장음표시 사용
171쪽
rripodium, o Praepositus, qui legit epistolam , O portat vos Ioeo manipuli. Subinde cirea ordinem procedendi ad altare haec proferte Primo elericulic procedunt poIi acolythi, pin Subdiaeoni, magistro Subdiae o Bante in m
dio cum textu Evargelii, ante illum juvenis, qui portat tripodium, er anterrindium alitu de tertia statione. Insuper e scilicet dum legitur epistola , ille qui portat tripodiam, adfert per ehorum butam eum hostiis. MARTENIUS ignorare se fatetur, quid sibi hoe loeo velit tripodium. BONANNIUS pe peram interpretatur faldistorium . Recte GEORGIUS Legite, in quo Epistola , di Evangelium cantabantur, intelligit, idque tota orationis series satis
TRI REGNUM. Vide TIARA. TRIS AGIUM duplex est . Unum est , quod Graeei quotidie, Latim:
semel in anno Graece simul, & Larise in magna Parasceve concinunt 3 nempe Saηctus Deus corstantinopoli primum, tempore junioris THEODOSII , in Ecelestis cani coeptum est. PETRUS, eognomine GNAPHEUS, Episcopus Antiochenks hymnum corrupit , adjiciendo qui erucifixus est pro nobis , quibus pietatis spe ete , haeresim Theopaseitarum, qua ipse adfectus erat, plebi instillabat. Pulso in exilio GNAPHEO, CALENDIO , ejus successor , additamentum non sustulit, sed de suo adjeeit: christe Rex, & eanebatur in
Oriente Sanctus Deas , Sanctur Fortis, Sarctur Immortalis, christe Rex, qui passus es pro nebis , miserere nobis; at in Oecidente hymnum sine additamen iis canebant, quae tandem Canone XVIII. Coneilii quinissent sublata sunt, hymnusque, etiam in Oriente, primaevae smplieitati restitutus est. Vid.
GRETSERUM adversus THOMAM VEGE LINUM in Fullonae redivivo, L PUM ad eaη. gr. colle. Trauan. , ω LE QUI EN ad DAMASC. opust. de trisagio. Alterum est hymnus, quem Dieicisa seu triumphalem Graeci appellanes is autem est, qui ia omnibus Liturgiis Praefationi additur. In qui busdam Ecelesiis nonnis in solemnibus Missis dieebatur; at Concilium n-DUe II. ann. 329. sanxit, ut is omnibus Milo De Matutiηis, sive aηκdra resimalibus, Vel quae in Defunctorum eommemorationibus fiant, semper Sanctus , Sanctus, Sanctus eo ordiae, quo ad Musas Dblieas, diei debeat. Licentia, squam sequioris aevi Religiosi sibi ineonsulto adrogarant , quibusdam versibus interpolatum eanebatur, de quibus adeundas BONA lib. 31. RI. Li- ruet. Sanctur olim non a Choro, sed a populo canebatur tam in Hispaηia , quam in Gallia: hine Misiale Morarabum in oratione post Sanctus Dom. V. adragesimae dicit, quod hymnus iste triumphalis in eoelestibus sine defe- letu psallitur ab Aetelis, Cr hie solemniteν Meantatur a populis. Hinc etiam S. GREGORIUS Tarοηensis de mir. S. MART. lib. h. e. r . seri ita ubi ex- . Iedita coηtesesione omηir popklus Sanctus in Dei Iaudem proclamavιι. Mos dem in Oriente testibus s. CHRYSO STOMO hom. in Seraph., S. GREGORIO NYSSENo orat. de non differend. baptism. , co stitutioηibus Apostolicis lib. 2.
eap. t x. & Liturgiis passim r quamvis modo etiam in oriente Sanctus a cli ro cantetur 3 nee tantum Latine, sed etiam Graece Goth Hispaηι hymnum
triumphalem canant ι quod etiam ia Gallia observatum esse credibile est. Neque
172쪽
Neque bbstat ἰ quod OREGORIUS supra eitatur dieat populum in Dei laudem sanctus eantasse , non enim negat evim Graece etiam sui δε ea utatum.
