장음표시 사용
211쪽
nescio ; malo Successum mihi, quam si dem, deesse. Nec desperaveris, etiam diutinos aegros posse sanari si contra intemperantiam steteris, si multa invitos et sacere coegeris et puti, Ne de altero quidem satis si- diduciae habeo; excepto eo, quod adhuc peccare eru
bescit. Nutriendus est hic pudor; qui quamdiu in
animo eius duraverit, aliquis erit honae spei locus Cum hoc veteUno parcius agendum Puto, ne in desperationem sui veniat: nec ullum tempus aggrediendi fuit melius, quam hoc, dum interquiescit, dum emendato similis est. Aliis haec intermissio eius imposuit: ,
mihi verba non dat; exspecto cum in agno senore vilia reditura, quae nunc scio Cessare, non deesse.
Impendam huic rei dies, et, utrum possit aliquid agi. an non pos Sit, e pertur. Tu nobis te, ut facis, sortes mPraesta, et sarcinas contrahe. Nihil ex his, qua se ha
bemus, necessarium est. Ad legem naturae revertamur: divitiae paratae sunt. Aut gratuitum eSt, quo egemus, aut vile. Panem et aquam natura desiderat; inemo ad haeC pauper est: e intra quae quisquis desiderium Uum clusit, cum ipso Iove de felicitate con-
Sarcinas contrahe: ut e sequentibus liquet, eum adhortatur rat sareinos ad levissimum pondus redigat, id est, omnia quae adhuc trahit secum impedimenta sapientiae, sumptum in domo. elientium lorham et eaetera, abii elat. Aut Nile. Aut vilis pretii constat. Panem et aquam ... Di rtιs. CL ad Ep. XVII , 8; XXI, o, not. Epicuri verba Aelianus V. H. IV. x3. vhi Sehest. et Κuhn. eooservavit, tande
δ' isertu et . και τω Διι υπio εὐδαιμονιας διαγωνιζεσθαι-ε γνκαt Haheamus, ait Seneca Ep. CX, 37. aquam, habeamus Poletitaria. Iovi ipsi de felicitate controversiam iaciamus t Locum Stobaei ex Aeliano l. l. restitutum dedi, quod iam filia erat Menog. ad Diog. Laerti X , t 3 t. Nam salsa leetio Stobaeuin inun Prat το δη, euilis i eo Scho.. qnem Aelia
ntis et Seneca fugerant, ex quutuor eodd. nerPeram nec ulla sensus ra
212쪽
tendat is ut ait Epicurus: Cuius aliquam vocem hi te epistolae involvam. ει Sic sac, inquit, Omnia, tanquam spectet Epicurust is Prodest sine dubio, custodem sibi imposuisse, et habere quem respicias, quem interesse cogitationibus tuis iudices. Hoc quidem longe magnificentius est, sic vivere tanquam sub alicuius boni viri, ac semper praeSentis , oculis: sed ego etiam hoc contentus sum. ut sic facias quaecumque facies, tanquam spectet aliquis. Omnia nobis mala solitudo pe suadet. Quum iam proseceris tantum, ut sit tibi etiane tui reverentia, licebit dimittas paedagogum : interim aliquorum te auctoritate custodi. Aut Cato ille sit, aut Scipio, aut Laelius, aut cuius interventu perditi quoque hominet vitia supprimerent; dum te esticisuum, cum quo peccare non audeas. Quum hoc esse- ceris, et aliqua coeperit apud te tui esse dignatio,
incipiam te tibi permittere; quod idem suadet Epicurus: ciΤunc praecipue in te ipse secede. qcium esse cogeris initurba. D Dissimilem te fieri multis oportet. Dum tibi tutum sit ad te recedere, circumspice sin-
Di m . Restitui e Gruter. que codd. et veti. edd. Sunt ipsius Eliae iri verba ud aliquem e suis quernilibet cupiique. velut se teste et 'E..ciatore, vivere. Qitanti me ipse secerit Epicurus. Nota res est: deinde Epie.
non de quolibet licimine loqui, inde liquet, quod Seneca addit infra.
