장음표시 사용
341쪽
non veniunt ypiscopi, qui propter dignitatis culmen sunt speciali nota digni, dc essent specialiter nominandi, ut
scite notat Loter. de reboef. lib. qu.9. num. I 2I. ex Gog in cap. licet Ecclesiarum V. dignitatum, da Praebend. in 6. & etiam
Additur, quod fructus Episcopatus, de Ius ad ipsos non conseruntur Episcopo propter officium, sed ad sustinendum ,ec exercendum munus Pastorale. quod includit plures alias oblisationes, praeter obligationem ossicii, quae iam in Episcopo supponitur contracta per alios ordines, unde cessat ratio restit tionis, si omittatur ossicium, & licet in Constit. Pij V. videantur comprehen ei omnia beneficia cuiuscumque generis sint, cum tamen Episcopatus sit boneficium altioris ordinis , dc speciali nota dignum, sinsiet specialiter nominandum, cum sit diuersissimae qualitatis ab alijs, praesertim quia sumus in odiosis, dc ps libus, sttiae accipienda sunt.
Ab Di pis non recitantibus Horas canonicas restituendistisiu aliorum bera i
quenter non sit dicendus vere res, sed quid supra ens. Igitur statuendum est. Episcopos habentes alia beneficia praeter Episcopatum , dc non recitantes Horas Canonicas teneri ad restitutionem fructuum, qui colliguntur ex aliis benefici js. Ratio est, quia reliqua b neficia praeter Epilcopatum, sunt de illis beneficijs, quae dantur propter os- ficium, dc comprehenduntur in Constitui. Leonis X. oc Pij V. neque Episcopatus sussicit ad tollendam talem obligationem, quia per se est adnexa beneficin omnibus, quae non sunt Epis copatus, dc est omnino independens
ab Episcopatu, unde Episcopatus non potest illam obligationem adimere, licet ipse 'piscopatus sit ab illa omnis no exemptus. dc licet Episcopi sint spociali nota djgni, dc specialiter nomia
nandi ratione Episcopatus, non habent tamen idem priuilegium ratione alimrum beneficiorum inferiorum, que admodum etiam Episcopi,ut Epitcopi, non comprehenduntur in iure sub g nerali dispositione suspensionis, dc imiai dicti,nisi specialiter nominentur, ut habemus ex cap. Quia periculosum δε
tent xcommunicat au 6. Vnde haec excep
tio firmat regulam in contrarium.
CVm possit dari casus,quod liquis Recitanda ab DisscopisImra canonica a que
Episcopus praeter Episcopatum scrupati, obligatione resinundiso alia quaedam beneficia possideat, non erit aeque iudicandum a Prudelia Episcopali de Episcopatu,& alijs beneficijs,
quae sint interioris ordinis, nam . Vt dictum est, Episcopatus, licet sit aliquomodo beneficium, cum sit culmen Ecelesiasticae dignitatis, dicitur beneficium ii apra omne beneficium , quemadmodum dicunt Metaphysici de Deo, Mod sit ens supra omne ens, dc conle-
A Finibus Trudentit Episcopalis
Porum conscientia quae iugitet ab ipsis prae oculis habenda est, oc cum saei contingat, Episcopos, vel non posse, vel etia ex aliqua lupposita rationabili causa non velle Horas Canonicas reci
342쪽
tare, ideo videndum est, an, data quacumque omissione, teneantur Epitc
ad tructus Episcopatus restituendos; sertim, cum id videatur apertissime tutu in Constit. Apostolicis onis X. - i. Later. GVir. II. S. 38. tom. I.
Rullar. dc Pij U. Consiι. 3 3. s. I. rom.2.5 Iar. ex quibus colligitur clare,bene ficiarios omnes non recitantes Horas
Canonicas non facere fructus suos, atque ad restitutionem teneri, adiuncto etiam priuationis beneficiorum demerito . ti post monitionem in omissionei horarum Canonicarum perseuerauerint. Posse tamen Episcopos omnes, ac debere sine lcrupulo,dc obligatione restituendi tructus Episcopatus recitare Horas Canonicas, non obstantibus
illis Constitutionibus Apostolicis docet Pasquali g. in qu. Morat. Iurid. quo. aio. ubi ostendit, illas Constitutiones Apostolicas non comprehendere, nisi vere beneficiarios, siue cum cura anumarum, siue sine cura, quod patet legenti ex ipsis verbis positis in Constit. IEpiscopi vero praecise ut Episcopi,non sunt beneficiari j. quia Episcopatus non est beneficium, quod datur propter Osficium, cum sit beneficium altioris o dinis ab Ecclesiis collatum ad sustinenda onera Pastoralia, quae plura sunt; dccum Episcopatus sit dignitatum culmen in tuo genere, dicitur etiam beneficium speciali nota dignum, quod sub generali appellatione beneficiorum coprehendi non potest, quod habetur
expresse ex Glossa in cap. licet Ecclesiar. V. dignitarum, or in cap. de Pralend. in 6.