TRIUMPHALITER, solemni ritu & eantu . ni. discipi. Morast. pag.
rum . De Troponario meminit DURANDUS lib. VI. eap. r. ac etiam BELETHUS eap. Aliquot praeterea Troponaria, seu Troparia , vel Troperia memorat CANGIUS. Huiusmodi denique nomina inter libros Liturgi eos in invenies in deseriptione thesauri s. PAULLI LondiseUs , A. D. I 29s. confecta. Non confundendi Troparii nostri cum Tropariis Graecorum. Troparium enim apud Graeeos modulum proprie significat, at frequenter procantibus, & hymnis sumitur. ALLATIUS, ubi deseribit librum Ecelesiasticum Graeeorum, quem Octoeeum appellant, ita hujusmodi librum dictum docet, quod octo tonos contineat. Mustea enim Graecorum, ALLATIUS ait tonos quatuor , qui ab eis Ioni vocantur , proprios habet, primum , secundum , tertium ,& quartum i quatuor item obliquos, idest obliquum primi, obliquum secundi, obliquum tertii, & obliquum quarti . Canones, sive Troparia, & quaecumque aliae cantiones in Octoecho ita sunt dispositae, ut quae primo tono concinuntur, omnia simul primum locum obtineant; quae secundo secundum, & se de singulis , donec ad obliquum quarti perinveniatur, qui inter tonos postremo est loco, 3e cantiones eo modulatae, ει commensuratae ad extremum reponuntur. Continet Omectus solummodo
Troparia, & canones, quia primis Vesperis Dominicae ad finem usque Mi Liae canuntur. Et octo Dominicis pro lsaorum numero finitur. Singuli toni tres habent Canones, seu Tro paria. Primum dicitur Anastasimon, εο canitur in Resurrectione Christi. Secundum stauroanastasimοη de Cruee Christi. Tertium de laudibus B. Virginis MARIAE. Haee, inquit ALL TIUS , in Οἱ oee his antiquis habebantur. In Triodio quoque, & aliis libris Graecorum Troparia sunt, ut in Horologio, & in Hirmologio. Hirmus, docente ALLATIO, est Hymnus, sive Troparium, a quo reliquorum Tropariorum, quae in Ode canerentur , consequentia, de series dueebatur. At quid inter Hirmum, ae Truarium intersit, disputat Card. QVlRINUS in disquisit. De Hymηis Quadrages m. Graecor. Denique liber Graeestram musi- ealis, ordine vieesimus primus ab ALLATIO reeensitus, de ab eo ceerat via appellatus , varia Troparia, Se Psalmos, aliaque in divinis officiis, re Liturgiis cum notis musicis eantari solita complenitur. Quum igitur Tro- pariam , ut dictum est, modulationem, dc eantilenam proprie sonet , Tropivox, quae legitur in Regula sanctorum PAULLI, & STEPHANI Abbatum cap. XIR , de eanendi ratione eum GEORGIO adcipienda est, non de Tr pis, seu cantiu neutis, quae ad Missam quandoque praemittebantur. 2 equae, verba regulae sunt, eantanda sunt in modum prosae , quas in lectionem mutemus 3 aut quae ita seripta sunt, ni in Ordine Lectionam utamur, in Tropis ,
TROPUS, versieulus quidam est, qui JOH ANNIS BELETHI, de DURANDI temporibus diebus solemnioribus ad majus gaudium repraesentan dum nune immediate ante Introitum canebatur, nunc ipsi intermistebatur,
173쪽
una parte chori Tropum; altera introitum eoneinente. Vide IONAM Iib. a. cap. s. S. v. & GEORGIUM de Liturg. P. TUBA. E us sonitu Monachi ad collectas convocabantur S. PACII NII iussu. Ejusdem meminit CLIMACHUS Grad. I s. TUGURiUN. Fistula ad hauriendum sanguinem e Calice. Quaηδε
TUILLA. Tobalea, Sindon, Nappa &e. raerim extendit pallium, Otinam tuillam super corpus Domilli, in ceream coram eo acceadet. MARTE NE
TUMULUS. Vide SspuLc Ruri TUNICA, quae in Missa ILLYRICI, & in Gemma animae fabilis diaeitue, subucula ab A MALARIO, inter Episcoporum indumenta in ordine Romano percensetur. Eam coccinei coloris suisse BONA eonjicit; hyae inihi ni idem Λ MALARIUS voeat. In Missa RATOLDI apud MENARDUM
dicitur oris in tintianabulis mirifice refecta. Vide TINTINNAEuhu M. Tunica est etiam Alba, seu linea eamixta . Tunica, inquit vulgatus ALCUINUS cap. 38. , linea venis erat interior, quam CAMISIAM dieimus, vel supparum. Et mox r Pro qua clunica κνηe Sacerdotes , vel clerici ALBAS habeat.