Aut cultis. Nil mutaut libelr intellige . aut quisquis Eit, ιias, etc. S'. Dum te invia eum... audesis. Donec ad hoe virtutis pervenias, ut te ipse custodire Possis, ut tui ipsius digui an R Peccato te proli ibea Cum quo edd. vett. cum missi is .
usu ut vulgo coram quo. Sela.. Inelytum tibi Permiuere; quod idem. etc. Dele disti tactionem post
Permittere, et tutellige Permιttera quod. etc. si Ilou opu uerit corripere te tibi Permittere. SchW.-Rui L. T. tibi permittere edidit, ut superius audeo te liti creuere . quae lectio
Prorsus seu sui movenientior viis detur.
Dum tibi tutum sit ad te recedere. Sic ex conieci. scripsi. id est, donee tibi intum stierit. vulgo, m tibi tutum non est a ta recedere, inde a Nuretor sed ait, non eat. ba ut veletes libri otnnes t tum ad te, Pro ale, e suis codd. laudavit Ops. Deni que non , ante sit, inua de conieci.
213쪽
gulos: nemo est, Cui non satius sit cum quolibet esse, quam Secum. Tunc praecipue in te ipse secede. quum esse cogeris in turba; is si bonus vir es, si quietus, si temperans: alioquin in turbam tibi a te recedendum est: istic malo viro propius es. Vale.
ausus sum delete, ut ex scholio adiectum: nam diam . . sit idem sere valetae dum... non est. Sch.. Istic malo υiro promus es. Istic . id est, quum ieeum solus es. - Lipsiustitie enim. Quidam, inquit, pro Pro ius, Propior, et sententia est illa,
quam ex vulgata essicias. littera addita , enim a mala inro pro tua abes. Prope abesse ab aliquo, et Cicero et Seuera usurpaut Pro υicinum esse Ipsa autem res est, quae supra Epist. X: Meeum sequor; CaMe, inquit, Criates, ne cum homina malo loquaris.
Senem ait se esse, et tamen ammo Migere. Fortiter de morae loquitur, quae sola , inquit, iudicat, an aliquid sit facti: nam reliqua sunt oerba: robur et Mirius arearebit, quum animum ages. Ab Dicuro clausula est: Disce moriem meditari.
Modo dicebam tibi, in conspectu esse me Senectutis: iam vereor, De senectutem Post me reliquerim. Aliud iam his annis, certe huic corpori, vocabulum convenit; quoniam quidem senectus lassae aetntis, non fractae, nomen est. Inter decrepitos me numera et extrema tangentes. Gratias tamen mihi apud te ago:
no et spectat haud duhie ad Ep. l. ubi g. 3 . ait: Debeo hoe subur
hano meo. quod mihi senectus, quo- eumque adverteram, apparuit. Ruhk. Certe. Gruterus eum Modio in pluribus codd. invenit: est quoque inveteri editione. Abest vulgalis illa voeula, ait Lipsi iis, ut necessaria est. ele. RuM.
Extrema tangentes: quum iu stadiis lineae extremae et ultimae v carentur. quas ultra progredi nefas erat, et quae eursui sinem dabant; hine metaphoram ductam esse putunt. . c. Wem Orf. Poeit. Lat. Min. T
214쪽
non sentio in antino aetatis initariam, quum sentia in in corporo: tantum vitia et vitiorum ministeria senuerunt. Viget animus, et gau det non multum sibi esse Cum Corpore; magnam Partem oneris sui posuit; exsultat. et mihi iacit controversiam de senectute; liunc ait esse florem suum. Credamus illi: bono suo utatur.
