장음표시 사용
281쪽
enim omnibus, aliisque non paucis de elevatione filii Sullani ad dignitatem Atabekii exercitus conquerentibus et hoc minime reipublicae consuetudinibus consentaneum esse dicentibus, simul ac de verbis eorum certior factus esset Almalec-Alam ras,
filium suum ossicio Atabekii privavit et solitum stipendium iidem scilicet quod Centurionibus et
Chili archis L 1 o i J solvebatur illi assignavit. Emirum autem Yenbecum ad dignitatem Atabekii exercitus provexit; Emirum Khamhodamum- Alnastium, Venheci loco Armorum Praesectum constituit, et Emirum Janibecum-Atharbanium- Aldhaherium-Barhoukum, Khaslikodami loco, ubiculariis praeposuit. His ita constitutis, in variis rebus occupatus est
Almalec-Alashras fio a J; praemia dedit accepitque; haec jussit, illa vetuit; hos muneribus reipublicae praeposuit, illos de magistratibus dimovit; omnia enim ei prospere eveniebant, et domi militiaeque Deo maximo annuente) satis felicissimis utebatur. Disiligod by Cooste
282쪽
fi JTPSI Fati initor genus suum ab Alide filio L Abou Talebis et Fatim a filia Moham medis deducebant ν sed hujus fabulae paucis fidem faciebant. Κhaliphae Abassidete, qui inter Bagda-dienses, et Ommiadae qui inter IIispanos rerum summarum potiebantur, originem quam Fatimitae sibi ipsis vendicaverant, una voce oppugnabant.
Anno Hrirae 4oa ut refert Elmacinus in diploma promulgavit Cadrbillah, Abassida, contra Κhali-Phas AEgypti, in quo asieruit eos esse genere Di iana nos et religione Κhowaratios, i. e. discipulos Ebn Dissani, qui opinionum illarum inepti ili marum de amoribus solis atque lunae auctor fuit. Quantam vero fidem adhibebant Ommiadae nobilitati Fatimitarum, cernere licet acuta illa responsione Κhaliphae cujusdam Hispani quam commemoravit Soluthi. Cum Agiet enim Moezi filius huic Ommiadae per literas objecisset, quod titulum Κhaliphae, minime prosapiae ejus jure tribu endum, sibi arrogasset, haec pauca ei rescripsit
283쪽
fa J Formula loquendi Arabibus usitatist ima, cum de re aliqua ignorantiam stium profiteantur. 3J Primus Fati initarum qui regnavit in Africa, suit Abu-Moham med -O id allah-Alma hedi; irruptionem fecit Obeidallat, in istam provinciam sub anno Hejiae 298, et Aglibitis squos Abas idae, Africanis praefecerantὶ omnino superatis, totam Ahicani ncc non ci Siciliam in suam potestatem redegit. Obeidali alii in imperio successit filius ejus Abu-Alka sem-Moham med-Athaim: post eum regno potitus est filius ejus Almansur-Ismail ; et eo mortuo Almoeg ad solium evectus est. ΓιJ Κlialipharum Abassidarum fuit Almotata quadragesimus quartus. 3J Id est secta in Shii torum qui negabant Abu- hecrum. Omarum et Othmanum legitimos esse Ichaliphas) sequebatur: lianc religionem Persae hodie profitentur. 6J Idem sonabat Aklim id inter Farganos secundum scriptores Arabicos), ac Caesar inter Romanos et inter Persas Costoes. Ille vero Ahlim id, qui huic Dynastiae nomen tribuit, fuit AbubecrEbn Taji; summam auctoritatem per multos annos tenebat in AEgyptios Syrosque; mortem obiit A. H. 33 , et dominium suum filiis reliquit. ΙIi vero nomine tantum Imperatores erant, Omnia enim ad nutum Casuri Nigritie qui servus fuerat Dihil tred by Corale
