장음표시 사용
51쪽
verbum contestari non debeat sumi in sensu proprio docontestatione physic morali,&locutoria, sed insensu improprio de contestatione mere physica ruit de comprobatione; in quo sensi opera honem. virtuosa contestantur,vi comprobant sanctitatena operantis. Simuliter Marci ultimo dicitur: Iuraψem profecti radicaverunt ubique, Domin coopertate, et Iernisnomi-srmantesequent su Agnisi ergo miracula in praesenti providet alia sunt, ut loquitur Tolia quasi Divinum sigillum, quo Deus sua auctoritate sigillat, confirmat Doctrinam propositam. Quod autem hoc sit consenuia naturae miraculi , constat tum a posteriori , quia Quod semper accidit, natura est; semper autem in praesenti pro- identia accidit, quod miracula confirmeni veruma ergo connaturale est miraculis conjungi cum veri te scit
nae illamque comprobare ergo consenum natuitae miraculi est,qubdinus illo pontis,quam alio signo utatur tan quam sigillo ad contestandam mentem suam Dium etiana quia connaturalius est assumi a Deo in sigillum contest: tivum serae menti miraculum , quod unic patrari potest ab ipso Deo, quam aliam entitatena naturalem. Confici Deinde Conclusio a posteriori, Quia in pra: senti providentia datur quidem aliquando peccatoribus potestas miraculorum; non tamen iis,ut possint ea abuti ad comprobandam Doeuinam salsam ergo signum est, miraculum rite in praesenti providentia innum expetivitii
Dei loquentis. XII. Dico uv. amvis non possit in praesenti proviis dentia patrari miraculum incomprobationem selsi , in quod Deus mentiretur, te potentia tamen absolutapotest miraculis comprobari aliquis error speculativus , sciquod Ccelum sit lapideum, sive hujusinodi suasio , a seceptio intendatur a creatura habente potest temmiracila lotuna, sive ab ipso Deo Lita Rip. sic eis. PN . test Deus infundere errorem Oxu vult sergo
52쪽
Ergo a fortiori potest vel suasionem hujus erroris fieri
per miraculum ethnim si error,utpote malum physiis crura induci potest a Deo directe, quaren'n potest etiam indirecte induci per suasionem factam per attractilum . quod solun in praesenti providentia,non vero de se est Dei locutio externa, Diyinae mentis contestatio. Confir Potest creaturae tribui potestas nutaculorum, si ut tribuitur Sacerdoti potestas consecrandi eigo siclini potest Sacerdos consecrare,etiam ad finem mahun, g. ob finem accipiendi pretium simoiuace,ita potest ereat illa abuti potestate miraculorum ad finem malum,V.g, addecipiendum; in quo casu non Deus, sed creatura illa inretideret deceptionem atque adeo etiamsi Deus ni in posset infundere ae Riri erro iis, nec intendere dilecte de optionem , adhuc posset velle concurrere miraculo ad suadendum falsiim,determinatus ad id a culpa creaturas sicut concurrit ad constarationem positam a Sacerdote Simoniaco, determinatus did a prava inteiitione sacerdotis.
XIII OHI i Contra secundam Conclusionem Miraculum,ut constat experientia,& communi ψmnium sensu iuxta dicta in prima Conclusione,suadet natura sua vehi
talem doctrinae,in cujus attestationem patratur ergo sua .
det,doctrinam ita esse in mente Dei, quandoquide quod cumq; verum, sicut est in se,ita est in mente Divina,inritia hon potest elle salsum tergon it culum de se testatur Diavinam mentem,cum suadeat bjectum elle ver una,proiit est in mente Divina,ergo miractilum de se,&an omni providentia est Dei locutio Unde citra mendacium Dei
patrari non potest in confirmationem falsi.
