L. Annaei Senecae Opera omnia quae supersunt ex recensione F. Ern. Ruhkopf. Tomus primus sextus

발행: 1828년

분량: 662페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

EPISTOLA XX lv

essent qui promitterent fugam noluit, remansitque,

ut duarum rerum gravissimarum hominibus metum demeret, mortis et carceris. Mucius ignibus manum imposuit. Acerbum est uri; quanto acerbius, si id te faciente patiarisy Vides hominem non eruditum, necul Iis pracceptis contra mortem aut dolorem subornatum, militari tantum robore instructum, Poenas a Seirriti conatus exigentem l spectator distillantis in hostili iaculo dextrae stetit, nec ante removit nudis ossibus fluentem manum, quam ignis illi ab hoste subductus est. Facere aliquid in illis castris felicius potuit, nihil sortius. Vide quanto acrior sit ad occupanda pericula virtus, quam crudelitas ad irroganda. Facilius Porsenna Mucio ignovit, quod voluerat occidere, quam sibi Mucius, quod non occiderit. Decantatae , inquis , in omnibus scholis sabulae istae sunt. Tum mihi. quum ad contemnendam mortem ventum suerit, Catonem narrabis3 - Quidni ego narrem ultima illa nocte Platonis librum le

gentem , posito ad caput gladio 7 Duo haec in rebus extremis instrumenta Pro SPeXerat, alterum, ut vellet mori, alterum, ut posset. Compositis ergo

Thebanum hoc eonsilium cepisse. ut Soeratem fuga ingratis suis civilius eriperent, est res nota vel ex Xenoph.

bornatum reete defenditur a Gmnov. matra Cruterum, qui e Cod. l. obrutum enotaverat. Vis vocis nune vel ex Lexicis nota est, Omatam simpliciter. MAI. Quam illi ab hoste 3M ceta est. Sin seripsi eum Arg. b. eui asseutitur Par. a. Sed reclina revocabitur vulgatum, quiana agnis illi ab hoste subis citia est, quod e vi M. R. et A. praesert ms. o. puto et alii. c Cons. EP. Lxv . Par. b. qui lem ut Par. d. epu- ιtia ab hoste subductus est: misso vocati. ignis. Schw.

Tum mihi Iam mihi edd. indoab Erasm. ex ipsius conieet. Tu mihi ed. R. Par. a. . Pal. x et Col. Schw. Catonem. Vticae hoe factum esse, unde Catoni eognomen Uticensis da hatur, est res notissima, quas apud omnes auctores, qui de hae re exposuerunt, eodem sere modo narratur, v. e. Plutarch. in Caton. mio. P. ID sqq. tu Caesar. p. 73 a Fres. Diou. Gas. XLIll, Io-12. Ruh . Commauis ergo rebias. Id est Om-

202쪽

rebus, Ulcumque componi fractae atque ultimae poterant, id agendum existimaVit, ne cui Catonem aut occidere liceret, aut servare contingeret; et, stricto

gladio, quem usque in illum diem ab omni caede pu

rum servaverat: Nihil, inquit, egisti, Fortuna, Omnibus conatibus meis obstando: non pro mea adhuc, sed pro patriae libertate pugnavi: nec agebam tanta pertinacia, ut liber, sed ut inter liberos viverem: nune, quoniam deploratae sunt reo humani generis, s Cato deducatur in tutum. Impressit deinde morti sexum corpori vulnus. Quo obligato a medicis, quum

minus sanguinis haberet. minus virium, animi idem; iam non tantum Caesari, sed sibi iratus, nudas in vulnus manus egit, et generosum illum Contemptoremque omnis potentiae spiritum non emisit, sed eiecit. Non in hoc exempla nunc congero, ut ingenium exerceam; sed ut te adversus id, quod maxime terribile videtur, exhorte P. Facilius autem exhortabor, Si ostendero, non sortes tantum viros hoc momentum emandae animae contempsisse; sed quosdam . ad alia ignavos, in hac re aequasse animum sortissimorum e

gi eut illum Cn. Pompeii socerum Scipionem, qui ,

contrario in Africam vento relatus, quum teneri navem suam vidisset ab hostibus, serro se transverberanibus post Pharsalieam pugnam et Pompeium interseetram in Caesaris ditionem subnetis, ideoque quiescen- ithtis. A medieta Quod tamen Noster medicia tribuit, id iuui. a Bula, libertino Catonis. Dio Cass. ab eius amicis

Delum esse asseverant. Riah .

