장음표시 사용
41쪽
quente, infusas in mente Prophetarum, qui Deilocuti nes nobis manisestarunti Quod si quaeras, Unde innote st, . in niente Prophetaruin elle vera locutiones Dei, moncognitioneserroneas de Dei cognitione Respondeo cum .diiunctione Si quaeras, Unde id innotescat Prophetis dico innotescere, quia evidenter attingebant Dei locuti neni,&dependentiam esentialem suae cognitionis, seu auditionisa Deo loquente sicut enim qui vigilat, cogno . scit experimentaliter se vigilare, de non putare, quod via Vlet, ut accidit dorinienti: ita Propheta experimentaliter cognoscit, Deum loqui, non putare, quod Deusto quatur: Sic dicimus in Logica contra Scepticos, darii vera scientias. non putare tantum nos scire. Sin vero, quaeras, Unde innotescat nobis, ubd vere Deus Prointheus oculus sit 3 Dico, ad hanc interrogationemre . pondenduin etiam esse ab Adversariis; cum etiam in sententia adversarioruna, possit Parochus dicere rusticis Deum revelast Incaritationem Spicitias antii atque deo in utraque sententia dari debet discerniculuna verae a falsa revelatione, idque tum relase ad totam Ecclesiam tuli relate ad rusticos. stare conamunis respontio est qubdidinnotescat per signa, ac rus omnes credibilit us nostiae Fidei, vi quarum prudenter imperamuS MIensum firmissimum de Axistentia reissationis.Et per haec pa- -
VL Oflta ex Lumbier. Si posset Deus esse causa
per se erroris, diceretur moraiis deceptor, impostor quod non minus dedecet Deum, quam eis mendac ergo non potest errorem uasundereia obatur antecedens
Is dicitur moralis deceptor, qui vel mentitur, vel iuris aut nutibus inducit alios ad reiandum,t nquam, xum, quod est favum; atqui error a Deo infusus esset hujusmodi signum ergo Deu esset moralis deceptor. Confirm. r. Dedecet Delim esse mendacem, praecia
42쪽
quia otianium sentit, donaturae dii thu censetur probro dignus qui mentitur; sed etiam censetur, obro dignus, quidem lustria decipit; ergo utrumque fert impersectionem 'toralem indignam Deo, atque adeo sicut repugnat Dei ni mentisi, ita infundere actam erroris, ac de industria decipere. Confirm. a. Si posset Deus aliquod mendicium proferre inre speculativa pollet etiam in re practica in quacumque materia, Unde simpliciter non esset id cer- tilliina dignus; ωgo si posset insundere errorem spdcillativum,ponet etiana practi m amsi non dedecet Deum decipere in una materia, eb quod sit Dominus creaturae, in quacumque materia poterit decipere. Nomine moralis impostoris venire suam , qui est mendax, sςu qui utitur signis per se institutis ad mani-fistandam mentem ut suadeat falsum; non ver qui in tu aliis signis non locutoriis, seu non vastitutis ad mentem manifestandam. Error autem a Deo infusus non est signum locutorium, nec Dei locutio, ergo Deus infundendo errorem non esset moralis deceptor, seu impinor, sed solam ellet physice deceptor , seu causans deceptionem silum phynce, non moraliter. Ad primam confirm. Est probro dignus, qui mentitur, quia eo ipse non est fide dignus initiis dictis , at qui infligit dire se alteri malum physicum, v. g. mortem, aut errorem speculativum, tunc est probro dignus, quando tenetur ab eo abstinere, non abstinet; sicutiqnetur creatura non occidere, nisi forte sit minister justitiae, nec decipere etiam citra mendacium; nisi subsit rationalis a L. Deus tamen omnium Dominus, sicut potest cum laude occidere etiam innocentem ob fines suos,ita potest direm aliquem decipere, quin sit dignus probro,ied potius
laude, dummodo non mentiatur. AMecundam eonredo viveredens, sequentiam, Si posset Deu aliquod mendacium stimulaurum
43쪽
5 ideo non esset Deus;Uiade posset in quacumque mat ria mentiti At si possit direiste decipere in materia specu,- la: iva, non sequitur, quod possitetiam in praehica, quia non spectu ad civiulum omnis persectionis, nare Deli noui osse malum physicum infligerecreaturae spectat
aute: a non posse creatriram inducere in ursum, orate.
