장음표시 사용
72쪽
C pur XXXVII. , MUlieres statim a quartodecimo anno a
viris dominae vocantur . Videntes igitur, nihil aliud tibi adesse, praeterquam icti III uiris concumbere, ornare se incipiunt, in hoc spes habere omnes Operae ergo pretium est studere, ut sentiant , non ob
aliud quidquam honorem sibi haberi, quam quod decorae videantur, & verecundae inpudicitia. I. Nullius ingenii signum est, corporis studio immorari ; ut exerceri diu, edere diu, diu bibere . diu cacare, coire. Sed Obiter haec sunt facienda : circa mentem au tem omnis tu a sit animadversio.
'Capuae XXXVIII. . C Um quid male quispiam facit, aut tibiis maledicit . memento , illum suo se phficu, fungi arbitrantem, facere , aut dicere. Non PO est eigci fieri, ut ille . quod tibi videtur, sequatur ; sed, quod sibi ipsi . Quare si male hoc ipsi videtur , ipse laeditur , qui S dcceptus est . Etenim verum coniunctumo si quisqv im falsum arbitretur ,- non conjun laeditu sed qui est deceptus. Sulgi tur . ab illis bimpetus tuus' serasur a ' da
74쪽
a Jsesus eris erea convitiantem. Quare culique rei verbis subiice ; visum est ipsi.
TNaquaeque res duas habet ansas: unam. qui ferri potest ; alteram, qua ferri non potest. Frater si inparius sit; inde hanc rem ne prende, quod iniurius est ; haec eis 'nim ipsius ansa est, qua serri nequit : sedande potius, quod frater est , quod tecum educatus .es prendes eam qua parte serri potest . . . c pur XL. orationes tales sunt, quae colligi non possint: Ego sum ditior te; er- sum te mestor: ego sum facundior te ;ergo sum te melior. Sed istae magis colligi p/ ssunt: Ego sum ditior se; mea igitur piissessio , quam tua , melior est : ego te facundior; mea igitur dictio, quam tua me. Iior. Tu autem nec possessio es , nec dictio. pux XL L .
LAvat quis cito ne dicas , male; sed .
cito. Bibit quis multum vini ne di- eas a male i, sed multum . priusquam nim
76쪽
nim diiudicaris istam opinionem, unde nosti, num male Sic igitur tibi accidet, alia quidem visa , que comprehendi possiunt, comprehendere ; aliis autem rebus ad senine.
. CAPUT XLII. NUsquam teipsum dic philosophum , ne
loquere. multum inter rudes de theorematis. Veluta in convivio ne dic, quomodo oporteat edere ; sed ede , sicut oportet. Memento enim , sic quoque Socratem unde cunque sustulisse ostentationem . Veniebant ad ipsum , qui philosophis ab ipsi commendari. vellent; atque ipse ill*s abduxit . sic contemni sustinebat . Id areisi apud rudes de theoremate iermo incidas, tace plurimum'. Magnum quippe periculum est , ne statim evomas; quod hon conco' xeris. Et si quis tibi dixerit , nihil te sci-TC, nec tamςn tu mordearis ; tunc scitote opus inchoasse . Quandoquidem oves, non foenum evomentes, pastoribus mon- .strant, quantum comederint; sed pabum intus donco fio , lanas atque lac proterunt . Et tu igitur, ne rudibus theoremata ostende, sed ab his concoetis, Opera.
77쪽
78쪽
CVm persed e composito fueris corpore ne tibi ob id place: nec , si aquania hibas ex qua vis, occasione die ; aquam Dibo . Quod si quando ρd laborent lexercere velis tibi ipsi, & non externis; ne Uatuas amplectere . Sed si quando vehementer sitieris, frigidam haustam exspuito, Ac nemini dicito. CAPUT XLIV.
PLebeii status & figura e nunquam
seipso expectare emolumentum , aut detrimen rum; sed ab externis. Philosophi satus, & figura : omne emolumentum 1 detrimentum expectare a seipso.
SIgna proficientis sunt: Neminem v Itu perat, neminem laudat, de nemine queritur, neminem incusat; nihil de seipso dicit, ut qui ali 3uis sit, & aliquid sciat . Cum in re quapiam impeditur, aut pro hibetur, stipium incusat. Et si quis ipsum laudet, ridet laudantem ipse secum; &si vituperet, non se purgat. . Circumie au
80쪽
tem infirmorum instar, metuens ne quid eorum, quae consistunt, moveat , priusquam solidetur. Adpetitionem omnem a seipso sustulit: declinationem autem ad sola ea transtulit, quae, contra naturam existentia , in nostra sunt potestate. Impetu ad omnia remisso utitur. Num sa- tuus, aut indoctus videatur, non curat. ει ut uno dicam verbo, tanquam hostem, seipsum observat, & tamquam insidiato.
SI quis eo, quod intelligat, & explicare possit Chrysippi libros, glorietur, ipse
tibi dic: Nisi obscure. scri piisset Chrysippus, nihil hic habet et, quo gloriaretur. Ego autem quid volo Condiscere naturam, α hanc sequi. Et cum audiero, Chrysippum esse, ad ipsum venio. Sed non intelligo scripta. Quaero igitur explicatorem catque hactenus quidem praeclari nihil. Ubi autem explicatorem invenero, o reliquum est, ut iis quae sunt praecepta . id quod sci- Ium praeclarum, est. Si autem ipsan, illam explicationem admiratus fuero , quid aliud quam grammaticus philosophi loco evasi:
nisi quod pro Homero Chrylippum explico. . Porius igitur, cum quis mihi dixerit; Pras