
cet, id I pe cta re ad quotcumque Ordin rios , qui ut plurimum veniunt Episcopi appellatione, cum habeant Iuriidbctionem quasi Episcopalem, idque as- firmat , quia plura alia sinulta evicere possitnt, licet non sint Epitcopi, α quia miracula approbare non est actus proprius ordinis Episcopalis, cum sit tan.
tum actus Iurisdictionis, quam exercere post uni omnes illi, qui dicuntur Ordinarii locorum. Communior tamen doctrina est, ad solos Episcopos spectate, cum ipsi tantum nominentur specialiter in hac materia a Conciti
lae exclusiuae aliorum quorumcumque, nimirum particula, iusi, oc alia pacticula, nemini, quae in legum praescriptionibus maxime obteruatur , sunt enim particulae laxatiuae,de lua natura omniinmodam exclusionem interent S,Vt notant Iuristae omnes, ct Canonistae. Quod intelligendum est de sol miraculis, non de grat js, ad quas non se e tendit prohibitio Concilii, cum sit odiola, & restringenda , quemadmodum etiam dicitur, prohiberi publicatio miraculorum, non vero publicatio gratiarum, quae potest fieri pallim per Concionatores. Addo, quod licet non pollini admitti noua miracula, nisi approbante Episcopo, possitiat tamen admitti noua lacta , quae vulgo censentur miraculosa. quia ad iolos Episcopos spectat admittere, dc approbate nura-
257cula, ut talia sunt prae e , nimirum excedentia omnes natu e vires, quae dam vero Sanctorum noua facta, quae censentur miraculosa, postlint esse intra ordinem naturae, dc ita non prohibentur admitti, tamquam certa in ratione lacti, non vero in ratione miraculi.
Episse ι emitrent f horas crucenica snon restituendi fruetus Epi patus.
MVnus est Episcopalis Prudeliae ea
Omnia peragere, quorum obli- pationem inducit Episcopalis status,&ideo etiam tenentur Episcopi Horas Canonicas quotidie recitare,saltem ex obligatione ordinibus adnexa, nisi a Lsit caula legitima excusans a tali obligatione; nec modo quaerimus.an Episi copatus sit ordo distinctus ab aliis. quod vertitur in dubium apud Docto
res t nec quaerimus, an Episcopus ratione ordinis Episcopatus praecise teneatur Horas Canonicas recitare, nam semper supponitur, teneri propter alios ordines susceptos, tametsii non teneretur ratione ordinis Episcopatus .
' Dissicultas igitur resoluenda est, an sis' posita quomodocumque in Episcopis obligitione recitandi Horas Canonicas, si illas omittam, teneantur ad stuctuum Episcopatus restitutionem ; α' statuendum est cum doctrina Pas qua-ligi qu. Marat. Iurid. aio. nullo modo Episcopos teneri ad restitutionem tructuum ob omissionem Horarum Cunonicarum. Ratio est, quia ex Const. Leonis X. lom. I. Bullar. α ex Conitit. Pij V. iom.2. Baliar. colli tur, tantum teneri ad restitutionem tructuum illose Benet latos, quibu, datur beneficium Propter ossicium , quorum nomine . .