장음표시 사용
431쪽
ra, . iv. tibi ab Apostolis seu ab Angelis inveniretur dedueen- Α' a. da vel dirigenda ad eum , quem diligit anima sua . - i πιη' Fueritne prius inνenta quam collecta Non quia nee' ' erat . Quamobreni si eollectam , si congregatam, seet te quod magis vocabulo Eccletiae competit) eon votatam a praedicatoribus se dixisset , transilem simplieitet , minime in aliquo cuncta Mus . Coad uici. res enim Dei sunt , quem Ae audire loquentem 1 aut M 1. a. i,. non colligit me etim, dispergit. Sed neque hoe mihi ab re videbitur, s dixerit quis ab eit sindatam sive aedi sieatam. siquidem hoe secerunt una eum illo, qui in Evangeliis loquitur e gestὸν hane petram isai abo Ee-- . λ--am. de data Dauara est sura firmam petram . Nune vero nihil notum loquena 1 sed praeter solitum B quidem perhibens se inventam ; eunctari aliquantumntis Deit . atque in suspicionem adducit latere loco , quod sit diligentius intuendum. 8 Volebam, sateor . maeterire , meque subgucere te serutinio, cui susticere non sentirem . Caeterum reministens in quantis :eque dubiis Ae obseuris , vobis quidem sutiam corda levantibus, etiam supra spem meam adjutum me senserim, pudet difflentia: : β: reprehen
dens timorem meum , adorior non quidem temerὸ ,
quod timidὰ resagiebam . Adetit ut eo fido ) soli
tum adjutorium t quod si minus. apud benevolos t men auditoret non erit otiosum quia volui . Verumhoe liabebit sequens sermo principium . nam praesen- Ctem lite elaudimus . Ipse autem det vobis ea quae dia euntur non solum tenere memoriter, sed S: ardenter di Iigere, Se emeaciter adimplere, Sponsus taesesiae de sui Christus Dominus noster , qui est super omnia Deus benedictux in saecula. Amen.
o. stetimui de haes mus , serupulosus videlicet audientes, quod sponsa a praedicatoribus suis se in ken tam dixerit . Porro causae nostrae cunictationi et & dubitationi, a nobis expressae sunt, de visum est aliquid esse quaerendum e sed non in calce sermonit, quo iam arctabamur , quod quaesitum est , potuit explicati .cauid testat, nisi ut debitum iam solvamus λ In explicatione sacramenti magni illud loquor quod Dinoe gentium interpretatus est, in Christo de in seel a , lanctum eastumque eonnubilam, ipsum est opus nostrae. 'AT tautis : ) in eo , inquam , tres mi invicem eoope Muta. tantur , Deus , Angelus , homo . Et Deus quidem quidni operetur, de curam gerat nuptiarum dilecti Fua lii sui3 Ipse vero, ' ae tota voluntate. Et utique persi ipse sisseeret, de absque ad minimici horum hi auiatem sine ipso possunt sacere nihil. Ergo quod ex illi, adiei. it in opus ministerii hujus , non tibi solatium , sed mosectum quaesivit illis. Nam hominibus quidem
euriam lutirem accipies, sive qui in sde plantat, s-ve qui ligat quod plantatum fuerit . Angeloium auiatem eum ad salutem humani genetis ministelio utitur, nonne salit ut ab hominibus Angeli dilidamuρρ Nam quia ab Angelis homines diligantur, indὰ vel mae iis aduerti poteth , quod antiqua suae civitatis damna ex hominibuη tesareitum iri Angeli non ignorant . Nee allit prosecto legibus resnum Hralitatis regi decebat, quam pila ipsorum , qui pariter regnaturi sunt , mutilisque amoribus , de puris aisectionibus in invieem , di in Deum. . ..u, ' Est autem in modo operangi disserentia multa ,'' pio cujusque nimirum operarii dignitate. mus net
pe saeit quoq vult sola ipsa Deilitate volendi. sneae itu , sne motu, sne praeiudicio loci vel temporis, vel eausae . vel pet nae . Est enim Dominus sabaoth , qui
eum tranquisitate iudieat omnia. Est de Sapientia dis ponent omnia suaviter. Porro Angelus non absque m tu operatur, tam locali, quam, temporali, sine aestu Πtamen. Homo autem nee ab aestu animi, nee amotueorporis animique liber est in ciperando. Denique eum ri.
timore de tremore suam ipsus jubetur operari saltitem, atque in sudore vultu sui comedere panem suum. 3 His ita explicitis, intuere nune mecum inhoetam magniferi opere nostiae salutis tria esse quaedam, quae ora sibi vindicant auctor Deus, praevenitque in illis omnes 'auxiliatores de cooperatores luci , Praedestinationem, Creationem, Inspirationem. Quarum Praedestinatio . i. m. M. non di eo ab eYortu Eeeleliae , sed ne a mundi mitiei mi' pio quidem prinei pium habuit, non denique ' a tem in pote illo vel illo 1 ante tempora est . Porro Creatio cum tempores Inspiratio jam in tempore sit, tibi flequando vult Deus . sane seeundum praedestinationem numquam Ecclesia Electorum penes Deum non fuit . Si miratur hoe insidetis. audiat quod magis miretur: numquam non grata exstitit, numquam non dilecta. Qui Di audaciet loquat areanum . quod mihi de coria
de Dei promptus ille supernorum delator eonfliotum aperuit paulum dico, qui ut multa alia, ita hoc quoque de diVitii bonitatis ejus non est veritus divulga
nam in ipso , standum propositam voluntatis Da , in Iamdem gluria gratia sua , in qua grati ai t aas .a a l/tio Filio s. . Nee dubium quin voee omnium electorum ista dicantur de ipsi Eeeles a sunt. In illo igitur tam profundo aeternitatis sna. antequam in lucem opusque - prodiret hujus ereationis , quis illam vel beatorum e spirituum invenire aliquo modo valuerit , nis cui ipsa
aeternitas Deus voluerit revelare 4 sed de eum iam ad nutum ereantis visa est emer Creata .
csse in speetes sortitisque has facticias atque visbiles,
non eontinuo tamen inventa est a quoquam hominum vel Angelotum, eo quod non agnosceretur . imagine terrestris hominis adumbrata, di operta morti caligine . Sine quo profecto generalis velamine eonfusionis nemo si io/um hominum intravit hane vitam , uno sanὸ exrepto , qui ingreditur sine maeula . Emmanuelis est , qui tamen fle ipse ex nobis , pro nobis nostri se induit maledicti . nostrique peccati similitudinem .
non veritatem. Sie enim habes , quia spaνω e in a ni. φ. a. m I lassiae e ala peltae. . .e ae peccato vim narat p/ι- eatam in euriis . De extero unus omnibus per omnia
introitus est, electis dico Ae reprobis . Non enim est distinctio. Omnes peccaverunt, Ae Omnes eaputium ru suae verecundiae portant . Propter hoc itaque , etsi in rebus eo itis jam eteata exsistens Ecclesia , nee se tamen a creatura ulla iuveniri poterat vel agnosei , miro utroque modo interim latens, de intra gremium beatae praedestinationis, de intra massam miserae dam
nationis.s Caeterum quam celaverat ab aeterno praedestinans rit M.
sapientia, de item . creans Potentia minime prodide- a . i. rat ab initio; uisitan, prosectb gratia suo in tempote drevelavit, secundum Operationem, quam id Inspirationem supra nominavi , quod de spons spiritu humanis infusum spiritibus quippiam fuerat in praeparationem Evangelii Deit, idest parare viam Domino ,
atque Evangelio gloriae eius ac corda omnium, quot quot erant praedestinati ad vitam . Frustra vigiles laborassent in praeduando , si non lime gratia praeeeml-set. Nune veth videntes velociter currere verbum , &populos nationum ad Dominum in omni sui litate
432쪽
81a IN CANTICA, SERMO LXXIX. 81
converti , concurrere in ianitatem silet tribus Se limguas , atque in unam colligi matrem catholicam te minos terrae; cognoverunt de di. itiit gratiae , quae a saeculia absconditae tenebantur in abdito praedestinationis aeterem, de gavisi sunt eam se invenisse, quam antὸ Geuia Dominus elegerat in sponsam sibi. Crinue o 6 Ex quo ut opinor elarum sῖt non otiosum es-
te α se , quod se inrentam ab hi sponsa testata est a sed
propterea quod se ab ipsis collectam agnosceret, non electam; competiam, non conversam. Et nempe adscribenda cuiusque eonverso est, eui dicere necessebaia A a . i. hent universi illud de psalmo e Coa υὸν/o nos Deus si Iuturis uiner . Sed non aequὸ illi nitasti inventioni, vocem eompetenter aptarim , sicut eonversonis . Immo vect se est. Non est invenire Domino, sed praeis venire, de inventionem praeventio exeludit . Deniques, quid inveniat . qui nihil unquam non novit a Novit . . a: Domi a qui fant eius, ait quidam. Ipse veto quid p :.II scio, ait, quos elegerim a prine ipsa. Plane quam '' ab aeterno praesci ii, quem elepit, quam dilexit, quam
condidit; rationis non erat ab eodem mihiberi inve tam . Praeparatam tamen ab ipso ut inveniretur , fidenter dixerim . Nam qui vidit , testimonium perhibuit i de stimus quia verum est testimonium Mus. V et ) di , inquit , cimitaram suaeyam γὸν alam nomam il/senaentem ae estio , a Deo paparum tamquam sponsam ora iam mno stia r isque ἡ vigilibus imus , qui cust diunt eivitatem. sed audi ipsum ejus praeparatorem, v
luti digito eam demonstrantem vigilitas, sed sub tropo
4. 33. altero. Lemare oeulos mesros, ait, videte regianet.
