Iesuita sicarius hoc est apologia pro Iohanne Castello Parisiensi mortis supplicio affecto, et pro patribus, ac scholasticis Societatis Iesu olim Galiiæ regno exterminatis contra edictum Parlamenti olim Parisiis in illos latum; in 5. partes tributa.

발행: 1611년

분량: 501페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

18 p ARs II. Imodo iste Catholicus sit factus:cuius quidem totius rei uniuersa Gallia, quae haec videt omnia, nouit omnia, & tamen patitur, testis locupletissima eie polost.

Neque inpraeiudicium Excom

municationis. C A P. vis

ACCEDIT, quod Excommuniςatio tam de iure, quam de facto, illum perpetuis constrictum tenens, perpetuo effectum situm sortitur, ad priuadum scilicet eum regno suo cui Absolutio Sanct-Dionys1ana nihil aliud lucri attulit, quam ut deteriorςm eius faceret conditionem,ob sicrilegium ibi commissum, dc iniuriam illatam tam Missae sacrificio,& sacram ento Poenitentiae , quam authoritati Ecclesiae totius.

Et nihil hic iuuat dicere, Excommunicatio-

nem hominem non exuere fortunu, sed conuersatione duntaxat hominum, ut dicit Satyrus Menippeus Etenim iudex talis magi s cum vino Congruit,quum purum aut mixtum est, quam

ut de rebus ad religionem 'epuri, siue sophisticam spe chantibus, iudicaro velit ; qyandoquidem no idem sunt regnum & suprema potestas cum patrimonio,aut haereditate; neque cum posse uione priuata idem officium & mi

nisterium sacrum publicum, quo ius cuique suum

62쪽

suum tribuitur, leges diuinae & humanae cu- . stodiuntur, haeretes exstirpantur, Populus Scstatus ab oppressione defenduntur: ut qui de

ex ceremoniis cultus eorum ac iuramenti formula, quod pnestat,Deo, Ecclesiae 3c Populo, satis apparet, idque iuxta Scripturam ; quae Reges ministros regni Dei appellat ad iudicandis recte, re custodieniam legem iusitia. De quo equidem non tanquam de suo proprio, sed ut Pastores de grege sibi concredito, rationem aliquando reddent; quandoquidem,inquam, idem non est publicum tum ipirituale , tum temporale,cum eo,quod priuatum est & particulare. Praeterea, & error est , cogitare, dignitam Eectem in m. tes & dominiaRegum natur lia esse,& aliun- gra quatis a sede, quam muneris ratione, consideranda. σ1iquidem dicitur beneficium esse propter Officium; caussa etenim alia non est, cur tribu- ta,vectigalia & subsidia ipsis pedantur, quam quod honor,authoritas, obeatentia,& c terae praerogatius eis deserutur,&fidelitas iuratur, velut vicissim ad custodienda illa se obligant, cum ipsi,tum populus, qud contractus sit mutuus,&obliget squaliter: idcirco mirum non est, Ecclesiam, quae communis mater est, cui Reges de diuino Bbditi sunt iure,& qu amo ΕΠ 61 uere debescandala e via populi, quando absoluta E a. 17. utitur authoritate pro facto spiritualiu) subsidiari uin more, caussam suscipere etia Populi

63쪽

6o H P A. s Lx status, ad excludendum ab accetariare i lutiis, qui capax haud est principalis, quippς qua indignum se reddidit ipse, imo cui e Ga

metro aduersatur. qualis Ante omnes est haere

licus. Quod idem in muneribus et cclesiasticis fieri solet: & fieret certe etiam costra Papam ipsum, si casus incideret, ut habent Decreta. Vnde quoque maxima illa nata est aliunde equidem; quam in Varrone & Festo, Inque cuniculo & cellula Polypragmonis; quem diuitem laboratorem, aut improbum potius cliuitem,ubi Menippeus cusus est,indigitini. Accedit, quod priuare hominum commurnio ne quod lepidus ille Grammaticus, qui

