Septimii Mariae Vecchiotti *tractatus canonicus de matrimonio ex opere cardinalis Ioannis Soglia excerptus et ad usum parochorum et confessariorum accomodatus additis appendicibus de impedimenti civilibus matrimonii de formulis supplicum precum ac de

발행: 1868년

분량: 563페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

126 CAPUT II.

ex contrahentibus, vivente altero , matrimonium ineat, aut quam primum initurus sit, matrimonium conscientiae manifestare oportere certum exploratumque est. Itemque si coniuges secum habitent, aut adeo familiariter versentur , ut scandalum in vulgus ortum sit, atque ab Episcopo moniti non studeant ita caute se gerere, ut quaelibet mali consortii suspicio adimatur, videtur ad scandalum avertendum , dum privatae admonitiones non profuerunt, Episcopus posse, imo debere matrimonium ipsum evulgare. Nemo etiam dubitat, quinsilii possint matrimonium prodere, quando ex. gr. liaereditatis ipsis testamento delatae sub conditione, si legitimi sint, aut alii cuiuscumque iuris

aut utilitatis certam iacturam Iacturi essent. An vero matrimonium prodendum sit, quando aliter non filii, sed extraneae personae iactura et damno assicerentur, controversia est. Huius rei exemplum sit: vir usum fructum bonorum suorum legavit uxori sub conditione, nisi ad secundas nuptias transiverit: Mulier vero clam matrimonium conscientiae inivit, ut legatis biiuis sine molestia frui posset. Quaeritur itaque, an attestationem initi matrimonii Episcopus tradere debeat haeredibus, qui aliquid de matrimonii ipsius celebratione suspicantur, ut eo pacto adversus mulierem agere valeant, quae conditionem testatoris non observavit. Hanc quaestionem agunt Caietanus in sum. verbo

poena, Diana in Editione coordinata tom. VI, tract. 8, resol. 64, aliique. At vero obligatio secreti custodiendi in gratiam coniugum inducta est. Durat igitur haec obligatio, quoad coniuges ipsi vivant. Itaque iis mortuis matrimonium evulgandum est, ut constet filios ex

132쪽

DE NATURA MATRIMONII 127

legitimis nuptiis procreatos , eisque integra esse iura omnia, quae legitimis filiis conveniunt. Huc praecipue respexit Pontifex dum adeo sollicite iussit, ut duo libri servarentur, in quibus et matrimonia conscientiae, et proles inde suscepta fideliter describerentur.

133쪽

De impedimentis impedientibus.

Duo sunt matrimonii impedimentorum genera, alia quae matrimonium contrahendum impediunt, et simpliciter prohibentia, seu impedientia dicuntur. alia vero, quae dirimunt matrimonium, et dirimentia vocantur. Primi generis impedimenta illicitum dumtaxat, secundi autem generis et illicitum et nullum emiciunt matrimonium. Appellantur dirimentia haec secundi generis impedimenta, non qu0d matrimonium iam contractum dirimant, sed quia dirimunt matrimonium attentatum, seu efficiunt, ne matrimonium valide contrahatur. Satis ampla est haec tractatio, et cognitu valde necessaria. Primum autem de impedimentis impedientibus , deinde de impedimentis dirimentibus sustori calamo 2gemus. Iam vero impedimenta impedientia olim quidem

plura suerunt, nunc autem quatuor tantum strictiori sensu accepta, ac separatim exponenda obtinent his versiculis comprehensa , videlicet:

Sacratum tempus, vetitum, sponsalia, Volum impediunt fieri, permittunt laeta teneri. Di Illi hy Corale

134쪽

DE IMPEDIMENTIS MATRIMONII

De tempore saerato.

Sacratum, seu serialum tempus illud est, quo iuxta praesentem Ecclesiae disciplinam non quidem matrimonium, sed eius solemnitas ab Ecclesia prohibetur . et Ab adventu D. N. I. C. usque ad diem Epiphaniae, et a seria quarta Cinerum usque ad 0ctavam Paschae inclusive antiquas solemnium nuptiarum prohibitiones diligenter ab omnibus observari S. Synodus praecipit, a ita Trident. sess. XXIV, cap. 10 de Resorm. Malr. Veteres diebus pluribus, hoc est a Septuagesima usque ad Pascha, a seria secunda Rogationum usque ad 0ctavam Pentecostes, et duobus vel tribus hebdomadibus ante festum S. Ioannis Baptistae luma nuptiarum celebratione, tum ab ipso coniugii usu abstinebant, cap. 4 de Feriis, et eaus. 33, q. 4, can. 1 et seqq. Nunc ilisque ex praelato Triden lini decreto solis diebus in eo statutis, non quidem celebratio matrimonii per verba de prae- Senti, neque eius etiam consummatio, quidquid

contra Kn0pp op. Vol istaen diges Catholi sches Eherechi Ratisb. 1854 p. 876 asserat, contra communem sententiam, sed tantum nuptiarum solemnitas vetita est. Nuptiarum solemnis benedictio , solemnis Sponsae in sponsi domum traductio , solemniora convivia ac tripudia , aliaque huiusmodi sunt, quae matrimonii solemnitatem constituunt, ac velantur. Benedictio autem nuptiarum in eo Sila est, ut parochus postquam sponsos in matrimonium legitime coniunxit, Sa

135쪽

CAPUT III.