Re j. Si argumentum probat, evincit, quod cognitio
evidens de aliquo Objecto, v. gr. quod fit l, o, illo' 'eutio Divina quia hujusmodi cognitio exprimit verum atque adeo exprimit Objectum iacile in mente Divi.
53쪽
aD o, siste esse in mente Divina; aliud vero rite signum
locutivum, seu expressivum obniri simul, & meratis, aut objest prout est in meiate Divina cum essentiali dependenti a Deo ut loquent', ita intelligetve oblectatri hoc ecundum noncompetit miraculo de se, sed solatia in praesenti providentia, & ideo non est in omni ordine contestatio ovinae mentis. XIV. Byc. a. contra tertiam Conclutionem Sinairacula essent contestationes Divinae mentis in praesenti providentia ex libera Dei institutione consena ipserunt naturae, sequeretur, lubri ut credatur miracula eise ad 4 instituta, deberent antecedenter credi Scripturae, quibus id revelaturi essi miracula deservirent am credentibus
scripturas, non vero infideliinis, ut ad fiden adducantur: hoc autem est contra Apostolum disentenaci Su suntis id , , musiribbusci ergo miracula non sint in praesenti providentia assumpta libere a Deo ad contestandam notem saana; Unde Scripturae in s. Conclutione adductae, docente, miracula testim'nium perhibere de
Christo, videntur explicanda de testimonio lase sumpto
kveluuishysico sicut v. g. effectus testatur existentiam
suari uis, non de rigores , morali, sta solicet , ut is
signuin exprimens mentem loquentis , sicut operationes Christi Domini virtuosae testimoin perhibebant de Christo, non tamen erant testimonium rigorosum,seu lo cutio Dei,&eodem modo per metaphoran August. r. . in Ioannem, miraculis tribuit linguam, didendo:
bon miracula inint gantur, lingum s -- . Confirm s miracula in praesenti providentia essent
coni testationes Di'inae mentis, Daemon, & homine, cognitisevidenter miraculis,evidentiam haberent a steriorum fidei Confirm . Quia miracula tanqu*m locutiones Divianae pertinerent ad fidem in praesenti providentia tanquam objectum sermal non tanquam comi ibone, triniccae.
54쪽
M'. Verba Scripturae lum lada in ensu proi rio Asa nihil obstat; atque adeo scripturae adis ictae intelligi d 'bent de testinaonio rigorose dicto,&morali ciliri nihil obstet. In forma conrado βου--,hubd scilicet ad hoc, ut credatur miraculun elle in praesenti pro videlitia Diviariae mentiscontestatio, & veluti Dei ligillum,debeant a recedenter credi Scripturae, quibus id revelatur; nego tamen , qubd miracula in priori ad quamcunque ademerga Scripturas non deserviant, ut ad fidem inducant; sserviunt enim secundinisse, ut reddant prudenter,& evudenter eredibilam fidem,ut ostendimusin prima Conesiusiones, Ad M, quod dicitiir de Apostolo Cornelius advertit, Apostolum nomine signorum non intelligere miracula
Ad N . . Ex contextu autem tamine linguarum, livit maledictiones Mincrepationes Iudaei enim increduli prius niti fuerant per linguas Chiulaeorum illos iubdentium tempore captivitatis per verba illa apud vaiam: Ma da, Minda,expecta, reexpecta deinde per Apostolos increpantes eoru in incredesilitatem. Prolude D.
Aulus dicit, his linguis seu maledictionibus puniti inlodeles ion fideses. Haec sunt verba Cornelii a Lapide Miser signum hic irim est, ac miraculum VI deque enim Chaldai miraculuinsecerunt , dum sua lingua furias
nervuerunt. Eteodem modo I rophetiae dicuntur Gfidelibus, quare stimum sunt benedictionis, qua Deus fideles erudit ad bonum dirigens illos. Sed tranimiise , qtita nomine signoriam ibi intelligantur miracula, adhue haec deservimi infidelibus,' latenus de se excitant ad iii-dagationem Veritatis, di reddunt credibilem doctrinam,
eiijus attestationem patrantur.
