장음표시 사용
221쪽
s novorai J quam paedagogos nostros novimus. Nemo
vetulus nomenclator, qui nomina non reddit, sed imponit, tam perperam tribus, quam ille Troili nos et Achivos, persalutabat. Nihilo minus e Puditus volebat si videri. Hanc itaque compendiariam excogitavit: magna summa emit Servos, unum qui Homerum teneret, 'alterum qui Hesiodum; novem Praeterea Lyricis Singulos assignavit. Magno emisse illum non est quod mireris: non invenerat; iaciendos Iocavit. Postquam haec familia illi comparata est, coepit convivas suos inquieture. Habebat ad Pedes hos, a quibus subinde 6 quum peteret versu S quos referret, saepe in medio
verbo excidebat. Suasit illi Satellius Quadratus, stultorum divitum arrosor, et quod sequitur avrisor, et, quod duobus his adiunctum est, derisor, ut grammaticos haheret analectas. Quum dixisset Sabinus ,
Nomenclator. Nomenclatoris erat Ollicium, nomina servorum , quorum maguae similiae alebantur . cli mi uis
Ies noma an Leu de Iea dire. Tam ρεω Peram tribus. Hoc iam olimn Pinetatio et ops. ex i,rohatissimis codd. couiuiendatum, et u Lipsio Pridem receptum, firmant nostri mss.. g. b. Par. b. d. Itaque reete revocatum est in ed. Matth. Po,tiiuut vitiosum Pro eranter e iuuioribus ii, bris temere adoptaverat Rul L. Sch M. Hanc itaqueconFem Diam. Servos instituendiis citravit, ut quivis ex iis auctoriam celebratissimorum oPera ed . Ceret , rhopso loriani a Pud Graecos incire es. Woliti Proli gg. ad Homer.
Mem Praeterea sericis. Quippe qui a Grammatieis Λlexati triuia Aristophane BFEaut. et Aristarcho ex reliquis lyricis selecti sutit: Alcman. At eus, Stesichorus, Anacreon, MP pho. Simonides Ceus, Ibyeus, Bac-el 1lides. Pindarus. Q. Bubu Len. II i ior. erit. orator Graec. Ρ. Φέ q. iiiii de classi hiis s. canouibus tu quos Praticis es euiusque seueris auctorestiti iis redacti sutit . egregie dispu-L. vii. Riahk. Non in enerat; Iaciendos IO Mil. optime vertit Lagrange: L ne tesias ιιit Pas toυι Iaiis, ii Ioati, ait commandri. Inquietur a. Quod eos indesinenter cesccbat expromptis poetarum vcr.
Habebat ad pedes hos ad lecti stil-era , quum C euaret, quoa aspicere et inu uel e Posset. LFsi ι . Dr scir. ParasItus ; cirrisor , qui clivi tu in vel tuestiis arridet. Grammatico analectas, viro
doctos, qui reliqnias eius, quoe ex
222쪽
L. ANN1 EI SENECA centonis millibus sibi conflare singulos servos: Mino
r vis, inquit, totidem scrinia emissost Ille tamen in ea opinione erat, ut putaret se scire quod stilis quam in domo sua sciret. Idem Satellius illum hortari coepit, ut luctaretur; hominem aegrum, pallidum, gracilem. . Quia in Sabinus respondisset: Et quomodo possum Τvix vivo i Noli, obsecro te, inquit. istud diceret non
Vides, quam multos servos valentissimos habeas 2 8 Bona mens nec commodatur, nec emitur; et puto , si venalis esset, non haberet emptorem: at mala quΟ- ii die emitUP.
