Theologici tractatus ex sacris codicibus, et sanctorum patrum monumentis excerpti. Operâ Francisci Feu Arverni, doctoris theologi sacrae facultatis Parisiensis, & pastoris SS. Gervasii & Protasii. Tomus primus secundus

발행: 1695년

분량: 778페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

711쪽

1 o TRACTAT Us

Patribi ipsorum accepta memoria , iis .ctu visendi loci rati latis

petere conbueverunt , 6Arnon M'. t runt, teritati sedem facientes, agrumque deman irantes . ab V No enixa in ntem depsuit. Haec etiani

fuit S. Ephrem pietas, qui ex Sancto Giegotio Ny Is in eliis Enchomio Edessa venit ad invitenda loca saneta Filii modi populorum ad sanctorum Rcliquias concur .us suo teria pore occluentissimos esse a sci ibit S. Chly.bst orat in gnatium blari. Itaque non hodie antu a sed

quotidi ad ipsum consitimus , spiritales ex ea fecit ius pereipientes fqui eniis cum fide ad illum accedit, . Inis ascitur beneficiis Vanctorum enim non modo corpora , se ipsi lo: Alii monumenta, stirituali gratia conferta sunt. Nam si, i contingit, At defunctas sepulchraem ejus attingens, mortis incuti dissoldierit, ct ad vii ambursam redieri, multo magis id et hoc tem ore, quo gratia fuit uberior, Phritas major j visci ut si cum sde aliquis A cam attingat , magnam

ii de virtιι tem hauriat. Et eam ob causam e quia Sanctorum nobis concessit Deus, ut nos ad Ie eorum iuritatione perducat; ct ιη in nobis velut portus quidam . ct idoneum solatium eorum malorum , qua assidue nos olunt inamobrem vos omnes cohortar, Fratres, si quis vestrum agratuine anim vel corporis morbo , vel quavis alia calamitate prem tur , t cum de huc accedat ab aliis omnibus liberatus , magna cum atrii reuertetur, ct spe tu solo conscientiam ιυjorem ToraninquiLiorem reportabit. s. Alig. pist. 7. cfert, quod cum accusatio a Diacono adversus Bonisecium Sacerdotem in tantata probari cetrio non

pollet ucrumque ad tumulum S. Felicis veritatis hujus causa mi erit. Et Epist. 1 9 scribit S. Paulinum, Therasam conjugem, quotannis ad Apostolo tum limina convolasse. S. Victricius Rothoinagenus Episcopus Romam quoque ad eundem honorem exhibendum e contulit lactra ex Sulpitio Sever in Dial. i. de Virtutibus Monachorum Orientalium . 3. testatur, viros pios Carthaginem adiisse , ut loca Sanctorum visitarcnt ac potissam si in Cypirant Martyris sepulchrum Libali, inquit ipse

Sulpitius, animo adire Carthaginem , Loca istare Sanctorum , C praeeipo ad sepu&hrum C priani Martyris adorare: cum videlicet . quislatam sibi latriam hoc in lac exhibitam significabat. Hinc patet ,

quantum a veritatis scopo dc flexerint Claudius Taurinensis, Petrobtuliani V vicies stri, mali posteriolis seculi Novatores, ni teriter ac impudentc asscruciunt , inanes atque superstitiosas esse ad Sartinorum

Loca peregrina iones.

- solemnitates in sanetorum honorem institutas edocent Epistola Eeelesiae myrn Eusebius lib. 4 Hist. QS. Gregotius ad orat. 3. adversus Iulian Cereis . iam solemnitates illas decoratas fuisse , simul e sepulturam tumulos, narrat Ponitus Diac ubi de Mari yrio S. co- primi. Opp. abrogandam esse consuetudinem , cum e venit O scietudinis abusus, ut comprimi nequeat, nc a superstitio, opinatione revocati

