장음표시 사용
171쪽
ut latebram tibi aliquam parari et oblivionem velim: id age, ut otium tuum non emineat, sed appareat. Deinde videbunt de isto quibus integra sunt et prima consilia, an velint Vitam per obscurum transmittere. Tibi liberum non est: in medium te protulit ingenii vigor, scriptorum elegantia, clarae et nobiles amiciliae: iam notitia te invasit: ut in extrema mergaris , a ac penitus recondaris, tamen priora monstrahunt. Tenebras habere non potes: sequetur, quocumque fugeris, multum pristinae lucis. Quietem potes vindicare, sine ullius odio, sine desiderio aut morsu animi tui. Quid enim relinques, quod invitus relictum a te possis cogitare 2 Clientes quorum nemo te ipsum sequitur, sed aliquid ex to. Amicos8 olim amicitia po- tebatur, nune Praeda. Mutabunt testamenta destituti . senes; migrabit ad aliud limen salutator: non potest
Parvo res magna Constare. Aestima utrum to relinquero, an aliquid ex tuis malis. Vtinam quidem tibi senescere contigisset intra natalium tuorum modum, nec te in altum sortuna misisset ' Tulit te Ionge a conspectu vitae salubris rapida selicitas, provincia et procuratio, et quidquid ab istis promittitur: maiora
Et oblisionem Melim. Sie Erasm. vetus editio et plures codd. a'. Geui. Muretus autem et Q. ad Milionem.
niano eod. H. e. eorum qui nondum genus vitae ingressi, quibus omnia adhue libera sunt. Antea proρria. R. Priora monstrabunt. Pronomen te, unlgo intersertum, ignorant editiones principes eum msstis omnibus. Schw. Drum nemo. . . sed aliquid ex te. Nam Patronus clientibus, quos in RMIGaetores vocat, salutantibus convivia eoenam rectam, i. e. lautnmet opiparam et sportulas quae edulita et nummis. Senecae tempore, eonsta-hanti Sueton. Claud. 2 i. Iuvenal. I. 95, 12 , etc. R . Nune praeda . utilitatis eausa ami-eiliam tuam petunt. RMI. Destituli, spe et donis privati. R. με magna. I. e. otium tuum R. Modum. I. e. conditionem medi crem . quam mox Mitam saliarem vo- eat. MM. Proevratio. Sicilia, quae erat Pr vineia senatoria et popularis. S. Publica, praeter proconsulem, habeba. Procuratorem , a principe missum tad res fisei eurandas, ad publicos reditus eoiligendos. et ad ius dieeu-
172쪽
s deinde ossicia te excipient, et ex aliis alia. Quis cxitus erit 3 quid exspectas donec desinas 2 Habere quod cupiasy Nunquam erit tempus. Qualem dicimus esse
seriem causarum, ex quibus nectitur satum, talem et cupiditatum: altera ex sine alterius nascitur. In eam demissus es vitam, quae nunquam tibi miseriarum terminum ae se Pvitutis ipsa iactura sit. Subduc cervicem iugo tritam: semel illam incidi, quam semper 6 premi, satius esti Si te ad privata retuleris, minora erunt omnia, sed astatim implebunt: at nune plurima et undique ingesta non satiant. Vtrum autem mavis, ex inopia saturitatem, an in copia famem 2 Et avida felicitas est, ct ylienae aviditati exposita. Quamdiu et tibi satis nihil fuerit, ipse aliis non eris. α Quomodo, inquis, exibo is Vtcumque. Cogita, quam multa temere pro pecunia, quam multa Iaboriose pro honoro tentaveris: aliquid et pro otio audendum est, aut, iuista sollicitudine procurationum et deinde urbanorum ossiciorum, senescendum in tumultu ac semper novis fluctibus , quos offugere nulla modestia, nulla vitae quiete contingit. Quid enim ad rem pertine , an tu quiescere velis 2 sortyna tua non vult. Quid si illi etiam nunc permiseris crescere quantum ad successum accesserit, accedet ad metum. Volo tibi hoc Ioco
