장음표시 사용
31쪽
dgitate non teneretur aequi quod apparet promisisse, retana n vera non promitii Adde , quod si Deu careret Sapientia, rareret etiam di mine conscientiae, quae est cognitio vera dictans fluid hic, & nunc agendum ut Saltem dubitare poliemus, an in Deo detur huiusmodi dicti-men, mitio an pollet furinace dictamen , quod non teneatur ponere rem promissam ob supremum suum dominium Unde nunquam securi essemus defuturitione
XIX. 3JIc. a. ex Ripalias Divina promissio ante M. Miuer ad scientiam Dei de futuritione xei proia uitae , seipsa connectitur cum talis ituritione; ergo independetnee ascientia vi veraeitato Dei h Mini 'ouvinia ad firmissianae assereiadam rei promula situri em,si uine promissionem rite Dei elisi tu omnipotentis ergo Elaf- desitas in Omnipotentia, non or Sapicnu μ; ΡΡΗ-ta sunt in hoc casu obiectum Arma se Fidei..e β. Argumentum probare , quo intuentes Dei promissionem possint ex illa inserre evidenter futuri
uonem rei promus, independente a Dei sapientia , de
veracitate, quia Beati intuiti cognoscunt, eam promtis siqndiri eonnechiellentialiter cum rei pronauis 'ituritione, at non probat, quia no possim praestare allenium fidei delaturitione rei promis uidependenter a sapientia, veracitavi, & fidelitate Dei promittentisis enim e
praedicata non reluceant in loquente, non habetur motivum ad assensuin fidei obscurum firmissimum an ibi - ma Ono F. eradent 4sinius primum consequ/ns
reuis ad beatos, i et trian M,N-o Huror. XX. Hlς 3. contrisecundam cinclutioneni Non potest eadem Vixxv veri ex multipliciobiecto sotnias, quandoquidem virtutes ex diversitate objei'omitis italium diversific/ntur, ergo non poteste dem
virtus Fi/ei rivosi modo rupi ratia veracitate, nodbetiam . fidelitate.
32쪽
as Parim Disp. I. De Objem Hrm. Fusc. Gmfirm. Promissio, ut si vera , non seiuna debersignificare volutariten obligandi et id ponendan rem promitiana, sed etiam propositum servandi promullana
ergo si Detis promittens apprehendatur ut verax apprehenditur iri volens ponere rem promit sani ergo satis est veracitas sine fidelitate a/objectiim formale fidei desinuritione rei pronesila: Antecedens probatur ex D Thona. i.1.qu. 88 aert. I. ubi docet, veram pronaisi nem nasci ex proposito servandi promitium , adeo ut si careat tali proporuo.ut advertit Caletanus, sit partialiter naendo. Et ratio ulterior est, quia Deus si loquens dicat,Promitto. ine daturum cras centum, & non dicat assertive se datis. rum centum, actus , quo infallibiliter creditur futuritio res proiiaMἡ erit achias Theologicus illatus ex hac prae- milia de fide, Deus vere promittiti dativum centum , dc ex hac naturaliter cognita, quod Deus it fidelis atque adeo exequatuc quo promittit ergo assensit fidei ii lumnititur universim Sapientiae de Veracitati dumtaxat. Resp. distinguo antreedos Non potest eadem virtus moveri ex multiplici obiecto formali, qubdsit virtuti in- adaequabiliri &actibus adaequatum, nego ante Ara quisii sit utrisque adaequatiam, eo ficedo antecedens net consiequentiam. Sicut enim eadem charitas potest diverssis actus amoris Hicere propter bonitatem diveri, rum attributorum, V. gr. propter bonitatem Divinaemia sericor illae, patientia: euc. dc eadem virtus Fidei assentiti
diversis mysteriis propter revelationes diversas, quia se licet obiectum Armale charitatis est bonitas Dei ut sic, compleaens bonitatem singulorum attributorum , objeetiim Acmale fidei est revelatio ut sic complectens
quamcu aque revelationem, ita tamen, ut actus In parti,
eulari respiciat tanqiram objectum formale adaequatui
hanc bonitatem dumtaxat, de hanc revelationem: eodem
modo virtus Fidei habet proobjecto formali auctoritatem Divinam,ut sic,qua multiplex Dei attributum com- plectitur
33쪽
Vr, I AN IV. Num Ddelum m. 7Pleehitur. actus tamen fidei habent pro objecto serii aliaciaequato mota haec, modb illa itributa, quae in ό,
ritate continemur Ad consim .Propolitum servandi p milliam non sp ehat ad veracitatem,sed ad fidelitatem promittentis. Nam si hiis expresse dicativoveo castitatem,sed nolo illam sit Vare,certe noli mentitur,eittamenDeo infidelis.In forma nego antra Ad probat.dico cum Caietano ibidem,veram pronaissionen nasci non ς propolito servandi rem pro-.