712쪽

DE INCARNATIONE. 1 et

plebs nidis. jusmodi vero est Reliquias Sanctorum colendi consuetudo; cum tota posita sit in compotnionibus solemnibus negotiationibus, de confiaternitatibus, quae Sacerdotibus solis de Fabriciis Ecclesiarum sunt emolumento. Quid est autem magis alienum a Christianae Religionis mittu, si unicum consulatur Evangeli ima Quid sobrietati magis oppositum, quaa hujus generis compotationes ι ot: sancto , quam negotiatio tumultuosa studio castitatis, quam aliationes inhonestae puro Dei cultui quam terrenae rei conquisitio inducta sub Religionis specie Cum ergo religiosa dici non possit Resiquiarum veneratio, pcnitus abroganda est. R. ex Reliquiarum abusu multa in Ecclesiis olim derivata fuisse in commoda 'ubd Pastorum monitis non obtemperaretur nec tamen ideo quod Ecclesiae erat tam hol orificum, fit man ae dei componendis piissim moribus ade utile, simulque tot miraculis divinitus assertum a Sanctis Patribus fuit minus studiose commendatum. Omnium prima, ineunte quarto seculo, Lucilla Carthaginensis matrona et inordinato senit id sibi tribuit quod autoritate publica Ecclesiae solebat usurpari. pia scilicet ante Corporis Dominici participationem ad osculum E rebat Martyris ossa Caecilianus autem Archidiaconus hanc corripuit pa-lὶm, quod ad honorem Martyri nondum probato deferendum autor esset. Illa vero inde commotior facta, injuriam sibi, ut putabat, illatam ultura, schismati Donatistarum locum dedit nam adversus Caecilianum Mensuri Carthaginensis Episcopi loco suffectum, Majorinum creari Episcopum curavit, major in partes pro viribus adeo prom vit, ut Africam universam concitatum clusina gravissimis calamitatibus vexarit, nec fuerit seculo quarto compressum. uperstitiosum culium similem sub quarti seculi finem abrogavit S. Martinus Turonensis Episcopus . quemadmodum ex evero Sulpitio vitae ipsius scriptore am

ante retulimus.

Aliud vitium carpit S. Augustinus lib. de Opere Monach cap. 18.

videlicet Reliquiarum nundinationes Alii, inquit, membra Mart3rum si tamen Martyrum venἐitam . . . . Omnes petunt, omnes xigunt ,

a, sumptin lucr se gestatis , κ simulata pretium sanctitatis Nonne concalescit cor vestrum intra tos, ct in meditatione vestra examdsset ignis is Varum mala opera bonis operibu persequamini; ut eis amputetis oceamnem turpium nundinarum ' Si qui fuerint ergo circa Reliquiarum cultum abusus reserendi sunt in privatos, qui cum Novatoribus, quamvis non ita graviter, sibi, non Ecclesiae matri obsequuntur. Ejusmodi enim abusus non patiebantur Antiqui Whis tempori bus quoties haec ramilia vitia deprehenduntur, eiusmodi malis occurritur, ad Sanctorum Caeciliani, Martini, Aligustini, de aliorum imit tionem 4 ut ab illis sic a nobis legitimus de illibatus seivatur Reliquiarum honor. Quamobrem damini, ut damnavit olim , Ecclesia compotationes ,

713쪽

quibus illae se ivlta es deturpantur. Illas ita perstrinxit Mediolani s. Ambrosius lib. de Elia .lejunio cap. 7. O stultitiam , inquit, hominum, qui ebrietatem fac iscium putant risu existimant illis ebrietatem placere, qui jejuni P sponem sestinere idicerunt. Illa quoque com potationes graviter carpit in Africa . Augustinus lib. io contra Faust cap. 1 . his verbisci cui se in memoriis MartTrum inebriant, quomod arabis approba posenti cum eos, etiamsi in domibus fui id faciant,

