장음표시 사용
581쪽
M in bnuis operibus informamur , & lacte simplieis se doctrinae nutrimur proficiendo , donec iam gran ,, diusculi a lacte matris accedamus ad mensam Pa. ,, tris , idest a simplici doctrina , ubi praedicatur ,, Verbum caro factum , accedamus ad Uerbum in ,, principio apud Deum . Et possessubdit: Quia nu- , , per baptizati in Sabbato sancto quasi manibus,, Ecclesiae gestantur , & lacte nutriuntur usque ad ,, Pentecosten ; quo tempore nulla dissicilia indiis euntur, rapn ieiunatur, non media nocte surgitur: is Tostea Spiritu Paraclito confirmati, quasi ablacta. se ii, incipiunt ieiunare , Sc alia dimetita servare . ,, Multi vero hunc ordinem perverterunt, ut haere,, tici, di schi imatici, is ante tempus a lacte sepa-
,, rRntes: unde extinguuntur ' ,, Sed hunc ordinem Pervertere videntur illi qui Religionem intrant, vel alios ad intrandum inducunt, antequam sint in f ciliori observantia praeces torum exercitati. Ergo viis detur, quod sint haeretici, vel schismatici. I. Praeterea . A prioribus ad posteriora est tranneandum : Sed praecepta sunt priora consiliis ; quia sunt communiora , utpote a quibus non convertitur essendi consequentia . quicunque enim servat consilia , servat & praecepta: sed non convertitur : Co Aruus autem ordo est , ut a prioribus ad posteriora transeatur : Ergo non debet aliquis transtre ad Oh- servantiam consiliorum in Religione , nisi prius sit exercitatus in praeceptis. . Sed Contra est , quod Dominus Matthaeum publicanum , qui in observantia praeceptorum exercitatus non erat, advocavit ad consiliorum observantiam . Dicitur enim Lucae s. quod relictis omniabus , secutus es eum . Non ergo est necessaritam , quod ante aliquis exerceatur in observantia Praece Ptorum , quam transeat ad perfecti ovem consili
Respondeo dicendum , quod , sicut ex supra dictis patet, praee are. I. status Religionis est
quoddam spirituale exercitium ad consequendam charitatis persectionem: Quod quidem fit , inquantum per Religionis observantias auseruntur impedimenta Perfectae charitatis. Haec autem sunt, quae implicant affectum hominis ad terrena . Per hoc autem quod affectus hominis implicatur ad terrena , non solum impeditur perfectio e haritatis ; sed interdum etiam ipsa charitas perditur , dum per inordinatam coΠ-yersionem ad hona temporalia homo avertitur ab incommutabili bono , mortaliter peccando . Unde Patet, quod Religionis observantiae ficut tollunt im-
582쪽
pedimenta perfectae charitatis, ita etiam tollunt occasionem peccandi: sicut patet, quod per ieiunium, vigilias, & obedientiam , & alia hujusmodi retrahiatur homo a peccatis gulae, & luxnriae, & quibuscunque aliis peccatis.
Et ideo Religionem ingredi non DItim expedis his ,
qui sunt exercitati in praeceptis, ut ad majorem ρe fectionem perveniant, sed etiam his , sitii non junt exercitati, ut facilius peccata vitent, in perseditionem Usequantur Ad primum ergo dicendum , quod Hieronymus dieit super Matth. e. i9. δερ. illud : Haec omnia δενυaυ Mentitur adsescens , dicens : Haec omnia fervaυi a Iυυentute mea . Si enim hoc quod positum es in mandatis , Diliges proximum t&um fleue te Dum , opere complesset , quomodo postea atidiens , rade, vende omnia quae habes , oe da pauperibus , arisis recessisset y Sed intellicendum est, eum me nistitum fu i ite quantum ad perfectam observantiam huius praecepti. Unde Origenes super Matth. Tra. S. anpe med. dicit, quod is scriptum est in Evangeli ,, secundum Hebraeos , quod cum Dominus dixisset ,, ei, Vade, vende omnia quae habes , coepit dives se scalpere caput suum. Et dixit ad eum Don. nus: D Quomodo dicis, Feci legem , R prophetas , cum D scriptum sit in lege , Diliges proximum tuum fi-M cut teipsum' & ecce multi fratres tui filii Abrahet
,, amicti sunt stercore, morientes prae fame, &dO-m mus tua plena est multis bonis, & non egreditur ,, aliquid omnino ex ea ad eos. Itaque Dominus reis
D darguens eum dicit Si vis perfectus esse , vade M oee. Impossibile est enim implere mandatum, quod dicit, Diliges proximum tuum sicut teipsum , Se,, esse divitem, & maxime tantas possessiones habea, , re: is Quod est intelligendum de persecta impletione . huius praecepti . Imperfecte autem , & cominmuni modo verum est , eum observasse Praecepta . Persectio enim principaliter in observantia praeceptorum charitatis consistit , ut supra habitum est .c q. I 84.ar. 3. Ut ergo Dominus ostenderet, perinfectionem consiliorum utilem esse & innocentibus , R peccatoribus , non solum vocavit Edolescentem innocentem , sed etiam Matthaeum peccatorem . Sed
tamen Matthaeus secutus est vocantem , non autem adolescens r quia facilius convertuntur ad Religionem peccatores, quam illi qui de sua innocentia praesumunt : quibus dicit Dominus Matth. 21. Publicani , oe meretriees praecedent vos in resuum Dei
583쪽
Ad secundum dicendum , quod summum , D Infimum reipitrito accipi possunt. Uno modo in eodem statu , & in eodem homine: Et sic manifestum est,