syllabis bellum intulit, annos circa quinquaginta , per excommunicationem factum annuit J est nccessario priuare potestate regia: quum haec qualitas sit relativa, non absoluta, consistens essentialiter in conuersatione &habitudine cum hominibus, ut videlicet im7peret alius,alius obtemps rςt:honoretur alius, ali us ministret Qua de in v rati one sacrosansent Maiestates, ob thronum vi Jelicet personae publicae, non priuatά,quem occupant, quuprorsus sit illum,qui priuatus est gratia eiusdem gratiae in strumentum esse: & hue,qui maledictus est Deo, non ab hominibus, ad ministrare iustitiam, sicut in Scriptura dicitur. Adde,quod haec ipsa Scriptura,qvie Reges igines

honorara, & ex commu n rcatu m honorari proehibet,id sic explicat, quod excommunicatum esse,

64쪽

estEM creati aut recipi Regem , sint plane λι--- hoc est,res una constare haud valentes. Neq; insuper hoc supremum censurarum Nota.diquem eirclesiasticarum remedium est erga Principes m Re F ex-d: Reges, qui contra b cclesia conspirant, muta μην μmceiumn eris sui obliti,tam quoad poenam eorum pamti culare,utut iure illa eis de beatur, qua quoadg tegis Dei periculum, ut is in tuto collocetur,nac a lupis istiusmodi deuoretur: neq; accidat, quiod Saluianus quonda dixit, Vt hsinstrum s Iu ripisu ho=,uisub ruinasit tot tm ntandi.Quemad modum sana hocproprisi munus summi pastoi is est, vi autholitatis suae, &expressae potestatis, ei in terri s a Deo readitae, rasicere ou suaS, ct agnos 1ms, excludere vero lupos,&ab ovili propulsa- .inib impetum in eos facere. Hoc siquidemm tru videri neutiquam debet, & minus mirmquam si furiosis vita adimatur: sicut adimitur luam quano prquaricatis)ex authoritate publica, ne aliis noceat. qui quide casus specialis . , efficit,ut,quod alioqui pugnat cum natura,& , mandato Uei Ne occidas narurae & mandato' ' NI ei conforme reddatvmpartim quod furiosus' ivalis ampli us homo no est: partim quod mors ,' eius est necestaria,ut conseruetur vita aliis. innuunt hoc ipsum Theolosi , quum assem Poro ι Papaerunt, Papam potestatem habere supertempo insuter te mlta. ralia; si non directe, saltem in directe phoc est, is int Egeri .

in cassi,ut praeiudicet spiritualibus:& eonsilio

evitetur quum non habeat,quod curet quam

quomodo summi Priticipes, inter alios Gal-

65쪽

liae reges, temporalium ipsorum ratione , hoc. est,dominii particularis,& rerum mere diuisi'. . uminon exsuscitent dominum quempiam superiorem, ut dictum est capite Per veneram lem. Papam e tiam non magis, quam alium: atque ita alios iudices & leges, quam ordinarias Regni, ubi imperant haud agnoscant: per . quas quidem condemnationi obnoxii sunt, sperinde ut alii: & sic quidem in Gallia fieri notum est, adeo ut alio prouocare haud lice- 'at. Sic quum erimen quis commiserit laese. Maiestatis diuinae, quale crimen han esis est, in persona Principis, modo qui fuerit legiti- . - mus cimo & vstirpator violentus & ini ustus:J . tunc, si capacitatem personarum spectes, in. spiritualibus quidem,non specialibus.sed ge-; neralibus authoritas in eo inest, cui adminiri statio incumbit spiritualiu, ut temporalia ibi m oderetur,prolii beatque damnum inferri ei, quod est praecipuum, salus nimirum anima- lRet-st rum. Quod intelligatiu non de hoc tantum

m facto, sed de impetu etiam hostili, Sc laesa Mari

3. um ευ3L testate humanamon sine tamen quadam disse-Imissurim rentia. Etenim, Vt, iuxta primam instantiarnis recognitio pertinet ad Status, Vel Pares, qui, status reserunt:ita,hoc non constante messio, sue quὁd Congregatio eorum impediatur, aut celebrari nequeat, aut vis ei inferatur, Vitaecidit Blaesis, Anno I188. sive φ corrupti sint Pares,ut sceleii faueant,tunc ad eum adcurrere licet populo; qui, pater generalis quum sit, i