130 crum votivum pro Sponso et Sponsa faciat, aut si ratione occurrentis Dominici, aut alterius sesii diei sacrum illud votivum sileri nequeat, Missam . celebret de die Dominico seu festo, etiam primae classis, eique orationem sub distincta conclusione ex decr. S. R. C. 20 April. 1822, pro sponso et sponsa, aliasque pro benedictione sponsi et spon-Sae preces superaddat. Itaque nuptiarum benedictio fieri nequit toto seriato tempore ; non Vetatur tamen parochus Missam currentis diei, omissis praedictis orationibus et precibus, celebrare, atque etiam SponsoS, si id exposcant, eucharistica dape reficere; eis dicens: ego vos coniungo etc. At invaluit consuetudo serme communis, Ut parOchus seriato tempore nuptiis non assistat, nisi

primum ab Episcopo veniam impetraverit. Vide Bened. XIV Inst. 80, n. 15.

342.

De prohibitione EeeIesiae.

Alterum impedimentum est Ecclesiae vetitum, quod latiori sensu acceptum plura continet, nempe ne matrimonium contrahatur absque denuntiationibus, de quibus iam verba secimus, ne fiat cum haerelica ac schismatica, ne tandem contrahatur a filiis familias absque consensu parentum , de quibus ob materiae coniunctionem, ubi de impedimentis dirimentibus erit sermo. Modo de Ecclesiae vetitu , quod proprio ac stricto sensu tum obtinet, cum ob iustam causam vel Romanus Pontifex vel Episcopus interdicit, ne matrimonium contrahatur. Hoc tamen est discrimen inter Pon-

136쪽

tisicis et Episcopi interdictum, quod Pontifex,

interdicto suo, n0n Solum prohibere poleSt, ne

inter peculiares personas matrimonium contrahatur , Verum etiam decernere , ut contra suam

prohibitionem initae nuptiae nullae sint: at Episcopus sicut impedimenta dirimentia statuere nequit, ita neque decreto irritante uti potest, aut si utatur, desectu potestatis nihil esscit. Ex quibus consequitur: 1' Interdictum Pontificium sine decreto irritante illicitas nuptias reddere , non invalidas; at si decreto irritante munitum sit quod raro admodum seri solet) tum illicitas, tum invalidas esse nuptias, quae contrahantur. 2'Interdicium Episcopi quavis clausula, etiam decreto irritante munitum, nuptias illicitas quidem, non tamen irritas sacere. Quocirca apud Sancheg de Matrim. lib. 3 tit. 21 n. 42. S. C. C. generatim respondite valere matrimonium contractum coram Parocho,

cui interdictum est ab Episcop0, ne interveniat. sCausae variae esse pOSSunt, ex. gr. neceSSilas vitandi scandalum, rixae, incommoda, Suspicio seria alicuius impedimenti latentis, oppositio non vana tertiae personae, ignorantia doctrinae christianae, de qua Bened. XIV cons b. ΕTSi MINIME, TFebr. 1742, aliaeque. Episcopum posse poenas imponere delinquentibus propter suam prohibitionem liquet ex S. C. C. decis . in Flor. 10 Febr. 4629. quam videsis penes Giraldi t. 1, secl. 4726.

Quaesituin est, an Paroelius ex legitima causa interdieero potest, ne Matrimonium contrahatur Quum ipsi cura commissa sit, ut Matrimonium debito modo ineatur, prolaeto seri potest, ui aliquando Matrimonium iuro prohibeat, saliena donee Episcopus de eausa iudieel, si mutiluc decornat, quid ultru

agendum sit.

137쪽

De sponsaIlbii η de futuro.

Tertio Sponsalia de futuro cum uno inita im- pqdiunt, quominus licite cum altero nuptiae iniri possint, nisi vel mutuo consensu , vel per iudicis sententiam soluta fuerint. Nam qui prioribus integris sponsalibus alteri nuberet, datam fidem in re gravi frangeret, quod illicitum et iniustum, matrimonium tamen ratum esset, illudque indissolubile in locis, ubi Conc. Trid. decretum de clandestinitate non est promulgatum , qua de re vide instructionem S. C. de Ρropaganda Fidean. 1825. Si de sponsalium existentia vel dissolutione dubium exurgat, et oppositio mulitiosa non sit dicenda , ad Episcopum recursus stat, qui ex numero pluribus causis in S. C. .C. agitatis eam, quam sequi debet agendi normam facile haurire poterit. Conser Acta ex iis decerpta etc. vol. 4Romae 4865 p. 336 et fasc. 9, an. 1866 p. 525, ubi resertur causa S. C. C. 8 Iul. 1865, et inter auctores , liuiscliter Op. cit. t. 2 , 3 105, Bargenet Instructio practica de Spons . et Mat. Monach. 1860 t. 1, p. 63. Caelerum de Sponsalibus iam diximus Satis Superque.