Iro in cogitationem iuvat, et dispicero. quid ex haeti anquilli late et modestia inorum sapientiae debeam, quid aetati: et diligenter excutere, quae non poSsim
Tantum intia ri vitiorum ... luget animus.... enectute. tandem fere animi sententiam habuit Sopliocles , ex quo iam affecto aetate quum quidam
quaereret, utereturne rebus venereis,
Dii meliora, inquit: libenter vero istinc, tanquam a domino agresti aesurioso profugi. Cie. de Setieci. I 4 , coli. 7. Plui. de Cupidit. Divit. c. V. p. tb3, 'rom. X , Hutie n. Quae ducta sunt e Platon. I de Bel'. p. ibo, Tom. vl, Bip. laudante Rem tertius ioud Luctav. risin. III, p. Bip. Se-oeetutem si orem temperantiae et Pru- .lentiae in m Democritus appellaverat apud Stobrientia Serm. CLlI. Litus Senectutis. Resia. Et mihi Dest mnt Mersiam iti senectute. Id est, et negat se Renem esse. Et diligenter exeutere . quae nora ossim Iiacere et quae nolim , Posse ha bitiariis. Atqui si nolim qui doti id non Possum, non osse me gaudeo. Iluli La. psuis edidit Et diligenter ex lene, quae non Fossint Iaeere, quΠe nolim :Possim ne aliquid, quod nolim. Xam xi quid non possum , non Posse me gaudeo. Trime hie in libris. inquit, vix exiricandae. nit Lipsius. Veret Conseras modo Gruteriam, ii ii variantes lecti. Proirimit. Pincialitas , vitiatis tamen lectionibus non propositis, hanc lectionem elicit: Prosintracthabituro , quae υelim. Acqui si nolim. quidquid non Possct mo scio, gau de . Erasn,ias urite eum edidit: a. excutere quae nolim, Prosint e habi-mro aliquid si quidquid nolim qui
qui liquisl non possim , non msse me gaudeo. Lis sius emendat: quae nolim proderitne abιturo aliquid, si nolim , imi ιιd non Possum, et Saudeo. Gro novius: et duigenter excutere, quae non tu)ssim face e. quae nolim Pos erhiabiturus aliquid , si nolim quidqmiano se me gaudeo. re diam, tres dii itGron. Col. b. iiii qua tu iura tuler insimo Gruteri; quae nolim Porse habi-lum . Atqui si nolim , quidquid non mare me scio gaudeo. Heila latius eo lex t quae nolim rodesse habitu set in si nolim quidquid nou P. m. s. Eriari. longa lacuna usque ad Epist. LVllinos destituit. . Cod. Ers. Am plonia it.: et dii. stac. q. N. P. I. q. N. Prodesse habittirus. Atqui si nolim quidquid non sinoe me gaudeo. Editio vetus et dii. exc. quaeque non ρο sum jacere . quae nolina Prodesse habiturus atqtie si nolim quidquid rum osse ma gaudeo. Muretus vulgatam teli et quam dedi. In tanta lectioni diversi ale quae uelimine loei ortu esse vi letur, equidem quid litum d -
215쪽
ncere; quae nolim, posse habiturus. Atqui si nolim quidquid non ii ossum, non posse me gaudeo. Quae enim querela est, quod incommodum, si, quod debet desinere, defecit e Incommodum summum est, inquis, minui et deperire, et, ut proprie dicam, liquescere. Non enim subito impulsi ac pro struti sumus; carpimur: singuli dies aliquid subtrahunt viribus. D Et quis exi
tus est melior, quam in sinem Suum, natura Solvente,
dilabi 3 non quia aliquid mali est citus et e vita repen
silite dubito. Rufi . - Sie Bul, h. at Sch . euius textum protulimus: Equidem. tu quit, perfacili coiitectura,
et levissima mutatione, sanum Prae stitisse mihi videor locum , qui con clamatus habebatur. eL variis utque variis modis a viris doctis erat tetit aliis. V hi Posse habittirus posui i. e. si hoc hiaberem, vi possem, sive liuo verbo. εi Possem . ibi rus stiomnes cum ed. A. et R. vitiose cla-hant ρι odesse Mιιιtirus. Tum in Ai-
ed. A. nisi quω in ed. A. prima vox ita decurtata est, ut atque valere Po sit, quod ne i I sum quidem displicet.
