장음표시 사용
241쪽
1qo De Observatione Iejuniorum.
co, & per se extinguit oblisationem jejunandi;
per aces dens autem est , quod dieta , aut ieiunium prosit. Sie Richaid. in . art. . f. . per haec verba: Excusantur aegrotantes , &e. Et paul. infra Et ideo in illis infirmitatibus, in quibus confert a stinentia , etiam ad ieiunium non tenentur, quia etsi conserat abstinentia a multo cibo , tamen non conis
seri totum. quod accipere debent, sumere simul, sed magit pluribus vicibus. Ite ille , & post illum San
cher L .f. I. n. a. quin. . addit
idem dieensum de infirmis,qui laborant febri tertiam,vel quartana, casu quo eis medicus praecipiat, ne enent, ut dicta morbum vincant ι non enim pecca Lent contra praeceptum jejunii coenando, lie t possent peccate eontra praeceptum temperantiae venialiter, aut m 1rtaliter, secundom quantitatem damni, quod inde sequitur. Pa squali g. de eis. 162. Diana farr. . trin. . resol. is s. Leander de Murcia 1. e P. F. 2.
An Mosentur a F nequeant, nisi carnando dormirer REsponteo : Excusari. quia subtractio somni notabile infert damnum corpori, cum impediat e
ction m : sed praeceptum ieiunii non obligat eum
An vi praefati a jejunii lege excusentur, neces
sumsit, τι per xo am noctem nequeant dormire e AFfirmant Navat. Reginalg. Ioc. cit. & Llamas,
per haee vel b.i: Excincntur σ debiles. qui caenarent noctu, neque dometire..eque caleferi tota nocte pus m. Ita ille. Citatque omnes tres D stores pro hac parte, Caiet. I. t. q. .art. . Sed certe ego il-
Ium attente legi , 5e invenire nequivi ubi id doreat ibi. Tenet etiam expressὶ hane doctrinam Sanehe E in eo l. lacaeis. ita dieens : Tertid insertur excusari a jejunio eos,qui tam infirmae complexionis sunt, ut vacuo stomaeho notabilem capitis dolorem, vel vertiginem patiantur, vel tota nocte calefieri , vel doriam ire nequeant. Sic ille. pavetque huie sententiae Angles Deit. qnatenus docet, illum a jeiunio excusari, qui noctes serE in innes dueit. Gabriel in .d .i6. q. s. notabit . UerstansimuM, & FagundeE, qn. tenus dicunt excusari illum , qui nocte oormire non potest. Sed clarius respondeo direndum : Quod non sit necessum , quod quis per totam noctem nequeat
dormire . sed susticiat, quod non possit dormire pernotabile spatium noctis . ut eximatur a lege jejunii. Sic Pa ualigus ue. cit. iis . s. per haec verbλ : Sed dubium est , quantum debeat somnus impediri, ut cesset obligatio jejunandi. Respondeo: Non sume re,quod parum impediatur, nee etiam requiri, quod totaliter impediatur , sed sol im . quod notisiluerimpediatur per maiorem partem temporis, quo qui libet eon laevit dormire t nam tune corpus valdς patitur, nec pereipit debitam instaurationem , pro qua somnus est institutus , unde notabiliter laeditur. Sic ille, & ante4 Ludovi de S.Ioan. quast.ri Diu .art. . dist. . in Avend.
REspondeo Exeucati, quia per impedimentum
notitirnae calefactionis consurgit eor piari rim bile damnum, cum quo praeceptum ieiunii non obligat : ergo. Antecedens conitat, quia quando impeditur nocturna calefactio,impeditur transpiratio squκ est necessaria ad sanitatem conservandam in non percipit corpus debitam instavrationem , & inde malEdisponitur ob pravos humores, qui per calo em non solvuntur: ergo. Sie Gabrielue. naid. Llamas, Sanchea Fagundez,N Villatob. toc. it. Pa squalig. deris. 16 . Addens . id esse verum etiἀm casu quo nocturna eale fictio impediatur ex desecta egumenIorum . quorum quis indiget. Requiri urautem in omni eventu , quod vi ex nae parte cesset obligatio sejunandi, notabiliter, non leviter i Pedia ut nocturiuolefactio.
An qui nisi ea uanilo dormire, aut eat feri nmptisunt, reneantur mane eontionem sumere, coenam ad noctem iligerre eREspondeo: Non teneri, lie t aliis si vellent, postem collationem mane sumere, di se jejunando implere praeceptum ieiunii. Prima pars huius responsioni leonstat. Primo.quia secus si tenerentur colulationem mane sumere,& ecenam ad noctem in dicto casu differre, tenerentur tali pacto jejunare t at hoc est contra nuper dicta : ergo. Secundo , quia quilibet habet ius ad sumendam prineipalem refectionem in meridie in diebus ii juniorum : ergo nullus tenetur, Vibeiunet, hoc in te se Wivare. Sic Pa ita ligus δε- GL 26 s. citans pro hae parte Ludov icum de S. I n.
Sed ex his Doctoribus nee Caietanus id docet, nec Ludovicus de S. Ioanne. Imi, nec Fagundez in
prima editione, bene tamen in h. num. is . cit. in fine. Sicut in ultima edit. tenet Ioan. Henriqueet sect. I 6. quae 3.16.
Secunda verδ pars nostrae responsionis, etiam ex dictis supra quast. q. eonstat. in talieitum est ex iusta eanta mane sumere colla ionem, α differre in noctem prandium: ergo qui . in hoc nostro D lili i I l v
242쪽
se it uniι,in edι i. granensi, per haec verba: Et lege ieiunii non esse eonstrictos habentes duos sontes reor. Lbia hi maxime debiles redduntur, & ccx- nare illis ei. opus, ut experii, quos consului, lunt mPlii testati. Ita ille Sed oppostum omnino respondeo dieentum: in vides scet non eximantur a lege jejunii , nisi alia concutrat debilitas personae , aut labor , aut alia cir-ennstantia. Sic Pas quali g. qui & probar:
Nam per eanteria sola eiectione naturae, absque victis letitia purgantur excrementa humorum ad sublevandam nati ram , ad conservandam sanitatem. Et si
aliquando causam aliquam debilitatem , est per accidens, & rar δ, de debilitas parva. Sic ille. Qii addit, se sentire plores viros doctos, qui talibus cauteriis affecti i unt. Ex quo jam patet ad fundamentum Sancti . Negandum enim est, per se , & regulariter I quendo , opus elise coenare his, qui duos sontes habent, ut alii experti testati sunt.
An qui obprasentem infirmitatem temerit carnes eximatur a jejunis '
pro hac parte citat Pascuasi g. decf. 16 . Sed ex his Authoribus Nauar. toc. cit. nullo modo loquitur de illo qui est dispeniatns in esu carnium sed de illo quidit pensatus est, ut pluries in die sejunii, quam semel comedat, quod longe divei sum est. Deinde nee sernan deg est pro hac lente illia, sed pro alia reserenda
Sed longe multd probabilius respondeo Eximi 1jejunio. P ., quia ratione praesentis infirmitatis justam habet causam pluries vescendi carnibus,ccimn di, e. ergo omnino est liber a ieiunio. Secundo, quia ut supra eum communi est habitum, abstinentia acarnibus est essentialis ieiunio : ergo qui opus habeteatnibus vesei, ad ieiunii onus non devincitur. Sic Aii es in florib- , q. s. de jeIunio , art. . de . s. pag. mihι so. Sanctus lae. eit. Lar man, vivaldus, & alii statim reserendi.
