장음표시 사용
61쪽
s Nobilitata a claro, r insigni mira Petrio a
solico Secretario,editum, magna animi motio. ptate, magnaque auiditate perlegerim, tum propter miri auctoritatem, tum propter consuetudinem,que mihi cum illo maxima est,tum maxime propter eiusdem miri sapientiam ,-doctrinam, humanarumsue litterarum maximam peritiam, atque disciplinam . Nihilominus t men pleraque sunt, qua sine iniuria tanti miri ei aliter se, 6ν vinari pse midebantur . Flu Liuabamque aliquando, animo motu bam ad eum siribere, mi me aliquibus certiorem
faceret,quod arbitror, sis sapiemer, st doct. -- cile absoluisset sied marise, tinam e vilibus, occupationibus distractus acere dissuli. verum cum hae die, tuae pagina libellus per Prothasium nostrum ad me delatus esset hue melut hospes , o aduena grate,-iucunde ἀ me Asciperetur. tanta illum gratia, sist dulcedine redolentem siensi, m illico ouis, ac domesticus pectus sit . Cumque illum fere totum legissim , mirum in modum placuit, Κν gratus extitis, qui non 'lum dormientis amici beneuolentiam, δ' charia ratem excitare potu stoia inimici cuiustumquὸ
animum ad benιuelentiam, charitatemque r
62쪽
31sseare: Et etsi ineptiam meam fatear, eo mihi maxime placuit, quod omnia, quae in isto legi, adeo nostra sententia, s opinioni consona sunt, ρυι in nullo penitus aduersari,aut disicrepare mi-deantur . Gratias igitur toae charitati ν ago, gr habeo , semperque habiturus sum , quod me fludiorum tuorum fecisti participem. Nihil enim gratius, nihil iucundius ad me,licet sciolum, grtiterarum ieiunum, gr innumeris fere occupationibus obrutum, deferre poteras. De his hactenus.Si quid pro tuo honore, di commodo facturus sumfacito,it noscam: illud enim, quodcumque fuerit, pro mea exiguitate, sine aliqua
exceptione laboris, mel temporis, auι occupationis,omni diligentia, Hudio, atque cura licere contendam.υau.ex Fabriano a S.Iulij a 4 9.
64쪽
MI TYLENAEI, EX PRAEDICATORUM F A MILIA
Andreosi Tussimam reo insigni, Lest riuus Archi pscopus Lesbi salutem dicito
VM coram praestanti viro LuchN .. sta RQ ' G teluxio, mihi admodum eri amantissimo, publico in loco de
rebus dignissimis, morumque no- bilitate sermo seriosius haberetur. quibus non modo, qui claris progenitoribus orti, in rastigium, culmenque honoris prouehi benem riti essent: verum illi quoque quamuis ex ignobiliabus , virtutum qui illidrabantur insignise, digni
65쪽
rta censeri debuissenti licentiam accepi, ut quod ii, cise enen dima esset, a peltius demonstrarem. Resque cum hercle illi placuisser,merito affirmabat, ut qui virtute esset celebris, honore quoque potioreia, Sapientum iudicio, fungeretur . At si hic honos inquio ad Luchinum in virtutis testimonium
benemerito, Aristotelis sententia, otiam cxhiberur; non interest, ut honorandus ille vir nobilitatis tit lo item rectius decoretur. Venitque mox menti,o
Andreole , tib clius viri eloquentissimi Poggij tui, uem nouissime ex urbe in Patriam secedcns, subialogo Nicolai 3 Nicoli, Laurentijque de M dici ' degrediter, & ornate composuit. Quod cum
mihi satis de nobilitate ex virtute primum manante suasum sit, lubens sermonem in laudem eius multis coram audientibus prorogabam. Qua de re Luchinus auidior factus, ad disserendum aliquid suggessit: quatenus si vere esset nobilis ex Gateluxiorum clara prosapia ortus,cum Poagio quoque sentiret. Sod cum interea multi astantes,tanquam rem suam, me coram, nobilitatis praestantiam commendarent , iureiurando per eam orbem dicebant,& decorari,& conseruari,sine qua quoque nec cultus,nec robur,nec regimen urbibus accederet. Ego
ab illorum ophitone eram longε, qui nobilitatem aliunde ortam scivi, quae vera esset, quaeque illa eLset,quar orbem decoraret,& regeret: non ea, quam
isti fastu,& opinione contingunt. Iraque suasu n stro,quae tunc publico in loco de nobilitate diffiniata seene, in volumen,rosam Luchini nostri, non ut emendarem priscos probatissimos oratores, nec ve