naisIana, sed ex propositis volendi se obligari, Unde qui
Vovet, non vult votum errare, talis promissio facis Deo erit vera promissio, ae promittens non est mendax rigorose nisi mendacitas confundatur cum infidelitate )sed est tantum infidelis, etenim conformat verba menti quod spectat ad Verἀcita tein, sed non Eonformat vel baxebus, quod spectat ad Fidelitatem. Ad id quod additur, dico, actum non est Theologicum, sed elle actnm rigorosum licet , ii uulce nitatur au. ei oritati loquentis,4 non alteri extrinseco motivo atqui hic achus,erit res promissa, unice nititur auctoritati dicen istis, Ego promitto rem crastina dandam,si auctoritas condetur ex Sapientia, era late, Fidelitate ut ostendimus; ergo est Fidei δε non actus Theologicus si ut enita Actus, quo creditur id, quod Deus asserit, est actus fidei, quamuli inseratur veritas talis objecti,iton suum ex ver citate, sed etiam ex Sapientia loquentis ita actus, quo creditur futurum id,quod promittitur, est aetas fideiquamvis inseratur non stolam ex Sapientia. Veracitate ted etiani ex Fidelitate loquentis. XXI. Oaye uti requiritur Fidelitas pro formali objecto Fidei relate ad locutiones promittorias requiritue etiam consstantia relate ad decretia iis;ergo.'Daιι ιν tecedens. Namsiqua disparitas, maxinae quia si per i
possibile Deus esset sapiens, ruerauc, non tamen italis, posset veredirere, qubdse obliget promittendo mumus nul Velit audacere obligationi: contra vero euanui
34쪽
iton esset constans, non per hoc posset videre defuturam cras voluntatem, gr. desenes Ur ira, rime vere di cere,qubd velit illam delere crast na: vellet eiunideleti nena urbis proqtundo deleri non potest ex desectu D - na vestritati de ea delenda, kllure disparita, in ivlla ergo Probatur minor Si esset inconstans, posset cras mutare volu itatem, de sicnune vere dicere, quod velit. cras delere, quamvis piistea non sit deleturus. rem Sicut enim mus praevidetis, pro insta tio esse te. nebrari non potest simili velle lucem pineodem instanti, Meilet mendax si diceret, velle bicem cita praevidens quod cras sit defutura voluntas delendi urbem obitumia... stantiam voluntatis, atq te adeo praevidens, quod cras sit sutura negatio de Hetione urbs , non potest nunc velle delere cras urbem, mendax esset, si diceret, id decer nere, ergo etiam si Deus esset inconstans, adhuc infallibi. liter erit futura cras deleno urbis obsitam sapietitiam veracitatem, si re leti, se cras urbem deletus una.