Dua risistina condemnet 2 Sed aliut est quod secemus aliud quod se i-

iremus ι aliud quod praecipere jubemur aliud quod emendar praecipimur j λκr emende tolerare compellimur. Ita IF d sidi a Christianaeum alia luxuria vinolentorum vel error infirmorum. Abusus illos postea prohibit erunt citam Concilia , quorum Statuta renovavit Trident synodus est . 1 f. Damnavit etiam Fcclcsi negotiationes illas, ouae ad Sanctorum solemnitates fierent nec alia de causa solemnitates illas institui docuit, quima orationem, concitandam Sanctorum imitationem esia consuetudinem illar exponebat quarto seculo S. 'ast in quaestionibus fuse e plicatis, in Resp. ad quaest. P. Verum enim vero , inquit , neqκ nundinationes Ira in Mart=riis celebrari selita sunt , convenire nobis putanda sunt neque enim ullam aliam ob causam adesse ee ι Ch/siam in Martyriis, aut iis contigua loca invisere , quam orandi causa , o ut constantia Sanctorii admoniti, in qua illi ne pietatem amitterent, ad necem usque fortiter perseverarunt i iis quoque ad similis frit-tudinis amulationem incitentur. Quod adem ferme ratione exposuit Trid synodus css jam laudata item concilium Rothomag. an. I183. tit de Cultu Divino Au poena excommunicarionis negotiationes illas

prohibet. Aliquando etiam ad Principes confligit hcclcsia, ut nundinationes ita in aliam diem transferrentur. Hinc anno is 88. Qi6 1. Senatus Parisiensis illas prohibuit item mecretum sanctioris Consi ii

Regii anno I 66l.

In abrogation m Tioque saltationiim, quae festivi diebus Sani horum instituerentur, perprtuo conspiravit universa Ecclesia Catholica Hinc S. Bas Hom. in Ebricratem Sc Luxum, sacra Loca saltationibus illi pollui asserit. De iisdem choreis, seu saltationibus conqueritur S. Greg. Nar Poemate s. c Chrys. Hom. ' in Math ubi lascivam Herodiadis filiae saltationem et cribit. Cum ergo saltationes illas damnet Ecclesia. ut quae Ist.iclitarum Exod. r. circa Vitulum Aureum insulsos de ineptos motus sapiant oenovent; ab illis abstineant veri cultores Reliquiarum injuria quis inde conficeret, abrogandum

esse Reliqui vum cultum. Denique de Confraternitatibus removentur tum convivia odm

aliae impensae, quae Christianos dedecenti nec alterius est Pastoribus lucri expectatio, quam promovendae pictui fidelium simul de chari otis, si hoc in negotio Tridentinae Inodo pareatur illa enim ita definit

714쪽

DE INCARNATIONE. 1 i

snit se T. 11. In has sanctis, salutares observationes si qui abuμι

irrepserint, ea pronas aboleri S. Inoaeus vehementer cupit. . . . Omnis θρι, siti in Sanctarum in ocatione Retiyuiarum veneratione, ct maginum sacro usu tollatur omnis turpis quaestus eliminetur omnis eniaque sitita iretur ita ut . . Sanctorum celebratione , ae Reliquiarum

iis ratione homines ad comessationes atque ebrietates non abutantur , quasi FG dies in honorem auctorum per luxam ct lasciviam agantur. Postrem tanta ei, ea hac dilucuria, cura ab Episcopis adhibeatur, ut nihil ino, di itim, aut prat Uere, Amultuari accommodatum, nihil profanum nihilque inhmestum appareat. Opp. 2. Peregrinationes in honorem Sanctorum non sunt etiam licitae; cum eas damnarint Antiqui, ut S Greg. 7st orat de euntibus Ierosolymaru ubi has subjicit rationes , quod scilicet pere grinationes

operibus quae a Dc praemium conlectatura sunt , non annumerentur,

quod ei iam inde plurima nascantur piciatis offendicula nam in tinerect in contuberniis viri perpetuo sunt cum mulieribus icque mentis corporis intcgritas admodum periclitatur. Haec item addit Quid enetiam pia est habiturus . qui loco illos adit Quasi vero etiamnum Do--λι corporaliter in locis illis degat atque a nobis abierit , aut velat S. Spiritus apud Ierosolymitanos abundet, ad nos autem transire non possit. Subjungit S ipse Doctor abundantiorem ibi non esse gratiam imo nullibi frequentiora esse omnia criminum genera Localis, inquit, mutatio, ut em propior sit, non sici sed ubi uerti , em ad te

Ceniet a siquidem anima tu diversorium tale invenia Ar, ut in te o- . minus inhabitet, inambulet 7:ιe si Spiritus , .anctus . ut addit ibidem

