Onomasticon rituale selectum ad usum cum cleri tum studiosae ecclesiasticarum antiquitatum juventutis auctore Francisco Antonio Zaccaria praemittitur ex Cornelii Schultingii Bibliotheca ecclesiastica pontificiorum decretorum de iis maxime quae eccles

발행: 1787년

분량: 255페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

161쪽

MIum euixtatis p Verum omissa hae S. THOMAE mystiea j vel allegoriea explieatione, inde saltem compertum est, illius aetate Symbolum ad Primam , & Completorium recitari quidem solitum t Initio diei, O in fine diei Symbolum dieitur ; sed decantatum non fuisse , quomodo in Missa fieri mos est ἐν praeterea autem neque ante offeti initium, neque post finem diei consuevisses quod S. PIUS V. peragi mandavit. Supra indicatum est, praeter Symbolum Apostolorum in Offeto ad Primam, Symbolum, ut vulisso die imus, μι hamisianum recitari. Vide FIDEs CATHOLICA . SYNAGOGA, latine congregatio. Verum Ecelesa proprie est eonis vocatio: greges pecorum proprie congregari dicuntur ι convocari autem magis est utentium ratione , quales sunt homines r hine Apostoli numquam

Synagogam dixerunt, sed Ecclesiam, discernendi caussa , quod Christus, abrogata Synagoga, Ecelesiam instituisset. SYNAXARIA, Vitae Sanctorum ex Menaeis prolix Ioribus contractae

S NAXIS Graece, Letixe Collatio, apud PP. idem signifieat, quod Mi Lsa , quia hae e nos in Christo adunat, di in iis, qui eadem mensa fruuntur,

divinam essicit morum similitudinem, animum colligens in unum, ac Deo conjungens . PACHIMERES in Paraphr. 0η axis minime intelligeηda est popinii congregatio, prout aliqui nune temporit vocem illam adcipiunt, sed eum Deo eo auctio, communioque . Magister tamen in Mgul. pro Congregatione accipit,

seu conventu.

SYNODALE : ita appellabant litteras, quas Summus Pontifex , aut etiam Metropolitanus ad Ecclesiam quampiam dabat, ordinato eius Episcopo. Dicebantur autem unodale , partini quia mittebantur ex Synodo vel Romana Pontis eis, vel Metropoliti ea, seu Provincialis partim quia legebantur in Synodo, cui praeposius erat novus Episcopus. Formula hujusce Synodalis exstat apud GARNE RIUM in libro diurno Romanorum Pontificum eap. III. Tit. 9. Notandum autem, ejusmodi litteris, cum mitterentur e Synodo Summi Pontificis, Pontificem solum subler ipsisse s eum vero e Synodo alicujus Metropolitani, non soluin Metropolitanum, sed omnes etiam Episeopos, qui interfuerant, subscriptiones suas addidisse, ut videre est in epistola HINC MARI Rhemensis Episeopi ad Plebem Laudunensem. Hui e Synodali assine illud est, quod idem Liber diurnus exhibet ejusdem capitis III. titulo XI., Et Episcopus alterius eivitatis in alia Ecclesa post incardisari. SI NODICA epistola erat , qui Episcopus electionis suae , & ordinationis notitiam, pro sessione fidei inserta, ad prineipaliores Sedes dirigebat. Id vero potissimum obtinuit in summo Pontifice, & Patriarchiss nam & ille Synodicas suas universis Patriarchis, & Primatibus dabat ex veteri regula , ut ait GELASIUS in epistola ad EUPHEMIUM Patriarcham Constantinopoli ianum a & hi eae teris Patriarchis, ae praesertim Romano Pontifici, ut EUTYCHIUS Constantinopolitanus in synodica ad VIGILIUM Papam . Vide CARNE RIUM in appendice ad caput II. Libri Diurni ,& BENCINIUM

de Literis Enoclicis disi. I. num. 13.

162쪽

TABERNACULUM, diminutivum a taberna aliter Aedicula: Ita voeatur passim repositorium Ven. Saeramenti. Tabernaculum etiam dicitur. Iocus, ubi multae sunt tabernae, sicut Habitaculum ubi multae sunt lubitationes, & Pinnaeulum ubi multae sunt pinnae . TABULA CONSECRATA, Lapis consecratus, in quo Saerificium o sertur. Adcipitur etiam pro Altari portatili: habetur enim in Conei l. TRIBURIEN. Can. Decernimus de Consec. distis. quod Sacerdotes in itinere, fi desit Eeelesia, pos ηι in Tabula eoUeerata Sacrificιum offerre. Tabula porro

haec etiam Itiηeraria ideo dicebatur. V. ALTARE PORTATILE.