Quartum denique impedimentum est volum simpleae castitatis vel nunquom nubendi, aut religionem ingrediendi, aut Sacrum 0rdinem suscipiendi;

138쪽

nam iure naturali et divino votum observandum est. At huiusmodi vota non dirimunt nuptias, non enim corporis traditionem , sed solam promissionem complectuntur : e Post volum simplex adhuc remanet homo dominus sui corporis, et ideo potest ipsum dare alteri, scilicet uxori s ait s. Thomas in 4. dist. 38, quaest. 1, a. 2. Fieri potest, ut aliquis,

contractis sponsalibus , votum emittat. Porro si volum ab utroque vel ab altero cum consensu alterius amittatur, profecto iuri sponsalitio renuntiatio habetur. Si autem alter votum emittat absque alterius consensu, sponsalia rescindi possunt. Pariter fieri potest, ut aliquis, consummato matrimonio , religionem profiteatur, aut Sacro Sordines suscipiat, dum alter coniux libere assentitur, et continentiae votum in saeculo emittit. Quamvis enim si alter coniugum velit in monasterium sese recipere . ibique solemniter profiteri , aut si velit sacris 0rdinibus initiari, id ei

permitti non debeat, nisi alter quoque coniux libere consentiat, atque habitum religiosum assumat , et prosessionem regularem emittat, uti in primis perspicuum est ex Decretal. CUM SIS , et Co IsGATUS de conversion. coniugat. I attamen si alter coniugum abnuat solemnem professionem nuncupare, dummodo hic provectae aetatis sit, et ab omni incontinentiae suspicione immunis, indulgetur eidem, ut in saeculo manere possit, emisso tamen simplici volo castitatis. Si vero nec ingredi claustrum, nec votum castitatis in saeculo emittere velit, alter professionem nuncupare, et ordines suscipere potest; modo compars adulterium non commiserit, nec in haeresim vel apostasiam lapsa sit, in eaque post monitionem perseveret. Quaeri-

139쪽

CAPUT III.

134tur itaque, an post mortem eius, qui religionem professus suit, aut Sacros 0rdines suscepit, altervalide matrimonium inire queat ' Nonnulli Doctores generatim amrmarunt eiusmodi matrimonia irrita esse, quod in eo casu, quo unus coniugum religionem prostetur, Votum alterius coniugis in saeculo manentis per quamdam communicationem veluti solemni getur, atque adeo nuptias dirimat. In casu autem, quo Vir ad sacros 0rdines conscendit, superstes mulier non vi volt, sed ex can. SE-nIATiv dist. 32 vetatur alteri nubere , et si quod ab ipsa matrimonium attentetur , eodem Can One omnino irritum pronuntiatur; quin etiam aliquibus visus est in utroque casu Canon SERIATIM sibi locum vindicare; par enim ratio inesse videtur utrique speciei, reverentiae videlicet tum religiosae professioni, tum sacris 0rdinibus exhibendae.

lane itisputationem de utraque saeti speeie late disserit Saneher de Matrim. lib. I , disp. 32 et 40. Vide etiam Bene- dieium XIV do S3n. Dioeees. lib. 45, eap. 32, n. et seq.

De impedimentis dirimentibus.

Impedimenta dirimentia, si ius antiquum spectetur, 12 recenseri a Canon istis ac theologis solent. His duo alii addunt, veluti per concilium Tridentinum invecta. 0mnia autem haec impedimenta, memoriae iuvandae causa, his versiculis conlinentur, et quae prioribus adnotantur , sunt de 'i ure veteri, quae vero duobus postremis versibus

140쪽

DE IMPEDIMENTIA MATRIMONII 135

indicantur ius novum constituere passim a doctoribus dicuntur:

Error, conditio, volum, eognatio, crimen, Cultus disparitas, vis, ordo, ligamen, honestas, Si sis assinis, si sorte coire nequibis, Si Paroelii, et duplieis desit praesentia testis, Raptaque sit mulier, nee parti reddita lutae; Haec facienda velant connubia, laeta retraelant.

Haec singula impedimenta non eadem auctoritale constituta sunt: aliqua enim a iure naturae, alia aitue positivo, et eo quidem vel divino, vel humano acceptam originem reserunt, quod suis locis indicabimus. At vero impedimenta dirimentia vel antecedentia sunt, quae existunt ante matrimonii celebrationem, vel supervenientia, quae eo contracto oriuntur. Vis dirimendi regulariter non inest nisi impedimento, quod nuptias antecedat, vel comitetur ; si quod impedimentum iam matrimonio rite contracto superveniat, notabiles quosdam, licet diversos, esseclus habet. Triplex adest casus, in quo matrimonium valide contractum dissolvitur, professio religiosa per vota solemnia nuncupata ante consummationem, dissolutio matrimonii non consummati facta a S. Pontifice; et casus Apostoli. Attamen in aliis casibus valde notabiles epsectus habet, ita ut hanc receptam impedimentorum divisionem immerito carpit cum nonnullis

Schulle Handhueli des Katholi schen Eherechis Gi essen 1855 p. 1 , g 6 De singulis iuxta propo

situm ordinem versiculorum dicendum est. Sit igitur:

SEARCH

MENU NAVIGATION