Sod accipe iam quod debeo, et vale. et Divitiae sunt,
ad legem naturae composita paupertas. D HOC Saepe dicit Epicurus, aliter atque aliter: sed nunquam nimis dicitur, quod nunquam satis discitur. Quibusdam
remedia monstranda , quibusdam inculcanda sunt. Vale.
ciderint ei. et velut ab ore aut orbe deciderint, eolligerent , collecta redderent, atque ita explerent. MM. Non Potest venusticis. Hahes grammaticos et litteratores. qui suggerunt verba et iugerunt: eeee adde suble-gulos qui quasi frusta eorum a te truniscata , tibique elapsa repotianti Lim. Centenis millibus sestertiis, circa
reis a Frederim nomiuatis, si Rom/da r Isti sequaris ici computatione hac. Totidem serinia. In quibus reponi
libri et seripta solent. id quoque igitur argute : Si tibi, tanquam armaria
et scrinia su ut. a quihus auctores se ias: eur non ipsa emisti. minoris quidem, et quae fidelius etiam asserias senit Lmsius. Non Uides.... habeas. Derisui ha huit eum Satellius : Nam sie ut Culvisius doctrinam servorum putabat suam. cur non item eorum robury R.
Bona mens redit ad id, propter quod hane historiam altulerat I. 3. Bona mens tale adiutoritim non habet, quali literae interdum gaudent. Ruhk
Dioitiae sunt. Hoe Epicuti dietum iam apposuit Noster Ep. Iv,8. Ris .
223쪽
INUTILEA ESSE AD SANANDAM MENTEM PEREGRINATIO ER.
.lio conquesto, quod peregrinationibus suis ntillam sibi hilaritarem conciliare potuerit, remondet Seneca, id non mirum rideri , quoniam nec animum nec Mitia emenda orti. Nulla autem Peregrinatio, addit, iucunda esse yotest, nisi animi mala ex merit. Quod quidem si sivi. omni loco beate Aoi posse, nec Ῥus esse, ra in tiamultu versemur. Atqui sapiens , si eius rei copia sit, optima eliget, et in pace malet esse, quam in turba et pugna. Dicuri dictum clausulae loco est: Notitia Peccati est initium salutis.
Hoc tibi soli putas accidisse, et admiraris quasi rem noVam, quod peregrinatione tam longa, et tot locorum varietatibus, non discussisti tristitiam gravitatem que mentis. Animum debes mutare, non caelum i Licet M tum traieceris mare; licet, ut ait Virgilius noster,
sequentur te, quocumque perveneris, vitia. Hoc idem querenti cuidam Socrates ait: e Quid miraris, nihil a tibi peregrinationes prodesse, quum te circumseras7 nPremit te eadem causa, quae expulit. Quid terrarum iuvare novitas potest' quid cognitio urbium, aut lo-
me tibi soli. tamdem sententiam, quam hie prolixe persequitur, attigit
Reu. III. a. MA ..yequentur ... Similia hahet Plutarch. Tom. X, pag. 5 Hult. ubi Menandei verba, ut opinor, explanatiora dantur. Lueret. II, 47- . Horat. III, Carm. I, 39. 4o: timor reminae Serindunt eodem, quo dominus: neq- meedie aerata triremi et Post equitem aedet atra eum. B. Socrates. Conveniunt egregie eum his ea, qnae a rutone, Xelioph. al. de Soerate memorantur. RuM.
224쪽
eo cum 7 iii irritiam cuilit ista iactatio. Quaeris, qua vel e suga ista non is diuvet 7 Tectim fugis. Onus uni mille ponenduim est: non utile tibi ullus placebit locus. Talem nunc esse habitum tuum cogita, qualem Virgilius noster vatis inducit iam conpilatae et instigatae, multumque habentis in se spiritus non sui:
nn cliti lur vates , magnum si pectore Possit Excussisse Deutu.
a Vadis huc illuc, ut excutias insidens pondus, quod
ipsa iactatione incommodius sit : sicut in navi onera immota minus urgent; in aequaliteo convoluta citi ias Cana Partem, ira Iuam incubuere, demergunt. Qui Mquid saeis, contra te sucis, et motu ipso noces tibi ;aegrum enim concutis . At, quum istud exemeris malum , omnis mutatio loci iucunda siel. In ultimas ex
pelluris torras licebit: in quolibet barbariae ungulo colloceris, hospitalis tibi illa qualiscumque sed os erit.