An qui non ratione prasentis infirmitasis. sedeb praeserυationem, aut quia piscis continum
matur a jejunior g nt in priniis c&ὶ sortiori Doctores nuper
pro prima sententia adducit. Deinde neganta quendo de praetenti casu,apud Pasqualigum Angles. Layman lib. l. Theol.MoraI. ιυ i. s. c. 3 v. S. Vivata.
n. ι. Sed ex iis Doctoribus male pro hac parte cita
tui Corduba ad minus Iocas. elim in sum. non sint ea pila nisi i 36. Gome et etiam citatur male,ut insta,&e. Pothini tamen addi Fernande E 3 ρJum c. v. 3. I.n.3. MVictoria 1.2.q. Is 7.art. . Horum fundamentum est, . quia comedere carnes in uiebus prohibitis , est privilegium : ergo eum sit contra jus commune, stricthest liuerpretati dum.
Sed probabiliter aeque respondeo t Eliam in hoe casu eximia jejunio. Ratio est, quia de substantia ieiunii Eeelesiastici est abstinentia a earnibus, ut constat ex e. ratiamin. dist. . e. Non oportet,de cons. dcl. 3. 6c ex Canone 1 6. Trultino: ergo quacunque de causa,di Dpensatus ad edendas carnes .dii pensatus est simplicitet quoad jejunium. Sic Caiet. I. 1. . I 7.art. S. S. Ad hoc dicitur. Gabriel in .dst. ic. q. 3.a t. .dub. 1. Pautios dist. 11. ἀι f.8. conet. s. Navar.in Man. c. 1 1.n. 1 Hispanon. 1 f. Vnde male illum citat Bois nac. pro sua sententia, Suarea tom. 1. de Relig. lib. .
c. 3.n.4. Llamas R. 3.16. pag.s a'. dicens quod post declarationam , quam de hac re viva voce fecit Pius V. sit luce elatius,quod dispensatus ad elus earnium sit quoad se junium. Citat tamen Nauar. pro contraria sententia, sed non bene. Medina. Ium. c. I .f. io. Beja ιδ. sum. ω- 4s. Hentiq.l b. 7.e. 3 3. n. . Adducens pro hae parte DeZam,& Gallum .Petr.
du Pereet,quos citat, se siquitur Pasquali g. 7 167. Vbi hane sententiam late, & optinast probat.
An qui intuitu infirmitatu, aut debilitaris ea vibus vescitur, teneas ur jejunare his diebus, quibin pro libito suo non vult comedere carnes PREspondeo tanquam certum: Non teneri,quia in firmitat,aut debilitas quae in instino existit,sus fiet emissima causa est exeu lacts 1 jejunio , adhuc his diebus in quibus pro suo libito vult abstinere a caris
νιμι 3. in fine, dc Bavaius apud ipsum.
243쪽
is 1 De Observatione Ieiuniorum.
An non intuita infirmitatu praesentis, sed ob praeservationem futura eames ex distensatione comedis , teneatur jejunare lsi alias habeat vires illis diebus , quibm non uuis caini sesi 'AFfirmant in hoc casu teneri Sanchez loe.cis. n. . Ttullench , & Diam toc. cit. α Megala tom. νεμι. vari r. reset. I s 3. -n. s. Quia in tantum ex euatur a ieiunio praedictus in esu earnium dispensa tus, in quantum jejunium non potest stare cum eis earnium , ut nuper est habitum et ergo semel posita abstinentia a earnibus, necessarid illi aderit obligatio 3 junandi. Sed probabiliter respondeo : Adhuc non teneri, dummodo ille suetit dil pensatus in esu earnium absolute. Primo, quia per dispentationem absolutam ad elum carnium , tollitur obligatio abstinendi a carnibus, & simul abstineruli a pluribus resectionibus: argo & tollit ut obligatio jejunandi: ergo si dispen
satus non vult aliquo die comedere carnes, non tene
bitur ieiunare, cum non sit a quo ponatur talis obligatio ; siquidem lublata fuit per dispensationem, quae
eum sit ausoluta,& non conditionata, jι utatur cam bi, non reviviscit ex eo quod non utatur. Seeundo, quia dispensatus non habet obligationem jejunandi, cum ei liberum sit 1ejunare, & non jejunire t ergo liberum erit ei eligere unum ex iis quibus jejunium constat , nempe abstinentiam a carnibus,& non eligere alterum, nempe unicam renistionem Patet consequentia,quia ea quae voluntaria sunt, Optime possunt dividi, Ze leparati, de unum sine alio fieri. Sic innino Pasqualig. - .cit.' inod latὸ probat . & bene casuuis consi. Dc. ιιt. vers. Rupondeo secundo. Addit etiam Pa squali g. deris. 169. contra Sancheaetor. m. n. . idem omnino dicendum ess de illo, qui adstrictus voto ad jejunium , valide dispensatut ad carnes edendas, quod scilicet non teneat ne ieiunare , si aliquo die ex dc putatis ad ieiunium pro libito abstineat a carnibus. Iod verum
censeo, si absbluta fuit sacta dispensatio.
An qui in ta Iret sima non potest jejuvare,nis
iacticinia remedendo, eo quod ex aliis cibis non habeat se eientem refectionem , teneatur comedere ova, cte. O jejunare ρAFfirmat Sane beet lib. s. conss. ca . r. iab. 32. Quia praeceptum sinquit) ieiunij est prineiρο-
Ie : ergo quando aliter non potest servari, debet seris vati cum eis ovorum, de laetiuiniorum. Eandem sententiam debet amplecti Fagundez, cum existimet quod praeceptum de non edendis ovis, & lacticiniis, solam obliget ad veniale t & ided debet hoe eelsare quando cum praecepto jejunii ad mortale obligante
Alii veto respondent t Non teneri comedere ova, de lacticinia,ut possit jejunare, quia in hoe easu mi currunt duo praecepta , ambo ad mortale obligantia, videlicra praeceptum de ieiunio,& praeceptum de abstinentia ab ovis,& lacti ei ni is : sed se est , quod hocvltimn m est universialius, edm obliget etiam adolescentes: ergo illi debet cedere praeceptum de jejunio.
Sic Pasqnaligus a 1. quod & Saneheet dieit probabi e . Sed probabilius respondeo: Teneri in tali essu e medere ova , & lacticinia , cum possit se jejunium
An distensaim in Madragesima ad συa, o Iacticinia si distensatus a jejunio '
REspondeo tanquam certum : Quod non. Ratio est , quia esus ovotum, & lacticiniorum non solvit sormam substantialem jejunii Eeelesiastici, ut constat in ieiuniis extra Quadragesinas,in quibus ova, & lacticinia non sunt prohibita : ergo dii pensatus adhete , non dispensatur ad ieiunium. Sie Abulens in cap. 6. Matth. 171. Angles quast y. deI6-io,
5e alij. quos citat, di sequitur Pas quali g. decf. 173.& communis.
