장음표시 사용
71쪽
defende te authorisatem Papς,1st o sens tantum profecto abstst, Vt contrarietas inlit De-vreto, V t potius, qui illud allegant hoc casu,id penitus subuertans. -i Accedunt his omnibus exempla de autholitate Paparum, velut sacerdotum veteris le-ὐ N i, si ,Vt Samuelis; qua I autem ; Azariae, qui Ozaam 1, & Ioiadae, qui Athaliam, Principes de , postierunt. . Polleris temporibus, inter Christianos, Leo Iconomachus priuatus iiiit posse 1lione, quam os tinebat in Italia a Gregorio, . 9 I. GTarci priuati fuerunt Imperio Orientali, iquod translatum fuit ad Gallos &Gennanos, a Leone III. Henricus IV. depositus fest a Paschali II. Otho i V. ab Ilinocentio I H. ridericus II. ab innocentio IV. in Concilio Lugdunensi: Ludovicus Bauarus, qui se
Ludo lucu IV. nominabat, a Iohanne XXII., quam sententiam exsecuti sunt Clemens V I dc alii. Quae omnia iuxta excommunIcationem simi facta, S minora ob crimina ,' quamosint hodierna; per quam quit ab Eccles a am- . putati fuerint,suerunteca Statu amputati. Idem acciditin Gallia,& alibi, ut docet ex m-pliini Childerici ultimi, ex Clodoti eoru stir-- 4 Pe, quem Zacharias deposbitr& Lu-doici otiosi, dc ali
72쪽
Jdem Boinrbonis non potest se desitan.
lippus i. Philippus 1 I. SI alii, etiam ex tra Galliam, uti Theodosius Imper. qeii licet excommunicati, titulum tamen suum non a- mi serunt; tum respondetur, Si illum no ami serunt ; ergo neque condemnati fuerunt; &deinde peccata fuerunt imparia, tum quoad numerum, tum quoad subitantiam. Comparatio quadoquidem nulla est inter peccatum Vnum, ex infirmitate perpetratum, ut fuerunt peccata Principum commemoratorum;&inter peccata infinita omn tum generum ac temporum, Ut sunt huiusce hodierni, Quemadmodum neq; comparatio est inter peccatum Vnum morale , in quo fides non desinit esse, quae licet mortua sit, ut loquitur S.Iacobu&, non tamen nulla est; dc inter haeresin, quae fibdui radicem prorsiis abscindit, adeoque fidei nihil habet. neque etiam inter membrum Surci tun &aegrum, medicinae ramen capax,Etihm. ter membrum siccum S aridum, in quo nec spiritus inest, nec vita. i
73쪽
Vnde per eonsequens & excommunicati nes differunt: quandoquidem quae ob pecca tu orate infligitur excommunicatio, haec excommunicato esse solet medicina qusdam, & vinculu, eum in officio constringendi: quae functione qui de ordinaria,sed non propterea vita eum priuat: quaeque vigorem fidei, & nanes animet facultates in eo iterum exsuscitat per conscientiae stimulos, & calamitatum , in quas adductus erat,considerationem, vἰ ad se redeat, & poenitentiae vers fructus edat.Quod claristi me apparet in supra commemoratis
liae Regibus. Econtratio, excommunicatio, quae ob haeresin ii rogatur, remedium potius est Ecclesiae , quam excommunicato : quo membrum non solum mortuum, sed & putridum , atque veneno infectum, ut aliis ne Ex ommunia noceat, praecidatur. A c proinde Regia po-
Gi.Ei,h- xς R. in primo excommunicatorum genere
ius regiam. haud moritur neque etiam Censura illos ea priuat: θ verum moritur in ultimo, etiam si antea Iste rex legitimus fuisset: quandoquidem illa in subiecto plane mortuo, in quo nec vitae germen inest, inesse nequit; quae vita nequit esse nisi per fidem , cum qua haeresis rei nihil habet ., neque etiam fides Christianapotest esse, nisi in eo, qui manet in E elesia. Quod per Oziae, Regis ludae, lepram figuratum quondam fuit: qui quum rex es sit legitimus, totus ea dignitate suit priuaturi
74쪽
p AyR s d. II. Pr& tanto quidem rigore iudicii diuini: vi pro
reuerentia , quae ei habebatur , concedendi apsi domum separaram intra Vrbem, ne extra