3 Magis, quis veneris, is uum quo, interest: et ideo nulli loco addicere debemus animum. Cum hac persuasi inae vivendum est: Non sum uni angulo natus: Patria mea totus hic mundus est. Quod si liqueret tibi, non admirareris nil adiuvari te regionum varietatibus . in quas subinde prior iam taedio migras: prima enim
Virgilius. Aen. VI, 78. 7 Sermoti,i est de Sibylla Cumaea , quae iu- vita oraculum editura est. Proinde basehatur. discurrit, resistitque su-1o ei sacro, viriliai non stio, quo Feiam abripi Rtihi. Ae, quum laltid exemeris malum. IIaee egregie cum iis conve iurit, quae Noster de exilio haud se luel in Consolatione ad Helviam eximi sui ,
et quae in Sto ei Setin. XXXVIII, et apud alios antiquitatis Pliilosor hos iuvetitas. Ruti I.
dus. Iam Meraii dietum fuit ap. Cie. 'tine. Disp. V. 37. Diu uir h. de Exhilio I om. VIII, p. 37I Reish. qtina quam Meiners Geschieh. der D ras. I, p. 36 , not. Partim haec Socratis moribus aluiti de notis,imis respondere Prou luctat: qui lamen nimis cupide haec negassu videtur: quidui
enim mundanus fuerit Merales, quiomulum, quorum intciciat eius cori. tu hemio et Histitutioue uti, sive Atli aliensium, sive extraneolum studi a
225쪽
quaeque placuisset, si omnem tuam croderes. Nunc non Iri regrinaris, Sed erras, et a geris , ac locum ex loco inutas: quum illud, quod quaeris, Bene vivere, omni loco positum sit. Num ilia id tam turbidum fieri spotest, quam forum2 ibi quo luc licet quiete vivere si necesse sit. Sed, si liceat disponere se, conspectum quoquo ct viciniam sor, procul fugiam : nam ut loca gravia etiam sirmissimam valetudinem lentant; ita bonae quoque menti, necdum udhuc pei sectae et Convalescenti, sunt aliqua partim saluti Piu. Dissentio ab his, qui in nucitis medios cunt, et, tumultuoSam Probantes vitum , iiDotidie cum dissicultatibus rerum magno animo colluctantur. Sapiens seret ista, non 6 eliget; et malet in pace esse, quam in pugna. Non multum prodest vitia sua proiecisse, si cum alienis rixandum est. ει Triginta, inquis, tyranni Socratem CircumStete Putit; nec potuerunt animum eius in ingere. D Quid interest, quot domini sint 2 se 1 vitus una est: hanc qui contumpsit, in quantalibet turba dominantium liber os t. Tempus est desinere, sed si prius Portorium solvero.
mitem se ni indanos declara se con
fert apposite Lipsius Horat. lib. I.
EPP. xl. 27 vss. stl. Caelum non animum mutant , qui tratis mare ciar runt: Strenua nos eaeercet iuretia:
Xeuopli. Hist. Geuec. II, 3. ibis ivta lyran uos derisui habuisse et iis fortitet restitisse Socratem narrat Xe-
226쪽
7 . Initium cst salutis notitia peccati. M Egregie mihi hoc dixisse videtur Epicurus; nam qui peccare se nescit, corrigi non vult: deprehendas te Oportet, antequam emendes. Quidam vitiis gloriantur. Tu existimas, aliquid de remedio cogitare, qui mala sua virtutum loco numerant 7 Ideo, quantum potes, te ipse coargue; inquire in te; accusatoris primum lyartibus langere , deinde iudicis, novissime deprecatoris: utiquando te ossende. Vale.