66쪽

ius Labet,deficientibus omnibus aliis, imo ad

id etiam tenetur tum procurandi omni ratione authoritatem suam, tum implorandi auxilia caeterorum Principum,quis ius insontibus,& iniuria affectis praestetur. Sed&quum utrique potestati, cum spirituali, tum temporali manus auxiliares mutuas praestare commune sit, quo utriusq; defectus 'suppleantur dc resarciantur, sicut sane certis casib us feti sole t,ut authoritas temporalis reformet spiritualem: hoc minus igitur in dubium reuocari debet potestas spiritualis super temporalentiquum mutui huius dcbiu respectu inaequalitas non possit no ibi magna elle: plane ut in officii mutui relatione patris erga filium,& filii erga patrem, inaequalitas perpetuo manet, quae e it, Vt pater in filium authoritatem obtineat paterna: filium aute erga patrem comitetur obedientia, & opitulatio filialis. Quod omnes , quotquot fuerunt, Imperatores lite agnouerunt, dum digne se Ecclesiae & Eccleliasticis reformandis interposuerunt: perinde atque filius patrem ex phrenesi laborantem tractat; quem utcunque vi tenet: id tamen quodam semper respectu, ad quem a natura obligatus est, factitare solet.

sensura temeraria Partimenti in Sorbonam; quoad hunc

o Articulum.

67쪽

ΡAvs II. C A P. V I. T Toc si probe considerasset, aut considera La re potuisset Partamentum,' quod hoc an

no IS92. Baccalaurci Theologiae cuiuidam thesis, ta 'iramalem oe temporalem in omnes Regespotestatem exercere, tantopere irritavit,

ut quadrimestre eum captiuum cum Praesidete uerent , cum scandalo deinde Collegium Sorbomitarum ingressi,thesin publice, ut antea bullas Papae Turonii , dilacerarent, alta

voce proclamantes, theseos authorem, temerarie O malitiose illam proposuise, veniam1pro inde a Rege petere debere,&c. Sane eis tam longis orationibus,tam prolixa rhetoricatione,&tant1 loquentiae demostratione in dicto Collegio, opus non fuisset, siquidem Negatiuam, quae tamen ipsis, si sano sensit accipiatur, nec

negata, nec impugnata fuerat, nec etiam cum

sensu eius, qui thesin proponebat, pugnauerat,probare velle ni:multo minus opus titisset ista tam feruida dc acerba inuectiva in Papa: siquidem praesti mendum ell, sensum Propositionis no poste esse alium, quam ut est communis Scholae sensus iuxta distinctionem superiorem, sanus nempe &verus et cum quo

quod pugnata resis est, atque dicitui. Hoc, inquam, sufficere eis debebat: perinde ut ad declaranda & interpretanda Decreta sita ipii Volunt,quando peccata sunt palpabi: ia. Et si maxime hoc non se incisiet,cousultiusq; fuisset, thesin suppressisse e tum alia obuia erant

inedia

68쪽

IL 6s, media rem transigendi placide, α sine strepitu sineq; carcere, & tam euidenti declaratio- γ l o i ne tyrannidis δc furiae politicae. Multo minsisl opus fuisset, tanto apparatu frequentem adso