Iximus, auia oritatem Divinam atripleisti universam M summam Dei satientiam, & veracit tem, ut possit in ea niti aisensus Fidei firmisilinus, Exan andum nunc, ut app' eat,num firnaitas Fidei possit aliquaex parte nutare, Prurib, anpossit Deusinfundere actum , aut habiatum erroris.Secundo, an possit patrare Diracula in com-i,stinatioriem falsi. Tettiesan etiam possit de potentia abii tutamentiri. Ubi quaerendum, an sit licita restrictio
mistat , amphibol usus duplicis scientiae vidclicet
mmmunicabilis, incommunicabilis,&Jocum mat
35쪽
L DRima sententia negat putans, quod sicut Divu naevera*tati pugnat tum polle mentiti, Win posse infundere inendaciuili ta Diumae Sapientiae pugilet
tri . tolle errate, tum posse errorein infundere. Ita Sua d p. 6. sere. s. Lumbier qu. s. axe. s. Coninc Tanne, ru, vietoria, Tories,& conanaumter Thonaistae, praes s rim Baetici, qui teste Ripat oppolitum, O niuo imp babile, ac temerariuin pronuntiant. Secunda sentcntia
assisti aiciun Rip. dis .sin. Vasq. . a .d sp,48o. Lugo dis . .seo . . Hiirtad Maliis recentioribus comis munius imo Vasque pii t , posse aliquando erroremesie gratiam per Christum, nempe quando peccator ex
errore putans, v. g. se mox moriturum, vitat DOVum peci
catulo, dc confitetur, vel cum quis putans ex orbis, Pe 'truria elle paupetem, movetur ad erogandam illi stipem ex motivo supernaturaii. II. Dico equidem cum secunda sententis,posse Deum vina habitum morisinfundercitiam e erroris speculativum: v. g. quod Coelum ut lapideum esto non possit infundere errorem pra*icum, v. gr.quod meiadacium-sit licitum, aut in materia Fidei v. gr. qucd id, ineralia sit vera, propter specialem in iis rem pugnantiam , quia scilicet induceret in peccatum: in in .
PR . Tum silutione argumentorum tum etiam quia ereor speculativus est malum hominis physicum non se .c mors, labris, non vero morale ergo non est cur Deus non post illum infindere:etenim,ut notat L -go, Si Deus, cum sit immortalis, di impassibilis potest: mortem, Maegritudinem causare, poterit etiam, quamvis sit si immE sapim, causare direct Eerrorem; a sertiori habitum consimilis erroris. N
36쪽
Neque dicas, replignare fiamma bonitati non solam habere culpam in se, sed etiam velle illam in creaturis ergo repugnat etiam summae veritati non solum habete errorem in te, sed etiam velle illum in creaturis. Nam si paritas teneret, reptagnaret etiam Deo immortali, pri mae vitae velle mortem, o suinmae Sapientiae velle direct ignorantiam, quod nemo dixerit talparitas itaque est quia culpa est defectus moralis, non physicus, ut eaer- , Πλωmor repugnat autem, quodsiimma bonitas de terminet creaturas peccandum , quia hoc indicaret in Deo affectum erga culpam, quod repugnat: contra vero
non repugnat, Deuna velle directe morteua, eri olem, d mentiam in creaturis. Breviter: qui ainant peccatum,pe cant, fiuntque abόminarius cui ea, qua dilexeri 1t,ut dicitur Osee 9. atqpi amat,errorem, aut tuo leua,noerer rat, uec moritur; unde potis Deus velle , ac iniundere errorem aliqudna peculativuna aut causare mortem,non
potest tamen velle culpam in Creaturis. Gnfirna ex eodem Lxigo, quia Deus vere,vi propriὸ percausas secundas causatin homine errores, ergo poterit etiam illos iniuinitate, directe cautire Probatur consequentia, quia qliod potest Deus causare ei aliud potest ipse per se, nisi effectus libellentialiter addiebis alicui causae secundar, hinc peccatuna, quod non potest D in causare immediate, nec potest percausas secundas cau-
sare, determinanilo illas ad peccatum errores multi causantiu independenter a libera determinatione creati r.e ex Olo concursu Ausaxum secundarum necellaria-mmi atqtie de ex desecasinationes tu Dei, qui est ii, rura naturans; ergo non est, curno: possint immediate a Deo caesari, licui causeri porest scriniani ,α cacitas, M
