장음표시 사용
411쪽
mo M. iv. tim alicui εpularum, quae triplici quadam emineat gra- tia, deliciola ad saporem, solida ad nutrimentum, eL inseau ad medicinam . Sie, inquam, se singulus quisque sponsae sermo, α ex eo quod suaviter sonat, affectum muleet; & de sensuum ubertate mentem impinguat Aenutriti R de altitudine mysteriorum, dum intellectum
quo plus exercet, plus terret , miro modo tumorem
sisti insantis scientiae . Etenim si unus quispiam ex his riὸ , qui sibi scioli videntur , euriosius sese dederit
serutinio horum . cum viderit ingenii sui succumbere vites, di redigi in captivitatem omnem intellectum persenserit , nonne humiliatus ad illam vocem eompelle-h.1 , L 3. tur , ut dicat: Mirabilis fuera esse i/ntia tua .a me , eo fortata es, m non potero ua eam e Et nune quidem primcipium verborum ejus quantae suavitatis insene praesert pNam vide quale principium dederit. Dii eius, inquit, meas mihi, er ego illi. Simplex vox videtur, quoniam
suaviter sonat e sed de hoe vide hii ut postea. 1 Nune vero a dilectione incipit , de dilecto prosequitur , nihil aliud se seire ina trans nisi dilectum .
Patet de quo sermo r eum quo non ita. Non enim ut eum ipso eodem suetit sentire oraemittitur , cum ipse iam non affuerit. Neque id dubium t nempe mox eum revocare videtur, di quasi post tergum clamare r Ib- merrare , inquiens , dilecte mi. Unde addueimur non aliud sane conjicere , nisi quod sinitia verbis suis ille iterum suo more se absentaverit, di illa remanserit nubilominus de eo loquens, qui numquam absens est s-bi. Ita est 4 in ore retinuit, qui non receilebat a eo de, nee quando recedebat. Quod de ore exit, de eo
ιν. 43. de venit, de ex abundantia cordis os loquitur. Ergo
loquitur de dilecto, ut vetὸ dilecta & verὸ diligenda, ruoniam diligit multum . Quaerimus cum quop nam
equo, novimus. Et non occurrit, nisi sorte eum ado Ieicentulis, quae a matre abesse non possimi , ubi di .seeserit sponsus. Sed melius ut opinor sentimux s eum potius, & non cum altero se loeutam , praeieratim quod trunca & minus continens inveniatur ipsa locutio, insulseiens plane ad dandam intelligentiam auditori, Ob quam vel maxime invicem loquimur. DI LAωι meas misi, inquit, creto illi. Non plus λ Pendet oratio; immd non perflet, sed descit. suspenditur auditor, nee eruditur, sed erigitur.3 Quid est hoe quod dicit, illi mihi, ae υο iiD ρ Nescimus quid loquitur, quia non sentimus quod lentit . Osancta anima, quid tuus ille tibi, quid in illi λ Quaenam , quaeso, haec inter vos tam familiariter savorabiliterque discurrens exhibitio, & redhibitio e Tibi ille, tuque vicissim illi. Sed quid λ Idipsum et tu, quod tibi ille, an aliud λ Si nobis, si ad nostram loquerisi telligentiam, evigenter quod sentis edicito. Quousque animas nostras tollis p An secundum Prophetam secte. tum tuum tibi λ ita est: affectus locutus est, non in i. ix tellectus , de ideo non ad intellectum. Ad quid ergo Ad nihil, nisi quod mirabiliter delectata, de affecta v
hementet ad desideratos affatus snem illo faciente nec tacete omnino qui Vit, nee tamen ouod sensit exprimere. Neque enim ut exprimeret i e locuta est , sed ne taceret. Ex abundantia eordis os loeutum est, sed non ε21., pro abundantia. HapENT sum voces assectus, po quasci P habrat se, etiam cum nolunt, produnt i timor verbi causa)meticulosas, dolor gemebundas, amor iucundas. Numquid dolentium planctus , moerentiumve singultus vel gemitus, pereussorum, itemque paventium subitas de
efferatas clamitationcs, seu etiam saturatorum ructus, aut usus ereat, aut ratio excitat, aut deliberatio ordinat, aut praemeditatio Armatὸ Ejusmodi talium est ,
Amniis τε, non nutu prodire animi, sed erumpere motu . siesa .iviti μ' ' glans ae vehemens amor, praelertim divinus, cum se intra se eohibere non valet, non attendit, quo ordi ne , qua lege , quave serie seu paucitate verborum ebul Iiat, dummodo ex hoe uultum sui sentiat detrimentum. Interdum nee uerba requi .it, interdum nee voces omnino ullas, solis ad hoc contentus suspitiis. Inde est , quod sponsa sancto amore flagrant , idque incredibili l
modo , sane pro captanda quatu laeumque evaporatio. ne ardoris quem patitur , non considerat quid , qu liter eloquatur di sed quicquid in buccam venerit, am
re urgente non enuntiat, sed eructat. Quidni erectet se resina, te se repleta Revolve textum epithalam; i huius ab ipso exoriadio usque hue , & vide si tanta uspiam illi , quanta hae viee in cunctis visitationibus de se loeutionibus sponsi copia riua indulta suerit a & si unquam ex ore ipsius, non modo tam multos, sed de tam iucundos sermones acceperit . Quae ergo reple*erat in boni, desiderium suum, quid mirum s ructum potius quam ver bum feeit λ Et si verbum fecisse tibi videtur . erect
tum puta, & non subornatum, aut praeordinatii m. Nee enim sponsa rapinam arbitratui sibi aptate Proia tuis. phetae dictum, Τὰ sumit ear movim me ιum , quippe em '
dem repleta spiritu . Ditieris, movi m M, π erotui. Nihil Rureis res. consequentiae habet, deest orationi. Quid inde Ru is v i s.cius est . Quid tu is ructu quaeris orationum iuncturas , solemnia dictionum p Quas tu tuo ructui leges
imponis , vel regulas λ Non recipit tuam moderatio. nem, non a te compostionem expectat, non commmditatem, non Opportunitatem requirit . per se ex imtimis , non modo eAm non vis , sed Ze cum nescis . erumpit, evulsus potius quam emistiis . Tamen iam rem portat ructus , quandoque bonum , quandoque malum, pro vasorum, E quibus astendit , contrariis qualitatibus. Devique bonus homo de bono thesauro Miso, suo proseri bonum, & malus malum. Bonum vas sponsa Domini mei, & bonus mihi odor ex illa. s Cratias ago tibi, Domine Iesu, qui me dignatus ei admittere saltem ad adorandum. Ita Domine. Adisr. s. 13.
nam & eatelli edunt de micis, quae cadunt de mensa domi notum suorum. Mihi, sateor , bere redolet ructus dilectae tuae, & de plenitudine ejus, quamvis m,dieum quid, gratanter accipio. Memoriam abundaniatiae suavitatis tuae eructat mihi, Et ne io quid inessu-bile tuae dignationis 3e amotis odoratus sum in voce ita r Dilena, m/tia misi, συο illi. Ipsa ut dianum est epuletur & exultet in conspectu tuo, S: delecte tur in laetitia r verumtamen se tibi excedat, ut sobriast nobis. Ipsi ergo repleatur in bonis domus tuae, &tot terre voluptatis tuae potetur sed quaeso , perveniat ad me pauperem vel tenuis odor emactante illa , cum satiata fuerit . Bene mihi erectavit Moyses , de
bonus odor in ructu esus, ereantis potentiae In prim G . . incipio , inquit, ere iis Dexa ererum er reae m. Bene is ias; nam suavissimum redimentis misericordiae odorem dedit, ita eructans r Tria dis in mortem animam suam, /υ. sa.
er eum s I rasis rutilatas es , tr sese peccata mώltorum salit, α ρνο transiressuribas regavit, ut non perirent. Quid aeque misericordiam redolet λ Bonus quoque ex ore Ieremiae luctus ; bonus ex David, qui ait: Erusavst 4νω. Lcον meum mersum bonum. Repleti sunt omnes spiritu iam cto& eructantes omnia impleverunt bonitate. Ructum Jeremiae requiritis p Non sum oblitus, iam parabam illem. Reatim est ρ solari cam silentio salutare Domini . TA . . s. M. Eiux est. non fallor e admouete natibus t balsamum vim eit suavitas remunerantis iustitiae, quam importat. Patientem pro iustitia vult me expectare mercedem in posterum, non reeipere in praesenti, quod justitiae metera, salutare, non saeculi, sed Domini sit. Si morum I . , a. scit, inquit, ex Ela eam, ne murmuraveris, quoniam ιonum es stiaria es.sara. Ergo faciam quod hortatur; e2pectabo Dominum salvatorem meum.
6 Sed pectator iam , & adhue mihi grandi, restat
via, quia Ionge a peceatoribus salus . Non murmutabo tamen e in odore interim eonsolabor me. Lm atabitur justus in Domino, gustu experiens, quod ego sentio odoratu. Quem spectat austus, peccator expe- .ctat ;& ex pectat lo odoratio est . Nam expetiario, ait, tio, prie. creataν remeratioaem silsorum Dei expectas. Porro spe 'ςum .ctare gustare est , S: videte quoniam suavis est Domi-- . o. nus. An potius justus sui expectat; Arqui iam tenet, beatus p Denique eae pectatio itisoram Iasitia. Nam pec- - te. Ita
412쪽
83 IN CANTICA, SERMO LXVII. 78
eator nihil eYpectat. Et inde pectator , quod bonis Al meus intendit mihi , de ego illi . Quamquam tamen TOM IRptae lentibus non modo detentus , sed Ze e rentus . t nee solua ego id senserim. neeurim i r cu.n Prophetam hi: im futurum e Epectat , surdus afl voeem illam r antὸ me dixerit, ranaam expecta υἰ D. Iaam. ἐπι- - as. r. Σιερο ui, Eaepesa ma, vicit Dominus, ἱn die resurroesiaris mea tena e miώI. Habes aperte intentionem Danaiai ad Pe iis fisturum. Et ideo justus erat sime a , quia expe- phetam di habes de Prophetae ad Damnum in eo quod ctabat & adorabat iam Christum in spiritu , quem nee- ait Ex suas expectavi. Nam qui expectat, inte dum in earne adorabat. Et beatus in expectatione sua , dit i & expectare intendere est. Idem omnino sensus, quia per odorem expectationis pervenit ad gustum com eidem penἡ vetba apud Prophetam , quae apud spontemplationis. Denique ait, Et mide ne oculi mei δε- sam i sel a propheta transpolita. Privet liquidem is , lis Ira tuum. Iustus quoque Abraham, qui ci ipse ex- quod illa posterias posuit. de e eonverso .pectavit ut videtet diem Domini , de non est eonfu- io Caeterum sponsa rectius loeuta est. Arnon prae- tu, ab e Ypectatione sua , nam mula meaiisus es. Ju- tendens metitum, sed praemittens beneficium, Ad se piristi Apostoli eum audiebini r Ee mi Ditis hominibas vetitam dilecti gratia confitent. Recte omnino. Nam expectant Iut dominum suum . B quis prior dedit illi, di tetribuetur ei 3 Denique audinia. s. a. Quidni iustu. 8e David, quando ajebat : Expe- Ioannem, quid in epistola sua super hoe senserit. Iasuas .inaui; Domisum e Ipse est quattus de numero hae es esuritas , inquit, non suas aos άilexerimas Deam, praenominatorum luctatorum meorum . quem pene seil iis prior allexit nos. Propheta tamen gratie per- praeterieram . Non expedit quidem. Iste Os suum ape- ventionem etsi tacuit, non negavit sublecutionem 1 pla mi. πια ζuit, de attraxit spiritum, Ee salutatus non modo eru- nὸ non laeuit. Sed accipe Ae alio loco eertiorem de reni. . a. mkit, sed Ze eantavit. Iesu bones quantam meis na- ista ipsius eonfessionem . Et misericorata ras , inquit is it libu , 8d ,uillitia iste infundit suavitatem in ructu de s Domino loquebatur subsessetών ma amisisti, L/sus ..eantu suo de oleo laetitiae , quo unxit te Deus Deus mira mea. Audi& de praeventione idemtidem ipsius non ita, . M.
