Institutionum philosophicarum tomus primus quartus .. Tomus alter qui complectitur psychologiam, theologiam, et ethicae elementa ad usum Seminarii Neapolitani

발행: 1774년

분량: 421페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

M META PHYSICAE nulli sensus , ceteraeve functiones habentur& sanguis primus motuum auctor inquilinua Non eit , sed a matre in foetum derivatur . Praeterea in nonnullis ut qui haec eadem Perhibent aperte testantur cerebri vices o tinebat spinalis medulla , quae ad cor, Pul mones, &C. nervos emittebat. Ceterum i gatur laudatus Halter, qui ejusmodi monumen

LDet humana Μena cum toto corpore societatem habeat , ita quidem ut toti Corpori conjuncta esse vere dicatur aliqua tamen. ceterarum dignissima pars corporis est, quam propriam veluti sedem sui domicilii i colit e unde quibusdam quasi viis ad extima sensuum organa perforatis senationes excipit, di illius functiones moderatur. Μentis igitur Sedem appellant Philosophi eam humani Poris partem , ad quam succi ne ei motus Omnes reseruatur; atqae inde idem ad cete

rios ibi motus Peragat - Cum enim sensus

o Boeta. Insitur. Medico T. u. g. si non. χ

242쪽

vinculis Mens corpori adhaereat : jure quodam suo Mentis Sed is nomen sihi vindicat pars illa corporis , e cujus mutatione pendet, ut illa sentiat, atque ad illius nutum ceterae

Partes motum concipiant.

Jam Vero ex iis, quae antea delibavimus , illud perspicuum est, hujusmodi sedem in ce

Eebri regione Versiari. Nam I. nervi Omnes , qui praecipua organa sunt sensationum , ac motuum omnium muscularium, e cerebri sub Bantia proficiscuntur'. u. Discissa nervorum Cum cerebro communione sensus ac moidsomnis intercidunt. 3. Cerebro laborante senissus ac motus aegrescunt . q. Tandem in 1α-

diis severis, & aliquamdia protractis snciput dolore assicitur . Nullus ergo dubitandi locus esse videtur , quin sedem suam in cerebro

Mens collocaverit.

Verum quae potissimum pars cerebri sit , unde nervi omnes ducunt exordium , & quae Propterea terminias sit motuum omnium fui di ne ei, non liquet, ac summa disiensio est inter Physiologos . Nimirum constitit inter Omnes Oportele, ut unica & singularis passquaedam iit , in quam ultimam coeat succi Meruei motus . Cum enim omnium senseum organa gemina sint, Mentis sensationem ge minarent res externae , quae duo ejusdem lem us Organa pepulerint; n iii binae impulsiones aliquo commςὸIςat, ubi colligeretntuT.

243쪽

Uerum hoc commune Sessorium, quo Π mine pars haec nuncupari consuevit, alii aliud esse statuerunt . Vetus est Cartesi opinio , quae jam obsolevit, ultimum spirituum antia malium sontem esse Glandulam quamdam in cerebro , cui figura Finealis, & Conarii nomen imposivit, quae a thalamis nervorum Opticorum suspensa quatto imminet cerebri Ve triculo . Uerum quis a glandula valde exilis quippe vix aequat mediocris pisi granum, quadraginta nervorum paria oriri crederet Q ais in ea originem & finem systematis nervorum esse sui persuaderet , quae perseePecorrupta , putrefacta , scirrhomate laborans , e loco suo exturbata nulli est sentationibus detrimento λSunt qui in corpore callos , qui vero in corporibus striaris, & qui tandem in me iala cerebri commune Sensbrium constituunt . In hanc rem.legi possitnt, quae profert Halister, a qui medullae sedem animi attribuere videtur . plures enim obiervationes exhibet , quae sensationum usum perinde perturbari d Cent , atque i1thaec medulla morbo aliquo as. scitur . Non desint qui cerebro D cerebello disti dias dant provincias . Cerebium fontem era