Jerusalem tantum illaberctu . nulla san mora illuc concurrendii messet sin cro Spiritus, ubi vult spirat ii quoque , qui hic lunt accredunt, illius atticipes fiunt juxta fide analogiam , non juxta peregii nationem in Urbe Jerosolyma susceptam. R. S. Gregorium Nyss eas duntaxat peregrinationes improbare, sed quas suscipercia viri, qui a caeteris se litari suo vivendi cnere longinqui sunt , quod videlic t illorum ei sectioni, itemque Cistitati, silentio.

aliis vitae Monasticae bonis plurimum advertentur. Qiiamobrem Monachos ab huiusmodi animorum parium quietorum indicio removet S. Gregorius Nyss. Peregrinationcs auic absolute non damnat, modo nihil de ossiciis renaittatur tunc quippe omni periculo vacat peregrinatio. Sic ipse S. Gregorius, dum inperatoris uitu in Arabiam proficis ceretii ad Synodum. Monasticis pietatis munerilis nunqualia destitit. Idem S. .iter in Epist ad Eustachii sorores scribit, summo gaudio se fuisse affectum in locis sacris quod in illis augustiola Christi

Nativitatis , Retur rectionis, caetero: umque Mysteriorum insignia conti-rcienti ir. Dca quidem ex se sanctitatem non si iunt, ut scribit idem

715쪽

ARTICULUS J INTUS. De cultu Imaginabus deferendo.

X E, V Ara , qui Philoxenus dictus, genere Persa, servili condi tione Hierapolitanae Ecclesiae a Petro C napheo praesciatiis , anno Is Zenone imperata: , Angelorum, Christi, Gainctorum Imagine, ei Theophane Cedreno , sustulit. Anno quoque M. Philippicus Bardines in p. dicio illas abrogavit. n. p. riter is in Synodo eas damnavit Theophilus Metropolita Anatoliae. Eodem ait no vel circiter, Giridi Saracenorum Principis iussione . ab Eccli sis Christianorum amotae fuerunt Imagines idque consilio cultis tam Judaei, qui e ves o annos vitam prorogatum iri spem L celat illi 'rincipi, mod in Imagines saeviret. At cum vix i8. vcnsibus elapsis obiissct iriduc ejus filius exactis ab impostore poenis priorem octina Imaginibus 'Onorem restituit. Anno etiam 26 Leo Isaurus Imp. a quodam Judaeos militer persuases; et: an. Constantinus Coptonymus ejus filius Imagines abrogari jusserunt. An item Is . numerosissima scilicet 3;8 Episcopis, Synodus Constantino' litina, quam Constantinus Co-

pronymus convocarat, Imagines omnino pro seripsit. Eundem errorem dilatavit eo P perator Copronymi filius , paternae impietatis haeres eliis vero filius Constantinus cum matre sua renes ,r Imaginibus studiose laboravit usus opera Tharasit , quem ea es, scd optimis ornatum moribus Ecclesiae Constantinopolitanae an. s . curavit praefici. At oneri incn xἰbjccit humeros Thar .isius , nisi postquam Synodi Oecumenicae pro restituendo Imaginum culcia convo catronem pollicitus fuit Imperator cum Irene Augusta matre Nicaeam ideo vocatus Adrianus I. Pontifex, rogatus, ut Synodo Praeesset, Legatos misit habitaque fuit n. 7 7 Synodus, quae Imaginum cuia

tum instauravit.

Innumera mala intulerant Orienti de sacris imaginibus contentiones nec leviores casus in Occidentem invexissent ni solicitudine cautissa in occurrissent i scopi Callieani, suorum imperatori: Caroli Mag. Ludovici ii autoritate freti. Claudius enim Taurincnsis Episcopus, Felieis Episcopi Urgelitani discipulus, in omnibus suae Dice ceseos Basilicis non modo subverterat Imagines, sed etiam Iccnoctastarum tritergressus impietatem, Cruces materialcs, quibus in honorem Christi acceptae salutis recordati inem Eccbsia iit consueverat, ut ii libris de Culturam ag refert lonas Aurelian Epit opus penitus abdicarat Claudii temeritatem his ipsius cibis exprimit ita Lo.hario Augusto ut

