L. Annaei Senecae Opera omnia quae supersunt ex recensione F. Ern. Ruhkopf. Tomus primus sextus

발행: 1828년

분량: 662페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

L. ANNAEI SENECA L

EPISTOLA LXVI.

BONA AEQUALIA EME: VIRTUTES AEQVALEA ESSE.

Garanum amicum iuνentutis, quem diu non Miderat , nuρ rsectim habuisse scribit, senem , sed alacrem animo , Myormem comore, sitio tantum abest ut depressus sit, ut ad Pulchritudinem et firmitatem ei ectus sit animus. Colloquium, quod de ρω et ostoico , quomodo Possint Paria bona esse, habuertant, e Duit. Bonum Gutcm ut eorum causa qui non in his nrtibus habitant. quGedam Praefemur , E doctrina Stoast non est nisi quod sumper Mere ρm3iι ει prodesse Possit iis qui ratione et ea Pe jecta Praediti sunt: itaque summum bonum est Mirius, quae nostri δειν is est, et ex electione nostra libera oritus . Vnde sequitur, Mere bona a nobis ψsis pendere, nec quidquam bonum esse sine ratione. Quocirca Honestum ponunt solum bonum esse. qui 'pe naturae ac dignitati hominis unice con cniens. Iram etsi bona , si ad fontem, unde manant , remexeris, dii' rsas in classes seiuno Possint, store ea Possideas, Moe ea secundum locum ordinemque quem Obtinent, syretaoeris. unde Stoici conditionem eorum trolicem posuerunt', ut prima, socianda, imita bona numerentur, de quibus Noster hac msa Pistola satis . tib-tiliter e Osuit, Omnia ad rationem Dirtutemque referendo; tamen tam arcte inter se via et nexa sunt, ut quin paria sint in disitationem vocari nequeat. Omnia enim a ratione et Pirtute Pendenti quae quidem Perfectae quum semper Albi constent, sequitur idem bonis quoque convenire, quod de uirtute praedicatur. Gaudium itaque et Patientia sunt bona Paria, Mespectuari Miratitem, non ad materiam habito. Externa Nero s. adiaphora, indisserentia, nec bona nec mala, illa olini tam celebrata προηγμευα res quae, quum bona non sint, Proxime tamen ab iis absunt 'roducta, s. PraePOsua, ρraeciρυα πρcuat Cicero parum commode et αποπροηγμέωα i. e. reiecta, Zenonis et Stoicorum , Boni stigmentiam dare nou Possunt.

Haec dist se, ait I ipsius, distinete, Pulchre. O legamus et temus I Geterum e recentioribus conferri merentur de hae retipsit Mantid. in phil. Stoic. II, Io sq. Tie manni Systemder stoisellen Philosophie , Vol. III init. denique egregii viri, dum in uiuis erat, Garuli Vebersielit der vorne huistem Princi pien dei Sive ut elice, pag. 54 sqq.

412쪽

EPISTOLA LXVI

Claranum condiscipulum meum vidi post multos

annos; non . puto, exspectas ut adiiciam, senem; sed mehercules viridem unimo ac vigentein , et Cum corpusculo suo colluctantem. Inique enim se natura gessit, et talem animum male collocavit: aut sortasse voluit hoc ipsum nobis ostendere, posse ingenium sortissimum ac beatissimum sub qualibet cule latere. Vicit tamen omnia impedimenta; et ad caetera contemnenda a Contemptu sui corporis venit. Errare

m ibi visus est qui dixit: a

Gratior est pulchro Meniens a corPOre Diritis.

Nec enim ullo honestamento eget; ipsa magnum sui decus est, et corpus suum consecrat. Certe Claranum nostrum coepi intueri: formosus mihi videtur, et tam rectu S corpore, quam est animo. Potest ex casa vir magnus exire; potest et ex deformi sumilique corpusculo formosus animus ac magnus. Quosdam itaque mihi videtur in hoc tales natura generare, ut a P pro F

. Dut , ex Pera. , ut adiaciam.

Nam eondiseipulus fuerat ipsius Se

necae . qui iam grandis natu Prat. Et talem animum male collo Mit. Corpus enim a γ io , vaQuluin ani

mi aut aliquod receptaculum , qui uetistodiam antiquis diei notum est. Cf. Gurae Lee ad M. Antonin. II l, 3, p. 9r. Simile illud, addit Lipsius.

