장음표시 사용
141쪽
cbulas appellarat r Prospectur vero, inquit, basilicae, noη, ut usitatior κω en , Orieatem spectat, sed ad Domini mei beati FELICIS basileam pertinet , memoriam ejus adspicisast tamea quum duabΜr dextra, laevaque conebulis latra spatiosam fui ambitum apsis sinuata laxetur , uta earam immolanti hinias jabitationis
Matiniti patet sparat legit C ANGIUS , altera pis Sacerdotem eapaei seu
receptat oranter. In altera porro concha ad sinistram, seu ad meridiem a
taris repositi erant libri Eeelesiastici , & in ea saetae lectiones fiebant , Mi Liarum solemniis expletis, ut ex nuper adducto PΛULLINI testimonio litaque t.
Ante S. PAULLINUM de Secretario meminerat Concilium Laodι enum, a quo saueitum suit, ut Subdiaconis in illud ingredi non liceret. Tanta fuit apud Orientaler hujus loci reverentiat Quoaiam , inquit non oportet Subdiaconos licentiam habere IN SECRETARIUM, quod Graeei diarenteon appellari, ingredi, O conringere vasa Domiηiea. Diaconi eon fortasse a Craecis Secretarium vocatum est, quod cura vasorum saeror uin Diaconis demandata erat, non latum apud orientales, sed etiam apud Oee identales Eeelesias , ut constat ex his S. ISIDORI verbis: cinodes Saerarii Levitae sunt: ipsis enim IVum est eoodire tabernaculum, or omnia vasa templi. Graeci
praeterea Secretarium alio nomine Seevopblaeium interdum appellarunt , immo etiam, ut in eorum Eucliologiis videre est, sarreorωμον . Concilii Laodiceat sanctionem in Galliam Narbonensem transtulit Concilium Agalbe se A. D. y 6., eadem ferme verba Laodiceni eanonis usurpans. Constituit enim a quoniam non oportet infacratos ministror licentiam habere in Secretariam , quod Graeci diaconicon appellant , iureia, edi eoηιiuere vasa Dominica. Duis dum vero, nempe A. D. 32., Concilium Arelat se II. edixerat , ne liceret Diaeono inter presbyteros sedere in Secretario. Oi iratalium morem igitur inducere curavit Concilium Agathense, ae Secretarium Subdiaconi introirent . Antea enim in Galliarum quibusdam Eeelesiis id quidem vetitum non erat, quum LUPUS Trieassinus , de EU pHRONIUS Auginodunensis Episcopi in Epistola ad TΛLASSIUM Andegavensem Episcopum Λ. D. 46 I. data praeseripserint, ut Subdiaeoni ad pacem imo se in sacrario adcederent. In Ecclesia vero Romana numquam vetitus fuit Subdiaconis , Notariis regionariis , celerisque Clericis ingressias in Seeretarium , quod aperte liquet ex his mani ordinis verbis: Nam egredientibus Diaeonibus de Secretario, remane teum Pontifice primicerius , secundisertus, primieerius defensorum , Notarii regionarii. Verum Agathensis Coneilii eanon negligi in Galliis subinde coepit: nam eonqueritur S. CAESARIUS Arelatensis, qui Agatheasi Concilio praefuerat, multos ex laicis, atque etiam ex Cleri eis, dum Missarum solemnia agerentur, inertes, di ociosos in porticibus basilicarum, vel ia secretariis constitisse et auori, inquit, in porticibus basilicarum , vel in secretariis , detractionibus, vel octosir sermonibus occupaηtur, inter quos non parvus folet etiam esse numerar clericvrum. In Meretariis saepe habebantur Concilia, ut Cone ilium CHALCEDONENSE, quod aate cancellos sacri altaris, nempe ut LIBERATUS in Breviario eap. as interpretatur, in secretario coactum suit,
Hi PPONENSE celebratum iu Seeretario basilieae pacis, de LATERANEN.sE sub s. MARTINO I. Hiae aliquando Secretariam pro ipsa sessione.
142쪽
- - . . . SE 1.48e eonventu unde idem LIBERATUs seerelisia sessioniis appellat CHALCE DONENSIs Conei lii ι LATERANENSIs quoque, quod indieabam, Con-ellii conventus, actionesque Seeretaria inseribuntur ι itemque inter epistolas s. BONIFACII Arehiep. Metinuisi ep. habemus veatura Deretario, de praeterito Deretarios ex ipso stitieet conventus loco nomine eonventui attri
SECRETUM , idem quod Seeretarium , ut ROS EYDUS eoniieit ex Vita s. JΟΗANNIS ELEEMOSYNARII eap. 1., ubi Iegimus: dieis raram
omnibus ad eos, ferant in bonorabili Seereto.