R. consentientibus msstis. Commetae Hem dicimus erae metu. Q. Ven. Erasm. et Mur. Schw.
nitam e quatuor eodd. reeepit Gruterus: ap. Erasmum et alios deerat. RMk.θse aliis non eris. Tu lantum non habebis, quantum alii a te petant. ideoque iis non sussicies. Ruha. Aeeedes ad mesum. Repone ad metua cum ed. A. et R. na Arg. b. Par. a. b. d. aliisque. Schw.duis in iis rebus, quae ad fiscumspectarent; haec procuratio equilibus , quinetiam libertinis dari solebat: qua laueti ad ampliores h tiores , quos memorat S. 7, evehe- halitur. R I. Donec desinas p Habere quod eti-iuam ' Iuncta malim legi: D. desinas habere, quoa e Nas' Ita plenus opum liouorumque sis, ut uou habeas ultra quod cupias. Lipsius. Talem et eupiditatum. Sie edd. inde a Limio. Talem esse curid. M. A. et
173쪽
referre dictum Maecenatis, vera in ipso equuleo elo- scuti: re ipsa enim altitudo attonat summa. . Si quaeris, in quo libro dixerit,' in eo qui Prometheus inscribitur. Hoc voluit dicere: en attonita habet summa. is Est ergo tanti ulla potentia, ut sit tibi tam ebrius sermo7 Ingeniosus vir ille suit, magnum exemplum Romanae seloquentiae daturus, nisi illum enervasset selicitas,
immo castrasset. Hic te exitus manet, nisi iam Contrahes vela, nisi quod ille sero voluit terram leges.
Poteram tecum hac Maecenatis sententia parem sacere rationem; sed movebis mihi controversiam, si te
novi, nec voles, quod debeo, snisil in aspero et probo
Mettim naeeenatis... in φ. Utitatio. l. e. ut optuor, quum ipse sua seliei ..tate torqueretur. Fortassis etiam in
equuleo eum suisse dieit toto illo triennio ante mortem, quo dormire nunquam Potuit. Muretus. CL Epist. xc ι, 32; cxlv, 4 Maecenate,
Eloeuti scripsi eum cod. Nicot. Do-etiit vulgo. Edocuit ed. Rom. et rus.. g. b. Par. a. b. d. aliique. Schw. Ima enim altitudo attonat summa se. Ioca. Tumide locum communem extulit, quum dieere debuisset: ipsi tumuli toni leui expositi sunt. Sententia haee est antiquissima et saepe
currit, v. e. RP. Herodot. I. ude
Stobaeos Flori Serm. XXII, p. 4 is
Sehow. repetiit: τα υπερεχοντα κεραυνοῖ o Gela. MM. Sie et ap. Horatium: Savius ventis agitiatur ingens Pinus, et celsae gra-inore Osu Decidunt tum es Ieriuntquasummos Fulmina montes. Est.... tanti....ut sit tibi iam ebrius a. Vettit Lagraver γ a- -il grandetir ara monile qui ati oriis une tella
tein huius culpae arguit, et calam strati, ut sic dieam , sermonis. Ene asses felieitas. In Epist. cxlv.
ingenium, nisi ipse illud distinxisset. His te exitus manet , nisi, etc. Te quoque felicitas enervabit, nisi iamnuuo paupertati et miseriis te obduraveris sic enim interpretamur: velaeontrahes, terram lues : quod Maecenas serius voluit sacere. Rul, hops. haec resert ad continentiam, qua se gessit erga Augusti studium in eum. Semper eques mansit, et usque ad mortem suam amicus Angusti, quem adeo horedem scripsit. CL Diti M. I. I. - Lipsius autem: a voluit Leera quum in frigore apud Ati-
gustum esset, quum uxor eius Terentia supra ipsum amata. Parem facere rationem. I. e. Eolutum me debita mercede existimare.
