장음표시 사용
411쪽
Cap. XVII. RELIGIO. s re enim doctorem in Ecclesia, nisi Ecclesia permittente nemo potuit. Nam ipsorum Apostolorum munus erat, non imperare , sed docere. & quamquam qui commendati ab Apostodis vel presbyteris
fuerant, propter eXistimationem commendantium non rejicerentur , cum tamen sine voluntate Ecclesia eligi non posse nr,eriam peF authoritatem Ecclesia electi censebantur. Similiter ministri qui Diaconi vocantur , ab Apostolis ordinati, ab Ecclesia tamen electi erant. Nam Cum septem Draconi eligendi ordinandique erant, non eos eligebant Apostoli edconsiderate , inquiunt. fratres, viros ex vobis boni testimoniis tem, &c. atque illi elegerunt Stephanum , &c. o flatu runt eos ante conssectum Apostolorum. Ach. 6. v. 3. 6. Constat iraque ex constretu
dine Ecclesia sub Apostolis, Ecclesiastico
rum omnium ordinationem quidem, sive consecrationem, quae fit per oratι onem Scmamuum impositionem, ad Apostolos &Do tores θectasse, electionem vero ordinandorum ad Ecclesiam. XXV. De potestate solvendi seligandi, id est, peccata remittenda Sc reti nendi, dubium esse non potest,quin ea da ta sit a Chrso futuris tunc Pasoribus, eodem modo quo praesentibus Aposto
412쪽
a s 3 RELIGIO. Cap. XVII. Biff.u D ta autem est Apostolis omnis po-di .hbis testas remittendi peccata , quam ipse ha- ραηi- buit Christuc. Sicut misit mepater, inquitlcntium Chrisius ego mitto vos : IOh. 2O. v.
2I . subjungitque , quorum remiseritis Elaf. ad peccata remittuntur quorum retinue- PUο- ritis,retenta sunt. v. 2 3. Sed quid si o res: sed vere & ligare , sive peccata remittere Sc e p*m retinere , dubitationem habet. Primum
judi.ah ςmm peccata ejus retinere, qui baptiza-di ad ius in remissionem peccatorum vere poemnitens est, videtur contra ipsum pactum novi Testamenti, neque ergo a Christo fieri,nedum a pastoribus posse. Remittere autem non poenitenti videtur esse contra voluntatem Dei Patris,a quo Chri sus ad convertendum mundum,hominetque ad obedientiam reducendum missis est. Deinde si Pastoribus singulis eo modo remittere & retinere peccata concesium esset, omnis metus Principum , &' Magistratuum civilium , unaque omne regimen civile destrueretur. Dictum enim est a Christo, immo etiam natura ipsa dictat: Nolite timere eos, qui occidunt corpus , animam autem nonpossunt occidere ; sed potius timete eum,quipotes Sanimam ct corpus perdere in Gehennam.
Matth. Io. vers. 28. Neque est quisquam ita mente captus, ut non potius mallet
413쪽
Cap.XVII. RELIGIO. 3s mallet iis,qui peccata remittere & retine re possunt, quam regibus potentissimi
obtemperare. Neque tamen ex altera
parte existimandum est : remissionem peccatorum nihil aliud esse praeter ex emtionem a poenis ecclesiasticis. quid
enim mali habet excommunicatio praeter consequentem eX ea Poenam aeternam; vel boni, in Ecclesiam recipi, si extra eam e siet salus t Tenendum igitur est Pastores habere potestatem peccata vere absolute remittendi, sed poenitentibus Sc retinendi sed impaenitentium.
Dum autem putant homines,poenitere
nihil aliud esse, quam ut facta sua quisque condemnet , mutetque Consilia, quae sibimet ipsis peccata esse &' culpam habere videantur, orta est opinio, poste esse poenitentiam ante confessionem peccatorum coram hominibus; Messe poenitentiam non essectum, sed causam consessionis. atque inde dissicultas dicentium peccata eorum , quos Poeni tet jam remissa est in Baptismo non poenitentium Omnino remitti non posse, contra Scripturam est, & contra verba
Christi dicentis, quorum remiseritis,&C. Sciendum igitur primo loco ad difficultatis hujus solutionem , peccati veram agnitionem esse ipsam poenitentiam.
