L. Annaei Senecae Opera omnia quae supersunt ex recensione F. Ern. Ruhkopf. Tomus primus sextus

발행: 1828년

분량: 662페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

EPISTOLA XXXIII

colligenda. Non enim excidunt , sed fluunt: pcrpetua et inter se contexta sunt. Ne dubito, quin multum conserant rudibus adhuc , et extrinsecus au

scultantibus. Facilius enim singula insidunt circum. scripta , et carminis modo inclusa. Ideo pueris et sententias ediscendas damus, et has quas Graeci chra vocant, quia complecti illas puerilis animus potest, qui plus adhuc non capit certi prosectus. Viro captare flosculos turpe est, et sulcire se notissimis ac paucissimis vocibus , et memoria stare. Sibi iam innitatur: dicat ista; non teneat. Turpe est enim seni,

aut prospicienti senectutem, ex commentario sapere.

Hoc Zenon dixit: tu quid 2 Hoc Cleanthesi tu quid quousque sub alio moveris 2 et impera, et dic, quod

Colligenda. Malles eligenda. Sed nil mutant libri. Sin .

Non enim excul. sed fruunt: Per Pettia, ete. Non enim ordine et te nore interrupto et stacto alia taeent, alia eminent, sed perpetuo lluxu pr Iahuntur omnia. CL Ernesti Lexie. Teehnol. Lat. rh. voe. IMere. Rulah. Connexa edd. ah Erasmo ut multa alia γ eum ed. A. et ins. c. Exquisitius erat, et Uerum . eontexta, quod habet ed. RuLI. eum ms. b. Amplon. et Grist. idque repositum velim. Schw. Multum eonis. Si,haucii titilitatis. Extrinsecras auscultanti s. Qui ad penetralia nondiim admissi: ullusumque ad libros et auditores Los. - De hae distinctioue esote

ricorum et excitericorum , Nunc su-

Quintil. I, , Inst. Or. Ilultas eo ieetiones huius generis et nominia in antiti uitate suete. Sie Mathon Poeta Gmicus Alexandrinus satiaeeleber v. Dioscorid. epigram. in eum ap. Beunck. Anal. Tom. I. P. 5ot, nr. XXX composuit, dicta memorabilia meretricum εται- ρου eomplexos Athen. VI, P. I t. F. Recentioribus temporibus Aphth

nium sequutos commentatione , nr

tisieiosa nee raro inepte elaboratas nomine chriarum satis diis insigni visse praeceptores eoustat. Ruhh. Qui pias ad o non evit certi pro fetus, id est . si Plura caperet Pue rilis auimus, incertum esset an ea

illi proficerent. Diciat ista, non teneat Qv parte,ati lim de eiter. vertit Lagranssct. Πω Cleanthes. Laudat I ipsius Epiet et. Arrian. Dis . II, I9, Pror sus his gemina. RtihI. Ee impera. Id est, et ipse da prae

252쪽

8 memoriae tradatur; aliquid et de tuo profer i Om

nes itaque istos, nunquam auctores , semper interpretes, sub aliena umbra latentes, nihiI existimo hahere generosi, nunquam auSOS aliquando sacere. quod diu didicerant. Memoriam in alienis exercueriant: aliud autem est meminisse, aliud scire. Meminisse, est Tem commissam memoriae custodire; at contra scire . est et Sua sacere quaeque, nec ab exemplari pendere et toties respicere ad magistrum.

Hoc dixit Zeno, hoc Cloanthes. Aliquid intersit interte , et librum i quo usque disces 2 iam et praecipe. Quid est , quare audiam , quod legere possum

ci Multum, inquit, viva vox facit. D Non quidem haec quae alienis verbis Commodatur, et actuarii vice sungitur. Adiice nunc, quod isti, qui nunquam tutelae suae sunt, primum in ea re Sequuntur priores, in qua nemo non a priore descivit: deinde in ea re sequuntur . quae adhuc quaeritur; nunquam autem 6 invenietur, si contenti fuerimus inventis. Praeterea, qui alium sequitur . nihil invenit. immo nec quaerit.