etiam ex Rota deris, 29. dc apud Lo
ter. de re bene c. lib. I. quaest. 9. Ex verbis
igitur vitiusque Constitutionis, iam Leonis X. quam Pij V deducitur,teneri tantum ad restitutionem fructuum ob. tinentes beneficia,sive cum cura , siue sine cuia Animarum, in qua appella tione generica non comprehenduntur
Episcopi. Nec obstat. quod Pius V. in sua Constit. 13 s. addat illa verba, O
Paliae que alia beneficia, crc. que is
ba, cum sint uniuerialissima, videntur comprehendere etiam Episcopos ;dico enim,illa verba, cum simus in odiosissec poenalibus esse restringenda ad beneficia tantum eiusdem ordinis , de eiusdem qualitatis, non vero ad bene. sicia altioris ordinis,dc qualitatis diue
sς ut est beneficium Episcopale, siboenomine sit compellandum.
silutionestuctuum pro quocumque
, immunes a restitutione tructuum pro Episcopatu, data quacumque osmcij omissione,isique ipsis facile suadere potest conscientia recta , ipsaque Epincopalis Prudentia; at si praeter Epis
copatum, alia obtineant beneficia , ut saepe contingit, in hoc casu,si omittant Horas Canonicas, nulla ratione excusari possunt a restitutione fructuum , quos ex alijs benefici js iuperadditis Episcopatui percipiunt; sic enim vim habent eos obligandi Constitutiones Apostolicae supraallegatae Leonis X. dc Pij V. cum ilia beneficia comprehendantur sub illa generali dispositi ne, neque habeant praerogatiuam beneficii Episcopalis , quod est culmea
dignitatis. Neque ex eo, quod illa omnia beneficia sint Episcopi, dicuntur u re Episcopalia, atque adeo, ut sipeciali nota digna , specialiter nominanda ;nam beneficium,ex eo,quod sit in Episcopo, non dicitur proprie, dc sormaliter Episcopale,led solum materialiter,
343쪽
quam amplectenda proponitur, nimirum gradum probabilitatis extrinsecae, quod videntur sustinere quamplures apud Baldeli. Gm. pr. Theolog. Moratis lib. .di p. II.& etiam apud Farinacium
uas. I 4. R. peri. IudiciaI. num. s. reuera
tamen doctrina Veterum caeteris paribus nunquam est censenda probabilior doctrina Recentiorum, cum ideo authoritas faciat probabilitate extrinsecam, quatenus supponitur aut horitas probabili inniti ratione, cum vero in Recentioribus eadem probabilis ratio esse possit, ipsi quoque possunt f
cere luam doctrinam aeque probabilem , non enim ex sola temporis antia quitate aut horitas facit probabilitate, sed ex probabili ratione,qua ducti supponuntur antiquiores ipsi; Alioquin vetustiores tempore, in aliqua doctrina facerent maiorem probabilitatem, quam Veteres,&sic in inlinitum. Recemiorum igitur doctrina caeteris p ribus praeserenda est doctrinae Vet rum ; Ubi enim concurrit authoritas Veterum, & recentiorum, debet prae' sumi, quod authoritas recentiorum fundetur in meliori ratione 3 cum reis cetiores possint examinare strictius Ve. rerum doctrinas, atque corum fund menta scrutari; enim vero mentis humanae acies in dies acuitur, & perficitur , & multa tangit, & proseri in lucem recentiorum doctrina, 'uae nun- uam Veteres attigere ; sic scientia inies crescente, plures Opiniones, &doctrinas, quae apud Veteres erant probabiles , recentiores tua doctrina omnino reddidere improbabiles s hoc est ad cognitione improbabilitatis deceptos perduxere , quemadmodum versa vice, quae censebantur improbabiles ad probabilitatem, & praxim deuenere; ex quibus arguitur, longe melius recentiores semper filiae ratiocinatos,
& cum maiori rerum notitia, quam
Eligendi ab Episcopis Vicars' Generales, qui
D Abantur olim Episcopis Coadimiores quidam, qui Coepiscopi
vocabantur, nunc temporis statuunt
Sacri Canones, ut Episcopi Vicarios eligant in adiutorium, qui sint omni exceptione maiores, ut in pluribus e rum vices gerant, a quibus in caussis Ordinatijs sipectantibus ad Episcopos,non licet ab ipsis ad tuos Epitcopos appellare, cum constituant idem tribunal
cum ijidem E scopis, quod habeturis cap. . de consuet. ct in c. Romana de V
pellat. in 6. In eiusmodi ossicium eligessi sunt ab Episcopis, non Laici, ted viri saltem prima initiati tonsura, qui sim Doctores, saltcm in iure Canonico , vel licentiati, aut alias idonei ex c.