l βςhol ni ingredi ad censiirandum temerarie

id, quod non intelligunt; aut malitiose, quod dillimulant.i Unde occasionem arripiunt in sultandi e illudedi Scholae,quam, a tam longo temporis spatio, merito reformidant, quae que Spinae instar in pede hactenus eos pupugit : quo pacto Babylonem in mediam Hieroselymam introducere, hoc est,confusionem in diastinctionis sede collocare non dubitat: quod est Idumaeos in Sione, puta homines sanguimnarios & terrae filios , in Contemplationum loco,& animantia i m munda,quae sciliam Vni gulam non habent, puta eos, qui nec possimi, l nec volunt distinguere, in loco sancto collocare I Vt qui non considerant, parietes ipsos c- ius loci, qui aures omni tempore habent, & '. Latinum intelliguntSermonem,utut tuc mu ti, Cithar Dauidis instar inter Babylonios,l fuerint, cum Pulpitoformidabili, quod loci Mundo terrorem incutit; infirmitatem debilium argumentorum, scopum neutiquam at tingentium,adeoque mastam inutilem totam l ipsorum obseruasse: quam disceptatione eo j quod dicant, habent,nempe mortem non OP

rum vel Umcum distim iso amputarer,velut no uacula Phocionis disputationes Demosthenis quondam amputavit. qui non nisi unum,

69쪽

Forma theseos reprehendi nequit:

Marc. IS.

6ώ PAR s i II petitam potius esse, quam ut nihil demordeatur, sub istoque timore titubetur. Neque excusatio inferri potest, quasi sensus theseos quidem bonus & sanus sit: non vero item terminii aut quasi simpliciter thesis sit proposita; quandoquidem semper tutius est, in materia propositiomun mediarum , quarum duo extrema vitiosa sunt, ad concipiendas dc exprimendas eas generatim , uti terminis eiusmodi , qui ad ex- premum minus viciosum adpropinquantaloninis autem abeunt a deteriori r non aliter quam Vt virtutes moralis propius ac cedunt ad unum , quam ad alterem Caetre

mum, &ad excessum quidem propiusuequam ad e; , seu vim effecti icem rivel utiliaberalitas propius accedit ad prodigalitatem, quam ad auaritiam. Quo sit , ut e duobus

erroribus alter sit, aiterere, Ecclesiam :habere omnem potestatem, tam iurectano , quamrniarectam , super temporatia, & alter i Eam neutram habere , 2 c. In quorum' medio propolitio vera est : & quum posterior de Flerior sit, affirmatalia erat magis propria ad declarandam hanc vetitatem mediam, &concipiendam propositionem, quam sit nemgatiua : quum affirmativa illa non magis rL-prehendi possit, quam illa S. Matthaei, &S. Marci, Latrones quι crucifixi erarint, cum

Iesse Christo , probris assecerunt eum. Vbi ge--neralis estilocutio: quum tamen id n Q ni mide utio

70쪽

de uno verum fuerit, sicut S.Lucas declarat. Accedit conditio temporis , quo hic error posterior grassatus per Galliam , quae Politicorum est haeresis, negatiuam amplerxantiurn, victoriam illi largiebatur, aut saltem indicabat , granum quodpiam linguae

subesse. Et S. Basilii regula nota est, Quanu ad Vatine. Im do de Haereticis agitur, eis ne Vnicum Iora concedendum, aut vel minimum punctum, quod in litteram influere possit, permittendum esse. Antiqua etiam regula in Ecclesia usitata est , Abltinendum esse verbis , &lingua Haereticoru, quantumvis veris, quum venenum illic latitet. Hinc ab acini etiam nucleo abstinebant NaZaraei. Et Moses prae Num.16. o cepit, ut a schismaticis abstineamus , adeo vi etiam nihil, quod ad eos pertineat, tangamus. quod idem lex Dei docet, quum vel extremo digito corpus mortuum tangere plC hibet,ne homo inquinatus & immundus redin

datur

Neque hoc aduersatur capiti Per veneru- bilem, &c. quod tantopere isti exaggerant. Nam , etianui ibi di ctum iit, Gallia Regem superiorem in temporalibus nullum agnosicere: tamen paulo post additur, E se certos ea : ista quibus Sapa inta temporatibus tanticet. Vnde quum casus dignior non sit , nec magis necessarius , quam', si imperet Haereti Cus , aut conetur imperare regno Cath lico, ut hic talis excludatur ac deturbetur, E a

SEARCH

MENU NAVIGATION