. Quid ergo 2 non ibo per priorum vestigia 8M Ego

genti salia patebit haee Dihil aliud

esse nisi praecedentium eonfirmati nem: exprobrat auetor insulsitatem eorum qui magistrorum verba Per

petuo recitant, perinde ac si non legi possent in libris. Sequens phra. sis obiectio est. Aemarii. Ita dicuntur, qui acta fixeipiunt et seribunt. Vide Lip . ad Tacit. Λunal. V, Excursu A. Tom. Il . p. 632 sq. ed. Erites . RHhk. Nunquam ιι telae suae, i. alieni semper arbitrii . ut pui, illi. RυhL

Nunquam .... in entis. Necesse est

sane Posteriores prioribus inniti, sed ut nova ipsi Proserant. Qui stium sequitur. Sic recte Mn- retias: perperam qui aliud seq. edd. vett. eoa insatis. Sed temere idem Murei. duo verba adiecerat, utMI a quitar, utha tum ML .

253쪽

EPISTOLA XXXm

vero utar via vetere; sed, si propiorem planioremque

invenero, hanc muniam. Qui ante nos ista moverunt, non domini nostri , sed duces sunt. Patet omnibus veritas, nondum est occupata: multum ex illa etiam futuris relictum est. Vale.

Propiorem. Si ed. Mur. Lips. Et Groti. ex P. Fabii conieci. quam si mat unus ex Oi,sopoei eodd. Λlii omnes cum edd. vett. Priorem tenent, quod revocavit Rul h. Schω. - Qui Bul hopsius miorem, inquit, omnii msere eodd. et edd. lectio, quam Muret. mutavit, priorem omitteudo : cs. Mureti var. Leel. XV, i 6. P. Faber Ι, io Semestr. priorem, ait, retieiendum esse Erasmus vidit et alietibi vertiorem legi ait: ipse vero vel P tiorem vel proniorem mavult; ego promorem. Haec Fabri emendatio roρiorem vulgata saeta est. Nulla

tamen causa subest, cur Priorem i. e. potiorem eiiciamiis. R k. Qui ante.... relietum est. Hic bene refertur ingeniosa illa Verulam ii senis leutia: An/D7iaitatem esse mundi iu-

Mentutem, recentiores autem Vere nune mundi sene .

EPISTOLA XXXIV.

GRATULATIO ET HORTATIO AD PERGENDUM.

Gaudet profectibus, quos Lucilius fecerat, quia sitium opus sibi eum asserit, ψ reque eum sirmavit. Hortatur igitur, ut pergat, et ad summum PerVeniat.

Cresco et exsulto, et discussa senectute recalefico,

quoties ex his , quae agis et scribis, intelligo, quantum te ipse nam turbam olim reliqueras) supergrederis. Si agricolam a Pho P ad Ductum perducta delectat ; si pastor ex se tu gregis sui capit voluptatem ;.. ree inrederis. Plerique Grut. nam lurbiam quum O. r. Edilio elus et quantum te mas faeis. Nam turbam quam Ol. rel. suear te geris. Buli Nam turbam Otim. Non est, discesseras a consortio hominum. sed te distiuxeras a vulgari hominum multitudiue eo quod emineres. R h.

Ad fruuetum perdueta Perducta

bene habet, etsi Erasmus et editio vetus yrnductφ praestant. Rufi

254쪽

2OOL. ANNAEI SENECAE si alumnum suum nemo ut iter intuetur, quam ut adolescentiam illius suam iudicet: quid evenire credis his , qui ingenia educaverunt, et, quae tenera sormaverunt , adulta subito vident 2 Adsero to mihi :meum opus es. Ego , quum vidissem indolem tuam , inieci manum , exhortatus sum , addidi stimulos , nec lento ire passus sum , sed subinde incitavi: et nunc idem facio , sed iam currentem hortor, et invicem hortantem. e. Quid aliud, inquis. adhuc volo7 is In lioe plurimum est. Nam sic quomodo principia totius ope vis dimidium occupare dicuntur. ita res animo Constat: itaque Pars magna bonitatis est . velle fieri honum. Scis quem bonum dicam 2 persectum , absolutum , quem malum sacero nulla vis , nulla nocessitas possit. Ilunc in te I rospicio; Si perseveraveris ot incubueris , ot id egeris , ut omnia facta dicta- quo tua inter se congruant ac respondeant sibi , et

Si alumnum. ete. quem quis a Primis inde utiniis aluit, ut robustum ius corpus fieret. Hae comparatioues saepissime occurru ut ap. vetere .

qui equos sngunt. Alioquin itiitet tut

ivanus tei. Mi Potestas eXprimatur. Adilere simulos, incitare cum Entem ex Eadem metapliora explices. niihi.