Animi idem. Int. eamdem tamen animi sortitii linem , labefactato corin

Seipionem. Q. Caeeillus Metellus Pius Scipio praelio ad Thapsum a

Iul. Caesare victus quum Hispaniam peteret . ad Hi 'stonem, regium P r- tum in reguo Numidarum situm. 4elatus et a navibus hostilihtis circumventus, ne a P. Sitio Caesaris legato. qui classi praeerat. mpereti r. se in e

203쪽

vit, et quaerentibus ubi imperator esset: Imperator, inquit, se bene habet. Vox haec illum parem maioribus iacit, et satalem Scipionibus in Africa gloriam non est interrumpi passa. Multum fuit, Carthaginem vincere; sed amplius, mortem. Imperator, inquit, se bene habeti An aliter debebat imperator, et quidem

Catonis, mori 2 Non revoco te ad historias, nec ex omnibus saeculis contemptores mortis, qui sunt plurimi , colligo: respice ad haec nostra tempora. de quorum languore ac deliciis querimur: omnis ordinis homines succurrent, omnis fortunae, omnis aetatis, qui mala sua morte praeciderunt. Mihi crede, Lucili. O adeo mors timenda non est, ut beneficio eius nihil timendum sit. Securus itaque inimici initias audi: et, quamvis conscientia tibi tua fiduciam faciat, tamen, quia multa extra Causam valent, et, quod aequissismum est, spera, ct ad id te, quod est iniquissimum,

Fatialam gloriiam. Qii uni iam antea alter Scipionum Ani, ita te ad Zamam de victo Catibagitiis potentiain everterit, alter Carthagiuem ipsam diruerit atque iussammaverit. Se bene habet. Alii, h. se h. Reetius fortasse abiicietur pronomen. S. ' Et quidem Catonis. M. Velus pro et quidem Catonis habet quiam Catho. Non male. Ruhk. - Foriis illius viri imperator . an non ipse sortis pNam toti exeteitui Scipio Praeerat, Catone inter legatos. L sius. Omnis ordinis Praeciderunt. Quam vere haec dieta sitit de multi- ludiue eorti m. qui sua spoute mortem sibi conseivetitit sub Caesaribus usque ad haec Senecae tempora. T

citos, Dio Cassius, alii assirmant. R. Ut benesitas eius naul timendum si Nail anteferen m au ed. ab Erasm et Uur. Nihil anteferendum

timendunum sit ed.Ruhh cuin ed. . .et R. et inss. Par. a. b. d. aliisque. Sed Arg. b. Nihil anteferendum timendum sit, absque conitinctione. De vi equidem Prius verbum . ut imperite olim iuttusum ab homine qui vocati. hene sieso in tertio casu acceperat. quia in liuelligendum esset in sextu su positum. Haec Sch . At Rul L. Anteferendum timendum De sit omnesoli in editi et seripli praestant, Prueter Nuretum . qui tunendumMe scalpello erit leo abscidit. Lipsius emendabat: nihil a te Merendum timendum M ait,

additque: Adeo, mi Lucili, morali hi non timeuda, ut illi, nihil vereri aut timere debeas. Mula aut metus sola tollit. Sed antiqua lectio ho-

tium sensum suu re videtur: nouadeo mora est timenda, ut ea proposita, omnium aliarum rerum re

spectum omittere debera. Sie honesta

204쪽

a compara. Illud autem ante omnia memento, demere

rebus tumuItum, ac videre quid in quaque re sit: scies nihil esse in istis terribile, nisi ipsum timorem. Quod vides accidere pueris, hoc nobiS quoque, maiusculis pueris, evenit: illi, quos amant, quibus assueverunt, cum quibus ludunt, si personatos vident, expavescunt. Non hominibus tantum, sed rebus Persona demenda est, et .reddenda facies sua. Quid mihi gludios et ignes ostendis, et turbam carnificum circa te frementem y Τosse istam pompam, sub qua lates, et stultos territast Mora es , quam nuper Ser- 3 vus meus, quam ancilla contempsit. Quid tu rursus mihi flagella et equuleos m agno apparuita explicas 2 quid singulis a Pticulis singula machinamenta, quibus

extorqueantur, aptata, et mille alia instPumenta ex-

4 carnificandi particulatim hominis 8 Pone ista, qua

nos obstupefaciunt; iube Conticescere gemitus et e X clamationes, Et vocum inter lacerationcm elisarum