tuus prae eonsortibus tuis, ex myrrha de gutta , de c3- minus certam manifestamve scientiam. Deas m . . t sari vestimentis tuis, a domibus eburneis, ex quibus de- quit, misericarilia eius ρν υ/as em/ : item ad Domi- lectiverunt te filiae regum in honore tuo i Utinam me num e cito, ait, amisinas nos . s. h. ilia tua, sui
dieneli, Meuisti tanti vatis de amici tui in die solem- pavores facit ismus nimia. Pulet te sponsi posterius sui nititia de laetitiae, quando egredietur de thalamo tuo,JC fallor haec eadem veiba non eodem ordine ponit, sed Euithalainium suum exuens in psalterio iucundo eum sequitur de ipsa proprietae ordinem, loquen, hoe mo et his, affluent delietis, respersus ti respergens uni- do: Eνοάitiero meo, in Atima meus mihi. Cui ita His, istiusmodi pulvere piamentario. In illa die, vel Nempd ut tune magis gratia plenam se probet , eum dio tu, in illa hora nam hora est s quando est , de totum gratiae dederit, εe prima solidit illi partea ad ibi , Γλη ne hora quidem , sed horae dimidium iuxta seribens, de ultimas. Alioquin quomodo gratia plena, illud setipturae, Fud Iam in stiatium in caelo εαas me- si quid habuerit, quod non sit ex gratia λ Non est quod a M=a . Eigo in illa hora replebitur gaudio os gratia intret: ubi iam meritum ' octu pavit. Ergo iam meum, delingua mea exultatione, dum singulos, non FLENA Covpεssio ca et AE , ipsius gratiae plenitudinem dieo psilmo, sed versus sngulos sentiam ructus , de s gnat in anima eo stentis. Nam si quid de proprio quidem odoriseros super omnia aromata. QuidIoan. inest , in quantum est, gratiam redere illi neres est. ei, rectu sigrantius, qui verbi mihi redolet aeterni- Deest gratiae . quiequid mentit deputas. No Lo metu tatem, genetationem , divinitatem λ Quid de Pauli ru- tum, quod gratiam excludat. Horreo quiequid de meoctibua oquar , quanta orbem suavitate repleverint D est, ut sim meust nisi quod illud magi forsitan meum
. . . s. Denique Christi honus olor erat in omni loto. Veris est, quod me meum Leit. Gratia reddit me milii juba rettὸ ineffabilia etsi non proseti u' audiam, offert stis eatum gratis, Se sie liberatum a servitute meeati. m. s .arum tamen ut eupiam . 3e libeat Olorare quae audire non Denique uia spiritus, ibi liberta, .
Cetta, liret. Nestio enim quo pacto quo plus i unt , Plus II O saluam sponsam Syn Igogam , que eonte
si plarent: 8Z avidius inhi,mus negatis. Sed iam adver- nens Dei iustitiam, idest gratiam sponti sui. 8e suam th ,pud sponsam l; milem rem a quomodo instar Pauli, volens constituere, iustitiae Dei non est subiecta. Ob . h. i. in pi senti eapit ulci, & seeretum non aperit, nec prae- hoe misera repudiata est. 8e jam non est sponsa, sed . . et it timeti intactum , aliquid quasi olfactui nostro Ecclesia , mi dieitur e D isoasami ι. mihi la fg. ι indulgen4 quod gustui sortὸ interim non competere j os asavi te mihi id iadisiast iustitia, Δί ,si ιὸ ista die, it . f.e propter indignitatem nostram, sive proin si in mis hordi σ miseration4ιas . Nee tu me elegi per inea paeitatem. sti. sed ego elegi te e nee ut te eligerem , tua inkG8 D iactu, meus misi , er ora illi . Quod non est ni merita, sed praeueni. Ita ergo in fide desponsa. i te dubium, duorum quidem hoe loco amor mutuus B aE mihi, /e non in operibus legis; desponsavique inii grat , sed in amore summa unius profecto felicitas , stitia, sed iustitia, quae est ex fide, non ex lege. Re alterius mira dignatio . Neque enim into eates est stat ut judires iudieium tectum inter me Ad te, iudi eonsensio seu eomplexio haec . Caetersim quid ista ex eium, in quo te desponsa vi , ubi constat intervenit lenon gnatio . hae praerogativa amoris glorietur impensum sibi, reis tuum meritum, sed meum placitum. me est autem j - Σ. a. pensumque vicissim a se , quis se liquido nosse prae- dicium, ut tua metita non extollas, non praeserat opeia sumat, nisi qui praeeipua puritate mentis , de corpo- ra legis, non iactes pondus diei&aestus, quae magisti, sanctitate , iti semetipso meruerit tale aliquid evi in fide, & in iustitia quae est er sde, neencia in mi petiit Re est in affectibus : nee ratione ad eam peria sericordia Ee miserationibus nolieris desponsata. tingitur, sed e sotmitate. Quam pauei veto oui di- H Quae verὸ sponsa est, agnoscit ista , Ee utramque
ς Verum ut sub aliqua qualicumque intellistentiae F et pium dilecto tribuens. In consequentitas, Ego, in forma quod legitur, redigatur: salvo quidem lmnia quie, gitis. mea, Cr dilectus meas m hi a contumma suo sngulati secreto, ad quod interim non datur a otionem illi aequE eoncedens. Nune iam videamus quid cedere, praesertim talibus quales nos sumus; apponen- dieat , Dilectas meas mihi . si enim hoe tecipit ut ut dum sane aliquid nobis, eo aeeommodatius ad eommuis subaudiamus , intendit , seut jam diximul, 3e seuenem sensum, quo usitatius , quod de verbis eonsequem propheta ait, Expectans expetaavi Dom/num .er inten- νμι- λ. rata tiam . de intellectum det parvulis. Et mihi quidem vi- ά t mihi, ego in verbo isto sentioneseio quid onpla inia. detur satis esse ad nostram grossam 3e quo Jam modo nὸ exiguum, nee medioetis praerogativae . sed non est popularem intelligentiam . ii dicendo. Ditisas me ui ingerenda satigatis auribus 8e mentibus res omni ala mihi, subaudiamus, lateaait r ut sit sensus, Dilectus eritate digna . si non grauat , digeratur, de non in
413쪽
ro M. iv. longum et1stinua inde incipiat sermo. Tantum ora Ate, ut ab irruentibus oecupationibus interimetistodiat noa gratia 3e misericordia Sponsi Ecelesiae Iesu Chri sti Domini nostri, qui est super omnia Deus benediactu, in saecula. Amen.
1 a Udite iam quoi Leti distulimus, audite ga
dium meum quod sensi. Et vestium est: au- Ba te laudentes. In uno verbo sponsae sensi hoe, de quasi odoratus abscondi . eo vobis hodie festivi ut exlii hendum , quo tempestivius. Sponsa locuta est, de dixit sponsum intendete sibi. Quae est sponsa , & quis est sponsus p Hie Deus noster est i Ad illa si audeo di
cere) nos sumus, eum reliqua quidem multitudine e ptivorum , quos ipse novit. Gaudeamus e gloria no-a sita haee est at nos sumus in quos intendit Deus. Quanta tamen disparitas. Quid terrigenae de filii hominum eoram illo secundum Prophetam, se sari, qaus Aonsae, cr suas nihilam tr inane repuras sane ei. Quiasbi ergo vult ista iter tam dispares comparatio λ Aut illa in immensum gloriatur, aut is in immensum amat. CQuam admirabile est, quod illius intentionem ista stae. ti bi qua is propriam vindicat, dicens rDἰle ius m M MI si ρ Nee eo eontenta tamen, pergit amplius gloriari,iespondere se illi quasi ex aequo, morem gerere , rea pendere vicem. Sequitur enim e go ora iti. . Insolena verbum, α σο tui. Nee minus insolens, dueeya, metis misi e nisi quod utroque insolentius iatriamque smul./- ,η44 et O quid audet cor putum , de conscientia hona,
z I x fide, non seta 1 Mihi, inquit, intendit. Iranc huie
3 i . iam, intenta est illa maprstas, eui gubernatio pariter &administratio univei sitatis incumbit a Se euia iaeulorum ad sola transfertiit negotia, immo Otia amoris & de
s derii hujuspita plane. Ipsa est enim Eeelesia electo MD
. τι-α3.. ge quilata Apostolus r omata, inquit , propter
. ., cui dubium , quod gratia de mise leo dia Ddi' ' si in saeso, ejus, Aerespectus in electos illius 3 Eigo
providentiam caeteris ercaturis non negamus t en ram. sponsa vindieat sibi. Numquid de bobus ' eura est Deo3 e dubium, quin idem possimus dicere de equis, de eamelis, de elephantis, de de cunctis bestiis terraei si militer & de pileibus maris, de volatilibus Meli: p LM Lx strem1 de omni re quae est super terram, solis sane e eeptis, quibus dicitur r Omnem sis elatia riem ms, am νοὴ ἰὸa es ἰn eum , quoniam iocura est vi mouet, . Annon tibi videtur veluti his verbis dictum, Intendite ii ii , quia ipse intendit vobis p Et obserea apostolum EPetitim ejus enim verba sunt si non Ae ipse veiborum sponsae observaverit ordinem. Nempὸ non ait, Oma/sllisi uilia.- moram proiicientes in eum , ut sit ipsi eui, de vobia ; sed quia iis eura es d. -ιia r aperte proinde mox strans, Ecclesia sanctorum non modo quam dilecta, sed Ar bd prius dilocta suerit. 3 Constat ad eam non pertinere de Verbo, quod dea. .. ν. s. Iubas dixit Apostolust nam curam illius habet qui dilexit illam. &semetipsum dedit pro illa. Nonne haec
est ovis illa errans, cujus eura etiam supernorum ei
m .it aa. rae greuum praelata est λ Denique illi, expositiη, Pasto defeetidit ad istam, quaesuit diligenter, inventam non reduvit, sed reveriti nova eum isa de de illa intulit ere. li, festa gaudiorum, populis Angelorum inuitatis aqsolemnitatem. Quid ergo Propriis humeris dignatus est eam teportaret euram illius non habebit ρ ld.lii . non confunditur ditere : DOMIam fulti 'ittis in mei. Nee W-337. R se ediistimat orare , eum item dieitr Domin a reo suetp . m. t 8e si quid est aliud , quod curam Dei et ea
insam sinisseate videatur . Inde est quod Dominums,baoth dilectum suum dixit . de eum qui eum tranquillitate judieat omnia , sbi intendete gloriatur. Quid ni glo, ietur Audivit illum dieentem sibi r Nam uid αν. ., mar/ν satis ιιι vise , tit non misHatur filio ut/ri DEEU illa oblita fa/ris , ego tum n ma οἴrimis ν eat . Denique oculi Domini supeν ia os . Et quid sponsa , nis eongregatio austorum λ Quid ipsa, nisi generatio quaerentium Dominum , quaerentium faelem spons pNoti enim ille intendit hvie, &non ista illi. Propte Id in I. rea utrumque ponit, dicens r Isti mihi, Cr oet, illi. III. misi, quia benignus Ee misericors est; ego uti , quia non sum ingrata. Ille mihi gratiam ex gratia , esto illi gratiam pro gratia: ille meae liberationi, ego illius honori , ille saluti meae . ego illiva voluntati rille mihi, Ee non alteri , quoniam una sum eolumba
ius di ego illi, & non alteri, nee enim audio vocem alienorum; nee enim aequiesco vicentibus mihi r Ecee M. ..., M.