716쪽

salus Diaconus Et quia quod omno colebant, ego destruere solus carp. iiDirco aperuerant omnes ova sua ad blasphemandum me. Claudio fortiter obstitit Ecclisia Gallicana; quod instar portenti non paucis videtur, Nicaenae Synodi definitiones improbavit. Eanaobrem exponendum erit diligenter quae fuerit Gallicanorum Episcoporum sententia circa Imaginui veneratioinem , dum pro illis religio, retinendis

constanter starent

Posterioris ex Novatorum aestus adversus Imagines conoctastarum impetum non modo adaequavit, scd longe superavita Circa illud caput supra fidem insanire Ecclisiam Romanam dii putant, & populum lapideum, inanimem contendunt in Templis a populo animato coli& adorari,in iri utei aliquam , virtutis coelestis instar I inaginibus tribui. Ex quibus suppositis colligunt, cum crailissimis Idololatris idem sentire Catholicos, de mutatis nominibus inducere idololatriam. Unde et Fidei Catholicae Tridenti palam explanata professio, vatorcs ab erroribus tam inique inurendis Catholicae Doctrinae non avocarit, nestio. Profitetur enim Synodus ridentina sed is magines Christi , De ara Virginis, O aliorum Sancitorum , in Templis praesese tim habendi, retinendau, ei que debitum honorem, venerationem impertiendam : non quod credatiι inesse aliqua in tu disiuitis belvinus , propter quam sint colenda vel quod ab ei sit aliquid peten.

dum et quod fiducia in Imaginibus si frenda, veluti liis flebat a Gentibi , qua in dolis spem suam collocabant; sed quoniam honos, qui

eis exhibetur, refertur ad prototypa qua lis repraesentant cita ut per Imagines, qu osculamur. 2 coram quib/ caput aperimm ct -- cumbimm , Christum adoremus, ct Sanctos , quorum illa similitudinem gerunt, veneremum id quod Conciliorum , praesertim ver secunda Nic. Onodi decretis contra maginν oppugnatores est sancitum. Ista in Professione nihil dololatriam es leviter lapit cim potius omnem Idololatriae speciem penitus amovet. Unde igitur celaris tam immanis incusent Novatores s cclesiam Catholicam Unde tam horrenda Ecclesiae Chrilli poniae ficiant convitia Nec enim intelligo, qua de causa tam contumeliose in Catholicos invehantur, nisi contentionis aestu suis ani mi injeeta in fuisse caliginem fateantur I quam ut dispellant, expendant non diligenter, an aliud verbis, aliud opere profiteamur 3 Soli Deo latriae cultum deberi censemus, deserimus rei vero creatae cuilibet negarnus: Ne Iinaginibus exhibendum esse contendimus honorem, nisi omnino a latria divertum. Ad hanc ei contentionem ducidandam varias instituemus Conclusiones 3 De variis olim circa Dei, Sanctis. simae Trinitatis QSanctorum Imagines sententiis is erit agendum. a. An possint esse licitae tum Dei, tum Sanetorum magines. . neis aliquis otios inciti pate valeat exhiberi Et in quo pomus fit

C NC L. I. Apud Antiqlios in quibusdam Ecclesiis Dei, aut

sanctae Trinitatis maguies in usu non fuerunt.

717쪽

Prob. Nam Imagines Dei prioribus Eccl si seculis non usurpati; profitentur primi Christianae Fidei pologistae. Sic Clemcn Alox in

admonit. ad Gentes Vere est simulachram mortua materia, formata --nu artificisci apud nos autem nullum e materia sensibili sen bile simu lachrum, sed qui sola percipitur intelligentia. Detir. Hinc fit, ut libi Strom. Numae Pompilii de Imaginibus Dei non siingendis non modo non improbet Decretum , sed de illud a Mose acceptum conten . dat. Inde fit etiam, ut his Imaginibus contra Deum ab Ethnicis pe cari disputarint inutius Felix, de alii Christianae Religionis pologistae quia nempe Deum invisibilem de incircumscriptum Deorum