eam collocaretur sicut alii leprosiθ Deus ob sti uxerit os Prophetis, tantisper dum leprosus ille superuixit. Et post obitum duntaxat eius Esaias iterum visit olles suas habere coepit: visus e S.Chrysostomus in Homitiis suis super Σμ6 Esaiam declarat. Quod euidenti argumenta est, iuxta S. Patrum iu totius antiquitatis interpretationem , Principem haereticum non solum iure regiae potestatis excidere: Sed ad aliorum etiam pedes necellario proiectandu, utq; haereticum castigandum, esse et proindeq; inter eos , qui patrocinium illius suscipiunt, Prophetas veros haud esse. Praeterea differunt excommunicatio regia potestate posterior , quales fuerunt Regum 61pra dictorum, & anterior siue praecedens, qualis est haec hodierna. Nam etiamsi poste- rior titulo iam acquisito, & sine controuersia ac ipso actu gesto, haud priuat; veru in actione ad tempus duntaxat suspendii, tantisper dum Ecclesiae obedientia ptae fetur, velut accidit sub Philippo Augusto, cuius excommunicatione durante dici solebat, Tegmqnte Christo,
3c non, Phiappo: eadem tamen cum anterio
re,& quae Regiam potestato praecedit,ratio noest,& nominatim, quando clausul apriuationis & exclusionis in censura comprehensa est, quoniam illa impedit, quo minus titulus ac
75쪽
72 PAR s II. cedat, transferens illum ad excommunicatu, quum primum exciderit successio,ad quetrendum subiectum aliud idoneum, in quo resideat, manente altero priuato, non solum quo- adactum, sed etiam quoadhabstum, quum perinde se habeat, ut matrimonii impedimentu, per cognatione exfornication aut aliter. quod impedimentum etsi contractum non dirimit siquidem tunc non nisi cohabitationem impedit j saltem impedit contrahendum, vitandi incestus&coniunctionis illicitae ergo. Et ultra si procedatur, efficit illa matrimonium irritu, au t nullum. A tqui certum est, in illo, de quo quaeritur, excommunicationem praecedere. tempus p Ore statis regiae, cum elausula expressa exclusio nis de priuationis omnis iuris Principatus ac Regni,nominatim vero Galliarum,quq talem Istum agnosci sub excommunicationis pinna prohibet,ne non cum temporis praescriptiomne, ter quaterve repetita, quandoquidem annus integer sufficit praescriptioni iuris, etiam , in illis, qui Reges iam sunt. Testis est Henricus de Alberi, Nauarrorum rex, pater Iohan- nis de Albert, auus huius, ex matris latere,qui regno fuit priuatus; ideo, quod intra anni spatium obedientiam non praestiterat. E contrario Henricus IV. Imp. annos ante quingentos& amplius, ut excommunicationis suae annuante uerteret, asperrim hyeme, & extremo
vitae discrimine, ima cum humilitate, ad Papa
76쪽
: dicta fuit Anno 1383. ad 9. diem Septembr.&mors Henrici III. a qua successio praetexitur, accidit Anno I38 9. ad 2. diem August. Quod efficit, ut priuilegiorum pr tensorum Vanitas, in gratiam Regum & Regni Galliae, locu hic non habeat: ille siquide Galliae rex tunc non
Denique particularitas specialis , inserta Censurae exclus ιολω, prauaraonis, ta inhabilita-L tionis, tam pro ipse, quam pro haereobb' tam , t perpetuum ac sempiternum, 'uae quidEm pr ter superiores rationes,apud alios locum non ha
buit, satis superque docet,in exemplis Galliae Regum nihil inesse,quod Isti patrocinari p osisti
E RVM quod magis notatu dignum est, si
V maxime Iste absolutus esset, & ab eo qui dem ; qui solus absoluere potest: neq; tamen adhuc Rex esset,aliter, quam nunc est, Videlii 'cet de facto:&neutiquam de iure.
77쪽
I.Nam primo, talis attributio aut restitutibiuris no est de n tura & essentia ab tautionis: M per conseques,non necessarid inde pendet: iquum non eadem sit ratio restituendi in absoluendo, quq est destituendi in condemnando et quemadmodum non eadem facilitas est reaedificandi, quae est destritendi: ne C recuperandi, quae amittendi. Praeterea res non caret exemplo, reconciliatos non ad muner1 sua remissos esse: uti nec etiam Vice verSa.
I l.Secundo,quu quaeritur de dignitate alia qua temporali, hoc non simpliciter a clauium ivirtute pendet et quemadmodum nec vereri oportet, Agentes illius hoc requirere, vel etiam acceptare, si maxime eis offeratur,2 nqMaximae politicae vis inferatur, quae ullo aliquo sensu Papam hic non agnoscendum esse docet t neque Ecclesiae & Canonibus Comciliorum, qui omni principatus & regni iure
haereticos priuant, quicqua deserre videantur.
