장음표시 사용
21쪽
au. I. Ar III nprima raritas ,se is locutumem Psy ci,nisi quando eiuslocutio est vera; l
quente Psyttaco,tilentii eatur objecto,non tamen crede remus Psytine quia talis assensus solum niteretur connexioni talis locutionis cum redicta, posito illo decieto
divino, idem ni castula forma Negosequesam, pro tionem Hstinguo antecedens.haheretur motivunt ad firmissimum assensum erga rem ducitatui omedo; ad firmitasmum actus, si ei propria heuenixae persereonici que iis , nego an,medens, ta Consequentiam XII. Oficiis posset prima Velitas in cognoscenω,&dicendo elis objectum formale Fidei,non Vero primaveritas inessen so,quae utramquessiam vetitatem radicat. poterit etiam esse obiectum ndei aut blaprina verit sincognostendo, praesupposita veracitat aut seu vera ras praesupposita Sapientia,ergo vel una tantum ex istis
veritis sest objecium sermale fidei juxta sententiam
coneri,instrii, Bonaventu vitavel omnes tres.
Onsem Fides nititur u ritati loquentis es auctoritas nonconssatur ex sela Sapientia,& veracitate, sed ex dignitatemiam loquentis;ergo Probatur ininor; Nam si plebejus notitiosus sit,in verax, non dicimur illi credere ob ejus auctoritateau sicut stoedannis viro m Mae'
Rese Nego antecedem; mo tim sermale Fides non est prima veritas inessendo, quia si per impossibile haec in
Deo deficeret, & remaneret prima veritas in cognoscendo, dicendo, adhuc per locum intrinsecum naberetur iudiciens motivum ad sie una certissimum Do pol staurena Aci, quod alterutratamitin ex his veritatibus, niat deformuli, de altera de connotato,primo, quia n*n est majur ratio de una, qua o de alterauuiuido quia ab imiraque simul orirur certitudo assensits Fides , terrib quia sicaperiretur via ad defendendum , quiasin revellit Dei externa creata, contingens sit objectum ornaale Fidri,praesinoitia tamen divina auctoiit te cicon''ta
22쪽
Ad Confirmationem distinguendkest luplex auctori. Us,altera vulgaris de radicatis, altera Armata, Moesti feativa haec consistit in Sapientia,& Venicitate, illa verbi dignitate persenae, in quainest obligatio sciendi res , de dicendi ea j ixta mentem; Mideo homo magnae dig- piratis, etiarnsi non sit magna Sapientiar, c vexacitatis. vulgo dicitur esse magnae auctoritatis In forma nego mi mrem, ad probation a Distiseu Antecedor; plebeio
non dicimur credere ob ejus au titatem Mitigarem. concedo; testificativam, fornaalem, nego a tecedens Uconsequentiam. XIII UsI. Ult. Summa Dei Sapienti de veracitas non est ultimium,in quod Fides resilvitiu;ergo recedens probatur.Nin qui credit Incarnationem, quia
'Deusillam revelavit,credit Deum revelasse, quia Ecclesia proponit;ergo propositio Ecclesiae est ultimum, in quod
racitas,quae a Philosephis demonstratur,potest a Catho lico credi, idque quia Ecclasia illamproponiti Confirm.Quia si sila prima veritas revelans,& non ti m Ecclesia propositio ellet objectum sotmale Fidei non disse ret Fides a prophetia, quae pariter nititur pri-.niae veritaxi revelanti e omnes Fideles essent pro