Devique tu nis. sic seribitur, quidquid non masum me gaudeo et in rus. c. vero et tu ed. A. quidquid non msssme ga eo; tibi inaui stum est . ium . b. temere omissa esse duo verba non osse I in rus. o. vero ista , nora Possum. De fiententia conseratur Epist. Lxvrt. Sin V. Nobis autem lisistio haec, posse habitu rus milius latinae loque udi normae convenire videtur, nee Dei tu crediderim i s hanc e stylo Senecae esiluxi M. Caeterum locus ornuis obMurior est, questi sie Lipsius
explicat: Iuvat quaerere quid sapieti. line. quod aetati adscribam i Suut
quae iacere uou possum I aetatis eat. Nunt quae etiam uolo: sapie utiae e. t. I toderi ulne autem mox ahitaria et
morituro, si nolim quod non Possiim, et nota Posse gaudeo ' Proderit: nam in virtutem ita abit. Exempli gratiu .u Venere Betas arcet: sunt qiii iudignantur, et velint: stultitia est. Sunt qui quod non possunt item nolint, et eum Sophoele gaudeant rabidam canem effugisse. Sapientia et virtus
Quidquid debeat in s. c. et ed. A. Quidquid debet ed. R. Seli . Non euim. RutiL. sugil hic alterum loqui iticipere et locum sie explicat:
re resseo tisio reticetur: nullo modo hoe in minodum esti . Nos autem Pu tum n bilis ilia i ,tum non enim ... UOribtis sequentiam esse et Probatiotiem
praecedentis obiectionis, minime re sponsionemr eui optulo ui suifragatur Seliis. ut patet ex illius interpunctioue in textum recepta. Quis enim foret sensus altera interpuuetione admissa, quum unus obiiceret incommodum esse quotidie minui. niter responderet eadem confirmundo pCar mur . l. e. miuuta lina nec μιιtientes morimur. Alio modo Horat. I, Carin. lI, 8, Cama diem dixit. Cf. Davis. ad Cie. de Nat. Deor. it, So , l . ab S. Ruti . tatus . Vulgo Oinues, icitis, quod non invidebo si cui placet. Ego corrigere non dubitavi, et uim thunc ani.
216쪽
tinus excessus; sed quia lenis haec via est, subduci. Ego certe velut appropinquet experimentum. Et ille laturus sententiam de omnibus annis meis dies venerit, ita me observo et alloquor: e Nihil est enim, inquam. adhuc, quod aut rebus, aut verbis exhibuimus o Levia sunt ista et sallacia pignora animi, mi illisque involuta lenociniis: qti id prosecorim, morti crediturus Sum.
5 Non timido itaque componor ad illum diem. quo,
renicilis strophis ac sucis, de me iudicaturiss sum. utrum loquar sortia, an sentiam; numquid simulatio fuerit et mimus, quidquid contra sortunam iactavi
verborum contumacium. Remove existimationem hominum: dubia semper est. et in partem utrumque dividitur. Remove studia tota vita tractata: mors de si te pronuntiatura est. Ita dico: disputationes, et litterata Colloquia, et ex praeceptis Sapientium verba collecta, et eruditus sermo, non ostendunt verum robur
animi: est enim oratio etiam timidissimis audax. Quid egeris, tunc apparebit, quum animam ages. ACcipio
conditionem, non reformido iudicium. 4-Haec me
cum loquor: sed tecum quoque me loquutum Puta.