suorum inulachiis circumscribercnt , cum . me Deus reprς lentari

non possit. Ex eadem sentetula conficit Orig. lib. 6. contra Celsum. Philosophis Ethnicis sapientia praecellere ex Christianis rudiores quod illi res inanimes, aut eorum magines, velut eos alloquerentur race illo signo sensibili componerent sibi corpoream numinis inintelligia bilis Egi ci Christianos vero etiam idiotas, a re sensibili procul 1

motos, mundum universum considerare ut Dei Templum, in quovis loco animae luminibus supra totius mundi ambitum ercetis Detini precari. Haec maddit ipse Origenes Caterkm inquit, Christiani homines c DL s ibi temperant ab his Cnimirum Statuis . 5 earum cultibus propter illud Legis r Dominum Deum tuum timebis, ct ipsi soli servies.

Item propter illud: Non erunt tibi Dii alieni prater me ii non facies tibi ipsi simulachrum nee ustam Diem eorMm, quae in carti sunt Iiem propter illud r Dominum Deum adorabu , T illi soli semies aliatique mi ita his similia qua adeo nos prohibent ab aris C simulachris, ut etiam emo jubeant citius, quam contaminemus nosti m de

Deo dem tali bin impietatibis. Et proinde ex iisdem principiis Christiani cum Judeis ab Imaginibus abstinendum argumcniabantur , ne scilicet simulachris divinis deturparetur ci conceptus, fides sordidaretur, Wrei creatae divinus exhiberetur honos. Quae quidem argui ventationes fuissent omnino supervataracae , S lndicrae penitus, si apud Christianos tunc invalui siet usus Imaginum Dei. Iicin lib. . contra Cel instanti ipsi Celso, Nos rarum, Statuarum , Templorumque dedicationes fuse gereri ita respondet Simulach=a Deo dicanda sunt, non fabrorum opera, sed a orbo De dedolata formataque in nobis, videlicet virtutes ad imitationem primogeniti olim creaturae. . . . quibus icilicet virtutibus decenter hanarar credimu omnium hujusmodi statuarum Arche tum primum . Imaginem invisibilis Dei Deum unigenitum. Et postmodum rIn summi, inquit, omnes Christiani conantur dedicare Statuas , quases diximus , non sensu, anima vacuas .... sed Dei spiritu inhabitata , propter virtutes, qu dixim- , o Conditoris Imaeinem agnoscentem

suum domicilium. Nullam igitur aliam Imaginem ne volebat in usi, positam Origenes Catholicorum sensu locutus , praeter eam , quae in

animis efformaretur.

718쪽

DE INCARNATIONE.

Hre etiam disciplina in Hispanias transmissa fuerat cuma liberitani

Patres, ineunte quarto sic culo definiant Picturus in Ecclesia esse non Aebere ne quod colitur, aut adoratur in parietibus depingatur Scilicet hac cautione utendum ccnsebant Eliberitani Patres temporibus illisa, versus Rel: gionis in strii menta saevissimis ne, si in idololairarum manus venitent fides sacrae Ethnicorum ludibrio exponeretur Divina a jeltis . in Imaginibus oculis spectatorum subjecta aut ne Sancti , qui colerentur, qu indam paterentur in suis Imaginibus iniuriam. Dissileti quoque non possumus, Imaginc sic , ne in Oetavo quidem seculo Romanae Ecclesiae fuisse probatas, licet tunc temporis pro Imaginibus contra conoctastas ani fortiter ccertaret. Nam Gregorius II. in Epist. i. ad Leonem Isaurum prima parte Conc. 2. Nic. non mod5 De Imagines non usurpari tradit; sed etiam cur non ultirparentur explicat Tamiem . inquit , Patrem Domini nostri Jes Christi non calissa icimus, ac depingimus quoniam quis sit , non novimus , eique natura spectanda proponi non potest, ac depingi quod si eum novi semus, prout illium quoque spectandum proponere Potuissemus, ac pingere. Fadem erat tunc temporis Ecclisiae Constam inopolitanae conomia. cx Germano Patriarcha Constantinopolitano in Epist. ad Joannem Epiruscopum Synadensem Act. . Concilii a Nic. Neque , inquit . Imagi-rtim facturam , que per ceram ct colores formatur, in subversionem emfection f, qua circa divinum dicitur initum , admittimus. Neque enim

insis bilis Deisatis imaginem, similitudinem , vel schema , vel si uram aliquam formamus , quam ne ipsum snctorum Angelorum sublimes ordines consideraret investigare penit. valent. Sed quoniam uni genitvis Filius .... carnem essum re dignatus est . . .. humanum ejus characterem , ct humans speciei, quam per carnem si sic epit, imaginem , non incomprehensibilis ejus, invisibilis Deitiuis Ormantes. Eadem etiam erat E clcsiatum lixandrinae Antioclic nae, deroso.