Nolo p pliarimum est. Bogas quid amplius a te postulem' At Iioe quod abs te peto, summi tuomenti est. Ruhk.

Jam sic. Perperam non sic vulgo omnes: ubi num ric coniectaveram Acril'tum DPortitisse. quum hoc ii'huiu

avere aude. 6lia, et tuuin sapere I

dimidium rei erit. Nec enim totum :neque sola voluntas snsscit. sed videndum , ut recta ea sit, quod siliescientia nemo assequitur. itaque Seneca gendatiouem hanc tacit: Aelior ta non erit. nisi Doluntas sit Decta eiah hac enim est iactio. Riar sus DGliaratae non erat recla . nisi habitus animiettis Itierit: ab hoc enim est Molutilas. Idib. Itis Poryci ammi non emi sine

Laque 'ars. Sic Erasm ., quinqua Palat. MP. Grut. Λniplonian. et editio vetus. Mitretus eiecerat primus roitaque. Bul L.

255쪽

EPISTOLA XXXI va o luna forma percussa sint. Non est huiusmodi animus in recto , cuius acta discordant. Vale.

ratiusmodi animus. Corrige huius animus, ut habent ante Lipsium edd. omnes et nassti. Istud nescio quo casa ita Limianam editionem irreps crit, ex qua me invito tu haue uos uam

propagatum est. Cuius acla discordant. Nam sa

pientis nota , ut supra dixit, semper idem velle et nolle: itaque nil, il opus addere euius die is acta'. elsi quida hoe libri. Nam pertinet adde qua saepe. Lysitis.

NON NISI INTER BONOR AMICI Tis. Causam, cur amicum tam enixe roget, ut studeat, e Onit. Civit, ut ita ad bonam mentem Peroeniat, discat Pin constanter ideoque svienter Misere. Ita siet, ut amor, quo Senecam amplectatur, in amiciliam conoertatur.

Quum te tam paside rogo ut studeas, meum negotium ago. Habere amicum volo; quod contingere mihi, nisi

Pergas, ut coepisti, excolere te, non Potest: nune

Tam ide. Tenent Malde ed. A. et R. enm msstis b. c. t OPs. Et Grui. et itiniores quidem tam omittimi, quod tueuiue alii. T1m edidit Eras-muε , speciose utiqne; sed vereor ne vel ex mem eonieci. vel ex scholio quod spectabat ad vetustiorem scri Puiram tam Malide, ex codd. Amplora.

et Erlang. a Rul Loptio Prolatam, quam hic quidem sprevit, Erasmianam teneos, ego vero restitii iam Senecae velim. Sehvυ. - Sic Schw. at Bul L. varietates illas Dalde, Malι de manifesto esse contendit pro inter pretamentis dissicilioris vocis Gnixo, retinendae vel ob hoc. tiuod exquisitior est, nee cum Bubu L. ad Vellei. Paterc. l. 9, P. 36, mulandae in enixe. Cf. Donatum ad Terent. Anur. I, . I 3έ. R. Studeas, sc. philosophiae stoicae. Λ nostro hic usus verbi studere, idem valentis quod operam navaro literis. increbrescere coepit. Ceterum Lipsius laudat suam Nanu duci. II, Dis . l. ubi putat. esse hoe Stoicis proprium, ut studiosos, et studere dicerent cos. qui sapientiae se darent, nec tamen probat. Mhk.

Habere amicum. . . . nocet. Egregie

liae de re primus, quod sciana, disputavi: fuse Plato in dialogo prae-

256쪽

L. ANNAEI SENEC Eenim amas me; amicus non es. re Quid ergo 2 haee

inter se diversa suntyra Immo dissimilia I Qui amicus

est, amat; qui amat, non utique amicus est. Itaque amicitia semper prodest; amor aliquando etiam nocet.