66쪽
completius disserens, laudem ab homi albus qua ram,compegi ; sed ut otis nostri seriem, tu quoquo Andrcole,vir & probus,& gratus amicus quidem
absens iam coram aspiceres. Quae cum ad te series perueniret, non dubitaui, quam primum a i
moderari: gratificari post hac quoque haud dubio
potuisset. Sic itaque rogatam velim tuam in m beneuolentiam, ut libellum hunc, si boaae intelli' gentiae accommodandum dijudicaueris, sponte, as lubens suscipias ; sin Mitem a sano deviare proposito senseris, non aspernatum omnifariam, sed ad integritatem per te reductum, correctum ire posteritandem suscipiant. Itaque ad me sermonem Lu-chinus dirigens in prospectu AEgeopelagi ε Illustris Ducis cominus audiendi gratia accedentis' uidedicare cum proceribus suis soceri, Magnifici Lesbi Principis,nuptias aduentarat quid ipsa esset nobilitas, quam sic a populis quidam distinguut, cis cacius percontabatur. Qui cum siluissent Magni, Theodoricus quidam h medio prosiliens Histrio atrita voce cn,inquit,me nobiliorem, qui omnium noui erigi are gestus: qui nobilium in me dona frequens experior,idque accuratius compleo strenuitatis;quod qui se nobiles fatentur, ignorant. Tum in saltum prorumpens, ad risum omnes abunda tim prouocauit. Imperatoque sibi ab Illustri D ce silentio, hortabatur Luchinus, propolitum Histrionis interruptione non praerermittendum, qui aures mustrium Plincipum, tui baeque iam accommodatas sentiret. Parens, obsequensue in vocem
hanc prorupi, ut dicundi copia quietius piaestar
67쪽
tur. Quod cuin indultum suisset, ut discussa , in. quio, res magis in lucem veniat, cum indulgentia , priscorum ante me oratorum,de re hac distinctius. completiusque loquendum erit; qui quam breuiter alloquuti,no plene de nobilitate distinguut, quam Ticet tractatu luculenti scripserunt. τ' Agimus tamen illis gratias, & debitas, & immensas, quod nostrum magis ingenium acuere viti sunt. Neque Plato quoque, & Aristoteles summam philosophiae completius persoluissent, si ab vetustissimis non si scepissent initia. Nam si Anaxagoras,Democriatus, Empedocles, Zeno, qui elementa philosophiae componere magna cum induitria satagebant; licet breuius,iacompletiusque, nihilominus repellendi aposteris non sunt: sine quorum methodo ad comis pletam philosophiam aditus non facile patuisset. Ita quoque ego, viri clarissimi, omnibus, qui anteis nostra tempora & praesertun Poggio' de Nobilitate tractarunt, maximas refero gratias, sine quorum
dedecore impraesentiarum me de ipsa locuturum protestor. Hanc Aristoteles Eugeniam graeco vocabulo in Politicis vocans, ex virtute , & antiquis diuiti js constare voluit,quasi bonam generationem
illam appellans. Bene,& pulchrE. Vt bona generositas nobilitatem asserret. Sic & Cicero, ' quod honestum, & cum virtute esset, illud solum bonum esse opinatus est, ac si aperth diceret, omne quod a virtute, honestateque deficeret appellationem boni minime sortiretur. Quare tum nobilitas bona erit,si virtutem quae bonum iacit habentem honestatemque non deserit. At quia diuitijs, vera N
68쪽
Italitas uti accidentibus illud,quod substat) magis
splendet, quae erogandae semper sunt tempore, loco, opportunitate a sapientissimis, & Nobilibus viris, non incongrue Aristoteles eas quoque inesta nobilitati diffinit. Latini N autem non minys pulchre alio vocabulo, Nobilitatem i liani dicunt,a nota scilicet virtutis, cuius qiuasi simulacrum vera n
bilitas gcrit: Abstrahit cnim a virtute, ii quid splendoris in ca est, ipsa nostra nobilitas, quae a virtut cistincta similitudinem magnae notationis expressit. Illud enim notatione dignum est, quod decoris, grauitatis,commoditatis ile quid continet. Sic notas in marginibus facimus, cum ex lectione dicti grauitas captatui. Et nobilis quidem ita animum