An qui in die ieiunii non habet nisi eantes ad
vescendum, teneatur jejunare' AF firmant Abulens. De. eis. & HemiqueΣ lib. 7.
V. 13. num. 7. Quia in hoc casu , inquiunt. non adhibentur earnes tanquam carnes,sed tanquam insti umentum sustentationis. Et ita debent etiam semtire Doctores sentientes posse cum eis carnium stare obligationem ieiunandi, quos retulimus supra q. 2.
Sed probabilius respondeo : Non teneri, quia ille non potest sie observare substantiam ieiunii Eeeles
stici, quae in abstinentia a carnibus, di a pluribus resectionibus consistit: ergo non tenetur ad illud. Sic Sanche Elii . s. consit. eap. . dub. 19. n. T. Trullen clidis. 1.cit. n. 7. Aiictor eam cons. Bononiens. I 6 3 8. casu a. mensis Ia marit, ver Res f. 1. Pasquali g. deris. 174. AZor tib 7. e. a 7. q. T. Fagus Hez de 4 prac. Eccles. lib. t. c. S. num. 32. 8e penes ipsum D.Thom. Ricard. Durand. Angelus, Sνlvester,Rosella, Caietanus,& Navarrus. Sed hi DD. non loquuntur nisi de ea si bus statim reserendis. Sie etiam me ei ato tenet Diana pari. IO. a. resol. s. in fine, FaguΠ-dra, & Baunius apud ipsum.
An paveres non habentes suscientem eibam pro unica refectione, reneanIuν Ieiunare ρREspondeo : Non teneri, qnia pia Mater Ecclesia non vult ad id, quod nimis onerosum est, suis praeceptis obligare. Sic D. Thiam. I. 1.qu.inione I 47. arat .A. ad in . din Ilione i . quast. 3. arr. 2. 'μα I. 4. aaea. Richardus Q . s. quastione Ex ex D. Thoma Durandus quast. io. Momnes Doctores, ex quibus quamplures refert Pas- qualigus decis 17 1. Qui omnes secus dicimi dicendum de pauperibus qui habent sussi eientem ei bum
244쪽
cibum M valeam remestionem, nam huiusmodi te
junare tenentur, cum praeceptum jejurui neminem excipiat.
eum illi nee quando, nee quantum volunt, nec hora competenti edere queant.
Sed clarios trespondeo : Praediaos pauperes esse 1 lagibus jejunii solutos, si revera cui regulariter comtingete soletὶ non colligant susscientem ei in pto
unica resectione, aut quantitatem pecuniae, qua sibi providere possint hora competenti de congrua sustentatione, secus alias. Sic D.Thom locas . Angles
vers. r. Palud. in .-is. q. . , . quantum ad a. . ubi addit: Non teneri quem mendicare, ut ieiunet, si sit eontra natales suos se indigne agi. Gerson . tartarem. in Do nisa r.in Quadragesima, evi. 416. ct 418. Grassis i. pari. deris lib. I. c p. 3s.
do similitet tantum habere non possunt de eleemosyna hora eomestionis . quod ad victum totius diei commodε suseiat , vel etiam quando ex praecedenti inedia debilitati ieiunium sinetre comm non pol sunt. Se ille.
An inen haset vinum aut quod adhibetur loco umi, teneatur ieiunare e gant Pasquali g. decisi s .n. s. per I xe verba:
Similitet qui non haberet vinum, aut quod solet Ioeo viiii adhibeti in regionibus, ubi adeli penuria vini,neque teneretur jejunare , quia eo i ubtracto subtrahitur magna res illatio , de quae plurimum roboris asserint. Unde subtracto etiam cibo, nimis complexio maceraretur, v jejunium fieret nimis onerosum. Ita ille. Sed nimius certe in hoe casis, sicut in aliis multis. Vnde, Respondeo tanquam ectium t Teneri, quia sine vino, aut sine eo quod loeci vini bibatur, potest quis habere sufficientem , & eongruentem reiectionem pro uno prandio t ergo sine vitiis, ant siniti potu hie tenebit ut jejunare. Adde, quod si haee doctrina Pasi qualigi ellet vera, revera exempti essent a ieiunio
omnes seth habitantes in montanis, de terris,ubi nec vinum habent, nec vites athuc cognoscimi, nec habent saeuitatem ad emendum illud , si fortE E loeis extraneis allatum ibi venditur. Ex defiictu ergo princi se vini non potest quis a jejunii legibus eximi. Si eme eitato tenet Diana p. to. tract. 12. resUM. 43. 'ct. 6. resol. 77. apud eum Carolus Bannius inrasin eas. 18 o. q. a. Bessius in Mun. t 1. 3. xit. It. S. . n m. 16.
M qai non habet nisi panem, fructas, o otira,
existimant praedictos e, bos inlitisicientes esse ad eoi gi m sustentationem. Sed haec Doctrina, loquendo generaliter, etiam videtur nimia. Vnde, Clarias respondeo dicendum: Teneri regulariter, Ee utplurimum loquendo, quia in quampluribns r stionibus tota resectio fit ex pane,fructibus, & oleriis bus, nec est alius cibus quo uti incolae possint: ergo cum resectione ex pane, fructibus,3c oleribus conis cta in quantitate uni prandio sufficienti, compari p test obligatio jejunii. Dixi autem, regi riter loque dis, quia sit hoc contingeret aliquibus Magnatibus. aut aliis,qui nimis delicate,& splendide iversorumque ei rum genere vesci assueverunt , non dubito, quod eximerentur a jejunio , cum illis tali modo. de pacta esset nimis onerosum. Et de. hoe GIu, derard contingenti loquitur Angles Ioc. et t. vi satetur ipsemet Pat quali g. decisa 8i Ac contat ex eius verbis. Hine etiam c ait) excusantur itinerantes, qui in parvulis oppidis sufficientem ei bum sibi non possunt comparare, δe licet panem, & fructus habeant, videtur cum huiusmodi victu non teneri ad ieiunium , quia viplurimi, in iis suffetentet nutriri non
possunt. Sie sc bene) Angles. Ubi in primis solum
loquit ut de itinerantibus. Seeundb de illis tant. qui ad victum duntaxat habent panem , de fructus, non etiam olera, ut addunt Leander, & Pasquali gus: non ergo illorum, sed nostram sententiam tenuit. Et eandemniet sequitur Ludovicus de S. Ioan. art. 7.DL d . . dub. s. 'pend. s. de hae quaest .agit Diana
pii .ctibus, ct huiusmodi erbis, teneatur re runare,si non habeas etiam alios cibos st
talis non habet congruum alimentum pro unica refectione , quia quamvis solitas sit uti lotam tali alimento, non tenetur tamen ob praeceptum jejunii sibi etiam subtrahere de tali et . eum non sit eo
Sed omninδ respondeo : Quia teneatur jejunare, si alias ex praedictis cibis commodam quantitatem providere ubi possit pro prandio. Quia omnis qui habet congruam , de sumcientem resectionem pro prandio, tenetur ad ieiunium: at se est, quod praediactus,qui suffici eutem quantitatem ex pane .anu , fruinctibus, Se huiusmodi habet pro prandio, habet cor gream resectionem: ergo tenetur ad jeinnivm.Minor probatur,quia ut aliqua dicitur,& aestimetur congrua
resectio, & sustentatio, non est necessiitium, quod in se sit opulerita, ex variis cibariis te serta . sed quod sit talis, quod respecti vh , hoe est respectu talis status personarum sit sussieiens, & eongrua. Vnde resectio, quae respectu Magnatum, aut nobilium vitorum, seu divitum non est sussiciens pro eis congrue alendis, potest esse suffieiens , de satis respectu nauperiam, de vulgarium personarum, eo qubd di vetus cibariis re guttaiter nutriamur. clarὶ eonstat,& colligitur
245쪽
iq4 De Observatione Iejuniorum.