Si nihil aliud, ob hoc prosice, ut amare discas. Festina a ergo, dum mihi proficis, ne istud alteri didiceris. Ego quidem percipio iam fructum, quum mihi singo, uno

nos animo futuros, et, quidquid aetati meae vigoris abscessit, id ad me ex tua, quanquam non multum abest, rediturum; sed tamen re quoque ipsa esse laetus volo. Venit ad nos ex his, quos amamus, etiam, absentibus, gaudium ; sed id leve et evanidum. Con- Spectu S . et praesentia , et conversatio aliquid habet vivae voluptatis; utique si non tantum, quem velis,

sed qualem velis, videas. Affer itaque te mihi, ingens

munus I et, quo magis instes, cogita te mortalem esse, me senem. Propera ad me; sed ad te prius. Profice, ot anto Omnia hoc cura, ut Constes tibi. Quoties experiri voles an aliquid actum sit, observa an eadem

.i hodie velis, quae heri. Mutatio voluntatis indicat animum nutare, aliubi atque aliubi apparere, prout

flantissimo, Lysis inscripto, T. V, UPP. P. at 1 sqq. Bip. Ruhk. Semere Prod. amicitia. Est enim lion im. Lipsit Manud. II. 2 t. RuM.

Festina et go. . . . dιιIiceris. Veretur enim, ut uiu vivat. Rufi . Ra quoque lysa. l. e. uOn toniunx cogitatione tui, sed etiam convictu et pra sentia. AP er itaque. . . . munus. Ad vocem

factiim sise Aeschinis, qui se ipsa munus Socrati obtulit . ut gratus es et Noster. lib. I, de Benes. e. 8.Limiti a Pro era m M. lectio est. Erasmi M. P 'reterea. Nuretus illud propera velut e sua coniectura ortum vindicat. RuhI. An aliquid aettim sit, int. an aliquid profeceri . I tare seripxi eum duobus Ops. eodd. Alii unlgo nature : sed otnnes in nutare consentirint. S. - Bul L. qui edidit natare. GIiubi atque aliubi e arere. Gruterum , inquit, sie distiugnentem sequor . Aurea distinguebatur: natare aliubi, a taeete. Mitio vetus haliet: natara et aliubi atqtie alietabi avarere Protii

Melie Dentus. Aliubi ei aliubi e tu ota , in diversis loeis. CLSenee. de Benes. II. 6. Plin. N.

257쪽

EPISTOLA XXXV 2 Og tulit ventus. Non vagatur, quod fixum atque landa tum est. Istud sapienti persecto contingit, aliquatenus et proscienti provectoque. Quid ergo interest yis

Hic commovetur quidem, non tamen transit, sed suo loco nutat: ille ne Commovetur quidem. Vale.

Aliubi a parere. Sive ut ii qui in navi, arbitrio ventorum, serun-tor; sive i ut insulae quaedam ita aquis vagantes e ut Noster Gruterus notat. Lφsius. Istiad Pr Meeloque. De quibus gradibita es. Lipsium tu Maii. II, Rtihk.

EPISTOLA XXXVI.

Adolescens quidam, honesto loco natus, idemque Lucilii amicus, sese ad philosophiae studium contialerat; quo nomine rePrehendebatur a multis, et inertiae insimulabatur. Quae quum Lucilius Senecae Perscripsisset, hic istum monet, ut amicum hortetur ad obiurgatores istos magno animo contemnendos. Hoc qiaiρρe olio id consecuturum , ut fortunae ludibria evitet. Deinde cavet. nestitia conditionis denominatio rum terreal, qtia iners et horridi animi apud obiurgatores auuiat. Pergat modo monet bonus esse: et fieri, ut habeat, quo senex utatum, et ut ad Pyram libertat in Pemeniat, i. e. ad bonam mentem, in quam fortiana nulliam habeat ius. Sic summam assequi meditetur, mortis contemPttim.

. Dist. LXVIII.