madverto, diserte hoe laudari ab Ops. ex coli. Nicot. Sin M. b. Lita. Quod sit in senili morte, quurn ut sol aut lumen pauIatim auh- trahimur exstitiguimurque. Sie Noster Epist. xxx: Senectus leniteremi lit, nou repeute avulsum vitae, sed minutatim subductum. Limius. Non timide itaque comPonor .. con rumactum. Fortiter itaque aecingo me ad illum diem n,ortis, quo . omni fraude et specie quacumque sallaei remota, etc. Ruhk. Mimus. lusus cimni vetitate destitutus: notum esι illud Λugusti apud Sileton. c. XC, qui supremo die amicos admissos percunctatus: Eequidiis videretur mimmn vitae commod transegisse ρ Cf. Noster Epist. Lxxx,
cla ed. Ruhk. et ms. Arg. et Par. b. d. Vulgo totam etuliam tractata. Scit . Quid egeria.... quum animam resses Lagranse vertit linac sententiatu et Le chemin . que Da 'arcoram ne ae connia quati bovis de ea carriere ι perindE ac ai esset quum animam Gylatus. Quae tuterpretatio nobia videt rDPl ime cOugi uere cum linaecedetatibus: mora de le Prontinitiatura e t.
217쪽
Iuvenior es 3 quid refert 3 non dinumerantiar anni. 7Ita certum est, citro te loco mors exspectet: itaque luillam omni loco e X spectu. Desinere iam volebam, et manus spectabat ad clausulam: sed conficiendii sunt sacra, et huic epistolao viaticum dandum est. Puta me non dicere, unde sumpturus sim mutuum: scis cuius arca utar. Exspectas pusillum, et de domo fiet numeratio: interim commodavit Epicurus. qui uit: ta Meditare utrum commodiussit, vel mortem transire ad nos, vel nos ad eam .is Hic Palet sensus: egregia res est, mortem condiscere. Supervacuum sorsitan putas id discere, quo semel utendum est' hoe est ipsum, quaru meditari debeamus: semper discendum est, quod, an Sciamus, experiri non Possumus. Meditare morte ml Qui hoe dicit, me-9
dita ei libertatem iubet. Qui movi didicit, servire de-
HMenior. Sic riis. Arg. cum aliis apud Mo l. et Ups. Vulgo Iunior. Rincit u item Seueca Priscos verborum orti a . Schin. Desinere Inmis vulgo ab Erasm. invitis nissi is et ed. A. et R. Schw. Conficienda sunt sacria. Interpretor olemnia omnia suut adliit nuci: nilial intuendum velut in sacris. I roverbii vicem habet. L.Fs. - Miircti, habet .,ol eonscienda sunt sagmat ,
tuae de abitioue alleo que finiendo opere iluopiam bene diei Possi' videntur. Sed libri respistitit. R L.
I l. e. te non delegabo ad iirgetitari itin, a,nile tibi suit numerati . hed a me ipso et meis copiis siet. CL Ad Ep. xxiiI, 2. Caeterum iam Plato doenit
Deιιιars morti m Mel si commodi ais transire ad nos , Dei nos aia fiam. Beprae, lavi scripturam uostri ans. c. et ed. a. 'litatu ει idem , fateor, nee sntia exPedio, nec veram Praestat . Cotisontiunt autem in eumdemeti a ms. Itir. a. b. d. ri si Piod .iremis vertat, Mel nos inι sum, omittant. Donec colius ali luid fuerit -- Pertum, restitiatam malim scripturum itide nti ed. Rom. vulgatam: Mediliare iatriam commoditis sit. υσι in ν-rrem triaris Ma ad nos, Uel nos ad eam.
Scti . Recte; nam quod Vir Cl. dedit. nulliana selisum sotidi . viilgata in ita- Ine restitui ; quod Cl. Εditor Darisiensis, qui Schweighae uti edili ιιem expres,it. Ploribtis in locis sacere neglexit. Ira. Inatisιre. Subintelligo eam. Se sus xεt: utrum inclitis sit eam ad xi
vera ire , .u nos eam ultr. a cessero.