TABULA MORTUORUM, Crotalum, Tabula lignea, qua vocabantur Monae hi ad infirmum morti proximum. S. HUM BELINA S. BERNARDISorore animam agente . Velκr mortuorum tabulam pkisavit. In ejus Vita. TABULA PACIS in Concilio Merionensi an. Isoo. vaeatur Instrumen eum , quo pax in Missa traditur. V. AssER Ai3 PAc pM, & LAPIs PACI s.

TABULAE AUREAE & ARGENTEAE ante, & ei reum altare, ad eius ornatum. ANASTASIUS in LEONE IV. Venerandi .altaris frontem praeeipuam TABULIS AURO OPTlMO n miter dedica it , kηa eum GEMMIS quamplurimit, valde optimis , ae pretiosis raram eircumdedit , oe in meliorem , Ni priuν , statum , deeoremque pertaxit. In quibus silicet AUREIS, ut dictum est , TABULIS , non solum Redemptoris grostri firma depicta praefulget, verum

O ejus resurrectio veneranda , atque indicium sacrae o salutiferae crucis. Erant etiam tabulae ad eanendum auro & argento ornatae. Si e S. EVERARDUS BERENGARIO filio suo secundo legavit tabulas ad eanendum auro argento paratas. Hae tamen plerumque osseae , aut eburneae erant. A MALARIUS de Eccles. o me. lib. III. cap. 16. Cantor sine aliqua necessitate legeηdi tenet TABULAS in manibus, ut figuret illud Psalmistae r Laudent nomen ejus in choro Oc. Mox addit e TABULAE, quas eantor in manu tenet, solent sieri de CSSE. Ceterum tabulae eburneae saepe erant sacrorum diptychorum Iabulae ι interdum paei in Missa tradendae inserviebant, enjusmodi tabula illa Forojaliensis a GEORGIO T. I. p. CXXVIII. indieata . Aliud Tabularum e burnearum genus in usu olim fuit apud Mediolanenses , easque in quibusdam processionibus deserebat Primicerius lectorum , eolurna virgulta intur eum foliis . MURATORI Us quidem . ni. med. aevi T. IH eol. 8 2. primus feliciter subodoratus est , eolaraa ista fui virgas e eoIIo; sed in quem usu incederent , ignoravit. Nihil verosi milius, quam quod pluribus explicuit BU-GATTUS in Dyptichi euiusdam illustratione, quam suis de S. CELSO Ma tyre histo meis monumentis veluti appendieem adtexuit . Nimirum illis Porseti fiet a potestas significabatur ad Virgae Aaronicae, quam Amygdalinam ex Hebraeo HIERONYMUS, ex LXX. vero versione Nucinam sitisse AMBROSIUS ep. r. scribit, similitudinem ι ea enim, eum diu reposita fulget, effloruit, inquit idem AMBROSIUS. Quemadmodum vero virga Aaron in arca testa menti servabatur; ita etiam in Mediolanen fi Eeelesia, BEROLDO teste, a mea quaedam erat , in qua libri reteris testamenti, novi positi Ληι cum e

talis eburneis. X x Υ

163쪽

ΤΑBULAT IM erat locus in Ecclesia mulieribus destinatus in sublimis aecula prope testudinem , clathris impositis, ut a virorum consortio subiaducerentur. Quare CHRYSO STOMUS ab altari submovit Diaeonum sibini inistrantem , eo quod mulierem sursum in tabulato manentem procaciter inspexisset I N AMBROSIUS ad Virginem Iapsam , e. s. 'NAnne vel illum ι eum , tabulis separatum , in quo in Ecclesia stabas , reeordari debuisti e

TACTICA, liber Graeeoram ad horas, earum ordinem, & ritus adnotans. V. Bibliotb. Rituat. T. I. p. 8 TAR IN CHAE. Martyrologium II. Decembris: In quorum naribus o auribus is sit Praeses immitti tarinebar, c ' elavis ardeatibas tempora transfigi et ad quem locum BARONIUS r Tarinebae erant tenuia ferri tela , ad incendendum Martyrem comparata. ERAS MUS in versione IOSEPHI Deee stria vocat,

di sudes ferrear, uti VIRGILIUS: α Stipitibus duris agitur , fudibusque

TAUREA, scutica , si agellum ex Taurino corio. ΤERTULLIANUS aE

Martyres cap. 3. Alii inter Venatorum takrear scapulis patientissimis inambulaverunt. Vita PONTII Martyris X l V. Maii r Siaaim egressi sunt duo Venatores eum taureis , O nervicis seeundum consuetudincm .