noph. Mem. Socrat. I. 2. Plato, t. I, P. 7 a. Bi'. Ruhk. Iuuium ... ye rati. Epicuri dietum Noster iam apposuit Epist. VI, 1. Fundamentum elux est: Nosce teipsum, de quo Socrate saepe monuit. Xenoph. Men . Soer. IV, 2. 23. Platon. Aleth. Iete. Optime laudat Lipsius Epicteti Fragm. III ap. Stob. Flori l. Serin. I, '. ia Scho. . . Hβουλεt ἀγαθος livat, πρωτον πιπευ-οτt κακὸς fit. RuM. Licta . uuantum Potes ete. Cf. de Ira lII. e. 36 not. et Lipsit Manudiici. III. Diss. iii L RuM. Deri e loris. Veniam a te pete, emendaturus. L m. Te ostende. Malim et ostende. Deprecare, inquit, et impetra: aliquando et Poenam, nec poenitentiam tautum habe. A quor ab ipso te. qui iudicium hoe exerces. Si e tantista ad examen stii, de quo ego aliquid Manuduet. III. Dissert. ult. Li s. - Noster iam Epist. xxv, I et Non amo illum nisi ossendero.
Nunciam amico, Marcellinum , hominem magni ingenii, alioquin prorsus ignotum nobis, discile esse corrigi, quoniam amer- ne tιr et illudat. Tamen omnia se adhibiturum esse promittit, tit cum ad bimam mentem, si feri Possit, reducat. Sententia Dicuri clausulae loco ponitur: Ne studeas PoPulo placere. Cf. D.
VII fra. Fortasse de eodem Marcellino Dist. LXI II , έ
Do Marcellino nostro quaeris, et vis scire quid agat. Raro ad nos venit, nulla alia ex causa, quam quod
227쪽
audire verum timet. A quo periculo iam abest: nulli enim nisi audituro dicendum est. Ideo de Diogene, nec minus de aliis Cynicis , qui libertate promiscua
usi sunt et obvios monuerunt, dubitari solet, an hoc
sacere debuerint. Quid enim, si quis surdos obiurget,
aut natura morbove mutos 7 . Quare, inquis, verbis parcam 2 gratuita sunt. Non possum scire an ei profuturus sim , quem admoneo: illud scio: alicui me prolaturum, si multos admonuero. Spargenda manus est: non potest fieri, ut non aliquando succedat multa tentanti. M Hoc, mi Lucili, non existimo magno viro faciendum: diluitur eius auctoritas, nec habet apud eos satis ponderis, quos Posset minus obsoles acta corrigere. Sagittarius non aliquando serire debet, sed aliquando deerrare. Non est ars, quae ad effectum casu venit. Sapientia ars est: certum petat; eligat profecturos: ub his quos desperavit, recedat: non tamen cito relinquat, et in ipsa desperatione extrema remedia tentet. Marcellinuti nostrum ego nondum
despero. Etiamnunc servari potest, sed si cito illi manus porrigitur. Est quidem periculum, ne Porrigentem trahat: magna in illo ingenii vis est, sed iam tendentis in pravum. Nihilominus adibo hoc periculum et audebo illi mala sua ostendere. Faciet quod solet; advocabit illas facetias, quae risum evocare lugentibus
Ideo de Diogene. .. debuerint. Di genes Laerti Vl , 27, 28, 5r I Epictet. Arrian. Diss. lli, az, Io, aliique plitres LOe sat superque docent. Hinc publicum institutoreio et paedagogum appellat Cynicum Epictetus ih. g. P. 4έ ed. Scb eigh. Quae
Quorque Dia ios ed. Erasm. Ignorarit osque ed. A. et R. cum nasstis. Schw.
argenda. id est euilibet oss. renda ; uou Parcendum manui porrigendae. Forsitan et significatur ι,lii-losophum sie debere verba in publicum syargere. ut ille qui serit manum line et illue circumfert; quod intel. lexisse videtur Logrange qui vertit: It suis to orira semer. Eodem scru
228쪽
possunt; et in se primum , deinde in nos iocabitur; omnia, quae dicturuS Sum, occupabit. Scrutabitur scholas nostras. ot obiiciet philosophis Congiaria, amiens, gulam; ostendet mihi alium in adulterio, alium in popina, alium in aula; os londet mihi lepidum phi- losophum Aristonem, qui in gestatione disserebat;
hoc enim ad edendas operas tempus ex Ceperat. De cuius sectae quum quaereretur, Scaurus ait: Vliquo Peripateticias non est i De eodem quum Consuleretur
lulius Graecinus, vir egregius, quid sentiret: ta Non possum, inquit, tibi dicere: nescio enim quid do gradu faciat; n tanquam de essedario interroguretur.