SECUNDICERI Us. IOHANNES Diaeonus in deseriptione Basi Ileae
Lateranosis , designans ossieta septem Iudieum saeri Palatiit Primur , inquit, Primiseriar et Peundus, qui dieitur Seeundisertur, qui ab ipsis o iis nomen a ripiunt, qui in Romana Ecelesia in omηibus proesoxibus manuatim duexηt Pa nam , eedeatibus Episcopis, o ceteris Magηatibus, ct is majoribus festivitariabus octavam super omnes Episcopor legunt lectionem. Meundieerios a MENA, cujus mentio fit in Actis molitaηι Coneilii ann. DXXXVI. ad OD NEM, an veteri ann. MCXCV. chirta apud MURATORIUM Tom. H Ant. Med. evo coI. 8 8. memoratum Cl. GΛLLETTVS percenset in lib. de Primie. o. seqq. SEDES EPISCOPALI s. Vide CATHEDRA . SELLA, Sedes, qua Pontifex in Secretario utebatur. Ea autem non n e , sed ductilis erat, ut eonstat ex his ordinis Romani verbis: Sellam autem Poηt eis eubisularius Ialius praeeedras deportat, ut parata sit dum in Sarrarium venerit. Mox t ubi c Pontifex J iatraverit tin Secretarium λ s
det ιn sella sua . Vide FALDisTORIUM .
SEMANTERIA . Graeci hoe voeabulo denotant ligneum instrumentum . o ad Eec Iesiam Fideles eonvoeantur. Illud deseri bie ALLATIUS in Diff.
de recentior. Graeeor. templis. Voeant etiam ebirosemaxtra, quod manibus teneatur , ae pulsetur .
SEMIDUPLEX . Primus Festorum Semidupli eium ment Ionem saese DURANDUS. Ea autem subinducta sunt, quando Festis loco duplieis onficii, pars ossieti de tempore fiebat, atque a Ita de Sancto, vel No sturnusuo's de Festo eum Laudibus ι unde quum Festa haec dimidium tantum officii haberent, & duplex hoe offetum ita distributum esset , ut uni eum constitueret, licet duo celebranda sibi proponeret , semiduplex suit appellatum . Porro Festa semiduplieia olim longe alio loeo erant, quam hisce temporibus t erant enim Festa se euadae Classis. Duplieia autem ossi ei a praesemi duplicibus tria sibi vindieant privilegiar primum, quod Antipho ae duplicentur in Matutino, ad Laudes , & vesperas r secundum, quod in duplicibus suffragia eommunia non admittantur et tertium quod nullae preces in illis dicantur. Semiduplieia autem duplieatas non habent Antiphonas lpreces habent ad Primam, de ad completorium, exeeptis diebus infra octa- 1s ἔ admittunt etiam suffragia eommunia, non tamen in diebus infra octa-Vas. Distinguitur vero Festum semiduplex a si myliet, ex eo quod novem Lectiones, tres Nocturnos, & primas, ae seeundas Vesperas semper habeat, nisi aliter fieri debeat ratione eo neutientiae Festi altioris, vel aequalis Or
143쪽
dini, . Rursiis semHnplexi si impediatur ab aliquo Festo superioris ritu, ,
vel etiam aequalis juxta dispositionem Decretorum , potest transferri in aliam diem; simplex vero Festum eo fit die, quo eadit. Mod si ob o eurientiam Festi alicujus nihil possit de eo fieri illo die , neque commem
ratio , praetermittitur eo anno , nec ullo modo potest transferri.
sENATORIUM in Eeclesia loeus, ubi senatores, & Prine ipes sede-hanti erat autem infra Presbyterii cancellos, in parte australi , ea neelli, proximior . Ex adversa parte Matronae. Ordo Romaηus e Pontifex deseendit ad sellatorium, quod in lacus Priscipum , ut fuscipiat oblatiοηes eoram. vide MABILLONIUM Mus. Ital. Tom. II. pag. 37. num. 11.sENIOR Es idest Presbyteri. TERTULLIAN. . olog. e. ss. de Conventibus Christianorum ait: Praesident probati quinque Seniorer ι de S. GREGORIUS M. lib. II. epist. p. ad IOHANNEM Panormitanum Epise. Tabellarium una eum ransensu Seniorum , σ clari memineris esse ordisandum .sEPTIMA NARII . Vide HEBDOMADAR, I .sEΡTUAGESIMA nomen est, quo vocatur Dominica tertia , quae praeiseedit Quadragesimam, hoc est primam Dominicam Quadragesimae is quoianiam vero ab Eeelesia ista Dominica semper appellata fuit quadragesima, idest quadraginta dierum spatium, ita juxta eamdem dicendi sermulam,