TE DEUM, cujus eantiet alii AMBROSIUM eum AUGUSTINO, alii unum AMBROSIUM , alii HILARIUM PICTAVI ENSEM , alii SIS EBUTUM Monachum , alii alium auctorem fuisse eontendunt , inter Hymnos numerat RUPERTUS . Illud Eeclesia Romana omittit in Adoventu , de Quadragesima r at Monachi omni die Domini ea ipsum concinunt , etiam ipso Adventus , & in adragesimae tempore , de qua re quum incidi id et quaestio inter Episcopos , de Abbates , plura Coneilia in Galliis , uti resert GLABER RADULPHIS ad annum millesimum , habita sunt, in ei 'tie disputatum , cur Monachi Te Drum dieerent Adventus , & Q'adragesimae Dominicis contra Ecclesiae Romanae morem Et Monachis respondentibus, se id agere ex s. BENEDICTI praecepto, cujus regulam summus Pontifex GREGORI IS MAGNUS adprobaverat, Episcopi aequieveruat. Otim ex INNOCENTII III. cap. conlilium Extrao. de eelebratione Missarum omittebatur hie Hymaus, etiam diebus profestis, hoe est, ut ait Glossa,

privatis, quasi pro ut a Festo , quando videlicet tres fiunt Lectiones, ut nimirum inter Commemorationem , & Solemnitatem diserimen adsignaretur , unde RADULPHUS eontendit in Festis quoque simplicibus, quae solemni tes non censentur, sed potius Commemorationes, praetermittendum esse Te Deum. Verum quum jure novo Breviarii S. PII U. Festorum nomine hae in parte intelligantur Festa etiam simplieia, in iis non amplius est o mittendum Te Deum, sicut nee in ullis Duplieibus , & Semi duplicibus , etiam translatis tempore Adventus, & Quadragesimae . Quin idem Hymnus juxta Ritum Romanum etiam in ossieto Feriali toto tempore Paschali reeitatur. Festum tamen Ss. INNOCENTIUM illum non admittit, nisi in die octava , & quando oecurrit in Dominiea. Si tamen titulus Ecclesiae suerit Festum Ss. INNOCENTIUM, Hymnus eantatur. Ubi vero ricitant ut illa verbar Te ergo quae sumu3 , omnes in Choro capite detecto genua se tunis immo si adhibeatur organum, ea verba Chorus genibus flexis de-

164쪽

cluniaeensis, eum jussisse, ut Monachi humi se prosternerent ad illa verba ad liberandum suscepturus hominem sae. TEMPLUM pro saera Christianorum aede Apostolicorum, eorumque, ae ad CONSTANTINUM M. fluxerunt, temporum Patres numquam

usurparunt, ne aut Iudaici Templi memoriam revocare viderentur , aut cum superstitiosis Ethnteorum aedibus ut nomine, ita & re Nostra res convenire

suspicandi occasionem inea ut is praeberent. Erecta autem per CONSTANTINUM Ecelesia, atque profligata idololatria, id nominis ad Ecclesias nostras designandas veriti nequaquam sunt usurpare LACTANTIUS IUit. lib. y. cap. 2. PRUDENTIUS in hymnis de Ss. LAURENTIO v. Is . , &ΗIPPOLYTO v. xi s. AMBROSIUS ep. 33. ad MARCELLINAM Soror.

TERMINUs PASCHALIS ab XI. Kal. Apr. In XI. Kal. Majas excur rit, ex decreto Synodi a THEOPHILO caesareae Palestinae Episcopo apud BUCHERIUM. TERSORIUM, mantile, mappula.

TERTIA . Tertia hora congregantur Fratres cinquit S. BASILI Us iaRegulis fusius dispalatis q. s . ad orationem , ut admoniti doni spiritur , quod circiter hare horam Aponolis datum fuit, aηo eodemque animo, cuncti Atum v ηereηtur , ab eoque petant, ut O ipsi digni sint, qui sanctificatio em suscipiaηt, simulque ut salutaris sibi doctrinae, recti itineris Dux esse, re Auctor velit, illum imitanter qui dixit e cor mulldum erea in me Deus, oe Spiritum rectum innova in visceribus meis. Verum negari non potest , hane horam, uti & sextam, ae Nonam ab ipso Synagogae tempore fuisse sacra me nam& iisdem horis orasse leguntur Apostoli. Quare TERTULLIANUS eas