coniectura a Gmnovio adiectam abie. eit Rulla. Ego uncis laetusi, ut per- aptam quidem, sed tamen fortasse , ad eumdem effetendum se sum quem iidem voluerant docti viri, non ad modum uecessariam: Milicet, nec tu
174쪽
bus edas et bibas, quam quid edas et bibas. Nam,
sine amico visceratio, leonis ac lupi vita os t. is Hoc non continget tibi, nisi secesse Pis : alioquin habebis
convivas, quos ex turba salutantium nomenclator
digesserit. Errat autem qui amicum in atrio quaerit, in convivio probat. Nullum habet maius malum occupatus homo, et honis suis obsessus, quam quod amicos sibi putat, quibus ipse non est; quod beneficia sua efficacia iudicat ad conciliandos amicos, quum
voles , ait Seuera . hiam Maecenatia sentcntiam in avem vi yro id est. Pro as ero et Proto , vel, tamIuam avertim et Probum . Quod ego tibi debeo, a Uere. Sch.. - In GVero et Probo. Muretiis ale edidit et interpretatiiri Asperos nummos recentes esset veteres enim longo usu solere
deteri. Vrbaue igitur dictum Maecenatis, quasi talem nummum esse ait. Quem tamen non sperat fore, ut Lucilius in solutum accipiat, sed vetustiorem poscati Ego Hadriano Turne-ho. imo ante eum Erasmo, subscripserim legentibus t nisi in aspero elymbro Voles, inquit, probam asperamque philosophiae aliquam sen- leutium, non mollem , Et fugientem. Ilitie Mae natis de aspero nummo multi dixeruut, cupiuntque nO um, non detritum. Ego vel de veteri magis aceeperim ii enim Probiores .
Sed in thesauris asservato et integro vel de puti eandidique argeuti nummo, et cui minima mixtura aeris aut plumbi, exque eo decoloratio. larte
tu glossis priscis, δηκ tisvamer m luterpretatur et id est, nummus albus, iterumque aspritudo, casedor. Lm . Versura facienda est. l. e. mutirari debemus. MM. Sine amico Disoeratio) Visceratio, epulum eum carne. Vide Epist. Lxxm.
Damnat igitur μονοραγέαυ solitariam vitam et vietum , quam et Graeci Pro convicio obiicere solebant. Sie Alexis Ερφ' si κόρακας μυοpάγε και τοιχω -
quisquis ruit. npud Romanos qui quo die solus din eoenasset, dixit , edisse
ae, non coenasse, tanquam coet a communionem semper et oblectantem re
quirit iamiliaritatem. Lysius.
Ex turba saltilan m. quibus me inna. ossiciorum velut merces esu Ap- Paret autem, a nonaeuelatote servo qui observabat electos, et vocalori indicatos vel ossietosos maxime , vel quorum ordo iam esset. Liysius. Quod benescia sua.... Oderint. Idemohservat Tacit. Aunal. IV, 38. med. vhi Lipsius nostrum locum attulit.
Ad eonciliandos amisos. Vide noverum sit ad comi I. anam , quod
175쪽
EPISTOLA XIXI 2Iquidam, quo plus debent, magis oderint. Leve aes alienum debitorem facit, grave inimicum. α Quid ergo Τ beneficia non parant amicitias is Parant, si accepturos licuit eligere; si collocata, non sparsa sunt. Itaque, dum incipis esse mentis tuae . interim hoc consilio sapientium utere, ut magis ad rem existimes Pertinere, quis, quam quid acceperit. Vale.
hahet ms. Arg. b. Par. a. b. d. tum aliis plerisque. Postremum vocabis abest rus. c. et ed. A. ne id quidem male. GraMe immiotim, et idem in Bene . quaa usque eo laeta mni, donec ex solri posse Mideantur, supra , odium pro gratia redditur. Tacitus alibi et et Seneca. Limius. ιε, quam quid acceperis. Non quautum . sea eui dones. Limitia.