h e G Ch UM . .et. iiDe o. Haee Ecelesia. 4 Quid singulus quisque nostrum p Putamusne in no bis quempiam esse , cui aptati queat quod dieitur Quid dixi in nobis λ Ego autem Ee de quovis intra Eeelesam eonstituto si quia hoe quaerat non omni nare prehendendum censuerim. Nee enim una unius ratio est, atque multorum. Denique non propter animam
unam, sed propter multas in unam Ecesesam colligem das, in unicam adstringendas sponsam, Deus tam multa & seeit 3e pertulit , eum operatus est salutem in medio tetrae. Charissima illa est una uni, non adliri s utirens alteri sponso, non redens alteri sponsae . Quid ista non audeat apud tam ambitiosum amatorem λ Mucia. Quid non ab illo speret, qui se quaesivite Gelo, vineavit a finibus terrae λ Nee modo quaesivit, sed acquisivit. Adde de de modo acquisitionis in sanguine a qui litoria. Alias vero cui astolet) propterea magis prinlumit, quoniam prospiciens in fututum non ignorat , quod Dominus se Opus habet. Quaeris ad cui d pDia iamiaZadtim is san rate ele 3ονam suorum, au laetandam auritia gentia fui, vir laugetur eam sarail tute s. . . ris Nee parum hoe opus existimesi nullum , dico tibi , remanebit opus persectum, si hoe nutarit. Nonne de .ltatu fleeansummatione Eeelesiae snis omnium pendet pTolle hanc, Re frustra inferior ista creatura revelati nem filiorum Dei expectat. Tolle hane, fle neque Patriarche, neque Prophetae aliqui consummabuntue , cum Paulus asserat , Deum ita providisse pro nobis, ne sae nobis eoAfummuraMuν. Tolle haese. 8d ipsa Sari in ctorum Angelorum pro imperfectione sui numeri gloria claudieabit, nee Dei ei vitas de sui integritate gaudebit. s Unde ergo implebitur propositum Dei, firmusterium voluntatis ejus, magnumque illud pietatis saetamentum p Unde postremo dabit mihi insitites 8e lacte tes, quorum ex ore laudem suam perseiat Deuὴρ Coe lum non habet insantes, habet Eeelesia, quibus de dieit Liae mobis potum Lili, non osum. Et hi ad laudem quaia a. a. si complendam a Propheta invitantur , ditente; iam
dato pueri Domihum. Tu mutas Deum nostrum totam a. f.,
habiturum suae gloriae laudem, donee veniant qui ineonspectu Angelorum ii fallant sbi: Iarati sumas prodi ιa, qtiistis nos humiliasti, anais quibas etia mus m L. Hoe genus laetitiae cceli neseierunt, nisi per Ecclesiae sitos hoe nemo unquam laetatur, qui numquam non laetatur. opportune post tristitiam gaudium stibit. post laborem quiet, post naufragium portus . placet eis p ia. cunctis seeuritas, sed ei magis qui timuit. Iucunda Om-η nisu, luet, sed eQadenti de potestate tenebrarum iucum dior. Transisse de morte ad vitam, vitae gratiam duplicat. Pars mea haee in eoelesti convivio, 3e seorsum bea- ab ipsi, spiritibua bearia. Audeo dicere expertem meae g-lotam erbeatitudinis ipsam beatam vitam, nis si dignet ut sate μ' ri, quod pei .haritarem ea in me fruitur, de per me. Uiquid sane videtur etiam perfectioni illi aeeellisse exule, neque hoe parum. Denique gaudent Angeli ad I- as. amplis . ni iam peceatoris. Quia si delietae Angelorum ac tyiuri meae. quid deliciae γ omne opus i psorum laudate Deum ' O deest laudi s destit qui dieant λ Transia P t. ati M. vimus ρὸν sta/m er aruam V eduae si nos ia ν/frigeri . 6 Pelix proind4 in sua universitate Eeelelia . eujus
414쪽
omnis gloriatio impar est eausae, non pro LIs tantum euae illi iam saeta sunt, sed pro his quoque quae de illa adhue oportet fieri. Nam Ar de meritis quid sol- ' lirit, sit, eui de morosto Dei firmior suppetit secu- . M. Horque gloriandi ratio λ Non potest seiplum negare Deus, neque non saeere quae iam fecit, ut scriptum est , qui fecit quae sutura sunt. Faciet, faciet, nec deerit suo proposito Deus. sie non est quod iam quaeras, quibus meritis speremus bona, praesertim eum a u. a.. dias apud Prophetam e ron pro ιν vos, sia propter me era Deiam, ilicit Dominus . Sur ICIT AD ME-xi et uia scire quod non sumetant merita. sed u r A DMER Tu M satis est, de meriti, non presumere t se . aiis carere meritis, satis ad iudicium est. Porro infantium aralia et renatorum neminem carere metitis, sed Christi liabe re merita. Quibus se tamen indignos reddunt; si sua jungere non nequiverint, sed neglexerint i quod qui-T.s, m i dem perieulum iam adultae aetatis est. MER TA primum illo ines habere eures; habita, data novetis; fructum spe ravetis, Dei misericordiam i & omne periculum evasisti paupertatis, ingratitudinis, praesumptioni g. Pe niciosa paupertas , penuria merit rum r praesumptio γε .. 34. a. autem 1piritus, saliaees divitiae. Et ideo di .itia, de ..ur paupertates ne dederis mihi Domine, ait Sapiens. Fe- .- m Da Ecclesia, eui nee merita sine praesumptione, nec
Eiet ' praesumptio absque meritis deest . Ha ετ υNDR asu Ma et sed non merita 1 habet merita, sed ad
promerendum, non ad praesumendum. Ipsum non praesumere, nonnὰ promereri est λ Ergo eo pr sumit smeurius , quo non praesumit r εe non est quod e sumdatur in verbo gloriae, eui multa materies gloriandi. Niseileordiae Domini multae, de veritas ejus manens
Quidni glorietur heura, in euias testimonium
gloriae misericordia Ae Verita, obviaverunt sibi ρ sive γυι. 14. D. igitur dicat , Dil aus meas misis sive dicat, Exte--ι. I . a. eae auii Dominum, Wint nais misi; sive etiam διώ- ι . Domina stillisus es m i 1 vel f quae sunt eiusmodi voees aliae atque aliae, quae divinum quemdam ag c um ae sngularem favorem erga aliquid similiter exprimere videantur 1 nihil horum a se alienum putabit, cui ratio praesumendi Domini eonstitutio est, praese tim cum non alteram videat sponsam, alteramve E
elesiam, eui possint seri quae non possunt non seti. Ergo de Ee les a patet, quod in nullo illa omnia Qbi aptare verebitur. De tina anima quaeritur etiam ,
si se spieituali, & saneta , liceatne illi ullo modo auis ted a de se in Neque enim praerogativas omnes unius 'τὸς illius eatholieae multitudinis, ob quam omnia sunt, an una de multitudine atrogabit sibi, quantalibet emi.' neat sanctitate. Et ideo dissicilius, ut sentio ego, imvertetur si tamen invenieturo quomodo possit licere. Unde necessarium reor, alio illud sermone temtari, nee modo ingredi vias scrupulosae disputationis, quarum adhue exitum ignoramus, nis priua super verbo abscondito oratum fuerit ad eum, qui aperit. 3e nemo et audit, Sponsum Ecesesae Iesum Christum Domi num nostrum, qui est super omnia Deus benedictu, in
liniversali EMesae sermo superior assignavit, propter factas shi a Deo promissiones vitae ejus, quae
nune , pariter & saturae. De anima proposita quae- .uili, i. stio est e quia non potest sibi arrogare una quod uni em , versitas audeat, nee aliquo modo ad se trahere illam. Si non licet, reseramus proinde oportet ita ad EcHesam, ut nullatenus ad personam; nec modo hane, sed di reliquas voces similes huie, loquentes grandia, veram a. bi gratia r Expea a eae .er mi Damiaam, Q latendiei mihi: Ee s quas alias sermo superior perstrinxit. Quod Tosi iv si quis licere putat, ego non abnuo e sed interest, eui; non enim euicumque. Prorsus habet Eeelesia Dei spirituales suos , qui non modo sdeliter, sed 3d fiduci si ter agant in eo, eum Deo quasi eum amieo loque tes , testimonium illis perhibente eonscientia gloriae ejus . Quinam illi sint, id quidem penes Deum e tu
vero audi, qualem te esse oporteat, si talis vis esse.