etiam elarse, ex glosia Cibari a t. semis πιλε- deletinis ubi Meet, quod appellatione cibi Rusti eorum veniunt allia , ecpae, fabae , panis groia sis,At similia e per eontrarium velis , per cibi Nobi-bilium appellationem venian pulli, & huiusmodi delirati cibi. Tune ergo: Sed sie est, quod respectu illorum qui ex consuetudine solum pane, cum alliis, cepis, Aee. vescuntur, sussieientissima aestimatut Geuti aestimantiμὶ sustentatio, di resectio, si ex dictis eibis in debita quantitate fiat: ergo tune ad jeju
Confirmatis quia plus multδ maeerantur,& affiguntur divites , & Magnates, qui quotidie splendide epulantur,pet observationem ieiunii, quam pauperes isti, qui praenumeratis rudibus cibis utunia rur, ut experientia constat,& ideo illis amplior re se ciruncula conceditura Doctoribus, ut lupra di0. . q. 1 . est habitum : ergo si hoc non obstante divites ad ieiunia tenentur , meliori iure tenebuntur dicti pauperes, etiam ease quo solum dicta cibaria pro vi. cta habeant.. Secunia cingi matur, quia ex opposta sententia larε sequitur, quod maior pars hominu in,sine comparatione , ad ieiunia Ecclesiae nullo modo teneantur; eum perpauci praecipue his temporibus in sint qui aliis melioribus ea bis, quam praedictis utantur: athoe non est dicendum et ergo.
An qai non habet aliquam personam , quasibi
praepareι cibos ad eongruam sustenta/Ionem, teneatur adjejuniam presecti obe non eoxerit cibum. s aliquod eorum
dit, nocebit stomacho, ad quid tunc , inquito, cst illinctessaria resecti uneulah Nonne tune corpori mota xieti Minime sane. Sed potius certe nocebit. Est notum. Sine illa ergo poterit noctem transigere, S ce letias ad Matutinum iurgere. Rursus, ii portet in-tione officii semper ita inde prandere , iuinat aliquid per modum medicinae mane iuxta supra dicta q. a 3 3 &se ieiunet. Valeat ergo Pa ualigus cum suo potius specuiativo, & metaphrsico, quam practi ἀxabili,de morali casu. Dato tamen, quod dictus Religiosus non posset sne dicta resectiuncula jejunate, & simul non posset illam sumere congruo Lempore , sine notabili damno salutis, tune non teneretur
Decalog cap. 1. dub. . na. N PEquatig decis 2 7. Sed clarius respondeo : Non teneri quidem , s ita tenuis sit portio , ut eum illa serre jejunium famuli nequeant, nec habeant aliunde unde congrue prandere possint. Secus si alias. Quia in isto casu com parantur pauperibus, qui non habent congruam re sectionem , ut innuit Ludov.de Sacan. arr.7. . f. F. dub. 3. ARFend. .
vos Quari, excusantur, S penes illum Archidiacon. Sanch.tib. s.consi. e. i.dub. I s. n. 2.Trullenchtib. 3.in De l. e. .dub. .n. c. & Pasqualig deci 176. n. i. Quia huiusmodi eomparantur pauperibus , clim deficiat eis congrua refectio desectu eorum, qui eam Parent. ISed clarida respudeo i Non teneri quidem ad jejunium, easu quo non habeat aliquem, qui bi praeparet cibos. Be contingat id in locis,ubi non venduntur parati,aut si venduntur,nee ipse possit, nee habeat num ad emendum mittat, aut nesciat sibi parare ei- Dos,aut non possit ad id vaeare: secus alias.) Q ita innoc casu militat ratio pro prima opinione facta, Se id tandem vult Pasqualigus, ut colligitur ea n. 2.s' s.
An Religio qui nequit sumere congruo tempore refectiunco iam, teneasur Iemnare e gM PMquali g. σe.eit.η. . per liaee verba: Quid dirandum de Regulari, qui sine refectiuncula non porest jejunare.& mane ita tarde prandet, ut ii ra refectiunculae non eoxerit cibum,& si aliquid εο-
metae,noceat stomaclio, nee possit differre refectiunculam ultra tempus assignatum , tum quia elauditurre chorium , tum quia non haberet postea tempus sumciens ad dormiendum, cum noctu ad matutini insurgendum sit. Resp.enini , non teneri ad jejitnium; siquidem non potest habere eongruam sustentati nem, congrum modo,& congruo tempore ; dc proinde clim non possit j ijunaremis cum notabili dainno, non tenetur. Hucusqtie ille.
Sed eerte hie easus mihi dissicilis in praxi videtur. Si enim dictita Religiosus ita tarde praeidet, ut hora
An in praedicto easti teneantur Domini spossent,
Augere portionem famulis, ut ieiunare queant tAFstinant Angles loerit. per haee verba: Hi ne sis
muli, quibus tam tenuis portio statuta eli , ut jejunium ferre non possint, etiam sunt exempti, tenentur tamen Domini , si possunt,prandium augere. Sie ille, & ex illo Ludov.de S.I n. toc. cit. Sed probabilius respondeo : Non teneri, quia non te fientur ex Iustitia , clim ex hae non teneantur nisi ad id, in quo convenerunt; nec ex charitate,cum nsint constituti in aliqua neeessitate, nec ex alio capite: ergo. Sie Pasquali g. decU .a77. n. 3. & Vega I. si tu. c. 4. casu 16. per haec verba: Nota, que loquela dicho arriba, que esta obligado a proveerte de manteni mi emos necessarios, para que syui en , se ei itiende a a quellos que esta obligado aptoveerde mi da : Porque si lex da su racion quotidiana , y laisada, y concertada, eonio se harae en muchos Pala-ctos,por razon dei a uno, no esta obligado a auinen raria, porque no est, obligado a proveet de eomida
simpliciter,sno segun et pacto,y convencion hecha.J Sie ille. Et bene.