Qimm L cilio scripsisset, se profectus suos intelligere, ostenis die Seneca gaudium suum , monetque , Philosophiam in factis , non in Merbis esse, itaque ad illa esse eundum , et quidem constanter. Nam svientia est conMenientia et tenor unus poluntatum et uitae. Hinc Pauyertas etiam non timenda est, nec diuitiae, si adsint. amandae. Redit monitis, Pauperem certis diebus agere es imitari. Cf. Dist. XVI. Haec Epistola etiam eo nomine insignior est, quod de summo ethios prine is a. de sina bonorum secundum Stoae Praec tain ea opume ex osita Oidemus. Stoici enim docelant, ad una mrepuam esse Milam exaequandam c καθ' Bα -ον καὶ Stob. Ecl. ethic. p. a 7 Cant. .
Si vales, et te dignum putas qui aliquando fias
tuus, gaude.O : mea enim gloria erit, si te istinc, ubi sine spe exeundi suctuaris, extraxero. Illud autem
Si Males. Hoc ad bo in inimi valetudinem, quam supra in philosopbi Posuit, reser.
176쪽
te, mi Lucili, rogo atquc hortor, ut philosophiam in
praecordia ima demittas, et experimentum prosectus tui capias non oratione, nec scripto, sed animi firmitate, et cupiditatum diminutione. Verba rebus proba: aliud propositum esu declamantibus et assensionem coronae captantibus; aliud his qui iuvenum et otiosorum aures disputatione varia ac volubili detinent. λ Facero docet philosophia , non dicere; et hoc exigit, ut ad Iegem suam quisque vivat, ne orationi vita dissentiat, ut ipsa inter se vita unius, sine actionum dissensione, coloris sit. Maximum hoc est et officium sapientiae , et indicium, ut verbis opera concordent,
ut ipse ubique par sibi idemque sit. Quis hoc praestabit Pauci: aliqui tamen. Est dissicile hoc: nec hoc
dico, sapientem uno sena per iturum gradu, sed una
Aliud aliud. . . . detinet. Nam illi vel suasorias, vel dissuasorias orati nes hahebant coram Populo. ut laude
coronae, i. e. auditorum circumstan
tium potitentur: hi in scholis inv- luam rhetores vel alibi scripta suae. e. orationes, Poemata, etc. publice Praelegebant. Illi his eouamiuibus auis verba et professionem suam probant, hi , delectautes tempus fallunt. Ilia, . Qui risenum et Oliosorum. Sie Erasismus. Pincianus, et Griiter. in quinque suis codd. invenit. Oerisorum uouis nullos libros obsidet. Nos qui iuν. Geui. in V suis invenit et approbavit. R k. Facere docet philosophia. Iam inde ab eo tempore, quum philosophari inciperent homines. huius Mutentiae praestantiam intellexeruisti quod videre est vel ex septem sapientum dictis, ex iis, qui de Socrate tradunt, eae. RuM. - In totam rem praeclara Epictetus Iit, Disserti caP. at. Saeviii, inquit, qui a stomacho laborant. citam statim eiicium I sic qui praece-
ostende. EGe faber , qui Peritias artis est , non obambiam elamurans : Audite me disserentem de re fabrili; scit tri- eicias domum et tabernam eondiavit. ln-atntiit , et D erιbus ostendit se Perilum. Tala tu Iao, ede, bibe, ut decet; matrimonium eontrahe. liberos gigne ἐrempubliciam gere . conseicium tolera, Ier Patrem, Iratrem, υicinum iniquum; et talia nobis Ostende, ut Mere te Philosoρhum cognoscamias. Lips. Vt ima inter se Milia unius, etc. Senteutia satis perspicua . Verba nousatis expedita. Vatiant lihei. sed itaui ut bil eerti extricare liceat. Forsan: Ul ima inter se Ditis una pie, unius sine actionum dissemione coloria', sive unus omnium actionum color. SchW. Idemque sit. M. sapiens.