TUNICELLA . Saepe Subdὸ aconalem vestem signifieat s in libris vero .Pontifiealibus XIII. . di XIV saeculi etiam Tunicam Episcopalem , de qua
TURRIS, TURRICULUM , Vas in quo Eucharistia adservabatur. De
his GREGORIUS Turon. de Glori Martyri lib. s. cap. 8o. , ANASTASIUS in INNOCENTIo l. & S. HILARO Summis Ponti fieibus , s. REMIGI Us6emensis Antistes, ae ARE DIUS Abbas Attanrasis in suis testamentis. HU-Go Abbas Fontanellensis, qui obiit ann. D. 7so. , dedit eoenobio Fontanellen si calicem AUREUM, O patenam AUREAM peηβηtem libras quatuor unetarduas, TURRICULAM AUREAM pensantem libras sex . Vide CΑNGIUM in notis ad PAULLUM Silentiarium cap. 62. ubi tradit, superesse adhue in Galliis apud quasdam Ecelesias antiquissimi hujus moris vestigias nam solemnioribus diebus Eucharistia TURRICULIS aureis, vel argenteis inelusa, populo spectanda, di adoranda proponitur in editiori Altaris, seu tabernainculi loco. TUTO: Tutare eandelas, Iampades m. significat eas extinguere. Gallice Tuo las ehandelas. Hae e vox saepe legitur apud MARTE NE, & praecipue ex ordinario Corboensit incipit cai tor primam Antiphotam , sit custos paratus , O tutat unam lampadem t quum audierit secuidam Antiphonam, tutat aliam et in secundo quoque Nocturno ipsum ordinem tutationis Observet. Iaappendice quoque ordia. Rom. r. cap. I. ubi de Matutinis tenebrarum et La mea autem Ecclesiae ab initia cantas Nocturni inchoatur extingui , hoc tamen ordine. Et ab introii x Usias Eeelesiae Deipiat paullatim tutari σe.
T PHUS , latine fumus , et τυφόρμιαι , superbio , quasi fumus elevor. GREGORI Us ait in Lech. x. Noctur. Dominica tertia post Pentecosten r aliudes quod agitur tuba superbiae , aliud telo disciplinae , uti vam editio habet.
174쪽
Misth. Risuri. Tom. I. pap. 7s. Typica quoque Graeci voeant psalmos Iox. r 1., quos inter Missarum solemnia diebus, etsi non omnibus, eanere solent.
VAS DOMINICUM, Calix. Concilium enim Arelatenso ana. ea c13. Sacros ealices rasa Dominica nominavit.
VAS FUsILE, VAS PRODUCTILE, Campana. STRABO rer. Mela fiast. e. s. De vasis fusilibar, veι Miam productilitat, quo simplieiter signa
vocantur, quιa eorum sonoritate quibUdam pulsibus excitata si stantur horae, quibas in domo Dei statuta eelebrantur meia m. . VASCULUM: Dxis, Patera, Seutelia eis. Sacerdos dieat Oratiaηem vertat se ad dextraem coran AItaris, O posita ibi patena eam hostiis , sumat biniam de vaseulo oraeparato a Diacono i vasculam aatem illlud super Alis.
tare dimittatur, usque post Missam. Usus cistere. eap. 33. VATES, Epistopi antiquitus dicti, ae praeeipue Romani Pontifiees Conset MAZOCHIUM in galeηd. V p. Tom. III. p. 771. V EGLONES, Heglansae, qai in schola s. AMBROSII nuneupantur in i Liturgia Ambrosiara , sunt de Corpore Capstuli Metropolitanae ι Processi nibus intersunt proprie sub Crure &e. VELA. plura hoe nomen signifieaes nempe r. aulaea, seu peristroamara, quibus Eeelesiae parietes ornantur. Vide BONAM lib. 2. eap. 2y. S. 13. Hae spectant vela ad lares Ecelesiarum suspendi latita , in quia bus Martyrum nomen, aut imago adpicta erat. s. PAULLINUS VOl.
carm. Is . Aurea nane niveis ornantur limina vesis r
ΑNASTASIUs Iu LEON. III. Deit vela alba holasolea majora tria , qxae: ροηδεην σηte regias c portas in introitu . Vide Ros EYDUM ad PAULLI- NI earmen XVIII. l 3. si parium , seu cortinam, quae ante portas Sanctuarii a fraecis ad
s. Velum , seu eortinam , quae olim apud Latiκοι Iater chorum , 3e presbyterium, ubi chorus in medio Ecelesiae ante altare, & presbyterium situs esset , quadragesimali tempore expandi consuevit. q. Velum , quo calix operitur. Graeci tribus velis saera teguae I unol discum, altero calicem, tertio, eoque majori utrumque simul. Hoc aerem ii vocant, quia veluti aer circa terram expanius sacra dona ambit. i y. Velum oblongum, quod etiam fanonem, inertorium , M velum Osini sertorii voranti illudque est, quod hodie pendet e collo Diaeoni, quum offert ealicem Saeerdoti, & Subdiaconus adhibet, quum tenet patenam, quam Diacono porrigit citea orationis Dominicae finem. VENIA i Genuflexio , genuflectere , inelinare &e. Discooperta crure , iacoepta Matiphora: Eeee ligaum crucis, om es petrat wηiam super genua. I coepta Aatiphona super Omnia ιia a σε. Iuram venia ab omibus p titur.