Rest. Dist. Nec Sapientia,& Veracitas Dei loquen- tis non est ultimum;m quod resolvitur Ficis; inlisita dei di tanquam movens ad actum Fideli vero extra lia si eam fidei, taliquam applicans motivum fidei, ---δε antecedens u nego Consequentiam. Ad probatio nem: qui cte lit, Deum revelasse Incarnationem , lilia mate resolvit fidem in alictoritatem Dei revelanti. imb ipsa Sapientia,& Veracitas Dei,& revelatio, si fide dia
vina credanities non credunttri propter motivum ab ipsis distinctum quamvis preterequiratur propositio Heliae , tanquam conditio,ut insita explicabimus, sicut qui
23쪽
Qu. LAr. III. Annima Veritas, eomeritur obnienim naufragii, habet metum silum pro
conditisne,4 motivo extrinseco applicante motiviimhurins eum, quod est Dei bonitas. Et sane sicut Pontifex, antequam aliquid definiat , praemittit consultationetia Theologorun , quin tamen in ea nitatur , cum definit, sed dicit quia sic visum est Diritui sancti , nobis;ita antequam credamus mystirium e tabEcclesia,vel 'iocho proponi,ac deinde credimus,non quia Meses proposuit ted quia Deus dixit.Ubi adverte,auctoritatem Ecclesiae duplieiter sumi posse,&4 uatenusest orpinum Dei laquentis, ut quando Pontifex loquitur ex Cathiara quatenus habet auctoritatem humanam, ut quando P rochus docet Rusticum Incarnationem in priuao sensu auctoritas Ecclesiae sub assistentia Spiritus Sancti movet formaliter ad assensum fidei,quia est ipsa Dei externa re--btiis; in secundo sensu est mera conditio ad fidei assen siain qui unice niti debet Deo loquenti. Ad conii in Quamvis priaphetia, ex Fides conveniant in hoc, quod habeant pro Object o sexmali primam vexitatem revelantem, disserunt tamen in multis triinv quantum ad Objectum Amale,quia fides nititur primae
eritati revelanti obscure,prophetia vero qua talis,attingere potest intuiti ciri clareprimam veritatem revelamitem,ut attingebatur a Christo Domino secundo'tian-iu n ad Objectum materiale quia prophe ia non potest rei picere illud,nisi qtiatenus futurum,uelabsens;Fides vero potest elis etiam de Objecto prae:ecito,ui ista:Christus natus est;tertio ex modo attingeni li,quiaFides attingit su- -Obiectum tegulariter per lamen permanens,probe
ti vero per lumeu transiens. ' . .
24쪽
rum Dde Deopromittemisitatarinis in Bibimu cs Omniporantia , An vero in comis plex Sapi-- , mra citatis ae Fideblatis XIV. 'paldadio. a.de Fide num 7 . singulare aliquid videturcomi ventus circitobjectum formale Fidei. docet dirim primo,assensun ndei, quo credimus fore, quae Deus promisit,non niti Sapientia. Des nec veracitate fit haec a lidelitate distinguatur,ut comm nius Theologi docent,quamvis in sacris litetis videantur eonfundi Ised fidelitateri omnipotentia, quod probat, quia eoipio ac Deus summe fidelis, Omnipotens promittit aliquid factu uiri,seclusa apprehensione Sapientiae, Veracitatis, postumus persuaderi futurum intillibiliter quod promisit;Nam ratione fidelitatis persuademur non defuturam in Deo voluntatem ellicacem boni promitti;& ratione Omnipotentiae, voluntatem Dei sertituran, infallibiliter effectun is Docet deinde, allensum fidei, quo credimus fore,quae Deus decrevit,puta excidium alicujus urbis,habere pro Objecto fori ili non veracitatem sed constantiam Dei, de Omnipotentiam,quia stilicre,politis
isti attributis, revelatio essentialite connesitur cum es,
secti futuro iud hic equidem sentiam tumcolura M.