Quod tamen dixerim, non quasi expertus, sed quasi
experiri cupiens. DA MIMi a Ni Maia nihil amam piatem praeter Deum Fe quod propter Ucum amandum v, i ita
est i cui vivere Christu . non tantum si, sed 31 diu iam suetit; eui studii de otii si providere Dominum in eonspectu suo semper a cui sollicitὸ ambulare eum Domino Deo suo, non dico magna, sed una utilumias si, S: factitas non desit e da, inquam, talem animam , At ego non nego dignam sponsi cura, majestatis respectu, dominantis A, ore, sollicitudine gubernantis di si voluerit gloriari, non erit insar eas: tam tum ut qui gloriatur, in Domino glorietur. Ita in quo multi audent, audet Re unus, ted alia ratione. di Nempe sanctam multitudinem eausae supradiciae Oiai, fidentem faciunt. sanctam animam duplex quaedam ra- : L . tio. Primo quidem quod habeat in natura simpliei tio e vita. sma sponsi di .initas quasi unum respicere multos, 3equas multos unum. Nee ad multitudinem multus erit, D ita ea nec ad paucitatem rarus; nee ad diversitatem divisus, 'It 'i' nee restrictus ad unum; nee anxius ad euras, nee petia i
tutiatus seu turbulentus ad sollieitudines. Sie sane uni intentus, ut non detentus; se pluribus , ut non diassentvs. Deinde quod ut probate suavissimum, ita ratissimum ' probasse est; tanta est dienatio Verbi, ta ta benevolentia patris verbi et a bene assectam Ad M ne compostam animam, quod quidem ipsum Patris munus, di Verbi opta, est e ) ut quam sua tali bene dictione praevenerint S: praeparaverint sbi, sua qu et auiuis que dignentur praesentia , S: ita, ut non modo ad eam veniant, sed etiam mansionem apud eam iaciant. Non erim sussicit exhiberi, nisi Ar ecipiam sui praebeant . Quid est venire ad animam Verbum p Erudire in sa- .. ,. . . sientia. Quid est Patrem venire λ assicere ad amorem apientiae , ut dicere possit, quia amatrix facta sum formae illius . Patris olligere est i di ideo Patris ad s. a. s. venti s ex insuli dilectione probatur. Ria id saceret eruia ditio sisque dilectione γ Issaret. Quid absque erudi imi Mera tione dilectio λ erraret. Denique errabant, de quibu, Mς V iis dieebaturi Testimoniam illis ρ γhibeo a quδI asIum Dei sub At, sil aon se aviam sientiam. Non decet sponsam Verbi esse stultam 1 porro elatam Pater non su- sinet. Pater enim diligit Filium. At omnem altitudianem extollentem se adversus silentiam Verbi, semper πι- a . in promptu habet dejicere atque destruere, sive immit tendo gelum, sive intendendo r quorum alterum mise- in illas. rieorgiae, alterum judicii. Utinam in me omnem ex- .λἡxua
tollentiam Omprimat, immd dei ieiat, de ad nihilum ei redigat, non accensus sutor, sed infusus amor i Uti nam diliam non superbire, sed unctione potius, quam
ultione magistra ρ Domine ne in farore taa arguas me , scut Angelum extollentem se in eoelo i neque .a ira tua corripias me, scut hominem in paradiso. Ambo
iniquitatem meditati sunt, altitudinem at stantes, ille potentiae, iste seientiae. Denique credidit insipiens mulier pollirenti, sed sedueenti : Eritis ut vi , siem G . a. t. tis ιontim er malam . Iam se se antὸ seduxerat, eui persuaserat smilem fore Altissimo. Nam qui se putat si naliquid esse, eum nihil sit, ipse se seducit. 3 Verum utraque altitudo dejecha est, sed in hom ne Nanismi. mitius, judieante ita illo, qui omnia faeit in ponde re Ae mensura. Nam Angelo in sutore punito, immὀdamnato, homo iram tantum sensi, di non furorem. Nempe eum iratus suit, misericordiae recordatus est. Propter hoe semen ejux filii irae de non sutoria, usque in hodiemum diem . si non nascerer si ius irae, non tia opus esset renasci i s sutoris filius nascerer; aut non ei z. contigisset, aut non profuisset renasci. Vis videre su inii, filium 3 si vidisti satanam tamquam fulgur caia dentem de coelo. quod est in impetu suroris piaeipia
415쪽
ree ldatus militieordiae suae t quia eniti iratus suerit. miserieordiae recoegabitur, non eum jam usque ad su-rotem ea arserit. Vae filiis di sedentiae t hi, quoque qui ex Adam sunt , qui nati irae si ii , ipsi s bi ii,m in
rorem, virgam in baeulum, immh io malleum dia boli a obstinatione e vertunt. Denique th/sauriabent fili iram in die iris. Ita autem accumulata, quid nisi sutor peccaverunt peccatum diaboli, Ee diadoli se tentia percelluntur. Vae etiam, quamvis mitius, quibusdam filiis irae , qui nati in ira, non expectaverunt renasci in gratia. Nempe mortui in quo &nati, irae filii permanebunt. Irae dixerim, non furoris r quia ut piissime ereditur, te humanissme gemitur, mitissimae sunt poenae totum quo addicti sunt aliunde trahe
Eteo in furore diabolus judicatua est , quἰa Inventa est iniquitas ejus ad odium i hominis autem ad iram, Ae ideo in ira eorripitur . Ita omnis altitudo eontrita est, fle quae instat, de quae praecipitat, Patre
nimirum 1elante pro Filio . Utrobique siquidem initi dii, Filii est , 8e de usurpata potentia aderisus virtuo em Dei, quae ipse est; de de praesumpta scientia aliunde quam a sapientia Dei, quae nihilominus ipse est. Domine quis smilis tibi ρ Quis nisi splendor 3e sau ra substantidi tuae λ Quis nisi imago tua Solus in Gma tua, solus non rapinam arbitratus est esse se aequa-l Em tibi altissimus Altissimi Filius . Quomodo non aequalis λ Etiam unum estis ipsa &tu. sedes illi a dex-ttis tuis, non sub pedibus. Quo pacto audet quis et Vadere locum Unigeniti tui γ Praeeipitetur. Ponit
sibi sedem in extellor lubuertatur eathedra pestilentiae. I em quis docet hominem scientiam λ Nonne tu, oelavis David, aperiens cui vis, de cui vis claudens pEt quomodo sine elave ad thesauros sapientiae&sciemtiae introitus, immd irruptio tentalitatur Qui non intrat per ostium , ille sui est de latro. Petrus ergo intrabit , qui elaves accepit r non tamen solus: nam Aeme si voluerit introducti, aliumque exeludet quem sor-tὸ voluerit, in seientia fle potestate sibi data desuper .s Et hae elaves quae 3 Potestas aperiendi de elaude di, aeque intet exeludendos & admittendos diseretici. Et non in serpente thesauri, sed in Christo. Et ideo non potuit gare scientiam serpens, quam non habuit ised qui habuit, dedit . Nee enim ipse potuit habere potestatem, quam non aecepit r sed qui accepit, hiabuit. Dedit Christus, aerepit Petrus, nee inflatus de scientia, nee praecipitandus de potentia. Quare λ Quia in neutra extollit se adversus kientiam Dei, qui nihil horum praeter Dei scientiam assectavit 1 sent ille qui dolose egit in conspectu ejus, ut inveniatur iniquita ejus ad odium. Quomodo denique praeter seiecit iam
Dei, qui se seribit Aposto Ium Iesu-Christi seeundum praeseientiam Dei Patris 3 Et tae dicta sint pro eo
quod incidit de telo Dei, quem intendit in praevalueantes Angelum hominemque s nam in am bus reporit pravitatem i qualiter vi gelicet in ira & in stitote suo destruxerit Omnem altitudinem, extolentem se ad. versus seientiam Dei. 6 Nune iam recurrendum ad relum misericordiae , idest qui non intenditur, sed qui immittitur r quoniam
qui intenditur ut iam diximus iudieii est, & satis
nos terruit ex memoratis exemplis tam graviter puniatorum . Propterea ibo ego mihi ad loeum refugii asaeie furoris Domini ad illum utique pietatis relum suaviter ardentem, essieaeirer expiantem . Numquid non expiat eharitas λ Et potenter. Legi quod operiat multitudinem peceatorum . sed dico : numquid non idonea est seu sussciens ad dejiciendam humilianda
que omnem extollentiam mulorum 8e cordis p Et m xime di nam non extollitur, non lassatur . si ergo Do
minus Iesus gignetur venire ad me, vel potius in me, non in aeto sutoris, 3e ne in ira quidem, sed inebaritate 3d spiestu mansuetudinis, aemulans me Dei aemu
latione squid enim ita Dei . ut charItas nempe de Deo, est s inquam , in ista venerit, in hoe cogno. seam, quod non sit solus. sed venerit etiam Patet suus
eum eo. Nam quid aeque paternum p Propter hoc nempe, non Pater Verbi tantum, sed de Patet militi eo diatum est appellatus, quod innatum habeat misereri si , a semper de parcere. Si sENfEsto aperiti mihi se c*uis M. sum, ut intelligam Scripturas ; aut sermonem sapientiae quasi ebullire ex iurimis, aut insuti lumine desi per revelati musteria , aut rette expandi mihi quasi quoddam largissimum coeli gremium, Ee uberiores desursum insuere animo meditationum imbres; non ambigo sponsum adesse. Verbi liquidem hae copiae sunt, R de plenitudine eius ista aeeipimus. Quon si se patitet infuderit humilis quaedam , sed pinguia intimae
aqspersionis 'devotio, ut amor agnitae veritatis neceu satium quoddam odium vanitatis in me generet & eo temptum, ne sorte aut scientia inflet, aut frequentia vilitationum extollat mei tune prorsus paternit sentio agi mecum, de Patrem adesse non dubito. Si autem per
severavero huie dignationi dignis semper quod in me est) affectibus de actibus res pondete, Ae gratia Dei apud
me vacua 'non fuerit e etiam mansonem apud me sa-eiet tam Patet enutriens, quam verbum eludiens. et Quanta putas ex hae mansione inter animam Ee a e mi Verbum familiaritatis gratia oriatur , quanta de sa-
miliaritate sequatur fiducia λ Non est i ut opinor ui- η'
quod jam talis anima dicere verear ut , Dir eJus metis mihi quae ex eo quia se diligere, di vehementet diligere seniit, etiam diligi nihilominus vehementer non ambigit, ae de sua singulari intentione, sollieitudine , eura, opera, diligentia, studioque, quo incessanter &ardenter invigilat, quemadmodum placeat Deo, dique lixe omnia in ipso indubitanter agnoscit recordans pro
tur moliar nisi quod redhibitionem gratiae prudens sponsa ad suam magis cauta est trahere partem , sciens se potius praeventam a dilecto. Inde est quod illius opeiaram praeseri r Ditisus, inquietis, meus mihi, er ego illi. Ergo ex propriis quae sunt penes Deum agnoscit, nee dubitat se amari quae amat. Ita est. AMOR Dei amorem animae parit, de illius praeeurrens intertio i tentam animam Leit , sollicitudoque sollieitam. Ne-kio enim qua vicinitate naturae , cum semel revelata facie gloriam Dei speculati anima poterit, mox illi see formari neeesse est , atque in eamdem imaginem
transformari . Igitur qualem te paraveris Deo, talis portet appareat tibi Deus. Cum sancto sanctus erit, Ini ix. . de cum viro innocente innocens erit . Quidni aeque de
cum amante amans, de eum vacante vacans, & cum
intento intentu , Ee sollieitu, eum sollicito es Denique ait r Ego illiueares me diligo, α ινἰ -- pH st. ιγ.κὲ sit lateriae da me . inveaieas me. Vides quomodo non solum de amore suo eertum te reddat, ii quidem
tu ames illum i sed etiam de sua sollieitudine, quam pro te gerit, s te eenserit sollicitum sui. Vigilas tu mi ,- vigilat & ipse. Consurge in nocte in ptinet pio vigilia- m
rum tuarum , aecelera quantumvis etiam ipsas anticia ..pare vigilias i invenies eum, non praevenies . Teme.