Ad nimam confirm. Quamvis Daemon evidenter e vomunt miracula Christi Domini , at non cog ivit
55쪽
. u. II. r. v Num Misaculum, era. os evidenterrupendentinuadam essentialem, quani in praesenti providentia habent miracula a Deo ut loquente, eo modo,quo Proprius cognoscitur locinio divina Sic qui videt lucem,non, imus viset actionem,qua lux pen det vel a Sole,vel a selo Deo. Unde non sequitur, quod Daemon habuissetevidentiam mysteriorum Fidei,si mira-cilla soli in praesenti providentia stat comestatio Diviana mentis ectis veris , si essentialiter in omni providentia id habeant cum Daemoni sit debita naturaliter cognitio deessentia miraculi, non tamen quodliber Iam vesit illud allumere in initium Ad secunda bi praesenti providentia miracaea patra in ante quam credantur Scimturae, pertinent ad fidem tanquam conditiones extrinsecat si treliquae notae o dibilitati fidei quia non cognoscuntur esse defaeto contestationesiuvii mentiti nisi ps fidem, quacreduntur Sclipturae, quibus id revelatur. At post fideia praestitam scripturis; quibus habetur, quod Miracula se a
sint contestationes divinae mentis, ea pectinent ad fidem,
tanquam Objectum formale, ut qua libet revelatio Dei
XV. OBJI 3.Potest imprimi sigillum in scriptura sit .s- regia ex pravitate Misistricustoditi cis sigillumnino
pariter in praesenti providenda ex pravitate crearurae ha--ntis potestatem xmalorum poteritpatrari' mirac
tum in confirmationem erroris, signando illum sigillo divino;& consequenter Mir cubim in pties, tu orditi non est contestatio divinae mentis Mo. et C. ιμαι - : Disparitas est , quia sigillum divinum non potest imprimi, Deo inscio, Μ non innuetueri illud, qua intellectivo, re loquente citatis vero sigillum regium. Unde miraculum in praesenti pro videntia patratum in conii mauonem visi detori lac tio naetidax;ficiis vero sigillum estum Octo Res , -
56쪽
O . . Contra, Conclusionena .Si pollet miraculum patrari in Confirmationem erroris, Fides nostra de facto nutaret ergo ne in alia quidem pro videntia id fieri potest; Prob. M H Ruia potuisset divinitus miraci cro. dibilior fides falsa, quam vera,quae caleret iDIliaculi, ergo possemusdubitare, an ita de facta sit. Neque obstat, quod de facto miractata dicantur is Stilpturas esse Coni stationes divinae mentis;Nam de hoc ipso dubitari posset, an sit verum,posito, quod pollemus dubitar de veritate
Confirm. Quia quando Christus Dominus miraculis eomproba veritatem suae doctrii , poterant Iudaei respondere Unde istimus qubd miracula non comprobent doctrinam falsam 'quo posito, non fuissent inexcusabiles Iropter incredulitatem. Confirma.Si Deus posset miraculis comprobare do- octrinamHllini, posset . iam alia signa credibilitatis nostiae fidei ponere ad comprobandam distam fallam, Muic reddere vim credibiliorem Fide vesarquo posito,nutaret Fides;ergo ut supra.