paldam,tum contica Recentiores,sequentibus conclusio nibus ostendam. XV Dico L. Cum communi contra Ripal. omnes
omninb fidei assensus,etiam relate adlocutiones Dei promissorias,&decretorias,nit Sapientia,& veracitate Di na, tanquam suo formali Objecto. PROB. Praecisiis isti attributi, non potest haberi sensus Fidei firmissuui,;e go uiliae attributa laant Obse- informale Fidei Probatur Antecedens P talo su
25쪽
obori promtilari iiiii constet de Sapientia loquentis,po
sumus dubitare, ait bene iudicaverit promittendo, seu an cognoverit apte ea,quae promisit; misi constet de ejus dem veraOtate , pollumus dubitare an re Vera voluerit promittere,& se obligare, ut dicit,ergo possumus dubit re de eventu rei pronaillae atque adeo praecisis iis attributis,non potest haberi assensus Fidei firmissimus de futuriatiotie respicimillae, au decretae. Confirna.Quamvis promittens sit verax,' habeat animum seobligandi,sii tamen careat sapientia, ignoret, quid serat obligatio promittentis,non per hoc res promissa erit infallibiliter futura:&eodem modo si promistens habeat omnem sapientiam, cognoscat,quid trali obligatio orta ex promissione,non tamen sit verax, pote. ru non habere antinum promittendi, ac se obligaivii, uir fioetunsetque adeo nec ponetur uiuallibiliterres mendacia ter promtila ergo asterutro exh: sattributis deficiente corruit firmitas, de infallibilitas Fidei XVI.Dico 2.contra Recentiores: QIan vis ad omnes actus Fidei requiratur ut obiectum forniale rapientia,&Veracitas;ati elate ad locutiqnes promistorias non siillieit utrumque attributum,sed requii itur etiam fidelitas , ut possit Fide Divina credisore rem pro missam: .gr. facta Abniliae illa proinisTione:Multipiscad osemen tuu cur νιαι ναὸ&c hic assensit Fidei, uni mihi musti -' otes niti debuit etiam Fidelitati Dei promittentis , atque deo Divina auctaritas, quae movet ad assensun firmis sin uni de futuricione rei promissat conflatur ex comple
xo sapientiae, Veracitati vi Fidelitatis. PROB. i. Ex Scripturis , in quibus sermo Dei movens ad fidem promtilorum saepe vocatur Fidelis semo omni acceptisne dign- , ut habetur . ad Timoth. i. de ad Hebrii h-betur ipsa Saramrilis vim amem in conceptio,emseminis accepit , etiam prater rempus aiati , quoniam uisum credidi esse .m,
26쪽
a o Pars IV. Dip. I. De object. Form. ἀγαqui repromiserat ori loquitur autem Apostolus dede, hoc est de fiducia,quae spectat ad voltintates , sed de
fide sis cise dicta,sine qua Impossibiis est more Deo, ut
habet in eodem textu. PROB.2. Ratione Illud praedicatum est Objectum AD,
male fide Divinae quo posito h illatur assensis omnino certus,& insillibilis quo praecis , vel per impos sibile sublato,allelisus potest esse falsus;sed hujusmodi est etiam Fidelitas relate ad assensum nixum locutioni promistoriae;ergo etiam fidelitas constituit Objectum Arma te Fidei relate ad has locut ones. Probatur minor Posita an Deo loquente summa rupientia, de veracitate,dum di cit v. g se promittere gloriam , seu veste se obligare ad dandam gloriam,si ellet infidelis, possetdeinde non dare, ergo sublata fidelitate, asset,si de futuritione glori: e meest esse salius Probatur antecedens Bene enim ista duo cohaerent,quin quis velit se obligare ad dandum aliquid, simul nolit deinde illud dare, nec velit stare pro ivissis: sic potest quis, dum actΗvovet castitatem, velle votum
non observare in posterum,immo poteti tunc veneream
desectationem admittere; & dum quis contrahit hiatri monium, vult stibi re obligationem non cognoscet in alienam, potest simul habere iniquam volun tenacb-gnoscendi; ergo potest stare Sapientia dc Veracitas in p mittendo cum infidelitate, ita ut non sit deinde danda res promissa.Ratio a priori est,quia jus , res sint duo invicem separabiliaKum in sere sit res sine iure,seu dominio illitis, in clamino vero,aytiores sublata est,iit jus sinermergo bene potest stare, quod promittens yelit se obligare ad dandum alteri jus, quin velit stare promissis, seu quin velit dare rem promittam. At polito, actus fidei 4uo. iis credit rem omissam dand in esse,nixus auctoritati loquentis,debet niti non setiam in loquentis Sapientia, Veracitate,sed etiam in qu fidelitate, ratione cujus
vult exequi id, ad quod se obligat.