ria in tali negotio vel prius aliquid tribuis tibi , vel plus: Ze magis amat, Pantὸ . Si haee omnia seit, i md quia seit; miraris quia illa maiestatem, quas eris tera non curantem . soli sbi intendere glorietur , cui soli ipsa, postpostis euris omnibus, tota se devotione eustodite Sei mo snem des delati sed unum dico spiritualibus qui in vobis sunt, mirum quidem, sed verum e animam Deum videntem haud secus videre .
quam si sola videatur a Deo. Ea ergo fiducia dieit ibium intendere tibi, seque illi, nihil praeter se & i psum
videns. Bonus es, Domine, animae quaerenti te i Oecurtis , amplecteris, sponsum te exhibes, qui Dominus es, immo qui es super omnia Deus benedictus in
416쪽
i I , ἡ IiI a. Quia huic jam impu et praesumptioni
vel insolentiae, si se dieat iniisse societatem cum illo, qui paseitur inter lilia γ Etiamsi inter sidera paseereiatur, eo solo quod pasceretur, nescio quid magnum vi geri possit elim ejusmodi amicitias seu familiaritatem habere . Aliquid prorsus ienobile 3e humile sonat, pasci. Nunc veto eum de pasti inter lilia pellithetur, dejectionis adjectio longius amovet 8e Dropulsat temeru--Α4. a.. talis notam . Quid enim sunt lilia λ Iuxta verbum Domini, Denum, quod hodie est, & etas in elibanum mittitur . Quantus est iste qui sceno paseitur , quasi
onus agnorum aut vitulorum λ Et agnus plane de vitulus saginatus. Sed tu sortὸ vigilantius advertisti, non pabulum hoe loeo desgnati, sed locum; nee enim dictum est, liliit eum pasci, sed, ἐπιὸν tilia. Esto. Non scenum comedit ut hos i in tano tamen versari, Ee Ω- per scenum discumbere instar unius de turba, quid eminentiae habere potest Quid vero gloriae huie, habere dilectum illum qui hoe egerit e Et secundum litteram quidem sponse verecundia de eautela prudentiae ejus in loquendo satis apparet, utique disponenti se Me, suo, in iudieio, & rerum gloriam verborum modestia
1 ia,4 1 Alias autem non ignorat unum esse, di qui pari is i. siitur , de qua pascit; inter lilia commorantem, &r militati. gnantem super sidera . At libentius humilia dilecti memorat , propter humilitatem quidem , ut dixi e ma gis autem quod exinde coepit esse dilectus, ex quo&pasci . Nee modo exindὸ, sed inde. Nam qui in altissimis est Dominus, in imis est dilectu si super ligera regnans fle inter lilia amans. Amabat fle superlid ra, quia nusquam&numquam potuit non amare , quia amor est e sed donee ad lilia deseendit, Ad pasci inter lilia eompetiue est, nee amatus est , nee factus dilectus. Quid λ Non est amatu. Patriare sit & Propheti λ Est sed non prius quam visus est de ab ipsis inter lilia pasei. Neque enirn non .iderunt, quem praeviderunt r nisi ita quis absque spiritu sit, ut videntem in spiritu , pu- a. au. a. s. tet videte ni nil . Unde ergo Visentes nam se Prophetae appellati sum) si nihil videtunt Inde est, quod
voluerunt ei de te, quem non viderunt. Nee enim poterant velle videre in eorpore, quem in spiritu non vidissent. sed dieo b Numquid omne, Prophetae Quas
omnes videre voluerint, aut suerit omnium fides. Sed enim qui viderunt , aut Proohetae fuerunt , aut rim res phetis ac3uiescentes. Et crea disse enim, vidisse est .
Non modo namque qui per prophetiae spiritum , sed de qui per fidem videt, s quis ipsum quoque dicat videre in spiritu, mihi non uidetur errare. r Ita ergo quod ad lilia deseendere, di inter lilia palei dignatus est is qui omnes paseit, dilectum serit
illum, quia non potuit ante diligi, quam agn sci. Aeper hoe eum de dilecto facta est mentio , pulchre Ae illud memoratum est, quod dilectimus Sy agnitionis e siti stitit eausa. Quaerenda in spiritu resectio haee inter li- - hii i/ lia . nam eorpoream enitate ridiculum est. Quin ipsa lilia spiritualia siquidem potuerimus demonstranda
a nobis erunt. Puto hoc quoque dicere nos oportebit,
unde inter lilia pascatur Dilectus, liliisne ipsis, an aliis Inter lilia ieeonditis herbis vel floribuὴλ Et in hi illud mihi disse ilius apparet, quod pasei, non pascere perhibetur . Nam quia pateat dubium non est , nee enim indignum ei e at pasci indigentiam sonat, & ne spiritualiter quidem sine injuria maiestatis facile illi
posse assetnati videtur . Nee ego sane recordor tisque modo aclvertisse me in hoe Cani leo pastum uspiam perhiberi, cum pascentem puto recordemini re vos meis
eum. Denique postula it sibi aliquando demonstrari, ubi in meridie pasceret di cubaret . Et nune quidem quod reedum dixerat perhibet pasei, sed non similiter postulat locum indieati sibi; ted ipsa indieat, assignans, inter tilia. Novit hoe, illud non novit: quia aequὸ presto esse non potest quod sublime & iti stibii
mi est . 3e quod humile & super tetram. Sublime mpus, stibi imis Ee locus : nee accessus ad eum usque adhue vel ipsi sponsae. Et ideo semetipsum exinanivit usque ad hoe . ut pasceretur ipse omnium pastor; de inventus est inter lilia, & visus ab Erelelia , adamatus est ab inope pauper factua dilectus propter smilitudinem. Non solum autem, sed fle propter veritatem, & mansuetudinem,& justitiam : quod per eum scilicet promissones adimpletae sunt, quod iniquitates remissae sunt, quod superiatii daemones una cum principe suo iudieati sunt. Ialis ergo apparuit qui merito amaretur, verax pro se , mitis hominibus, justus pro hominibus . O vere amandum e totis medulli. eordis amplectendum Spontuml Quid iam eunctetur Ecclesia totam se tota devotione ecimis mittere tam fido redditori , tam pio indulto ii , tam iusto propugnatoriὸ Porto praemis,at Propheta , du
Unde species haee& pulehritudo ρ Puto ex lilii . di id lilio speeiosu λ se nihil formos us sponso. Quae iunt ergo illa lilia, e quibus speeiet decoris eius ρ Proteile,
inquit, er regna propteν veritatem, em mansuetuatnem ,
ex iust . . Lilia sunt, lilia, inquam. orta de terra, nitentia super terram . eminentia in floribus terrae, naia glantia super Odorem aromatum. Ereto inter haee lilia Sponsus, & omnino ex his speeiosus fir pulcter. Alias
enim quod quidem ad earnis infirma spectat non
erat ei species neque decor .s Bonum autem lilium verὶta , eandore conspieuum; odore praecipuum ; denique eandor est lucis aeternae,
splendor at silura substantiae Dei. Lilium plaia, quod
ad nouam benedietionem terra nostra produxit, de paravit ante satiem omnium populorum. lumen ad revelationem gentium. Donee sub maledicta fuit terra, spinas & tribulos germinavit. At nune veritas de te ea otia est Domino benedicente , speciosus omnino quidam stos eampi, & lilium con0allium. Agnosce lilium ex eandore, qui mox in ipso exortu stolis past ribus de nocte emicuit, dieente Evangelio, quia an Ibitis Domini fletit iuxta tuos, elue ras D i tireum-μ his illis . Benὸ Dei. quia non Angeli, sed lilii eam dor. Ille aderat, sed illud micabat ab usque Bethleem. Agnosee lilium Ee ex odore, quo &' longe positis i notuit Magis. Et quidem stella apparuit: sed eam minime viri graves seeuti fuissent, nisi intim, quadam
sit aveolentia orti lilii traherentur. Et vere lilium veri tas , cujus odor animat s dem , splendor intellectum illuminat . Leva etiam cicu Ios nune in spsam pers nam Domini 1 qui in Evangelici loquitur: Das m m/ν s. Et vide quam eompetenter veritas liso compa retur Si non advertisti, adgerte de medio notis hu ius quasi virgulas aureas prodeuntes, de eincta eangi Aissmo flore, pulchrὰ ae deeenter disposito in eoronam r& agnosce auream in Clitisto divinitatem, humane eo ronatam puritate naturae, idest Christum in diademate , quo eoronavit eum mater sua. Nam in quo coronavit eum Pater suus, lueem habitat inaccessibilem, nee posse, in ea illum interim adhue videre. Sed de hoe alias. 6 Nune vero lilium veritas est; est &' mansuetudo . Et bene silium mansuetudo, habens innocentiae eam dotem. R odorem spei, qaaniam sunt relisaia , inquit, homia. ρaei . . Bonae spei vir mansuetus, nee minus etiam in praesenti lueidum quoddam vitae est Letali, exemplar. An non lilium, quae lucet ossicio, redolet spep Adde quod seut veritas de terra orta est, ita&Mansuetusso. Nisi quit dubitet otium de tetra Agnum dominatorem terrae, illum agnum, qui ad occisionem ductus est, de non aperuit os suum. Nee tantum mansuetudo seu veritas cle terra orta est, sed de justitia, Propheta dieenter Ilorate ereti ἁ βρεν , α nuus pluuae
ivsam ἔ aperiatur terra , germinet salvatorem , o
iusi ia ιν aρουν smai . Quod autem iustitia lilium si, te tamini de Scriptura, quia justus germiaasia s tir
417쪽
1ou. te liliam, π flaνει;t in aetern m ant. Dem nam. Nequa quam lilium hoe hodie est, & eras in elibanum mitiati tui, quia in aeternum florebit. Et sorebit ante Do , . di minum , eusus in memoria aeterna erit justu, & ,h. auditione mala non timebit , illa sellieet auditione , qua in elibanum ignis precatores ite jubentur. Porro
huju, lilii eandor eui non splendet, nis eui non plaeet Denique sol est, sed non ille , qui oritur super
se s c bonos Ae malos . Neque enim qui dicturi sunt , soι iis lata non ortus es nobis, sueem illius quandoque vi-- . . ,. derunt. Viderunt autem quotquot audierunt1 Hbi, 3. Ir,m/ris Deum , erietur Sol iusilia. Em, o eandor husus
lilii apud justo, a saltantia etiam utque ad iniquos dii unditur, etsi non in bonum ipsis . Denique audia c. .,. ε . vimus sustos dicentes , quia αν si Latii odor stimus .a 4mai lueo r sed aliis sataem odor mitis .a miram, aliII i. ri,in odor mortis in mortem. Quis, vel seeleratissimus, i
et τὰ τ . non prol et opinionem, quamvis non amet opus phtio . , Et beatus, si se non judicat in eo quod probat. Judicat autem probans bonum, & non amans i ideoque non beatus plane ρ sed miser. proprio condemnatus iudieio. Quid eo miserius, mi odor vitae, non vitae , sed mortis nuntius est 3 immo nee nuntius quidem ,