284쪽
Aklimidi in revere dirigebantur. E vivis excessit Calar A. H. 338, et ob aetatem Alidis, Ahhmidi
nepotis, pueri undecim annorum, rerum administrationem exercebat Hliosan; sed irruente Jawharo, sortunae Fatimitarum omnia cesserunt et nomen et dominium Ahhmidorum funditus eversa
7J Dinarus ex auro conflatus erat et Methcal unum pendebat, olim valebat xx et subinde xxv Dirhemos. Dirhemorum autem, cum primo inscriptione Arabica signati sunt, scilicet A. H. 78 ut resert Elmacinus) genera erant tria; quorum primum, Dinarorum instar, unum Methcal pendebat; secundum semimethcal; et tertium Q ejusdem ponderis: imo postea quoque accepimus alium Dirhemum in usum fuisse Mostem is, qui Ah Methcalis pendebat. Primum igitur genus, valeret nostrorum nummorum subi pondo argentilia 6 a Solidos cuditur j oc. os. 8 V. d.; secun
quartum oc. os. S ;ἰ ae; et si medium ex his omnibus sumamus, Dirhemus ad 3'. d. rediret; et Dinarus ad Ios. 7ὰ d. In hoc calculo, auctoritate Camusii fretus, Methcal supposui aequale fuisse l. . του Dirhemi, quod erat pars duodecima Auhitae, et sesquid rachmam Atticam seu S. 6 granis 3 aequabat. 8J Ad id genus carminis, quod Arabici poeseos
magistri nominaverunt Expansum, sunt hi versus referendi. Carmen istud integrum octo
285쪽
narium, literas in se continet 48, quarum 28 sunt motae, reliquae quiescentes, i. e. e 28 syllabis metrum conflatum est j et pedes habet , seu Epitritum tertium a Cretico secutum, quater repetitos ; ut Vitae dies splendidus mutabilis turbidus Spes saepius decipit mortalium credulas. Versus autem hujusce generis, modo octonarii,
modo senarii ultimo pede, k fine utriusque hemistichii ablatoὶ usurpantur; Mensurae igitur senariae, pedes erunt l. li his repetiti, et sic eam representare possumus
Vitae dies splendidus mutabilis Spes saepius decipit mortalium. Per unam earum mutationum seu figurarum dictam Chabiam, quas versus Arabici subeunt, et sic a primo suo statu varie recedunt, mensura ista ', fit c di tb : ut Vitae dies splendidus serenus Spes saepius decipit caducas. Hujus carminis exemplum protulit Clericus in Prosod. Arab. P. 6o.
Eodem metro utitur Poeta noster, nisi quod pes Disitirso by Cooste
286쪽
primus hemistichii secundi quem Arabes Abiadaum vocant) syllabam suam primam per figuram Chabitam brevem habeat, i. e. Pro legatur. Mensura eius igitur ita se habebit ιVitae dies splendidus serenus Vtium fefellit genus caducum.
Si horum versuum scansio more Graecorum breviter exprimenda esset, dicerem carmen esse Expansum-Hexametrum-Chablatum, Abiadaum habens Chabriatum. Vereor ut recte reddiderim vocabulum Proprie denotat, chartam panno a am cui pretii nota inscripta est hic forsan referendum est ad illum libellum, quem imago infra commemorata, manu sua tenebat.