Dia aua sunt iam , idest praeparatae, aά - sm . Ex hoe Patersa miliaet operarios invitat ad opus, quando iam senserit sc omnia praeparata, ut absque multo suo ipsorum labore gloriari ἴe dicere queant, quoniam couLa. c. a. x tutores Dei sumus . Quid enim ficturi sint γ Nemsesponsam quaesturi, inventaeoue indicaturi de dilecto. Non enim suam quaerent , sed spons gloriam , quoniam Sponsi amici, sunt. Et pro hae non multum apud illam laborabunt i adest, jamque illum tota devoti ne requirit , in tantum praeparata est voluntas esus a
Ple:' 7 Denique necdum illis ' quicquam loquentibu im
terrogat de dilecto, &praeuenit praedieatores suos prae ς , 3. venta ipse , me elani Be dicen, in qu/m diluit alma moa missisi, λ Benὸ proindὸ se invertam minibuit ab his qui eustodiunt ei vitatem, quae a Dominoria . civitatis praecognitam iam se noverat de praeventam , quatenus illi talem eam invenitent, non facetent. Stea Petro Cornelius, de Paulus ab Anania inventi sunt rnam ambo praeventi a Domito et ant 8e praeparati . Quid savio parat Ius, qui supplici iam Ze mente 8e v
nus Cornelius , qui eleemosynis 5e orationibus suis , Domino quidem eas sbi inspirante, promeruit perum . . .. nire adficiem. Invenit quoque Philippus Nathanalem M sed pitu. Dominus illum, cam esset sub seu, jam vi derat . Quae Domini visio , numquid non praeparatio 1 ι- . . nil Et Andreas Simonem fratrem suum nihilominus invenisse resertur , sed praevisum aequὸ a Domino at- ,. que D seitum , ut vocaretur Ceptias , quasi sonisiti fiae. 8 Legi mus de Maria, quod inventa suetit in utero A L ,1. habens ae spiritu ancto. Existimo autem simile quid habete in hae parte sponsam Domini Matti ipsus. Nis eoim Ee ipsa inventa esset habens de Spiritu-sancto, nequaquam ab inventoribus suis tam familiariter requissset de eo, cuius spistus est ille . Non sustinuit ut illi inarentur ad quid venissent i ipsa locuta est, de quidem ex abundantia eoidis. Num quam diluit animam. musis p seiebat quila beati oculi qui vidissent; 8e
admirans eos qui viderant , aiebat : Num vos estis , quibus videre donatum est . quem tot reges de prophetae voluerunt videre, & non viderunt Num vos estis qui metuistis in earne aspicere Sapientiam , in corpore Veritatem, in homine Deum p Multi dicunt, Ecee hie est , 8e ecce illie 1 sed ero tutius mihi arbitror fi dem aceommodare vobis , qui manducasti, & bibisti, Aeum eo, postquam tesurrexit a mortuit. Et hoe dictum T or . tust de eo, quod sponsa Escitata est a vigilibus. si quominus, supplebitur sermone alio. Nunc autem ex hoe vel maxime liquet praeventam suisse a spiritu ancto tib his vero qui eustodiunt civitatem inventam mperiatamque, quod vere ipsa sit quam praeseivit Ae praedo-stinavit ante saecula Delia, praeparavitque dilecto Filio suo delicias sempitema in saeculis aeternis, ut si sancta 8e imma lata in conspectu eius , germinans scut lulium , Ee forens in aetereum ante Dominum patrem
Domini mei Iesu-Christi, sponsi Delesae, qui est si1-pet omnia Deus benedictus in saecula. Amen.
i TUM 1Mm diluis ais a mea vidi δε ρ amor c.... t. praeceps, vehemens, flagrans, impetuose , qui αpraeter te aliud cogitare non sinis , fastidit ratera , - - eontemnis omnia praeter te , te contentus. Confundis ordines , dissimulat usum , modum ignoras ε, totum quod opportunitatis , quod rationis , quod pudoris , quod consilii iudieiive esse videtur , triumphas in te metipso, Ee redigis in eaptivitatem . En omne quod eogitat ista , 8e quod loquitur, te sonat, te redolet,le aliud nihil , ita tibi ipsius & eoe vindieasti, fle linguam . Aiti quem dilest anima m a iusta ρ Quasi vero hi sciant quid enitet ipsa. Quem diligit anima tua, de ipso kiseitatis p Et non habet nomen λ diaenam vero tu, Ae ille quis p Et haec ita dixerim propter singularitatem eloquii, de insignem verborum incuriam, cinauum. qua praesens seriptura eaeteris dissimilis satis apparet . Unde in epithalamio hoe non verba pensanda sunt , sed assectus. Cur ita, nisi quod amor sanctus, quem
totius huius voluminis unam eonstat esse materiam , non .erbo sit aestimandus aut lingua, seg opere 3e v titate 3 Amor ubique loquitur r de s quis horum quae leguntur, cupit adipisci notitiam, amet. Alioquin stu-stia ad audiendum legendumve amotis earmen , qui non amat, accedit : quoniam omnino non potest capere ignitum eloquium stigidum pectus . Quomodo enim graece loquentem non intelligit, qui grataum non novit, nec latinae loquentem, qui latinus non est, Se ita de eaetetis a se lingua amoris ei qui non amat,brabata erit, eritque scut aes sonans, aut eymbalum a. .. .
tinniens. Isti vero vigilea loquor quoniam de Spiritu de ipsi aereperunt ut ament , sciunt quid loquitur spiritus, de amoris voeibus optime compertis sbi, in promptu habent respondere in simili lingua, idest stu diis amoris pietatisque olliciis.1 Desique ita in brevi edoctam emittunt de eo quod
hai quem diligit anima mea. Bene paululum, quia ver bum abbreviatum fecerunt ei, symbolum fidei traden tes. Et quod sequitur, tale est . oportebat quidem sponsam transire per eos , per quos cognosceret veritatem 1 sed tamen x pertransire . Nisi enim pertra sisset Ze ipsos, non invenisset quem quaerebat. Atque hia ipsum suasam ' ab illis non ambigas. Non enim g.
prae ieabant semetipsos, sed Dominum suum Iesum , qui ab tie dubio & supra ipsos est, & ultra . Unde
M ait 1 Tr Ura ad me amaea sui eοneu sisti m . Nee sussiciebat trans te, sed de pertrans te docetur . si quia dem pertranserat is quem vestigabat. Non modo enim de morte ad vitam transerat, sed pertranserat ad si tiam. Quidni etiam hane oportuit patitet pertransire pAlioquin non poterat apprehendere, quem non scI eadem vestigia tequeretur quoeumque ierat. 3 Et ut quo a dieo elatius sit, si Dominus meus Je- τι es tr. sus surrexisset quidem a mortuis, sed ad ecelos minime ascendisset, non poterat diei de eo, qliod pertra stetit, sed tantum transerit r ae per hoe sponsam iulum quaerentem transire solummodo oporteret , non pertransire. Nune vero quoniam iam resurgendo tram
433쪽
ToΜ, 3v. serit, & adseret at pertransre, utique ascendendo ;merito se etiam ista non trans . sed pertrans sie perhibuit, quae liti ne quidem fide de devotione ad coelos ut
que secuta est. Igitur eredere resurrectionem trans reest, eredere etiam ascensionem pertransite. Et sortasses quod una dierum dixisse me memini cum tractarem noverat illam, istam non noverat. Ergo quod sibi de erat instructa ab illis, quia selliret qui resurrexerat , etiam ascendisset i aliendit Ae ipsa pariter, hoc est pertiansiit, de invenit. Quidni invenerit pertingens men
M M. . te , ubi ille corpore est ρ Paululum etim p rara isem eos. Et benis eos: nam tam ipsos, quam caetera membra sua. quae sunt super terram. eaput nostrum punctis praecessit auobus. atque transcendit, resurrectione cui iam
diximus Ee astensone . Etenim primitiae Christus . k talia ' Quδd si ille praecessit i 3d fides nostra. Ubi euim illam eum non sequeretur Si ascenderit in eoelum, ipsa illie est i si descenderit in infernum , adest i Ed si sumpserit
pennas suas diluculo, S: habitaverit in extremis maris allue, ait, manus tua dedueet me, Ac tenebit me dextera tua. Nonne denique secundum hane omnipotens de summὸ bonus Pater Spons; eonsuscitavit, Ee eonsedere P. . nos secit in dextera sua ' λ Atque hoe pro eo quod di, it,vi. Ecelesia, quia perar Uiti eos r quoniam & temet pertransiit, sde stans, quo necdum re ipsa pervenit. Α hitror At illud planum, cur te pertransisse potius, quam transi se dicere maluit. Et nos transeam is ad ea quae sequuntur . . ., a 4 Fennἰ eum, Me dimistum, gono. χρ oaticam se .in iis mea , Q D eus; culum re,itei chrimis, eis mea. Ita est, ex tune & deinceps non deseit serua, Christianum, nec fides de terra. neet charitas de Mele sa. Venerunt sumina, saverunt venti, Re impegerunt in eam, di non eeeidit eo quod fundata esset uipia psa AE tram. Perra autem est Christus. Itaque nee verbositate Psilosophoivim 3. nee cavillationibus haeret te tum, nee
gladiis persecutorum potuit ista , aut poterit aliquando separari aeharitate Dei, quae est in ChristoJesu i adeo fortiter tenet quem diligit anima sua . adeo illi adi dire γέ te Deo bonum est. Gluriae lunam est, ait Isaias. Quid hoe tenacius glutino, quod nee aquis eluitur, nee ventis dissolvitur, nee seindit ut gladiis p Denique aquae mulistae non poterunt exstinguere charitatem. Tenui eum , -δ- tu . Et sanctus patriare a r Non te, inquit, ὸ mittam, nis b/neuixerit mih/. Ita ista non vult eum dimittere, de sortE magis quam Ρatriarcha id non vult,
ruta nee pro benedictione quidem 1 si quidem ille bene
ictione aceepta dimisit eum, haee autem non se. N νω λ lo, inquit, Denedictionem tuam, sed te. sv I ., mihi o in caelo, Cr a re quid volui fusur terram . Nindimittam te, nee si benedixeris mini. 3 Gavἰ eum, me aimittam. Nee minus sorstan il le teneri vult, eum perhibeat dieres a Deriei meis . I. 33. ttim filiis hdimiatim 1 quodque pollicens ait : Ecce ego ' suis stim omisilas 2iebas Uva da eo ammari a/m Dt,li. Quid hae copula sortius, quae una duorum tam vehementi voluntate smata est Thausi .um, inquit. seὰ nibilo minus ipsa vicissim tenetur ab eon γα - quem tenet, eui alibi dicit : ρομυλι manam δωρ. ram meam, Quae tenetur, & tenet, quomodo iam cadere potest Tenet fidei simitate, tenet deψotionis assectu. At nequaquam diu teneret, s non teneretur. Tenetur autem potentia & militieordia Domini. Υ
Magna Ecelesae charitas, quae ne aemulae quidem Synagogae sua, delicia invidet. Quid benignius, quam ut quem diligit anima sua, ipsum communicare parata sit N ioimieae λ Nee mirum tamen, quia saIus ex Iu . .s . Ad totum undὸ exierat, revertatur salvator , ut reliquiae Israel silvae sant. Non rami radici, non ma iri stii innati sint. Non tami radici invideant quod ex ieci sumpsere a non siti matri, quod de eius sexere ube libui. Teneat itaque Eceles a firmiter salutem, quam Iiidaea perdidit, i pia apprehendit, donec plenitudo gemitum introeat , de se omnis Israel salvus fiat. Velit in eommune communem venire salutem, quia se ab om- nibus eapitur, ut nil sngulis minuatur. Utique hoe sa-cit, de plus. Quid plus p Quod 3e nomen sponse illi
optat. εe gratiam. Urorsus per salutem LM.s In redibilis inalitas, s non sermo quem locuta est
ipsa, lieisset fidem. Di 2it etiim si ad ertisti velle
se introducere quem tenebat. non modo in domum matris, sed Ee in eubieulum quoque , quod est praeros livae indicium. Suffciebat ad salutem, s domum i
traret i at secretum eubiculi s at gratiam . milie , -a,
ait, sala rimat salia, DED . . Quidni si domesti- eis salus, Salvatore ingresso domum sed quae ira e
biculum meretur recipere, seorsum habet secretum suum sibi. Salus domui fit 1 thalamo delietae reconduntur. D cma.3. 4. aamam matνis mea Introducam eum , inquit. In quam domum, nisi de qua olim praenuntiarat Judaeis r Ecce μ. ., as.