Ingenium Galbae mala hiabitat. R. Comoris. Sic cod. Col. uec Pul:it. quat. multum abitiduut. Editio vetus couxentit. Alius deust line . V X. quae tamen nee ssaria esse videtur. R. M. - Sic R. A. e. et Grut., ait Seliis. At satis sortasse erat sui aliaque eomaris quod et tu ed. Εr. et sqq.

habe ut m . b. Pal. sec. et ui sal tot eodd. Paris. Schw. Viritis. Versus Virgilii e t Aen. V. . tihi tamen vocem Diritis diuerso ab eo quem Noster ponit Aetasu necipi debere, siselle patet. Stoi ei virius non eget hoveorametato, sed illa, de qua Virgilios et C.

est velut parvi eius Dei templuvi. L. Sie Nosiee Ep. Lxv sin. Utiem in L mundo locum Deus Olcinet, hiane in

homine animus: quod est illic materia, id nnbis eorytis est. Consecrat, eleeu et sauctitatem audit, sacriini sitit.

413쪽

. ANNAEI SENECAEbet virtutem omni loco nasci. Si posset per se mulos edere animos, secisset: Diinc, quod amplius est, sa-cit; quosdam enim odit corporibus impeditos, sed nihilo minus perrumpentes obstantia. Claranus mihi videtur in exemplar editus, ut Scire possemus, non desormitate corporis laedavi animum, sed pulchritudine animi corpus ornari. 3 Quamvis autem paucissimos una secerimus dies, tamen multi nobis sermones suerunt, si nos subinde egeram et ad te permittam. Hoc primo die quaesitum est: e Quomodo possint paria bona esse . si te isex eorum conditio est. v Quaedam. ut nostris videtur, prima bona sunt ; tanquam gaudium , Pax, Salus patriae. Quaedam secunda. in materia infelici expressa; tanquam tormentorum Patientia, et in morbo gravi temperantia. Illa hona directo optumus nobis; haec si necesse crit. Sunt adhuc levi tu; tanquam modestus

Sie Cieero Tusc. V, 4 : Soerati e ratio Platonis memDDia consecrata. Ruli L. Omni loco. Ilus L. interpret. in omni ordine liominum . At non solum respicit Nosterordinem sive eon ditionem hominiim , sod geueralitis positum est omni loco, quod etiam spectat ad deformitatem corporum. Fune. in . sed enim. Perrumpentes obstanιia , em Pecori ora, et facientes tit sibi inserviunt. RHhk. E erimus. Sic vel l. edd. et scripti omnes. Mureius tamen temere correxit egerimus. Facere anno , dies, etc. i lem valet quod graec. ποιεῖν Ttuae . docente Gronovio ad iuue loeum ex inscriΡtioni hu veterihus, laudanteque C lsati titim ad XX, la. et Acta lisis, lol. xv.

Subinde egeram , .sensim egerere i. e. Proserre, tecum communicare volo. Itiles disputationes etiam in sequentibus epistolis occurrunt, occasiouis tamen huius nulla mentioue iniecta.

Ad te 'ermittam Erasin. elim edit. vet. et Gruteri omnes mss. Mii relii Iad te miliam.

Paria , heDe se hahel. Tma est aberratici librariorum hoc loco et I S. ni lex eorum conditio est. Vide si Iubet Lipsit Mantiduci. ill Diss. G. Rufi . Nostris. Stoicis. In materia infelicii exρressa. Quae

ex nil versis rebus ori utitur et re mala Perseetienda ostetiduulur. mee . si necesse erit. Iul. optam ux

ut haec bona nobis conlingaut, si ad id adducimur ut nobis tormeula Perinpetienaa si ut.

414쪽

EPISTOLA LXVI

incessus, et compositus ac probus Vultus, et conveniens prudenti viro gestus. Quomodo ista inter se paria esse possunt, quum alia optanda sint, alia aversanda 3 Si volumus ista distinguere, ad primum bo

num revertamur, et consideremus , id quale sit. Ani. 6mus intuens Vera , peritus fugiendorum ac pelendorum ; non ex opinione, sed ex natura, pretia rebus imponens ; toti se inserens mundo, et in omnes eius actus contemplationem suam mittens, cogitationibus actionibusque intentus, ex aequo magnUS a C Vellemens, asperis blandisque pariter invictus , neutri se fortunae submittens , supra omnia quae contingunt acciduntque eminens, pulcherrimus cum decore, cum viribus sanus ac siccus, imperiurbatus, intrepidus, quem nulla vis frangat, quem nec attollant sortuita nec deprimant: talis animus Virtus est; haec eius est Τprimum bonum ecl. R. cum mM.Arg. b. e. Paris. Ops. et Griit. Αherat bonum ed. A. et ed. Erasin. et sqq. Stain Non ax inione... imponens , dignitatem s. aestimationem reriam non ex opinione hominiam , sed ex veritate , quam ratioue sua iteriecta accepit, metiens. Rtil. I. raserens ed. mss. b. c. puto et