III. Ex quibus sequitur, nec tepugia re, ubd Deus visendat non silum habitum ercoiis , verum etiam fabunia vitiosum,sicut nonrepugi at,quod de a Deus det
37쪽
homini appetituna sensitivum,4 bria attinies, quibri peccatum inclinatur; etenim non dat ista Deus exanimo , ut peccatum inducatur, sed ut vincatur mala inclinauo dc quo major est pugna, eo majorsu triua phUS,aculeia V
IV. OBJIc. r. Si Deus posset infundere actum moris, posset mentiri;sequela non admittitur,ergo,dcc.Prob. sequeia Mentiri nihil aliud est,quain loqui .falsum, occomo mentiem ire, seu ponere signum manifestat iam objecti aliter acest in mente atqui Deus inluiadendo cognitionem erroneam, .sr, quod Cue tuo it upideum, poneret signum manifestativum obiecti aliter acestinniente Divina, erin mentiretur. Confirm. r.Deus non aliter nobiseum loquitur,qi, nimprimendo verba significativa rerum, quin Vul inratii- festarem atqui ipsa cognitio erronea est verbum ignificativum rei, quam Deus vellet manifestare; ergo Deus m primendo cognitionem erroneam loqueretur selliunti Confirm. a. Quaecumque homιnes loquuntur, Deo
inspirante, ac suggerente, Laetis ipsedicitur loqui , xi ii id Mat h. io. Dabita vobis in ista h a quid loquatris vestra, qui loquitur in vobis tergo a sortiori Deus loquitur qua cognoscimus cognitione a Deo nobH infusa. Rein Argumentiam probare nimis. Probatenim, mnes cognitiones veras a Deo immediate infusas est Dei lacuitones, atque adeo objectio sermale Fidei quod, ut advertit Ripalda, nemo Theologorum admiterit. Ad co-ymonem dirinam, recolenda quae diximus, cum de ta- inuiolae Angelorum , videlicet locutionem forma tec ni istere in actu intellectus loquentis o dinante libere proprium conceptus de obiecto ad audientem. Quo polim,vel vi eduis vel per verbum seu ignum ternunt
pendensa tali libera ordinatione , causatur in mentea. --.dientis cogntuo uiri obiecti, tum conceptu loque tis.
38쪽
Ubi notavimus, alium intellectus ordinantem, lautarugentem elle Armaliter locutionem quia lociitio est explicatio mei tis , Mideo Verbum Mernum proceditabintellectu, non a voluntate notionali patris actum vero
liberum voluiitatis esse conditionem praer equitatami sic genim actus imperii ex Angeli et L qu. I7.art. I. est ctus intelle M ,praesuppolia actu voluntatis, ua pariter
binutio, seu verbum inter M. Nam, ut Augustiuus M. I S. de Irin habet , Loeatio es ver 'um de ore cor . prodiens Hinc fit, Deum non loquii h0c praecis , clubditas dat aetiim erroris; sed si tum loqui , quando habet cogniti'nemordinantem ad audiente a pmprium
conceptuir de objecto,qua polita, causetur vel immediare vel medio signo, sea vel bo externo in M': audientis
cognitio non objecti Elum, sed objecit,pro eli in mei te Dei loquentis Unde si actiun erroris infundλιοῦ, qviin talis actus repraesentetobiectum , quatenus estin mente
Divina, Deus non loquitui,atque adeo nou arentitur.
Informa negoβσιι-- Adproba tio istingua majorem: loqui falsum est ponere signum maniuitatu vum hecusem lim se Octati, aliter vimem mest mente loquentis nego objecti prout est in mente loquentis, seu manifestat um obtecti sui L mentis loci uentis, ita ut aliter litis mente, concedo maiorem es dissim mpariter more, nego 'sequem am. Ad i confirmationem paceti ejoata et Deus non is
quitur nobiscum praecis imprimendo signa manifestat vialicujus obsessi secundi te spe L edo in lirout est in mente sua, sevo in simul, mentiti lyinae quod fit ves infundemiisi equi cognitimam reprae'
sentantem utrumque, vel poncndo signum aliquod e ternum, quod dilentialiter pendeata Deo ,ut lues,divo, seu a Deo prout habente talem cognitionem obdinativam, obiecti ad audientem , in i formaliter iiiiiii locim' activa, quo tigno, seu verbo externo possim ustuir c .