retrogrado eursu appellata est Quinquagesima prima istarum trium Do mentia carum, secunda Sexagesima, de tertia septuagesima. Hae tres hebdomadae ad poenitentiam sunt destinatae , & juxta diversum Ecclesiarum ritum oris dinantur ad inadragesimale jejunium. Qui Sabbatho non jejunabant, ut fit in Ora ate, anticipabant Quadragesimam una hebdomada , quae sexagesima nominabatur; qui neque seria quincta, neque Sabbatho jejunabant, antieip hant eam duabus hebdomadis, quas appellabant Septuagesimam k qui denique neque feria quincta majoris hebdomadae, neque Sabbatho Sancto ieiunabant , duos hoste dies aliis quatuor adjungebant diebus, ut quadragenarium complerent numerum, talemque hebdomadam appellabant quinquagesimam. Ad imitationem Deile Graeeorum invecta est Romae Septuagesima , saltem in ossieto. de tribus hebdomadis anticipata est Quadragesima , sublatis quibusque la titiae signis in ossicio publico, eo tempore, quod in Oriente jejunio Quadrages mali consecratum erat, ne scilicet Romani Graecis laxiores vi derentur. Concilium Aquilaraηense a. 8is. can. 3 o. statuit, ut Alleluia in
Septuagesima dimittatur. Vide A MALARIUM , & MICROLOGUM . Nul la harum trium Dominicarum est in Missali Gothieo ι in Regula quoque S. BENEDICTI nulla fit mentios ibi dieitur Alleluia usque ad Quadragesimam. Aliquando Romae dimittebatur Alleluia in ultima Antiphona Vesperarum Sabbathi, quia Ossicium Dominieae non incipit nisi a Capitulo. Nunc
non dimittitur Meluja nisi ad Benedicamus Vesperarum, ubi bis rc petitur . In aliis Eecles is non dimittebatur nisi ad Completorium. In Ecclesia risio rensi 'dieitur Allel a in Domini ea Septuagesimae, nec omittitur nisi in Feriis. ALEXANDER II. statuit, ut ubique omitteretur Allelata in septuagesima, & eius loco diceretur Laus tibi Damine Rex aeternae gloriae , hoc est ut diceretur Latine , quod olim dicebatur Hebraice r vixit iste Pontifex sub finem undecimi Saeculi ad an . Io 73., neque ejus rei rationem praeuterit t
144쪽
terIt s quia nempe Eeelesia tuae incipit mehitentiae 8e luctus mysteria
sEPULCRUM. Concilium Naηηetense cap. s. ita edicit a Prohibendum .ium , fecundum Majorum instituta , ut in Ecelsa nullatenax sepeliantar , sed in
atris , aut in porticu, aut exedra Ecclesiae. Infra Ecelesiam vero, aut prope altare, abi corpus Domini σ' rarguis eo citur, nullatenus habeant Iieentiam
sepeliendi. Tria igitur, inquit BAL UZlUS ad REGl NON. lib. I. cap. Ias.,
tibi adlatus Nannetensis Concilii canon redditur, extra Ecclesiam loea erant, in quibus sepeliri poterant corpora mortuorum, atrium videlicet, porticus, & exedra. Honorificentior autern Sepulturae locus per illas tempestates erat in atrio , ante portam Ecclesiae, id est , in nobilissima atrii parte.
Adnotat enim GRETSERUS in libro secundo de fuηere chriniano eap. VIII., CONSTANTINUM Magniam sepeliri voluisse in vestibulo Ecclesiae CP. , eodemque loco deinceps sepultos esse plurimos Imperatores, ae Pontifices. De OTTONE SECUNDO Imperatore testatur LEO MARSICANUS in libro secundo chranici cosnensis cap. IX., eum sepultum esse in atrio Eeele insae beati PETRI Apostoli. Et libro IV. cap. VIII. agens de ELGA ITA ROBERTI Ducis uxore, ait, eam in Ecelesiae paradiso ante basilicam PETRI Apostoli tumulari voluisse. Sie antiquitus sepulcra Comitum Tols- fanorum erant in atrio Eeclesiae sancti SATURNINI, prope portam, ubi hactenus videntur, donee URBANI SECUNDI auctoritate coemeterium
eorum constitutum est in atrio basilicae deauratae . Sie etiam vestibulum iEeelesiae ritelensis erat olim loeus destinatus sepeliendis Vicecomitum Tu-τeallensium corporibus , quorum erant ampla ae magnifiea in Eeelesiam il- Iam merita ae beneficia, eorumque sepulera etiamnum manent post tot saecula. Alicubi tamen porticus erat honorificentissimus sepulturae loeus. Legimus enim apud BEDAM in libro se eundo hin. eeeIef. Aulor. eap. III., AUGUSTINUM , & ceteros caηιuarienses Archiepiscopos in porticu cantuariensir Ecclesiae sepultos fuisse, donee neeessarium fuit eos sepeliri intra Ecclesiam , quia porticus illa plures capere non poterat . Praeter atrium illud, quod erat ante principalem portam Eeelesiae, in quo viri principes sepeliebantur, aliud atrium erat, in quo sepeliebantur omnis eonditionis homines . Erat autem atrium illud proprie eoemeterium.