244쪽

PARM . H. ripirituum animalium ajunt , qui in eorfluunt nervos , quorum opera sensationes Mmotys spontanei peraguntur. At e cerebello spiritum haurire nervos illos, quibus fiunt

vitales sive involuntariae motiove β . vUerum in hac re nihil certi definiri posis reor . Ea enim est cerebri fructura, ut aemurationi potius , quam exploratae eognitioni locum relinquat. Phγ siologorum diligentissimi, qui in rimanda humani corporis tam nobili

parte fiotos Se occuparunt , non pauca vel in curatas observationes effugere ingenue fatenis tur. Legatur Stenoris oratio de cerebri an ,

tome. u in his igitur persequendis amplius

immorari Metaphysici noni est . . . . a. e

la unum heic Metaphysico explicandum est se mihi videtur, quamobrem fiat, ut cum Mens in cerebri parte quadam duntaxat sensationes omnes excipiat, nobis tamen ipsi conscii tamus in ea corporis parte sentire , quam emtemae res percellunt. Quippe nemo tinas , cui crus stargi t , aut manui vulnus infiigiatur, in serebro dolorem operitur. '. Hoc sane judicium , quo Μens ad corporis partes a rebus externis pulsas sensium re, fori, licet falsum, hominibus tamen necessa.

245쪽

eas META PHYSICA Axium esse arbitror . Quamvis enim conscient Ianos docere videatur sensium esse , ubi nervo primum motus impIimitur et perverse tamen

hinc colligitur Μentem nescio qua virtuali extensione , quam comminiscuntur Peripatetis ei, singulis corporis partibus praesentem in iis sentire, cum exterioribus objestis assicium tur . Qais enim diceret suam ipsius Mentem, cum ope hac illi corporis alicujus dui itiem , mollitudinem , fluiditatem experitur, in illius extremitate hujusmodi qualitates sentire Atqui si conscientiae testimonio standum sit, id nobis'suaderi videtur . Verum hujusmodi error si eo nomine hane animi persuasionem vocare liceat veluti naturalis est , & sapientissimae Dei providentiae subjicitur . Cum enim in corpore conser vando insito appetitu Mens occupetur , si in cerebro sentire sibi persuaderet; admoneri non posset, ut quae suo corpori nocent propulsaret, & quae congruunt adscisceret . Puta si

fixis oculis Solem intuentes , aut nullum d loris sensum, aut hunc in cerebro eXperire mur ; oculis quidem constulere negligentes eos caecari destructo nervo pateremur. Ita igItur

nobiscum egit sapientissimus Deus', ut ibi

ternas res sentire nobis Videremur, ad queta nimirum corporis partes illae appulerint: licet

246쪽

in P Aas II. et as

CAPUT VII. De Imaginatione oe Memoria.

ΕΑm nostrae Μenti facultatem inesse , ut

absentium rerum imagines , quas Olim praesentes habuit, iterum sibi repraesentet , intimo quisque sensu comprehendit . Haec maginorio, di Phantasa , quippe coUOIeas rerum imagines & phantasurata Μens intue Mur, dici coosuevit .mx sunt Imaginationis effecta tum quae Μentis volsintate cum vigilamus, tum quanipsa invita petr somnum produci solent. Et xumque eniN non solum rerum , quas olim vi dimus , imagines veluti in ceIeoro depictas intuemur, verum etiam undique coilatis partibus novas rerum formas nodis exhio us . Cum vero , ut illa ait, Somnia fallaci l dunt temeraria nocte , ea est Imaginationis Vi , ut quae vigilantibus imaginatione assequi viη licet, vividis tmquam expressa col 1ibus per noctem nobia obvertentur. Etenim non modo hominum figura , oppidorum situ., liaque oculia usurpare , sed etiam loqueotiam voces audire , ciborum sapores gustare , Od ἔουm LMitatςm vatibus qxcirire, colo umqae

247쪽

MUTA PHUSICAE duritiem , mollitudinem Sc. experiri nobis

videm .

Heic autem quaerunt Philosophi , qua ratione externarum erum imagines denuo Μenti , ubi ipsi collibuerit, obversentur : & v riae rerum formae veluti in scenam productae gratum praebeant Menti spectaculum : cum

res ipsae absentes neque externos 1 ensius pra-cellere, neque aliam in cerebrum mutationem inducere possint.