INJURIOSUM quinctum, & deeimum Episeopum Turonensem jussisse, ut in

Ecclesia Tertia perageretur; unde conjicere licet, ante ejus tempora priva tim tantum, atque ex Fidelium pietate, nulla lege iubente , fuisse persolu- eam: Hie instituit Tertiam in EceIesia diei, quod modo in as mi e Do-'miai perseverat. Et iam sanctus CAESARIUS Arelatensis, ut habetur in ejus Vita, legitur statuisse, ut in posterum Cleri et Tertiam publiee cantarent; atque in Regula sua Tertiae sex Psalmos tribuit. Ei eoncinit S. AURE- Ll ANUS. Verum S. BENEDICTUS tres dumtaxat lectiones, versiculum , & Driet Ze S. COLUMBANUs tres itidem Psalmos, pluresque breviores preces, quas ieiunii diebus dicimus ad Laudes, & Vesperas, reeitari praecipiunt. olim Tertia a primo Psalmo incipiebat, uti fit ante Pascharae S. BENEDICTUS voluit, ut prius diceretur, Deur in a utorium, atque ideto hujus moris Auctor habetur . Mamvis autem Psalmi Beati immaculati distributio pro Tertia, Sexti, & Nona peculiaris esset Romanae Ecclesiae, sanctus tamen BENEDICTUS .Eniniensis hune Romanum morem servabat, uti testatum facit ejus Vita Divinum incium juxta Romanum Psalmoeeηtesimo deeimo octavo persolvebat . Quod ad Lectiones spectat , nullae eranta inad Monachos orlassis: in Occidente vero Ss. BENEDICTUS , CAESA..

165쪽

166 T E

BlUS , R AURELIANUS unieam praescribunt ι S. ISIDORUS , S regula

MAGISTRI duas , unam ex veteri, ex novo Testamento alteram, via ex PAULLo unam, alteram ex Evangelio.

TETRA VELA , & TETRAVILΑ , quadruplieia ad altare vela saepius ab ANASTASIO memorantur. Ita MABILLONI Ust at VIGNoLIUS T. I. pag. 3II. vela intelligit in quadrum formata, & quatuor angulos habentia.

TEXTUS , liber Evangeliorum. Exempla CANGI Us suppeditat. Idem Cod ex conflatis in unam duabus vocibus Text-Evangelium appellatur apud tIGHELLIUM TOm. VII. pr. edit. p. I 17 . in donatione Iudicis Vigiliensi

Ecelesiae ann. 1 97.

TEXTUS FIDEI, Symbolum Quis anilue. UDA LRICUS lib. I. O coη- Detrid. Cluniaeen. eap. s. Textus fidei , scilicet Quicumque a S. ATHANASIO conscriptur nullo die cbmittitur , ut non dicatur a nobis i sed in prie tis diebus smul cium aliis Psalmis: in Dominica post preces. Vide Fings CAi MOLICA . TEXTUs promissionis, formula pro fretonis. Usus casinenses Vct. disc.

THEOPHANIA. Vide EpipHANIA. THEOTOCIA Odae sunt apud Graeeos in Deiparae Virginis honorem Eeelesiasticis ossiciis hine inde intersperiae . Biblioth. Rituat. Tom. I. p. 87. THESAURARIUS , saeri Thesauri Praeses . Thesaura rati in Metropolitana Aquile et si Ecelesia dignitatem sustulit E lGENIUS IV. Apostoli eis litteris ann. D. I 3s. X l V. Kal. lunias datis, T besaurarii munere tum defungente BERTRANDO DE STRA SOL Do . Caussa vero supprimendi fuit inopia

sacrorum ornamentorum in Ecelesia Aquileiensi r nam EUGENIUS reditus thesaurariae impendi jussit ad opus paramentorum o orηamentortim ae lumina vium O aliorum in eadem Ecclesia eirea divinum euitum neesariorum . In Romaηa Eeclesia Thesaurarius ad XI. Saeculi finem Vesta rarius suit. Inde hoc munus exolevit. Sub saeculi vero XIV. initia Thesauri Rom. Eecl. , cur ejusdem Ecclesiae , ut a junt, Camerario adtributa fuit. Vide GALLET-TUM de Heriar. par. 38. , ubi et lais exhibet inventarium Thesauri um. Ee

THURIBULARIUS, cuius est Thuribulum tenere ,&ministrare . MARTE NE ιib. a. eap. 4. Thuribklarius praeparet Thuribulum , σ tradat Subdiacopo Ponea rediat Tburibulum Thuribularis . Vide THURIFIcATOR. THURIBULUM. ALCHINUS Poem. III. Hic quoque THURIBULUM eapitellis undique eiactum Pendit de Dreno fumosa foramina pendens , De quibus ambrosia spirabunt thura Sabaea , et aηdo sacerdotes Misias offerre jubentur . Vide I Nerus a RiuM , FT Rr CENTARAM. THLὶRIFICARE. Vide Ακoia mi 1 Rs , FAcERA INcENSUM: THURIFICATOR, qui thuribulum in sacro ministerio portae Fgrodiant vi Ceroferarii, O clerici 1hρνι fatores vestre albas, O praeparare ignem, inc cum Oe. . . . cleriei thurifieatores siηt solliciti, ut ignem habeant , O incensem semper paratum est e. Caeremon. Casalis Benedicti,

166쪽

THURIFICATUI, qui metu perseeutionis: thus Idolis adhibuerat, inter quos numeratur, sed falso, S. MARCELLINUs Papa . CYPRIAN Us epist. CORNELIUS ratioηe TROPHIMo, tharificatis eommunieate Dicebantur quoque ex TERTULLIANO Thur euli, er Thuωνιῶ.

