장음표시 사용
81쪽
satis os t. Cui cu in paupertate bene convenit, dives est. Vale.
vetti litora ed. Biponi. Rul L. et Matth. S. Satis est. Sic ed. Lips. et fim b
tu in ed. A. et ms. c. ne eluin lite
Gruterianis. Potuerux vero etiam teneri sat est, quod habebat editio Botra. et aliae ante Lipsium cum ins b. et Ampl. Schw. Cui eum patieertate bene conVenit, diMes est. Hane esse in instis omnibus et vetustis impressis propriam istorum verboliam sedem, fiupra ad Epist. II mori iii: quae verba qmim
contextum ineu lenta , sita auctoritate Muretus, ne his eadem legerentur. hoc loco hiecit , quem seeuti sunt alii mnufi editorea. Nos avum Seueeae restituimus. Schw.
Post hanc II Epistolam , pauca monet Schweisbaeuser de ratione quam in suis ad sequentes mistola notis consciendia iniit: quae exscriberct γρι ae Pretium duximus. Adhuc diserepantiae propemodum omnes, in iisque etiam leviores fere quaeque, quas offerebant veteres libri, quibus usi sumus, ac praesertim tres nostri MSS. Argentorulenses, et vetustissimae quae nobis ad manus sunt Editioncs, lectioncs item omnes codicis Ampioniani Erlardensis, quas ex quatuor prio ribus Senecae Epistolis cxcerptas hene olentia viri clar. Matthiae nobiscum communicavit, copiose admodum enucleateque a nobis expositae sunt, et cum eis lectionibus collatae, quas vel alii codices NM. vel notabiliores operum Senecae editiones exti hebant. Nempe haec exstare tanquam specimina volui, equibus partim de ratione, quam in seligendis eis lectionibus iniimus, quae nobis probatissimae et ab auctoris maxime mona Prosectae visae erant, rectius iudicare holnines cruditi, quorum
id interest, possent; partim e quibus etiam alii quicumque vel harum Epistolarum Senecae, vel alterius cuiusvis prisci auctoris lectores intelligerent aliqvatenus, per quos gradus, quasve Pernmbages, quo studio, quo labore eorum qui in hoc genere
Peram suam Posuerunt, denique quo casu subinde factum sit,
82쪽
ut in editionibus, quibus vulgo hodie utimur, eae lectiones, quas illae exhibent, pro genuiua veteris scriptoris munia , sive vere aut saltem probabiliter, sive salso atque temere, nobis venditentur. Sed quamvis ad id, quod agimus, minime inscuctuosum esset suturum, si eodem tenore Notas hasce, quas quidem in commentariolis nostris paratas habemus, per omnes Epistolas persequi vellemus: tamen, ut per se prolixum opus,sie nec huius loci foret, ubi intra pavearum plagularum spatium sumus conclusi; nec huius temporis, quo uberrimam etiam nune copiam lectionum ex magno Codicum numero, partina nobis adhuc incognitorum , partim ex ipsis nostris Argentorat ensibus, a Rufi Loptio promendarum, exspectamus. Quae postquam copiae in publicum fuerint a Uiro docto productae, si quid deinde nostra in penu supererit, quod vel ad iudicandam vindicandamque, vel ad illustrandam locorum nonnullorum genuinam scripturam videbitur portinere, non recusabimus sym-holam nostram in commune conferre, si modo vitam nobis
viresque et liberale otium divini diu minis indulgentia concesserit. Interim istis speciminibus contenti, omissis plerisque, quae levioris momenti videri possint lihrorum discrepantiis, dehine nonnisi ea sere loca attingemus , quae aut dubitationis et dissi- eiu Latis aliquid, ad nativam auctoris scripturam quod spectat, habere vidcbuntur, aut in quibus ab eis lectionibus discessimus, quae inde a Lipsio aut a Gronovio, qui Lipsi anum sere exemplum secutus est, erant vulgatae. Illud quidem conceptis verbis profiteor atque spondeo, nullum me ex eἰs locis quorum utique non magnus est numerus silentio praeteriturum, in quibus nostra de con Icetura, dum natis librorum omnium nobis cognitorum lectionibus, restituendam veterem scripturam putavi. Igitur ubicumque, sive in ordinanda verivirum structura,
diseedentem editionem nostram ab aliis deprehenderit diligens observator , ibi nisi diserte de novatione locis istis allata monitum fuerit in Notis nostris persuasum habeat, non nostro ingenio nos indulsisse, nec vel nostram, vel alienam coniecturam in contextum admisisse, sed veterum librorum secutos auctoritatem. Similiter, ubi vulgatam ante nos scripturam tacite
83쪽
tenuimus, quamvis aliud quidpiam, quod et ipsum probabile, aut etiam probabilius poterat videri, dederint aut vetustioreseditiones, aut codices nonnulli mssti, etiam huiusmodi in locis,
sciat Lector, non tam Editoris eius, a quo primum recepta illa lectio est, auctoritatem nos esse secutos, quam rationum momenta aut mεstorum codicum fidem, eamdem lectionem firmautium.