Vetus eli arta ARCHAMBALDI Vieeeomitis comborneUs pro Monasterio Tuteleψ . Hoe aktem ipse GAUCE LINUS de PETRABU FERI A postea dein vote adimplevit ad ostium eimiterii faηcti MARTINI, quod en ante portam Ecclesiae sancti Martyris JULIANI. Ceterum quod a Nannete V Concilio
vetitum fuit, sepeliri quemquam in Ecelesia, ex veterum Christianorum more a CONSTANTINI temporibus profluxerat. Nihil enim Christiani majore cura quaerebant, quam ut prope ipsa Martyrum sepulcra tumula rentur. AMBROSIUS, inquit D UNGALUS Diae onus contr. CLAUD. TAURIN. , suum fratrem SATYRUM, quem nimium dilexerat, iuxta san Eium Martyrem VICTOREM sepelivit , .... cujus epitaphium hoc uitatur Tetrasti e hol IRANIO SATYRO supremum frater honorem a Martyris ad ιaevam, detulit Ambrosus. Tom. II. T viast
145쪽
naee meriti miseer, ut saevi sanguis is humor Finitimas penetraηs adluat exuvias. Sanctus vero MAXIMUS in Nat. Ss. Mart. Tauria. , ideo, inquit, boe a Mais oribus proviIum es , ut Saηctorum clsibus nostra eo ora soriemus , at dum illor Tartarus metuit, nos poena non tangat s dum illos christus illumiηaι , nobis tenebrarum caligo dissutiat. Cum saηctis ergo Martyriias Mir quiesceηtes, evadiamus Inferi tenebras, eorum propriar meritis , attamen sorii Sanctitatiri ait eηim Dominus PETRO: Tu es PETRUS &e. Si ergo Aponolo , cir Martyri PETROIUerni porta non praevalet I quoquis soriatur Martyri, Tartaro non tenetur IMartyres enim IVerni porta non possidet ere. Disputat egregie de eodem more D. AUGUSTINUS hae oceasione. Quum quaedam FLORA religiosissima femina materno, O pio assecta ptaret , ut CYNEGII filii sui eorpus in beati FELICIS Nolani Consessoris Basili ea tumularetur , S. PAULLINUS Volanar Episeopus consulit per litteras AUGUSTINUM, utrum prosit alicui pis mortem , quod corpus ejus apud Sancti alleujus Memoriam sepeliatur Ee adjunxit , videri sibi non esse iaanes motur animorum religiosorum , atque fidelium , pro bis ista eMaatium . S. AUGUSTINUS in hune modum respondier , , Profecto etiam pro M visus sepeliendis eorporibus apud Memoriam sanctorum loeus , bonae a L,, sectionis humanae est erga funera suorum. Quoniam si nonnulla religio,, est, ut sepelia a tur, non potest nulla esse, quando, ubi sepeliantur, ad- , , tenditur. Sed quum talia vivorum solatia requiruntur, quibus eorum, , pius in suos animus appareat, non video quae sat adiumenta mortuo in ,, rum I nisi ad hoc, ut dum recolunt, ubi sunt posita eorum , quos dili- ,, guat, eorpora, eisdem Sanctis illos tamquim Patronis suseeptos apud D Dominum adjuvandos, orando eommendent. , , Et quibusdam interjectis: , , is Quum itaque recolit animus, ubi sepultum sit eatissimi corpus , di oc-M eurrit locus nomine Martyris venerabilis , eidem Martyri animam dile- , , ctam commendat recordantis, & precantis' assectus. Qui cum de iunctis, , a fidelibus carissimis exhibetur , eum prodesse non dubium est iis, quiri cum in corpore viverent , talia sibi post hane vitam prodesse me-
Addit vero ea pite sequenti , illud ipsum Matris desiderium , ex fide prosectum , supplicationem quamdam iuisse Filio profuturam . Quam ergo sinquit, fidelir Mater fidelis dessam eomur desideravit is Bissiluam Martyrιsponi, δε quidem eredidit, ejur animam rueritis Martyris adjuvari ι hoe quod ita credidit, supplicatio quaedam fuit, O baec profuit , si qaid profuit. Laudatam D. AUGUSTINI sententiam explanat , & ampliat S. JU LIANUS Archiepiseopus letallus qui et aruit anno figo. his verbis is Plerique Fidelium quum fidei praeeedentis affectu , aut sua , aut suorum ,, corpora apud Memorias Martyrum praeeipiunt tumularis non puto in is fruti uolam esse , quod ereditur, aut inane, quod fideliter de divino auxilio speratur , tantum si non sint in hujusmodi, qui in Eeelesiis sepe- ,, liuntur, insolubiles culpae, choc est lethales eulpae in vita non expia ,, e per poenitentiam a quae eos non sinant, etiam oblatis Deo sacrifi-M cii , adjuvari post mortem. Re proinde si fides illa habere meritum