27쪽
confirma.Si Creaturainfidelis,seu nole express M. repro uex hera parte i. ita sapiens, verax, it De m nolit concurrer ad eius errorem,aut mendacium; imo det illi notitiam cetiana omiamua futurorum:In tali casu si hinc cre tura dicereuobligo me ad dandum cras centimi Inducet et audienteni ad aliensium fidei humanae infallibiliter certum,quoi vere velit se obligare,sed non induceret
ad assensum fidei infallibiliter certum , quod cras datae
centum,ad quem tamen assensum fidei humanae etiam ii
dueerei si in illa sipponeretur etiam fidelitas praeter is pientiam,dc Veracitate ergo dem dicendunt in allelisi fides Divinae insallibiliter certo. XVILDico ulticontra Ripal. mvis relate ad locutiones promittistia requir tu praeter sapientiam, diis racitatent,etiam fi Uitas loquentis,ut habeatui bjectum se Fidei firmissiurat de suturitione res promisis, irequiritur tamen Omnipotentia... PROB In tantum requireretur Omnipotentia , inquantum loquem pollet, quatenus Sapiens, sici re obliga- tionem, quam contrat ut promittendo, re possibilitatem rei promissae, quatenus verax habere vertim animum se obligines ad dandam repi promissam,& quatenus e-ilis permanere in voluntate dandi, quin tamen deinde dec tyr res promissa, ex desectu potentiae ad dandum, sed hoe non obstat; ergo non requiritur Omnipotentia Proba. turilinon E ipso , quod promittens gloriam crastina die est sui Esipiens,& verax,debet scire, quod contialia obligationem dandi gloriam crastina;sed talis obligati' contra hinon mitet , nisi esset potens ad dandam. crastina gloriam;quandoquidem ad impossibile nemo isnetur,re nulladatur obligatio:ergo eo ipse,quod vult ob-λgationem ntradiere, xscit, se illam contrahere , scit etiam . sibi non desere potentiam ad dandam crastina gloriam aestur vel non esset sapiens , vel non esset, ra , i diceret , Velle se obligarei ci in non possit, obliga-
28쪽
obligationem contrahere ad dandata gloriam,pro qua do non potest illam dare.Adde,quod dum Deus promi tendo, dicit in crastina gloriam inpliciis dicit, etiam possvna crastina dare gloriam,adeoque hujusilaodi potentia insertur potius ex lociivone promiiseria Dei, quani praesupponatur:& est politis objectum naateriale, quam formale Fidei;Unde is,quod licet Deus non esset Omni- sotens, adhuc tamen si est summe sapiens,verax,&Fide . infallibiliter ponet,atque adeo poterit ponere gloriam promittam,qua navis non posset quidquam aliud ponere; consequenter aflensus Fidei de stilucitione gloriae pro . missae erit firmissi itus , infallibilis , etiam deliciente in Deo per impossibile ouanipotentia. Ex quibus equitur contra Ripaldam,quod liciat in locutionibus assertoriis sussicit pro formali objecto Sapientia vi veracitas, quin requiratur O=onipotentia lata in decretoriis nec requiritur constantia. Ratio est , quia Gut impossibile et , quia semine sal ens,in verax L. ca dile dare, aut obliget se ad dἀndasn v. g. gloriam , quin pra supponatur potentia ad dandum , aliter vellet dare quod videt, se non polle dare,quod repugnat; ita impossibile est, quod si inna Sapiens , dc verax decernat se daturum cras gloriam, quin praesupponatur constantia, luntatis,quia aluer decerneret,se daturum cras gloriam mina videret cras non posse proxim poni;si enim videat quod ob inconstantia sit defutura cras voluntas ponendi gloriam, videt pariter, non posse proximὸ cras poni gloriam, cum non possit proxime poni gloria, pro quando non datur voluntasDivina de illa ponenda.Hincest,quod inus decernens dare cras gloriam,implicite dicit,se habere de nunc,& cras voluntatem dandi gloriam; unde constantia est p'tius objectuna materiale Fidei,quod creditur, quam formale, seu rario credendi Confit in Conclusito, desillatio. Si Deus reVelet v. gr. semisuere Aouideo incommuni sexitentia assensus fidei