relinquetur mesis doma ora dis ea λ Feeit quod dixit, sevi habes de de hoe testimonium ejus in Pr pheta . REIisu; , ait, damam m/um, dimisi haredita--. , em meam ; 8e nunc ista pollicti ut redueere illum, de domui matris suae perditam salutem restituere. Et si . hoe patum videtur, audi quid boni adjiciat : Et in . oi 44 easicarum genitricis mea. Qui ingreditur thalamum , spolisus est. Magna amoris potentia i salvator indigna- sponti abundus exierat σε domo di haereditate sua r 3e nune ad huius gratiam mitisatus insecti tui ita, ut redeat non modo salvator, sed de Sponsus. Benedieta tu 1 domino sita, quae 3e indignationem eompescis, de haereditatem restituta. Benedicta tu matri tuae, cujus benefi- ici avertitur ira, revertitur salus, revertit ut qui dieat illi e Salua tua .ro sum. Non sustieit hoe r addat de ma dieat : Moonsati a. misi in M. . λθ suti t. mi-- με. iis iis is iustitia , ἡ ροηssa r. mihi is mi spicaνά a m msse diationistis. Sea memento, quia quaei lias eonciliat amicitias, sponsa est . Qiomodo ergo sponsum, de hunc sponsum alteri redit, ne dicam cupit λ Non est ita. Cupit quidem illum matri silia limna, non tamen ut cedat illi , sed ut eommuniret. sucsieit unus duabua, nis quod jam non erunt duae, sed uua in ipso. Iose est enim pax nostra, qui facit utramque unam, ut sit una sponsa. de spontus unus Iesus Christus Dominus noster, qui est super omnia Deus besedictu, in semia. Amen.
De Imagiae sie Vινιο D/ὸ , em anima sua adimetaem est, furuis disputas i. ; σ d. e rore Gilus rei Pis mensis Disopi . cvit itiis.1 Uidam uestrum ut eompeti ) minus Mucianimo serunt, quod ecce ram per aliquot dies, dum litipori Ed admirationi saeramentorum inhaerere delectat, sermo quem ministramus, aut nullo suetit . aut exiguo admodum moralium sale conditus. Id quidem praeter solitum. sed numquae dicta sunt, reviletelieet ρ Non procedo, nisi prius revolvam omnia. Eia , dieite, si recordamini , a quonam seripturae loeo ece perit defraudatio haec, ut rursuin inde adoriar. Meum est resareite damna , immo Domini , de quo totum praesumimus. Quo itaque repetendum principio p An inde , is te Iuti mea quasti per noctea AEa m LI g;t A. Marima m/a γ Ni saltat . inde. Abbine tant tim & de inceps cura utra suit mihi. harum allegotiatum densa
discussa ealigine, ponere in lucem Chiisti de E esae
lectetas delietas. Igitur redeamus ad indaganda mora
lia. Nee enim mihi poterit esse pigrum , quod vobis commodum suerit. Atque hoe ita eongruὰ tiet, si quae dicta sunt in Chi isto & in Ereles 1, Verbo animaeque
eadem nihilo minus assignemus.1 Sed dieit milii aliquis a Quid tu duo ista conjuna V. M agi Quid enim animae Ee Vei Multum per om-
nem modum. Primo quidem quod naturatum tanta co- an .gnatio est, ut hoe imago, illa ad tutaginem st. D inde quod cognationem similitudo testetur Nem, non ad imaginem tantism, sed ad similitudinem faciaest . In quo similis sit quaeris p Audi de Imagine prius. Verbum est vetitas, est lapientia, est justitia : de hae e
434쪽
8a IN CANTICA, SERMO LXXX. 8a 8
imago . Cuius p Iustitiae , sapientiae , x veritatis . Est enim Imago haee iustitia de sustitia. lapientia de
sapientia , veritas de veritate, quali de lumine lumen , de Deo Deus . Haraim retum nihil est anima quoniam non est imago . Est tamen earumdem caia pax , appetensque e re inde sortassi ad imaginem . Celsa creatura , in capacitate quidem maiestatis , in appetentia autem rectitudinis insigne praesetens . L
gimus quia Deus hominem rectum feeit , quod de magnum , rapacita ut dictum est probat. Opo tet namque id quod ad imaginem est , eum imagune convenire , 5e non in vacuum partiei pare nomen
imaginis , quemadmodum nee imago ipsa solo vel
vaeua nomine vocitatur imago . Habes vero de eo
it qui imago est , quia eam in f ma Dei esset , non i, Hui, arbitrarAs es esse se artial/m D . . tibi tibi titi- zxu que ejus di an forma Dei innuitur tectitudo, de tu ae indis incis qualitate ma estas 3 ut dum rectitudini rectitudo , 31. - ma itudci magnitudini eomparatur , eonsonanter sibi alitinleeus respondere appareat quod ad imaginem est, de imaginem 1 stetit imago quoque nihilominus in
utroque respondet illi euius imago est . Nempe ipsem. - . , est . de quo se hum David audistis in psalmis e1-H, nentem , nunc quidem , Mustitis Dominus no eν , O magna mirtas eius r nune vero, Rectus Dominus De stio 3 ν, re non .s .a qaitua in eo . Ab isto recto Zemagno Deo habet Imago eaus , ut 3e ipsa recta , dei tisi, magna sit: habet anima quae ad imaginem est. Mima vis 3 Sed dieo e Nihilne ergo amplius habet Imago 'o' ab anima quae ad imaginem est quia de huic magnum rectumque assignamus ἡ Et plurimum . Uaee ad mensuram accepit , illa ad aequalitatem . At non plus hoe Adverte de aliud. Huic utrumque aut creatio,
aut dignatio contulit; illi generatio . Atque id ma gniscentius esse non dubium est. Sed ne hoe quidem eminentius esse quis abnuat, quod eum a Deo huie , illi di de Deo utrumque se , id est de Dei substantia. Est enim e substantialis Deo Imago sua , 3e omne quod eidem suae imagini impertiti videtur , ambobus
est substantiale , non accidentale . Adhue unum attende , in quo imago non parum eminet. Magnum derectum s ista duo natura a sese discrepare quis nesciat in imagine unum sunt. Neque hoe solumi unum sunt di cum ima etine. Imagini enim non modo id rectum est esse, quod magnum elle, sed etiam id magnum tectum,hia. -,. quς ci c, quos esse. Animae non ita . Et intonitudox IT . A eius . Fe rectitudo i plius diversae ab ea , divelle ab invicem iant. Si enim ut supra doctiὶ Eo NaMA Maia
noMa. ova est, quo capax aetemotum; EO RECTA, quo ar
petens supernorum r quae non quaerit nec sapit quae sursum sum , sed quae luper terram , ron plane est re cta, sed cuiva, cum tamen pro hujusmodi magna esse non desinat , manens utique etiam se aeternitatis e paet . Neque enim illius aliquando non ea pax erit ,
etiamsi numquam capiens si erit, ut sit quomodo sciun . 3 . r. num est , , erumtamen in imagine periranst Lmo: ex parte tamen, ut eminentia Veibi appareat de ipsa imtegritate . Quo enim a magno rectove Verbum cadat ,
quod se ea utique habet, ut si quae habet Vel ideo
ex parte, ne si toto privaretur , non se petesset spes salutis . Nam si desinat magna esse; & capax. Quippe de ea meitate ut dixi aestimatur animae magnitu do. Quid veris sperare posset, cujus eapax non foret pan; te. Itaque per magnitudinem , quam retentat etiam
, - - perdita rectitudine, in imagine pertransit homo, uno quali claudieans pede, & factus filius alienus. Deta αα ,κ tibus enim reo dictumr Fit . at eat m/Misistiae mihi , ii aliani iniet.ruri sunt, er e laudi amersat a semitis
sis. Pulchre appellati sunt filii alieni: nam ii propter
retentam magnitudinem, ali/nἰ propter amissam rectitudinem . Nee dixisset , LauteaveruAt , sed comet hiria. runt, aut quippiam simile, si ex toto homines ' inti ginem exuissent . Nunc vero seeundam magnitudinem quidem in imagine pertrantit homo e quantum vero ad rectitudinem , veluti claudicans , conturbatur Ae iii , deturbatur ab imagine, scriptura ita dicente 4 μ ν iam tam a In imagine pertransit homo: sed er frustra eos taνι S. Bern. Oper. Tom. IV.
ιὰν . Frustra omnino, nam sequitur: Thesauria. e Tora. iv ignorat evii eongregas e ea. Cur ignorat . nili quia in-c linam se ad haee itisma 3d terrena, thesauri in libiterram pioisus ianorat de his quae terrae commitistit , cui congregabit ea, tineaene demolienti, an f
ii eis leut i , hosti diripienti , an igni devoranti .