duntur tame ab hoc munere coniugati omnes. licet Clerici, & Doctoratus laurea insigniti, idq; habetur per Gloss. in c. ad praeseentiam, & etiam bigami, nisi prius iuerint impedimento bigamiae soluti. Non excluduntur tamen Regulares ex coniensiu suorum superioria, si s 4nt Fratres minores , quibus id interdicitur ex Ciemem . exi ιi, in his tamen omnibus, qui eliguntur in Vicarios Generales, debent reperiri qualita'
tes necessariae ad tale munus exercen
dum , prae quibus debet relucere vitae probitas, scicinia Ciuilis, & Canonica, icientia quoque moralis, & caulariam forensium peritia, iusti ia,& sortitudo I si enim Episcopi Vicarios sibi eligeret his qualitatibus destitutos, essent eoruominum in culpa, quae contingerent
344쪽
ex Vicariorum inscitia, improbitate,& iniustitia, & de omnibus apud D
um, & homines tenerentur rationem
reddere. Demilioritate, & potestate Vicarij Generalis plura habentur apud Sacros Canones,oc etiam apud Scriptores, qui varia cocessere vices gerenti Episcopi , quaedam tamen 1 Iure, alia vero ex ipsius Episcopi concessione, qui tamen ea tantum potest Vicario concedere quae sunt Iurisdictionis, non ea, quae sunt ordinis Episcopalis, nisi ipse etiam Vicarius esset Episcopus, natunc omnia posset ex mandato sui Episcopi , 'ut habetur in c. Quarama de comsu iud. V. 'seruata. Solent autem Viscariis ab Episcopis concedi causarum cosnitiones, criminum correctiones, dispensationes, absolutiones, examuriationes , approbationes, & alia sim, Ita, non tamen beneficiorum collatim nes , nisi ex speciali mandato ; ut habetur in c. Qit. δε es. Vic. licet possit Vicarius instituere praesentatos a Patronis, ut habetur is c. exfre uentibus . Nec Vi carius potest beneficia supprimere, vel unire,vel uniones reuocare, nec Ecele-sas diuidere, nec plura alia facere,quae spectant ad solam authoritatem Episcopalem, quae videri possunt apud
Mallet. l. 3. de Hierarch. er Iure Eccles
Milit. tart. I. tis.7. num. . Licet autem
Vicariatus sit dignitas habens Iuris lictionem, potest tamen Vicarius ad nutum Epitcopi ammoueri ex e. Omnis; dummodo aliqua iusta intersit causa inon tenetur tamen ad Syndacatum msescript. Greg. XIII. anno I 378. ad CD rem , ct Communitatem Tarent. Re-EQua quae tractantur de Vicarijs Generalibus relinquuntur apud multos Scribentes de hac materia, apud quos ce ium est, Vicarium Generalem non
posse sibi substituere alium Vicarium cum pari authotitate, sed tantum ad
modicum tempus ex necessitate, &incertis casibus, ut constat ex e. Curicos . d. . . Vicar.
De Maia, etiam ab Episcopis Vicini Formnci, qui sinit spectata probitatis.