In aula, propter adtilationem. Ruhk. Aristonem 3 Aristionem in . b. Artia amem H h. c., Artisonem e l. a. Schw.- Aristonem. Vixisse Aenecae tem Pore videtur et ur Pter ostentationem
hic Enrpitur. Atilia. - Plures hoe Domine fuerunt, et quidam stoicus, stationis nuditor , quem Noster ali litoties citat: Chium elia in patriasiicit. Valde alius iste . degener tiO-iniuis et prosessionis. Li sitis. In gestiatione. Iu esse Io. Ad edendas meras. Quasi de fice Mico . mi arcuario loqueretur. LiPs. ExeqQrat. Antea log halu cc t e/υιι: scit u quo δ:inle ἰ Lego: hoc uim ad eum das N eras te us ex-c Peral, reliquum sibi fecerat, ab aliis euris parum seriis. Gron.
C. 787. anno Chr. 34 damnationem morte viatilitaria nnteiit cum uxore Sextia . quae incitamentiam mortis et particeps fuit. Vir iii sigilis titit, ilitate et Drandis in. Tacit. Antiat. VI, 2S; es. Se tiee. de Amos. IV. 3ι. Ruhk. Permale ictis non es . quia Non ambit lims philosoplintur. Ruh1. Iulιus Graecinus. Iulii Λgricolae pater. Τncilii e in vita Agricolae c. lU.serint cirii ordinis, studio eloquentiae pienti neqtie notus, iisque virtutibus iram Caii Caesaris meritus , namque M. Scaurum nec laxare ius iis, et quia: btinerat, interfectus est. Cf. Serasee.
do Benes. l I. at. Columella de Remi fit. I. r. Rubh. De gradu Ia l. Loeutio arenae :Nescio quid satiat, eii iii modi sit ille
essedar ius , i. e. curria Pugnuns, eum
ni lusione nil essedum in quo gestatiatur, si de curru de Iahitur et pugnati aedes. Similes loquendi tutiones stini: de genu Pugitare, de gradu conari.
229쪽
Hos mihi circia latores, qui philosophiam honestius
neglexissent, quam vendunt, in saciem ingeret. Constitui tamen contum lias pei peti. Moveat ille mihi Pi- 6 sum: ego fortasse illi lacrimas movebo; aut, si ridere Perseverabit, gaudebo, tanquam in malis, quod illi genus insaniae hilare contigerit. Sed non est illa hila
ritas longa: Observa : vi lehis eosdem intra exigvum tempus acerrime ridere, et acerrime rabere. Proposi- et
tum est aggredi illum. et Ostoridere quanto pluris fuerit, quia ni multis minoris videretur. Vitia eius. etiam si non excidero, inhibebo: non des in cnt, sed intermittent; fortasse autem et desinent, si intermittendi consuetudinem secerint. Non est hoc ipsum sit. stidiendum. quoniam quidem graviter aflectis sanitatis loco est hon a romissio. Diam me illi pavo . tu interim,
qui potes, qui intelligis, unde . quo evaseris, Ct ex
Cir Iaiora , dicit haud dubio So-Pli istas rhetoresque illitis temporis,
qui tueri faciendi eati a urbes circumis ire solebant. et doctrinam suam orationibus praelectiouit, is ine aliis libitis ostentare. Hue alivdit Strubo V . t . 6. TDin. lI, p. νέ ed. Lips. Exempla huiu igni lieationis dat Noster Ep. XL, 2 , et Iaucianus de se Pso et aliis. Ruhk. Ouod illi genus insaniae hilare contigerit. Bilh h. edidit q. i. g. r. h.