414쪽
gso REL I G Io. Cap. XVII. nam qui scit se peccassie, scit se errasie,errare autem velle impossibile est, itaque
qui scit se peccas se , nollet factum ; id quod est poenitere. Deinde ubi dubium esse potest, an quod factum est peccatum sit necne,considerandum est, poenitentiam non antecedere confessionem
peccatorum , sed subsequi. Poenitentia enim non est, ni1i de peccato agnito. Oportet igitur poenirentem , te factum agnoscere . de cognoscere quod sit peccatum , hoc est , quod sit contra legem. Si quis igitur, quod a te factum est, putet non esse contra legem, impossibile est ut ejus poeniteat. Ergo ante poenitentiam necessaria est factorum ad legem applicatio. Ad legem autem sine inrerprete facta applicare, frustra est ;non enim verba legis. sed sententia legislatoris actionum regula est. Est autem legis interpres certa homo vel homines ; non enim judex est unusquisque facti sui, an sit peccatum necne. Iraque explicandum factum est, de quo dubitatur , an sit peccatum, ante hominem vel homines . Atqui hoc facere confessio est. Iam, quando legis interpres judicaverit, factum ejus esse peccatum ; si acquiescar peccator judicio . statuarque apud se , non facere iamplius , PCernitentia
415쪽
Cap. XVII. RELIGIO. 36 Initentia est. Atque hoc modo vera poenitentia aut non est, aut consessionem non antecedit sed sequitur. His ira explicatis non est intellectu difficile , qualis illa sit potestas solvendi & ligandi.
Cum enim in remissione duo sint: Alterum, Judicium sive condemnatio qua factum judicatur esse peccatum; alterum,
ubi condemnatus judicio acquiescit Seobe diverit, id est, poenituerit)-redimi so , vel si non poenituerit) retentio :Primum eorum, id est, judicare an sit peccatum, ad interpretem legis, est, ju-disem summum; secundum, remissio vel retentio peccati pertinet ad Pasorem; leest illa ipsa, de qua agitur potestas ligandi&solvendi. Atque hanc veram fui si e sententiam nostri Servatoris in ejusmodi potestatis institutione, ex I 8 capite san- ni Matthaei, v. I 3 , I 6, II, I 8. scapparet: Discipulos alloquens: Si peccaverit, inquit, i, te frater tum, vade ct corripe eum inter te ct ipsum selum. Notam dum obiter est, si peccaverit in te, idem esse quod si injuriam tibi fecerit,ideoque loqui Christum de iis, quae pertinent ad tribunal civile) addit, si te non audierit hoc est , si neget fecisse , vel si factum confestus, fecisse injuste neget) adhibet ecum adbuc unum aut duos. Luodsi hos
416쪽
non audierit, dic Ecclesia. Quare autem Ecclesia nisi ut ipsa judicet an peccatum sit necne t Luodsi Ecclesiam non audierit, hoc est, si sententiae Ecclesia non acquieverit , sed sustinuerit non esse peccatum, quod ea peccatum esse judicaverit , hoc est . si non poenituerit nam ce tum est poenitere facti neminem, quod non existimat esse peccatum non dicit, dic Apostolis, ut sciamus, sententiam definitivam in quaestione an sit peccatum necne, relinqui non illis, sed Eccle
sia, sed sit tibi, inquit ,sicut Ethnicus se
Publicanus, hoc est, tanquam eXtra Ecclesiam, tanquam non baptizatus, id est, tanquam is cujus peccata retinentur. B ptizabantur enim omnes Christiani in remissionem pectatorum. Quoniam au tem quaeri poterat, quis haberet tantam Potestatem, quanta est Baptismi beneficium impoenitentibus auferendi, ostendit Christus eos ipsos quibus authoritatem dederat poenitentes baptizandi in
remissionem peccatorum , & faciendi ex Ethnicis Christianos, auritoritatem quoque habere peccata eorum,qui ab Ecclesia judicarentur impoenitentes, reti
nendi , eosque ex Christianis reddendi Ethnicos , ideoque statim subjungit: Amen dico, vobis quscunque alligaveritis
417쪽
Cap. XVII. RELIGIO. actsuper terram, erunt ligata se in coelo, quacunque solveritis super terram, erunt
soluta , in coelo. Ex quo intelligi potest potestatem solvendi & ligandi,sive remittendi 8c retinendi peccata,quae & potestas
clavium dicitur , aliam non esse a potestate data alio loco his verbis: Euntes δε- cete omnes gentes, baptiet antes eos innomine Patris, ct Filii, ct Spiritus sancti
Matth. 28. v. I9. Et quemadmodum Pastores Baptismum negare non possunt ei, quem Ecclesia dignum censet, ita neque retinere peccata ejus, quem Ecclesia a solvendum judicat; neque etiam remittere peccara ejus, quem Ecclesia pronunciar esse contumacem. Et de peccato
quidem judicare, Ecclesia est, Pastorum
vero judicatos ab Ecclesia ejicere; vel intra eam recipere. Ira sanctus Paulus ad Ecclesiam Corinthiacam: Nonne de iis , . inquit, qui intus sunt vos Iudicatis i ipse tamen fornicarium ab Ecclesia separandum pronunciavit: Ego quidem, inquit, absens corpore, prasens autem spiritu,&c.