Resp. Argumentum selvendum ab adversariis, qui liacet opinentur,Deum non posse infundere errorem , nec postepatrare iristaculum in Comprobationem erroris non tamen alterunt suam opinio tem excedere limites opinionis,&esse indubitabilem saliter Daemon,visismiracesis,habuisset notitiam certant de Incarnatione, quod est contra M,Patres)Unde dubitare possunt, an sit falsa opinio, quam propugnant, cCnsequenter,an revera miraculis de facto comprobata sit Religio filia. Dimiri nego sequeiam, Ad Probationem nego paritersequeiam: Si. cut enim Deus non potest errorem praeticum,uel in in stria Fidei insendere ita nec potest hujusinodi erroressHad te miraculis. Nam si redderet fiden falsam credibiliorem,eo ipse obligaret nos adluaincredendani, incvellet directenostram damnationem, cum Extra sidem
57쪽
Mirarem -- sam in possis it dicitur in Symbolo
D.Athanasii.Qurre satis est,quod possit confirmari ni raculis error speculativus et Quicquid sit an possit etiam colati naari error circa ali liuod mysterium supernaturale cujus fides non se necesuriata salutem,V.gr.quod gratia non iit qualitas inhaerens:e modo, quo potest reddi credibilior rustico Incarnatio Spiritus sancti proposina Parocho;in quo casu xudentissime imperaretur fides subjectivEfirmissi a ; quae taenen utpote filia non es. set actus sivernaturalis rasto voluntas illam imperans esset supernaturalis,di: metitoriaim explicabimus is Ad primam Confirmationemdiadan erant inexcusa - biles quia visis miraculis,quae siminiis rigoros , saltem Iai ge testabantur Christi divinitatem testimotu veluti h, sico adhuc tamen credere noluerunt, praesertim quia
miraculis atria linantiar aliae notae credib:litatis doctii
illustratio Spiritus Stacti supernaturalis stare non possimi pro fide falsa.Deinde transmisse,quod possit aliquod io'
sterium sipernaturale reddi divinitus credibilis,non et hoc prudenter dubitamus,an ita de facti contingat relat ad fidem Catholicam ut enimi rudenter quis dubitat,an ignis A comburat, per hoc, quia possit divinitus
non comburere,itii madenter dubitat,an miracula de facto confirnaeiat errorem,posito,juod naturaliter errore confirmare non possis Hinc si fidem nostram non eue evidenter veram,sed evidenter credibilem,& creden- m,nec non certis unam supra certitudinem evidentiae,
ut instit explicabimuri MI ONMAIlt.Si posset in alio ordine miraculis comprobari error speculativus , posset etiam practicus , in materia fidei:consequens est absurdum ergo: ante --ψρυό-.M M. D 3 patrando, uinctilivi ad sua dendam
58쪽
dendam aliquam propositionem, non deteri iam ad mallensui sed liberum relinquit creatum velle ait titheo modo, quo infundendo habitum vitiosum non deterini, nat ad actum ergo sicut potest Deus insendere habitum
vitiosum inclinantem ad peccatum, &adhaeresim pol rit etiam miraculissuadere errorem practicum,uelinaim teria Fidei
Confirm. Miracula patrata a Parocho habente vi statem miraculorum ad confirmandam Doctrinam, vel confirmant illam, quia auctoritati Parochi additur a ctoritas divina manifestata pei miraculiam , vel non: Si primuna;ergo miracula non possunt colafirmare Doctrianam ficiam cum non possit inius,interposita sua auehori. rate, confirmare falsum si secun amergo potestetu ameri or practi h in orateria fidei miraculis confir-
Disparitas est, quia Deus infundendo habitum vitiolum sint dictaretperdurun mconscientiae fugiendum peccatum,ad quod habitus inclinat; contra ver,suaden. do miraculiserrorem practicum,dictaret , illidum non esse fugiendum,sed amplectendum, quia natura ipsa, atque deo in die har verum esse quod miraculis comprobatur,eo pacto,quo dictat,dari ignem,ubi apparet fuimus; ergo si miraculis comprobaretur, quod mendacium sit honestum,&oub haeresis sit vera, De dictaret auri leorundum esse mendacium,& haeresim,quod repugnat. Ad eonsem. - δε δω- es nego primam pam . Miracilla non confirmant doctrinam, quia pei illa additur auctoritati Parochi uctoritas divina in easti adducto; sed quia aliaetoritati Parochi additur testimonium Pnysicum, seu signum tiaraleveritatisdintiliae ab eo propositae puti siquis dicat, In civitate esse ignem,&. statim appareat fumus,qui est signum naturale ignis auctoritati dicentis additur numnaturale veritatis. Sicut
59쪽
. n. Ar In Numrsima. mentiri autem naturaliter ubi est fumus, ibi ignis, ita naturaliter ubi sinit miriaula conlprobantia metrinam ibi habetu
veritas doctrinae.Praeterea miracula de si confirmant veritatem metiunar, aula,misi miracillis,auctoritas RGr0chi est majorae quod miracula arguant probitatem , atque adeo vel acitatem Parochi:hinc tamen non fit,quod possit error practicus,aut haeretis miraculis comprobari, quia sic Deus per dictamen conscientiae determinaret ad dicendum, esse verum talem errorem,v.g. honestum ellementiri uc determinaret hos ad mentiendum , ad Haeresim amplectendam.