Et inde misero homini incurvanti se , di incubanti
his quae in terra sunt . flebilis vox illa de psalmo: ,
expetitur oritatem illius lententii Sapientia i Dhu, , .estim hominim scit, . . autem se imprietiis doloνἐ- ι . D. xa. ιαι matiis. Et continuo vox ludibrii ad eum i laevν-
s Sed undὰ venimus hue ρ Nempe inde, eum d
cete vellemus , rectum magnumque s quo gemino bono dissiti ieramus imaginem ) nee in anima elia unum, nec cum anima , quemadmodum in Vettio Zecum Verbo ea unum esse fideli aeque asseitione docuimus. Et de rectitudine quidem ex his quae dicha sunt liquet quod diuersa& ab anima sit, te ab animae maiagnitudine, quandoquidem ea etiam non exsistente ,
re anima manet, fle magna. Verum magnitudini et aniti sei amaeque diversitas unde docibitur λ Non enim iude po d. iii .i test, unde rectitudinis animaeque monstrata est , cum non seut rectitudine . ita Ee magnitudine Lia privati anima possit. Non est tamen sua magnitudo anima . Nam etsi anima non invenitui absque magnitudine sua , ipsa tamen de extra animam repetitur . Qiaeti, ubi pin Angelis . Inde quippe magni laut Angeli , unde
animae magnitudo eiampi mir , ex captu videlicet
aeternitatis. Quod si eo constitit animam diserepare 1 tectitudine sua , quod ea carere possit ἔ quidni aeque liqueat esse diversam &a sua ma itudine . quam sibi propriam vindicare non possit 8 Cum itaque nee illa in omni, nee ista in sola sit anima, patet utramque indifferenter differae ab ea. Item, Nulla forma est id, cujus est sorma. Est autem magnitudo forma animae . Nee enim ideo non sorma , quia inseparabilia est illi. Hoe squidem sunt substantiales distetentiae omnes , hoe non modo propite propria , sed de propria qua
dam, hoe etiam aliae innumerabiles sormae . Non igi tur sua magnitudo anima , non magis quam sua ni- predo corvus, quam suus eandor nix, quam sua risibilita, seu rationalita et homo e eum tamen nec corvum line nigredine , nee line candore nivem , nee hQminem , qui non & risbilis si de rationalit , unquam reperias. Ita & aninia, de animae magnitudo, etsi insepatabiles , divelliat tamen ab invicem sunt . 'in
modo non diversae. clim haee in subjecto , illa tu lectum Ze substantia seὸ Sola summare increata natu ra, quae est Trinitas Deus, hanc sibi vindieat meiam so talemque suae essentiae simplieitatem , ut non aliud 3d aliud, non alibi quoque & alibi, sed ne mo do quidem, Ee modo inveniatur in ea . Nempe in semet manens, quod haliat est, &' quod est, semper Ad uno modo est. In ea de multa in imum , se diversa in
idem rediguntur , ut nee de numerositate rerum sumat pluralitatem, nee alterationem de varietate seu tiat. Loea omnia continet , & quaeque suis ordinat locis: nusquam contenta loeorum . Tempora sub ea transeunt , non ei. Futura non expectat , praeterita non reeogitat, praesentia non expetitur.
6 Reeedant a nobis , clistissimi , recedant noveIIi , non dialecitet, sed haeretici, qui magnitudinem , quai gnus est Deus; de item bonitatem, qua bonus; sed de sapientiam, qua sapiens; & justitiam, qua justus apostremo divinitatem, qua Deus est, Deum non esse MMD-is a impiissime disputant. Divinitate, inquiunt, Deus est,sea divinitas non est Deus. Forsitan non dignatur Deus esse, quae tanta est ut faciat Deum. Sed s Deus non est b, 'r' μ'
quid eu 3 Aut enim Deus est, aut aliquid quod non est , Deus, aut nihil. Equidem non das Deum esse, sed ne nihilum quidem ut opinor 3 dabis , quam utque adedneeessaliam Deo esse sateris , ut non modo absque ea
Deus esse non postat, sed ea st . Quod si aliquid est,
quod non est Deus: aut minor erit Deo, aut major ,
435쪽
ro Μ lv. aut par. At quomodo minor, qua Deus est . Restat ut aut majorem fatearis, aut parem . sed si maior, ista est sua imum honum , non Deus: si pat , duo sunt summa bona , non unum quod utrumque ea-
tholuit, refugit sensus. Iam de magnitudine , bonit, e . iustitia, sapientiaque, idem per omnia , quod
de diuinitate, sentimus: unum in Deci sunt , de eum Deo. Nee enim aliunde honus, quam undὸ magnus ἔnee aliunde justus aut sapiens, quam unde Ostius &bonus a nee aliunde denique simul haee omnia est , quam 11 3 Deus, de hoc quoque nonnis seipso.
. sed dicit haeretieus: Quid λ Deum divinitate a
esse negat ρ Non, sed eamdem divinitatem, quam est, Deum vibilominus assero, ne Deo exeellentius aliquid esse assentiat. Nam & magnitudine dieci magnum, sed quae ipse est, ne maius aliquid Deo ponam i de boni late finem bonum , sed non alia quam ipse est , ne mel tu, ipso aliquid mihi videat invenisset de Medite e Vis,. tit in hune modum. Securus de libens pergo inostenso aiunt pede in eius sententiam qui direbati Deti, ἡ. τώ nonnisi ea magnitudine magnus est , quae est quodia ipse . Alioquin illa erit maior magnitudo , quam Deus. Augustinus hie est, validissimus malleus haere
tieorum. Si quid itaque de Deo propriὶ dici possit ,
rectius eringrueutiusque dicetur, Ueus est magnitudo, sonitat, justitia, sapientia, quam Deus est magnus , bonus, austus Aut sapiens. 8 Unde non immerito nuper in Concilio , quod papa Eugenius Remis celebravit, tam ipsi, quam eae teris Epileopis perverta visa est se omnino suspecta ex
positio illa in libro Gilleberti episcopi Pictavetilia , ruo super verba Boetii de Trinitate , sanissima qui
, em atque eatholim , commentabatur hoc mo)o . fiant , in se Patet est velitas, id est vetus r Filius est verita, .: αῖ ,, id est verusi spiritus Lissius est veritas, id est ve
c. ni a 4 is tua. Et hi tres simul non tres veritates , sed una veri rita , id est unus vetus . o obscuram perversamque explanationem l Quam verius simulque pet contrarium
ita dixisseti patet est veri s. id est vetitas a Filiu, est verus id est veritas ; Spiritus-Saniaus est vetiis, id est veritas. Et hi tres unus verus, id est una veritas. Quod quidem secisset , si sanetum dignaretur Fulgentium, M.,, qui ait οῦ Una quippe veritas uniti, Dei ,
is immd una veritas unus Deus non patitur servitium ti atque culturam creatoris ereaturaeque conjungi. Boianus eorrector, qui veracissime de vetitate loqueretur ,
qui pie eatholi reque sentiret de vera ae meta divinae simplicitate substantiae, in qua nihil esse possit, quod ipsa non st, εe ipsa Deus. Quamquam manifestiu, in nonnullii loeis aliis a tectitudine saei libet ille praefati Episcopi visus est diserepare, quorum veibi eatis,
adhue unum pono . Nam dicente auctore , eum diei , , tur, Deus, Deus, Deus, pertinet ad substantiam noster eommentator intulit, Noo quae est . sed quais est. Quod absit, ut assentiat ea tholiea Eecles a , esse videliceε substantiam , vel aliquam omnino rem, qua Deu, sit, fle quae non si Deu a. Mi pati is y sed Me minime iam contra ipsum loquἰmur ,n: ς quippe qui in eodem eonventu sententiae episcopo tum humiliter aequiescens , tam haec , quam caeteratis. .iis, digna reprehensione inventa proprio Ore damnavit i a iiDie si a propter eos, oui adhue librum, eontra apostoli Edis etim utique promulgatum ibidem interdictum , transseribere Ee lectitare feruntur , eontentiosius pers ste tes sequi episcopum, in quo inse non sterit, Ae erroris
ouam eorrectionis magistrum habere malentex . Non solum autem , sed Ee propter vos, oceas cine aceepta
de disseeentia imaginis se animae , quae ad imaginem facta est , operae pretium credidi excutiam hune L eere 1 ut si qui sortὸ ex aquis Diti vis , quae duleiote, vident ut , aliquando aliquid biberint ; sumpto anti dolo evomant illud, de purgato mentis stoicho , ad
id , quod seeundum promissionem nostram diee dum de s militudine superest , accedentes , puriora iam in gaudio non de nostris hauriant , sed de sontibus salis vatoris , sponsi Ecclesiae Iesu-Christi Domini e
stri , qui est super omnia Deus benedictus in saecula . Amen.
i Uaestum est ante de amitate animae ad Ve e bum, atque id quidem necessarie. Quae enim
conventio tantae majestati de tantae paupertati , ut more de amore sponsorum , veluti ex aequo , sese
complecti reserant ut sublimitas illa , 8e illa humilitas 3 nam s verὸ id dicimus . . alde laeta fiducia est i s salso , .alde punienda audacia . Propterea e go de convenientia horum quaerendum fuit r quae quidem jam multa inverta est , sed non omnis . Quis enim vel nimis hebes non videat , quam se e vicino respiciant imago , Ee quod ad imaginem est Qu
tum utique unum uni, de alterum altes sermo si re λέ-.....eoliti, assienavit hesternua . Nee de imagine tantum, vo lis eo sed etiam de smilitudine demonstrata ibidem propin v ni xM.quitas est: nis quod ipsa similitudo , in quo vel in quibus potissimum eonstet , necdum a nobis est declaratum . Age iam intendamus declarationi hule . ut quo anima plenius suam agnoscet originem , eo ampli uc erubescat vitam habere degenerem: imm5v to quod precato vitiatum deprehenderit in natura , studeat reformare indushria r ut digne suo genere , Dei quidem munere , sese regens , ad amplexus Veibi sdenter aecedat. r. Advertat igitur est hae divinae ingenuitate smilitudini inesse sibi illam suae substantiae naturalem sim- splieitatem , qua hoc est illi esse quod vivete, etsi non quod bene, quodve beatὰ vivere e ut sit similitudo, non aequalitas. Gradus propinquus r gradus ta- vitiae ψι--men. Neque enim unius excellentiae partiae fastigii sunt , hoe habere esse quod vivere , de item habere hoe esse quod beate vivere . Ergo s Veibi est illud propter sublimitatem , hoe animae propter smilitudinem, salva quidem eminentia Veibit palam est assinitas Naturarum , palam animae praerogativa . Et ut quod
dieitur planius sat soli Deo id est esse, quod beatum ellit atque hoe primum pe purils mum simplex. Secundum au tem smile est huie , id videlicet habere esse quod viavere t atque hoe animae est . Ex hoc , etsi inseri ri gradu , ascendi potest , non modo ad bene , sed etiam ad beatὸ vive um i non quia vel tune se hoc esse , quod bearum elle illi qui eo pervenerit rquatenus ita glorietur pro smilitudine , ut tamen pro dispalit ite habeat semper , unde omnia ossa eius dicant i Domine , quis similis tibi λ Bouus tamen animae gradus , ex quo , & solo , ad beatam aste
3. Sunt namque viventia , Ae horum genera duci , quae sentiunt, R quae non sentiunt . Potio insensbili bus sensibilia praeseruntur. atque utrisque vita , qua vivit ut S: sentitur. Non stabunt patitet in gradu uno vita re vivens: multo minus Vita, Ee quae sunt sne vita. Vita anima est vivens quidem , Ied non aliundὸ quam seipsar ad per hoe non tam vivens, quam vita , ut propric de ea loquamur. Inde est, quoa insuti coopoli viviseat illud, ut sit eorpus de vitae praesentiar non vita, sed vivens. Unde liquet ne vivo quidem eorpori id vivere esse, quod ester cum esse, demini vivere possit. Multo minus quae vitae expertia sunt , ad Coim id.
hunc gradum atauent. sed nec omne quod vita dieitur, za ,
436쪽
vel est, eontinuo valebit pertingere liue . Est pecorum, est de arborum vita, sentia altera bigens , altera e tens. At neutri tamen idem Me quod vivere est 1 cum .dir' ut quidem multorum ' opinio est) ante in elementis,' quam vel illa tu membris, vel ista in ramis exstiterint .riantis item At serendum hoe elim desinunt viviscare . smul viuste cessant, sed non & esse. solvuntur pariter & dissol viantur, tamquam non alligatae tantum, ted fle OLligatae. Neque enim unum simplex est quaeque harum, sed ex pluribus eonstans. Et propterea non redigitur in nihilum, sed dissilit in partes, ut 8e ad suum quodque recurrat principium, verbi causa aer ad aerem , ignis ad iguem, & reliqua in hune modum . Nequa quam igitur tali vitae idem esse & vivere est, quae est Aequando non vivit.