sed baiulus. Sunt multa apud Sponsum' alia lilia praeter haee, quae ex propheta inciderunt nobis, veritatem loquor, de mansuetudinem, Be justitiam; nee erit disseile iam ilibet vestium smilia repetite per semetipsum in hor. to tam delieini; spons . Abundat & superabundat ta-YM i. ita libus : quis illa enumeret Nempe quot virtutes, tot lilia. Qiit finis virtutum apud Dominum virtutum Quod si plenitudo virtutum in Christo, fle liliorum. Eo fortassis propterea ipse se lilium appellavit, quod totus versetur in liliis, & Omnia quae ipsus sunt, lilia sint leonreptio, ortus, conversatio, eloquia, miracula, sacramenta, passio, mors , resurrectio, ascen
sto. Quid horum non candidum, Fe non si avissimὸ re dolens Tanta denisue in eonceptione resulsi superni luminia elaritas de supervenientis abundantia spiritus, ut ne ipsa quidem Virgo sancta sustinuisset . si honsbi obumbratum sciret a virtute Altissimi. Porrδ or
tum eandidavit incorrupta virginitas Matris, eonveria sationem innotentia vitae, eloquia vetitas , miracula puritas eordis , sacramenta pietatis arcanum, pasti nem patiendi voluntas, mortem libertas non mori iadi , resurrectionem Martyrum sortitudo , ascensionem exhibitio promissionum . Quam bonus sdei odor in hii singulis, nostra quidem, qui eandorem non vidi
r ii, qui procedit ex ipsis. Is insusus naribus meis apto v quodam fidei instrumento i de quidem eopiosius pro multitudine liliorum sane Ee exilium levat, Ad patriae des derium assidue innovat in visceribus meis. v. . . a. 8 Habent lilia de aliqui sodalium sponsi, sed non, ita, i ' copiam . Omnes enim ad mensuram Spiritum accepera. tunt , ad mensuram virtutes δe dona a solus ille non
habet modum, qui habet totum. Aliud est lilia ha bere, aliud nonnisi lilia habere. Quem dabix mihi de
filii, eaptivitatis aged in noeentem At sanctum, qui t tam terram suam soribus Meupare potuerit. 3e istius 'ia. , ,. . . movi floribus λ Nee insani diit E uniu, diei sine se deest funer terram. Magnus est qui tria vel quatuor sulla aedificare potuerit in terra sua , in tanta densitate spinatum & tribulorum, quae sunt germina invetera ta maledictionis antiquae. Mecum vero . qui paupersum , hene agitur, si unquam ab hae pessim segete, iniquitatum videlicet atque vitiorum, tantillum terrae meis vindicate exstit pand . & extollendo susticiam, uti de unum saltem prodeseere lilium possim , si sortis &penes me pasci interdum dignetur is, qui paseituri ter lilia. liuati. 9 At parum dixi, unum i de penuria eordis mei. Qiti os melim locutum est . Unum pro sua non suffethiduo ad minus Meessaria sunt. Dim autem eontinemtiam . 8e innocentiam : quarum una sne altera neel ljibit. Frustra denique ad unam quamlibet harum
ABC DEFinvitabo sponsum, qui non ad litium, sed is es I lia pasti mihi tur. Dabo proinde operam habere lilia, ne de singularitate eausetur lilii, qui non vult nisi i ter lilia pasei. 3d se destinet in ira a servo suo. no itaque primam omnium innoeentiam e de s litii iungere continentiam sui veto, divitem me putabo in possessione liliorum . ilex sum autem , s tertiam his adiungere potero patientiam. Et quidem possunt L L mlhis M. seere istae r sed quia Ae ἡeseere in tentationibus pos--
opus profecto patientia est, quae utriusque sit quas tu-tri et ' quaedam fle eustos. Pulci s venerit amator ille nisi ii lili tum , & ita invenerit , quod non dedignabitu eiam pasti apud nos. de apud nos sacere pascha r ubi illi fle multa suavitas in duabus, Ee magna erit securitas propter tertiani. Verum quo pacto dieatur pasei qui paseit omnia, postea videbitur. Nunc vero appa rei Spcnsum non modo apparere inter lilia, sed minim omnino extra lilia polle aliqtiando inveniri, cum omne quod de eo est , de ipse si lilium, Sponsus Ecel f Iesus-Christia a Dominus noster, qui est super omnia Deus benedictus in laeula. Amen.
odor recta conscientia, coror fumar quomodo Spo sus paseia nos, er pascitur a nobis. Item ile tiniatura Dei Patris eam VI o , G alma sanna cum
I ulnis praeredentis sermonis , HIMI pium hujus. Γ Est ergo lilium Sponsus, sed non lilium inter spinas, quoniam non habet spinas qui peccatum non fecit . Denique sponsam protestatui est lilium ias of auar quoniam si dixerit vel ipsa , quia spinas non habeat, seipsam sedueit, 3e veritas in ea non est. Severo solem quidem de lilium professi is est , non tamen inter spinas. Magis autem, Eru, inquit , sos cam- c in.
ri er lilium eonvallium. Et non est spinarum mentio , quod solus si hominum qui opus non habeat dicerer
Ergo absque liliis numquam est , qui absque vitiis semper est a quia totus Ae semper est eandidus , speeiosus forma prae filiis hominum . Tu ergo qui haec MN. 44. 3. audis vel legis, eura habere lilia penet te, si vis habere hune habitatorem liliorum habitantem in te. opus tuum, studium tuum, desiderium tuum: lilia esse pro-eui,na,' testetur moralis quidam rerum ipsarum candor, atque odor . Habent de mores eolores suos , habent &odores. Neque enim in spiritibus idipsum est color Se Odor . non magis quam in corporibus. Ergo decolore conscientia eonsultetur, de odore sama. Fretera oens a iaorem nostrum toram Pharaonestsνυξι ιμι, aiunt illi, dicentes de opinione . Porro eolorem operi tuo risi, dat cordis intentio. 8e judietum conseientiae . Nigra sunt vitia, virtus eandida est. Inter hane atque illa , ειὰς . 'conscientia eonsulta discernit . stat sententia Domini Min. 4....de oeulo nequam de lucido , quia inter eandidum de nigrum certos sxit limites , de divisi Iurem a ten
bris . Quod ergo de eorde puro de conscientia bona egreditur, candidum est , de est vitius i s autem &bona fama seeuta suerit; & lilium est, quippe cui nee eandor lilii dest, nee odor.
a Porio virtus, eis non propterea major, puleb ior pontim
tamen illustriorque e itur . Quod si in e seientia πnaevus fuerit, nec quod ex ea prodierit , eatebit -- - κα-vo. Nam si radix in vitio ; ramus . Ae per hoeruicquid illud si quod radiu vitiata non absque traiauce vitii ex se producat, verbi gratia, sermo . actio, oratio, etiams rama applaudere videar ut, non est quδd debeat lilium dici r quia etsi odor connivere videtur, sed non color. Quo pacto enim lilium eum imputitatis naevo p Nee sane fama valebit vindicate virtuti, quod esse vitium e vicerit conscientia. Erit quidem virtus contenta eandore eon levitiae , ubi sequi non poterit odor famae r caeterum odor famae nec excusare
418쪽
t sussetet vItium eonscientiae deeoloris . Proriflebit i reen semper quod in se est homo virtutis bona , non tantum eoram Deo , sed etiam eoram hominibus, ut .eia sit lilium. 3 3 sed est etiam eandor anima, indulgentia Dei ,
eandor, quem s*bi induit is qui miseretur in hilarita - te. Etenim si intuearis illum, quem Propheta depi git iucundum hominem, qui nuseretur & commoda tro ne is tibi videbitur de ipsa animi tueunditate isdi disse eandorem quemdam pietatis vultui paritet , Ee: operi suo λ Sieut e restione si ex tristitia & velut e, ' necessitate quia tribuat, non eandidum planὸ, sed te-ν. trum praesert manu Ze fronte eolorem. Et Hed hir rem Morem ililigit Deas . Numquid fle trictem y pto ficto qui respexit ad Abel ob a laetitatis eandorem ; avertit sariem a Cain, quia eo iderat vultu ' ejus utique a tristitia Ae livore. Adverte qualis e lor tritistiae seu in.idia sit, qui Dei a se avertit aspectum. Pulehrὸ 3e eleganter in eolorando benefieici eantat ju- eunditatis laudatus est vore illa poetae r Super Omi. nia vultus necessere boni Nee modo hilaria dator, i. sed & qui tribuit in smplieitate , diligitur a Deo . Et simplieitat eandor est. Probamus a e tratio I nam naevus duplicitas. Patum dixi macula est. Quid duaplieitas nisi dolus p Sed enim qui dolose egit ut eo spectu Dei, inventa est iniquitas ejus ad odium . Et
.s io I ri a Usa Iutis. Pulchrit Dominus paueis utram . que notavit maeulam, dolum, tristitiamque , Nolit.,' inquiens, fieri, seat 'Oeritis, trises . Sponsus itaque de eum sit virtus, in virtutibus eomplaeet sibi ;& etim si lilium, libenter inter lilia eommoratur de eum si eandor, delectatur eandidis.
Et sottassis hoe est quod dieitur palii inter lilia,
candore de odore virtutum delectari. Et quidem patiebatur olim eo oraliter apud Mariam Ee Martham. recumbens etiam corpore inter lilia s illas loquor ,n1m lilia erant: nihilominus spiritum res illabat deis φ votione fle virtutibus mulierum. Quod si illa hora imitasset propheta, aut angelus, seu alius quivit spiria. tualis, tantum non ignorans quae ma estas recumbe reta nonne stupens dignationem & familiaritatem ,
quam illi esse eon ieetet eum puris animis pudicisque
eorporibu , tamen terrenis fle sexus infirmioris; --rito testaretur , quia vidi illum non modo eo mrantem, sed & paseentem inter lilia λ Ita ergo secum dum utrumque, earnem dico fle spiritum , palei i ter lilia sponsus inventus est . Puto autem quod &ipse vieissim patieret, sed in spiritu. Hoe ipso quod pascebatur, quomodo pascebat 3 Quomiaci, inquam, confortabat timiditatem seminarum , jumcidabat humilitatem , impinguabat devotionem λ Sed si vidisti , quod pasei illi si paseere; vide etiam nune, ne sorte. & e converso patare sit ei pasei. Domini qui pascis
me a iuvia vita m/a , ait sanctus patriarcha Jacob . Bonua paterfamilias , qui suorum domesticorum e tam gerit, maxime in aiebus malis, ut alat eos in si me. eibans illos pane vitae Ee intellectus , Ee se nu- triens ad vitam aeternam. At pastens, ita puto . ni-
hilominus paseitur ipse, di quidem escis quibua libem
ter uetiitur, prolietibus nostiis. Etenim gaudium D mini, fortitudo nostra. 3 Ita ergo le eum paseie pastitui, de eum pastitur' pascit, simul nos suo gaudio spirituali reficiens de de nostro aeque spirituali prosectu gaudens . Cibus ejus
poenitentia mea, eibus ejus salus mea, eibus ejus ego ipse . a cinerem tamquam panem mandueat δEgo autem quia peccator sum, einis sum, ut manduiseet ab eo. M vom eum arguor, glutior eum insti- To M iv. tuor, duoquor eum immutor, digetor cum transsoriamor, unior esim consormor. Nolite mirari hoe t Aemandueat nos, de manducatur a nobis . quo arctius motieri .