ed. R. Schw. - Tini se inserensmiando , se immiscens tanquam FPectator operum Dei. RuhI. Ex aequo magnus ac vehemens. Lagrange vertit: P ne ame doni Iagrandest et Ia free One Psur base laias ace; forsan alius est sensus voei ex aequor siguificat, ni fallimur, ex ipso animi tenore, ex ipsa unlura: i ou ex conatu; cui sententiae respondet haee evitisdam Gallici sententiis: Sans se hausser tri r PaDailre grana. Averis blandiaque, et dolorem et voluptatem contem Ien . Puleherrimus eum decore. Post

pulch. adiecit Ordinatissimus Rul, L. ex Pal. I, 3. 4 , et alio cod. v PudGron. quos quidem in libros halid dubie ex seliolio inve elum etat id

verbum. Schw. Sanus ac si ias, int. nou abutens viribus sui corporis, ut intemperan-

ilao et libidini indulgeat.

vidit et opsopoei3s. Vbi illa stoicae linguae peritiat Nam Gruterum serre Pottii se hominem . qui coniiciebat, tutis aMis. nimiae e t putientiae. Qualis . quaeso, uvis est virtu, y buho. eredo, aut vespertilio. Liceat vero

415쪽

36 a

L. ANNAEI SENEM AElacies, si sub unum veniat aspectum . et semel tota se ostendat. Caeterum multae eius species sunt, quae pro vitae varietate et pro actionibus explicantur; nec minor sit aut maior ipsa. Decrescere enim Summum

bonum non potest, nec virtuti ire retro licet: sed in alias atque alias qualitates convertitur; ad rerum,s quas actura est, habitum figurata. Quidquid attigit, in similitudinem sui adducit et tingit: actiones, amicitias, interdum domos totas, quas intravit disposuitque, Condecorat: quidquid tractavit, id amabile, conspicuum, mirabile facit. Itaque vis eius et magnitudo ultra non potest surgere, quando incrementum maximo non est. Nihil invenies rectius recto, non magis quam verius vero, quam temperato temperatiuS. Omnis in modo est virtus; modus certa mensurus est. Constantia non habet quo procedat, non magis quam fiducia , aut veritas, aut fides. Quid accederes persecto potest 2 nihil; aut persectum non erat, Cui ac CeSsit: ergo ne virtuti quidem; cui si quid adiici potest, defuit. Honestum quoque nullam accessionem recipit; honestum est enim propter ista quae retuli. Quid porro decorum , et iustum . et Iegitimum I non

eiusdem esse formae putas, Certis terminis compre- s liensum 7 Crescere posse, imperfectae rei signum est: bonum omne in easdem cadit leges: iuncta est i rivata

Senecae Stoieorum more loqui. CLEP. x. a , cXIII. 2, etc. Ab his sumpserunt iuris auctores, quum iustitiam definierunt e constantem et PerPe-

tuam volutitatem. ilis smim eritqtie

tribuendi. Adde tib IV de Miles. c. 8.Gr--. - Talis animus μιν tis eat De persecta virtute hic sermonem esse vix est ut moneatuus. Ex ea Da ficitur Rummum bonum. Riahk. omnia in modo est Mirtus. Vides

hie Aristoteliciam illud. virtutem ab utraque extremitat sepositam ideoque in medio sitam conspici: quamquam multis aliis partibvsia hoe ipacide virtute loeo Sion et Lyeeum inter

tas. Id est, quod uni ossiet t. ossicit et alteri, quod uui prodest, et prodest

alteri.