4ui. 32 4 Porro nihil horum, quibus non hoe esse quod vi-
Θeia. vere si, ad bene beateque vivendum quandoque ' seiet vel emergetr quipse quod neque ad hune ins riorem gradum potuit pervenire . Sola , quae in ipso state eo ostitui anima hominis , in eo disnitatisereata est , vita a vita, simplex a smplici , immo talis ab immortali r ut non si longὸ a summo gradu, tibi scilicti id esse quod beate vivere est , in quo solus stat beatus, & solus potens, Rex Regum , & Domi- Risita nus dominantium. Aeeepit' itaque in sui eonditione anima, etsi non esse, posse tamen esse beata; summo proinde gradui, quantum licet , appropians , non pertingens tamen. Neque enim vel ipsi t ut supra di
ci immo . ximus: hoc erit aliquando esse quod beatam esse, nee '' quando beata erit. Fatemur smilitudinem, aequalita istem remuimus. Verbi causa, vita Deus , vita 8e anuma est: smilis quidem , sed dispar . Porro sinitis ,
quod vita, quia seipsa vivens, quod non tantum vivens, sed & vivificans: sicut & ille hie omnia est. Di spat vero, quantum a creante ereata. Dispar , quod ut nisi eteata ab illo non esset, senis ab ipso vi .ifiea- ovilid,up ta non viveret . Non viveret dico , sed spirituali VLia, non naturali. Nam naturali quidem , etiam quae non spiritualitet vivit , immortaliter vivat necesse est . t qualis vita i in qua satius sinet non nasii , quam non ab ea mori. Mors potius est: 8e ideo gravior , quia peccati, non naturae. Denique mors nec rarum possma . Ita ergo quae secundum carnem vivit anima, vivens mortua est, qui pse cui bonum erat o vino non vivere , qu Im se vivere. A qua nimirum vitali quadam morae minime unquam relurget, nisi per verbum vitae, immo per Verbum vitam, viv tem uitique Ee viviseantem. amisi, s Alias autem immortalis est anima , Ee In hoe nuti hilo minus Verbo smilia quidem , sed non aequalis . Nam in tantum superexcellit immortalitas Deitatis, ut Apostolus dieat de Deci r qui solus satie immortalis i m. Quod ego reor pro eo dictum , quod solus sit natura ineommutabilis Deus, qui ait ' Ego Damiaas, crneam tον. Vera namque Ee integra immortalitas tam . non recipit mutationem, quam nee finem, quod omnia mutatio quaedam mortis imitatio sit . Omne etenim
ruod mutatur, dum de uno ad aliud transit esse . qu am modo necesse est moriatur quod est, ut esse ineupiat quod non est. Quod si tot mortes quot mutati nes , ubi immortalitas λ Et huie vanitati subjecta est ipsa ereatura non volens, sed proptet eum qui substeit eam in spe. Attamen immortalis anima est i quoniam elim ipsa sibi vita sit; seut non est quo radat a se, senon est quo cadat a vita. Verum eum eonstet suis asse et ibus mutari eam; agnoseat ita se Deo in immortaliatate smilem, ut sciat sibi deesse non modieam immo talitatis partem, soli redens absolutam persectamque immortalitatem, apud quem non est transmutatio , nee vieissitudiciis obumbratio . Non medioeris tamen animae dianitas praesenti disputatione eomperta est , quae gemina quadam vicinitate naturae Uertio appropiate videtur , smplieitate essentiae , de perpetuitate
AC DEs sed enim adhue unum oecurrit , quod minime TON. v. praeteribo r nee enim minus in lignem similemve mi
nu, Verbo animam Leit. de sorte etiam plus . Arbi trii libertas haee est, plane divinum quiddam praefulgens in anima, tamquam gemma in auro. Ex hae nempe inest illi inter bonum quidem Ae malum, nee non i ter vitam de mortem, sed& nihilo minus inter luem Ee tenebras, & erinitio iudieii di optio eligendii &liqua sunt alia quae similiter eirea animi habitum sese ἡ regione respicere videantur . Nihilo minus inter ipsa censorius quidam arbiter ia animae oculus 3 dijudieat 3e disternit, setit arbitet in diseemendo , ita in elugendo libet. triae de liberum nominat ut arbitrium , quod lictat vetiati in his pro arbitrio voluntatis . Inde tuis . , homo ad promerendum potis . Omne etenim quod se-eeris bonum malumve , quod quidem non facere libeia uiati. rum suit, merito ad mentum reputat ut . Et ut metito laudatur , non is tantum qui potuit facere mala , &non fecit; sed Ae qui potuit non farere bona , de s cite ita malo non eatet merito tam is qui potuit non sacere mala. 8e secit; quam is qui potuit sarere L na, fle non feeit. Ubi autem non est libertas, nee me
ritum . Uropterea quae sunt earentia ratione anima mara in
iis, nihil merenturi quia sicut deliberatione , ita Felibertate rarent . Seniti aguntur , seruntur impetu , rapiuntur appetitu . Neque enim judicium hacient , notiquo se dijudirent sive tegant , sid ne instrementum ithi quidem judicii , id in rationem . Inde est quod non iudieantur, quia non iudieant . Quanam qui in se ratiotie ab his exigatur ratio quam non accepetunt ρ Hane rim a natura solus homo non patitur. Ae ided
solus inter animantia libet . Et tamen interveniente metato patitur quamdam vim& ipse , sed a Volunt ei Ahir te, non a natura, ut ne se quidem ingenita libertate OMι. . taptivetur. Quod enim voluntarium , & liberum. Et quidem peccato factum est, ut corpus quod eorrumpitur aggravet animam; sed amore , non mole. Nam quod surgere anima per se iam non potest quae per se eadere potuit, voluntas in ea usa est, quae eorrupti eorρο-ria vitiato ae vitioso amore languescens Ae taeens , amorem paritet justitiae non admittit . Ita nescio quo pravo fle miro modo ipsa sbi voluntas , pereato quidem in deterius mutata , neeessitatem facit r ut nee
necessitas, eum voluntaria si , excitiare valeat umluntatem ; nee voluntas eum si illecta , exeludere ne- Ne in meessitatem. Est enim necessitas haee quodammolo v IIvili, luntatia. Est favorabilis vis quaedam , premendo bla diem , εe blandiendo premens e und8 sese rea vota suntas , ubi semel peceato e senserit , nec ex tete iam per se . nee exeusare tamen ullatenus de ta tione queat . lnia querula illa vox veluti gementi. sub onere necessitatis hujus e Domine , inquit , mim 11. pasιον , ras nae pro m. . sed rursus kiens , quod non
iuste eausa tetue adversus Dominum , eum voluntas
sua ipsius potius in eausa foret , attende quid secutus intulerit 1 auia altum at Pia respoud bie misἱ , eam . . see.rim ' λ premebatur iugo , non alio tamen, quam voluntariae eujusdam servitutit a Re erat Apro servitute quidem miserabilis , sed pro voluntate inexcusabilis . Voluntas enim est, quae se , eum esset libera , servam fecit peccati , peceato assentiendo voluntas nihilo minus est , quae se sub pectato tenet, voluntariὰ serviendo. 8 Vide quid dieas, ait aliquis milii . TtRe voluntatium dicis, quod iam necessarium constat esse λ Verum quidem est , quod volunt a seiplam addieterit 1 sed non ipsa se retinet; magis retinet ut & nolens . Bene hoe
saltem das , quia tetinetur . Sed vigilanter retine v luntatem esse, quam retineti Ateris . Itaque voluntatem nolentem dieis p Non utique voluntas retinetur non volens. Voluntas enim volentis est , non nolen- ritis, titis. Quod si volens retinetur , ipsa se retinet. Quid π nunergo dicet, aut quid respondebit et , cum ipsa frem
437쪽
facit te ea tim, semus es peccati. Propterea eum peciaeavit speeeavit autem cum peccato Obedire decrevit )servam se Deit. Sed si libera, si non adhue saeit. Fa
eit autem , in eadem servitute se retinens . Neque
enim non volens voluntas tenetur e voluntas enim
est. Figo quia volens, servam seipsam non modo se eit , sed & facit. Merito proinde quod saepὸ memorandum est quid respondebit illi, eum ipsa sererit, ipsa 3e faciat. 9 Sed non me, inqui a , decredere saeies necessitatem quam patior, quam in memetipso experior, eo tra quam 3e assidue luctor. Ubinam quaeso hane necessitatem seutis λ Nonne in voluntate ρ Non ergo parum firmiter vis, quod Re necessatio vis . Multum vis quod nolle nequeas, nee multum obluctans . Porro ubi voluntas, di libertas. Quod tamen dico de na-e i , turali, non de spirituali. qua libertate s ut dicit Apos L .ro. totus Christus nos liberavit. Nam de illa idem ipse Ela dicit, Ulis , lis, Domi Λἰ, isi Lιὸν tui. Ita anima miro MLivi quodam & malo modo sub hae voluntaria quadamae male libera necessitate, Ee ancilla tenetur 5: libera; anellia propter necessitatem , libera propter volunt tem : 3e quod magis mirum, magisque miserum est, eo rea quo libera, eoque ancilla quo rea, ae per hoc eo ancilla quo libera. Miser ego homo, quis me liberabit a calumnia hujut pudendae servitutis p Miser , sis libet . Liber, quia homo i miser, quia servus . Libet, quia similis Deo: miser, quia eontrarius Deo. I O ho,tatim , qua e posse; Me eontrariam tib 8 PO-suisti enim, cum non prohibuisti . Alioqti in ipse me posui, morsu fam mihimet i , gratii. Jusissim3 quidem , ut hostit tuus, hostis sit 8e meus et de qui tibi repugnat, repugnet 8e mihi . Ego vero , qui tibi ;ego, qui mihimet eontrarius factus sum , atque in membris meis invenio quod contradicat Ee menti meae , D .ihi, V. de legi tuae. Quis me liberabit de manibus mei, Non et enim quod volo, hoe ago, sed me , non alio prohi irata. bente , de quod odi , illud Deio , sed me, non alio compellente . Atque utinam prohibitio haee , Ad hae
compilli; ita esset violenta, ut non esset voluntaria; sors tan enim se possem excusarii aut certe ita esset voluntaria , ut non violenta a profecto enim se possem corrigi . Nunc vero nusquam exitus misero patet , quem & voluntas ut dixi ) inexcusabilem , de incorrigibilem neeessitas sicit . Quis me ei ipiet de
manu peccatoris , & de manu contra legem agentis
de totqui 3io Quaerit quis, de quo querat λ Demo. Ego iste preeator, ille ex lex, ille iniquus. Peceator, quia receavi t exlex , quia voluntate persisto apere eontra legem . Nam mea voluntas ipsa est lex in membris meis , legi divine recalcitrans. Et quoniam lex D 1 i. mini lex mentis meae , si eut seriptum est, Lix D irius in eονδε 'sus per hoc 3e mihi ipsi mea ipsu, v luntas contraria invenit ut , quae est iniquitas i xi-ιζιή. ma. Cui enim non iniquus , qui mihi iam λ suis; neqviam, ait, eui sonus p Fateor non sum bonus, quia non est in me bonum. Consolabor me tamen . quia R, . m. Ee Sanctorum vox ista est: stio via non es la me sonum , inquit . Discernit tamen quou dicit , in ea 34nosiungi ne sua interpretans, propter e tradictoriam legem, quae in ea est. Nam habet legem & in mente, eaque
melior. An non lex Dei bona λ Quod si malus proptet legem malam, quomodo non propter bonam bonus pAn mala sua est quae est in came sua, de ideo do mala malui , Re minime bonus de bona λ Non est ita. Lex Dei eius in mente ipsui, atque ita in mente, ut i, sit & mentit. Testis est ipse qui ait: Invenia aliam I
gem in memor i meis. ωepugnantem legi mentis me . Num
quid suum quod earei, tuae est , 3e non suum quod mestis suae est 3 Ego dico & plus. Quidni diem, quod A
idem ipse magister dieit 3 Nam mente quia/m serviens legi Dei, elapa. Ἀωρ/m leti pete ri; quid magis suum s leatur eψHenter Ostendit , eum malum quod in earne est , ita a se alienum eis et , ut dieat , Ita ae m. a iam noa rea ορενον ilIua sil εώοά salitas in me peι- caium . Et ideδ fortassis senanter aliam dixerit legem inuent,m in membris suis, quod alienam haης x ia.......& qti,s ag*entitiam reputaret . Undὸ 3e adhuc ego . ,ri .....