E Tiam extra Ciuitatem,ubi nec sedes est Episcopi, neque Episcopalis Curia, pro locorum , Cleticorum,& Congregationum necessitate , des,
gendi sunt ab Episcopis Vicari, For nei , qui in locis illis ab Urbe remotis sint velut Cleti Custodes, & iugiter vibpilent, velut oculi Episcoporum in longinquo positi supra Clericalem disciplinam, omnemque rerum Ecesta morum obseruantiam. Quantum v ro doctrinae, & probitatis, morumque praestantiae, & vitae integritatis in eius modi quoque ministris requiratur ex ipsorum ministerio, facile coniectati potest ; non enim possent aliis in dile, . Plina praeesse, nisi praecederent ipsi cae- 'teros exemplo, & doctrina . Vicarii Foranei, qui constituitur ab Episcopo in certa Dioecesis parte, vel in oppidis. tametsi nulla sit dignitas,cum sit quod dam solummodo ipsis demandatum ossicium, nullamque adeo praeceden tiam habeat, habet tamen potestatem quamdam, non ordinariam, sed dei gatam ab Episcopo, vi cuius plura ae re potest, & etiam delesatam Iursia, ctionem exercere; sic enim habetur ex
Glol T. in Gemem. r. V. Forauleus unde in
causis ab ipso . pertractatis, potest dari ad Episcopum appellatio, quae semper dari potest a Delegato ad Dilegantem, ut habetur in Iure Canonico, S Ciuili. Potissima autem munera Vicari jDranci ea sunt,ut exactillime, dc iustiis
345쪽
sme Delegationes sui Episcopi impleat, siue in Civilibus, siue in Crimunalibus , ut fideliter commissas insormationes sumat, & transmittat, ut dilugentissime Congregationibus Parochorum, aliorumque ex Clero semper adsistat , ut deficientes a ritibus, dc regulis Ecclesiasticis prudenter ad resti piscentiam moneat 3 denique, ut sum rum Parochorum Ecelesias saepius visitet, earumque decentem Ornatum,
di impellectilem in augmentum pr moueat, ut Diuinus in omnibus a geatur cultus, dc Dei gloria magis ex tendatur . Quae sane munera perfecta impleri non possunt , nisi intrinsecus Dei zelus,& ardeat amor erga ipsum I eum in Vicari js Foraneis,hςc Omnia,
dictante vera virtute.quae maxime prs- micare fas est inter Parochorum comventus, aliorumque Clericorum Con-Πegationes , ubi illi, qui praesident,d dent esse potentes ad suadenda bona, opere dc sermone , non enim est satis alios doctrina sana & prςdicatione adhortari , nisi a suadente agatur, quod dicitur , atque in hoc suadendi genere debent csteris prςstare Vicari j Foranei,
ne eorum ossicium, de ministerium sit prorsus inane. atque in vocem, &Verba omnino euanescat; quo omni
cura. & Qllicitudine debent Episcopi intendere in ipsis deligendis , dc deputandis.
Prociendi ab Episcopis Parochi animarum cura, quisini Pastores idonei .
IVbet Trident. Concil. Asa . de re
lor. c. I S. Vt Ecclesijs Parochialibus animarum curae praeficiantur Pastores idonei,quam maxime fieri potest;eum enim ossicium Parocia ad ea extendatur , quae ad Populorum salutem, ad Ecclesiae sibi commissae decorem,& ad Sacramentoru ministerium spectant, debent in eligendos ad Parceciam ea
omnia concurrere, quae eos prae caeteris virtute conspicuos, atque aestimabules faciant, ut summo cum fructu, de munera pietatis exerceant, & verbum Dei communicent, & Sacramenta diis stribuant, dc fidei rudimenta egent ibus disipertiant; munus enim Parochi illud est, ut rudiores erudiat, ut pauperum miserias allevet, ut Saeramentorum usum inducat, ut prςcepta ieiunia, de festos dies indicativi omnibus denique vitae, & bonorum operum exemplo praeluceat; vitia publica corrigendo, concubinatus, & usiuras prohibendo, lites, & odia componendo, quae satast maximam requirunt in Parocno habilitatem ; dc ideo praecipitur a Triden tino, ut contingente Parochialis Ecclesiae vacatione, statim Episcopus conis cursum indicat,ad quem vocantur ominnes, qui se examini volunt subi jcere,&ab Examinatoribus in Synodo construtinis exacte de concurrentium scientia,& vitae probitate discutiatur, ad hoc tantum, ne ad curam tanti ponderis. quantum est animarum cura, minus
idoneus quis eligatur . Eligendi vero sunt Parochi ab Episcopis, qui ex aliquo desectu, vel corporis, vel animae non sint ammouibiles a suis Ecclesijs, debent namque esse stabiles ad vitam, cum ineant quoddam matrimonium
spirituale, quod est indissolubile; unde sequitur, quod Ecclesjs Parochialibus non possitnt ab Episcopis deputari ad
certum tempus Parochi,led solum Parochorum Eoadiutores. donec deputentur stabiles Parochi; sic habetur in cap. Veniens de si s Presbi dc etiam in Concit. Trident. Ses 2 r.e.6. Vbi prohibetur remoueri Parochos ob eorum
346쪽
imperitiam, si alioqui honeste vivant,
cum ad summum in certis casibus pos . sint illis adiungi Vicarii,vel Coadiutores,ut dictuin st. unde Alex. Papa III. bene mandauit Londonensi Epilco-Po, ut restitueret Sacerdoti Ecclesiam, ex qua sine causa expulsus fuerat, licet ab initio eidem Ecclesiς indigne fuisset admotus. Quinimmo Io. Cabastat.