177쪽
via. obser vii itaque, numquid vestis tua domusque adissentiant; numquid in te liberalis sis, in tuos sordi. dus ; numquid coenes frugaliter, aedifices luxuriose. Vnam semel, ad quam vivas, regulam prende, et ad
hanc omnem vitam tuam exaequa. Quidam se domi contrahunt, dilatant soris et extendunt. Vitium est haec diversitas, et signum vacillantis uni mi, ne nondum habentis tenorem suum. Et iam nunc dicam, undo sit ista inconstantia , et dissimilitudo rerum consilio
rumque. Nemo proponit sibi quid velit; nec, si proposuit, perseVerat in eo, sed transilit; nec tantum mutat, sed redit, et in ea, quae deseruit ac damnavit,
Itaque ut relinquam desinitiones sapientiae veteres, ct totum complectar humanae vitae modum, hac possum contentus esse: Quid est sapientia8 Semper idem vello atque idem nolle: licet illam exceptiunculam snon adiicias, ut rectum sit quod velis; non potest enim cuiquam idem semper Placere, nisi rectram. Nesciunt ergo homines quid velint, nisi illo momento,
illibatam relinendam docet Gronov. Pronomen illud antea deerat in edd. Est autem pleonasmus ille pronominia tisitatus Antiquis. Cf. Ep. Lxu , Hoe nobis, ele. XCl. 2. Nat. Qu. II , Nee hoe dies , etc. In hoe recedit a Stoieorum desultione sapientis notissima. MM. Regulum yrende P Oetende ed. A.
scholioti inter lineas ms. o. amrehende ad eamdem scripturam Prende resertur, quam h. l. edd. cum aliis msstis tenent, Pro eo quod alias est Prehende. Cons. quae de hoe diximus, Praes.sio. Sin . Sa domi eontrahunt. I. e. vivunt Parce et frugaliter. Dilatone foris et extendunt. I. e foris ostentationi indulgent et lnxui.
Causas huius inconstantiae leviter perstringit. Reliqua bene cohaerent cum proposito: quum euim f. a. deostatis et iudiciis sapientiae dixisset, addit recte desinitionem, quam Zenonis esse convenientiam εμολογιπι ubertim docet Lipsius II Mauiae. Diss. 1 5. MM. Idem Mella atqua idem nolle. Quam definitionem dat sapientiae Nosteriam antea amicitiae, sed alio sensu, Sallustius applicuerati Idem Deiae atque idem nolle, ea demum vera amicitia est. Orat. Cata ad eoni.
178쪽
quo volunt: in totum, nulli velle aut nolle decretum est. Variatur quotidie iudicium, et in contrarium ver-6 titur, ac plerisque agitur vita per lusum. Preme ergo quod coepisti, et fortasse perduceris aut ad summum, aut eo, quod summum nondum esse solus intelligas. - α Quid fiet, inquis, huic turbae familiarum 2D Turba ista quum a te pasci desierit, ipsa se pascet; aut quod tu beneficio tuo non potes Scire, Paupertatis scies. Illa veros certosque amicos retinebit: discedet quisquis non te, sed aliud sequebatur. Non est autem vel ob hoc unum amanda Paupertas, quod, a l
7 quibus ameris, ostendet Τ Ο quando ille veniet dies ,
quo nemo in honorem tuum mentiatur i Huc ergo cogitationes tuae tendant, hoc cura, hoc opta, omnia alia vota Deo remissurus, ut contentus sis temet ipso et ex te nascentibus bonis. Quae potest esse felicitas
propior 8 Redige te ad parva, ex quibus cadere non possis i idque ut libentius facias, ad hoc pertinebit
hi tributum epistolae huius, quod statim conseram. In videas licet: etiam nunc libenter pro me dependet
iysa te ρauri: quo dein refertur, arat quod tu , etc. id est, aut si illi gratiam tibi non retulerint tu revertatis benescio oeses, quinam fuerint Meri amici. Seli . O queatia .... men risitur. Sane indignum est sapiente Srcum se bahere homiues quibus convivia adulationum et mendacior in , mercedem dedi Felicitas 'myior. Sie meliores li-
hri. Felic. yrn or ed. A. et R. elimu O ms. e. Perperam vulgo Felis. Deci Propior, ex ing. Mur. Schw. - Iutelis
ligaΑ : Quae felicitas magis esse P. test in promptu et sermo tu manu euilibet illam prehendere velit. HMideas Leet. Bene Lagrange vertit: mus aoez beati murmure In totum. Quia quisque, ut velit, singulos eveniux exspectate non sibi firmans voluntatem Proponit , quam toti vitae regendae applicet. Sotas intelligas. Qui solus te nosti, et veram sapientiam iam nosti. LUs.