THUS. TERTULLIANUS lib. de corona eap. Io. Thus quidem laeendimus , sed non eodem ritu, nee eodem habitu, nee de eodem apparata , quo agitur apud Idola. vide INcENfυM . THYMIAMATERIUM, Cymbium, vel aliud vas manuale, aut pensile, in quo micae thureae, aut aliae quaevis odorae adservantur, seu etiam lassitus caussa ineenduntur. Lateranensi Basilisae CONSTANTINUS M. Obtulit THYMIAMATERIA II. ex AURO PURISSIMO pesiantia lib. XXX. Idem baptisterio Lateranensi constituit THYMIAMATERIUM EX AURO PURISSIMO, pensans libras X. eum GEMMIS PRASINIS, O Daeinlinis

undique ornatum numero XLII. S. SIXTUS III. Basilicae Liberianae doaavit THYMIAMATERIVM argenteum pensans lib. V. In charta cornutiana thymiamaterton argeateum memoratur. SERGIUS item Romanur Ponti sex et rea A.

D. 6so. seeit rin Basiliea B. PETRI THYMIAMATERIUM AUREUM ma-jηs , cum columnis , O eoopereula , quod suspendit ante eamdem imaginem c beati PETRI in quo ineensam , ex odor suavitatis festis diebus, dum Misiarum solemnia eelebrantur, omnipotenti Deo opulentius mittitur. Scribendum vero, ut

Graeca etymologia recte redderetur, thymiatelium, quemadmodum MAZZOCHIUS notat in Kal. 2 eap. Tom. III. pag. 7s . Sed a S. AMBROSIO , qui ep. IV. ad FELICEM, & alibi Tismiamaterium scripsit , recentiores Latini eam seribendi hujus voeabuli rationem adripuerunt . TIARA, dicta etiam Regnum , eorου epanoelista, stille et superius clausa, Mitra turbinata Ditiset eam eorona, nune triregnum, non confundenda est , ut multis PAGIUS ostendit, eum Mitra Summi Pontifieis. olim ad NICOLAUM II. erat eum unius eoronae cireulo; sed dum ille Ponti fiet a Tix-ra donatus est a. MLIX. eurante HILDEBRANDO, qui postea GREGORI Us VII. dictus est, a deesse serto novus ei reuius, atque in altero legebatur r coroηa 8 ei de manu DEI; in altero vero e diadema Imperii de manu

PETRI. Testificatur id BENZo de Rebis ΗENRICI IlI. lib. VII. eap. 1. BONIFACIUS quidem VIII. vulgo fertur secundi in Pontificia Tiara circuli Auctor ι sed gravius est BE N ZONIS hae in re testimonium , quam ut eludi possit. Fortasse alterum ei reulum, quem post NICOLAUM suceeω- res intermiserant, BONIFACIUS resumpsit. CI ACCONIUS, ALEM ANNUS

in dis de Parietin. Lateran. e. r3., CATALANUS ia Caere m. s. R. E. T. I. pag. III. Tertium Pontificiae Coronae circulum, ex quo Triregnum appellata est , URBANO V. tribuunt; sed illum URBANO vetustiorem esisse multis confirmat Cl. SARAM PIUS in Garfagη. Rii l. pag. s . seqq. Vide

TYMPANA, Campanae. MARTE NE lib. q. cap. 8. Reponant feretrum S. APRI in casia fua, interim pulsentur Tympana magnae Tarris. TINTINNABULUM, Signum, quo reddita Eeelesiae paee Christi an rad collectas eonvoeabantur. IlIud signi nomine metonymice denotari BONA conjicit. Eius mentio apud S. GREG. M. lib. 2. dialog. eap. I. ubi de S: BENE.