III. A cedit tertio,* quum Iste condemna- tus lit, non solum qb Ecclesi , sed etiam a Sta
tibus, si maxime Papa condemnationem CC-
clesiasticam tollerς possit, non tamqn potest ciuile:quemadmodu etiam n si constat, Abso- utione Ecclesiae eximere Criminale a poen ι, lcui illum lex & magistratus ciuilis adgicunt. IU. Etiam, quando id,quoad conscientia, ipugnaret cum effectu absolutionis. quod esse inequit, nisi ut partibus offensis fatisfiat. Hoc quum nequeat aliter esse , quam ut de Stata
78쪽
deturbetur is, qui omnis gςnera crimina laesae Maiestatis perpetrauit, fiuillus istiusnodiab- solutionis cum dignirate regia foret prorsus
i V. Quinto, quum, ut luce meridiana clarius est, lite impoenitens, haereticus & adulteresse pergatriego quidem non Video,cur vel ab in Sum. Misolui,vel saltem verba de absolutione eius fieri debeant: nili ad cassim deuenire velimus, Ῥμ ' Ω quem Doctores no omiserunt,& cuius exempla exstant, impcenitente nempe absolutum
fuille, dc illum,cuius hypocrisis nota est:qua do scilicet id rei te ruit publicae , &ut maiusi malum evitetur: quemadmodum hic quidem allegant, verendum esse, ne schisma exotia- tur,&distractio Regni a sancta sede; quod vel unum hic cum specie apparentiori obiicere possint. . t nihil est aliud, quam redimere velis vexationem, ut loquuntur Theologi, & non in ipso solidi quidda operari, nisi ut iudicio Dei 'relinquatur,disciplina priuetur,& sanguis super caput eius mittatur: cuius experientia ini Ario, & Georgio, Bohemorum Rege, mani t fel aest: cuius utriusq; absolutio, eundem in modum concessa, aliud nihil attulit, quam mortem terribilem&horrendam , quae frui bono illo ipsis non permisit, quo erant indi- gni, & quod cu simulatione & insolentia fia- i . gitabant. Imo argumento hoc foret oppreΩt sionis Ecclesiae euidentissimae: quam livi abripere Iste velit, non plus iuris aut pranudicii
79쪽
pro regia potestate obtinere queat, quam ob tinuit Esauo septies repetita adoratio fratrigIacobii aut quam obtineret praedoni, absolustrio vi exorta, ad efficiendum eum iustium polia sessorem eius, quod eripuisset alteri. V I. Adhuc maioris mometi est illud quod quum no possit esse rex iure, nisi aut per conari probationem dc corroborationem iuris eius p tensi, quod est desiiccesiiQne, alaz peracquisitionem iuris noui, ob amissionem & a 'les nullationem primi: tunc neutrum absoluti - nis vi, esse potest. l uxta primm obstan t leges omneS, cum Canonicae, tum ciuiles, quae haedi reticos,multis magis relapsos, ab omni principatus iuro excitissimi. Et nominatim exstant,neum iudicia lata cum ab Ecclesia, tum a Sita tibus,ut quidem hςc expressissima verba testa- 'tur, Condemnatum esse, ut hostem iuratum Ecclesia, Regis oe Status, ut reum crem ab Lyae δώ- restatu diuinae re humanae in primo capite, ct de claratum inhabilem Adsuccedendum regno Valliae, priuatum tum iesum, tum haereris elim, omnιμ cessionis iure. quod tantundena valet ac Priva- itum esse non actu solum, ut alios Reges ted e- ltiam habitu; adeo ut subterfugere ipse nullo modo queat: quibus Uccletia addit verba In
perpetuum: ut quae iudicauerit hinunquam tu- l
factitare , i iuxta regulam superiorem. Quae verba omnia quum tantundem Valeant, qua- tugri ia tali Mimam commvncm sonanti idcirco
80쪽
R A RIst Id. 7 cisco necessarium est, huc ea effectum prodii- .cere. Breuiter, omnia lita verba prorsus sub xueremus, si in preteiudiciorum istorum omni- .uim comprobare vellemus, Regem fuisse iure.
i Quod si dicamus,sine offensione legu, qu
.ellectum sitium sortitae sint, absolutione illum inius anuisiim restituiste t tum hic minus apparentiς erit: quoniam ius amissium per crime, ellentialiter non redit, nisi per absolutionem. criminis. Verum res si int separatae,& actiones differetes , etiam in rebus spiritualibus, &pu-aὰ ecclesiasticis: vi in Simoniaco apparet: cui . ab1olutio concessa non potest firmare prouidionem illicita, nec legitimum eum postesibreuessicere: sed iure opus est novo, iuxta Cano- .nici ciuilis iuris regulam, Illud, quodiniti)i non μυ ti m iure, nequeposse redire tempore. i Quod si eb progrediamur, Ut omnem hu D .inum
manam legem transiliamus: tum ipsa lex na- 6. reg. 18oedae turalis restiterata perquam &iuxta qua,quum
1us illi ademptum est, locum hic habebit Maxima phylica, a priuatione ad habitum non' regressus. quum eadem proportio sit ad ius il- ud semel amissum,quae est amisit semel visiis, aut membri amputati vel mortui, quod redire nequit,ni si gratia mere supernaturali Min natura haud fundata. Argumentum quahdor quidem pro natura hic fallere nequit, si fun-- damemum iuris amisi im sit, tuininecesiario. 1etiam ius ipsum perire., Atqui fundamentum M imis de Regia patellate in eo periisse ῖ id mi-