maFari , a Gron. commendatum, rheepit Rul L. Volgatum tenuit Matth. Nil ad h. l. notarunt alii: mire vero nostri mssti, Turba amittas iam rig. h. Par. a. b. Turbae familiaris si rei familiaris ms. e. et ed. . . Turbae Iamiliari sise rei familiari Par. d. Cons. Gruteri Append. sa se paseet. Sie edd. iude ah Erasmo. Sed verum videtur quod habent editiones principes Cum m S.
b. s. Par. a. h. d. mI. sec. et Col.
179쪽
I a SEpicurus. ει Magnificentior, mihi crede, sermo tuus in grabato videbitur et in panno: non enim dicentur tantum illa, sed probabuntur.M Ego certe aliter audio
quac dicit Demetrius noster, quum illum vidi nudum quanto minus quam in stramentis i incubantem rnon praeceptor veri, sed testis est. cc Quid ergo 'non licet divitias in sinu positas contemnere vQuidni liceat7 et ille ingentis animi est, qui illas, cir- .,
cum susas sibi, multum diuque miratus quod ad se venerint, ridet, suasque audit magis esse quam sentit. Multum est, non corrumpi divitiarum contubernio :magnus ille, qui in divitiis pauper est: sed securior,
qui caret divitiis. - Nescio, inquis, quomodo Paupertatem iste laturus sit, si in illam inciderit. D Nec scio ego, Epicuri an aemulus isto pauper Contemptu-
icti M. Haec verba Epicuri ex epistola quadam nuue deperdita desumpta esse videntur. RιιM. Alitar auesio. Subintestiget ac si dieeret de sapientia omnibus copiis citetimsucus et Paupertatis expers. De neιν ius uobilis isto tempore Cynieus. CL de Provid. III. 3 noti de Vita beata XvIlI, 3. Posteaquam
vidi illum vitam paui, errimam degere; ea qnae dixit seripsitque nune aliter audio, legoque. Egregia autem De metrii scripta fuisse, videbis quoque e Stobaei Flori l. p. 213 Setio . Ruhk. - Qui Demetrius non dubitavit Neroni ipsi sua stagitia exprobrare; cum
Apollonio Tyanneo amicitia eouiuuetus suit: a Vespasi auo in exsilium pulsus, Tito imperaute revocatus, iterum a Domitiano in exsilium actus est. Semper in Paupertate vixit, rigi
dissimae virtvtis Observator. Quanto minus otiam ira strumentis.
Lipsius explicaι de lomento Circensiliacis, et straviculo diutueute: male, nam tomentum illud Circense exuruudiuibus , s. sarturis vetaris lini, . concisa Palude constabat. Vide Se- nee. d. Vita Mat. XXV, a, ubi nota ex his corrigatur. Cf. I. F. Gmnovit Obas. Iv, 22, P. sq. ed. Li Ps. tibi de Circensi tomento egregie egit.
R k. -- In ante stramentas edit. velt. Cum mas. exing. Muret. abiecit. Schw.
