De contemptu mundi, sive De imitatione Christi, libri quatuor. Auctore Joanne Gersen abbate Vercellensi, ordinis S. Benedicti ex decem Mss. auctori eidem, atque integritati restituti nunc tandem primùm Romae recusi, juxta editiones Parisienses

발행: 1697년

분량: 338페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

sectum Religionis ponimus, citd hambebit finem devotio nostra . Sed ad

radicem securim ponamus et Ut pNrgati a passionibus , pacificam memtem possideamuS. s. Si omni anno unum vitium. extirparemus, citb viri perfecti ess-ceremur . Sed modo e contrario Lae-pE sentimus: ut meliores , & puriores in initio conversionis nos ibisse inveniamus, qukm post multos annos professionis. Fervor, &profectus noster quotidie deberet crescere : ssed nunc pro magno videtur, si quis primi servoris partem possit retinere. Si modicam violentiam faceremus in principio, tunc cuncta postea possissemus facere cum levitate & gaudio. 6. Grave est assueta dimittere, sed gravius est contra propriam Uoluntatem ire . Sed si non vincis par-Va, ct laevia, quando superabis diss-ciliora 3 Resiste in principio inclinationi tuae, & malam declisce consuetudinem e ne torth paullatim ad majorem te ducat difficultatem. O si adverteres, quantam tibi pacem , &aliis istitiam faceres, te ipsum benδhabendo 1 puto, qudd sollicitior esises ad spiritualem prosectum.

72쪽

Luer L p. XII. 1 oCARXII.De uiliitate adverstatis.

i. π ΟNUM nobis est. quod ha- K beamus aliquando aliquas

gravitates, ct contrarietates; quia saepe hominem ad cor revocant, quatenus se in exilio esse cognoscat: nec spem suam in aliquare mundi ponat. Bonum nobis est. quod patiamur quandoque contradi

de nobis sentiatur, etiam si bene agimus,& intendimus. Ista saeph juvant ad humilitatem,& a vana gloria nos defendunt. Tunc enim melius interiorem testem Deum quaerimus, quando foris vilipendimur ab homi nibus , & non bene nobis creditur. Σ. Ideo deberet se homo, in Deo

totaliter firmaret ut non esset ei necesse multas humanas consol ationes quaerere. Quando homo bonae voluntatis tribulatur, vel tentatur,aut ma

lis cogitationibus affligitur , tune Deum sibi magis necessarium intelligit, sine quo nihil boni se posse depre hendit. Tune etiam tristatur, gemit, di orat pro miseriis, quas patitur. Tunc taedet eum diutieis vivere, remortem optat venire: ut possit dissol-

73쪽

ao De Imitatione Christivi, & cum Christo esse. Tunc lemmbene advertit, perfectam seciaritatem , & plenam pacem in mundo non posse constare. CAP.XIII. De tentatunibuaresistendis. r. UAb

st 3 vim l

UANDIU in mundo Vlvimus, sine tribulatione, tentatione esse non possiimus. Unde in Iob scriptum est: Tentatio est vita humana super terram . Ideo unus quisque sollicitus esse deberet circa tentationes suas, & vigilare in orationibus t ne diabolus locum inveniret decipiendi, qui nunquam dormitat , sed circuit quaerenS Iquem devoret . Nemo tam perfectus est, &.Lai ctus , qui non habeat aliquando tentationes, & plene eis carere non possumus . a. Sunt tamen .tentationes homini sepe valdh utiles, licet molestae sint, & graves; quia in iis homo humiliatur , purgatur & eruditur. Omnes Sancti permultas tribulationes,& tentationes transierunt, & pros cerunt . Et qui benE tentationes sustinere nequiverunt , reprobi facti sunt s

74쪽

LiJer L Cap. XIII. arfunt, & desecerunt. Non est aliquis

ordo tam sanctus , nec locus tam secretus, ubi non sint tentationes . vel adversitates. a. Non est homo securus a tentationibus totaliter, quamdiu vixerit: quia in nobis est,unde tentamur, ex quo in concupiscentia nati sumus. Una tentatione, seu tribulatione recedente , alia supervenit, ct semper ad patiendum aliquid habe inus: nam bonum felicitatis nostrae perdidimus . Multi quaerunt tentationes sugere, & gravius incidunt in eas. Per solam iugam non possitamus vincere, red per patientiam , & veram humi- Iitatem omnibus hostibus efiicimur

fortiores.