175쪽
Conlaetnd. S. BENIGNI eis. 68. VERSUS a vertendo dieitur unde Versum tantister se versus Altare
vertunt 3 ut si forte mens nostra evagata fuerit, dum Versu in au4imus; ad Deum exeite muri hine finitis Psalmis Nocturnorum, ante Lectiones dicuntur; ut si ex sessione inter canendum pigri facti simus, exeitemur, &ad Deum per Versum corpore & animo convertamur. Inter versus exstat
XERSUS APERITIONIS, nempe Domine, labia mea aperier. MAGISTER in ReIul. eap. 6 . Oportet in ris νηis dici versam agmiιiοηis. V EspERAE. Hoe officiam Hespera dictum est a sedere, quod Hespera
meatur, er deridente sese oritur, eo quod tunc temporis celebraretur. Dieitur
tamen Eucharistia, seu gratiarum alito a S. BASILIO in regulis fasius dia
Datatis eap. 17. eo quod ad reserendas pro beneficiis a Deo per diem adceptis gratias institutum praesertim sit. Sancto autem GREGORIO NYs-sENo in Vita S. MACRINAE Lucernalit es gratiarum actis r aliis vero Lucernarium , ossietam Zκcernarum, Lucernalis horas quia valde sero reeitabatur, di cerei, necnon Lampades ad hoc officium accendebantur. Vide Luc εχ ΜΑ- Riv M. Porro Vesperarum offisium semper fuit habitum, tamquam omnium diei Horarum solemnissimum, respondebatque vespertino sacrifieio, quod Deus ab Hebraeis fieri volebat. Hi vero thus ardens offerebant f quare ad Vesperas circumfertur, quemadmodum & ad Laudes , quae Matutinum Hebraeorum Saerifieium referunt. Adcedit, quod vespere Christus euenae sacrificium instituit s adeoque congruum fuit, ut Ecclesia in vespertini hujus saerifieii honorem Vesperas adeo solemniter celebraret. Praeterea nemone lait, Iudaeos Festorum initium a Vespere duxisse et M Hespera ad meis Tam r unde Ecelesia ritum Iudaeis a Legislatore suo praescriptum quodammodo imitata, Festa sua a Vesperis vigiliae incipiis qua ratione solemnius peraguntur. Hinc Concilium Agatbeηse jubet can. so. ut Hymni Matutini , O Vespertini diebus omηibus celebrentur. Resert etiam A MALARIUS , duo se adolescentem animadvertisse cum nostris eoinmunias alterum, primas Festorum Vesperas magis solemnes fuisse, quam secundas, atque Antiphonas.& Psalmos proprios reeitatos fuisses in secundis vero Vesperis Feriae propriose alterum, frequentiorem primis Vesperis adfuisse populum, pluresque cereos, quam in secundis adcensos suisses quare ad secundas Vesperas Fea. sum jam elapsum, neque eas ad illud amplius pertinere censuisse veteres a
Vesperis finitis, dabatur Benedictio, quemadmodum & ad aliorum ossiciorum finem. Et quidem Episcopi ad nostra tempora solent post Laudes ;& Vesperas , quum rem divinam faciunt, Benedictionem impertiri, san-eiente Cone illo Agathrasi caη. s. Plebs collecta oratione ad Vesperam ab Diascopo cum Beneiactione. dimittatur, quem morem S. CAESARIUS Arelatensis exequutioni mandabat, uti legitur in ejus Vita: Quum expleto Laeernaria, Benedictionem populo dedisiet. Vide EucHARIsTIA. VESpERTINUM, pars Vesperarum. Concilium Emerite e can. 2.