DE PHILOsopuIAE OSTENTATIONE ET DE VERA PHILOSOPHIA.
Gratulatur amico , quod Philosoρhiae Ῥeram Moat indefossam , sed monet simul , ut ab ostentatione libertim se praestet: Philoso hiae enim studium ad emendationem animi , ac Pilae adhibendum esse: qua una, si dissimilitudo α νtilin esse debeat, admiratio Ait; reliqua, quae ad externam dissimilitudinem Pertinent , tanquam ridicula et Odiosa , sint reiicienda. Emblema egregium ex Hecatone Stoico assert: Desines timere , si merare desieris.
Quod pertinaciter studes, et omnibus omissis hoc unum agis , ut te meliorem quotidie iacias, et probo
et gaudeo: nec tantum hortor, ut perseveros, sed etiam rogo. Illud autem te admoneo, ne eorum more, tui non prosicere, sed conspici cupiunt, facias aliqua, qDae in habitu tuo, aut genere vitae notabilia sint. Asperum cultum , et intonsum caput, et negligentio-
Admoneo. Egregie haee dieta sunt ad reprimendam ostentationem, quam tuter pLilosophos cuiuscumque sero nectae regita, e , vel ex Lixeiano, permultia loeis ; HOrat. l. Epi'. - 1. etc. uoti simum est. R k.
Convisi eviunt. Contra hoc genus multa Epietetus in Dissert. Lib. IV, p. 8. multa in iciam istis gemella. Iust. L Ps. Captit. Irridet et Horatius in Atte Poet. quosdam qui eodem Prope
84쪽
rem barbam, et indictum argento odium, et cubile
humi positum, et quidquid aliud ambitionem perversa
via sequitur, evita. Satis ipsum nomen Philosophiae, etiam si modeste tractetur invidiosum est: quid, si nos hominum consuetudini coeperimus excerpere 7 Intus omnia dissimilia sint: frons nostra populo conveniat. Non Splendeat toga: ne . sordeat quidem. Non
habeamus argentum, in quod solidi auri caelatura descenderit: sed non putemus frugalitatis indicium,
auro argentoque CaruisSe. Id agamus, Di meliorem vitam sequamur, quam vulguS, non Ut Contrariam :alioquin, quos emendari Volumus, fugamus a nobis, et avertimus. Illud quoque essicimus, ut nihil imitari velint nostri, dum timent ne imitanda sint omnia.
modo poetarum nomen ancupabantur: α Nanciscetur enim nomen pre
tiumque Poetae , Si tribus Anticyris
caput insanabile, nunquam Tousori Licino commiserit. . Inoidiosum est. Quia contra vitia omnis generis, quae utique tu me in tropoli, aut quavis magna urbe, inprimis vero Romae dominabantur,
invehehntur philosophia quaelibet:
sive Stoieorum dogmata, naturam esse sequendam, etc. praecipientia, sive Epieuel uecreta atque sententias, in quibus animi emendatio et inde manans voluptas vide locum praestantissimum Lueiani Tom. V , p. ios Bip. severissime postulabatur, spectaveris. Quid cferet
si hae modesta traetatione omiS . nos a moribus receptis hominum separaremus, alia ea Ide diversissima vivendi instituta sequentes' Itaque medium teneamus inter cultum ex- qiiisitum et asperum. RuΛk. Frons nostris Po uia conoeniat. Sie ms. e. eum edd Irons PO locouDeniat nostra ms. b. Vtrobique forsan vox nostra e scholio adscita. Schwa Non habeamus arSentum . . . . de scemlerit. Recte Lipsius: . Emblema, a. Latinis iuserta. . Spectant autem haec ad Itipum, qui utique inter Romanos viguit, ut v nsis mensa libiis argenteis sigilla ex auro Prnesertim.