4. Qui tantummodb exterilis declinat , nec radicem evellit, parum proficiet ; immo citius tentationes ad eum accedent , ct pejus senti et . Paullatim,de per patientiam cum l5ganimitate Deo juvantest melius superabis, quam cum duritia , & importunitate propria . . saepiuS accipe consilium in tentationibus , ct cum tentato noli duriter agere r sed colla solationem ingere , sicut tibi optar feri. s. Initium omnium malarum te'

75쪽

tationum,inconstantia animi,& pa va ad Deum confidentia. Quia sicut

navis sine gubernaculo hinc , re inde 2 fluctibus impellitur , ita homo remissus,& suum propositum deferens, variε tentatur. Ignis probat serrum, ec tentatio hominem justum . Nescimus saepξ quid possumus , sed tentario aperit, quid sumus . Vigilandum tamen praecipue est circa initium tentationis; quia tunc sacilisis hostis

vincitur,si ostium mentis nullatenus intrare sinitur: sed extra limen, statim, ut pulsaverit, illi obviatur. Unde quidam dixit: Principiis obita,Lero medicina paratur . Nam primo occurrit menti simplex cogitatio ,

deinde sortis imaginatio; postea delectatio,& motus pravas, & assensio. Sicque paullatim ingreditur hostis malignus ex toto, dum illi non resi-ilitur in principio . Et quantb di intilis ad resistendum quis torpuerit ,

tanto in se quotidie debilior sit , di

hostis contra eum potentior . 6. Quidam in principio conver sonis suae graviores tentationes pa tiuntur: quidain autem in fine . Quidam verb quasi per totam vitam suam habent male.Nonnulli satis leniter tentantur , secusiosi livinae

ordinain

76쪽

tem;quae statum,& merita hominum perii at & cuncta ad Electorum suorum salutem praeordinat. r. Ided non debemus desperare,ciam tentamur sed eo ferventilis Deum exorare,quatenus dignetur in omni tribulatione nos adiuvare: qui Utique secundum dictum Sanctitauili, talem faciet cum tentatione proventum, ut possimus sustinere. Humiliemus ergo animas nostras sub manu Dei in omni tentatione,& tribulatione , quia humiles spiritu salvabit,& exaltabit. t. In tentationibus, & tribulationibus probatur homo, quantum profecit i & maius meritum ibi existit, di virtus melius patescit. Nec magnum est , si homo devotus sit, & fervidus , cum gravitatem non senti trsed si tempore adversitatis patienter se sustinet,spes magni prosectus erit. Quidam a magnis tentationibus cir-stodiuntur , & a parvis quotidianis

saepe vincuntur : ut humiliati nunquam de se ipsis in magnis confidant, qui in tam modicis infirmantur.

77쪽

titando.

a. D te ipsum oculos resecte, & al iorum iacta ca- c. - veas judicare. In judica do a Ilos , homo frustra laborat, saepius errat,& leviter peccat: seipsum vero judicando, & discutiendo, senia per fructuosi laborat . Sicut nobis res cordi est , sic de ea frequenter judicamus : nam verum judicandum , propter pri Vatum amorem faciliter perdinius . Si Deus semperesset pura intentio nostri desiderii, non tam faciliter turbaremur pro resistentia sensus nostri

1 Sed saep) aliquid ab intra Iatet , vel etiam ab extra concurrit , quod nos etiam pariter trahit. Multi oceuith seipsos quaerunt in rebus , quas agunt, & nesciunt. Videntur etiam in bona pace stare, quando reS pro eorum velle fiunt, & sentire. Si autem aliter sit, qu&m cupiunt, citbmoventur ,& tristes fiunt . Piopter diversitatem sensuum, & opinionum satis frequenter oriuntur dissensiones inter amicos, & cives ; inter Re- igiosos, & devotos .