VESTA RARIUS, VESTIARIUS , qui vestium, ac thesauri Pontificeii curam habebat. Erat etiam officii genus in domo privatorum. JOΗ. Diaconus prodit, S. GREGORIUM in ipsa iuventa , dum esset in monasterio I. ANDREAE ad ζιλuo ἔςauri, duabus vicibus Angelo egentis habitu stipe tu
176쪽
stipem quaeritanti, peeunia per manum Hestiarii data; opem tulisse . At
collegium quoddam Vestiariorum in Romaηa Ecelesia institutum suisse, eertum est , quorum moderator prior Hestiarii dieebatur . Siquidem HADRIANUS I. Ann. D. 7 a. priorem Vestiarii S. R. E. Iudicem pro caussis monasterii Farfensis designavit, edito diplomate, in quo haec praecepit: constitκεηter ex nostri persona MICCIONEM totariunx regionariani, O PRIOREM VESTIARII SANCTAE ECCLESIAE , atque ejus omnes successores Aposto-
Iieae Sedis Vestiarii priores, ut quoties quacumque causia ves7ro monasterio acteo ferit, eo esim ad eos omni tempore monachi, atque missi ipsius monasterii adveniant , suasque illius referant eaussas, O ab ipsis PRIORIBUS VESTIARII
proprias justitias recipiant. Vesta rarii Ecclesiae Romanae mentio fit a JΟ-RANNE VIII. in epistola ad ANGELBERTAM Imperat rieem, scripta A. D. 8 . ubi eonqueritur, MAURlNUM quemdam Ravennam ingressum, euncta rapuisse, atque devastasse, adeo ut elaver civitatis Ravennae a VESTA RARIO NOSTRO violanier subtraheret. Exstat de menararis Rom. Ecclesiae, qui & mesturarius Dominicus appellabatur, egregia dissertatio Cl. P. Abbatis GALLETTI Beaedictini, nune Cyrenensis Episcopi. VESTIARIUM, locus, in quo gaza saera Pontificum, nimirum vasa
ad ornamenta pretiosa asservabantur , ut palam est ex his ordinis Romani r. verbis: Diebus vero festis ealdiem , O patenara majore , O Evan elia m ora de vestiario dominico exigunt sub sigillo Vesterarii per η umerum gemmarum , ut non perdantur. Vestiarium quoque Sacrarium est . ac Sacristia . MENARDUS p g. a s. saeerdor in Hestiaris, ceterique Miniuri sane ι3 ves ibis, ordinem induantur. Et alibi. Ductas est EBBO Ducopus in vestiarium , O indutus Pontifiealibas restimentis. Adcipitur praeterea ea vox pro necessariis
ad vestes eomparandas sumptibus. Hoc sensu BENEDICTUS Romanus oris dinis sui n. sa. apud MABILLON. Nota quod, quia semper, quum Dominarmpa caronatur ad S. PETRUM, adcipiunt canonici pro PRESBYTER1o octo solidor lueenser, o Deem solidos pro vestiario. VESTIBULUM , atrium, porticus Ecclesiae. VESTIS. De per antiquo distribuendarum vestium usu insigne monuis mentum suppeditat ANASTASIUS in LEONE IV. Nunc etiam Clelieis Romanae Curiae denarii praebentur aliquando , vestibus quondam dispensari consuetis per aliquot solemnitates subrogati . Ejusmodi sunt, qui dispensantur oceasione Saer. Canonietationum . Insuper pro renovandis super pelliaeeis Caeremoniarii Sedis Apostolieae, aliique in celebritate benedictionis Agnorum Dei pecunia similiter donantur. EsTIs C AMISIALIS, Superpellieeum de Presbyteris, dum Missam celebrant, deque Clericis Altari deservientibus. Audi verba Cone illi cο ιρηiensis A. D. II 6o. sacerdotes autem ipsi quotiescumque eelebraturi sunt Miffam, VESTE CAMISIALI SUB ALBIS nοη careant, ne ALBAM, quae estnia
Iecrata es vestis, ipsorum tunicae valeant immediate contiVere, nee ipsae innia eae apparere. In eodem Concilio mox subjicitur, ut Campanarii Melesilaiarum , quorum serviι ut , sive onus circa altare versatur, ηumquam absque VESTE CAMISIALI eompareant.
VEXILLUM, Hexiliai Usus serendi Vexilla in Processionibus antiquis. rim. II, 2 sinu,
177쪽
smus est, x eorum frequens mentio apud seriptores L ANFRANCUs in statutis Rogation. Procedunt famuli eum Vexillis. Item de Rogationibus Consuetudin. Ditionen. Armarius incipit Aειψbollam De Jerusalem , Famulinxilla deferunt. Et de die Adscensionis Floriaceases t Praeeantibus nexillis
VIATICUM apud Veteres saeramentalem Absolutionem significabat.