287쪽
muin,'' i. e. Dic nobis quisnam fuit Obeidallatiis proavus.' Si Arabicis scriptoribus Abu Alwahabo, Abubecro Balaniensi, aliisque non paucis, fides adhibenda sit, avus oheidali aliis erat Judaeus ignobilis qui artem claustrariam exercebat. Per prolem Heshami in versu nono, Khaliphae Abassidae sunt intelligendi, sic cognominabantur ab Hessiamo Moliam medis proavo, a quo originem suam duxe
Horum quoque versuum mentionem fecit auc
i. e. Angorum dissipatio, in Aioubitarum historia Cod. MS. L. i. 6. in Bib. Acad. Cantab. Sed in nonnullis locis paululum a nostro codice recedit, sic enim scribit ι
dis ' oti Pertinet hoc poema ad genus earminis Velox vocatum, et ad secundam ejus speciem, quae si more Arabum loquendi utar in in ultimis pedibus duorum hemistichiorum admittit figuras Cassam et Taiam, hac scilicet mensura bis repetita: e duobus igitur Epitritis tertiis, et uno Cretico constat, et hoc modo exprimi potest. Disiligod by Corale
288쪽
Vitae dies mutabilis splendidus Spes saepius mortalium decipit. Hoc metrum in primo hemistichio versus eius secundi accurate observatur, cujus haec est scansio ,ο- l l . t L sReliqui versus, per multarum confluentiam figurarum, ab hac norma paulisper deflectunt; eandem autem mensuram omnes servant, similiter ac versus Heroici Latinorum et Graecorum, qui inter infinitas illas varietates ex pedum dispositione, mensurae suae Dactylicae Hexametrae-Acate- lecticae nunquam obliviscuntur. Carminis Velocis mensura nativa conflata est e pedibus Q bis repetitis; seu e duobus Epitritis tertiis et uno Epitrito quarto, ut Vitae dies mutabiles serenati Spes saepius mortalium fefellerunt. At versus integri hujus generis nunquam in usum veniunt, ne liteia mota terminaretur pes
ultimus hemistichii secundi; sunt igitur modo senarii, modo dimidiati seu ternarii, et multis figuris
sunt obnoxii. Nostri poematis mensurae, exemplum habemus in Clerici Pros Arab. P. Io 6. . Eam vero dicerem este, Velocem -Hexametram- Taiatam-Cassatam. Disitirco by Corale
289쪽
o T IE. ii J in textu legitur, forma loquendi
qua utuntur Arabes cum locum aliquem ex aliis scriptoribus citaverint.
Ial Secundum Gulielmum Tyrium squi totam rem suse narravit in ecclesiam quidem diruit Hliacam, sed minime eam reaedificare curavit; illo autem mortuo, V Aldhaherus ad petitionem Imperatoris Constantinopolitani ecclesiam reaedi ficandi fidelibus concessit potestatem; sic ergo obtenta licentia, et sumptibus de imperiali aerario ministratis, eam reaedificaverunt anno ab incaris natione Domini Io 8, tricesimo vero septimo, postquam diruta fuerat.' Gul. Tyr. L. I.
13J Sic reddidi vocabulum utpote quod ad genus Malvarum nonnihil pertinet; his enim verbis inter alia) utitur Abdollataphi in eo deis scribendo;
cis ul Oa lxe MI Melout hita nomen habet regii mediet, et idem profecto est ac Malva hortensis vel Althea: ait AIastatili, tertiam speciem Malvae vidi, quae in JEgypto nuncupatur Meloukhita Ethiopica, et ab Iracensibus, Shoumnedaea, haec tum quoad virtutes, tum krmam, medium quasi locum tenet inter Meloukhi tam et Malvam, alimentum enim praebet hoc minus, illo majus.' Abdol. P. 8. Disiti od by Cooste
290쪽
Secundum Prosp. Alpinum, V Μelochia est herba blito persimilis, folia tamen angustiora, longiora, acutioraque. Semina sunt in maximo apud eos usu ad omnes affectus quibus semina Altheae conducere compertum est, nam Melochia facultate plane similis Altheae videtur. In cibis nihil est ipsa aegyptiis familiarius vel gratius: decoquunt enim in aqua vel jure carnium, ut nos betam elixare solemus.' Auctore Macrisio Cod. MS. Dd. H. 8. in Bib. Acad. Cantab. Aldhaher filius Hliacami, simul atque regno potitus est, has omnes institutiones Patris, penitus abolevit;
Cerevisium bibit atque Meloukhitam edit, nec non pisces omnigenas.'
i J Cubitus AEgyptius sui docent Danu ille
et Bailli in aequalis est a I unciis Gallicis; i. e. ao . Anglicanis; secundum Bruce Tra v. Vol. iii. p. 68o.ὶ Cubitus AEgyptius aequat I7ἰ unciarum
I iue J Quid sibi velit auctor noster per vocabulum nescio, sorsan scribi debet L, quod sonat manus Vbra, et tune palmum denotare potest. 16J Vix soret credibile, nisi testibus gravissimis
firmaretur, hunc Hliacamum tot criminibus et tanta dementia insignem, se in Deum evexisse et complures habuisse discipulos qui divinitatem ejus agnoscebant: imo tantum valuit error iste ridiculus impiusque, ut etiam hodie apud Drugos,