Flerique Iem omnem aperuisse sibi videnatur, cum Imaginationis vim Iepetant a quia husdam vestigiis , quae in cerebri simitantia impiimunt fluidi nervet motus , quos antea

externae res excitarunt . Nimirum ajunt hujusmodi succum ita cerebri fibras fleetere, ut ilexus illius supersint vestigia: aiat certos me ius peragrare , quos . si saepius permeayerit, pertos relinquat . Atque hinc fieri ajunt, ut si eosdem poros subeat, aut per easdem i flexas fibras fluat, velligia olim impressa r noVentur ; ac Μenti res , unde ea originem duxerunt, ad intuendum ProponantuT . Hujusmodi autem succi nervet motus, quo posita rerum vestigia instaurantur, cum vigilamus, a Mentis imperio proficiliatur, quam Vis nonnunquam.ipsis inconsulta cieri solere experimur. Cum autem sopor corporis irrigat artus , Mente veluti quiescente , humor ne Veus medullae cerebri partem aliquam cons

248쪽

e peremi, quae, ceteris collapsis, liberum succo praebeat aditum . Hinc largior coena , secundi calices , atque id genus alia, νῆς sanguinem ad caput impellunt, insomnia dim

Ita sane ferme omnes Imaginationis Matu ram e licant: adeo quidem, ut eam cON iis propriam esse adserere non dubitent: PI pΙiam Corporis, i aquam, non secus aς sens tiones ipsae, quae licet Μentis attentionem postulant, a corporς ramea, motinus stiliceti in ipse emitis , piosici untur . Porro Imaginationem Μ emoriae sedem ecse aiunt, seu resertissimum illud promtuarium, unde Mens earum x rum ideas. eXpromit , quae in cerebri tanquam cellulis reconditae,ment. Μemoria igitur quamvis Μentis actus est , quo praeteritas cogitationes ita reVoc si ut earum notae ideae rursus sibi obversentur radeo tamen ab Imaginatione pendet, ut si rerum vestigia deleta fuerint , earum geministi

Non pauca quidem experimenta eam es.

Μemoriae cum cerebro communitatem docent,

ut si quo morbo cerebrum tentetur ι imma Bena iacturam illa faciat. λςrunt edim, quo πη gravi diuturnoque momo infirmos tanta. pit oblivio, ut Paternae domus , .amimrum, di sui etiam nominis non reminiscerentiar . I si Vero senectua quantum memoriae surripiat in

249쪽

norunt omnes , quibus cum senibus versati datum est . Jam vero haec omnia licet mire excogita ea sint , atque Imaginationis Memoriaeque phaenomenis non modicam lucem afferant rtantum tamen his tribuendum esse duco, quam tum solidissimis conjecturis tribui solet. Ita enim sunt, quae nihil habent explorati . Nam I. quaenam erunt quλsi signatae rerum species in cerebro, quae ita nobis dicto audientes sint, ut sumi ae velimus accurrant EQuae vero possunt esse obstractarum, ut alunt, notionum vestigia Τa. Quid caussi e est , quare Meos rerum imagineS, q.arum infixa cerebro sunt vestrugi , sibi repraesentari velit, nisi ea ibi hae sere noverit quippe ignoti nulla cupido . Jam igit9r ea meminerat. a. Qui fit, ut ea universa , quae ii Pra sertim metmiderupi, qui in aliquo majore R δὶ & arte vernotur, ejusmodi posuerint sua in cerebro vestigia, ut alia ab aliis non de- eantur, neque aliqua confasione perturbentur 4. Si Μemoriae sedes ita in cerebro si tuatur , ut impressa ibi vestigia piae teritasHeὸs veluti relegendas Μenti offerant: oulla ampliu3 Μenxi, corpore seposito, suarum e gitationum mςmolia adjudicanda erit . Quem igitur cogitandi facultas quam initae cum corPore iocis inti inos ac tam non rest x

ipsi

250쪽

ipsi praebuerit usum, si vi sua quae praeterierunt recordatione intueri non possit.J Nuli quippe eruditione informaretur, immeinor notionum , quas olim habuit , licet ad perenne

acVum cogitaret .

5. Huc & illud accedit, quod Mens αλογος rationis expcrs prorsus esset . Cum enim ad eas retinere nequiret , nec judicia efform Te , nec ratiocinando aliquid colligere posset. Quippe cum ad ultimum conclusionis perventiaret; jam priorum propositionum oblita , numi ex iis sumtis recte conclusium sit judicare nomposset . Quamobrem illud a vero non abhorrere di- erim , quod Mens propria Vi, non e corporis iocietate , suarum cogitationum memoriam habeat . At inquies , unde proficiscitur , ut Mens memoria vacillet , cum cerebrum mor bo aliquo corripitur P dem ajo ratione, qua sit , ut Intellectui quasi nox quaedam omnis datur , si quod cerebrum ferat infortunium : rum nimirum vi-legum , quibus Mentis cor, G

SEARCH

MENU NAVIGATION