anaglypha intelligenter saeta solidi ri eaelaturam illigarent, quae pro lubitu demi atque variari po
terant: quandoquidem recenti. . vasaeaqtie recenter ornatu tu conviviis,
quae luxus salia frequeutia apparavit, semper apponere non licuit. Cieero emblemata appellat. CL Ernesti Cla v. Cic. Caelatura id q. οευμ. CL Ηeynii antiquae. Αussuetae II. P. ιέ, sqq. et Schneider in Lexieograee. ad voc. τορε m. Ille laxus Herculanensibus antiquitatibus deleetia et publiei iuris saetia, in elariore demum luce positus est. Ruhk. In quod. Vide ne verona sit in quo. quod cum Mitt. vet t. agno
85쪽
EPISTOLA Vnoc priinum philosophia promittit . sensum conan u- 4nem , humanitatem , et congregationem : n qua professione dissimilitudo nos separabit. Videam a s. ne ista per qNae admirationem parare volumus, ridiculnet odiosa sint. Nempe propositum nostrum eSt, Secundum naturam vivere. Hoc contra naturam est,
torquere corpus suum, et faciles odisse munditias, et squalorem appetere. et cibis non tantum vilibus uti. sed tetris et horridis. Quemadmodum desiderare delicatas res, luxuriae est: ita usitatas et non magno parabiles sugere, dementiae. Frugalitatem exigit philosophia, non poenam: potest autem esse non in Compta frugalitas. Hic mihi modus placet. Temperetur vita inter bonos mores et publicos: suspiciant Omnes Vitam nostram, sed et agnoscant. ει Quid ergo 2 eadem iaciemus, quae caeteri ' nihil inter nos et illos intexerit 7M Plurimum i Dissimiles esse nos vulgo
Munt mg. b. e. et Par. a. b. d. Similiter sane dicimus caelare in auro. S. Sensum eommunem. Quo tempus, locum, personas observare et distin
suere possumus, ne quid inepte faciamus. Sic explieat Noster de Benesie. I, hane phrasin, quae Varie apud varios aecipitur, quos erudite significavit magnus Benileiustid Horat. Serm. I. 3. 65, nostri Ioel non immemor. Mh . A qua professione dissimilatidon a se arab/l. Antiquior ieetio; es. Gruter .: h. ne prose sione ab aliis diversi simus, sed vita; vid. Ε . XIV.
Erasmus coniectura eo nos eiecerat: i. e. nit: a qua congregatione dissi
militudo prosessionis separabit, vult enim nos intus habere philosophiam, non profiteri. Rtihk. Secundiam naturam, commune Plat-losophorum axioma: vid. de vita beata eap. 3 et 8, Ε . xLi sn. L
mius. Dementiae. Est adi ieiebant edd. Cum ms. c. Ae saepe quidem alias ita repetitum hoe verbum npud Senecam reperiturr sed h. l. commode illud ignorat ms. Arg. b. eum Par. a. b. d. Sela.. Suspiciant...ugnoscant.Praestat liaeelectio antiqtia coniecturae Giutori: Non suspiciant hominen vitam n Rirnm , sed agnoscAnt. Sensus postillat: vita nostra ita ait comparata , ut non solum admiratio homines invitam vostram convertat, sed etiam praestantiam eius imitandam dis- eant. R. - Sed et agri scant. Ex scholio irrepsisse uidetur et particula; quae, pro Senecae more 1 quendi, non admodum desiderahatur. et abest a mss. b. et Par. b. ιι.
86쪽
sciat qui inspexerit propius. Qui domum intraverit,
nos potius miretur, quam Supellectilem nostram. Magnus ille est, qui sictilibus sic utitur, quemadmodum urgento: nec ille minor est, qui sic argento utitur,
quemadmodum sic tilibus. Insirini animi est, pati non posse divitias. ἀ Sed, ut huius quoquo dici lucellum tecum com
municem, apud Hecatonem nostrum inveni, cupiditatum sinem etiam ad timoris remedia proficere. e Desines, inquit, timere, si sperare desieris. n Dices, quomodo ista tam diversa Pariter sunt 3 Ita est, mi Lucili: quum videantur dissidere, coniuncta sunt. Quemadmodum eadem catena et custodiam et militem copulat: sic ista, quae tam dissimilia sunt, parite cdi incedunt. Spem metus sequitur. Nec miror ista Sic ire; utrumque pendentis animi est, utrumque suturi exspectatione sollicitum. Maxima autem utriuRque
Iamque olim eiecta errat nb Erasino, sed revocata a Mureto. S. - Suspiciant, a. e. taciti venerentur . ot ho-nam , οῦ ut non aliam Prorsus et supra hominem. Lιys. Sic argento utitur. Aristi sipi ea mens, qui increpanti Iliod perdicem quiriquaginta drachiuis emisset: et . tu, inquit, istam obolo uon emeres Autivente et Mihi autem, nil, quinquagi illa drachmae auut obolus. Iust. LPs. Hecatonem. Recte edd. inde a Mureto , Cum mss. b. et aliis. olim Calonem. Hecatonem Stoicum Paissimet alibi laudat Seneca, et in rursusEP. Vt, 14. Sch V. - mciatonem.