VIL Ouic ult Divinae bonitati, ac veracitati repugnat tum irientiri verbis, tum etiam decipere factis. qi odest quoddam genus mendacii; ergo non potest Deus erre rem insundere, quamvis hujusnodi infusio non sit stricte mendacium Antecedens probatur pruno auctoritat Chrysistomi, iii homa 1 in sis in lum haec habet D Deus non potest, videlicet fallere,fa mentiri. Ub lyoster non potest inetelligi de deceptione, quae intei posita auctoritate locutoria, aliter frustra superadderet finentiri. Secundo ex sensi communi, quia eoden,
modo existimatur dignus probro, di ignominia, qui est mendax, ac qui de industria decipit, ac seducit , etiamsi non mentiatur Unde Christus Donainus pro magna ignominia vocabatur a Judaeis seductor Tertio, quia λTh. qu. II L. art. I. simulationem is hypocrisim dicit esse mend/cium quoddam, quod factis, non verbis prae, statui . Qirario, quia ideo praecise mei adactum est malum,
quia in deceptionem inducit, ergo si quis suo facto in M. ceptionem per se inducat. perinde est i alui moraliter, ae
Confirm.Quia error est malum postivum natura tionalis,qua tali' Deus autem nequit insertae malum natura rationali inli,quia sic posset intendere peccatu Resp. ego antecedent. Ad prii nam iobationem Chrysostomus dicit, repugnare Deo non serim mentiri, sed etiam fallere, insundendo scilicet errorena practicum, v. gr. qudd mendaciuna sit honestum, quia sic indi cecςt id malinn morale; ic odim dicitur Dem pernintere, ii C V
44쪽
Verbimendere excaecationem, ac deceptionem, intelligi
vir sistim de deceptionemorali. praesica,quam selum permittit, non vexis de physica, & speculativa, quam p0- testeu: in intendere potest etiam dictum Chrysostomi
harelligi, qubd Deus non possit fallere in praesenti ordine. xantum, in quo statuit nos non decipere.
Ad secudam,est probro digitiis tum qui interposita auctori te locutin ia decipit, seu mentitur,tum etiam qui de industria passim factis suis decipit, .gr. induendo vestem muliebiem, cum sit vir , non ordinando deceptionem ad finem utilem rationabilem, sirectum, at non est dignus probro, sed laude, qui simillat aliquido , bonuin finem,
ali e peccaret Consellarius, qui disserendo absolutionem poenitenti fingit illum ab luere uec potuisset Christus Dominus fingere se songius ire, quando post resurrectio
nem -ppar: it, per quam Dysticam fictionem docuit suam Asmasionem apparuisse recellum a nobis,cum tamen non ellet, quia ecce in Sacramento nobiscum est usque ad cor summationem saeculi. Adde, intercedere discrimen valde notandum inter Deum, io ; Deus enim sicut potest causare mortensi adependenter a quoctumque alis
rationabili motivo, ex sela plenitudine sui dominillita,
test causar errorem, quodcumque aliud malum physicum nos verbiicut non possumus alios occidere, nisi ex ration bili causa, videlicet ob iustam defensionem cum moderamine inculpatae tutelae, vel extitistivo justitiae vita dicativae; ita nec postumus factis in errorem alios induceare, i Wilex rationabili causa. Ad id, quod additur,Chiistus . minus per igno:)ainiam vocabatur seductor hoc est .meiad. , qui dicebat, se elle Dei filium. Ad tertiam: benedicitur a Theologis cum Angelico hypocrisis, kiimulatio esse mendacium quoddam, quod faciis, non verbis praestatur, idque quia nypocrisis deci- pit alios ob pravum finem inanis gloriae; at ii quis ob bo-
m in finem smint. v. N. castitatem, cum sit serdidus
45쪽
n vi in ornam trahantur, noli incitui iactis ut entiri, ne metaphoricε quidem, sed bene operari,propterea infiisio erroris a Deo Dista, vel ob bonum nothrum,uel ad osten-.dendam plenitudinem sui dominii , non habeti inionem mendacii, sed rectie operat Mis. Quare tunc dicitiir quis factae propri mentiri quando nutibi is, vel aliis signis supplentibus vices vocum manifestat objectum ita esse in mente, ut igniueatur, clim tamen sit aliter. Adulun am: mendacium non est malum, quia deci 'pit, sed quia destruit commercium inrepubhiza auonali et non enim posset praestari fides loquelati, si mendacium liu ceret: at per hoc, qubd liceat ob bonum finem intendere fictis deceptionemnon propterea tollitur commercium, quia adhuc perseverat ia obligandi alio ad praestandamndem, videlicet per locutionem. Ad confirm. nego minorem; Et Um ignorantia,&ii sania.sunt malum naturae rationalis qua talis etiam po ita inflicta Angelis, Mallimae spirituali , nec non dedecus ex peccato elui nc de tamen haec omnia potest Deus
directe cattare, ermetiam errorem, non tamen pecca- tuna, quia intendendo peccatum, ut diximus peccaro , intendendo ver errorem, non errati
VIII. MD Fidei certitudinem stabiliendam,&,l
nius dignoscendam auistoritatem Dei loquentis, agitatur hic piaesens quaestio, inqua varia siluat Doctorum placita. Prima sententia Durandi, ultadi Bagnea affirma , dummodo miraculum fiat ex arbitato creaturae abutentis potestate miraciliorum , non vero aDzo intendente confiriaratione doctrinae falsae.SecundaD.