t Theor. cst prax.Iur. n. c. II. adducit,
plures Canones Concili j Nicoeni, Calcedonensis & Arecatensis I. in quibus rohibentur,Sacerdotes ab una Eccleia in aliam commigrare. Obligati nes Parochorum plures sunt, quaedam ex Iustitia, aliae ex Charitate, & habentur apud Sacros Canones c. cum in cum diu de eleti .ct c. qma non multi, easque re
., centet etiam Trid.Ilis 6. de reser. cap. I.
O M. 7. c.3. a 3. c. I. a quibus di scillime possunt se subtrahere sine peccato, ut notat Regmald. in praxi l. 3λtradi. 3. & prae caeteris strictissima est
obligatio Residentiae, nam si absque
legitima causa non resideant, ne dum mortaliter peccant, sed etiam non faciunt fluctus suos, saltem pro eo tempore , qu se absunt, quod aperte docet Tima. sest. 23. sui citata. Tolluntur a tem plures obligationes a Parochis positis, & cognitis pluribus causis legit, mis, quae causae referuntur in Iure Canonico, & etiam a pluribus scriptori
Non is uenda ab Epocepta noua Ecclesia
Non prohibetur Episcopis nouas
Parochiales Ecclesias instituere, si necessitas postulet, sed ratum iubentur per Sacros Canones, ne id faciant sine debitis requisitis sine congrui redditus assignatione, vel facili nimis anumi conlitatu . nam plura in nouae E
clesiae institutione Iibranda sunt,ut in
ture , & prudenter agant. Prae caeteris vero ad dotem Ecelesiae respiciendum est, cum ex illa, & Parochus, α Minis ster alendus sit, idque videatur esse de Iure naturae, & etiam de Iure Diuino a quapropter etiam Concit. Trid. fessa c. I 3. pro dote Ecclesiae, quae datur in
sponsam Parocho,taxauit lumma ce
tum ducatorii,qui ducat i debent rem nere Parocho, sicut mille, qui da tur Epilcopo pro congrua sustentati ne; Scilicet deductis omnibus oneribus, ut habetur ex Rota diuers fart. I. d. f. 1 os . ita tamen, Vt valor ducat rum attendatur secundum consuetudianem locorum, ubi positum est beneficium, sic declarante Sac.Cong. Cardin. super Concit. Trid. c. t 3. de re str. Vid tur namque non posse Parochum d center vivere cum minori redditu amnuo,cum saltem unum Clericum inseruientem debeat habere , praeter onus hospitalitatis, quam debet exercere ex praecepto luris Canonici in c. de Mora,c in c. de Prabendis, ct in c. Dilectas.
Verum tamen est, quod sicuti nunc temporis, neque pluresEpiscopi habent pro congrua mille, ita neque Parochi omnes possunt habere centum deductis oneribus, cu omnia ruant in peius, quod est proprium labentium saecul rum,& quandoque compelluntur Epiis copi nouas instituere Parochiales Eoclesias, sic exigente necessitate, cum redditu longe minori, attenta locorum& populorum paupertate, & ubi vaget necessitas, spectata principaliter animarum salute, rigor congruae dotis noest seruandus , dummodo aliter fieri non possin nob lior namque finis qualis est animarum latus , debet reliquis humanis finibus praeualere, & hac ratione ego ipse usus sum pluries in meo Epi Icopatu ,' cum non Postem aliter
347쪽
prouidere, nec dedecet humanas, &positivas leges Diuinc legi posthabere,
quae omnium legum regula est infallibilis, & aeterna . Quae vero requiram tur,Vt aliqua Ecelesia instituatur, & dicatur vere Parochialis habentur apud Concilium Trid. sessa I. de reseri C. .ec apud Sacros Canones, debent enim in ipsa a Parocho omnia Sacramenta posse commode administrati, & illa populus subiectus recipere; Sacramen tum nimirum Baptismi, Poenitentie,
Eucharistic, & Matrimoni j, dc reliqua Sacramenta ab ipsa,& a Parocho ipsius
prodire, dc si contingat unam Par chiam diuidi in duas ex aliqua canon, ca necessitate, eadem in utraque seruanda sunt, quς seruantur in una, cum hoc tamen adiecto, ut fructus, & redditus in duos Parochos iuste dividantur ad utriusque congruam sustentati nem 3 ac prςsertim populus nouς P mclijς erectς compellendus est ad n cessaria nouo Parocho subministram da, ut habetur in Trid. I. c.