illi adstringamur. Non sine alias per 'e unimur illi. Nam si mandueo Ze non mindueor , videbitur in me esse ille, sed nondum in illo ego. Quod εἰ mandu equidem, nee manduco; me in te habere ille . sed non etiam in me esse videbitur 1 nee erit persecta unitio itiuno quovis horum. Sed enim mandueet me, ut habeat me in se a & a me vieissim mindueetur, ut sit in me di quatenus integra firmaque sit connexio . cum aego in eo, Et nihilominu 1 in me ipse erit.
tolle oeulos nune in quamdam sublimiorem quidem comvenientiam, smilem tamen hule . si ipse sponsus in Patre ita esset, ut non tamen in ipso Pater; aut ita Pater in ipso esset, ut non esset ipse in Patre 1 audeo dicere. 8e ipsorum eitra persectum unitas remaneret , ii tamen jam unitat esset. Nune veto eum de ipse in Patre, de Pater in ipso sit; non est quo et audieri unitas, sed verὸ perficieque unum sunt ipse Ad Pater . . sie istitur anima, eui adhaerere Deci bonum est, non antὸ Ie eesistimet ipsi pellicite unitam . nisi eum de illum in se, & se in illo manentem persenserit. Non
quia vel tunc unum dieatur eum Deo , stetit unum sunt Pater & Filiua r quamvis qui ahaνet D o, .nas α -. . an
liritus s. Legi hoe, kὰ illud non legi. Non dico
me. qui nihil sum. sed plane nemo, nisi demens. sive de terra, sue de coelo usurpabit sbi illam Uni
ego, iliat pulvis & einis . fretus quidem scripturae ameraritate, minimὸ istud dicere verear, quia unus cum Deo spiritu, sum i si unquam tamen certis fuero persuasus expetimentis, Deo me adhaerere ad instar unius illorum , qui in eliaritate manent , ae per hoe in Deo manent, Ee Deus in eis, manducantes h Deum, L 3e m dueari a Deo. Nam de tali adhaesione puto ductum 1 cai Asaret Deo, tinvis spiritus est. Quid er- .. Cis. c. .go λ Dieit Filius, Ego in Patre . CVPateria me es , Cr Mam fumus e dicit homo, Ego in Deo, & Deus in me est, unus spiritus sumus.
ae proinde unum, invirem se manducant, seut Deus& nomo mutua se quadam in sese manducatione trajiciunt, utique per hoe, etsi non unum, unus certe spiritua existentes ' λ Absit . Nee enim uno modo insunt χἡ . Musibi hi atque illi, sed neque una unitas utrorumque. ς Denique innuitur tibi unitatum diversias per .atis Ee tinti quoniam nee Patri fle Filio unus, nee hominiαψ Ae Deo viatim poterit eonverire. Tu, s sapis, ocea in di Esone accepta eris sapientior, prudenter advertens. il- 'lic quidem per unam unitatem substantiae vel nattira hie vero per .aas aequὸ unitatem, sed ideo longe alte ram, quia inter subliantias& naturas, homini nempe&Deo, sua euique & natura, de substantia est, cum Patri, Filiique e stet penitus esse unam. Vides illam nee unitatem esse, s quidem hule sngulati summaeque unitati comparetur. Nam quomodo unitas, ubi nu merus naturarum, substantiarum diversitas 3 Et tamen unus spiritus dieitur, & est eum Deo , anima a m ent Deo I. e praejudicat rerum pluralitas unitati hule, quam saeti non confuso naturarum, sed volu tatum eonsensio. Propter hanc quoque multa eorda unum, & multae animae una dieuntur , sicut seriptum
est i Mat istia Ha ινρdeatium eras ear unum, in anima is tina. Et haee ergo unitas.
stat, sed extat aeternitate ρ Non plane illam quaedam, instar hujus, mutua mandueatio facit, quia nee si . Est enim. Sed nee conjunctio, vel quas compolitio,
419쪽
ro M. iv. vel tale aliquid, quod unius non est. Est autem Patri Filioque natura, essentia, voluntas non modo una, sed unum. Hoc nempe est illis esse, quod naturam esset hoe velle . quM esse, vel naturam esse . Non est itaque quod unitas, qua unum sunt Pater Ae Filius, dieatur seri de naturis vel essent iis, vel voluntatibus, quia non sunt et
non est quod dieatur vel seri, quia est. Nee enim sinitia est, seg nativa. 4 sunt in lese Pater 8d Filiua, non solum inessabili, sed etiam ineomprehens bili modo sui
ipsorum capabiles parit et di eapaces e sed sane ita rapa.' biles, ut non partibiles ; ita eapares, ut non partiti- . m. pes. Nam ut in hymno Eeelesa eanit i in patre totus
-- Filius, & totus in Verbo riter. Est Pater in Filio , in quo sibi semper bene eomplacuit , 8 est Filitia in
Patre, a quo ut numquam non uatus, ita numquam est separatus. Porto perenaritatem homo in Deo, 3e Deu, taxo, M. in homine est, dicente Joanne r quia sui man t in eba- a ritate, ia Dea maaet, er D/us iri ea . Consenso
quaedam haee, ut snt duo in uno spiritu, immo unus spuritus sint. Videsne diversitatem λ Non est idem piosecto consubstantiale, de eonsentibile. Quamquam, si ad vetiisti, satis tibi per Maus Q unum, ipsarum quoque
innuitur differentia unitatum: quoniam quidem nee Pa- iii Ae Filio viti 1, nee homini de Deo tinam poterit e n-
venire. Non pos ant diei unus Patet & Filius, quia ille Pater, & ille Filius est i unum tamen direntur ela sunt , quod una omnind illis, & non euique sua substantia est. th, ως. Quo contra homo εe Deus, quia unius non sunt sub C. cc. siantiae vel naturae ; unum quidem diei non possunt ,
he unus tamen spiritus eetia Ar absoluta veritate di eum
tui, si sbi glutino amoris inhaereant. Quam quidem
unitatem non tam essentiarum eohaerentia facit, quam eonniventia voluntatum .
- irai s patet ni fallor satis non modo diversia , sed
V i , a. 8e disparitas unitatum, una in una, altera in diversis cisi M. e 2sistente essentiis. Quid tam distans a se, quam unutas plurium eae unius λ Ita inter unitate ut diaei di sterminant unus &unum, quod pet Maum quidem in Pitte 8e Filio essentiae unitas, per uavis vero inter Deum& hominem non hee, sed e sertanea quaedam asse et ionum pietas designatur . Cum adiectione tamen etiam Patet & Filius sanissime dicuntur unus , verbi eausa, unus Deus, unus Dominus, Arquiequid aliud es est, quM ad se quisque, Ee non ad alterum ' dieittit. Si quidem non est illis diversa divinitas sive majestas , non magis quam substantia, vel essentia, vel natura. Nempe haee ipsa omnia, si piὸ consideres, non diue si seu divisa in illi , sed unum sunt. Minui dixi unum sunt fle eum illi, . Quid illa unitas, qua multa eorda unum fle multae animae una leguntur : Nee eensenda Diteor ) nomine unitatis, eomparata huic, quae non multa unit, sed unum simularitetsgnat. Ergo singularis ae summa illa est unitas, quae non unitione eo sat, sed exstat aeternitate. Nee sane hane spiritualis' illa prae sata mandueatio facit, quia nee fit. Est enim. Multo miniis eam sacere putanda est essentiarum qualiseumque eoniuncti ci , seu consensa voluntatum , qui, non sunt. Una enim illi, ut dictum est de es sentia , & voluntas i uni vero non est eonsensus, noneompositici, non copulatio, aut tale aliquid. Duas es.se oportet ad minus voluntates, ut si eonsensus ; duas aeque essentias, ut si eoniunctio sue unitio pereonsensum. Horum nihil in Patre & Filio, quippe nee essemitas duat, nee duas habentibus voluntates. Una est utraque rea illis r vel retius ut praefatum me memi
ni unum duo ista millis, unum Ar eum illis sunt , ae per hoe ips seut incomprehensibiliter , ita ineommu--,4ώτ' tabiliter ' invicem in se manertes, vere Ae sngularitet' unum stitit. Si qui, tamen inter Patrem Ad Filium dieat
esse consensum ; non eontendo, dummodo non volumlatum unionem . sed unitatem intelligat voluntati a. Unis h. . io Atqui Deum Eli hominem, quia propriis extant... ae distant Ee voluntatibus & substantiis, longe aliter
tiis eonfusos. sed voluntatibuη consentaneoa. Et haee io ipsae mmunio voluntatum, Areonsensus in eharitate. Felix unio, si expetiaris r nulla, si compara vo
U. Bonum planὸ, s omni ex parte adhaeseris. in is est qui persecte adhaeret Deo, nisi qui in Deo manens , tamquam dilectus a Deo. Deum nihilo minus in se it xit .ieissim diligendo Ergo eum undique inhaerent sibi homo Si Deus, s inhaerent autem undique intima mutuaque dilectione inviseerati alterutrum s bi , 3 per hoe Deum in homine, & hominem in Deo esse haud dubiὸ dixerim. J Sed homo quidem ab aeterno in Deo, tamquam ab aeterno dilectus, si tamen ex illis si qui dicunt, Quoniam a Lxis er gratis arula nos ἐΛ ά tisa Filio csuo ante manat eoassitisti em 1 Deus vero in homine,
e et quo dilectus ab homine est. Et si ita est, homo qui- na. ., dem in Deo est 3e quando in homine Deus non esti Deus in homine autem in homine non est qui non sit in Deo. Manere enim in dilectione non potest, et si solstan ad tempus diligat non dilectua i potest autem nondum diligere etiam dilectus. Alioquin quomodo stabit, Laoniam s. priis attia ι nos Por Im ram etiam diligit . - . qui ante diligebatur ; At homo in Deo , & Deus in homine est. Qui autem numquam diligit, constat quod numquam d. lectus est ae per hoe nee ipse in Deo, nec Deus in eo est. Haee dicta scit ad dandam distentiam inter illam eonnexionem, qua Pater de Filius unum sunt, de illam qua adhaerens Deo anima, unus spiritus est ne sorte quia legit ut de homine manente in charitate, quia in Deo manet, & Deus in eo ; Ed idem de Filio, quod nihilo minus in Patre si, Ee Pater in ipso ipar praerogativa adoptati putaretur, & onici. II His ergo absolutis, recurrendum nobis ad illum qui paseitur inter lilia, quia inde excursus hie sactus est usque hue : utrumnam non otiosὸ, vos iudieabitis. Et iam quidem loci ipsius duos intes lectus potueram . sive quod virtutibus paseitur candidatorum , qui vi tus Ze eandor est i sue quod preeatores recipit ad poenitentiam in corpore suo. quod est Eeclesia , pro quiabus sbi ineorporandis seipium feeit peccatum , qui
peccatum non fecit, ut destrueretur eo vis peccati , eui aliquando eomplantati fuere peccantes, essentque
iustitia in ipso iusti irati gratis.