146쪽
,, ereditur, qua quisquis ille impletus, pro de uncto suo in Ioeis Marty-
,, rum tumulato deprecatur, s ut a jebat AUGUSTlNUS γ quanto magis,, illa fides spei suae fructum consequetur, quae in vivente adhuc remeri diabilem sui cadaveris providet locum. MConser ROS E YDUM ad PAULLI Ni de obitu Celsi pueri Panegyri-
eum pag. seqq. Saepe in veterum monumentis, ut in Vita S PAVLLI Eremicolae cap. Is ., tumulum ex more composuit. Spectabat id ad Copiatas, Fossoresque , de quibus suo loeo. Existimat autem ROS LYDUS
οηomin. p. ro f., taemulos ex more compositos intell: gendos esse lun .ulos exaggeratos, ut in oculos incurrerent, fle mortales mortalitatis monerent 3 un
de & moria meata a monendo dicta . Hi ne SIDONIUS, ne quis temere vio laret APOLLINARIS sepulcrum , quod olim exaggeratum , tunc temporis longinquitate subsiderat , monet viatorem lib. III. ep. 11. , ne tellurem rere. rex noueratam. Quam utile sit monumenta inspicere, vide apud CHRYSO STOMUM Hom. de fide, σ lege. SEPULCRUM quoque vulgo vocatur locus ille, in quo Feria quincta in Coena Domini post Missam reconditur SS. Sacramentum . Hune ritum antiquissimum esse colligitur ex Coa cordia D UNSTANI . Quia eo die Parasceves depositioηem corporis Salvat ris nostri celebramas, usum quorumdam Reἰigiosorum imitabilem ad fidem itidoctivstigi, σ neophytorum eorroborandam aequiparando si qui, se ita cui visum fuserit, veι sibi talito placuerit, hoe modo decrevimus. Sit autem in una parte al- raris quaedam adsmilatio Sepulcri s e. SEPULCRI nomine praeterea donatur loculus ille, ubi saerae Reliquiae, dum altare consecratur , reconduntur.
SEPULTURA. Fideles peeuliarem euram ei rea defunctos semper impenderunt. Cadaver lavabant , c Act. Apost. eap. s. v. 37. sed prius ocu los claudebant, EUSEBIUS EM. Eeιι. ι. 7. e. 11. corpus frequenter aromatibus condiebant. Hi ne illud TERTULLIANI Apol. e. 42. Sciant Sabaei pluris er earioris suas merces chrinionis sepelieηdis profligari, quam vii fumigandir. Lotum cadaver plerumque linteo mundo, interdum pallio, quindi auratis, ae splendidis vestibus involutum cui de ROS EIDI Onomasticon V. Furuus, aut GRETSERUM de Daeνe christiano area nonnumquam claudebant , quam pallio tegebant. EUSEB. Hia CONSTANT NI lib. q. eap. 66. 67. GREG. TURON. de glar. confer eap. ios. PRUDENTIUS catb mer. 'm. I . Frequenter suis vestibus indutum in se retro decenter componebant. t GREG. TURON. de glor. confest. eap. Pan peribus vestem , qua decenter induerentur, opulentiores fidelium dabant . HIER. epitaph. Paullae . Cirea feretrum lumina adcendebantur, c Act. S. CYPRIAN ., EU- SEB. Vita CONST. lib. . eap. 66. de Psalmi , Hymnique decantabantur. S. AUGUST. O s. l. s. e. ix. GREG. TURON. NM. Frage. ιib. 7. cap. 1. de SALVIO Abbate agens e corpus defuxcti aqua diluuat, Cestimeatis io ηΜηt , fereινο superpoηxat , atque psallentis , ct fleta labentem exigunt noctem . Antequam eadavera ad sepulcrum deferrent, pro animae requie preces fundebant f c Sacram. Gelasian. lib. 3. n. 91. nonnumquam Missam celebrabant 3 c THEODOR. CANTUAR. eapit. Selessi eap. so , amici, viri ho
147쪽
O sancta MACRINA e reates eum Psalmis & Ηymnis ad tumulum de seistebant VICT. VITEN. de pers. Vand. lib. I. eap. y., Conrita Tolet. s. ean.