78쪽

Gber L Cap.XIR , 3. Antiqua consuetudo dissicul- r relinquitur e & ultra proprium Videre, nemo libenter ducitu Si r tioni tuae magis inniteris , vel industriae, quam virtuti subjectivae Iesu Christi , rard , & tardE eris homo illuminatus ; quia Deus vult nos sibi persecth subjici, ct omnem rationem

per inflammatum amorem transcendere.

CAP. XV. De operibus ex charitatei factis . 4κ. RO nulla re mundi, & pro nullius hominis dilectione, tau aliquod malum est fulen dum ; sed pro utilitate tamen indigentis, bonum opus aliquando intermittendum est,aut etiam pro meli xi mutandum . . Hoc enim iacto bo- nung opus non destiuitur, sed in melius commutatur.Sine charitate opus externum nihil prodest : quicquid autem ex charitate agitur,quantum cumque parvum sit, & despectum, totum efficitur fructuosum.Μagis si- . quidem Deus pensat, ex quantoquis agit, quam quantum quis facidi 2. Multum facit, qu multum diligit . Multum facit', qui rem bene B sa-

79쪽

qui magis communitati, qu in suis voluntati servit . Saepe videtur esse charitas,& est magis carnalitas. quia carnalis inclinatio , propria voluntas, spes retributionis, affectus commoditatis, rarb abesse volunt.

r. Qui veram, & persectam charitatem habet , in nulla re seipsulari quaerit, sed Dei gloriam solummod, in omnibus fieri desiderat . Nulli etiam invidet , quia nullum privatum gaudium amat sy nec in seipta vult gaudere, sed in Deo, super omnia bona, optat beatificari. Nemini aliquid boni attribuit , sed totalitet ad Deum refert, 1 quo sentaliter omnia procedunt , in quo sinali rem omnes Sancti fruibiliter quiescunt . o qui scintillam haberet verae charitatis 1 prosectb omnia terrena sentiret niena sore vanitatis.

CARXVI. De fumer evria defectuum

ae homo in se , Vel

aliis emendare non valet , debet patien ter sustinere, donec Deus aliter ordinet. Cogita, quia siemelius

80쪽

Libeν r. p. XV1 27 melius est torth pro tua probatione, 'ci patientia , sine qua non sunt multum ponderanda merita nostra. De- .hes tamen, pro talibus impedimentis supplicare , ut Deus dignetur tibi

subvenire , ct possis benignE portare .

2. Si quis semel , aut bis admonituS , non acquiescit , noli cum eo contendere; sed toturi Deo commi te, ut fiat voluntas ejus, ct honor in omnibus servis suis , qui benE scit malum in bonum convertere. Stude patiens esse in tolerando aliorum deiectus,& qualescumque infirmitates; quia & tu multa habes, quae ab aliis oportet tolerari . Si non potes te talem facere, qualem vis ; quomodo poteris alium ad tuum habere beneplacitum λ Libenter volumus alios esse persectos , sed tamen proprios non emendamus desectus. 3. Volumus , qudit alii districte eorrigantur, & ipsi corrigi nolumus . Displicet larga aliorum licenti , re tamen nobis nolumus negari , quod petimus. Alios restringi per statuta volumus, re ipsi nullatenus p timur amplius cohiberi . Sic ergo patet, quam rard proximum , sicut nos ipsos amamuS .' Si essent omnes perfe-B χ

SEARCH

MENU NAVIGATION