acerbitatem. Nempe dolor est, quem podagricus ille Contemnit, quem stomachicus ille in ipsis delieiis pec- fert, quem in puerperio puella perpetitur. Levis est,

si secre possum; brevis est, si serre non POSSum. Haec in ali inio voluta. quae saepe audisti, Sae PQ dixisti; sed, an vere audieris, an vero dixeris, ellcctuet prava devilanda adeo. que timenda, mortis nulla ratione habita. Ruh . Demere ν e a tumultum. Quia timor cons sionem gignit, et vetat ne animus videat quid teipsa imi endent. Tmorem. In duobus e d. Palatie e timere observat Griit. nee itis. tum auribus suis satetur cum Gr itovio, qui similia laudat; vulgata amen noi patim timorem ideo non est movenda. RuM. Seu .ec dictus. Dele et: satis erat sed ristis, quod habent edd. vel . eum M . V. not. ad Ep. xv. et ad viri. SFrementem lectio scriptorum et editionis veteris. CL ad Episti LX. Alitea frementium. Reaik. t Bouillet mora rat.

Partistitit . In aliis quibusdam libris areisuriιim. Vtra verior iee iosii, haud laeile dixerim. Schw.

Mina est. . . . Possum. De hoc nati

205쪽

proba. ΙIoc enim turpissimum est, quod nobis obiici solet, verba nos philosophiae, non opera tractare. Quid tu 3 nunc primum tibi mortem imminere scisti, i , nunc exsilium , nunc dolorem 2 In haec natus est

Quidquid fieri potest. quasi futurum cogitemus: quod

facere te moneo, scio certe secisse. Nunc admoneo , ut animum tuum noli mergas in istam sollicitudinem: hebetabitur enim, et minus habebit vigoris, quum exsurgendum erit. Abduc illum a privata causa ad publicam: dic mortale tibi et fragile corpusculum esse; cui non ex iniuria tantum aut ex potentioris viribus denuntiabitur dolor, ipsae in tormenta voluptates vertuntur. Epulae cruditatem afferunt; ebri tates nervorum torporem tremoremque; libidines P

dum, manuum, articulorum Omnium depravationes.

Pauper fiam 2 inter plures ero. Exsul fiam 2 ibi monatum putabo, quo mitta P. Alligabor 2 quid enim r

nunc solutus sum 2 ad hoc me natura grave corporis mei pondus adstrinxit. Moriar 2 hoc dicis, desinam aegrotare posse, desinam ulligari posse, desinam mori posse. Non sum tam ineptias, ut Epicuream canti Io

In haec narus es In hoc edd. v est. eum uis. o. et Par α. d. Schw. Abdiae ultim a Pr Mala causa ad Dauieam. Id eat, oblitiis litem tuam Privatam, considera eouditionem omulum mortalium. Imae Sed inscia edd. ante Ruli rursu, que ed. Matth. iuvitia editi veit. et mastis. Non ita tormaratra -- rapta es scripsi eum ed. A. et ma. c. Vulgo volυμι. in eo m. ML..

Alti εορ ρ Λd delinitationem in insulam spectat. Civitate autem privatua reus, idque tu Purpetuum , bouia etiam publicatis, et eualodiae causa milite ut positis evi ealeua alligabatur. Cf. de 1 ravq. Ailitiai X, 3, noti Exquisita quaedam de hue poena aμud Romanos dedit Eeyue iis opusc. acad. Ol. IV μ. u77 sq. Atilia. Moriarp... desinam...posse. Similia eollinit Gainexor ad Aniciui M. P. 9O. a. Ictiluc.

Non sum tam in tua, in se cur ram.

206쪽

nam hoc loco persequar, et dicam: vanos esse in rorum metus; nec Ixionem rota volvi; nec saxum

humeris Sisyphi trudi in adversum; nec ullius vis Cernet renasci posse quotidie, et Carpi. Nemo iam puer

est, ut Cerberum timeat, et tenebras, et larvalem hi s biiunt nudis ossibus collae Pontium. Mors nos aut consumit, aut emulu. Emissis meliora vestant, onere detracto; consumptis nihil restat, hona pariter mala que submota sunt. Permitte mihi hoc loco resurreversum tuum, si Prius admonuero, ut te iudices non

aliis scripsisse ista, sed etiam tibi. Turpe est aliud loqui. aliud sentire; quanto turpius, aliud scriberct, aliud sentire 7 Memini te illum locum aliquando tractasse, non ro Pente nos in mortem incidere, sed mi