aliquid audeo amplius , haud temere quidem r ia: litat
Paulum videlicet non iam malum , proptet malum perea . quod in carne habet o mastis autem bonum . propter
bonum quod in mente habet . An non bonus , quieonsentit imi Dei , quoniam bona est i Nam etsse itidem fateatur servire legi pereati . earne hoc
facit , non mente . Cum autem mente quidem
serviat leti Dei , carae autem legi peccati , quidnam potissmum horum Paulo imputandum putes , tu videris . Nam mihi sateor Leilὸ persuasum , quod mentis . quam quod carnis est , pluris esse , non solum mihi & ips Paulo, ut jam dictum est , qui ait: si autom suda noti , illud D i. . iam non ego v νον illud, μά quia hairae in me tete sum .
D sed de libellate ista suffetant. in libello ', quem de gratia Fe libero arbitrio serips , giversa so lassi, de imagine fle similitudine disputata leguntur . sed ut albillor ron adversa. Legistis illa , ista audistis i . quaenam magis probeti ', vestro judicio derelinquo 1 Pvel f quid melitia utrisque sapitia , in hoe gaudeo &gaudebo. At quoquo moὁci illa se habeant, tria quaedam inpraesentiarum praeeipua eommendata tenetis simplicitatem , immortalitatem, libertatem . Et hoe vobis liquido apparere iam arbitror , animam pro m- genita atque ingenua similitudine . quae in his tam eximiὸ claret; non parvam cum Verbo habete assini
tatem, sponso Eceles ae Jes Christo Domino nostro , qui est super omnia Deus benedictus in iacula. H men .
Pvialis/ν anima similia Dea manens, per petratum tamendus iri facta es ia sempli hara, immortalitate , er ii reate . 1 Uid vobis videtur Possumusne iam regredi ad exponendi ordinem ungὰ digrelli sumus i quia patet propinquitas Verbi de animae, pro qua utique deis monstranda digressio ipsa facta est λ Possemus ut mihi videtur nis parum quid dubietatis in his , quae dicta sint, adhue residere sentirem. Nil furari volo . Non si- , ubenter praetereo quod vobis utile putem . Et o uom do id audeam , de his praesertim quae vobis aecipio piato hominem aliquid aliquando inter loquendum a ex his quae segeterebat Spiritus , etsi non ins deli , r. a. - . .
minus tamen fidenti animo retentatem Ee reserkis tem sibi , ut haberet quod diceret denuia tractatu ruside ecce vox ad eum , ut quidem ei visum est rDonee istud tenebi et , aliud non aeeipies . Quid si retinuisset , non providendo suae inopiae , sed ira- teinis prosectibus invidendri a nonne merito de hoe i sum , quod videbatur habete , auferret ut ab eo p inod quidem longe' a servo vestro femper saeiat Deus, sicut de semper fecit. sic mihi iugiter abundare dignetur sona ille indeficiens sapientiae salutatis , quomodo sine invidia vobis communieavi , de refudi quiequid mihi infundere hactenus dimatu est ipse . Si ego vos fraudo , a quo jam non verear ipse sau dati λ Ne a Deo quidem. 1 Est itaque in his que dicta sunt aliquid , quod lati,ium .i. ut vereor ego offendiculum dare queat , si non complanetur . Et , ni fallor , sunt de hie stantibus , ,riima 'eum quibus iam serupulum movit quod diecte volo. Trina o es illa Veibi s militudo , quam animae assignavimus ,
438쪽
8as IN CANTICA, SERMO LXXXII. 8as
immo qua isignitam advertimus , reeolitii ne quod
etiam inseparabiliter inesse illi visa suetit nobi. λ Id
tali com/Latia faenam a sed di quod aperte dictum est sint , , . in persona Dei r ΕκMimasti inique, susu ejo eat similis ; de pleraque alia, quae similitudinem Dei in ho mine post pereatum deletam eoncorditer asseverare viissa in ista dentur . Quid ergo diremus ad Laee λ Tita illa in ..... sit . Deo minime esse , de sc alia quaerenda , in quibusta. similitudinem assignemus p aut esse quidem in Deo , sed non in anima, de ne se quidem in hi, smilitu. dinem inveniti 3 alit esse de in anima, sed posse etiam non inesse, ae per hoe non inseparabilia este Absit. Et in Deo, δe in anima sunt. 8e semper insunt : nec est quod nox aliquid horum dixisse poeniteat, ita totum subniim est indubitata de absolutissima verit te . sed quod Seriptura loquitur de dissimiliti,dine facta, non quia similitudo ista deleta sit loquitur ; . .:,.. μ' sed quia alia superducta. Non plane anima nativam se exuit formam , sed sui ei induit peregrinam . Illa addita , non ista perdita est i Et quae supervenit ,
M'. r. M. obscurare ingenitam potuit , sed non exterminare . . Denique essιωνὰι vim est Ospha, ιον illor tim , ait Ap solus de Propheta e Q omada . curatum est aurum , murusus es color optima e Obscuratum aurum planxit , sed aurum tamen; mutatum colorem optimum, Nam avi ted non fundamertum eo lotis evulsum. Manet in sun
Pi prorsus inconcu sta simplieitas , sed minime apparet duplicitate operta humanae dolos tarix, simu lationis, hypocritis. 3 Quam incon rue smplicitati duplieitas admisce tur, quam indigne tali sundamento talis structura eo- mittitur. Huiusmodi sbi versutiam serpers induerat, eum se, ut deciperet, consiliarium exhibebat. simu c. i. x labat amicum. Hujusmodi quoque seducti ab eo partita incolae induerant siui, cum pudendam iam nu- Aa, τὰ ditatem tegere conarentur, Se umbra frondosi ligni, rea rarium. &-Leeinctoriis, δe verbis excusatotiis. Quam lata eretune Ee deinceps omnem posteritatem haetialia
talium hypocillis vitus insediti Quem dibia de silii Adam qui quod est. non dico velit, sed vel patia-
tue videri ρ sed perseverat nihilominus in omni anima eum originali duplicitate generalis simplicitas ,
ut de collatione contruso augeatur 1 perseverat aequuimmortalitas, sed susea te tetra , irruente tenebrosa nam aif- eorporeae mortis calietine. Nam etsi non privatur vu
hi,tu .ha ta, vitae tamen Deneficium tuo corpori ram non siit.
