장음표시 사용
81쪽
α8 Do miratione Christἰcti, quid tunc haberemus ab aliis pro Deo pati λ- 4. Nunc autem Deus sic ordinavit , ut discamus alter alterius onera portare ; quia nemo sine desectu, nemo sine onere , nemo sibi sussiciens, nemo sibi satis sapiens ; sed oportet nos invicem portare , invicem consolari, parite r adjuvare,instituere,ci admonere . Quantae autem virtutis quisque fuerit , melius patet occasione adversitatis . occasiones namqUe .
hominem fragilem non faciunt, sed qualis sit ostendunt . CAP. XVII. De Movastita visa . lx. PORTET:ut discas teip-
re N sum in multis frangere , si vis pacem, & concordiam cum aliis tenere. Non est par- . vii in Monasteriis, vel in Congregatione habitare , & ibi sine querela iconversari , & usque ad mortem fidelis perseverare. Beatus,qui ibidem bend vixit , & feliciter consumma vit. Si vis debith stare, di proficere , teneas te tanquam eXulem, & peregrinum super terram . Oportet te titillum fieri propter Christum, si vis teligiosiam ducere vitam.
82쪽
L Ior Z Cap. XVII. 292. Habitus, & tonsura modicum iaciunt, sive conterunt; sed mutatio morum & integra mortificatio passisionum verum faciunt religiosum .
Qui aliud quaerit, quani purE Deum,ci animae suae salutem,non inveniet, nisi tribulationem, & dolorem. Non potest etiam diu stare pacificus , qui non nititur esse minimus , di omnibus subjecti . 3. Adserviendum venisti , an ad regendum3 ad patiendum scias te
vocatum, & ad laborandum, non ad otiandum , vel tabulandrim. Hic e ed probantur homines, sicut aurum in fornace . Hic nemo potest stare, nisi ex toto corde se voluerit propter Deum humiliare.
CAP. XVIII. De exemplis sanctorum Patrum .
s. NTUERE Sanctorum PO,l trum vivida exepla , in quibus vera perfectio resulsit ge religio,& videbis quam modicum sit, di pene nihil,quod nos agimuS. Heu, quid est vita nostra si illis fuerit comparata Sancti, & amici Christi Domino servierunt in fame , & siti, in
83쪽
3 o De Imἰtatione Chii litigatione , in vigiliis & orationibus, in jejuniis & sanctis meditationibus , in persecutionibus , & opprobriis multiS.
Σ. Ο qu1m multas , & gravestribulationes passi sunt Apostoli, αNartyres, Consessores, Virgines, ecreliqui omnes , qui Christi vestigia
voluerunt sequis Nam animas suas in hoc mundo oderunt, ut in Vitam aeternam possiderent eas . o qu1m
strictam , di abdicatam vitam sancti
PatreS in eremo duxeruntiqvlim longas , ct graves tentationes pertuleis
sunt i quhm frequenter ab inimico vexati sunt i quam crebras, & servidas orationes Deo obtuleruntiquam rigidas abstinetias peregeruntiqu1m magnum Zelum , & fervorem ad spiritualem proiectum habueruli qu msorte bellum adversus edomationem vitiorum gesseruntλ quam puram, re
rectam intentionem adDeum tenuerunt i Per diem laborabant, & noctibus orationi diutinae vacabant et quamquam laborando ab oratione mentali minin cessarent. 3. Omne tempus utiliter expendebant ; omnis hora ad vacandum Deo brevis videbatur: & prae magna
84쪽
oblivioni tradebatur necessitas corporalis reiectionis omnibus divi- tiis, dignitatibus, honoribus, amicis , di cognatis renunciabant ; nil de mundo habere cupiebant; vix necessaria vitς sumebant,corpori etiam servire in necessitate dolebant. Pati peres igitur erant rebus terrenis, sedi divites valdδ in gratia,& virtutibus. Toris egebant, sed intus gratia , ciconsolatione divina reficiebantur.