218쪽
iliaicit; supra omnem potentiam est, certe extra Omnem. Quid ad illurn carcer, et custodia, et claustra liberum ostium habeti Vna est catena , quae nos alligatos tenet, amor vitae: qui, ut non est ubiiciendus, ita minuendus est: ut, si quando res exiget, nihil nos detineat, nec impediat, quo minus parati simus, quod quandoque iaciendum est, statim sacere. Vale.
mentario sententiam. Mortis timor. inquit, ansa est . qua homo corremuscosivir ut polentiori obessiat.
Career , et mistodia, etc. Speetat hoc fortasse ad custodiam, qua deportati in insuluin tenebautur. Cf. ad Epi xxiv, 15. λιλ .Laerum ostium habet. Sermo toicus eat. Cf. Seriee. de Provid. VI, 6. Epictet. Atrian. Dissert. I. 9, 2 . iisdem sere verbis tu liae eadem rousus est: nνοικταi n θύρα, ianua patet. Ad quem laeum Vptonus Senecae aliorumque de hac re seu eutias cou- gessit. RuM.
NULLAM NasI IN VIRTUTE VERAM VOLUPTATEΜ.
x at se, quod alios moneat, eo quod amicum monemri seipsum tetigerit, et ordinem , ad quem ψse Pertinere se credat , significat. Nondum bonum se esse fatetur, sed adhuc aegrum rastamen quotidie se admonere, ut melior flat, seque caatigare
acriter, ut au illud gaudium Mementat, de quo tam egregie Dist. XXIII ex suerat. Quae omnis exh iurat faceta historia ad GDisio Sabino. Clausula est Epicuri dictum: Divitiae sunt
'sti me, inquis, mones t Ia in enim te ipse monuisti.
iam correxistit ideo aliorum emendationi vacas' u ΝΟ nsum tam improbus, ut Curationes aeger obeam : Sed tanquam in eodem valetudinario iaceam, de commiani
n me, inquis, mones... -- . I leuigendum est haeci verba excerpta esse ex epistola Lueilii, quibus Seuera respondet. Hatilia inario. l. e. male valentium et se curantium lom. Cf. ad i de Ieae. 3; ubi in nota deleas voculam :Primus. Lipsius euim ad li. l. iam e glossis, in quibus rata nριον , διαετητηριου explicatur, vim voma m-
219쪽
malo tecum colloquor, et remedia Comi minico. Sic itaque nie audi tanqua in mecum Ioquar: in secvelum te meum admitto, et, te adli ibito, mecum exigo. Clamo mihi ipso : Numera annos tuos et pudebit eadem velle, quae volueras puer, eadem parare. Hoc denique tibi a citra diem mortis praesta: moriantur ante te vitiat Dini ille istas voluptates turbidas, magno luendas Inon venturae tantum, Sed praeteritae nocent. Quem admodum, scelera etiam si non sint deprehensa quum serent, sollicitudo non cum ipsis abiit: ita improba rum voluptatum, etiam post ipsas, poenitentia est. Non sunt solidae, non sunt fideles : etiam si non nocent, fugiunt. Aliquod potius bonum mansurum cir- acumspice: nullum autem est, nisi quod animus ex se sibi invenit. Sola virtus praestat gaudium PerPetuum, securum: si quid obstat, nubium modo intervenit, quae in si a seruntur . nec unquam diem vincunt. Quando ad hoc gaudium pervenire continget' Non quidem cessatur adhuc: sed festinatur. Multum restat,travit. Fueri ut autem neeesse est valetudinaria non solum in aedihus divitum, tibi uia merosa familia, sed etiam in eastris, utique hibernis Rufi . , ex Postulo, invehor in . --t,reliendo. vide de Brevit. vit. I. a. Mhk. Magno Itiendas. Perperam lman das ediit. vet t. clim ri satis. quod ex Pineiani eo iret. merito eorrexit Mur. nee revocare dehi erat RohL. Cotis. XLVII. 13S ext r. Schw. Nullum autent est.... inoenit vigilia et attentione . dein meditatione et severa in semel ipsum animadversioue Ris .