Non maece Or υeri, et e. Duo verba, tum enim . quae ante haee in
prioribus edd. legebantur, a Ruli
recte ubiectu, non revocari debuerunt
ici ed. Matth. Temere assuta olim a Curione eraut invitis libris. Δαw. Sed securior, qui earet ἀνiliis , e ed. Rom. Propagata, ignorant omnes
mssii, quos novimus, uuo Colon . e eepto. Schw. Nec scis ego. Dietiri an aemia iste Paver, ete. Isto sere modo eorrigendum suisse loeum, misere vulgo
deformatum, uultus dubito. Vulgo, indo e Murcto. Nee ego Dierari angelus scio an PaUer iste. ete. quod
180쪽
rus sit divitias, si in illas inciderit. Itaque in utroque mens aestimanda est, inspiciendumque, an ille paupertati indulgeat, an hic divitiis non indulgeat. ΛΓo
quin Ieve argumentum est bonae Voluntatis, grabatus, aut pannus; nisi apparuit aliquem illa non necessitato pati, sed malle. Caeterum magnae indolis est, ad ista non properare tanquam ad meliora, sed praeparari tanquam ad facilia. Et sunt, Lucili, facilia: quum vero multo ante meditatus acceSseris, iucunda quoque. Inest enim illis, sine qua nihil est iucundum; securitas. Necessarium ergo iudico id, quod tibi scripsi
ita se probavit Rubi opsio, ut nullo PΛcto ereptum sibi istum Emetiri angelum vellet. Et angelus quidem
vulgatum erat iude ab ed. Veia. I, suffragante M. A. et ms. o. aliisque Donnullis apud Grui. sed an dabat ed. R. cum mss. Arg. o. Par. a. b. d. et aliis pleris iuer nounulli vero asmo teste, et Opso'- aemulus praeserebant, quod miror nonam-plexos esse editores. Mihi quidem non est dubium, istud angulus e an aemultis esse Prognatumr nempe i riaemulum dicit Seneca Metrodorum . aut quisquis fati, ad quem verba ista. Paulli nute laudata, scri seserat ΕΡietimas. Postquam ita an eva uerat,
librarii deinde . intelligentes desiderari aliquam talem particulam, Ruo more at Pro an Posuere, M pauper isis; pro quo an P per iste Muretus ex coni. edidit. Iam quod initio posui, Neo seto ego, id ita in ed. R k. et
nonnullis codd. scriptum, commode quidem et aed abesse etiam et subiu-telligi verbum ε O poterat, quod cum ed. Erasm. iguorat ed. A. et russ. Arg. b. e. et mati a. d. aliique. Tota vero, Nec scis ego... inciderii abest
Par. b. Sest.. - Ruli L. qui edidit augelua . omnium sere, tuquit, codd. et edd. lectio, nec improbanda. Musus honuar nec ego, qui tibi iam saepe Epicuri dicta anuuncio, et modo illud g. 8ὶ attuli, scio, an PauPer iste . de quo Epicurus loquitur, eou-
tempturua sit, ete. Facete autem se Epicuri augelum, nuntium appellat. Λberrationes Iibrariorum aemulus , angeliis tacite exspectaveris. Pincia- nux ex motis suis emendat: nec scio, inquia Dicurus, at iste 'Ver, et quocum iacit Lipsius. Stephanus auistem Epist. ad Dal hamp. i 3 emendat amiculus , ti sit demit,utivum ab amictis. Sed quidem optuor eme datione locum liuue nou egere. MM. Tanquam ad meliora. Rectius delebitor h. l. vocula ad , quae abest ed. R. et A. et msstis nostris. d chw. Sed ma arare. Pro Pria orare. omnino 'raeparari corrigetidum ex
veterum librorum omulum Couseu u.
Istud nou ex Erasmi editione cui Grtiterus putabat propagatum est, sed post eum a Curione aut a Prallo
temere iuvectum. Schw. Meditatus. I. a. exercitus PraePuratione ista. Rukk. Necessaritim ergo iudico. . . interminnere. Cf. Epist. xviii. 3. fudi .