416쪽

et publica utilitas, tam mehercules, quam in Separabile est laudandum petendumque. Ergo virtutes inter

Se pares SNnt, et opera irtutum, et omnes homines, quibus illae contigere. Satorum vero animaliumque virtutes, quum mortales sint, fragiles quoque caducaeque sunt et incertae; exsiliunt, residiantque, et ideo non eodem pretio aestimantur. Vna inducitur humanis virtutibus regula; una enim est ratio recta,

simplexque. Nihil est divino divinius , c testi caele

stius. Mortalia minuuntur, cadunt, deteruntur; CP

Scunt, exhauriuntur, implentu P. Itaque illis in tam incerta sorte inaequalitas est: divinorum una natura est. Ratio autem nihil aliud est, quam in corpus humanum pars divini spiritus mersa. Si ratio divina est, . a nullum autem bonum sine ratione est; bonum Omne divinum est: nullum porro inter divina discrimen est; ergo nec inter bona. Paria itaque sunt et gaudium , et sortis atque obstinata tormentorum PerpeS-sio : in utroque enim eadem est animi magnitudo, in ultero remissa et laxa, in altero pugnax et intenta. Quid 2 tu non putas, parem esse virtutem eius, qui sortiter hostium moenia expugnat, et eius, qui obsi-Ergo inmutes inter ge Pares fiunt. Horat. I, Sat. Ira, irridet in re istam Stoicorum opinionem qui vilia et vi tutes aequalia esse contendunt. era Mirtutiam. Si e vultro edd. eum R. A. e. Sed rectius videtur Miritilia , quod est in Arg. b. et Par. d. nee aliud debuerat Par. b. in qu era Mistules. Seh . Mintiuntur omnium ins s. et edd. lectio est, ot ea sana. Mallem . inquit Pincian us, legerea, eminent; nam et quae sequuntur eontinuo Per OPPO situm dicta sunt. deteriantur creverant, exhauriuntur im enur. Recepit Romana editio. G nov. emendat mit-niuntur , i. e. stri untur, translate astruetora aedifieiorum in utroque

verbo. Sed vulgata bene habet: op positio. xi qna est, reserri debet ad Priora: stoines , caducae . etc. Ruhk. -- Nobis scribendum videtur, pro

ex ιrriantur, exoriuntur quod simillimum est: quam eonieci. si reeePeris , optima opponentur minuuntur vis crescunt ; eradum τω eaoriuntur; det multar τω im 'lentur.

In ultero. Sic iratuor Pal. et editio vetus. Alias vulgatur aed in all. r. Gronovius probaverat ad Ep. v,

417쪽

dionem patientissime sustinet Et magnus Scipio, qui

Numantiam cludit et comprimit, cogitque invictas manus in exitium ipsas suum verti; et magnus ille obsessorum animus, qui scit non esse clusum , Cui mors aperta est, et in Complexu libertatis expirat. Aeque reliqua quoque inter se paria sunt, tranquillitas, simplicitas , liberalitas, constantia, aequanimitus, tolerantia: omnibus enim istis una Virtus subest, quae animum rectum et inde linabilem praestat.

Quid ergo Z nihil interest inter gaudium, et dolorum inflexibilem patientiam Z Nihil, quantum ad ipsas

virtutes; plurimum inteo illa, in quibus virtus utraque ostenditur: in altero enim naturalis est animi remissio ac laxitas, in altero, Contra naturam dolor. Itaque media sunt haec, quae plurimum intervalli recipiunt: virtus in utroque pars est. Virtutem materia non mutat; nec peiorem iacit dura et dissicilis, nec meliorem hilaris et laeta: necesse est ergo aequu-

lia sint bona utraque . Nec hic potest se melius in hoc gaudio gerere, nec ille melius in illis cruciatibus: duo autem, quibus nihil fieri melius potest, Paria sunt.

Nam, si quae extra Virtutem posita sunt, aut minuere

o. huius voculae omissicinem. Ruhk. Scipio. Vtrique in agui fuere et P. Seipio Africanus mi uor , et I man tiui Celtiberi Hispani. CL Flor. H. 17 et i 8. Livius de ea atrocis rana re exposuerat librr. 5 et by unc deperditis. MM. In exitium in. suum. Sic ed. R. et meliores libri omnes. Vulgci sui. S. Non esse civisum, R. A. c. aliique. Vulgo nilial esse clausum. Selim. Plurimum inter tua. Plummum qua itum ad illa edd. iude ab Erasin.

ae laxitas: et libertas, Laxatur animus, qualentis libera molestiis corisque terrenis in altiorn

Iu malis posuerimi Stoici , nee tametatollenda, alia enim usui esse Po Se ideoque sumenda, alia tamen reii-

eienda. Sic explient Cic. de Oss. l . 3, 4 . Ill. 3 . de Fit,ib. III. i5 sqq.