Fuit is Stoicus satis celeber ita aut i quitate, Rhodius, Panaetii discipuis
ius, cinius DPera omnia Periere. CL
Ηacles 1loe dictum pet iii et ad Apa-llitam Stoicorum. Vide uobtrum de Constant. Sup. XIX, 2. Eleganter de hoc Ioeo disseri: Muretvs Vur. Lecti.
Custodiam. AP. Scripti. argenteae Latiuitatis significat eum, qui Custoditur. Male Gruteriani codd. stodem. CL ad de Tranq. An. IO, 3. R. - Custodiam recte tenet idem noster Arg. b. Qui ctisto lem dede it, ubtiis scholioli tu contextum illatum est. Schw. Copulat. Manilius tales custode
saeit qui sub Λndromeda nati lib. S:
Vinctorum dominus , sociusqua in parte eatenae, Inim itum menis i O-atia cor ria se M. Lip . Souicitiam dedit idem Nis. b. Cum Par. b. et editt. vett. Et hoc ii'sum, a Gron. eliam ex ullo rus. cuuimc datum , nuper restituit Bul, L. Prissoticiti, quini inde ab Erasiti. ed. Σ, vulgatum erat. Solticitiarur PlaesertnubtUr vis. C. Et cum ci . A S
87쪽
causa est. qii Od non ad praesentia apta inir , scd Cogitationes in longinqua praemittimus. Itaque providentia, maximum bonum conditionis humanae, in malum versa est. Ferae pericula, quae vident, sugiunt;
quum essu gere. Se urae sunt: nos et ventoro torquemur, et praeterito. Multa bona nostra nobis nocent; timoris enim tormentum memoria reducit. providentia anticipat. Nemo tantum praesentibus miser est. Vale.
Θωn se emendari , quin tra et si urari intelligat me Philo sophiae, cuit cum amico hanc animi mutationem communicare, quαnuoquidem amicis omnia communia esse debent. Hoc ipso effficitur, ut antico Prosit, et sibi utili alen creet, atqtie veram sopi ntiae fractum evini : nam nullirιs boni sine socio iucunda osse sis est. Proinde libros se missurum ei promittit, in quibus ocra Araestantiora a se iam insignita sint. Sed enim quum in υOx eoicacior sit, optat ut se com eniat, quia eaeem la securius et e Pacius docent, quam Praeceρια , uti e erientia docet. Egregitim Necatonis dictum huc .mectans inem epistolae imponit. Est autem dogma stoicum, illum qui se amet, i. e. bonum avientemque faciat, hiatic et alio ν sic camare, ut non sibi soli, seu toti genitum se credat mundo. Cf. de Clement. II, 5, 3; Cic. de Fin. III, uo. Eodem sensu iam Socrates se munda mappellaὐit πυα Ciceron. Tusc. dimutat. V, 37 , et Plutarch. ae exilio Tom. X, cv. S, P. 37o Hulten.
Intelligo, Lucili, non emendari me tantum , sed transfiguravi. Νec hoc promitto iam, aut spei o, nihil
Trans urari. In alium hahilum hominemque ire. ΕPist. xciv. 46.
dieit. et saetenda ae vitanda pereepit. no drim anniens est, nisi in ori, quaa
didieit, animus eius transigurnios est. Itaque mutatio haee. sive animorum est botnitri ilueinteeni. D sitis. Nee hoo M. Hieto. - Sir BDh .