Ab T si is non ita Deile assentiendum ' murationibus Ecclesiarum , tam Pro se i ii , quam pro suis Parochis .
II lud Matrimonium, Sc coniugium,
quod interuenit inter Episcopu , dc propriam Ecclesiam, idem prorsias initur inter Parochum , dc suam Ecclesia Parochialem , & utrumque quatuor tantum modis dissolui potest, nimiium transsatione, renunciatione, depositione , dc morte ; & primo loquendo de tia sationibus Episcoporum ex Vna in alteram Ecclesiam, certum est has
prohiberi per Canones Apostolorum
13. O l 6. per Nicanam Synodum can. I 6. per Synodum Sariucen. can. I. per Cartha-
sinen e . Non licet, dc per alios plures Canones in Iure Canonico. Quae tamen transationes possunt permitti, defieri authoritate solius Papae ex Vrgemtissimis causis me. Ni piritualii, ct me. Quod transiationem de L . legatora.Quta admodum igitur non potest dissolui matrimoniu initum cum sponsa absq; consensu ipsius ineuntis, & non potest fieri matrimonium nouum , nisi cum soluto, ipsi matrimonio nouo assentienti , ita neque poterit solui primum
matrimonium,& nouum iniri,nisi ipso Episcopo consentiente 3 cum agitur de eiusmodi transtationibus, solent Pontifices eas permittere ex aliqua urgentiusima causa , semper assentientibus ipsis Episcopis iuxta Concit. Later. S. As 9. Si enim non adsit contentus Episcopi transati, vel transferendi, Videntur permanere in tali Episcopo iura ad priumam Ecclesiam , & esse semper Epistopum primae Ecclesiae, cui doctrinae
videtur fauere Rota decis 's. num. 6. in
fine, dc etiam Congreg. Episcop. sub
die IO. Decembris l624. quam refert Barbos Allegat. II p. de foιes. Dis p. ηπ. . Neque pro causa permutationis sufficit maior Ecclesiae utilitas, siue.in illa Ecclesia , quae relinquitur . siue in illa,
quae de nouo acquiritur , nam Summi Pontifices non tenentur ad eiusmodi maiorem utilitatem respicere ali C quin nimis eoru conscientia grauaretur, si in
electionibus Episcoporum hac oblisatione tenerentur, nam semper de
erent eos promouere ad Episcopatu , qui non solum essent digia, dc utiles , sed qui essent utiliores, oc nimis graue esset hoc onus, si cilent quaeritandi Episcopi utiliores Ecelesiae . Haec igitur maior utilitas non suificit pro causa motiua,alioquin semper deberet interuenire in assia mptionibus Episcoporia. Necessitas tamcn siue comuncta, siue Mna a non
348쪽
non coniuncta eum malore utilitate, potest esse sussiciens causa, cui necessi. tati tenentur Episcopi consentire, quando facienda est transsatio,vel permutatio , & sic debet semper interumnire eorum consensus. Quae hactenus dicta sunt de permutationibus Eces starum pro Episcopis,dicenda sunt pro
portionaliter pro Parochis, quibus e tra causas in Sacris Canonibus prescruptas , non licet suas primas Ecclesias Parochiales permutare, quod etiam ab Episcopis aduertendum est, quando admittunt Parochos ad conculsus aliarum Ecclesiarum , omnis permutatio Causam requirit,ex qua semper Episcq-pi censentur dispensare, ut fiat legit,ma permutatio, quae quidem requirit etiam in Parochis consensum , cumagatur de nouo connubio cum noua
Ecclesia Sponsa . An vero Episcopi in
aliquibus casibus possint cogere Parochos ad eiusmodi permutationes,&m Summi Pontifices ad easdem permutationes possint cogere Epitcopos, va ni in hac materia sentiunt Dri, qui postunt conciliari ex eo, quod posunt Permutantes quoquomodo coarctari ad praestandum consensum ex causa cognita, qui coniensius. licet coactus, semper est necessarius ad permutandii, nec valet dicere consensam coactum perinde e sie . ac si non esset consensus, uia non est necesse ad consensum , uti omnimode liber etiam ex causa, seu motivo libero, sed satis est, ut sit liber elicitive, ieu elective ad maius malum impendens qui tandum,& talis consensus si ilicit in permutationibus Ecclesiarum, licet non sufficiat in alijs rebus requirentibus omnimodam liberi
Ab Episcopis non ita facile resignandi, seu
renunciandi Di patus iam obtenti .