lymitanae sentcntia ex pist Synodica trium illorum Patriarcharum a Theodoro Patriarcha Jerosolymitano scripta ad Tharasium Patriat cham Constintinop es in septimo Concilio icctam probat Acit. 3. En verba: Imal Christi sciliccis Hura non Deitatis, qua incon.

vulse intemeratae carni uti unita est, praefert baraeierem insis ilia enim est, ct incircumscripti, ct informis, divina natura Deum quippὸxem vidi unquam . ipse unigenitus enarravit sed humanitatis ejus eo Io ibus facientes conem adoramus. Et ita finem Epist. Si quid λυ/m iam fue/it in illis emendatione indigens , sine invidia est, Deo plenado trinae nos articipes facite, remittensim ea nobis correcta estist, praeabitis. Quibus lectis Litteri, Legati Rontani sic in Concilio pio fitentur cuia Orientis sanctissimi limini Sacerdotes in Orthodoxa Fid.

sunt 'ncordes. - qui ita non constensu , anathemati Untur.

Eadem pariter erat Ecclcsiae Thessalonicentis disca plina, uti patet ei

Ioannis Thessalinuc Epistola in Ach. s. ejusdem Synodi . cuta

719쪽

1 TRACTAT Us

a tines, inquit, Dei facii nus , H est Dominii Salvatoris no stipsu Christi, sicut sus est Dper erram ct cum 'minibus conversatus est,

hunc, Hrentes non ut intelli ritur natura Deus. Ea enim im Γ-

ruri est' se qui habitus incorporei, sine schemate verbi Patris rSpiritus enim est Deus . . . . Humanitatem ejus pingimus, non incorporalem Deitatem.

Epistol, mox iidatas non modo probavit septima Synodus, sed Aest. c. ast ii iiii Epiphani Diacono cribenti Christum . ut hominem, in Ecclosia d pingi posse , quia circum Icriptus est secundum humanitatem : non vero. sepingi posse, ut est Verbum quia sensibus pricipi non potest divini lasci tamen qui , inquit excogitavit dit initatem 6υ id est Christio depingere Leum enim nemo idit unquam , nam incircumscriptus est inuisibilis , ct incomprehensibilis; sed human talem. Et post iriodum , ut gravem calumniam , cpellit Iconoctastarum sententiam qua Dcim Sanctis ima Trinitatis Imagines apud Christi nos suillia frequentes arbitrabuitur contestaturque inauditum esse, Christianis adoraatas fuiste thas Imagines quia Deus est spiritus invisibilis, incomprehensibilis. En verba : Dicunt quia incomprehensibilem divinam naturam circumscribunt Christiani. G abnegationem, stoliditatem, quidquid his aliud attinetes Christiani. . . nequa inuisibilis, ct incomprehensibili natur imaginem nruam scerunt sed pecundum quod Verbum caro factum est e. . qua humana ispensa tionis eri sunt, in uni ct Imaginibi exprimmit, scientes , quia istiariti est Deis. At si, vel octavo siccules, frequentes fuissent in Ecclesia universa magines Dei QSanctissimae Trinitatis a tantum abest , ut eas usui piri negassent Niciaenae secundae synodi Patres , ut imo ex hoc

usu perpetuo de univcrsali argumentum confecissent adversus Iconi clastas.