88쪽
I, . ANNAEI SENECAE in me Sirperesse, quod mutandum sit. Quidni multu habeam, quae debeant colligi, quae extenuari, quae attolli 7 Et hoc ipsum argumentum est in melius trun Iati animi, quod vitia sua, quae adhuc ignorabat,
videt. Quibusdam aegris gratulatio sit, quum ipsi
et aegros se esse senserunt. Cuperem itaque teciam communicare tam Subitam mutationem mei: tunc amici
tiae nostrae certiorem fiduciam habere coepissem; illius verae, quam non spes, non timor, non utilitatis. suae cura divellit: illius, cum qua homines moriuntur, pro qua moriuntur. Multos tibi dabo , non qui amico, sed amicitia caruerunt. Hoc non potest accidere , quum animos in Societatem honesta cupiendi
i par voluntas trahit. Quidni non possit 8 Sciunt enim
at contra conteudi iure posset το hoc in accusativo poni: Nee promιtio hoc. scilicet mhil in me ameresse i quod magis Iuttilitatis normae convenit: nam si ahltitivi vice hoc sungeretur, longe aptius et usitatius suisset nee Meo promitto
C si Non dubitare debui quiureciperem hoc verbum, quod cum russiis. Herbipolitauis, e quibus iam olim a Modio commendatum erat, agnoscit et princeps editio Rom. et masti nostri b. e. et Par. b. d. et sopoei codices omnes, Gruterique optimus μι. seo. Valet autem h. l. Lollisi idem ac mmmni, in Ordinem
cogi , et stabiliri ; quemadmodum eoueeta vel conlecta mens, Ep. cI,
idem valet ae stabilita, ibid. et minis Posita, Ep. I, opponiturque m quae volutatur, Magae, instabili. Istud verbum quum meudosum visum esset his qui eius vim non perceperant νinutatum est iu corrigi, quod iam itide ab ed. Tatu. alias omnes editiones iuvasit: habetque hoc etiam ed. et ora nostri rus. c. cum quatuor Gruteriauis. Schw. -RuhL. cum Lipsio eorrigi.
Quae Extentiari, ubi lumidi affectus, attolli , ubi viles et
depressi. Lm . Qui sitam. . . . . senserunt. Vt in Iethargo, ut in meloueholia, ubi insani maxime sibi sani videntur . Lipsius. I si aegros se esse senserunt. Placuit hoe, quod eum ms. Arg. s. Et ed. A. prue seruut Gruteri plerique codices et unus praestantissimus Ni-eotianus Dysopoei ; φsos aegros a rus. b. et Par. a. b. ; se Usos aegrosed . Rom. et aliae, cum Par. d; aeipsi aegros ed. Li Ps. et seqq. Schw. Pro qua. Particulam et, quae his verbis praeposita erat, delevi praeeu libus msstis Arg. b. et Par. a. b. Ignorabantque eamdem editiones vet ante Lipsium. Schw. Non qui. Sic noster ms. b. recte :intellige non dico. qui, vulgo qui non. Schw. Amico. Vulgari s. publico. Vide Epist. lIl. i amicitia vera, quae G-
89쪽
ilisos omnia liubere communia , et quidem magis adversa. Concipere animo non potes, quantum momentiasseri es mihi singulos dies videam. cc Mitte, inquis, et nobis ista, quae tam efficacia expertus es t D Ego vero Omnia in te cupio transsun-
de te, et in hoc aliquid gaudeo discere, ut doceam :
nec me ulla res delectabit, licet sit eximia et salutaris. quam mihi uni sciturus sum. Si cum hac exceptione detur sapieptia, ut illam inclusam teneam nec enuntiem, reiiciam. Nullius boni, sine socio, iucunda possessio est. Mittam itaque ipsos tibi libros: et, ne multum operae impendas dum passim profutura sectaris, imponam notas, ut ad ipsa Protinus, quae probo et miror, accedas. Plus tamen tibi et viva vox et convictus, quum oratio, Proderit. In rem praesentem venias Oportet: Primum , quia homines amplius noculis quam auribus credunt; deinde, quia longum
mouet, commu uicat. Limius. eram. Stoicus sensus. Ita Caton 'ud Ciceronem ill de Fin. I ellimur niatura ut prodesse velimus, ιn rimisqiae docendo. rationibusque prudentiae tradendis. Itaque non facile Est moenire, qui cruod seivi ipse
non tradat altera. Scitiamιs fiam. Commode sciturus
tiviitra modum cum editt. vett. tenent m s. omnes, ne abhorret ea structura a Senecae stilo. Schw. Si eram hac excutione. . . . Veiiciam.