167쪽

BENEDICTO. Ex minoribus porro tintinnabulis grandiora p; ullatim e Rfecta suisse , quae campanae d. ctae sint vel ex aere campano, cui in reliquis palmam PLINlUS tribuit lib. s . cap. 8. vel ex campaηia, ubi primum ea ad inventa ISIDORUS refert lib. I 6. orig. cap. nullus dubito. Sex esse genera Tint in ηabulorum , qaibus in Ecclesa pulsatur, scilicet δε aillam, Cymbalum , Nolam , Volutam , seu duplam campaηam , o rixam tradit DURANDUS. Rational. Divis. O . lib. I. cap. q. xum. II. additque I Squilia Ia pulsatur in triclinio, idest in efectorios cymbalam in clavstros Veia is choro ι lula, seu dupla campana in horologio I campana in Campanili ι in Turri s quodlibet tamen borum potest generaliter Tintinnabulum appellari. Eadem signa Joh. BELETHUS de diois. O . eap. 86. distinguit; sed illa paullo a I iter distribuit. Ait enim: Tintinnabulum pulsatur in tristinio O in Resct rio, cymbalum in thoro, nota in monasterio, volata in horologio, eampaga in turi ibus. Canonici Tiphernates, ut apud GARAM PIUM videre est in Vitan CLARAE p. is 8., ad resectorium a. MCCLXXXVIII. conveniebant pulsato baeino claustrali, campana scilicet bacini instar fusa, nisi mavis pulsari revera apud eos Canonicos consuevisse baei num quodpiam e metallo conflatum . V. etiam Tu 2A , Vas FusILE . Ubi vero de sacris vestibus sermo est, erant tintinnabula filamenta illa argentea stolarum, Manipulorum, ac Tunicarum extremitatibus adsuta Campanulae instar, quae de die etiam visuntur in usu. Vide GEORGIUM de Lituet. Rom. Poηt. ιib. I. eap. 2 Q. & eumdem GARAM PIUM in Garfagη. Sigill. p. 81. In diversa plane significatione sumitur tintinnabu Inm in MS. consuetud. S. SERMANI a Pratis, ut apud MARTE NE I. a. e. ix. videre est: ibi enim loquentes de Mandato,sve pedum lotione, hae e habent. Prior iηeipitri Mandatam novam e σ tune Ia-wabunt pedes Triaris illi hebrima arii, habentes aquam eaIidam in tintinnabu Iis . Hic sub nomine tintinnabulorum venient lebetes, seu vasa fictilia, vel aenea, in quibus aqua calida servabatur , sorte sic dicta, quia Campanae

similitudinem reserrent.

TITULUS, Eeelesia. PRUDENTIUS hymno s. de S. VINCENTIO

Tyrannum Sancti Martyris ossa , ae memoriam abolere comminantem inducit, ne plebs gregalis excolat, titulumque figat Martyris et Romanae tamen urbis Paroeetae Titulorum nomine passim apud antiquos designantur . Sic idem PRUDENTIUS hymn. I 1. de coronis. Parte alia litatum Paulli via servat Hortiensis. TITULUS CHRISTIANITATIS. Qualis esse eonsuevisset ejusmodi titulus Christianitatis, habes exemplum in Epistola Eeelesiae Lugdunι uis , quam recitat EUSEBIUS hist. lib. s. c. i. his verbis : qaam undique per simphithea

trum circ mduceretur ATTALUS maror, tabula, in qua latinis litteris haec erat inscriptio, praecedexter His est ATTALUS Chri ιanus Oe. Hae e ibi. Sunt de his alia in aliis Actis Martyrum exempla. Praecedere consuevit e usino di titulus, ut SVET. in C ΑJ5 e. i. monstrat his verbis: Manibus abscis 1, atque alte pectus a collo p ηdentibar, praecedente titulo , qui ea gam poenae iudicaret, per coetus epulantitim circa ducerctur e v. Ilaec IM ONIUS

in hiartyr. ad diem XX. januar.

168쪽

Ita explieatur, ut fuerit Lamina aurea , quae in Dro mis rae orificium ambiat. Sed certe fallunturi sic enim idem fuisset titulus, quod circulus t utrumque tamen disertis verbis distinguit Caeremoniale GREGORII X., ubi notatur, D. Papam tres miιras diversas babere scilicet xnam albam totam unam eum aurifrisio in titulo sine circulo, O mitram aurifrsatam in circulo, o titu-IO . Quid ergo titulus Fortassis titulus pro tutulo seu Mitrae cuspide posi