II, 14 f. hmie ea indi in sententia ui de vanitate myttiologine iml,lice protulit, ut taceam de atiti sutori hiis nonnullis philosophis Graecis, illii eunt Prorsus derisui et Cotilem plui tradere, aliisque. uti pie Stoicis, ii ii enm mitigare iii ieri, relatioue allegori ea tion dubitarii ut , v. c. de Xeuopliaiie. Ruhh. Ixionem. lxion propter tuti iri is, quibus lutionem assicere voluit, volnuapud in seros circu inlig.itus turbine circumagittit . ide iter ne ad vir gy. Georg. lv Rulia. Humeris codd. v P. Grtit. vel t. edd. Antea humero. Buli L.

Sisyphi. Sisyphiis rex Corinthi

incursioues in Λtlicam saeiens a Theseo intellectus. Poena uota est

vel ex Ovid, Metam. lv, έ59. Ru M. Nee tillitis υiseera. De Tityo Poetae. et inter alios Lucretius, qui haec talia abiicit -et ad moralem sensum aliquem asitat. Pro Epicuri doctrina. lib. Ill. L Psius. Lar Dalem habitum. Ita seri pii librii editi iam arum hul . sed euilio vetus: ar tem h. Sed illud ad ipsos moriri os refert, qui palletius teli ues

Sidonios dixit. Lipsius. Aut emittit. Sie edd. nate Ilidi L.

millis Pinet..ui eodd. Et bene lividi ui hoc convenit cum eo iviod coliti uno sequitur , emissis , et cum isti is Senecae loeis, ulu ideιla verimm iu eode inurgii merito Pollitur: sed exquisiticis est , et repositum cum ed. I tuli L. in alim , aut eauit. quod cum ed. R. praeserunt tras .-b. I ar. a. b. H. iiiii quo opud Pine. et Grui. Nempe ea uil nos , id est antimi 1 nostrum velamento, quod illum dum vivimus circumdat: cum quo convenit, quod mox uit onera dei tuo. Cons. Epist. xcii. Sin M. Virovis autem n Hloiugas, mors nihil, aut ut bili est. Si enim emittit, vivimus, sitata fien fit Lueanus, lib. III. otii Dihil est sensus animis a morte relictum, Aut mors ipsa hiilii l. . Si consumit, eum

207쪽

Inutatim procedere. Quotidie morimur, quotidie enim demitur aliqua pars vitae: et tun C quoque, qNum crescimus, vita decrescit. Insantiam amisimus, deinde pueriliam . deinde adolescentiam ; usque ad hester

num, quidquid transiit temporis . periit; hunc ipsum

quem agimus, diem cum morte dividimus. Quemadmodum clepsydram non extremum stillicidium exhaurit, sed quidquid ante defluxit e sic ultima hora, qua

esse desinimus, non sola moPtem facit sed sola consummat. Tunc ad illam pervenimus, sed diu Venimus. an Haec quum descripsisses, quo Soles ore, Semper quidem magnus, nunquam tamen acrior, quam ubi veritati commodas verba, dixisti:

IIors non una Devia; Sed, qtι- rapit, ultima mors est. illa P rillius; nique ita hoc Senecae

tragici valeat: Post mortem nihil est, .saque mors nιhil. Lii,sius. Quotistis moritur. .. di rescit. Hace iam Heraclitus Clemelliis Alex. Strom.

et ii in in libro de Ει aplud Delphos c. X ulli. p. αέo, I Om. 1X, Hult. vatile similia. Eo quoque speetat Heraelitii ain supra lauduitim dictum: nos non bis eire dem fluvivm iutrare: ait enim, siuere omnia, Diliit lite tam nere.

Arara non tina venit; se I, qu e mi, ultima mors eat. Vulgoqiiidem omnes edd. et insti excepta unaed. Mur. Mors non ultima veniet

quod ipsum revocans Lipsius, Parti culam sed abiecit, quam quidem veteres libri ad unum omues Bgno setini. Reposuἱ equidem id quod vexi i me a Muieto positum erat. quod et orationis structura . et Seu teritici retra mini fi PersPicua quam acuta, etit',itis diei iecae interpretatio, denique metrica etiam ratio Postulabat: metrica . inquam, ratio; nam verbum vetuι. quo Prima syllaba producatur, h. l. in praeterito Lem'ore velle aeci Dere, haud multum ab ineptia abesse inibi videtur. Schw. - mei Sch .,

at nuti psius edidit: Mors ncin

est. Omulum, ita luit, librorum lectio. qua spreta Mii relus edidit: mors non tina υenit, sed quae . Lipsin vetera teneri mavult. deleta modo partieula sed , quae quidem versum turbat. Crouov. asseutitur; i. muItis mortibus coulielmur, quandoquidem quotidie morimur: ideoqtie mors saepe ad nos venit, uniequum uos rapuit. Sed illa mors quae nos rapit et aufert , ipsarum mortium est iiiiiiva. Sie sere recte Cronov. contra