11., THEOD. CANTUAR. ibid. procul tamen ab omni su nebri pompa ,
qualis apud Ethnteos in usu erat eum plangentium choro. Idem conril. T . Iet. III. ean. 11. Fuηebre earmen, quod vulgo defunctis cantari solet, vel misctoribus se, proximos avt familias caedere omnino prohibemur. Cum lampadibus etiam, & adcensis cereis comitabantur. S. GREGOR. NAZIAN. or. a. in JULIAN., s. CHRYSΟsT. Hom. . in ep. ad Hebr. , BAUDONI VIRia rita S. RADEGUNDIS apud MABILLONIUM Saee. I. Benedict. Su rum eadavera Christiani numquam rogo tradebant, sed integra terrae manis dabante rati scilicet ea non mortua , sed data somno, ab Apostolo edocti defunctos non appellare mortuos , sed dormieηtes. Neque in Paganorum , Hae reticorum , aut Iudaeorum sepulcris defunctos suos sepeliebant , c S. CYPRI AN. ep. 69.r quibus exim vivis non communicamur, nec mortuis com
munieare fas est a sed in Coemeteriis, & monumentis propriis, Sacerdotis prece antea consecratis, sepeliebantur. c GREGOR. TURONEN. de Ilor. confess. eap. ros. Ad sepulcrum quum pervenissent , antequam humo traderetur eorpus, iterum pro anima orabant : saeram. Gelas. lib. s. n. st. θdeinde in Sepulero corpus collocabant, & rursus orabant . c Saeram. Gelas
ibid. THEODORUS CANTUAR. eap. so. apud D ACHERIUM Spicit. Tom. s. demum vel tabula marmorea, vel tegula, lapide, vel humo corpus tegebant. THEOD. CANTUAR. ibid. γ Ηabebatur etiam in illustrium Virorum funere oratio su nebris. Istiusmodi orationum plures exstant. SEQUENS, Aeolytus. Liber Ponti fleatis in S. PIo I. haec litteris eon- signavit t Hie feeit sequenter eleros , quo nomine Aeolythi intelliguntur x nain idem Ponti fleatis liber in C MO Pontifice Acolythos, sequentes appellat et Hie , inquit, eoηHiιuit, ut ordines omnes in Ecclesia sie adscenderent. Si quis fieri Discopus mereretur ι ut esset prius Ostiariar , Lector , ExoresRa , SE- QIIENS, subdiaconus, Diaeonus , Presbyter , σ exiηD Diseopur ordinaretur . SEQUENTIA. Nolas, quae post alleluia sine verbis cantantur, & Neumae etiam dicuntur, Jubilum , sive Iabitationem antiqui appellarunt. Ab aliis sequeatiae dictae sunt, quia sunt quaedam veluti sequela, & appendix eantici alleluis, quae sitae verbis post ipsum sequitur. ordo Roma- nur e Sequitur Jubilatio, quam Sequentiam vocant. Hi ne factum est , ut proiae illae, seu rhythmeae modulationes, quas sequius aevum invexit, sequentiae dictae sint, quia loco sequentiae ea ni eoeperunt. Harum primus auctor passim fertur NOTΚERUS Abbas S. GALLI nono Saeculo . Incredibilis postea earum numerus crevit. Romaηi Missalis Correctores quatuor tantum ser-Varunt, primam Paschalem , quae incipit i Fictimae Paschali eidem NOT-TERO ab H ERRERA tributam; alteram diei Pentecostes t Heni Sancte Spiriatus , quam alii HERMANNO CONTRACTO, alii ROBERTO Galliaram Regi adjudicant; tertiam S. THOMAE pro festo Corporis Christir Lauda Siaon 3 quartam incerti omnino auctoris, quae tamen nonnisi impropriae Sequentia, seu canticum laetitiae appellari potes t Dies illa pro Missis Desun-sorum. Addita deinde fuit Sequentiar Stabat mater dolorosa , quam nonnullis. GREGORIO M., plures INNOCENTI III. ae etiam S. BONA VENTURAE,
148쪽
TURAE , sed vix ullo sundamento , tribuunt. Potiori fortasse ratione eamsbi vindieat B. JACOBUS Benedet ei Tuders, eui apud QUADRIUM T. II. p. Iox. illam WAD INGUS adjudieat . Ut ut est, ea ve audias ΤΗIERSIUM, qui hane sequentiam ob ea verba: Iuxta erticem lacrymosa, aeriter insectatur, de superstit. ι. m. e. 8. Vide quae in hunc hypercriticum adnotavit Cl. AZEVE DIUs Exereit. Lituet. 38. SERMONARIUS , liber Patrum Sermones, & Ηomilias continens. V.