alia lintea, que is altaria teguntur, manus mundantur &e. Hinc Toralia diacitur linteum , quod ante Pontificem equitantem a Subdiacono serebatur , ut ille os posset abstergere, si spuere vellet. Subdiaconus regioηarius cam i alia , ut, eum voluerit Dominη3 Papa IDere, posι illa gausape os suum muηdare. ordo C ENCII Camerarii. V. Tui LLA. ToNNIT Us, i pro tinnisus, est campanae altero tantum latere pulsatae sonus. In veteri Disciplina Monastica pag. II1., ubi in proeessionibus pro tribulatione hujusmodi aeris eam pani sonum , qui in aliis praecipitur, vocaturque interdum sonηRatio, prohiberi videas . TONSURA Cleliealis ita olim fiebat, ut ei reuius tantummodo capi Iorum emineret, instar coronae. Sie enim deseribit GREGORIUS Taroου. de NICETIO Trevitrorum Episcopo agens: S. NICETIUS , inquit, ab ortu suo eIerieus est desigηatur. Ram quum partu fuisset effusus, omne capus ejur, 'at est eonsuetudo pueroram, a eapillis audum quidem cerηebatur: in circuitu vero mediorum eapillorum ordo apparuit, ut putares ab iisdem raroηam elerici fuisse signatam . Hodie apud nos antiquam coronae formam soli fere Monachi retinent , & pueri vocales Symphonia ei. Nam brevis ille orbis in vertiee, quo eleri pari magna utitur, insolens olim, atque inusitatus in Eeelesia fuit, ut docet ea non XI. Cone illi IV. Toletani. Hinc ut purpuram interis dum pro Prine ipe diei mus , se eo ronam pro elericor quia haec insigne est

cleriet , ut illa Prineipis. AUGUSTINUS PROCUL IANo epist. CXLVII.

Ter coronam nostram nor aharans vestria per coronam veriram vos adjara t

.um misistris fuit, ιοreeis illuminatis portabis ia uηο meteo calice corpust Domini Portatur corpus Domisi consecratum reverenter per Praelatam sae si diseret Missam , eum Torseis ardeatibus Populur Uuevit habere ee reor magnos ardente , cum aliquibus Torseis. MARTE NE lib. s. eap. ascor LyaTRACTATUS; Coneio apud veteres hoe nomine saepissime denotatur: Si popularis Tractatus fit, qui sei licet proferatur in populo, ut ait S. Α - GUSTINUS Prooem. in n. cXVIII. quin scilicet Tractator interrogaret populum, aut interrogaretur a populo, homilia dicebatur: sin vero oratio fuerit ad oratorum praeeepta constanti ordinis dispositione ducta , ornataque, sermo appellatur. Hoe semiliarum , fle sermoηum discrimen ex PHOTIO in

Bibliοι beea, ubi de S. JOH. CHRYSOSTOMI homiliis in Genesim agit, GANGIUS in Glossario, R NACER in Bierotexico animadverterunt. s. II. Y TRA:

169쪽

TRACTUS aliquot versibus , de interdum lotegro Psalmo constat. poniturque pro allelusa. DURANDUS, quem sequitur BONA, Tractum

appellatum putat, quia tractim , σ cum asperitate vocum , prolixitate verisborum eaηitur. Verius SALA Tom. III. pag. I o. , quia ad decimum usque saeculum eontinuata serie modulationis ab uno tantum cantore, nullo alis ternatim respondente , canebatur. - Sic enim tractim eanere cantor dicitur,

quemadmodum latini tractim dicere, tractim susurrare ea adcipiunt , trahendo sellieet in longum, neque interrumpendo seriem orationis, susurri die. Porro tractus Goah Hispous differt a Gregoriano in hoc, quod Gregori inur statim subsequatur responsorium gradate, & viees suppleat allatu e , ejusque versiculi; at tractus Gotho-Ηssipa rum pro pollendo canitur ι quare apud eos numquam simul inveniuntur psallendo , sive gradate de tractus . TRADITORES , sie appellati ab antiquis patribus illi, qui tormentorum metu sacros Codices tradebant persequutoribus. OPTATUS Mile Disa sus. In Africa duo mala, oe 'sima admissa esse cantate Anam in Traditione , alterum in Schismate. Et in actis S. SATURNINI: O Mart rem legis sa erae idoneum, diligensemque custodem , quι Traditorum Deiηur perhorrescens , feripturas Dominieas ηe perderet, inter feerera fui pectoris collocavit lTRANSENNAE, lapides eratibus instar retis perforati, qui ea neellos Ecclesiarum ornabant. Harum plures hinc illine medio Christi monogrammate excisas praeserunt Cruces.

TRANSITORIUM Ambrosiana voeant antiphonam illam, quae post Communionem dieitur , quia tune Sacerdos ex cornu Evangelii transit ad partem Epistolae .