39쪽
gnitio obtristi prout est in mente Dei, tu pariteressei ualiter ideat a tali sisno exin qui actis vitalis v. gr. dicitur rilentialiter pendere a prineipio vitae,& modus a suo subjecto. Quare sicut visio beata noni ii impendet istenter ab Omnipotentia, sed etiam spe ciali modo abes apa Divina, tanquam ab obiecto , ita cognitio vel speriesimpressi Maliud signumnianifesta tivum Divinae mentis aetat pendere non silum a Deo ut Omnipotente,sed eum intest vo seu habente setitionem illam directivam objecti ad audientem , in qua Armaliter consistillocutio interna aetiva Divina. Ad secundam Quque illa, quae suggerente Deo homines loquuntur, ellentialiter pendetit a Deo ut intellecti. vo. modo explicato tunc Deus propri loquitur per verba hominum, Mite locutus est per ora Prophetarum: Si vero careant tali de hiantia,tunc Deus loquitur impro-i prie, licut enim Deus dicitur impropri nostra patientia,
nostra spes, quia cilicet facit nos sua gratia patienteis,spe. rantes, dcc ita dicitur loqui in nobisimproprie per hoc quod faciat iis loqui. Neque dicas quod deberet etiam Deus dici errare in
nobis, uticeret noserrare. Nam sicut non dicitur Dein ignorare, mori, inanire in nobis, ita nec errare, quia haec non conseruntur nobis per si ex at utilio gratiae , sed ut plurinauin in poenam: esto aliquando conferantur ad at genaum meritum ut aegritudines, tentariones, &c ita errores: Propterea Aug. in Enchiridio v. r. dixit
morum; ita ut cognitu insidiis gratulemur errasse at-
que inde gratia Deo aetamus de deinde ad lit Estes error Mnm, qui non fiam nisii Obsitsed etiam prosit a hquid. V ofici 1 si posset Deus aliquem errorem dium infundere gr. quod Coelum ut lapideum , poliet etiam h in dialium errorem reflexum insolidere , 'od Pars IH siuise
40쪽
scilicet Deus id ipsum revelavehit, seu quod tit de mente Dei Coelum elle lapideuiit; hoc polito nutaret nostin fi- des, quia possemus dubitare, num de facto Deus hunc eta rorem reflexum nobis infuderi quodscilicet reu elaverit mysteria supernatiiralia, ergo neqtiit ullum erroiem insendere. Sequela probatur mana iiDeus hunc alium errores remit ira infunderet,non mentiretur, posito,quod non loquatiar per infinionem erroris ergo cohaerentqr
debet et posse illum infundere. . Confirm. Quia posset dubitari, an de iacto Deus insu-derit Prophetis hunc actum falsum, ubd scilicet peus sit
locutus; unde dubitare poste laus de veritate eorum, quaepe prophetas a Deo dicuntur revelata. Resp i cum Rapalda distinguo sequelam: si ex insu-sione erroris reflexi sequatur speciale inconveniens,quod scilicet non habeoeliu discerniculum verae locutioius Di nego, si nota equatur. cedo sequelam onera minyram, quM scilicet hinc nutaret fides. M pr bationem majoris, concedo , quod Deus non mentiret infundendo illum errorem reflexum, sed sequeretur aliud incohveniens, ubd scilicet non pollet discerni vera locutio Divina a falsa:Sicuti ii infunderet errorem praebcuim v. g. qubd mendacium sit licitu es, Deus non mentiretur sed induceret in peccatum, quod r*ugnati Potest iraque aliuncis repugnare infusio illius erroris reflex sicut aliunde repugnat infusio ei Toris practici, v. gr. quissusura u- re naturae silicita, quamvis per infusion aiorum eo in
Resp. . cum Lugo, adsolute, concedo sequelam, ta nego hinc sequi, quod Fides nuta et,nain priuiis esto pos . sit Deus err*rem reflexum infundere ininate ia*eculativa, v. g. qubd Coeiuni sit lapideum, non debet posse in
materia praetica, avi Inies, inride qua docet Fides, in. notescunt nobis per veram Dei locinionem, atque adec