An conlaps teneantur jejunare quandojejuniam impedit, ne ii Meem I bi reddant
s. q. q. ε. ouantum ad i. dum haec ait: Non antem coniugati ex santur pro eo quod indigenualimento pro generatione, Dent . iuvenes proaug mcnto : quia diebus ieiuniorum non debent uti illis actibus
246쪽
actibus. Et quia suseit semel in anno impraegnare, Meum i Juniis adhue plus abundem semine, cauam 1 tneeeste. Ita ille. Sed ut quid rettum respongeo: Non teneri, quia praeceptum reddendi debitum, est praeceptum iustitiae, de natatale divinum: ergo anteponendum est praecepto ieiunii, quod est praeceptum humanum,
pertinens ad temperantiam. Sic Caiet.1n-w. U.Iduri. 3. infirmi. Armilla
iendo delato, ut jejunare possu
An uxor quae je,nii eama ita redditur mari. lenta, is debitu, ut minus iaceat mayiιο, teneaIμr jejunare eo Espondeo: Non teneri, quia tunc uxor pater L tui notabile damnum , ic incommodum , cum clath exponeretur periculo excidendi ab amore mari tali, in quo quies matrimonialis eonsistit. Sic Caiet. Armilla toeaeis. Sanchea loc. eis. n. l. ct til. s. consu. c. r. dub. t s. n. s. Anglesloc. cit. nt . . Fagunde a& Bonaei na, Navarr. de Si De.eit. Pasqual. decfalsi. N alii eommuniter. dc Molse tract. io Siel quens: si v xor propter lejunium essiceretur pallida, de deformis. & - illam eausam despiceretur a viro, aut esset raso incontinentiae vili, excusaretur a praeeepto ieiunii ex lege charitatis, & etiam quia mutuus coniugum amot est valde necessarius ad vitam eoniugalem quietὸ traducendam. Sic ille, ex Sane hea de matri dia . . n. ii .s x s.
An uxor exessetur a seianis ob viri praeeptam,s alias orirentur discordia, o rixa inseri ostRε spondeo: Excusari, quia praecepta positiva E
sequit ut Pal quai. d.eis agi. Qui benὸ eum communi notat, id esse intelligendum,modo id vir non praeipiat in eontemptum fidei, aut Ieiunii, quia tunc mors xst potius appetenda,quam jejuniuin frangendum.
QUAESTIO LIAn uxor in casa praedicto non solam post , sed
extam teneatur ad non jejunandum ob υἱ-
andam sandalum ρNEgant teneri Parid. in s. q.1Art. 1. Samcius infelictis, diff. s .n. 16. Quia in dicto caluscandalum niariti est seandalum Pharis in , quod ips,non uxori est imputa dum, quae jejunando
quia praeeipit Eeetes a. Sed probabilius sub distinctione respondeo: Ducendum, quod mulier in praedicto raso , Iieet possit
licite , non tamen tetieatur omittere jejunium obstandilum mariti, quando hie absque rationabili ea si vult uxorem non ieiunate. Quia tune scandalum mariti est ortum ex malitia ipsius. Si vel δ ex ration bili causa qualis est omnis illa, quae excusare potesta it iunio nolit malitus uxorem ac jurare, tunc ten bitur uxor non ieiunare ob vitandum scandalum m titi, quia tunc maritus rationabilitet volt, & mulier consequenter resistendo, irrationabiliter resistereti Sie Pas quali g. decisis . anum. .
A semina viro haeretico nupta eximatur a iei-nio, si vir prohibeat illi ieiunare e Espondeo: Eximi a jejunio, si vitandas disto
A dias , & rixas, & domus perturbationem. Hoetamen i litelligendum est, eatu quo vir haereti a
non prohibeat jejunia in eontemptum fidei, Religi nis, aut in Odium praeeepti ieiunii Eeelesiastici, sed ob alios fines , nempe quia incommodum, & det i- mentum sibi, de familiae suae putat ieiunia talia , ob
.verb. Iejumum, n. t 1. Pal quali gaiecis 18 . &ali penes ipsum.
ri exeusetura jejunis famina nubere volens, fi me e rejanio deperdat formam, O colorem ρAFfirmant absolutὶ Sanchra . . de Matrimi
quos citat, & sequitur Fagui deetib. i. cit. λSaneius in selectis, dif=.s . n. 13. Trullene huc. eis.
n. 11. dc Molfecit. Jum t 1. Io. c. 4. n. s. quiad perditio tarmae in ordine ad nubendum, censetur tabile damnum,quo taminente, non obligat Psaecertum ejuni I.
Sed elatias respondeo i Excusari quidem ab siluibus ieiuniis Ece esiae, sed non ab omnibus cnisi ortε eomplexio imminae sit tam delicata , ut 4 qu
cunque ieiunio notabiliter ossentatur formae speci stas. Ratio est . quia regulariter loquendo,unum, aut alterum ieiunium non potest raucara tistabile detrimentum formae: ergo ad v num, aut alterum t nebitur. Et idia viplurimam loquendo, tenebitur ieiunare in vigiliis, de unum, de alterum ieiunium in quatum temporibus . & bis, aut ter in sitsulis
hebdomadis Quadragesinae. sie Pasqualis desila SI
247쪽
i8 6 De Observatione Iej uniorUm.
An qui dabitas, compleveratne annum vigesitam uera m , teneatur ad jejunium tD Espondeo : Non teneri, dum sacta suffcienti
indiligentia dubius adhue est, an dictam aetate in compleverit. Quia in dubio melior est conditio pose sidciatis : at in hoc casu posscssio est pro libertate,
non pro praecepto iciunis, cum de eo dubitetur, an detur,vel non : ergo. sic Sanche et de 1 a1. 3 8.Sanctus in selectu, s. Pagund.
Di qui omnino est incertus, quem vitreum aetatuagat, leuentur 16unare pM Espondeo : Non teneti casu, quo sacta diligen-I tia possibili . ad Huc remaneat incet tus de sua aetate. Quia etiam in hoc casu possidet libertas. Sic Pasqualis. Ioc. cit. ms . ubi quaestioni praepositae per haec verba respondet: Resp. servandum esse quod moraliter possibile est. Vnde quadam morali aestinutione determinanda est aetas , habita rati ope eorum omnium ex quibus colligi potest;& s ipsi hoe Praestare non postiunt, debent se remittere jussicio prudentis viri, aut confessarii,si sit prudens,& tunc
cenebitur ieiunare quando iuxta moralem aestim tionem statuetur. esse completum annum vigesimum ptimum, antequam autem hoc statu tur, non tenebitur, nam nondum erit subjectum aptum ad
suscipiendam obligationem. Sie ille. ,
R Espondeo liberare. 'Imo ., quia senectus ipsa
infirmitas quaedam censetur , ut habetur in cap. Magna de vator at infirmitas liberat infirmum a i iunio : ergo & senectus senes. Secundo,quia in senibus eaIot naturalis est nimis debilis,de ideb si totus
cibus, quem natura eorum requirit pro die natura-Ii ab eis una vice sumeretu nimium obtunderetur, Ec gravaretur in eis naturalis calor.& non pollet cibum convenienter digerere : oportet ergo ut pluribus vicibus cibum sumant. Sie omnes Doctores i
Au detur determinata aetas senilis, qua lais aieiunio Ecclesia eo liberatur p
NEgant aliqui Doctores, eo nixi fimdamento,
quia videlicet non datur certus terminus aeta
tis, in quo senes sint debiles, eam saepius videamus dari senes sexagenarios lobustiores , quam multi quadragenarii ι ergo nec determinata debet dari s nilis aetas, qua quis , ieiunio liberetur. Habenda ergo iam est ratio roboris eorporis,& eomplexionis, dc iuxta uiam iudicio prudentis viti huius epi deterim natio remittenda. Sic Fagundea depracept. Eulas
lib. I .c.3.n. 9. citans pro se D. Antonin. 1 p. 3.7.vers. 7. Dis, Medi nam C. de seiunio, quast. De inqui ad iei vinia tenentur, col. 2. vers. Deinde Iembu Le- desina 2. 4. quast. 17.art. 3.col. 3. 9. Praterea de inu.