4 Mundo erant alieni, sed Deo proximi, de familiares amici . Sibi ipsis videbantur tanquam nihili , dc huic mundo despecti r sed erant in oculis Dei pretiosii ,& electi. In vera humilitate stabant , in simplici obedientia vivebant , in charitate, de patientia ambulabant: dc ided in spiritu quotidie proficiebant , dena agnam apud Deum gratiam obti- nebant. Dati sunt in exemplum om- nibus religiosis : dc plus provocarenos debent ad benε proficiendum, quam tepidorum numerus ad rei
s. O quantus servor omnium religiosorum , in principio suae sanctae institutionis fuit 3 O quanta devotio orationis 1 quanta aemulatio virtutis: quam magna disciplina vi-
85쪽
guiti quanta reverentia, & obedieris tub subregula magistri, in omnibus effloruit i Testantur adhuc vestigia
derelicta qubd verE viri sancti , Apersecti suerunt', qui tam st renue militantes , mundum suppeditaverunt- Iam inagnus putatΠr, si quis transegrestar non fuerit: si quis , quod accepi t, cum patientia tolerare potue- a
6. O tepor, & negligentia status nostri , qudd tam citd declinamus 1 pristino servore, & jam taedet vivere prae lassitudine , & tepore i Uti-nlim in te penitus non dormiret pro-Κctus virtutum , qui multa saepius exempla vidisti devotorum. CAP. XIX. De exercitiis boni R , Ilios .
r. T ITA boni Religiosi om- nibus virtutibus pollerei V debet: ut sit talis interilis, qualis videtur exterius hominimbus . Et meri id multo prus debet esse intus,quam quod cernitur foris, quia inspector noster est Deus,quem summopere revereri debemus , ubicumque suerimus ,& tanquam Angeli in conspectu ejus,mundi incedere. om-
86쪽
ni die renovare debemus Propositum nostrum , & ad servorem nos excitare:quasi hodih primum ad conversionem venissemus, atque dicere rvi uva me Domine Deus , in bono proposito , ct sancto servitio tuo: Ada mihi nunc hodie persem incipere, quia nihil est,quod hactenus ieci.
Σ. Secundum propositiana nostrum cursus prosectus nostri e re multa diligentia opus est, bene proficere volenti . Qubd si fortiter proponens saepe deficit, quid ille , qui Tart, , aut minus fixὶ aliquid propo, nil Variis tamen modis contingit . desertio propositi nostri r & levis omissio exercitiorum , vix sine aliquo dispendio transit. Iustorum propositum in gratia Dei potius, quὶm in propria sapientia pendet in quo ac semper confidunt , quicquid arripiunt . Nam homo proponit , sed Deus disponit, nec est in homine viavit . 3 . Si pietatis causa, aut fraternae titilitatis proposito , quandoque consuetum omittitur exercituam, facilὶ postea poterit recuperari . Si autem taedio animi, aut negligentia facili, ter relinquitur, satis culpabile est, α ciumn sentietur .Conemur quan
87쪽
tum possitimus, adhuc leviter deficiemus in multis.Semper tamen aliquid certi proponendum est , & illa praeci Pue,quae amplieiS nos impediunt.Exteriora nostra, & interiora pariter nobis scrutanda sunt, & ordinanda; quia utraque expediunt ad prosectum a 4. Si non continue te vales colligere, sistitem interdum: & ad minus semei in die,mane, videlicet, & VesperE . ManE propone . vespere discute moreS tuos ; qualis hodie filisti in Verbo, opere, & cogitatione : quia in his saepius sorsitan Deum offendisti . dc proximum . Accinge te sicut vir contra diabolicas nequitias e fraena gulam , & omnem carnis inclinationem facilius fraenabis. Nunquam sis ex toto otiosus; sed aut legens , aut