ia Tertiam adhue . dono sententiam quae cie nil l . 8e satis fore reor non modo pro loci explanatione, sed inde pro sine sermonis. Sermo Dei vetitas est, Ee ipse spon- mili in . de sua. Nostis hoe r audite tera. Is eum auditur ,& mi nimὸ obeditur illi a vaetius interim & jejunus quodammodo remanet, omnino tractis & querulus, quod prolatus in .aeuum sit. Si autem obeditum fuerit, nonne tibi verbum .idebitur in quamdam excrevisse corpulenistiam, quia verbo opus aeressit, utpote resectum, quia
buldam fluctibus obedientiae, iustitiae frugibus p inde est quod in Apoealypsi loquitur, Ecce sa ad Uium ,
pulsa r se εώia auilieris vocem meam , Cr aperuerit mihi ianuam, introiti ad illam , er ea ausa eum l. - 'ea, ipse meeam. Videtur approbari hie sensus de tui .
apud Prophetam sententia Dominit ubi dicit, quod ver- bum suum non revertetur ad se vacuum, sed prosperabitur, & faciet ad quae misi illud. -υ νυtων, imquit , ad me vacuam vel ieiunum, sed suas prosperdiu omnibus agens. saturabitur bonis actibus eorum, tui in dilectione aequiescent illi. Denique usu loquemi sermo impletus tune dicitur, cum fuerit mancipatus essectui 1 quod videlicet tamdiu inanis & maeer , aequodammodo famelicus sit, donee opere eompleatur. is Sed audi ipsum quo se dicat cibo ali. Meus , in. Hae. 4. 3
bum Verbi est ariete indieantis, esse suum cibum sa- au veto elum, bonum i ii tamen invenerit illud intre lilia, hoc titi 'ni' est inter virtutes. Alioquin si extra repererit, etsi h nus quod in se est videtur cibus, non tanget illum is, qui pascitur inter lilia. Verbi eausa, non reeipit elemmo Inam de manu raptoris seu faenerat is, sed nee
420쪽
γ99 IN CANTICA, SERMO LXXI. &LXXII. 8oo
de hypotatae quidem, qui eum facit eleemosynam, fa- - cit tuba rani antὴ se, ut gloriscetur ab hominibus. sed γι - , nee illius orationem aliquo modo exaudiet, qui amat orare in angulis platearum , ut ab hominibus videatur . Nempὸ oratio meeatoria exeerabilis erit. Frustra quoque ogetat munus suum ad altare, qui e seitia est shi,M- α , . quod frater suuη habet aliquid adversum se . Denique no a tespexit ad Cain munera , eo quod non recte ambu latet eum fratre suo . Teste sancto Propheta, etiam abominabatur sabbata , Ee neomenia, Ae saeti Mia Iudaeorum, ita ut manifeste protestaret ut odisse ea animam suam, di dicebat e cami molia ante conse/sum meam . ais 3a simit ea Ie maΛ.sua moris p Credo non redolebant lilia manus illae, &propterea respuebat
munus ex illis qui pasei inter lilia consuevit, At non imter spinas , quidni spinosas habebant manus , quibusnia. as. Rebat e Manus m flea saxisine ρlea. δεηι λ Et manus Esau pilosae erant, spinolis similes ν ideoque non sunt admisse, ut ministrarent sancto.
ebinium I . Vereor ne re inter nos aliqui lint, quorum non tun ath. in . acceptet munera Sponsus, eo quod non redoleant lilia .E M in . Etenim si in die ieiunii mei inveniatur voluntas mea ,
non tale inunium Hetit Sponsus, nee sapit illi jejunium meum, quod non silium odia lentiae . sed vitium propria voluntatis sapit. Ego autem non solum de ieiunio, sed de silentio, de vigiliis, de oratione . delectione . de
opere manuum, postremo de omni Observantia monachi, ubi invenitur voluntas sua in ea& non obedientia
magistri sui, id ipsum sentio. Minime mortus observa tias illas, etsi bonas in se, tamen inter lilia, id est in ter virtutes, een laetim deputandas e sed audiet a Prin
1a. a. pheta qui ejusmodi est, Numquid tale est obsequium quod elegi, dicit Dominus p & addet 1 In die bonorum
tuorum inveniunt ut voluntates tuae . Grande malum propria voluntas, qua si ut bona tua tibi bona non stiri . rivi a -- Oportet proinde lilia sane quae hujusmodi sunt , quia V nihil omnino . quod ptoria inquinatum sat voluntate , gu1 abit is qui pascitur inret lilia. sayientia est ubique attingens propter munditiam suam, de nil inquinatum in eam inittit. Ita ergo inter lilia pasti amat sponsus, KL ij. id est apud munda & nitida eorda. Sed quousque ρ Da nee a tirie dies , cr ivitiis. Λιών smιν . Umbrosust ut est hie& condensus di non intremus sivam hane profundi saeramenti, nisi elata luee diei. Iam enim disputante me Iongius, ineli nata est dies, dum inviti a siti, lirahimur ab his liliis. Nee sum victus ' prolietitate , taliam, cui fastidium omne detraheret odor florum . Modieum
ruid restare videtur de praesenti eapitulo. At istugino
teum reconditum nimis, sicut di caetera universa ea mitii, hujus. sed qui reuelat mysteria aderit, ut eo fido , cum Duliare coeperimus t 3e non claudet ora Imquentium se, eui familiate magis est reserare elausa ,
Sponsus Melesae Iesu Christus Dominus noster , qui est super omnia Deus benedictus in laeula. Amen.
raν ω-ν . Novisiima tantum eapituli huius tractanda
pars est, di dubito in ipso ingressu , euinam potissimum
eam iungam duarum praecedentium t nam possum imdifferenter utrique . sive enim dieas, Ditim s meus m hi , cr ego illi daara .H νὸe alas . er inelia/atur amis
ιυ , interposito tantum avii disitur ἰMιν tilia a sive pro litterae serie, qui paleitur later lilia, goa e a 3ia
utrovis assignas. Hoe sanὸ refert, quod ἁon e si ptimo
iunxeris, inclusivum oportet intelligas: si medio , exclusivum sentiat necesse est. Esto nem se quod designet
s. Bem. Oper. 1Om. IV. Sponsus pasci i1m inter lilia, tibi adspirauerit dies ; TOM. Iv. mimquid similiter cessabit etiam si onia intentire, aut Alor . . ipsa illi λ Absit . In aeternum per uerabunt sbi : nisi citi M. quod tune selieius, eum vehementius ; tune vehementius, eum expeditius. Sit ergo tale hoe dante, quale est illus apud Matthaeum, ubi narratur non cognovisse Mariam Joleph , abrie pueris Filiam fiatim primogenitum. - . M. Non enim post cognovit. Vel eerte quale est illud in psalmo Oetiti adse. ail Damidam Deum norum , donec
misere ρων nostri. Non enim avertentur, eum coeperit
misereti. Vel quale item illud Domini ad Apostolos r
Non enim post non erit eum illis. Velum hoe ita, si dis ara reseras ad Ditictus mesa misi, re ero illi. sin au tem ad sui pasciar .aυν tilia tespieete malis, erit alio sensu accipiendum. Porro operosius ostendetur, quom do tune dilectus pasci desinat, cum adspiraverit dies . Etenim si dies resurrectionis is est, quidni multo magis pasei ibi latet lilia juvet, ubi horum major admossum copia erit λ Et pro optanda quidem litterae eonsequenti, hae dicta lant.1 Nune Tam adverte mediam . totolliat liliis fulgella es misi ,ritibus regno, sponsoque medio extistente Ae deliciante , in scio non tamen esse quod dieatur S pasei, juxta id auidem quod ante consueverat. Ubi namque iam peccatores , qvox sibi ineormiet Chiis ut, mansos motiolque qtiasi quibusdam dentibus disciplinae austerioris, amictione scilieet ramis, & cordis eonti itione λ Sed neque cibum libi iam eriget Verbum sponsus ex aliquibua factis seu
loque in intuitu 3e affectu res erit. Et quidem e bus eius, ut faeiat voluntatem Patris sui di sed hie, non ibi. Q uidenim faeiat factam λ Et persectam tune esse constat. Denique probare iam tune est omnibus sanctis, quae si v luntas Dei bona. 3e beneplaeens, Ee persecta. Et eme post perfectuin, saetendum superest nihil. Frui de eae telo restat, non fieri ; experiti, non operari ea vive re , non exerceri in ea. Nonne ipsa est, quam instanti Lsma prece, docti quidem a Domino, Deut in Getes , 'ita de in terra persci postulamus t quo ejus jam dei ciet fructus, actus non fatiget λ Non erit itaque Spo so Verbo operis eibus, quia celthi Meesse est omne opus , ubi plenius ab universis percipitur sapientia .
3 Sed uideamus nune, si quod die imu astare possit,& seeundum illam sententiam, qua pasti inter lilia .
candidatu virtutum oblectati , quidam interpretantur 1 nam &' nos ipsam inter exteras non praeteriviis mus. Dicemusne, aut non sore, aut sponso minime sapere tune virtutes λ Et quidem sentire alteratrum . demetitiae est. Sed vide ne sottὸ alias illi delectetur , vim, Hiram eonitat delectati, sed Grsitan potu magis , quam in pastu. sane in tempore de Orpore isto, nulla nostra is, , virtus ita ad putum desaeeata erit, nulla ira sua.ia de μα--iR.
mera, ut sponso habilis si ad potandum . sed qui vult omnes homines salvos fieri , diffinula; multa , de quam non potest potandi intelim facilitate gluti
re, curat ex ea vel quippiam elicere sapidum , quasi arte quadam & quodam labore mandendi. Etit eum erit virtus colabilis, nec premetur dente, nee satig bitui a mandente, vel potius non satigabit mandentem, quae bibentem ab ite opera delectauit, tamquam utique potus, non esca. Denique habes spondentem in Evangelio , quia non ιiι- άε ιοι genimine mitis , Isis Λε. akinquit , άοη/c ιdam iuua Mium mulsum .a re a Patriι ... Et de ei nulla mentio est. sed apud Pio phetam quoque legitur , tamquum pateas erupulatus a Uul. II. cimi κ. 1 de cibo autem nihil ibi penitus invenitur. Sponia saergo conscia mysterii hujus, cum dilectum palei imi et tilia eompetisset ae perhibuisset, constituit termi num quoad id dignaretur, immo constitutum agnovit de perhibuit dicens , abaee ret dies . er ivili--- Λιπιων ωmι . Setebat enim virtutibus eum postea potandum potius , quam paseendum . Counivere ' via . adetur de consuetudo. qua post cibum potus sumi de vii. .