Sola Dirtus Praestat.... securum. CL
Epist. xxiii. 2 et 3. Lipsit Manuduet. III. Disa. b. αλλ. Sed festinatur. Ruhh dat sed festinetur. In omnihvs libris, inquit,
conspieitur festinatur. Muretus ex iugenio dedit: non festinatur , quod Gruterus, Litratiis. Grono . recte rein probant. Gronovit emendationem ut simplieiorem admisi. Ipse secum exigit Seneea, ait ilon. . dein votum inisterponit : quando ad hoc gaudium perveniam' anne non erasor sed nota satis est, sestinare debeo. oti tantum noueeMare. Nam etiam qui paullulummodo promovet. non cessist, sed nondum soliciat. Lipsius emendabat: Non quidem cessatur adhuc, sed Iestina tiro muritim restat o eris: in quoamae. - Sic Bul, h. at Seh..r Nulla emendatione opus erat: sestinationem
dieit vitium eessationi oppositum, ut
220쪽
operis, in quod ipse necesse ost vigiliam, ipso labo
rem tuum impendas . si estici cupis. Delegationem Desista non recipit. Aliud littorarum gemis aditit Oviii ini admittit. Calvisius Sabinus iiivinoria nostra fuit dives et patrimonium habebat libertini , et ingenium. Nun quam vidi honii ne in beatum indecentius. Huic memoria tam mula erat, ut illi nomen modo VIyssis exci
deret, modo Achillis, inodo Priami, quos tam bene
liene idocti it G teriri; licet taui con- uinter vis ista verbo tritic iii sit . ut ex Ep. x xxv intelligitur. Deleg tition m. Siclit illi eniim
sed ipse solvere de , es: sic ira mente houa colenda ipse luam Peram i in Pendas. In bonis taliaeu literis haee delegatio interdum fieri solet: quo lexemplo Calui ii Sabini docetur. R. Sabinus Caloitius memoratur quidem a Tacito Atinat. VI, 7; in e Lipsius in tali tim abest, qri in eum leta esse aut iam et . quem noster tangit. Fuit autem is et arua genere . inter Drimos seu atorcs, si ihIliberio noei satus nini statis, sed stativi disertini. ni exemptus a. v. 78S. ann Clar. 32. Deinde a. V. Isa, sul, Caio una cum uxore Cornelia no lulatus est, quum modo a l aimoniae nil ministratione rediisseti Ambra morte spontanea damnationi antean erunt. Alium suisse equidem statuo, Rroseter sequentia : Et patrimonium hubebat libertini et ingenatim. Propter servile ingenium ad omnes tyran uotum libidines a Pttim magnis honoribus stili aesaribus potiti divitiis inuri .uis assi uehunt et hominum summo loculistoria in mores et lux vii culturam exaequare studebant libertini. iv quihus lite Calvisius haud dubie fuit.
Quos iam bena nos erat quam Piac- Rogos nostros noμυnias. Lipsius mendabat: Priami et Ptis tam ben δὲ erat, etc. Crono vias linee sere: . Si tam bene noverat, quare tatu sacile excidebant. Remove udum ceu solverbum nos erat, in m iam hominisii epti emblema. Vi tu quam Laura sensu: modo Acb. modo Pr. quo iam bene quam paedisgogoa ui Atros H vimus; ti Empo omnes liherali doctrina imbuti. . Ruhk. - Iu isti a quos tam bens νιοι erat , etc. uil mia tittit libri nostri. uisi quod postreinuia verbum n Mimias abest itis. Par. εἰ Prius istud noὐeriat ahe se malle Acum Gron. et equidem vel deletu in velim. vel saltem, ut suspectu tu , Mu eis iucliisum. Schw.