vium 2.16. rt. .vos De senibus. Sed ex his Doctoribus Graphius id non doeet, ut in se . Tandem his omnibus addo ego Azor. lib. s. 7. salias a T. q. .vbi fie ait: Dum senes firmo, ac valido corpore sunt, ieiunium servare debent: Vnde ea aetas feniis videlicet sullam excusationem non praeberinis adiit etiam aliqua senilis aetatis infirmitas. Ita ille.Nauar.
ches tib. ue de alios insta citandos. Sed probabilius respondeo : Dari determinatam aetatem senilem, qua senes a ieiunio omnint, eximanis tur. mia sicut datur aetas iuvenilis,quae eximit ad lescentes ab Ecclesiae ieiunio , iti debet dati aetas senilis , quae etiam liberet senes ab eodem ieiunio, quia eorumdem eadem est ratio , nempe defectionaturae, necessitas alimenti, dcc. Sic omnes Autho- res insci pro nostra sententia citandi.
An alas sexagenaria tiberet omnis, senes.
etiam fortes, o rebustos, a te ij Iege ρ
gant in primis, qui doeot aetatem septuage
iri. pauli, post principium. Sed ex his Docto tibus .in primis Gabries ta non docet pro se ab saltem ex propria sententia. Nam
inst. s. nbn t . q. 3.ari. i.notab. .se dicit: De senibus non est certa annorum quantita si sed eommuniter tenent Doctores,quod post Lxx aetatis annum non tenentur. Et paulo inseri ιι.Vςrum quia,ut dicit Th m. res naturales non euriunt semper eodem
modo, sed aliqui citius perveniunt ad finN aqgmenti, alij tardiius, suci modo senes alij citius inei piunt defieete , alij setilis, ided non praecisa sunt illi anni ad punctum attendendi, sed vel eitilis, vel taldias obligantat ad iudieiu boni viri. Ita illa Sylvest.
Item hanc sententiam non docet ex se sitieni, potitis illam , quam tetit limus in primo loco quae stione antecedenti, ait enim se loe.eit. Secundum : Iasenibus nullum tempus ab aliquo determinatum est, in quo ab obligatione ieiunii absolvantur unde iexcusari possunt eo modo, quo infimi, & debileta, de quibus est eadem ratio , seeundum Innocent. Astens ratione velli senectutis tantum non excusentur, si sunt ad ieiunium soties. Sie Sybvester: mal ergo illum citat Fagunde Σ ueenon Pasqualigus pro hac parte. Uerum est tamen pro illa citati a Sylvestro Richard. in .) Rursus nec Toletu id docet. Vnde male illum citat Fagundet, te Diana etiam ubi inse,, ait enini Tolet. n. s. non ix. sic: Similitet senes post sexagesimum annum secundam comunem senistentiam exeniantur,licet in hoc non sit regula certa, aliqui enim senilem eontrahunt debilitatem ante stragesimum, aliqui robusti sunt etiam post sexages mu s
248쪽
sinum . vvlmimi tamen sexagesimus annus exiseusat. Ita Toletu3. Negant deinde alii dotentes , quod licet aetas se-' kagenaria excuset senem ut plurimum a lege j jumi, hoe tamen non ita sit absolutE . te generalitet verum, quod omnes excuset; sed soli, in senes debiles, non vero eos qui sunt sortes , & robusti. Ita spenes
tib. D eVI. Sed ex his Doctoribus in primis Navat. non est pro hae sententia ,sefi pro illa, quam primo loco citavimusq.antecedenti, ait enim sic: Haec eadem etiam eximit lenes sexagenarios, secundum communem alia.
cet Thom. nihil de hoc dicat. & meri id, qui aut ibi ait Caiet. ὶ alii aliis .itias fiunt ad id impotentes, &ided arbitrio prudentis,aut superioris id reli nequeti dom est. Sic ille. Rursus Armilla non est pro hac pam te, sed pro nostra , ut statim dicam. Bonacina autem docet, septuagenarios ex uari absoluth a lege jejunii, sexageturios verbminime, si sunt robuiti : Vnde hic Authot cum Gabriele,& aliis Doctoribus telatis pro primo dieendi modo omnino sentit. Sed probabilius respondeo : Dicendum, quod aetas sexagenaria omnino, I absolute Iiberet omnes senes, etiam sortes, S robustos 1 lege jejunii. inita sexagenatia est aetas ex se senilis r at lieeli. q od aetas lenilis excusat in omnium opinionea lege ieiunii di ergo aetas sexagenaria omnes senes, etiam fortes a j elimio liberat. Maior probatur Tuin quia ut aiunt Caietan. N Ualentia citati J dies an norum nostrorum leptuaginta sunt anni , ut inquit David ergo is qui jam est sexagenarius, pro-pε litteritum est , ac prolude vere lenex t sexagenaria aetas ergo. senilis ex se aetas est. Tum etiam,quia Indicta aetate natura hominis, quantumvis robusti,ineipit languescere . eo quδs ealor naturalix incipiat debilitari, & spiritus minui. vi experientia conflat,& docet Galen lib. s .de sanit te tu uda e ergo. Sic Saverb. Itiumum, mi . 9. per haee veri a : Excusat a /e-3umo etM.minor anno vigesimo poma , vel, maior sexa 3 Haec sinit verba Sa , non ea , quae refert Pa-i s dea. Liees eadem in sententia. Sanchet tisi . 'ematrim. ἁGF. y I. m. t . re lib. S. σψt. loc.cι .n. 7.&penes illum nonnulli Docti. recentiore ' Angles in florib- qivis. 9. de jejunio. dig. 6. cones. Vnica, pos mi sit o.Llamo Method. R. s. ε. Lo. v b ait. Pium v. anno. is o. de hoc interrogatum , ita viva
voce respondisse: Eleerte satis iuste , addit Liamas, nam eum infirmitas a jejunio liberet, & senectus infirmitas magnavit, i md infirmitatum congeries, gela rabilis morbus, ut optime Cauet. in sum. υιrb.