46쪽
bi in ins iam evidenter credibilem, negant, illud posse patrari; secus vero, si non reddat evi en ex credibilem , sed homo ex Ga inaduerhentia decipiatur,ut accidit,quar sedo usiixur equivocat:o. Quarta, auxer alii distinguud , ac putant posse patraxi i , si confirmat doctri misi aut proposit/n ab hominς nomine proprio , tuu nam sidourina proponatur nomimi Dei. 'ta demum
, nil ino. . sest 3 xlv aequimur,putantis non polliet in prasmum dine , in quo miraculuin uumptum esti Deo in contestationem suae mentis, tanquam sigillitin confirm iis suam locutionum, posse vero in Oxdin , timi si rins j ex tali miraculuit rex enter re.
Ad intriligenti madverto piambitune miratissim
. ntes lativium Divinae monti icut istium regium con
firmat scripturam regum, uan miraculum sure i Dei loci timem,&illam velut Do tigillum connina x,
dain mentem suam ita miraculiun, ut contesteti v mmm
47쪽
Aciverto secundo, aluid elle , De in confirmare miraculo propositionem aliam, aliud vero Deum veste miraculo colafirmare propositionem falsiim coiissimarenairacula est , miraculo tanquam sitio sigillo comprobare illam propositionem, interposita ha auistoritate locutorix; quod cerie repugnat Deo summe veraci at velle miraculo confirmari propositionen fallam , est solum velle, quod videns miraculiim propter illud , .uaquam propter novum aqpimentum,im deat tibi veritatem pro politionis falsae utrum autem hoc repugno examina dum est. IX. coci Mira vim habet de sua natura=nfirm doctrinam,in cujus attestationem patratura seu habet reddere sirudentem assensum erga illam;v.gri Si in consi
inarioirena doctrinae,clxyana docex Parochus , patretur a
Deo miraculum prudenter allentimur ali dourinae,
imprudenter illan nesamus. oh iracula nunquam patrata sunt ad confirmandam D , ii in m falsum , eigo ex natura tua habent confirmare Doruinam verm , diluam soli in confirman
dam semper sunt patrata consequentia sequitur, quia quod nun tuam accidit, de lege ordiu uia id natur literceri nequit Antecedens constat tum experientia tot saecularum tuo consensu communissimo Patrum, cTheologorum apud Ripaldamn 6.tum quia aliter po millent falsiae seta Hei e corum reddi credibiliores isde tholictiquod est contra Patres, Theologos, qui potissimum ration miraculorum docentifidemCatholicam
supra alias seia siste credibilem duxi illud Psalmi: I iti
tuum resuscitari,& hujusnodier aliqua insis inprae sinu tuu oni se iunx,
48쪽
Confirm. i. Q iratai istus Dominus Jo DF.dixi In- excusabiles esse Iudam,s, qui visis tot miractili, noluerimi in ipsum credere: Si vera 'inquirinonfecissem in eis, qua
nemo ali erit, peccata- non Liberent,dec ergo muraculi iratura sua comprobant Doctrinasia, in cujus ait λ:ionem patrantur Confir a .Quia,ut habet D.Th 3 ρ.f. 3.arta.ex Ana
br. Cfitycabesiis: Damon visis miraculis ex quadam iusticatione conjecturavit,eum esse sil um Dei,quin habuerit certam,ac iraram notitiana incarnationis, ilia scialicet mira la lint de se comprobasiva Doctrinae esto non sint Aentiali e contestativa Divinae mentis, ut mox
Contion demum, quia potestas miraculorum,quamvis sit gratia gratis data; communis etiam peccatori
bus,ut communiter docent cum Angelico 2 2. u. 78.