Arausicanum Concilium can. s. aut recedunt de corpore poenitentia adcepta , placait sine reconciliatoria manus impositione eis eommunicari, quod morientis suo fieti consolationi, secundum definitiones Patrum; qui bustusmodi communionem coningruenter Haticum nominarunt. Quod si supervixerint, sent in ordiae poeηitenis itum, Onexsis necessariis poenitentiae fructibus , legitimam eommunionem eum reconciliatoria manus impositione percipiaxt. Et Can. Ia. Subito obmutescera , pro ιι flatus est , bapti ari aut poenitentiam adcipere potest , si volvatatis aut praeteritae testimonium aliorum verbis habet, auι praesentis in suo nuta. Gerundes. Ie porro caη. s. ita statuit I ut qui in aegritudine poenitentiae beηedictiollem , quam Haticum deputamus, per eommuaioηem acceperit, O postmodum reconvale fcens eaput poenitentiae tu Ecelsa non subdiderit, si probibitis vitiis non detinetur obηoxius, admittatur ad clerum. Viatici haec appellatio ab N Daιca Canone XIII. manavit, quem sic vertit DIONYSIUS: De hir, qui ad exiarum veniunt , etiam nuηc lex antiqua , regularisquae fervabitur , ita ut δε quis egreditur e corpore , ultimo O ηecessario natiso minime privetur . Quod δε despera-rlit, θ' eoηsecutus communionem, oblationisque particeps factur iterum convaluerit , sit inter eor, qui commuηioηem orationis tantummodo consequuntur. Gene
valiter autem omni euilibet in exitu posito , O poscenti sibi communionis gratiam tribui, Episeopur probabiliter ex oblatione dare debebit . Vel , ut alia habet editio, Episcopus cum examinatione oblationem impertiat. In prima Canonis parte praescribit, ut moribundis ultimum maximeque necessarium Viaticum non negetur. In posteriori, ut oblationem non temere, neque sine probatione, cuivis etiam morituro coneedat. Est igitur diversa illa communio, & rein conciliatio, quae promiscue, ae citra maiorem delectum indulgetur omni-hus ab altera, eui tanta cautio, animadversioque praefinitur. Nimirum prior solam peceati remissonem, & absolute necessarium moribundis Viaticum ostendite, posterior, obligationis jus, & Eucharistiae. Unde eolligas cum PETAVIO in Diatriba de Poeait. ad SYNES. cap. 1. solam nonnum quam absolutionem peccatorum morituris etiam fuisse concessam, Eucharis iam vero denegatam. Vide RhcoNci Li Ario. Nunc passim natici nomine
Eucharistiam, quae ad moribundos defertur, intelligimus. Vide supra It
VICARII PAPAE , Cardinales Epistopi suburbiearii olim dieebantur. quod Romani Ponti fieis io saera Liturgia ad Lateranensem Basilicam vices
VICE DOMINIUM, aedes vi cedo mini in Lateranensi Patriarchio. ΑΝΑ - STASI Us in STEPHANO IV. VICE DOMINI. Erant Cleri ei, & familiae Epistopalis rectores, de
Episcopum in multis sublevabant. Eorum munus quoque S. GREGORIUS aperit et Volamus , inquit, at PASCHASIUS Irater Mor Episcopus 2 eaρ litanus J
178쪽
. 77 Iisanus ) O Reedomisum sibi Ordinet, o Maiorem domus, qπatour post, xel hospitibus supervenientibus , vel eaussis, quae eveniant, idoneus , de paratur exia stere. Alius ergo Major domus erat, alius Vicedo minus, quemadmodum adversus M AURINOS Gregorianorum operum editores, & VIGNOLIUM monuit GALLETTVS de Primice=io p. 3. Eligebantur autem a summis Ponti- seibus aliquando ex elero Romano, & aliquando ex ordine Episcopali. Si eipse S. GREGORIUS Diaeonum ANATOLIUM fibi Vieedominum eonstituerata VIGILIUS AMPLIATUM Presbyterum ι ZACHARIAS BENEDICTUM Episcopum. Nune tamen Major domus passim vocatur. Vide BRO- UERUM ad Annal. Trmire . lib. HII. O XII. VIGILIAE NOCTURNAE. Tantus olim erat Christianis ardor ea ritatis, ut quater noctu surgerent ad orationem, seu divinum ossicium reeitandum: prima Vigilia ad primum Nocturnum et secunda ad secundum: terintia ad tertium δ' quarta ad Laudes. Quare primo, de secundo saeculo nihil solemnius erat Ethnieis, quam, uti reterunt JUSTINUS, & eoaevi Seriptores, calumniis promiscui incestus, insanticidii, & idololatriae Christi nos exagitare. Hoc tamen exemplum ne dum ab Apostolis adeeperant Christiani , sed ab antiquis Patribus ι DAVID media nocte surgebat ad confitendum Domino, ISAIAE anima desiderabat Deum in nocte r hine in noctibus extollite manus vestras in sancta, O benedicite Dominum. Quapropter S. PAULLUS, &SILAS in vine ulis detenti totam noctem orabant . TERTULLIANUS lib. 1.
ad uxor. eam monet, quum per nectem exurgis oratum, .... meminerint etiam
per noctem adorandum Deum sibi esse. S. HIERONYMUS ad ELISTOCHIUM Mirginem scribens ipsam edocet: Noctibus bis, terque furgendum s in Epistola vero ad SABINIANUM testatur, noctu totam Ecclesiam Hymnis, qui iaChristi honorem decantantur, personare. Testis est alter locupletissimus S. AMBROSIUS aiens in Psalm. 338. rimul ad orandum noctu nobis faeten dum esse s quarum quidem Vigiliarum Mediolani fieri solitarum S. AUGUSTINUS in eumdem Psalm. Ir8. expresse meminit 3 quoeirea vel deceptus est , vel decipere nos voluit Auctor Serm. ad Fratres in Eremo scribens , S.
