장음표시 사용
81쪽
morum, qua magna est ciuilis pars facultatis, veetium iudicialis, quam δικανικὴν , Plato appeLiussit tertio libro de Rep. inquiens , ἀκολασσαπ
λτρικ' σεμινύοντει. quod in intemperantia, o
morbis in ciuitate multiplicatis, de iudiciis, ct de
te medica multa aperiuntur, o iudicialis facultas, ac medicina in pretio habentur. qua verba minus probe a nonnullis fuisse accepta animaduerti, dum existimant eorem istam sententiam esse, quod medicina ortum habuerit ab intemperantia, ct morbis, tanquam duplicem illius originem Plato exposuerit. quod tamen Platonis verbis non quadrati qui νt duarum artium originem ostend rei,duo earum diuersa insitia explicauit cui enim altera corpus, altera animum resticit, ita par est alterius causam corpori , alterius animo propim quiorem esse, in corpore morbus est, in animo im temperantia. ille medicinAbac iudiciaria causam praebuit. tque ad iudiciariam morbus no spebat, ita putandum es intemperantiam, quomodo hoc loco accipitur , mrime ad medicinam pertinere. sic paulo ante Plato dicebat, in musica gigni insperantiam a varietate, morbumq. in gymnastica, contra Nero secundum musicam a simplicitate in assimis temperantiam, fecundum vero gymnaRLeam in corporibus sanitatem . si obiiciant ab inre .perantia morbos nasci, occurritur, Platonem id
exposuisse, quod bis duabus facultatibus causam E a proh
82쪽
proxime prsbuit. νt morbua ad medicinam, ita se habet ad iudiciariam intemperantia, qua animi morbus apte dieitur. verum qu idem est, quod morbi ab intemperantia nascuntur, sed nec ea est proxima medicius occasio,nec sola morborum causa , quos fieri ab intemperie coeli, o Granni tempore Plato eodem loco dicebat, Nulnera etiam memorans,qua sunt ab intemperantia longe diuersissima. in qua non minu quam in intemperantiam, 'referendum fuisset initium medicina, se medicinaniana intemperantiam memorasset. sed, vi dixi, ἀκολα-ν , quam intemperantiam interpretam tur, in medium attulit, ad iudiciaris originem,seu
occasionem e ouendam, non medicina. cur conissentit, quod ab eodem in Gorgia scriptum legitur. medicina morbρs abigere, iudiciariam Nero am vere intemperantiam ct iniustitiam .
Locus Hippocratis primo libro de diaeta , virum sit castigandus,perpenditur. Cap. XXII. H Ippocrates primo libro de diaera, ubi loquL. tur de animae sapientia, desipientia,inquiem legitur in omnibus exolaribua,quotquot hactenus ius a nobis sunt, ἰχνασιης-πνευμονος οδτος δέ.τει , ξηρασιης. id est, attenuatione pulm
nis hic eget, ct arefactione. Sed est, qui putet legendum πήυματος, ides, Piritus , ob eam caussam, quoniam nullus asseris puta
83쪽
pulmonem ad prudentiam cεferre, sicut spiritum, qui quanto siccior est, ac subtilior, tanto mentem
acutiorem facit. cui rationi addo, libro de morbo sacro ab Hippocrate traditum, cerebro nos maxime sapere, delirare, ac eorum sententiam refutatam, qui praecordiis, ct eorum, qui corde nos sapere, ct intelligere arbitrabantur. longe igitur minus isto hoc de pnimone dixerit . insuper libro defatibus dicit,inter omnia, qua in corpore sunt, nihil magis conferre ad prudentiam, quam sanguinem. primo libro de morbis inquit, Sanguis,qui est in homine, maximam partem ad prudentiam conferre, quidam totum dicunt . at sanguinis adipestatione venit etiam sanguis arteriarum, qui θι ritus vocatur, sicut venarum appellatione arteriae quoque apud antiquos comprehendebantur, Galeno a auctore. quapropter si loco proposito leg tur πνέυματος , idest , spiritus, videbitur consonat s dicere, qus libro de flatibus, ct primo libro de morbis scripsit.