art. 2. At in praesenti providentia non si tum non datur potestas miraculorum ad comprobandam Doctrinam falsam sed frequentias ea datur probis vi ve bus, quam improbis.& mendacibus;aliter nili. conferren d sanctorum canonizationem eorun miracula idque orntur ex natura,& exigentia miraculorum. Nanaracuti ad persectionem Uiuverit spemc ut raro sint miracula ecfat , ut raro potestas miraculorum detur impro bis de mendacibus;ergo miraculum in praesenti providentia,& ex natura sua nadicat potius veracitatem, quam mendacitatem patrantis miraculum incomprobationem suae Doctrinae, ergo miracula ex natiira uia veritatem doctrinae confirmantin reddunt prudentem assensiuna erga illam irine Nicodemus Christo Domino Jo. dixit: Rabbi scimus quia a Deo venisti Magister,quia nemo potes bacRηafacere quam facis αι uerit Deus cum significans, potestatem iniraculorum praesertim adeomprobandam doctrinam non darinisi petibnissimmὶ eum Deo coniunctis,&veracibus. X. Dico
49쪽
X. Dic a. Miracula non sunt elleluialiter locutiones aut contestationes Divinae mentis atqsse adeo deserion confirmant ineluctabiliter desinegabiliter doctrinam in clijus confirimationem patratuur: Quicquid st,an sint
sigillum contestativuna Divinae mentidotum exigitives,
ει naturaliter,an vero ex onata ino libera institutione DivinaὶIta communius apud Rip. t, .contra Lugo in a.
PROB. Si miracula es ent essentialiter locutiones, aut contestationes Divinae mentis deberent essentialiter pendere a Deo ulloquente,ut explicavimus articula superiore;sed licitusnodi essentialis dependentia in miraculis secundum se omnino gratis adstruitur,ergo. Prob. --, Tuna quia saepe fit miraculiana,& non ad comprobandam aliquana doctrinam; in quo casu non potest esse locutio Dei sed soluis est ess dictus Omnipoἰentiae operontis supra natura niunde miraculiim ex te est signum naturale Omnipotentiar,non locutionis Divinae:Tuna etiam quia etianti in iis circumstantiis,in quibus redditur prudenter credibilis aliqua doctrina, miraculum habet suadere vetitatem doctrinae aliunde, juxta dicta in prima Conclusione quamvis non sit contestatio Divinae mentic ergo gratis adstruiciu in miraculis dependentia ellentialis a Deo , ut loquente. Confirm. i. Quia si miracula essentialiter contestaren tu mentem Divin in, Daemon, visis miraculis a Chri- sto Domino patratis, habuisset evidentiam Inearnationis; clim evidens sat,inum non posse loqui, aut contestari sal sum, Mevidenssuerit Daemoni, patrata esse miracula a Christo Domino in L etari resuscitatione, doqvando audita est vox: His est filius meus dilictus; atqui ex SS. Patribus relatis ab Angelico lac it maloia non habuit e tam Incarnationis notitiam aliter non xisset Christo
50쪽
, magis ex quadam suspicione, quana ex ceranturiat. 6 Suar. tram a in s. di susecticum PD tribus, Sc Theologis docet, inefundamento alter ab Uliqui Aouod miracuisse Daemoni impedituin fuerit ne ferret judicium evidens de Divinitate Choisti. Sie illud Christi Domini Matth Ut autem sciatis, quia sibin homiris habeρ potestarem dimittenvi peccata , adoles--πι tibi duo, Surge, non est intelligendum de scietitia, evidentia metaphysica, sed moras , quatenus Phoe n iraculo reddebatur evidenter credibis eius Divin
Confirm. r. Quia eommunissime Theologi docent pud Rip. in . 3 . miracula secundum se ad fidem spe. ctare, non ut rationes sermales credendi, sicut spectat Dei locutio , dc revelatio, sed ut conditiones extrinsecas; ergo non sint ellentialiter Dei locutiones, aut contest, bones Divina mentis, XI. Dicos Miracula in praesenti providentia ex Divina institutione,consona eorumdem naturae,alsumpta sunt ad contestandam Divinam mentems atque adeo in prae senti plovidentia sunt veluti verbum externum, seu sigillume u liter dependςns ab interna locutione Divitia. eo prorsias modo .quo, ut explicavimus anno superiore Gratia Massicans non qua gratia est, sed viginti prati sentis ordinis, est promissio Dei externa ellentialiter pei , dens ab interna Divin promissione dedando homini sub amore amic bili, Evita aeterna. PROB. i. Ex Scripturi Jo. habetur opera,qua ego μιi , si--εα perhibentis ne Adbatbr. q. Salus Evangelica dicitur confirmata fusile , νηυstant Deo