SERPENS. DUNsTANI taxeordia praeseribens ritus in Coena Domini servandos ait: Hora coVrtia agatur Nona, qua cantata, ob arcanum cujusdam mysterii indisium , si ita placuerit, induaηt se fratres , o pergant ad ostiκm Ecclesiae fereates hastam eum imagine Serpex:is, ibique ignis de siti te excutiatur . Illo beηedicto ab . ebbate, candela quae in ore serpeatis thfixa es, ab
SERvILIBUS NOTIS COMPUNGI, uti habetur in Iect. de S. BIBIANA 1. Decemb. Tales notae Inseriptiones frontis, & qui portabant, Stigmatici, Litterati , de Inisi dieebantur: stigmata enim, quae hodie malefactorum tergo, tune faciei inurebantur. Vide L IPSIUM Elect. eap. Iy.& BARONIUM ad Martyrologium 11. Deeembris de S. FLAVIANO patre S. BIBI ANE Inscriptione damnat . SERVITIUM sumitur aliquando pro osse ii reeitatione. De servitio sis, in quo reddendo texetaer quilibet, eoatiasa devotioηe studeat frequenta in re. MARTE NE lib. r. e. rs. Servitii quoque nomine principes Aulae Pontili elae Ministros octavo saeeulo denotatos invenimus. Nam HADRIANUS A. DCCCLXXXIV. in epistola ad CAROLUM M. de Synodo agensa se habita in eaussa Abbatis POTONIS, elarioresque, qui interfuerant, viros percensens , alti simulqae nostris adstantibus Servitiis THEOPHYLACTO Bibliotheeario , STEPHANo sacellaris , CAMPULO Notaris , THEODORO
. SERVUS CHRISTI . Medio , aut vergente saeculo V. Epistopi se Christi servos, famulosque inseribebant: qui sane titulus nonnullis spuriis S. AMBROSII epistolis non alia de ea usta positus fuit, quam quod earum artifex mores sui saeculi sequebatur. Vide MAZZOCHIUM ad Kalendar. V p. T. III. p. 69 I. SERVUS DEI. Hoe nomen nune minoribus Clericis, ut in epist. 372. S. BASILII M., & in epist. CAROLI M. apud MABILLON. T. IV. Axηal. p. qo2. nunc Monachis; nunc Episeopis, ut in Capitulari CARCLOMANNI tribuitur.
sERvUs SERVORUM DEI . S. AUGUSTINUS quibusdam in epi- solis se hoe titulo inset ipse rati quod & alii nonnulli Episcopi fecerunt ,
ut multis exemplis ostendit C ANTELIUS in Hist. Urbium Metropolit. T. I. p. Primus vero inter Romaηos Pontifices eo usus est S. GREGORI Us M., ut eius Registrum satis ostendit, eonfirmantque aliquot illius Epistolae a BED A reeitatae lib. I. ΗH. Gentis Angloram, ab eoque in succes iares veluti hereditario sanctae demissionis jure dimanavit, ceteris Episcopis, seu Metropolitis is hae appellatione abstinentibus .sEXA
149쪽
sEXAGESIMA. V. SEpTUAGES MA . SEXTA. Quum Antiqui dies in quatuor aequales partes distribuissent, quatum unaquaeque tribus constabat horis I ab ultima hora in elusa , oratio, quae fiebat , sumpsit denominationem. Hinc prima orationis pars, quae tertia diei hora terminabatur, Tertia dicebatur 3 seeunda pars, quae in sexta , Sexta I tertia , quae in nona , Voηa. Tria autem funt tempora , inquit s. HIERONYMUs comment. in DANIELEM, quibus Deo flecteada sunt genua ι Tertiam horam , Sextam , O 2 onam Ecclesiastica traditio istelligit. S.CYpRlANUS vero Serm. de oratione Dominica: Hora tertia orandum est , ut Spiritam Sanctum , qui hora illa descenderat, venerem ηr ι Sexta , qaod christus eruet adfixus fuit ι , ona vero, quia ad Nonam peeeata nostra saetulae suo ab luit , O ut redimere , vivificare nos posset, victoriam suam tune passione per- feeit. Teste CASSIANO lib. 1., plures Eeelesiae ad Sextam sex pia j mos reeitabant i Ut fecundum horarum modum , Ualmorum etiam , O' orationum puιarent numerum coaequandum. Quod ad Hymnum attinet, S. BENEDICTUS eum
ante Psalmos adsignat s sancti autem CAESARIUS,& AURELIANUs post
psalmos praescribunt. Sexta autem plerumque meridie eanebatur ι atque ideo in quibusdam ordinibus legitur et Meridie orandum est , ad sextam designandam. Recitabatur vero meridie ante prandium, atque ideo pro versi inculo dicitur: Dominuν regit me ia loco pascuae 3 quae verba ad cibum in prandio sumendum referuntur.