29쪽
dei, quos Deus moveat coelos lubet prosermali ψη cto selum sapientiam, de veraci Mena, non vero 'ventiam, divoluntatem movendi coelos,quia Deus revelando, elicia coelos moveasiimplicite etiam revelat,quod habeat potentia voluntatem movendi illos. Unde de potentia,
de voluntas est potius jectum fides materiale implicitia,
quam i matriergo pariter dum Deus decernit , se cras daturum iuriam , quia implicite euam revelat, se cras habiturum potentiam,& voluntatem dandi gloriam,ideo haec potentia, voluntas,seu constantia est potius is ctum materiale fidei implicitum, quam formale. Suppono enim hic ex dicendis in secunda disputatione, quod sit obiectum materiale fidei implicitum conclusoThem ogica illatae una praemitti de fide,, altera naturaliter cogitita v gr. est Objectum materiale Fides,quod Clitissus iit risibilis,'ilia hoc deducitur ex unapraemissareu lata, quod scilicet Christus sit homo,&altera naturalis ter cogniti, quod scilicet homo sit risibilis. Hinc in casti nostro,cum ex hac praemissa revelata v. g. Deus movet coelos, vel Deus dabit gloriam . ex hac alia praemilla naturaliter cognita, odcumque Deus iaci illud potest 3c vult facere inferatur haec conclusio theologica quod Deus possit, & velit movere coelos quod habebit cras potentiam,& voluntatem dandi gloriam,sequitur quod positis iis revintionibus, potentia, voluntas Divam, Decnon constantia sint obiectivn materiale implicitum Fidei non sermes...
Denique ex dictis sequitur, quod si haec locutio Divina,mbo cras gloriam,habeat vim locutionisdecretoriae. aut asse toriae, assensus Fides de fututitione gloriar nititur selum Sapientiae, ieracitati ; si vero habeat vim locutionis promis seriar, & ejus sensus sit, Promitto tibi gloria am,seu Obligo me ex fidelitate ad dandam tibi gloriam assensis Fides defuturitione gloria nititur etiam fide-brauci quod autem ea locutio habere possit vim vel de .
30쪽
promissis nititur fidelitati, si Deus ligat se ex fidelitate ad dandam gloriam ita sit obligaret se ex justitia ad dan- dam gloriam,tunc assensus Fidei de laturitione or en
teretur attributo Iastatiae Divinae.Hinc a Io. 3 dicitur: Si mittat nobis Me tam . quia scilicet promisitnobis xeniissionei sub conditione onerosa,quod peccata coniateamur,& id ex jussatui teneturita remittere,ut dicemus inde Justitia,&Jure
XHIL OByc. i. Contra primam Conclusionem p sta Divina proinis i de danda gloria si Deus sit sidelis, Omnipotens 'e impossibile non ut sapiens, v rax, a, huc gloria est infallibiliter danda;ergo assensus Fidei de futuritione rei promissae nititur solum fidelitati;
Ο nipotentiae,noii Sapientiae, & Veracitati. Probatur Antecedσ- Si Dei ex desectu Sapientiae Histimet se proniisule, quainvis revera non prouulerit in eodem ii ex dese Stuveracita isdixerit se promisiil , cum revera iacita promiseritiadhuc tenetur ex dictamine Meoi scientiae exequi promissionem,cum ad id teneatur excidelitate:il ter Mino fidere posset verbis ipsius: dubitare nim polletian cognoverit suam promiuioirim. anm, verapromiserit; quod repugnat per eo. Aeo nego antecedens Adproiationem nego , ex di-
in suae conscientiae teneri Deum ad potiendam rem . pronai. l. si ex desectu Sapientiae, aut veracitatis reveravoni' omiserit. Quis enim miretur serVare v. gr. v tun , quod revera non nuncupavit Neque hinc squitur, neminem adere posse dictis Dei,prout est in se Deus; sapiens, verax, AE telis; .lum sequitur, neminem posse fidere dictis Dei in hypotheii , quod esset solum, d lis, α non eum sapiens,&verax P. Nam ex silas.