TRANςFIGURATIO DOMINI. Exstat hunx misterii festivitas Hieroην-miano FLORENTINII Martyrologio , uti & Memloris BASILII inscripta; immo jam sub GREGORIO IX. fuisse eam a Roma Eceles a celebratam invicto

probat argumento BENE INCTUS XIV. lib. I. de Fest. eap. I s. n. 1 . CALLIXTUS tamen III. Mad implorandam adversus Tureas divinam opem ann. I 17. illam ab universa Eeclesia relebrari iussiti immo de offetum ipse eomposuit, ex quo postea PIUS V. veteres Hymnos, & secundi Nocturni lectiones expunxit, novasque substituit. TRANSLATIO S. Domas Lauretanae. Eius Festivitas Pieres finibus olimeontinebatur. Propagata deinde fuit ann. a r s. ad Etruriam, & sub BENEDICTO XIII. ann. x xy. ad omnia loea Henetorum Reipublieae obnoxia, M ann. 472s. ad omnes Catholici Regis ditiones ι Quae in sexta lectione

ann. isss. sub INNOCENTIO XII. de ipsa translatione addita fuere , Cl. TROM BELLIUS multis monumentis propugnat in Vita B. M. V. TRANSLATIO FESTORUM dieitur, quum ex conflictu duorum ossiciorum una simal eademque die Oeeurrentium, quae sola eommemoratione peragi nequeunt, alterum c minus stilieee nobile a dimittitur, eoaee die quam primum libera resumatur. Vide AZEVEDO Exereit. XIX.

TRECANUM, Trinitatis confessio, quae psallebatur. Vide SANCTA

TRIANGULARE, Candelabrum tres cereos habeas. Illud Triangula

re ante S. cratem dependeas accenditur. Consuet. cluniae. lib. I. cap. I .

170쪽

TRIANGULUM , arundo illa, seu pertiea, super quam in sabbatho sancto adeenduntur tres eandelae , ut ex Rubricis illius diei. Adcipit arandianem eam tribus candelis in summitate illius, triautiis di lactis. TRIBUNA . Vide υs Is . TRICHORUM. Quid trichorum sit, inquit ROS EIDUs ad PAULLINI ep. XII., non aliunde melius disces, quam ex hoe loco PAULLINI i elisaiis Amnolorum o Martyrum latra absidem trichora Db altaria saeratis . Vult intra majorem absidem dnas alias absides fuisse, sub quibus singulis singula erant altaria , ita ut sub tribus absidibus tria essent altaria. Similimia o ANASTASIUs Bibliothecarius in HADRIANO: Tres absides is CoSNE DIN eonstituit. Idem in LEONE III. Fecit in triclinio majori miνae pul.

eritudinis deeOratam absidam , de musito ortatam , o absidas duas dextra laevmque super marmore, er pictura splendentes. Idem in eodem: cum absida demi sivo s sed .er alias absidas decem dextra, Imaque diversis binoriis depictas. Absidas has videtur L conchas vocare PAULLINUS illa eadcin XII. epist Ia pag. I 11. Quam duabus dextra laevaque eonchalis intra spatiosam Di ambiatam absis sinuata laxetaν. Ut dixere trichoram de Ioco, ubi tres ea merae eis rant seu reeessus, ita & octoeborum templum, quod octo recessus seu diversa loea habet. Inter monumenta Christiana in Thesauro Iustriptionum apud GR UTERUM pag. M. c. Ian. n. g. habes carmen AMBROSII Mediolani in Templo S. ΤΗECLAE ad Fontem r Octoeborum Sanctor templum surrexit in osus, octagonus Mas en manere eunus eo. me numero decuit saevi Baptismatis aulam εν gere , quo populis vera salus rediit auce resurgratis ebrisι , qui elaustra resolvit Mortis, er e tumulis suseitat exanimex .

Ubi vides io mysterium octavi diei, videt ieet Resurrectionis Christi, 4e

templum octoeborum de Fontem octogonum excitatum. TRICLINIUM. V. Accua ITu MTRINITATIS Sanctissimae Festum . Festilitas sanctissimae Triaitatis inquit ALEXANDER II. , non III. quod legitur in corpore juris quoaiam πιι. de Feriis seeundum eo aetudines diversarum Regionum a quibusdam consuevistia octavis Penteconer, ab aliis is Dominica prima ante Adventum Domini celebrari. Qua de re vide monumenta apud MARTE NIUM . In mana Eeclesia primus JOR. XXII., qui obiit a. 133 . , decrevit, ut prima post Pen. teeosten Dominica ab universa Eeelesia celebraretur. TRIODIUM apud Graecos officium est a Septuage fima ad Sabbathum sanctum . V. Biblioth. ωιuad. T. I. p. 86. TRIPETIAE, Seabellum tres pedes habens. SEVERUS SULPICI Us Dialor. II. de Virtutib. S. MARTINI perhibet, S. MARTINUM in secretaris sedere eoUaevi is in sellula risieana , ωι est ia usibus servklorum, quas nos rustiei Galli TRIPETIΛs, vos seolastiet , aut certe , qai de Graecia essιs, Tri

podes nuneupati .

SEARCH

MENU NAVIGATION