Amicum tuum hortare, ut istos magno animo CD lemnat, qui illum Obiurga Iit, quod umbram et Otium petierit, quod dignitatem suam destituerit, et, quum plus consequi Posset, praetulerit quietem omnibus. Quam utiliter suum negotium gesserit, quotidie illis ostentet. Hi, quibus invidetur, non desinent transire;

Istos cum eouisin tu posituna . ut vulgo. Ostendu est in ed. Seliis. saepe a P. Ciceronem. Riati . m. . . . non desinent transire ali Ostenωι. Sic mss. b. c. Ostendet ulio Propo3ito in aliud, mutare vita

258쪽

ipsa se exagitat, movet Curebrum, non uno gener .

Alios in aliud irritat; hos in potentiam, illos in luxuriam: hos inflat, illos mollit, et totos resolvit. c. At a bone aliquis illam fert. is Sic, quo modo vinum. Itaque non est quod tibi isti persuadeant, eum esse selicem, qui a multis obsidetur: sic ad illum, quemadmodum

ad lacum, concurritur; quem, qui exhauriunt, Et turbant. ει Nugatorium et inertem Vocant. is Scis. quosdam perverse loqui, et significare contraria. Felicem, vocabant: quid ergo 2 erat Τ Ne illud quidem curo , quod quibusdam nimis horridi animi videtur et tetrici.

Ariston aiebat: re Malle se adolescentem tristem, quam

et statum. Sic sine epistolae Prioris :nc eonimc metur quιdem , non tamen transu . Buhh. Felieitas in eommuni voeabuli sensu, non Philosophico. Ille propter eventum successos facit ut alii ambitioite dueantur ad honores adipiscendos, ideoque ad potentiam et c.

tentiam. At bene. ..... Minum. Plura hic

dixisse No,ter videtur Lii sio, quae tuterierunt. Sed hoc putemus nou

pux e t. R. - Αι bene. . . . . vinum.

Vinum bonum computatur Cum homine seliee. Bonitate autem s. selicitate gaudet vinum, eodem modo quo patroni princitiesve. Vt enim vinum honum ab hominibus eius euinpidis ad dolium a. lacum, quo vivum novum, mustum . deducitur Tibull. I. r. lo. Virg. Ge. II. 6 sqq. . eoussuentibus exhauritur et turbatur. si

ei beati illi patroni t vid. Ep. Iv, 8 .

xviri. 9 etc. ) a clientibus obsidentur, turbanitar.e. Lipsius illud μι-nuin Casu accus. Positum, quod tamen nominat. est, intelligens, nee integra haec. nec pletia esse existimat. R. - Nos autem non intelligimus quomodo Minum foret hie nominativo Casu: nam quomodo diei potest vinum ferre se licitatem' Sed bie duplex est comparatio. non iana, ut PerPeram innuit Riibkopsus; Noster enim dieit inveniri homines qui bene se rant potestatem , ut inventu utur qui bene vinum serant, id est, qui vivo onerati sui tamen polentes sunt ; sed adiicit, ideo quod sui potentes remanent. non tamen felices esse; Domitii seliees a postulmitihus persectuot urbantur et inquietantur, lacus similes qui turbatur ab illis q4ibus

Potum suppeditat. Signis re recte ms. b. et alii apud opsop. eum ed. R. Vulgo signare ab Erasm. cuna ed. A. et tus. c. S. Felicem Doeabam illum . qui a multis ohsidetur, patronurn. I insitis de Coen. Sulla cogitnuit. queni Feli- com nppelli itum constat. CL Consolati

ad Mure. XII. 6 ilou Rtihk. Ariston. Chius, celeberrimus Zo- novis Citiei discipulus, ct Draucu-

259쪽

EPISTOLAE XXXVI

hilarem et amabilem turbae. Vinum enim bonum fieri.

quod recens durum et asperum Visum est: non pati

aetatem, quod in dolio placuit. o Sino eum tristem appellent, et inimicum processibus suis; heno se dabit in vetustate ipsa tristitia. Perseveret modo colere

virtutem, perbibere liberalia studia; non illa, quibus persundi satis est, sed haec , quibus tingendus est animus. Hoc est discendi tempus. et Quid ergo 7 aliquod est, quo non sit discendum 8M Minimet sod

que madmodum omnibuS annis studere honestum est,

ita non omnibus institui. Turpis et ridicula res est clementavius senex: iuveni parandum, seni utendum est. Facies ergo rem utilissimam tibi , si illum quam optimum seceris. Haec aiunt benescia esse expetenda tribuendaque, non dubie primae Sortis, quae tam