. fieit vindicare . Quid quod ne suam quidem spiri
tualem dumtaxat vitam retinet sibi λ Anima nempe quae peccaverit, ipsa molietur. Nonne morte ista duplici incutiante , illa qualiscumque immortalitat . quam retentat, tenebrosa satis redditur, de mitella λAdde quod appetentia terrenorum c quae quidem omnia ad interitum sunt densat tenebias , ita ut in anima se vivente nil a parte aliqua nisi pallida facies de imago quaedam mortis apparere eernatu tr . il or. Cur non enim qitae immortalis est , s milia isbi im hi ι-- 4. mortalia appetit de aeterea , ut quod est appareat , ' irato. de quod facta est vivat λ Caeterum contraria sapit de quaeri t , 8e mortalibus sese degeneri eonvertitione conformant , immortalitatis eangorem quodam mortiferae consuetudinis piceo eolore denigrat . Quidni mortalium appetituet immortalem mortali similem , c. . L mimortali dillam item iaciet λ Iut tuuit pit/- , ait Sapiens , inquinabitur δι ea . Fruendo mortalibus mortalitatem se induit , 8e vestem immortalitatis incidente mortis similitudine decoloravit , non
exuit. E. urivi. 4 Evam attende , quomodo ejus anima immortalis immortalitatis suae gloriae Deum mortalitatis in- vexit mortalia utique assectando. Ut quid enim, eum immortalis esset, mortalia non eontempsit & trans totia eontenta sbi similibus , immortalibus de aeter-
ni,p Viala, inquit, lunam quoa esses pulchrum ortitis , T si tu aspectu detiolabile , ae suam a Usenatim. Non est tua , d mulier . ista suavitai , ista delectatio, istaque pulchritudo r Ze si tua pro parte luti , non
tua solius, sed eommunis eum is animantibus terrae. Tua , quae vere tua est, aliunde, Ze alia est: nam rete na est de aeternitate. Quid tu animae tuae aliam so mam, immo deformitatem imprimis alienam 3 Enimvero quod delectat habere, id etiam perdere timet. 3e timor color est. Is libertatem dum tegit, Ze eam
nihilominus sibimet reddit dissimilem . Quam digni-ua sua origine nihil euperet , ubi nihil metuet et, se per hoe a servili timore isto ingenitam sbi desim
deret libertatem, manentem in vigore S decore suo lHeti non ita est 1 mutatus est color optimus. Fugiata , Ee latitas i audis vocem Domini Dei, &absonadis te. Cur hoe, nisi quia quem amabas times, &libertatis speetem forma servilis exelusit. s sed de voluntaria illa inecessitas, εe contraria lex Qv l. v.
inficta membris de qua proximo sermone disserui
eidem in bat libertati. 3e liberam natura ereaturam ι ς tum per propriam i psius voluntatem, dum allicit, subjieittervituti, implent faciem ejus ignominia , ita ut vel earne serviat legi peceati, & non volens. Quia ergo naturae ingenuitatem morum probitate defensare neglexit e iusto auctori, iudicio factum est , non quidem ut libertate propria nudaretur . ses tamen superindueretur , fetit diploide . eon sua. sua . Et bene stetit diploide , ubi veste veluti dupliora , manente libertate propter voluntatem , servilis nihilominus eonversatio necessitatem probat. Noe de simplieitate, hoe de immortalitate animae advertere est 1 S: nil tibi in ea , si bene consideres , apparebit , quod non sit
istiusmodi s militudini, pariter de dissimilitudini, diploide adopertum. An non diplois, tibi non innata , Iesi eiu4 sed aflixa, Fe quadam quasi ara peccati assuta est simia plieitati . fraus immortalitati mors , necessitat liberia tali 3 Neque enim essentiae smplicitati praeseribit duas ieitas eordis ; non naturae immortalitati mors , aut voluntaria pereati, aut necessaria eorporis; non arbutrii libertati necessitat voluntariae servitutis. Ita boni naturae mala adventitia , dum non succedunt , sed accedunt; turpant utique ea . non exterminant; comturbant . non deturbant. Inde anima dillimilis Deo,
inde dissimilia est Ad sibi j inde e parata iumenti in ' sipientibua , de similia saeta est illit e inde quot lenitur ecimmutasse stloriam suam in similitudinem vitulieomedenris ianum di inde homines , tamquam vulpes . duplicitatis de fraudis foveas habent i Si quia pares vulpibus se secerant, partes vulpium erunt: inde , iuxta Salomonem, Maas exitus homiai Gr tum m I. a. Quidni similiter exeat, qui similiter vixit λ Mo ax aE si A incubuit terrenis, morte bestiali ex cedet terris. Audi aliud. Quid mirum si similem Io timur exitum , qui Ee similem habemus introitum o
Undὸ enim homini a , nisi de s militudine bestilli . '
ille tam intemperans ardor in eoitu , tam immodera ius dolor in partu J Ita homo in eo eptu Ee ortu . in vita Ee morte eomnaratus est iumentis insipientibus. 8e similis factus est illis. 6 Quid quM libera ereatura sbi subditum appetiatum non regit ut domina. sol sequitur 3e obsequitur ut anetlla ρ Nonne Ee in hoe se assimilat se annum rat reteii animantibus , quae natura non in libertatem voravit , sed eoesidit in servitutem servire suo ventri, appetitui obedire λ Nonne tali merito eonia
Non est sese videntis animae , Deum existimate smi lem sbi , animae dumtaxat qualis mea est ) preeatri ei, & iniquae . Eiusmodi namque arguitur i E . mo. ia... , ait; de non dicit existimasti anima. .elei istimasti homo. suod ero tui similis. sed si statua tui iniquus ante faelem suam , de contra vultum luemdam morbidum piitidumque interioris homini, ui s statur , ut diissimulate aut declinare non queat
439쪽
Tom iri impuritatem eodkIemis suae , sed videat vel invItus sordes meratorum suorum , vitiorum insputat deso mitatem i nequaquam iam poterit existimare Deum
sole si item sui , sed quasi diffidens pro tanta diis
militudine quam videbit, puto exelamabit, de dicet: sai. 34. a.. Domin. , Dis Miris aiιἱ ρ quod quidem dictum pio voluntaria illa de novitia dissimilitudine. Nam manet
nidi, smilitudo 1 de ide3 illa plus displicet , quod
ista manet. O quantum bonum ista, quantumque malum illat Ex mutua tamen eollatione utraque res in genere suo plus eminet. . ai,. I Cum ergo anima tantam in se una rerum distam tiam emit, quidni elamet, inter spem 8e desperati Diale nem utique posita r Domine, quis similis tui I ra-tT hitur in d sperationem pro tanto malo i sed revocatur
plieet in malo quod in se videt, eo se ardentius ad bonum , quod aequὸ in se eonspieit , trahat, cupiatque fieri ad quod Acta est , smplex Ee recta . 8e timens Deum ae recedens a malo . Quidni reeedere possit , ad quod auedere potuit Quidni aecedere, a rauci recedere potuit Quod tamen utrumque dixerim de tratia praesumendum, non de natura, sed ne de industria
3 p. r. 14. quidem. Nempe i sapientia mimit malitiam , non in
dustria , vel natura . Nee deest oecisio praesumendi rad Verbum est eon.erso ejus. Non est apud Veibum otiosa animae generosa eognatio , de qua triduo jam tractamus , de cognationis testis similitudo perseverans . Dignanter admittit in Meletatem Spiritus smi lem in natura. Et ortὸ de ratione naturae, similis si-
. a. ... milem quaerit. Vox tequirentis : Revertere funami I , reverteνo ut intaeamar te . Intuebitur smilem , qui
dissimilem non videbat a sed re se intuendum praestabit.
. - . . Selmus quoniam eum apparueris . smitia ei erimus ,
auoniam iudimus otim μωροῦ os . Puta ergo de dis heultate magis , quam de impossibilitate venire ii P . D. 1 a. lam pereuntiationem r Domiae. εω is smili, auἱ ρc, Mis,. 8 Aut, si hoc magis probas, vox est admirantis .
Hara Aὰ mi anda prorsus te stupenda illa similitudo , quam Dei viso eomitatur, immδ quae Dei visio est : ego autem dico in charitate . Ctiasti Tas illa visio , illa similitudo est . Quis non stupeat Alaritatem Dei spreti & revoeantis Merito iniquus arguitur ille, qui supra inductus est , Dei s militudinem usurpans sibi , elim diligendo iniquitatem, neque possit se diligete ,
, neque Isum . sic enim habes t Qua dilui, ἐῶ,isi a s isti, tuis. rem, lait animam Dam . Facta igitur de medio itii νη η' quitate , quae eam quae ex parte est dissimilitudinemraeit, erit uato spiritus, erit mutua visio, mutuaque dilectio. Siquidem veniente quod persectum est, evacuabitur quod ex parte est; eritque ad alterutrum ea
sta de eon immata dilectio, agnitio plena, viso mani festa, eonjunctio sma , societas individua, similitudo persecta. Tune eognoscet anima, seut GPita est ; tune amabit , se ut amata est 3 εe gaudebit sponsu a super sponsam , e noscens de cognitus , diligens fle dile ctus, Iesus-Christus Dominus noster, qui est super omnia Deus benedictus in saecula. Amen. Al
quam nobis constituimus ad loquendum, tru . munm duum hoe in demonstranda Verbi animaeque assi. Amt nitate erpensum est . Quae utilitas in omni labore eo uo,. isto Nempe hare. Docuimus omnem animam, sieὰt oneratam peccati , Witiis irretitam, eaptam illesebris, milio . eaptivam , eorpore Greeratam , luto haeremtem, ins xam limo, affixam membris, eonfixam euiaris, distentam negotiis, eontractam timoribus, assii
ctam doloribus , erroribus vagam , sollieitudinibo, an, iam , suspicionibus inquietam , de postremo ad venam in terra inimiecitum, iuxta Prophetae voeem, ire inquinatam eum mortuis , deputatam eum his qui Nimis i. in inferno sunt a lieet, inquam, se damnatam, Ad se desperatam 1 domimus tamen hane in sese posse ad capas. vertere , non modo undὸ respirare in spem veniae , in spem militieordiae queat ; sed etiam undὰ audeat adspirare ad nupti 11 Veibit, eum Deo inite foedus -- eietatis non trepidet, suave amoris itisum eum Rege dueere Angelorum non vereatur , quid enim non tu tὸ audeat apud eum , euius se insignem cernit imaginem , illustrem smilitudine novit λ Quid, inquam, v reatur de nrajestate , eui de origine sdueia datur 2 Tantsim est ut euret naturae ingenuitatem vitae honestate servare . immδ eceleste de s , quod sibi originaliter inest , dignis quibusdam studeat morum affectuumque venustare Ee decolare coloribus.1 Ut quid enim dormitet industria λ Grande pro ni, secto in nobia donum naturae ipsa est e quae si mi. tia, quo Σωdus suas exequatur partes , nonne quod reliquum in habet natura in nobis , totum turbabitur , totum ruasi quadam vetustatia operietur rubigine ρ Id quiem iniuria auctori . Et utique ad hoe auctor ipse Deus divinae insgne generositatis perpetuo voluit in anima conservari , ut semper haee in sese ex verbo habeat , quo admoneatur semper , aut stare cum Verbo , aut redire , s mota fuerit . Non mota quasi loeis migrans , aut pedibus gradiens , sed mota, s seut substantia utique spirituali moueri est ) eum suis affectibus , immo defectibus a se quodam modo in pejua vadit , cum se sibi vitae se morum pravitate dissimilem Leit , reddit degenerem : quae tamen dissimilitudo non naturae abolitio , sed vitium est , bonum ipsum naturae quantum sui eomparati ne attollens, tantum scedans e junctione. Iam verbanimae reditus , e verso ejus ad Verbum , resoria mandae per ipsum , eonformandae ipsi . In quo λ Inebatitate . Ait enim e Volo imisatores Dei, Has fila m. s. a. haphsmi, cr a sullate la Lliauae, Dat o ανδα,
smilem nihilominus ipsi se exhibet per voluntatem, μμ diligena seut dilecta est . Ergo s miseθὸ diligit , mi psit. Quid hae eonformitate jucundius λ quid optabilius eliaritate , qua sit , ut humano magisterio non contenta , Det temet , o anima , sducialitet accedas ad Vettium , Verbo constanter inhaereas , Verbum similiariter pereuncteris , consultesque de
omni re . quantum intellectu eapax , tantum au.