SIGILLUM. S. ANSEGISUS Abbas Foηtanellensis inter alia saera donaria , quae saeculo IX. obtulit Coenobio Foηtanellensi , dedit etiam SIGILLA AUREA mirifiea etim pretiosis lapidibus numero duo. MABILLONIVS haec durea Sigilla interpretatur de instrumento illo, quod vulgo Pax dicitur. In Graecorum liturgia Sigillum est Crueis effgies pane tui pressa .sIGILLUM ROMANI PONTIFICIS triplex est, nempe I. annulus Pustatoris , quo Brevia Apostolica in cera rubras V. ANNutus PiscATOR Isaa. Bulla plumbea, qua privilegia, & litterae Caneellariae 3 V. BuLLA PLua Ea A J 3. Sigaum , quo Bullae Consistoriales muniuntur . si GNARE, INNOCENTIO III. de Missa lib. II. cap. 4 r. configrare . URBANO II. in diplomate pro Cavensi Monasterio eum cruce 'rare, idem est quod S. Crueis efformato sgno benedieere , seu , ut in diplomate pro Ravennate Archiepiscopo aiebat HONORI Us III. , δεηare , ae Raando brae
SIGNUM, Campana. EULOGIUS Martyr in Antigeileo. Per idem tempus graviter is nor praesidialis grassabatur lasania, it aut excelsa piaraeulorum prosteraeret, quae signorum gestamina erant ad convellium canonicum quotidie christisolis innuendum. Usus Beeeenses. Quaado visitandus est infirmus, s uel majus signum , σ conventuat fratres in chorum. S. BENEDICTUS Reg. c. 43. Mox ut auditum fuerit signum , relictis omnibus ere. EG IN HARD Us de Translatisae Sr. MARCELLI NI, O PETRI lib. III. eap. I s. Turricula, quae sigηa Basilicae contiaebat, ab eis eo pici potuisset . CAPITULARIA lib. VI. Fit. a 63. Ut Saeerdotes δεηa tangant horis canonicis. In ordine S. DUNSTΛNI DOroberreor Archiepiscopi et Remdictio ad signum Ecelesiae. Haec
150쪽
Haee fgna olim lignea erant, praesertim signa Monasteriorum. In libro miraeulorum ANASTASII Mart. , qui recitatus est in VII. Synodo act. q. legas t Lignaque sacra pulsantes invicem obviam facti sunt. V. BACI La .s IMPLEX. Ossieiuna simplex ante DURANDI tempora dicebatur Of.
i se iam trium Lectionum s & simplex fuit appellatum, quod simplJci, seul minus solemni Ritu celebretur. Nam ex se Festum simplex duplici quodam modo opponebatur , itaut aliud diceretur novem Lectionum , seu om- eium plenum; simplex vero officium trium tantum Lectionum nuncuparetur. Subinde offieium novem Lectionum etiam semiduplex voeatum fuit s& alia nova classis osse torum inducta est media inter officium duplex , &simplex, quae quidem eontinet semiduplex ossietum , medium inter duplex , & smplex ; ita ut conveniat eum duplici, quia gaudet ossieto integro, di pleno novem Lectionum , & trium Nocturnorum i & ob eamdem rati in nem opponatur simplici, quod unum tantum Nocturnum , & tres dumtaxat habet Lectiones. Simplicia tamen, & semiduplicia ossicia in eo conveniunt, quod nec Antiphonas, nec alia solemnitatis indiei a dupliceat 3 qua in te a dupliei osse io penitus discrepant. V. SEMIDuPLET . SIN DON, linteum. V. OaL ToxiuM, PALLIUM &c. SION. In antiquo Rituali S. MARTINI Turonensis praeeipitur, ut via ηum per Sion in eaIleem mittatur 3 ibi quoque dieitur , Subdiaeoηum epistolam lacturum, ad ambonem pertere, σ Sion deferre . Est autem Sion Colatoriam . In gestis HUGONIS E pila. cenoman. a MABILLONIO inter μηalecta editis , ubi supellex ab eo suae Basili eae donata pereensetur, legiturr Neeηοη ιarga
Hur gratia aliud dedit VASCULUM, GEMMULIS UNDIQUE SEPTUM
aiιentibus, ACERRAE expriment similitudinem , si non ab inferrori eapite modi ce falcato, knei speciem retiaeret. ειν boe FORATUM subtilissime visum quandoqae FUNDITUR IN CALICEM, ae pili, sive quae immanda aer in
ver agitabilis, valeaat admisceri. SYON araiquorum voeavit docta discretio , ct a Sisdiacono festive teritur pro Manipulo . Sion Sia aurea dicitur in . recensione ornameatorum capellae, quae an. 867. S. EVERARDUS filio Primogenito legavit.
Obtulit calicem majorem fandatum eum SI pHONE pensantem librar triginta .
Idem in LEONE III. feribit, CAROLUM M. postquam a LEONE oleo inunctus est in basiliea Principis Apostolorum in die natalis Domini nostri Jesu Christi , obtulisse ealicem majorem fundatum eam SCYPHONE peas. ιibras trigiata er septem. CANGIO est fistula, qua Sanguis Dominicus hauriebatur , seu potius major Senbur, in quem vinum ad Missae Saerifieium oblatum ex majori calice refundebatur. GEORGIo autem idem est 30boas quod colatorium . V. Scu HUS, SION SITULA, SITULUS, Vas liquida eontinens. Primus ex conversit unuleum sitata aquae benedictae. MARTE NE l. s. cap. 8.ex statutis L ANFRAN-Ci e. 4. , & Rituale corbejae r Debens etiam se ibi aqua besdicta ia Sitalo,
cujus usus in ministerio uero fuit. occurrit non semel in thesauro coeno