Iejun. satis nommodἡ annus sexagesmns ιaxatur,ut qui medius, hisce praecipue temporibus debilissimis, quibus vix ad talem aetatem pervenitur, ne dicam robuste ad ieiunandum vinitur, &c. Sic ipse, & benE. Armilla loe .rita . s. sic dicens: Ex impotentia excusa puerovnsque ad xi. annum completum, senes, v sexagenarios, alios, qui non homunt. Molfesius
Pasqnalig.deras 1 ff. qui decis λ additi quoaut quis liberetur a ieiunio, lucticiat aniliis sexagesi
mus inceptus, quod ante dixere Sanchez lib. s. conss.dub. . num 6. Sanctus iis selectis, dii P. y q. num. io. AeTrulle b lib. 3.eis.dus. . n. s. Tenent etiam nostram sententiam Leander de Muscia tu ex cat. Roguia Franciscane, e. a. seup. 3. Regula. l. 1. . II. Machado lib. 2. P. . Ira 1.3. docum. s. n. . D. Didaeus Narbona anno Go. mim. . ct I. Sc δ ij penes ipsum. Ioan. Ventiqueet in sum. ρI. G. q. M. ita dicens: Percimas verda dero es, que en Ilegando a los sesenta anus
de edad . a unque tenga et hombre sue Zas, y tengagran salud , que de ningum mano esta obligado ai
An ethran aias minor anno sexagesima exessera aliquos viros auge jejurui e
AFfirmarunt quidam, qnos tacito nomine refert
Angelus verb. Iejκmum, n. id centes . statim post annum quinquagesimumquintum expletum legibus jejuniornm senes solutos esse. Hanc sentemtiam reserunt, nec improbant Azorg. . ori de victo- rellus in Notu, c. . tib. 6. Toleti. Sed oppositum omninδ , loquendo tant lim de viris, respondeo,& dico ego, quod universaliter,& ore se loquendo , ntilla aetas anno sexagesimo minor exiscuset viros a jejanii legibus , quia nulla aetas minor sexagenaria ex te , de per se reddit hominem senem, ut docent Author ex omnes , quos supra citavimus. Nolantet autem dixi. I Desiliter .ct perse loquendo.
Quia non potest negari, posse aliquos liberari a legibus ieiuniorum ante sex gesimum, imis de quin qu gesimum annom, eo quod in aliqnibus aliquot annis ante pluribus,vel paucioribus incipiat seneetiis, undes tune ineipiunt liberari lege jejuniorum. Vt autem Vcognoscatur quando incipiat senems, attendendum est, qnando vites, te robur naturale incipiat decrescere, quod Deile colligi potest ex quod natura, becomplexio non potest amplius reustere iis, quibus re siste Dat, nec ea praestare . quie antea praestabat ἔ tunc enim ii ei pit senectus liberans a jeliinio. Legantur Lessius tib .c.' a.dub.6.η. I II. Pasquali g.decisis
c P. I. rum. 2. dicens, 'ppolitum esse immob
249쪽
188 De Observatione Iejunior Um.
cap. 8 c t h. t i. te Sancho b.-nde malois . 3 2.n. 37. Q ramvis *4dat, quod sit probabile si cui Mive . noni tactice loquendo , quod Mininae quinquagenatiae 'a lege ieiuniorum eximantur. Pol quali g. 7. Sed certe probabiliter fatis, non solum speculative, sed Se practi e loquendo , respondeo : Quoa citius eximantur Renuriae a lege j 'iuiui quini viri,de ita diis centi: m nobis est,quod iret se, te universaliter loquem do Dei: .nae quinqiugenariae omnino liberae maneant. ab onere ieiuniorum. Ratio primi est, quia se minae ex natura sua sunt debilioris complexionis,quam um: ergo citius incipit in eis senetius, de deelinatio virtutis naturalis: ergo si citius ponitur in eis causa,quae eximit viros a lege ieiunii, citius quoque debet poni in eis ei in iis li rationis. Quod autem staminae citius senescant, elath docuit cum communi Quintilianus de lamat. , o 6. paulo ante finem, ibi : Lucr pares qu que annos ciuius fremina fenesit. iod vetb sceminae quinquagenariae ab hac aeta. te senescant, Je consequenter ab illa eximantur 1 lege jejnnii. constat Priano, quia ut bene. probat Ac
caerus Amon. Ripol. variar. resisti. Iuxu cap. 8ar. 272.
de Naibon, ubi infra , mulier quinquagenaria ae ludsenex dieituti ac vir sexagenarius : ted vir sexagenatius excusatur a jejunio : ergo de Remina quinqua- g naria. Secundo,quia Reminae decennio citius qua inviti persem senes eunt: at viri sexagenarii pei sectere putant ut senes: ergo tales debent reputati fama inae ciuinquagenariae. Maiorem late,& docte probat
quia foeminae, ut communis faterer lententia , post quinquagesimum annum nullo modo pollunt generare. Ob desectu in virtutis naturalis, ut late Nailbona 4 S.I.vur . ergo in irae aetate jam vere reputandae iniit tenes, & consequenter liberae a jejunio Ecclesiae. Sic Sanche et docet absolute t s. s. c. sit. c. p. t. --.6. Ita dicens : Et ideo famne quιnqua enariae de obligantur a ieiunio. Doctus D tilaeus Naiso
opinionem elle cci iram docet. Ea que elle satis probabilem apei te docet,& probat Pas quali g. bi siu-pra, iis vel bis: Itaque satis probabile existimo, quod
foeminae quinquagenariae libi rentur tib onere ieiunii. qiua ex natura sua sunt debiliolis complexionis, qria in viri , quod fatis experientia patet. Ita ille , de dilachad ex Sariclaea lib. 2. Pari. 4.tra t. um.y. 97.4. Ex quo constar, qtram improbabile remaneat dic num Laymanti .qno animiat hanc nostram letuentiam es Ib impr. b.ibilem, cum ex dictis consteti& i ,-tionibus satis probabilibus . in li mani itis. de Do- , ctoribus classicis elle munitam. Milibus novissimh ad-
. de Zarimn in tib 3. . heret. tit. 6. mio. de Pelli ZZariun an ira i .L AIO i.rhλ 6.u 2s .apud. Dianam p. 9. tr. F. set. 7 ubi ait, hanc sententiam tam tam 1 nis favorabilem se non audere taliquam improbabilem damnare menu tem verbolum baltimonis :id uest ira super iram muturis.
rauisa liginosi syn. 3.& probat : Quia praeceptui fRe 'ula taligat instat praecepti Ecclesias laci. Sed si e est , quod Religiosi sexagenarii, vel septuagenarii,aut senes debiles tu uxta diversas opiniones Iupra resatas non tenetitur id jejunia Ecelchae : eigo neque ad jejunia Regulae. Dictis Authoribus adde novissim E
Stat probi bili iis distinctius te spondeo: Obli- taxi quidem ex te . ratione promissumis pei petuae . seivationis Regulae, licet per accidc m duobligari possint rates ne nimiae senectutis, de debilitatis: in di
PH,na hujus responsionis pars probatur. Primo, quia promissio de observandis Regulae piaeceptu fuit voluntatia, & perpetua : ergo ad illa rosetuo observanda, qua adiu vires suppetunt, i xligio a tenentur. Secund., quia Religiosi pio sessi tenemur ad
jejunia Regulae, etiamsi tumores aetate sint anno vi desimoptimo , & licet ante hane aetatem non ten an
tur ad jejunia Ecelisae , ut supia c-muni est habitum:ergo simili modo,etiamsi Religiosi sexagenarii non teneamur ad ,ejunia Ecclesiae , tenebuntur ad ieiunia suae Regulae si alias vites habeant ratione volunt aliae suleeptionis, de promi inonis RegulV. Stau .i vero pars refrensionis constat: unia ratione senectutis, & debilitatis nimiae, iam est te ui tum subiectum ineapax obligationis a te Prominae, cum non possit sine gravi dAmno sustinere jejunii onus in dicto statu : ergo ad illiid portanduin non tenebitur Religiosus sexagenarius nullis debilis, nec ii militet Religiosa quinquageniaria, si jam vires non habeat. ' . Ex quibus iam eonstat ad senJamenta contraria. Ad fundamentum namque primae sententiae , dicendum est . solum probare primam partem nostrae tel-ponsio inc Et ad fundamentum secundae dicendum, non elle ex omni paste verum , quod piaecepta Regulae obligem ad instar omnino praecepit Ecclesiasti- ei, cum latione intentionis promitte tuis voluntati εpraecepta Regulae . cuius ob tuantia debet cile com- munis, strictiori vinculo haec ab plo rutant obici- vati. Quod amplius statim acclarabitur.