Lipsium, qui sensum inesse putillial: nou quas venit et iam praeteriit,

208쪽

Malo te legas, quam epistolam meam; apparebit enim

tibi hanc, quum timemus, mortem extremam esse,

non Solam.

Video quo spectes: quaeris quid huic epistolae insulserim, quod dictum alicuius animosum, quod praeceptum utile 7 Ex hac ipsa materia quae in manibus suit, mittetur aliquid. obiurgat Epicurus non initius

eos, qui mortem concupiscunt, quam eos, qui timent, et ait: e Ridiculum est currere ad mortem taedio vitae, quum genere Vitae, ut currendum ad mortem Esset,

effeceris. D Item alio loco dicit: e Quid tam ridiculum, quam appetere mortem, quum vitam inquietam tibi 22 feceris metu moviis 3M His adiicias et illud eiusdem notae licet: e Tun tam hominum imprudentiam esse, immo dementiam, ut quidam timore mortis cogantur ad mortem. D Quidquid horum tractaveris, confirma his animum, vel ad mortis, vel ad vitae patientiam. Ad utrumque enim movendi ac firmandi sumus, et ne

mors est, sed illa proprie, quae rapit

tili ima et nos aufert. De eo lem versu

Gron. egit in Epistola ad Nie. Heiunium, Tom. IlI. Syllog. Bitrmanu. P. ι85. Pete. Buritian n. Sec. tam n de Rodii Muteti lectionem ad Λnlliol. Iatin. lib. lII. epige. ISO. Riah . Nobis autem potior videtur Mutetilectio. quae aut illiesim . nostris tam dilectam , nou solum in re, sed eliam in verbis offert, et quae sequentibus:

hanc quam timemus mortem extremam esse . non a iam . Optime consentit.

Caeterum, quamlibet lectionem Praeferas , Musus sere idem est. In utierim, adiunxeriis. Laudat I. F. Gronov. Obis. Iv. 22. CL Oudeudor'. ad Frontin. p. 418. Riau. Tmora mortis. G. Ep. LXX, 6. Stultitia est, timore mortis mori. L. Addas Gaiaeker ad Antoniti. p. 3aέ, a , et Frei hem. ad Curt. V, 3. R.

- Rie laudat Maretus hos Martialis

versus: ae Ilostem dum sugeret, se Fώi,nius ipse peremi . Hie rogo, Donsu Or usi, ne moriare, mori y πAd utrum a mim moviandi si utrumque monendi edd. . Nutelo: utile illum, At in utremque emonendi, ex ed. R. in qua duo verba mim me3

neraut Perperam in unum emonenin contracta erant. Tenent autem eniminasti omnes. Tum monendi nas. o.

Par. a. b. d. aliique apud Griit. sed mo-ridi alii apud eumdem, cum ed. a. quod adoptavi, licet non displicuerit Dion. Gothostedi coniectura. mum ιιῶ. Sed Mee in alia omnia discedens noster Arg. b. ind-Praeserit quod vide an tenendum

209쪽

nimis amemus vitam, et ne nimis oderimus. Eliam quum ratio suadet sinire, non temere, nec cum ΡΓΟ cursu capiendus est impetus. Vir sortis ac sapiens non fugere debet e vita, sed exire. I t ante omnia ille quo- aique vitetur affectus, qui multos occupavit, libido moriendi. Est enim, in i Lucili, ut ad alia, sic etiam ad moriendum inconsulta animi inclinatio, quae saepe generosos atque acerrimae indolis vivos corripit, saepe ignavos iacentesque: illi contemnunt vitam, hi gravantur. Quosdam subit cadem faciendi videndique satietas, et vitae non odium, scd fastidium, in quod

prolabimur ipsa impellente philosophia, dum dicimus:

. Quousque eadem 7 Nempe expergiscar, dormiam, Satiabor, esuriam, algebo, aestuabo; nullius rei sinis est, sed in orbem nexa sunt omnia; fugiunt ne sequuntur. Diem nox premit, dies noctem; aeStas in au- et:

ipsum suetit, an in im endi miitan. dum, ut legeretur: In utrumqtie enim imbuendi. Priora et uidem vertiarii squam sic seripta reperi, In ut m que. ad utrumqtie dedere tres Palatiui. nou optimae quidem alioquin notae. Aa in utrumque Arg. b. e. Par. a. b. H. Pal. see. et Co . eliin ed. A. et R

et duae leeliones altera alteri itinctae, e quibus selige uda fuerit ea, quae Cum 1equente vecto maxime convertiat. S. Ne nimis. Et iam quum rati reatio mortem suadere potest pro patria. nmitis, ete. CL Lipsit Manu due . Ill, Diss. 22, 23. R h. Coriendus est im vitia. Plinitis Pariter, lib. I, Epist. xx lx: Immiti quodam et instinctu ciarrere ad mortem , commune cum misitis e ritiberaret ero . et causas eius exPendere, utque suaserit ratio. λι- momisque consitium suselyere vel Ponere , ingentis est animi.. Adde Senecam Ep. et

Immilente hilosophia. Qune revera noti magni tacit tolli in lioe vivere. vi in eadem ei reulari. Luerelius. lib. IlI. Naturam rerum indiscit cum ti mine , cui mors gravis videtur, loquentem : Nam tibi praeterea , quod maehiner Quod PDeeat.

nihil este eadem sunt omnia a /DPer. Si tibi non annis corpus tam marces , et artus Consecti languent; eadem men Omnia restant, omnia si pergiss-Mendo et/incera mesa.

Motisque eadem P CL de Tranquilliti Anim. G13. II, I. 13, 11Ol. Laudat Muretus Lueiani Dial. mori. XXVI, Menippi et Chirouia . D. 22. . I Oui. II, Bi p. vhi uouitulla rePeria . quae liue pertineant. RMΛk. Satiabor abest ed. A. et mM. Arg. b. s. et Par. a. b. d. Schw. Diem nox Premit, ete. APPosite Muietus laudat Horat. lI, Carm. 18,

210쪽

L. ANNΛΕΙ ΝΕΝΕCi Eliani num desinit, autumno hiems instat, quae vere compescitur: omnia sic transeunt, ut revertantur;

nihil novi facio, nihil novi video; sit aliquando et

huius rei nausea. is Multi sunt qui non acerbum iudicent vivere, sed supervacuum. Vale.

Me trametant. Deerat vulgo ειο, invitis msstis et edd. vett. Schw. Facio... noMi. Nic infix. h. c. cum Dd. A. et R. Trim&Posita vulgo erant ista verba. Sta V. Nausea. Dolerat nausta serihi. cum rus. Arg. b. et aliis upud opa. S.

i) Bouillet nausea P

Arg. b. e. Par. a. b. d. Pal. sec. el COl. SVerfriatim edd. n Lipsio, ex tribus iunioribus msstis Gruturi. S.

DE SOLITUDINIA PEni VLis , DE PLUPERTATls COMMOl is. De duorum amicorum emendatione, et ea Pro diuerso utriusque ingenio diuersa adhibenda agit: alterum enim tu nem fortius , cillerum senem remis lus, ne a s 'Crest, ESSe iraClaudiam. Tum Ε.EDicuri schola sumit , quo Lucilium hortatur , ut Pergat fortem se praestare, ad IcWm natia me sc componore, ideoque Paucis esse contentum. Addit ex eodem : Sic fac Omnia, Ianquum Fectet aliquia.

Juod ad duos amicos nostros pertinet, diversa Vin

eundum est; alterius enim vitia emendanda, alterius frangenda sunt. Vtar libertate tota: non amo illum, nisi offendero. e Quid ergo inquis, quadragenarium pupillum cogitas sub tutela tua contine 2 Respice notatem eius iam duram et intractabilem: non potestve Pmari; tenera singuntur. D An profecturus sim

Non amo illuni, nisi rassendero. Int. Tenem fugian r. Horat. I. Epp. 2, mea in eum amicitia iuhet ut Oileu- 6έ: Fingit equum lenem doeilem eor- l. an, quoniam nulla alia est ratio νice magisteri et Plato ait iuvenes illux corrigendi. κηρivori ιvat. Hur.

SEARCH

MENU NAVIGATION