NONICAM S. AMBROSlo suasisse , ut nocturnas Vigilias aboleret , quum ex eodem S. AUGUSTINO compertum sit. Catholicos assidue Mediolani vigiliis ARRIANORUM eaussa adesse solitos suisse i quin ex PAULLINO Presbytero constat, hoe tempore rigilias in Ecelesia Mediolaηensi celebrari coepisse s atque ad MedioIanensis Ecelesiae exemplum a ceteris Oelidentis Eceleia sis servatas suisse . Namque idem S. PAULLINUS in Vita S. MARTINI lib. s. testatum facit, morem hune in universa Eeelesa suisse receptum t
Lateos exhortabatur Vigiliis nocturnis in Eeclesia insisteres nam, uti Sanctus Doctor ait hom. 26. in Act. Eeelesia Dei mediis surgat noctibus. In Africa vero ex VICTORE VITENSI lib. 1. jam ob celebritatem Festivitatis Immni pocturni per totam Ecclasiam, eanellte populo , concrepabaa . Z 1 Morem
179쪽
Morem tameti adeo sanctum veterum Christianoruni Festis solemnibus patque Domini eis per noctem ad orandum conveniendi , eum Imperatorum Ethnicorum metu nocturnos conventus extra Urbem , atque in Coemeteriis habere cogerentur, impudenti temeritate damnarunt VIGILANTIUS, ideo
DORMl TANTIUS a S. HIERONYMO, qui eum consutat, dictus, UsCLEFF , & recentiores Novatores, quibus nihil antiquius , quam teporem in Christianorum animos invehere . POLYDORUS VIRGILIUS lib. s. eap. q. temerario ausu pronunciat, nocturna saera semper fuisse damnata ob perieulum impudicitiae. Ast supinum illius errorem invicte refellunt frequentes pernoctationes , vulgataque pietas primorum Christi cultorum , quos etiam utriusque sexus in Ecclesia noctu simul & una convenisse sancti Patres commemorant. Equidem diu post pacem Ecclesiae restitutam Laicis peni- itus interdictae suerunt vigiliae , quae a Christianis ob ne eessitatem simul , M pietatem fuerant institutae. Verum nihil mirari subest, quod ubi Eccletiae tranquillitas adserta fuit, hominum dissolutorum mores liberius luxuriati incommoda in vigilias sacras injeeerint . Concilium Eliberitanam mulieribus eas frequentare vetuit , Altissiodorense postea omnibus Laicis: Non licet. . . . nee pervigilias is Festivisatibus Sanctorum facere. In eamdem subinde concessere sententiam plures Episcopi, variaque Concilia Provincia.
ia, quod nimirum, refrigescenta earitate, plurimi, iique scelestissimi usus invigilias irrepsissent . Enimvero sutile alicujus summi Pontificis deereto su inhiatas non liquet ι & qui earum mentionem toties se ei siet s. AMBROSIUS , si BONl FACII I. jussis exolevissent Sola itaque Natalis Christi vigilia populis ad haec tempora permittitur, quae de Paschatis tempore diu viguit, uti colligitur ex prae satione , quae hodienum sabbatho in antecessum absolvi solet: In hae poti mam ηο D. Ceterae solemnibus diebus fieri solitae vigiliae fuere antiquatae, nihilque praeter ieiuniorum consuetudinem relictum. Unde cum haec immutatio jampridem, seu iuxta quosdam Auctores saecu lo stato contigerit, recentiores solemnitates, atque vel ipsius Corporis Christi sestu in nullas sortitae sunt vigilias. Attamen Clerus ii octis vigilias semper servavit; ita de se CREGORI Us
TURONENSIS lib. 3. Hist. eap. σ. memoriae proditum voluiti Vos media κοcte sargeater ad reddeηdas Domiso gratiar ingressi sumus explorare cursam.