ARTICULUS III. ρυφῖ - ι Arentia abstula mentiris XVII. T Eum non posse in praesenti providentia
me Leit letide contra Haereticosicis cillianistas, qui, ut reieci Augustinuscontra mendacium Iib. .cap.2 dixerimi,saeis D u ri in Scripturis mentitum esse n. a dicitu: n est Deusut hamo ut mentia. ruriad Rom. autem Dem verax omnis autem ho-- --δεα hoc est potens menti ri,Multi enim , in Beata Virgo,nunquanimentati stanti ecque dicas ras etiam
Scripturas pota Priscillianistisdici mendaces Nam ii fallibilis Scriptura auctoritas ab hisce Hae setiris admitti turine aliunde ea ostenditur per notas omnes credibilit iis nostrae iidet,quae efficaciter evineunt eos, qui nolunt
Utrum autem de potentia absiluta mentiri possit quaeritur apud Theologos; Assirmarunt Olkot, Ali cen. sis,&alii pauci contra torrenim Do-um, mira Deum mentiri posse,quamvis non possit ponere mendacium. Nam ponere mendacium est loqui contra mentem peccaminosein rantra obligationem;quodDeo repugna' acioqui contra mentem, nullam coligationem violando. videtur posse competere Deo,qui ut supremus Dominus D s nulla
60쪽
nulla obligatione videtur teneri ad confirmanda verba menti. Et facio,Deum dixisse salsum Daemonibus docet Robertus Oltat inj-3 art. 8 ubi haec habet: IV Ii autem dubii- , quin ι-ns Ueraras sum scienter , cum sntentione fallendi creatuis N m,o credo. qm-Mi merarerim uiscipi ita, Ma Deo. Ante resilui nem quaestionis adverto, in minibus non esse idem dicere salsum,& mentiri. potest enim quis dicere falso quando putat, id elle verum, tunc non mentitur,quia cilicet non dicit falsum cum advertentia ad fallitatem;quod requiritur,ut quis mentiatur: quia tamennon potest a Deo abesse advertentia ad quodcumque,vi plenissima scientia, ideo, si Deus diceret falsum, eo ipse mentiretur. Adverto ulterius, in hac'aestione' pro eoam venire apud Theologos mentiri, prosei remendacium. Nec valet diversitas allata ab tat,qubd
scilicet mendacium importet ire contra mentem vio n-do obligationem Nam dum quaeritii , ait Deus sep tentia abGluta possit proferre mendacium sensus est,an Deus p mendo verba contraria menti violet obligatio . nemoriam a sua intrinseca veracitate3sicut violaret, o
bligationem ortam a sua fidelitate, su non struet promis
XVIII. Dico equidem, Ne de potentia quidem abGluta Deum mentiri posse. Ita communitissimi:,ocopposi-
tuin putatur saltem temerarium.
summa fidedignus , nec nos tenem iii illi firmissime crudere. Unde , ut notant Patres apud Lugo ino. . s.ct.