Vinum emm ... vhi enim vinum novellum puulti in defaecasset, testinuebant in amplioras et eados.

inscripta, set atum , paritam fient entiam etferens ap. Bruti L. Groii. Poet. Graeci P. I 83, I, unde Ariston sua

hausisse videri potest. Muretus et Limilis laudant simillimum Attii dictum a P. Aul. Geli. Noct. Att. XII,

II. Rυhk. In dolio plaeuit. Ex more Veteri, qui vinum novellum doliis eo dein hant ; sed mox ubi paulum desaecas set, desundebant in amphoras et ea dos. Proeulus iurisconsultos l. xv. Tritic. vino et ol. lege. In dolia Minu

m mente conraeimus, ut ex his ostea in am horas et endos deon miis.

Id ii ouellum et turbidum elegautiores Iogiebant bibere. LUscias. Inimieum processibus . M. ad D tentiam, ideoque felicitati. Sie Epist.

cxv, I 8 : Qtieruntur et de consitiis et de Processibus suis. Bubk. Bene se dabit , ete. Gruteriis recte resutat emendationem ICti euiusdam: bene sedabit Meltiatate ipsa , tristiciam.

Nam ille loquendi usus tritissimus

est. Ruhk. Periabere tiberalia stulta recte habet. Perhiberetiimeia habet Erasin. et codd. Grist. ProhibeDe praestat editio vetus. Noster Epist. xci V, 4: Haec φιum persuasi 1mhi et perbibi. Similiter Horat. I EPP. l,': Numa adhibe puro Pectore Mo er. R. Non ilia e . c. poemata, sed hiam se. Philosophica, quae sola vere liberale studium vocat Noster Epist.

260쪽

L. ANNALI SENECA L

dare prodest quam accipere. Denique nihil illi iam

liberi est: spopondit. Minus autem turpe est credi in tori, quam spei bonae, decoquere. Ad illud aes alienum solvendum opus est negotianti navigatione prospera, agrum colenti uber a te eius quam colit terrae, et coeli favore : ille , quod debet, sola potest voluntate persolvere. Iii mores fortuna ius non habet. Hos

disponat , ut quam tranquillissimus ille animus ad persectum veniat; qui nec ablatum sibi quidquam

sentit, nec adiectu in , Sed in eodem habitu est, quo-7 modocumque res cedunt; Cui sive aggeruntur vulgaria bona, Supra res suas eminet; sive aliquid ex istis vel Omnia Casus excussit, minor non sit. Si in Parthia natus ESset, arcum insans statim tenderet; si in Germania, protinus puer tenerum hastile vibraret; si avorum I OStrorum temporibus suisset, equitare, et

hostem Cominus percutere didicisset. Haec singulis disciplina gontis suae suadet, et imperat. s Quid huic ergo meditandum est: ' Quod adversus omnia tela, quod adversus omne hostium genus honos acii: mortem contemneret quae quiti habeat aliquid in se terribile, ut antimos nostros quos in amorem

Denique nihil illi iam tiberi est: a m idit. Sic Grtiteri eodit. Sed

Erasmilifi et ed. vetus : d. n. i. e. liberum e. sp. Piticinitus iii situ eodd. iiivei ait: Iιbertim esse mom/iatu. R. II ntis autem. decoquere. Minias

turpe est tion solvere debitu creditori, qtiam decipere sperantes le ad virtulem necessurum. Nam, ut probat, uota peties debitorem est solvere aes alienum, semper autem possumus

fieri boni. Ad Mesectum. sulraudi animum:

Cedunt. Sie meliores libri omnes rvulgo cadunt. Alim praetermitto li

broriam varietates. Schw.StUria res suas eminet. Se nitiorem sortiaria sua Ostendit.

opportuna semper defensio. m animos. Vulgo ut eι anianos:

SEARCH

MENU NAVIGATION