A Nie electionem ad Episcopatum,
vel etiam post electionem, nulla adhibita opera propria, factam a Summo Potifice liberum est Episcopis,
antequam fiat acceptatio, vel accessus ad Ecelesiam, ipsam Ecclesiam recusare , siue renunciare dignitatem Epuscopatus, idque ne dum fieri potest a sque criminis, vel dedecoris nota, sed etiam summa cum virtutis laude, ex cognitione propriae imbecillitatis imparis ad tantum onus; hoc namque tacisse quamplurimos Sanctissimos, ab que commendatissimos viros, his mus ex Ecclesiastica historia. Verum ad esse ab Episcopis faciendum post a ceptationem , & post onus susceptum, sine graui causa ab Episcopali Prudemtiae lege semper vetitum fuisse accepimus a Sacris canonibus , cum absque causa semper vetitum fuerit coniugiudissoluere, quod diximus interuenire inter Episcopum, & Ecclesiam . Causae autem resignandi, seu renunciandi Episcopatum plures sunt, & sex praesese
tim enunciantur in Sacris Canonibus,& singulariter recensentur in c. nisi cura pridem, easque accurate examinat Ba bosa depotest. Disiop. allegat. II q. Vbi videri possitnt, atque ex his, ne dum potest , sed etiam debet Episcopus Ecele- tam renunciare, ita tamen, ut semper Summi Pontificis arbitrio se subijciat, qui semper supposito Episcopi consen su potest, & multoties etiam tenetur resignationem acceptare idque afferitur extra illos casis, in quibus potest Episcopus etiam sine suo consensu deponi , dc priuati, ut patet ex Concilij n
349쪽
Constitutionibus Pontificijs, dc Iure
Canonico, ut contingeret, si Episcopus esset Haereticus, Apostata, Simo.
niacus, publicus concubinarius, Irregularis αc. in quibus casibus, licet sotitas is non in omnibus , essent assignam di congrui redditus ad sustentationem, ne cogeretur mendicare, vel sese uiliter vivere. Quanta vero circumspectione, dc reuerentia sit cum Episcopis procedendum, etiam in eorum causis
criminalibus , dc quantum sit in hac materia ipsorum dignitati deseredum', monent Sacri Canones , dc Sancti Patres , dc ipsi Summi Pontifices Canona
authores, praesertim Sixtus Papa in c. ccusatio Episcopo m, dc Innocent. III.
in Concit. Generali resino in c. quatiter. nec
contra ipsos quidquam possunt Haeretici , alijque infames viri criminosi , ut habetur in c. alieni quast. . immo neque es propriae Episcopi Pastoris, ut habet Eusebius Papa in c. oues quas. 7. Urinc. siquissunt crius. 7. monentur omnes
Iudices Ecclesiastici, ne Episcoporum accusatores, dc vituperatores facile audiant , nisi prius eorum suspicio discutiatur, de bene cognoscatur, qua intentione, qua temeritate, qua conscientia, an pro Deo, vel pro inimicitia, aut pro cupiditate illa praesumant contra Episcopos, dc haec iubentur in multis Sacris Canonibus, quos refert Ba
bosa allegat. II a. de potest. Episcop. m. I.
ubi etiam reiluit, omnes Episcoporucausas in rebus grauioribus esse ad S dem Apostolicam deserendas, neque eas spectare ad Metropolitanos, aut ad Concilia Prouincialia, praesertim ubi essent Episcopi ex criminibus deponendi , vel sivis Ecclesijs priuandi. dc ibi etiam num. 6. crimina obnoxia talibusrcenis recensentur. Non factu admittenda ab Episcopis litera
commendatitia, nisi in rebus arbitrati.