Verumtamen isthac tanti non sunt, ut persuadeant nouam hoc lectionem recipiendam esse. equidem si membra re exerimus, ex Hippocrans sententia cerebrum videbitur, non quidem solum, sed primum potissimum ad infamam, ct prudentiam conducere, ut libro de morbo sacro; si humores, sanguinem quantum quemvis alium laudabimus, ut libro de statibus, vel etiam ali sprs feremus, ut primo de morbis scriptum m. pulmonem Nero conferre ad prudentiam me multu,
84쪽
liue harum, Hippocrates neque aisi neque negat. Sed statuamus non conferre. tamen pulmonis merio loco proposito incongrua non est. etenim Hippocrates de ea scribit corporum temperatione, in qua ignis ita superatur ab aqua,ut homines eo desipientiae genere capiantur, cuius gratia ἀφρονας, ἔριβροντητους, iden, desipientes, ct attonitos
illos appellant. quoniam vero id mali genus ab humore immodico sine dubio proficiscitur, v ictus ititis siccus usurpandus est, expedit igitur, Ni pam ius etiam bibant. hoc Nero vi Hippocrates silumaret dixit, pulmonis gracilitate, O ariditate opus esse . quemadmodum contraria significatis ne Alcaus poeta antiqui simus, potum rogans dixit, τέγγε πνευρονα οἱνφ. idest, irriga pulmone
vino. non quia Hippocrates existimauerit, potum in pulmonem defluere nam illam opinionem multis argumentis confutat quarto libro de morbis;
er libro de alimentis scripsit, principium alimenti est humidi, ct sicei os, gulam, νentrem: ct libro de ossibus, potus per fauces, ct gulam , ct miror
M. Gellium b inter illius sentetia auctores Hippocratem ex Plutarchi fympos . referre, cum nec Hippocrates illud senserit, nec Plutarchus Hippocratem nominauerit, sed tantum Plistionem Hip. praticum commemorauerit. dixit tantum Hippo crates libro de corde e guum ipsius potus per rimam illabi in pulmonem, cum plurimum in πω trem descendat, quem in modum Galenus c Pla tone interpretatus est sed quod antiqua dicendi Dr-
85쪽
formam usurpare volui qua, ira fuerat non casu tantum, sed θ Eupolis, er Euripides aetate
Hippocratis sui auctor est Plutarchus in sympos. a quo Gessius, o Macrobiua d sumpserunt) Athenaeus e testa- est post ipsum Eratosthe- e. . , .nes. cultu locutionis occasio ea νidetur fuisse, equod,etsi nullatenus potus ab ore in pulmone de- lib. ι .scenderet, tamen magna inter pulmonem θροta cognatio est . qua multis argumentis demonstrari poteri ci s etiam omi sis, qus Plutarchus ex Di xippo, et ex Plutarcho, Gessius, Macrobiu r
'suleruntὶ nam qui potauerint immodice discilius, piratisivi auctor est Hippocrates feodo libro pradictionum. ex ebrietate erysipelas in pulmone iri solet, ut idem notauri fecundo libro de morabis. Oex vinolentia inflammatio eiusdem paratis, ut libro de internis affectionibus. νbi etiam scribit,aquam inter cutem ex eo maxime fieri, cuquis aestatis tempore siti vexatus aquam multam
biberit, ct pulmo expletus fuerit, qui rursus diamittit ad pectora, ct cet. DiUjorides sexto libro,ac post ipsum Aetius, Paulus ct alii dixerat,
aquam stigidam, Ni moracum abunde ct intem pestiue haustum strangulare . propterea significaturi sitim aut potionem, madefieri, aut arescere pulmonem dicere instituerunt. praeterea eodem primo libro de diaeta , in contrario'temperationis genere, quod est ipsum vitiosum est, in quo aqua superatur ab igne,quamobrem bumido uictu opus
es , ait Mimam procedere in pulmonem, νbi pro
86쪽
pulmone spiritum restituendum nullas asseruit
pulmonis igitur mentio aliena ab ea tractatione non est. vide'ur autem Hippocrates significare eorpore humidiore animam veluti vinculis det im, neri, quamobrem ad exteriora, ubi femus fiunt, egredi non potest, unde homines tardi, attoniti
vocantur. in aridiore autem contra, animam cele
rirus iusto moueri, ct ad sensus labi, quo fiunt incostantes, o quili de quaque re facile enuntiant. quο- tuam autem hos loquaces, illos esse tacitos veri L mile est, propterea, ut in illis ariditate pulmonis opus esse dicit ηr, tamquam anima propter humoris copiam, quantum sat en, ad pulmonem acce, dere non polist, hoc est inibi se prompte exercere giri in his irrigatio eiusdem partis utilis traditur, ne ad illam amima nimis facile feratur, quamo rem sermone immodico, cuius pulmo instrumentuest, suam desipientiam prafeferant. quod si alicui
Hippocrates Uus videatur orarione, qua abbo reat a commuri philosophia: non propterea sunt illius verba arbitratu cuiusque permutanda, quia non hoc unuded multa sunt in ea tractatione, qua a communi ratione philosophandi aliena sunt. Aristotelis sententia de animalibus, quae in ni- , & igne generan tur, defenditur. p. XXIII. Vrchre quaeri, utrum aliqua animalia in ' , I atque niue generentur nullus iure negauerit:
87쪽
ms tamen eo nomine post um de hac rescripmri sumus,νt intestsigatur, an Aristoteles falsum asiquid de ea rescripserit quinto libro de historia uni