tam, teneatur adhue utunare post annum c.
renes Pa usi g. Sane her lib. . in Decal. a. Bonac. δι p.vit. de praec. Fccus punitis vlt .v. . in sine, Diaria i p. trea t. s. resol. . in fine, M. Lom.a. de iure in bat. Λιθ. t r. q.1- σε. ' . vlt.edit. quos ipse Paiq.sequitur decis 16o. At ex his . Diatombus Bonae. inrisara edit. nihil de hae quaestione agit, Nee nnina favet linie sementiae mag)s, quam contrariae, dum solum notet illain Sanchea t nere. hanc vero Layman statuti etiandom. A simae vero Laymantis. . Ti σι. Mores.t II 8. . e. 2. t. s. eo quδJ si votum emissum pro toto tempo-. re nae: irgo pro toto impore vitae debet eius obli- , gatio durare. Hnie sententiae favent satis Caiet. A n- gel. Sylvest. Navat.& alii penus SMκb Ioc cit. Le
250쪽
Sed elarius, de ci illinctius Respondeo: Non tenerite, uitare post annum iuxagesimum, nisi alias vovens exp:etae voluerit se obligare etiam in lenectute, quia in li evelatu ex se, S uat uia sua votum Obligaret, licet deobligare adhuc pollet ex alio e pite,nimirum i subiectum esset nimis debile, &e. pars Res pontionis probatur. inita vota particularia, & singularia, & praeeipue solum bonum particulare voventis respicientia, obligant iuxta mensuram praeceptorum ccc leuesticorum: at praeeeptum jejunii Eccletiastici non obligat quem post annum i exagesimiim : ergo me votum jejutrii. Sie Authores primae sententiae d bent lentire. Secunda verro Responsiorus eoustat ex dictis , quia votum ex natura sua obligat secundum in entionem voventis: ergo si intentio voventis Ie extendit expresse ad jejunandum etiam poli annum sexagesimum, etiam post hunc se extendet obligario vota ex natura sua, licet per accidens, ut dixi naus cessare possit obligatio ratione incapacitatis subiectiaei lustinendam talem obligationem.
An infirmi, se eonvalescenses ex sentura REi pondeo: Exeusari, quia hale est intentio Eceleia
An etiam insemitas contracta propria talpa excuset a jejunio ρREspondeo: Adhue exeusare, quia non est attenienda eausa qua infirmitas est contracta, sed solum ratio ptae sentis impotentiae, ob quam ieiunium 6 6 ' detrimento. Sic Maior,
An eapitis vertigines , stomaebi ventositates,
ast gentes membrorum tremores, aut nImra
debilitas causata a 1 uuio excusent quem a
D Espondeo i Exeusare, quia non censet velle L Eeelesiam ad jejunium eum tanto incommodo obligare, eum solum intendat per jejunium eastigare corpus, non reddere inhabile ad proprias sanctiones.
Sie Gabriel in disp. i 6. q. ι. notabili 4. vers. μ' mitis, Bona c. dc Pasquλligus..cu. AZor ima.tib. I. cap. IT. -st. . & FagundeEnum. 3 3. est. sie dicens: Hie tamen animadvertendum est , eum qui tam te nerae est complexionis , ut per inanitatem stomach istati in incidat aut in capitis dolor ni, aut in velli iis
nem, seu nocte calefieri, aut dormire non potest, non teneti se perlapio committere propter observa tionem jejunii. Sie ille, S Savchez lib. s.con l. c. . 4. num. Io. & penes illum Nauar. Anglus, realii docti iuniores.
An qui habent debile Τomaehum, ita ut tu
tu horis nequeant debitam eιιι quantιtatem
sumere, excusentur a jejunio e
o Espondeo: Excusati, quia in magnum detrimen. I tum verteretur jejunantistm. Quia sejunans aut se exponeret evidenti perieulo moi borum, cibo mulisto in comestione unica gravando stoi chum , aut se de laudaret necessario alimento ad commodam nutritionem. Sic Angles in foribuι,piast. 6.de jejunio, dis. Stropositione a.ρ mihι os . Sylvist. dc SancheE
Quod si hie inquiras id quod a me a quodam qua-stum fuit : an videlicet etiam excusentur a ieiunio, qui dentibus earent Respondeo : Non exeusati absolutὶ, & praeeis ratione desectus dentium ι polle tamen per acetiadent ratione defectus cibi apti ad se commode reficiendos. Prima pars huius responsionis patet. Quia ex eo praeci se, quod quis caret dentibus, non est censendus infirmus lias nee ullus senex esset 1 us, nec magna pars iuvenum, nec illi qui demes nondum habent, sani censendi essent, ut probat text. in Lexi dem de adititio edicto. Et ex Gomen in regula de instrm. νιsic.
ergo ex eo praecis E , quod quis careat dentibus, non eximitur a praecepto jejunii. lConfirmatur haec ratio, di pars. Nam ii qui dentibus carent, possunt optim habere congruemem es bum, de aptum pro vita refectione. N pro Uno prandio sumendo tergo si alia, sint sani,non est unde exem ntur a ieiunio. Antecedens probatur: quia possunt habere pro prandio panem delicatum , ova, suaves pisces, de huiusmodi tergo. Secunda vero pars nostrae responsionis probatur ex nuper dristis. Quia illi qui nequeunt hora prandii debitam cibi quantitatem lumere, vere excusantur a jejunio: at sic est quod qui dentibus carem , multo ἀties non possisnt de Di am,& congruentem cibi quan titatem lumere hora prandii : ergo tune vere excusi
buntur a jejunio. Minoi,in qua potest esse disticultas, sine distieultate probatu L .ia ex his, qui demibus caseiac plus, de satis non habent pro prandio sumendo, nisi cibos grossos, puta panem durum, pileatum sale conditum, Hispane ab ejo,cecial, congrao, Je huius. modi: at sic est , quod in isto rata nequeunt praesiti dentibus carentes sumere ex iis cibis illam quantitatem , quae sit susticiens ad eommode sufferendum jejuniunt: ergo in tali casu vere eximentur ab illo. ando autem in praxi possit quis dentibus carens hane nostram sententiam sequi, ipse videat, aut si non ,consulat Consessorem.
An infirmi teneantur ad jejunium, casu quo die-ι ,seu jejunium conducat infirmitati e
3 Espondeo: Non teneti,quia infirmitas per se po-I nit corpus in tali statu , ut indigeat sublevamen-