Sunt autem triplicia. Cf. Arguin. Et vide Diog. Laeti. VII. ror sq. ibique Menas. Ruhk.

Ram.... si Aonestum est. Nam si materia, in qua virtus exercetur. Cain

418쪽

ΕPISTOLA LXVI

illam aut augere possunt, desinit unum bonum esse quod honestum est. Si hoc concesseris, omIIe hone

stum periit. Quare 7 dicam: quia nihil honestum est, quod ab invito, quod a coacto sit. Omne honestum voluntarium est: admisce illi pigritiam, querelam, tergiversationem , metum; quod habet in Se optimum, perdidit, sibi placere. Non potest honestum esse, quod

non est liberum: nam quod timet, servit. Honestum omne Securum est, tranquillum est: si recusat aliquid, si complorat, si malum iudicat; perturbationem recepit, et in magna discordia volutatur. Hinc enim species vecti vocat; illinc suspicio mali retrahit. Itaque qui honeste aliquid sucturus est . quidquid opponitur, i d. etiam si incommodum putat, malum non putet, velit, libens iaciat. Omne honestum iniussum incoa-

Ct Im qi e est, sincerum. et nulli malo mixtum.

Scio quid mihi responderi hoc loco possit: Hoc no- his Iaersuadere conaris, nihil interesse, utrum aliquis

mutare potest, ad honesti in quoque, quod a virtute pendet et solum bonum est, vel mi uuendum, vel augendum vim habebit. RiaM. Decies recti . i. e. pulchritudo ho-ni s. virtutis. Ruhk.

aloico, inrem explicat Cato Ciceronis de Fivib. IlI, at: comm uta acilem aut isteOmmoda in eo genere sunt, quae Praemsita et reiecia dicimus.

Rul L. Maliam non putet . uelit libens δε-cial. Sie recte meliores libri omnes, Rig. b. Pal. 2. Col. et Ops. Et parum ubi L ed. R. eum aliis apud Griit. in quibus partim vel, partim G, Pro

velis. vulgo malum non Putat. Melial libens fetet inde ab Erasin. Cum Ecl. A. et ius. c. tu quibus tamen Iac ι recte , riptum. Sehin. - Iu ipsius Sebis. textu legitur faciet sed ipse movet iii Dolis hoc verbum, se imprudente, e superioribus editt. servatum esse, corrigendumqtie Iaciat, ut edi

Cato Cicerouis de Finib. III, t 3: Aa

Mero certius quidquam Poleat esse, quam illorum ratιone, qui dolorem in malis Poniant, non posse sanentem beatum esse, quum equuleo torqueaturperarum autem , qui dolorem in molis non habent, ratio eerte cogit, uti in omnibus tormentis ciansemetur beata Mitia sapienti, etc. GhI.

419쪽

L. ANNAEI SENECΛΕ in gaudio sit, an in equuleo iaceat, ac tortorem sutim lasset. - ΡOteram respondere: ci Epicurus quoque ait,

Sapientem, si in Phalaridis tauro peruratur, exclasmaturum: Dulce est, et ad me nil pertinet. M Quid miraris, si ego paria bona dico, unius in convivio iacentis, alterius inter tormenta sortissime stantis

quum, quod incredibilius est, dicat Epicurus, dulces

esse tortores. Hoc respondeo, Plurimum interesse inter gaudium et dolorem. Si quaeratur electio, alterum petam, alterum vitabo : illud secundum naturam est, u hoc Contra. Quamdiu sic aestimantur, magno inter se dissident spatio: quum ad virtutem ventum eSt, ut Pu

que par est, et quae per laeta procedit, et quae per tristia. Nullum habet momentum vexatio, et dolor, et quidquid aliud incommodi est; virtute enim Obruitur.