Qui etiam subsecuti sunt idem omnino opinati sunt ut Nicephorus Callistus, qui lib. 8 His cap. 3. Armenos reprehendit, quod Patris Se Spiti ius Sancti diagines pingerent. Hac sunt jus verna Imagines enim Orparum unt , 'ita viderii circumscribi postanti non artim, qua invisibilia sunt intelligentia comprehendi myueunt. Item LucasTudensis lib. 1. adversus Albigenses cap. 9. om. Biblioth. Patrum, parte i. eosdem Albigenses pro errantibiis suisse habitos clibit quod intra corporea lineamen a Deum Divinitatem concluderent. Et c. m. negat debere vel posse pingi Trinitatis Imagines. Ex quibus cert coniicitur prioribus Ecclesiae seculis usitatissimas non fuisse Dei δ Sanctissimae Trinitatis Imagines, ne quid commune habere viderentur Christiani cum Ethnicis, ne Iudaeis essent offendiculo. Cum autem Imaginum usus ad disciplinam persint at sane id lium commodis ab Ecclesiae Pastoribus adhibetur, vel etiam temper

tur, aut si penditur.

Om C L. II. In quibusdam Ecclesiis Dei Ianctissimae Trinita-

720쪽

DE INCARNATIONE. 1 ν

tis Imagines extabant prioribus ecillis, nec ideo illae Ecclesiae vocabantur in crimin.

Prob. Nam haec veritas ebicescet vel ex hic in Concilii Eliberitani

Canonem s. ineuntem rario seculo cons tum observatione Piacet, inquiunt illius Concilii Patres, picti in Eccle on debere. ne quod colitur . aut adoratur, in amet bas de ' fratur. Licet enim Imagines, quae in parictibus exprimcrentur, at rosarint, ne, ut jam

exscripsimus, persccutionis emtore Iudςis aut Ethnicis essent ludibrio,

aut irreverenter tractarentur , nulla ante Ecclesiastica censui fit mandum illum Canonem judicarunt quia Ecclcsis, in quibus ejusmodi

usurpabantur Imagines, crimen inurci iniquum censebant: attamen de illis picturis, ut removcndis, non 'onitisse t illi Patres, nisi tum Dei tum dandiorum magi nc plur.bus in Eccl siis fuissent in usu. Haec etiam veritas illustratur et maxini exes nidabili studio S. Felicis M. Picsbyteii Nolcosis, qui ultra quarii cculi medium . fides sacras Nolae curavit iisd in ad irnati figuris, quibus in Scripturis Pater aeternus QSpiritus sanctus delineabantur aut quibus Christus seipsum se erat as cetabilem. Quas deline ricii cs . ut inligni S. Felicis piet cis monumem S. Paulinus Olcnsis postmodum Episcopus, vir nataliabus, bonorum copia, eruditione d sanctitate preti tantissimus, laudibus

prosequi non dignatur in una e suis Epistolis ad Severum Sulpi

lium

Has probavit laudes Severus Sulpit enlditione sngulari, pietate commen labilis, atque S. Martini discipulus motissimum illud opus a S. Felice in nomini, divini splendorem elaboratum probarunt Romani Pontifices QEpilcopi Itali Nolae finitimi. Non enim rationes, quae Antiquos a removendis illis Imaginibus impulerunt, tunc occurrebant. Ea quippe olen .ium fides erat, ut ne vel hinc' vissima Idololatriae. aut Anthropomorptiuarum eri ris subcssct suspicio. Et sanc cum tantae sanctitatis esset, pro Religione propaganda tanti studii S. Felix; veris iniit non et his muginibus contra cli ionem peccasse; siquid humini hac in re fuisset palliis, illum proculdubio ab errore revoca Gsent Nolanus p copus . aut Clerus Paulinum postea Nolanum Episcopum ea de re nonuissent amicitiae vinculo conjunctissimi maria tinus Turon. Victricius Othomageniis, Augustinus Hippon. Severus Sulpitius Euin quoque ianuis ni Politi ficos . quos saepe conveniebat ad Apostolos acceduns inonuisiciat . in tu, m , nec censuissent luidibus cumulandum fuisse . relicetia, qtii has Ir: lagines in Ecclcha Nolens exuari cur.isset , ncque pariccr xiiiiiii asser versibus ornatissimi, celebrandas utile maganc hi 'lulni di Unde si ut ea fuit tan- totum viroium ci ga S. clicen , P. Plinum, lae uerum . cides Nolanos 'con miae rati roni; tu orsio est. Si ilicet

SEARCH

MENU NAVIGATION