Virtute componet, ita gestus corporis moderabitur, ut neminem offendere licuerit, velutique in spccii Ium,omnium in se oculos conuertens, si nil tetri,nil immodesti docemant, in notam commendationis
inducat. Quid pulchrius,quid dignius, quam Ut ne quo dicto, ncque facto a recto vir nobilis deuiet 'ut cupiditate non prouocetur ad quaestum Θ Concupiscentia non exardescat ad venerem P Castriari largia non rapiatur ad cibum ' Elatione non intumescat ad pompam' Levitate non labatur ad turpiloquia ' Negligentia non praetermittat officiast Non excutiat hinc, illinc posteriora ,dturi incedit, non repercutiat planulam ad calcem, non reuoluat in indice Zonam, quae quidem leuem,egrumue animum protestantur. Recte & Seneca, uti languor est corporis, ita vitia morbus sunt inquit animorum. Quare ad temperamentum reuocandus cst is, qui
69쪽
se nobilem esse cupit. Ad me autem Luchimis versus, commendare magis graecam illam appellationem hoc argumento sortitas nitebatur,eo quod bonam gcnerationem curiscret bona auic m generatio cum non lit propriduasi in sapientii sitius viris, tum ossicijs Reipublicae. tum copἰjs assiuentibus, ad decorem status, animique magnitudincm, e
ipc Nobilibus debebatur, qui illustria opera &agere,& complare scirent.Nec puto adhuc, inquiti Aristotelem ad natui ae goncrationem , sed ad moralem habuisse rc spectum: quia illa saguinibus co ruptiS , haec moribus venustasinis omnino perficitur. Hi autem pulchri morcs cum in paucissimis snt,quidem pauci essent a populis vulgaribus scp rati, qui Eugenicam natui cxciperent. At quoque non sentcntia Philosephorum hominis inici loctus , quia sua natura clarus ab opifice spargitur,cae inofficiosis organis , crassaque materia rudis estic μturZIlle ergo obtusus ing cmo, ille immodestus , illae indecorus,nobilis esse censebituri' Abiit. Erit igitur nobilis senerositatemorali, qui pulcher, prudenS,strcnuusque concipitur Quique assidua exercitatione in dies cugenestatam naturam ingreditur. Non interest , ad eum m quio, si vel eugeniam, aut nobilitatem dixms. Nam,&Graecus, quod veneratione dignum est , in notam ducit, I atinus iridem . quod nobilitare commendat, in bonam generationem vel bene genatum traffert.ΠIe autem bene genitus dicitur, qui bene semper virtutem pro sc itur. Hac nobilis constitutus, notabilcm sngularitare q*dam se omnibus praestat. Sed ne immorari in
70쪽
vi nominis videamur, inquit Luchinus, utile esse, amodo nobis, Aratuque Principibus, quid haec sit nobilitas euidentius scire, te profluxerit,quibusque adiit. Ego non nisi progenitorum meorum nobilitatem experior. quam ex vetustissimis Gemiensibus proauis, usque in hosce dies splendide Lesbi Principes tenent. Vulgo sentio antiquitate originis , rerutraque magnarum in Republica solertia nactos esse patres nobilitatem, qui a populo separati. altius collocantur in donis, atque fastigiis. Voce igitur tali allectus, patre Principe, nobilique natus generositatem cum parentibus accepi. Tu Praesul quid sentis,obsecro. pande ZEgo, mi Luchine. sine rubore, ex Chio, ' masticaria urbe. humilibus parentibus, egenisque ortus, quem spicia dorc, nisi ex gymnasio suerim consecutus' Nullum haec tua nobilitas contulit, fateor.Studium mihi fuit Pater, genitrix virtus, quorum lacte primum ed catus in hunc usque gradum. Dei munere, vectus
sum. Sed quis est . qui non vetustissimis sit parentibus natus Θ Quis non auos, aut proauos habuerit 'Quod si nil splendoris, utilitati sue Reipublicae contulerint,nisi venerandae antiquitatis imaginem, parum profuit. Quod si quoque inopes, egentesque nihil supellectilis liberis linquere potuerunt . satiSsuit gmuisse eos, qui, si voluissent,nobiles iari potuissent. Ob hoc multi ex inopia in sumnasiis, dc theatro clari habiti sunt; & qui natos se humiles, &abiectos ex parentibus vidissent . industria postea magnos, praestantissimosque seensent.Sed ne in hoc loco de multis commemorem. hoc imprisentiarum