EA solum ducente Prudentiae Iege
ab Episcopis scribendae, atque admittendae sint literae commenda titiae, ut nec ipsi in literis conscribendis dolia
faciant, aut mentiantur in commemdatione 3 neque in ijsdem recipiendis. vel admittendis praeiudicium aliquod. aut damnum inserant benemerent, bus, immerentibus indulgentes, Et rarum intuitu ; quemadmodum enim sic factae, vel receptae commendationes essent semper illicitae , vel ratione damni illati, vel ratione mendacij, aut doli prolati,sic semper eo modo commendantes , vel commendationes recipientes cotra dictamen rationis agerent, dc criminose operarentur atque
a malitia huius criminis sola bona fides posset excusare , atque etiam a debitoreiarciendi damnum abibluere: hab
mus namque in regulis iuris is 6. quod nullus ex consilio obligatur ad resa ciendum
damnum, nisi consitium fuerit staudulentum sdolus enim ex natura sua semper est malus, dc iniustus , dc secum trahit reis
sarciendi obligationem, si per ipsum
inseratur damnum ouod ex L er eleganter ultimos de Hlo demonstrant plures Doctores apud Rebeli. δε obli . Iust. p. i. Cum itaque in eiusmodi literis comendatiiijs, vel facile conscriptis, vel facile admissis ab Episcopis, semper adsit periculum agendi contra iustitia, mentiendi, aut dolose se gerendi extra res arbitrarias , quas agere, Vel praetermittere semper liberum est, ac propterea licitum; optime consultum erit Episcopis ab eiusmodi commendari. ljjs, vel conscribendis, vel facile admittendis
350쪽
lendis abstinere ι nisi certo cognoscatur meritum, aut aliunde constet qualitas per sonae commendatae , vel commendandae,& aliqua etiam concurrant requisita ad faciendas licitas, iustas, &honestas eiusmodi commendationes, quae requisita tum in facientibus, tum in recipientibus commendationes plura connLmerantur a Doctoribus apud Salas is legib.d p. 2D Rebes. p. I.de oblig. Ius. Gome Z 2. Cariar. cap. I 3.de Deo s. Pa squalig. ricis Ia I. & alios quos facile est in re tanti momenti consulere.
Etiam Principum commendationes ab Episcopis re scienda, Asini extra res arbitrariM.
O Vae sunt ab Episcopis, vel a prin
cipibus gerenda secundum mensuram obligationis adnexae, neque arbitrium admittunt, neque commen dationem, cum semper ut opus contra fas, & aequum, & etiam contra regulam rationis, quod, cum sit ex sua n tura opus malum, non excipit cooperationem alicuius agentis absque cibminis nota ; igitur ubi deest materia zgendi arbitraria, deest etiam arbitriulicite cooperandi per commendationes, tum in Episcopis recipientibus, tum in Principibus commendantibus ;commendationes vero in rebus arbitrari js siue factae a Principibus , siue receptae ab Episcopis semper licitae sunt,
nisi aliqua circumstantia vitientur,cum semper respiciant quod de se licitum est, siue fiat, siue praetermittatur ex ibvertate ; quapropter nunquam sunt faciendae a Pi incipibus, neque ab Episcopis recipiendae commendationes iulae , quae secum afferunt vim quamdam
coactivam, saltem ex modo commendandi; videtur enim in tali casu tolli
omnino arbitrium, & libertas agendi' Si vero, etiamsi sint emcacissimae petitiones , & commendationes Principum , relinquant arbitrium, & liberi tem agendi in Episcopis recipientibus commendationes, tunc ex sua natura erunt semper licitae,& poterunt a Primcipibus fieri, & ab Episcopis admitti . Cum vero Principes petentes, de commendantes semper aliquem mei reuerentialem incutiant,oc quandoque etiam minas adijciant de gratuitis subtrahendis,in hoc casu poterunt Episco scopi commendationes Principum, eorumque petitiones recipere , si versentur in materia licita, iusta, & honesta , possunt enim Episcopi ad eas admittendas moueri ex non leui, quod immineat Ecclesiae, incommodo, &semper prudentius agent eas admittemdo , quam non admittendo, cum teneantur Episcopi propriae Ecclesiae co- modum, & quietem praeoculis habere, quando nihil inconsonum rationi, vel iustitiae peragitur. Plura sunt de hac retapud Pal qualig. decis Iab. I 26. I27. c.
Stais Apostolica rescripta ab Episcopis fum
Mnes scripta dispositiones, quae ab Apostolica Sede proficiscum
tur possunt secundum genus uniuers lis simu vocari rescripta, di haec omnia quaecumque sint, debent ab Episcopis non sine magna veneratione excipi, &executioni mandari; cum snt supremi superioris leges, Ruibus tener tur parere inferiores . Epitcopi. Notat tamen Rebuff in fraxi benes. esse ab Episcopis considerandas tamquam res distinctas,& diuersas, priuilegia, mandata , & rescripta Pontificia; rursumque alia esserescri