Egregia professiol Similis est illa Leati Lessiligit: α Si Providentia
mihi altera manu inclusam ostenderet veritatem omui dubio liberam . altera illam, quae liumanae covditioni convenire i letur, nondum Diniathus dubiis exemtani. ideoque iuquisitioni Patentem: Rctiae, dicerem, illam, rei tuque hane . . Rufi . alliam inclusam teneam. Omi tunt itiam via. Par. b. d. nec id male. Schw. Ad ipsa. ms. Arg. b. d. Cum Par. a. b. d. et ecl. Rom. Vulgo ad ea ipsa. Schw. Primum. . . . . credunt. Recte haec dicta suut . quatenus a te ad iudicandia ui apto , uec ullis opinionum coω laetitis Praepedito, res accuratius diiudicari possunt, quam si auribus accipias. Tvetur hanc enudem seu-tentiam Horatius A. P. r8o: SegιMus irritant animos demissa yer aurem, Quam quae aurat curulis sublevia sid bbus, ea quae Ipse sibi tradit vecta lor. Quintil. Inst. orat. X l. a, acrior
est oculorum linam aurium 1eusus.
90쪽
L. ANNALI SENECAE iter est per praecepta, breve et essicax per exempla. Zenonem Cleanthes non expressisset, si eum tantum. modo audisset. Vitae eius intersuit, secreta perspexit observavit illum , an ex formula sua viveret. Plato, et Aristoteles, et omnis in diversum itura sapientium turba, plus ex moribus quam ex verbis Socratis tra-ι xit. Metrodorum, et Hermarchum , et Polyaenum ,
ed. Lips. ακon επιο ομη v saduotitias variarum rerum acquirendas πολύ κριιτων ἐστί. Laetant. Inst. li I. plus est in auribus quam in oeulis silum. RtihI. Cleanthea. aestimatissimus Zeu Otiis discipuliis , que in ideo Estietuitis una cum Merate. Diogene et Zenone ad imitandum proponit, Dissuri.
Atrian. III. 23, 32. CL Diog. Laert. VII, 168 sqq. Ruhk.
Si eum tant inamodo audisset. Si equidem noster e . cum edd. sed deletum malim pronomeu Personale eum, nuctoritate uostri mε. b. et Par. a. b. d. Sehw.
Plato. Platon ms. b. quod et ex uo vet. eod. adnotavit Iuretus; et te alibi eonstanter uetustissimae uostrae membr. a. SAE . Aristoteus. Pro Aristrueles utique
eum viro docto in Novis liter. Halensi hua Antisthenes malebam ; sed
vulgatum constanter tenent lihei omnes. Sehw. - Εrror aut ea lorseriptionis est. Ille Aristoteles adeo non eonvixit Socrati, Dee vidit quidem. Nam obiit Socrates, primoao. Olympiadis XCV, ut plerique
omnes tradiderunt. Atqui Aristoteles natus est anno primo Olympiadis
XOX, quod praeter Laertium . Dionysius, Agellius, Eusebius, et npud
Suidam incertus scriptor; quomodo ergo in eonviciti ei suerit' Seio Ammonium iu vita Λristotelis tradere de tribus annis. quos cum Socrate egerit. et quod vigesimo deinde ad lPlatonem utinerit: sed stipitio errore, et calculus antior uin ipse Ammonii refellit. Itis . LFs. In Moersum itura Ab eo enim Prosemιtiatae sunt illosoldo in quasi
familiae . et ut ex Mennini iugo ita
minum , sic ex Martis eius mult*licibus Isse sermonibus saPientium dι ortia
exstiterunt: ut est apud Ciceronem libro tertio de Oratore. Plus ex moribus. Laudat Lipsius X euoptioni. Meui Orah. Socrat. IV, l.
ivit. Riah . Metrodortis. Atheniensis, discipulus Epicuri celeberrimus. CL Bulli
Dielio uti. hist. et crit. Dic uva D . Caeterum vide de eo, Hermaretio et Polyaeno Diogeo. Letieri. X , 15, 22 sq. sti I . Hermarchvm , recte noster b. qu modo scribendum huius viti nomen iam pridem villo isonus monuerat; cui h. l. paruit Matthiae, quum Her
machiam esset vulgutum. Propius tamen ad verum iam olim Hermaetim dederat M. Rom. Vitiose prorsus m ma m ms. e. Helimacum eo. A. Cons. Ep. xxxiri. Schw. - Hermaerium protulit Rul h. Sie, inquit.
sere codd. omnium auctorum, ubi Hemnachus inemoratur. Hermar Hum