scribenS,aut orans,aut meditan S,aut aliquid utilitatis pro communi laboranS.. Corporalia exercitia disci ethsunt agenda, nec omnibuS aequaliter assumenda. 7. Quae communia non sunt,non sunt foris ostendenda : nam in secreto tutius e Xercentur privata. Cavendum tamen ne piger sis ad communia , & ad singularia promptior: seaeXpletis integre , ct fideliter debitis
88쪽
de te tibi, prout devotio tua desiderat. Non ponunt omnes habere unumeXercitium , sed aliud isti, aliud illi
magis deservit. Etiam pro temporis congruentia , diversa placent exercitia: quia alia festis, alia in seriatis magis sapiunt diebus . Aliis indigemus tempore tentationis,&aliis tempore pacis, ct quietis. Alia cum tristamur libet cogitare et & alia cum laeti in Domino fuerimus. 6. Circa principalia festa , ren vanda sunt bona exercitia , ct Sanctorum sitffragia ferventius imploranda . De sesto in festum proponere debemus, quasi tunc de hoc saeculo migraturi simus , ct ad aeternum festum perventuri. Ideoque sollicitinos praeparare debemus in devotis temporibus, & devotius conversari, atque omnem observantiam strictius custodire,tanquam in brevi prςmium laboris nostri li Deo percepturi. r. Et si dilatum fuerit,credamus
nos miniis benE praeparatos , atque indignos tantae adhuc gloriae , quod revelabitur in nobis tempore prefinito ἐν & studeamus nos melius ad exitum praeparare. Beatus servus ait a vangelista Lucas)quem cum Veia
89쪽
rit Dominus, invenerit vjgilantem. Amen dico vobis , super omnia bona sua constituet eum. CAP. XX. De amore solitudo is , silentii .-x. UAERE aptum tempus
ficiis Dei frequenter cogita . Rei inque curiosa. Taies perlege materias. , quae compunctionem. magis praestant , quam occupationem . Si te si traxeris li superfluis locutionibus , & otiosas circuitionibus, necnon I novitatibuS, & rumoribus audiendis ; invenieS tempus sufficiens, & aptum pro bonis meditationibus insistendis. Magi mi Sanctorum humana consortia, ubi poterant, vitabant; & Deo in secreto viis vere eligebant.
a. Dixit quidam : Quoties inter '
homines sui,minor homo redii. Hoc lsaepilis experimur, quando diu comsabulamur . Facilius est omnino ta- icere, quam Uerbo non eXcedere. Facilius est domi latere , quam foris se posse sussicienter custodire. Qui igitur intendit ad interiora , & spiritualia pervenire , Oportet eum cum
90쪽
Liber L Cap. XX. 3IIesu I turba declinare. Nemo securὶ apparet, nisi qui libenter latet . Nemo securi loquitur, nisi qui libenter tacet. Nemo secure praeest, nisi qui libenter subest. Nemo secure praeci pit, nisi qui benε obedire didicit. 3. Nemo secuth gaudet, nisi bonae conscientiae in se testimonium habeat. Semper tamen Sanctorum securitas , plena timoriS Dei extitit ἀNec ed minus solliciti , dc humiles
in se inerunt , quia magnis virtutibus , & gratia emicuerunt . Pravo Tum autem securitas ex superbia, α praesumptione oritur , & in fine ii deceptionem sui vertitur. Nunquam promittas tibi securitatem in hac Vita,quamviS bonus videaris Coeno-bita, aut devotus Eremita. 4. Saepδ meliores n aestimati ne hominum , gravillis periclitati sunt , propter suam nimiam confidentiam . Unde multis utilius est, ut
non penitus tentationibus careant,
sed saepilis impugnentur, ne nimium securi sint , ne forte in superbiam
eleventur ; ne etiam ad exterior consolationes licentilis declinent. Ο qui nunquam transitoriam laetitiam quaereret, qui nunquam cum mundo id Occuparet, quouu bonam conscientiam