dax destitio e Veia spiritualis , sanctique eonubii contractu, est iste . Parum dixi , eontractus t eo plexus est . Complexus planἡ . ubi idem velle , lenolle idem , unum faeit spiritum de duobus . Nee
verendum ne disparitas personarum elaudieare in alia quo sietat convenientiam ' voluntatum, quia amor' Leoni, reverentiam nescit . Ab amando quipp/ amor , non honotando denominatur . Honoret sanὸ qui hor amisi eme rei, qui stupet, qui metuit, qui miratur r vaeant haec omnia penes amantem . Amor i hi abundat , amotta Ora . ubi venerit, caeteros in se omnes traducit At captivata pectus . Propterea quae amat, amat & aliud novit nihil. Ipse qui honori merito, merito stupoti & mira culo est amari tamen plus amat. Sponsus, Sesponsa sunt. Quam quaeris aliam inter sponsos necessitudi Nem vel connexionem , praeter amari . ed amare pHie nexus vincit etiam quod natura arctius vinxit , vineulum parentum ad filios . Denique proneν hoe ,' ' s. ait , relinquet fama patrem suum est matrem Dum are assisHιD IDU . Videa iste ast fetus quam sit in spontis , non caeteris tantum affectibus , sed etiam seipso potent ior.
Adde quod iste sponsus non modo amans, sed
amor est . Numquid honor p Contendat quis esse rego non legi . Legi autem quia D M, ehajitas es a 4, de non quia honor est, vel dignitas legi. Non uia I, 'norem non vult Deus, qui ait e si ego pariν, ωιi es h κον meus p Verum id Pater. sed si sponsum exhibeat, μputo quia mutavit vocem, di dicet: Si ego sponsus, ubi
440쪽
8;9 IN CANTICA, SERMO LXXXIV. 84o
nia. . est amor meus Nam x ante ita loeutus est si . Damicius , ἀιa est timor meus Exigit ergo Deus timeti ut Dominus. honorari ut Pater, Ee ut sponsus a. i. i. amari . Quid in his praestat , quid eminet λ Nempe amor. Absque hoe se timor poenam habet, & Lonor non habet gratiam . servilis est timor , quamdiu ab
amore non manumittitur . Et qui de amore non venit honor , non honor sed adulatio est . Et quidem soli Deo honor di gloria e sed horum neutrum acceptabit Deus, si melle amoris eondita non fuerint. Is per se suffeit , is per se plaeet , de propter se . Ipse/- meritum, ipse praemium est sibi. AMOR praeter se noni rusu t. requirit eaviam, non studium . Fructus e us , usus ejus. Amo, quia amos amo ut amen . MAGNA Rhs
Most , si tamen ad suum recurrat principium, si suae origini redditus, si resutis suo sonti semper ex eo suismat, undὸ iugiter fluat . Solus est amor eet omnibus animae moribus, sensibus atque assectibus in quo potest eteatura, etsi non ex aequo, respondere auctori , iis . . . vel de simili mutuam responaere vicem. Verbi gratia , t nati Deo. si mihi iraseatur Deus , num illi ego smiliter retraseat Non utique , sed pavebo , sed eon retaleam ,
sed veniam deprecabor. Ita si me arguat, non redar guetur a me, sed ex me potius justiseabitur . Nee sme i udicabit , iudieaho mo eum, sed adolabor de sal
vans me non quaerit a me ipse salvari , nee vicissim eget ab aliquo liberari, qui liberat omnes. Si dominatur, me oportet servire t si imperat . me oportet parere a de non visissim a Domino vel servitium exigere , vel obsequium . Nune jam videas de amrare quam alitersit. Nam iam amat Deus, non aliud vult quam amari r quippe non ad aliud amat nisi ut ametur . sciens ipso amore beatos qui se amaverint. - a. s Magna res amor 3 sed sunt in eo gradu . sponia
. . a -- si in summo Amant enim S: siti, sed de haeredi
2. .. . tate cogitant , quam dum verentur quoquo modo amit- ' - , ipsum a quo expectatur hereditas , plus reve rentur, minus amant . suspectus est mihi amor, eui
aliud quid adipiscendi spes suffragati videtur. Infirmus est, qui sortὰ spe subtracta, aut extinguitur, aut minuitur. Impurus est , qui & aliud cupit. Purus amor
merrenarius non est. Purus amor de spe vires non suis
mit; nee tamen diffidentiae damna sentit . Sponsae hie est, quia hoe sponsa est quieumque est . Sponsae res Ee spes unus est amor. Hoe sponsa abundat, hoe comtextus est sponsus. Nec is aliud quaerit, nee illa aliud habet. Hine ille sponsus, Ed sponsa illa est. Is sp
sis proprius est , quem alter nemo attingat , nec fi-μαι. a. lius quidem. Denique ad filios clamat Uἶ. Osthba ν-aa λ Ae non , Ubi est amor meus dieit, servam spom togativam . Sed Ee jubetur homo honorare patrem suum de matrem suam . Ed de amore tacetur: non quia non amandi sint patentes a filia , sed quia multi filiorum honorare parentes magis, quam ama.
te assecti sunt . Esto quod honor regis iudieium dilugit 1 sed sponsi amor, immo sponsus amet solam am iis vicem requirit Ze fidem. Liceat proinde redamate dilectam . Quidni amet sponsa . Ee sponsa amotis Quidni ametur Amor Ain. a. e 6 Merito cuncti renuntians affectionibu, aliis, se & t sta ineumbit amori, quae ipsi respondete amori. h. . habet in redhibendo amore. Nam 8e eum se totam es fuderit in amorem , quantum est hoe ad illius sontis petenne profluvium p Non plane pari ubertate suunt amans de Amor, anima Ed Verbum i sponsa & Spo sus, Creatot & ereatura . non magis quam stiens Aefons. Quid ergo e Peribit propter hoe , de ex toto
evacuabitur nupturae votum , desiderium suspirantia , amantis ardor , praesumentis fiducia , quia non valet ex aequo eurrere eum gigante , duleedine eum melle eontentire , lenitate eum agno λ eandore eum lilio , elatitate eum sole, eharitate eum eo qui charitas est , Iiis, iis Non . Nam etsi minus diligit creatura, quoniam mi
nor est a tamen si ex tota te diligit , nihil deest ubi totum est . Propterea s ut dixi a se amare , nupsisse est di quoniam non potest se diligere, Ee parum dii cta esse , ut in eonsensu duorum integrum stet perseia i Al
ictumque eonnubium. Nisi quis dubitet, anima a Ver- UM Rbo de ptius amari , 8e plus . Prorsus fle praevenitur amando, le vineitur . Felix , quae meruit praeveniti in tantae benedictione duleiaini l Felix, mi tantae su vitatis eomplexum expetiri donatum est i Quod non Amri maest aluidquam amor lanctus & eastus, amot suavi &dulcit ; amor tantae serenitatis , quantae, de sineetita . tis 3 amor mutuus , intimus , validusque , qui non
in rarae una , sed uno plaia in spiritu duos jungat , duos saeiat jam non duos, sed unum . Paulo ita d,
cente: Qui adsisνet Deo , anas spirittis in . Et nunc a G. G.
potius eam super his audiamus, quam saeile magistram de omnibus seeit de magistra unctio , Ee frequens experientia . Nisi fortὸ id melius servamus in aliud se
monis prineipium, ne rem honam eoarctemus inter a
gustias hujus iam propemodum finiendi . Eis probatis , Reici finem etiam antὸ finem ut fameli ei tempestive eonveniamus eras ad delicias sanctae animae , quibus beata meretur stui eum Verbo, 8e de Verbo, lponso utique suo Jes Christo Domino nostro, qui est super omnia Deu, benedictus in saeuia . Amen.
A .aIma mea . MAGNUM 3OMUM quaerere Deum. Ego hoe nulli in bonis animae secundum exiis aniam ,
stimo. Primum in donis, ultimum in profectibua est. - ' Virtutum nulli aceedit , cedit nulli . Cui accedat , quam nulla praecedit i Cui eedat , quae omnium magis e summatio est λ Quae enim virtus adscribi posse non quaerenti Deum , aut quis terminus quaerenti Deum λ auarii. , inquit , faciem ei a sempeν . Exi- ai. stimo , quia nee eum inventus fuerit , resibi ui '' quaerendo . NON pedum passibua, sed desdetiis quae ritur Deus . Et utique non extundit desiderium saniactum felix inrentio, sed extendit. Numitia eonsumiamatio gaudii, deluerit eo sumptio est e oleum ma pia est illi 1 nam ipsum stamma . Sie est . ad ml bitur laetitia 1 sed desiderii non erit stiis, ae per hoe eo desilae a nee quaerendi . Tu verδ enita, si pote , quaerit an 'ws
di hoe studium sne indigentia , 3d destitium sine
anxietate. Alterum profecto praesentia , alterum c
pia excludit.1 Nune iam videte eur ista praemiseram . Nimiarum , ut omnis inter vos anima quaerens Deum, ne in .m magnum bonum in magnum sibi aetorqueat malum, noverit sae praeventain in illo, Se ante quaestam quam quaerentem . Sie enim de magnis bonis mala oriri vo non minima solent, eum ficti eximii de boni, Do mini, utimur donis tamquam non datis, non damus gloriam Deo . Ita prosecto qui maximi videbantue pro accepta gratia, pro non redhibita minimi te tantur apud Deum . Epo autem parco vobis . Usus sum moaestioribus vocibus , maximo , minimoque rsed quod sentio novi expressi . Diserimen iuvolvi , ipse nudabo r optimum , pessimumque dixisse debue- tam . Nam .eia de absque dubio Eo χυ sau E Deo e.
PEssi Mus, quo optimus est, si hoc ipsum quo in)optimus, adlatibat sibi. Nempe pessimum hoc. Quod si dicat quia i Abst , agnoseo , gratia Dei sim id
quod sum; studeat antem captare gloriolam pro gratia quam accepit ; nonne sut est de latro Audiat qui ejusmodi est 1 Ex ore lao ea iud eo , serve tari as M. suam. Quid nequius seruo usurpante sbi gloriam do
la vel ejecta, non revertetur oeulus eius ut videat na, si non requiratur a Verbo. Quas vero aliud ani ma nostra si, quam spiritus vadent si non rediens, sisbi suetit derelicta. Audi profugam de deviam, quid