Qui Aristotelem notant bis rationibus mouem Dur. Quod ad niuem pertinet, videtur fieri non posse, vi animalia in ea generentur, cum a calore absit maxime, me quo animal generari minime potes. cum etiam non alia causa sit, cur nihil ex glacie producatur, quam quod frigidissima est, τι Aristoteles dixit secundo libro degenerat. O corrupti tantumque abeu , ut animalia in niue nasci credibile sit,ut eam istorum interitus caussam esse argumento si quod hyeme agricolae nives optant,
quibus perniciosa frugibus bestiola perdantur. βqui vero vermiculi in niuibus aliquando consticiatur, illos non ex niue ct in niue natos,sed ex terra emersos nivibus sese inuoluisse credendum M. De igne vero primum obiscitur,humorem ab eo maxime abesse , quasi velint animal nullam sine humore generari. deinde Aristotelem secundo rubro de generat. ct corrupi. scripsisse, ex ignesierinibit , quoniam calor in ipso excellit maxime, secundo degenerat. animal. ab igne nullum gigia ammat, ni Qq. videri consistere in ignitis vilis ILue humidis uesiccis. postremo si visa sint in Dranacibus metallorum animalia, credendum esse ex terra metallis commixta erupisse , non autem se
ipso igne genita. Tamen Aristoteles quinto libro de historia an,
88쪽
nasium tum de nave, tum de igne contrarium LN cuit . nam cum ortus infectorum varios diligentisme recenseret, traderetq. alia a cognatis ansemalibud produci, alia vero honte nasci, ct ex his alia ex rore supra plantarum folia cadente,alia in luto aestercore putrefacto,alia in lignis,alia in arimalium superfluitatibus, alia in aluis, demum s.cebat aliqua etiam nasci ex fice aceti. quod quia
mirum videri poterat, cum acetum putrefieri non videatur, obiectioni occurrit dicendo,in his etiam, qua minime sunt obnoxia putrefactioni,animalia
nasci, ut in nive, ct igne. γάρ is τοῖς δοκου
της Icιο,ος . quod est, etenim in his, quae videntur maxime posse non putrefieri, animalia nasca tur . quemadmodum nive in uetusta vermes . sit autem vetusta inbens, propterea ct vermes huiuscemodi, atque hirsuti. qui vero fiunt ex niue , qus in tepore inuenitur, mam sunt, O albi. cunmta vero disculter mouetur. at in Cypro, νbi chalcitra lapis comburitur, cu diebua multis iniiciunt.
89쪽
ni nascuntur fers in igne paulomuseu grandior
bru maiores, primata, qua per ignem ambulant , ac aliunt. moriuntur autem θνermes, ha si paratae, bs quidem ab igne, illi vero a nive. Strabo etiam undecimo libro Geographia non ait dit ilia Aristotelics narrationi. D δε
τουπεταλου. idest , In niue autem glebas cong Iascere aiunt concauas optimam comentes aqua
tanquam in tunica. ct animalia in ipsa niue gen rari evocat autem Apollonides vermes,Theophanes vero oripas9 O his optimam contineri aqua. ruptis autem tunicis ebibi. huiusmodi vero an, multum generationem assimilare culicum ortui, qui ex metallorum flamma, bracteas nascuntur. Timius quoque undecimi libri capite trigesimo quinto, Rursus, inquit, alia genera culicum ac scens natura Igni quippe cum ct in niue candidi 'reperiantur vetustiore vermiculi in media quisdem altitudine rutili nam ct ipsa nix vetustate rubescio hirti pilis, Prandiores, torpentesq. capite sequenti, gignit aliqua, contrarium num V elementum, siquidem in Opri arariis omac, bus ex medio diu maioris musis maguitudine νω. Iu
90쪽
lat pennatum quadrupes: appellatur Dralis , a quibuσdam p3rausta: quandiu est in igne vivit, cum euasit longiore paulo Nolam emoritur. Non uno igitur testimonio sed multis Aristotelis narrationi fides adiungitur . cui etiam Seneca videtur consensit , cum quinti libri naturalium
quaestionum capite sexto, generatim professita essanimalia igne generari. Cum vero in omni disputatione quaeri primum ac definiri,quo sese res habeat modo, deinde camsam, quamobrem ita habeat,inaestari oporteat; nec deceat nos, in quibus rcbna sensu egemus se las rationes sine sensu eaquirere; immo ineptus si si sola enitar ratione ad probandum, vel improbandum aliquid contra eam fidem, quam femsus temimomum facere debet, O potest; nunqua negaverim vermes in niue, o in fornacibus , ubi chastites lapis coburitur,generari, quod fieri Aripoteles, et ceteri quos adduximus,lestati sunt neq; dixerim ab AriRotele libris de hi oria animata
res naturales mature minra, quam libris degen ratione eorundem, examinari. cum enim hic camsas perquirat rerum, quarum istic historiam exposuerat; magnopere arguendus esset, si causam rei quaereret, quam esse ignoraret, aut non sic esse existimaret, ν quo loco debuit, explicauerat. O quamvis credamus Aristotelem labi etiam in iis
rebus potuisse, qua sensuum de indigent, cuiuis
modi exempla in nostro hoc volumine non desunt; neque babeamus alios puta dictis huius rei ceri fores