conligerat. Era n iis, inquit, ex uno codice hane praehet lectionen . Rudo Pli. Agricola. Erasmi lina ictis satis
notus, eumdem iceti liena filia mal n
Sic quoque Gruterinni quinque et
ni eius mel datio insaniae hilarae nihil est. Ruhk. Acerrime rabere. Ira et rabie agitari. Varro : Qtiiu blateras , quid m-bis, quid Mis tibi ρ ιipud Ciceronem poeta vetus: Sed quid oculis rabere Misa est dere ente a clentibias' Bonum igitur hoc verba: nec inepte tamet Erasmus mdere, quia et libri quidum rubere. Lipsius. Quanto PDris herit et c. id est q nitita fuerit dignitas eius, amplexi veram philosophiam et virintem, quum a multitia siue negligeretur. Pertinere vi letur hoc ad illud Epieuticli et lini, infra g. 9, EPist. VII lin. , XXXVI, 2 etc. vulgi voces esse cO temnentias. Mhk. Dum me liti paro. Illi Marcellino: doni illum saraure Pnro. Qui Potes . luteil. cyra iam potens es
230쪽
eo suspicaris quousque sis eVasuruS, compone mores tuos, attolle animum, adversus sermidata consiste; s numerare eos noli, qui tibi metum faciunt. Nonne videatur stultus, si quis multitudinem eo loco timeat, per quem transitus singulis est7 Aeque ad tuam mortem multis aditus non ust, licet illam multi minentur.
Sic istud natura disposuit: spiritum tibi tam unus eripiet, quam unus dedit. Si pudorem haberes, ultimam mihi pensionem remisisses: sed ne ego quidem me sordide geram in senore aeris alieni, et tibi, quod debeo , impingam. 9 e Nunquam Volui populo placere: nam , quae ego scio, non probat POPulus; quae Prs bat populus, ego
bat Iphἱerates. Murritis. - Loquendi
hunc usum veterum exemplis adstru
xit Leobs in Anima l. ad Analeel. Vol. II, P. I, pag. 395 , ubi laudat Wyttenbaeli tu Bibl. erit. T. III, P. H.
P. 2 . Riahk. Et ex eo stimicaris; id est ex eo qnod iam profecisti in snpientia, su- si learis quid delude Prosecturus sis. Numerare eos ... Iaciunt: etenim
ex Ep. xxiv didicimus, Lucilio suisse
inimicos multa mali. ci detrunciantes. Per quem tramitias stragulis est.
Η,oioru ἡ ait Estietet eas , quem laudavimus ad Epist. xxvI, 9. Ruhk. Intelligere videtur Ruhhoplius nemini turbam timendam esse, quoniam qui ne sibi mortem adseire possit: Hec ea est prorsus auctoris sentetitia ;significat eum qui in illo angusto itinere versatur, quod non Plii rus Aed ingulos lautum admittit . uon timere debere multitudinem , quoniam imilitis sit numerus ubi uuus homo lanintnm incedere potest; si e et in vit .itio. timendam mullitudinem, quoniam eum singulis de Wita decet tan-
dum sit, quae quidem ah uno tantum eripi potest, licet a pluribus oppetita. Bene vertit Lagranger Quelle folle de eratndre labiae daria tan dωιM: Oia On ue Peut Piasser quian setit is Iasis
Vltimam ... Pensionem. Iliaee revera
ultima pensio. Sequentibus euim epistolis nulla amplius sent utia, qua epistolam claudat, adiicietur. RuM. Nunquam ... nescio. Tota Epietiri vita docet, quam vere lineo ab illo philosopho egregio dicta siuti In fine tamen vitae doluisse videtur. quod harie si hi sequendam proposuerit regulam . secundum Senec. Ep. Lxx.
32 et x 3 ex Epicuri epist. ad amicum et diaeipulum Metrodorum. Nota sunt similia Theocriti ap. Stobaeum Florii. Serm. XX l. p. 387 ecl. Milo. . et Is ratis Aristaretiiqiio , quae Iau. dat Baylius Dietion. histor. et cru.