Idem assirmat FORTUNATUS de S. GERMANo Parisiensi Episcopo et is duo reat preces Ecclesiam quaevmque aeris intemperie frequentabat, vigιιiis Dd ejus. Quin Ecele sita Parisiensis vigiliarum usum ad annum I 338. Constanter retinuit. Tune autem canonici post completoriam , inquit NANCISII Continuator, suas eantarunt celeνiter matutina , quas antea consueveraηt hora ηoctis mediae , sileais solemniter pulsatis, devotius perorare. In ItaIM RAT HERlUS Episcopus Veraxensis Clericos suos hortabaturr Omai nocte admo νηον surgiter LLO IV. in hom. ad Parochost Omηi nocte ad nocturaar Horar Drgire , or eursim veΠrum horis certis derantate. Ceterum potissima ιMonachorum pars etiamnum Matutinum ossicium noctu absolvit,& ia plu- tribus ordinariis Benedictinis praeseriptum est , ut Matutinum media nocte laestivis Domini eis recitetur, quo Laudes, Aurora exoriente, peragi possint .
VIGILIA E quod ad Oscium spectat. Vigiliae vox a vigilando derivatur,
180쪽
rivatur, eo quod pristis Eeelesiae temporibus solarent Fideles in praeeipuis
Festivitatibus noctem in EeeIesia Divinis laudibus consecrare , ut modo vidimus. Enimvero eum Festorum ossietum in tres Nocturnos divideretur, plus solito erat vigilandum , ipsi etiam populo , qui secundo saltem Nocturno intererat. Christiani etiam per plura secula praecipuorum Festorum noctibus, in Templis vigilantes ibi offetum recitabant, post hae Missae aderant ι sicuti hodie num in quibusdam Eeelesiis fit in Patroni Festo, & universim in Natalis Christi diei vigilia. Quum vero ei rea undecimum saeculum abolitae sunt vigiliae, iis jejunium sussectum fuit die praecipue haec Festa praecedente, qui Vigilia proinde appellatur, quod eo die Missa celebretur, quae antea noctu dicebatur. Festis siquidem istis noctu , atque diu saerum fiebat, veluti die Natali Christi tres absolvuntur Missae, quarum tertia Romaηae Ecclesiae peculiaris erat propter stationem, quae in Ecelesia S. ANASTASIAE in Urbe peragebatur. Hine ee Iebritates, post sublatas emedio vigilias, tresque Nocturnos in ualeum ossicium coactos, Matutinum videlicet eum Laudibus, institutae nullas habent vigilias, qualia sunt Festa Beatae Virginis, Adsumptione exeepta, Dedieationis, de Corporis Christi. Quoei rea Vigiliis hisce. ita immutatis sola Missa ad Festum pertinebat; quain
re in ea non dicimus Hectamus gerata, sicut ceteris jejunii diebus, tum quod olim ci rea tertiam horam pomeridianam ante Nonam celebraretur, quo tempore. jejunium terminabatur; tum quod Missa de die sequenti esset, neque amplius genua essent flectenda. Quum vero ante S. PII V. tempora
Missa soIa Vigiliis istis dieeteturi addidit ille seriali ossielo Homiliam iaEvangelium , quod ad Miliam legebatur , de Collectam s antea enim universum ossicium de seria desumebatur. Addantur heie Vitiliae pro Defunctis , idest Vesperae, & Matutini. ML Consuetud. S. DIONYSII apud MARTE NE lib. s. cap. 1 . Ps Hesperas fiat vigilia pro fratribus , s' benefactoribur. vigiliar Iavitatorium t Regem exi omnia vivunt Post hoc celebretur vigilia Regis, idest μηκiversarium.
V IMPLA , Guimpla , & Impla in Missali Morarabum est velum, quo
calix tegitur, sed aliquando velum majus est, quod humeros sacerdotis, α
simul pyxidem saeram tegit, cum Eucharistiam desere,& quod aliquibus inloeis superhumerare dicitur.
VIRGA, Baculus Pastoralis . SIMEON DUNEL MENSIS in Historia
De gessis Regum Angliae, dum Concilium Remense habitum ann. D. III s.commemorat, inter cetera tradita 'Numeratae sunt ibi personarum pactora-ιium VIRGAE qaadrireatae viginti quatuore Mod autem hoe loeo Virgae nomine, baculus pastoralis veniat, apparet ex eodiee UDA LRICI Bambemer Τν , quem Jo. GEORGIUS ECCARDUS A. D. retis. vulgavit. UDAL-RICUS enim in narratione eorum , quae in laudato Concilio R. mense gesta fuerant, & fingillatim decreti contra investituras , ae ritum commemorans, quo HENRICUS Imperator anathemati subjectus est: Adlatas sunt, inquit,deatque ea ηdeIae quadrigeatae XXVII. O adcensae datae singulae siuuIis , t euritibus BACULOS Episeopis oe Abbatibus. Mos fuit enim tum, ut in Syaodis Episcopi , & Abbates baeulos pastorales prae manibus tenerent. Si qui