An in equuleo iaceat Sie et idem Cieero de Fiuilius Vr Sit Mir bonus

caecias , debitia. morbo gιMMissimo a Iectias, ex/uι, orbus , torqueatur in equuleo: quem Hanc a pellas Zeno' Bearum , inquit , etiam beatissimum. ime . inquiet , quum tam docuerim gradus istam rem non habere, quam inriti rem . in qua su ipsum Beatum. 'terarias. Speetaut huc ill i Ciceronis I usc. II, : Epicuro hominia mero et duro non est hoc satis e in Phialamiis trium ει erit, dicet, α Quam suaDe est hocs quam hoc non cum sis CL Dibg. Laeet. X, i 8, ubi Melias. χαν στρεα θῆ iro , ινδε αυτον ευδαψιονα. Luudat Lipsius Cic. Fin. V , 28. De Phalaride lyratatio Agri-geu uo crudelissimo, eiusque Lauroaetieo. Perilli arte saliricato, ouauia uota fiunt. Loca classi ea dexiguavimus ad Selloe. u de ira , , t. Ruhk. Vnatis in crati Misis Sie titii- de tu dixit exstare tu excinidari uuo perverteri Pin ianus, nec improbo.Λt Erasmus alterius in gaudιo Positi, a terius . et c. quod tu tribus Palat. et Col. Solum sec. Pal. exhibuit lecticiisuem illum tinius in conM. iae. Gruler. - lu editione veteri habeturi alterius in gaudio Positi in eon ino iacentis; sed priora in gatillio μ. Pio interpretu-mento habeo. αι .

iudieavi, quod servatum iu quatuor Gruteri auis. Nain serii tura itide ut, Erasm. vulgata, alce esse torqueri ,

qua nihil utiquo planius fingi i interat, uidlo tu vet. libio reperta esti Ed. R.

cuin Αig. b. Par. b. d. et Pal. sec. da-h ni dulces esse terr ι es , quod exlODiores corruptum. Ed. A. cum vis. c. et Par. a. dulces esse Holores. S. Qtiamdiu sic aestimantiar. i. quam

diu sic eorum αξία aestimatio, Iiro sum declaratur, utrum ad praeposita an ad reiecta Pertineat. Cf. Cie. Filia

420쪽

EPISTOLA LXVI

Quemadmodum minuta Iumina claritas solis obscurat; sic dolores, molestias, iniurias, virtus magnitudine lsua elidit atque opprimit; et quocumque affulsit, ibi, quidquid sine illa apparet, exstinguitur; nec magis

ullam portionem habent incommoda, quum in virtutem incideri ut, quam in mari nimbus. Hoc ut scias ita esse, ad omne pulchrum vir bonus sine ulla cunctatione procurret: stet illic licet carnifex, stet tortor atque ignis, perseverabit; nec quid passurus, sed quid facturus sit, aspiciet, et se honestae rei tanquam bono viro credet: utilem illam sibi iudicabit, tutam, prosperam. Cum dem locum habebit apud illum honesta res, sed tristi S atque aspera, quem vir bonus, pauper, aut exsul, ac pallidus. Agedum pone ex alia parte virum bonum, divitiis abundantem; ex ultera nihil habentem, sed in se omnia : uterque aeque Vir erit bonus, etiam si fortuna dispari utetur. Idem, ut radixi, in rebus iudicium est, quod in hominibus: aeque laudabilis est virtus in corpore valido ac liberoposita, quam in morbido ac vincto. Ergo luam quoque virtutem non magis laudabis, si corpus illibati ininintilia Iumina. Ex Ora Erasnii ereeepit alutetus minora quum editti in esset habeautque ms . miniata Iumina. Neque repudiitri decuit: nam solem si eoutra compures, Dum iat limina sunt minuta. Per se maguncomparatio reddit exigua. Praelal.

derans de terrarum orbe ait: tioc estialiaci ptinorum , quod inter tot gentes Ierro et igni diWidituri Sic quae se in quisntur elegantia de formicis. Gron. - Si vir egregius meminisset loci Ciceron. de Finib. III, init . eamdem quidem set tentiam sod alio modo tulisset. Ex graeco fonte utrumque halasisse mihi per uudeo . quem NO- ter buo more usurpavit. Cicero ha-het: Vi enim obseuratur et os ἀ--tur luce solis lumen lucernae ; et ut interit magnitudine maria Aegaei stula muriae. Senecae et Ciceronis loca perquam siruilia esse qui via videt. Iam quum apud Nostrum nιuabus i. e. pluvia habetur. τα ιιiίω mu riari corruptum esse Puto et eme dandum stilla Huoiae. Sed haee obiter moneo. Ruhk. Comus ιllibatiam. Hoc vocab. uuice verum milii visum erat, quod ex uno uorum codicum opsopoeus. et e

duobus aliis Geonovius protulit: la tebatque idem vocab. sub corrupto illi auum, quod est iu Rig. b. Et Par. b. Quue illi vel substituuntur vulgo. vel ab aliis adiiciuutur, illaesum . et

SEARCH

MENU NAVIGATION