XXVI. Actus retentionis peccato' Excom-rum is est, qui vocatur ab Ecclesia Ex munis communicatio, & a sancto Paulo tradere Πρέ' id,
Satana. Nomen Excommunicationis idem sonans quod γαπα-τπιειν, dere non
418쪽
3 s RELIGIO. Cap. XVII. ge Mosaica, qua eos, qui a Sacerdote leprosi judicati sunt, extra castra seorsim habere imperatum est, donec rursus Sacerdotis judicio mundi, & certis ritibus inter quos erat corporis lavatio) purificati essent. Levit. I . vers. 66. Progrediente inde tempore Judaeis mos erat, eos etiam qui transibant a Gentilismo ad Iudaismum, tanquam immundos, non
recipere , nisi prius lavatos ; Et distentientes a doctrina Synaloga, nagoga e se eere. Ad similitudinem hujus ri rus transeuntes ad Christianismum sive Judaei essent, sive Gentes non nisi per Baptismum in Ecclesiam recipiebantur dissentientes ab Ecclesia , communione Ecclesiae privabantqr. Tradi autem Satana, ideo dicebantur , quia quod extra Ec-risam erat, id omne regno Satanae com prehendebatur. Finis hujusmodi disciplinae erat, ut destituti ad tempus gratia & privilegiis Ecclesia spiritualibus ,
humiliarentur ad salutem. Effectus autem quoad secularia is erat, ut ex ommunicatim non modo coetibus sive Ecclesiis , S participatione Mysteriorum prohiberetur, sed tanquam noxius contagione , etiam pejor Ethnico, a caeteris Christianis singulis fugeretur. Nam cum
Ethnicis commisceri permisit Aposto
419쪽
Cap. XVII. RELI G I O- 3 6stus; cum his ne cibum quidem una sumere. I COr. S. V. I O, II. Quum ergo ta
lis sit excommunicationis effectus, mansefestum est primo loco, civitatem Christianam non posse excommunicari. Est enim civitas Christiana , Ecclesia Christiana:ur ostensum est supra articulo 2I.& ejusdem extensionis, Ecclesia autem excommunicari non potest; vel enim excommunicabit seipsam, quod est imposisibile, vel excommunicabitur ab alia E clesia , eaque vel universiali, vel particulari. Visiversalis autem Ecclesia cum persona non siit, ut ostensum est articulo LMneque ergo agat aut faciat quicquam,
excommunicare neminem potest. Particular. 1 autem Ecclesia, excommmmcando
aliam Ecclesiam nihil agiae, nihil mutata
quorum enim communis non est coetus, Corum excommunicatio esse non potest ;neque si Eccletia aliqua, puta Ierosolymitana aliam, puta Romanam excommun
caset, non illam magis excommunicassest quam seipsam. Nam qui aliam sua Communione privat , se quoque privat COmmunione illius. Secundo, neminem posse civitatis alicujus absoluta, cives simul
omnes excommunicare, vel templorum usum vel cultum Dei publicum eis interdiscere. Non enim excommunicari possunt
420쪽
36s RELIGIO. Cap. XVII. ab Ecclesia, quam ipsi constituunt; siquidem enim id facerent, non modo non Ecclesia, sed ne civitas quidem esset, disesolverenturque sua sponte: id vem non est excommunicari , neque interdici. Quod si ab alia Ecclesia excommunicentur, habendi sunt, illi Ecclesiae , tanquam ethnici. Sed Ethnicos, per doctrinam Christi, nulla Ecclesia Christiana prohibere potest,quin congregent se, & inter
se communicent, prout eorum civitatibus visum suerit, praesertim si coeant ad colendum Christum, quamquam id fiat ritu dc modo singulari. Ergo neque excommunicatos , qui ut ethnici tractandi sunt. Tertio . excommunicari non posse Principem, qui habet summum civitatis imperium. Neque enim per doctrinam Christi subditus unus, vel plures simul,
Principi su quamquam Ethnico loca publica, aut privata interdicere, aut introitum in quemcumque Cintum negare potest, aut prohibere,ne faciat,quicquid in sua ditione voluerit. Est enim crimen laesae majestatis in omni civit re , civi cuicunque , Vel quotcunque civibus simul, authoritatem sibi quamcumque in totam civitatem arrogare. Qui vero authoritatem arrogant sibi inoum qui habet civitatis summum im