quod nemo repente fit sum mus : quia unusquisque recte vivens toto tempore vitae suae proficit , ut ad summum perveniat . Alio modo per comparationem ad diversos status et Et sic non oportet , ut quicunoque vult ad superiorem statum pervenire , a min ri incipiat: sicut non oportet, ut quicunque vult ense clericus, prius in laicali vita exerceatur . Tertio modo quantum ad diversas personas ς Et sic manifestum est , quod unus statim in ei pit non solum ab altiori statu , sed etiam ab altiori gradu sanctitatis, quam sit summum , ad quod alius pervenit per totam vitam suam . Unde Gregorius dicit in I. Dia- Iog. c e. I. partim a minc. J Omnes agnoseant , aquanta Benedictus puer conversationis gratia, oe perinfectione eaepisset. Ad tertium dicendum , quod , sicut supra dictum
est, impliciq.i84. a. 6. ordines sacri praeexigunt sanctitatem , sed status Religionis est exercitium quoddam ad sanctitatem assequendam . Unde ponisdus ordinum imponendum est parietibus iam per sanctitatem desiceatis e sed ponduς Religionis deis secat parietes , idest homines , ab humore viti
Ad quartum dicendum, quod, sicut manifes e ex verbis illius Glossae apparet , principaliter loquitur de ordine doctrinae , prout transeundum est a faciis Itoribus ad difficiliora . Unde quod dicit , quosdam haeretisor, oe fcbismaticos hune ordinem pervertere , manifestum est ex sequentibus ad ordinem doctrianae pertinere. Sequitur enim : His vero se servasse , stitieet praedictum ordinem, ,, dicit, constringens se ,, maledicto. Sic non modo in aliis fui humilis, stari etiam in scientia ; quia humiliter sentiebam r,, quia prius nutritus fui laete , quod est Verbum is caro factum , ut sic crescerem ad panem Angel ε,, rum, idest ad Verbum , quod est in principio ais,, Pud Deum . ,, ETemplum autem, quod in medio interponitur, quod noviter baptiEatis non indicitur ieiunium usque ad Pentecosten , ostendit quod non sunt ex neeessitate ad difficilia cogendi , antequam per Spiritum sanctum interius ad hoc insti uentur , ut dissicilia propria voluntate assumant . Unde &post Pentecosten post receptionem Spiritus sancti ieiunium celebrat Ecclesia . Spiritus autem sanctus , si eut Ambrosius dicit super Lucam, c e. I. δερ. i Iud : Et Spiritu S. replebitur non coercetur aeta-
584쪽
tibus , non obitu extinguitur , non exeluditur alva
matris. Et Gregor. dicit in Hom. Pentecostes : ρυεω 3 o. in Etιanget. inter med. ω f. is Implet citha- ,, roedum puerum, Est Psalmistam facit; implet pue- se rum abstinentem, R iudicem senum facit. Et po- Rea subdis et Nulla ad discendum mora agitur iu,, omne quod voluerit; mox enim ut tetigerit, menisse tem docet . Et , sicut dicitur Eccl. 8. Non es in hominis potestate prohibere Spiritum . Et Apostolus I. ad Thessalon. I. monet: Spiritum nolite extimguere. Et Act. 7. contra quosdam dicitur : Vos sem-
p. ν Spiritui sancto resti itis .
Ad quintum dicendum , quod praeceptorum qua dam sunt principalia , quae sunt quasi fines praeceptorum , di consiliorum ; scilicet praecepta charitatis, ad quae consilia ordinantur , non ita quod sine consiliis servari non possint, sed ut per consilia per.
Lectius observentur . Alia vero sunt praecepta secundaria , quae ordinantur ad praecepta charitatis , ut sine quibus praecepta charitatis observari non possitat Omnino. Sic ergo persecta observantia praeceptorum charitatis praecedit intentione consilia, sed interdum sempore sequitur . Hic est enim ordo finis respectu
eorum, quae sunt ad finem . Observantia vero praeisceptorum charitatis secundum communem modum,& similiter alia praecepta comparantur ad consilia , sicut commune ad proprium : quia obseruantia praeisceptorum potest essς sine consiliis. sed non convertitur . Sic ergo Observantia praeceptorum communiter sumpta praecedit ordine naturae consilia o non tamen oportet quod tempore , quia non est aliquid prius in genere, quam sit in aliqua specierum. Observantia vero praeceptorum sine consiliis ordinatur
ad observantiam praerceptorum cum consiliis , sicut species imperfecta ad perfectam , sicut animal irrationale ad rationale . Persectum autem naturaliter prius est imperfecto. Natura enim , ut Boetius dicit, c lib. 3. de eonsolat. prosa Io. parum a princ. ' a perfectis sumit Mitium . Nec tamen oportet , quod prius Observentur praecepta sine consiliis , N postea cum consiliis: sicut non oportet, quod aliquis priussit asinus, quam homo , vel quod prius sit coniugatus, quam sit virgo. Et similiter non oportet, quod aliquis prius servet praecepta in saeculo, quam transeat ad Religionem : pi aesertim quia conversatio saecularis non disponit ad perfectionem Religionis, sed magis impedit.
585쪽
ss QUAEST. CLXXXIX. ART. II. APPENDIX.
EX art. habes primo . quomodo per rationem osteniadas, merito insinuatum fuisse a Scripturis , &Concilio, quod etiam ii, qui sunt in praeceptis exeris citati , possunt laudabiliter ingredi religionem . AScripturis quidem , ut Luc. S. de Matthaeo publicano, secundum quod extenditur in argum. eont. Itemper hoc, quod dicitur l. I. Paralip. c. 29. Salomonem Uium meum elegit Dominus adhuc puerum , o' tenellum . Cum enim maius sit, quod aliquis assuma. tur ad regimen fui, & aliorum , quam , quod recipiatur in religione, in qua sub regimine alterius viis vit, videtur secundum Scripturam hanc manifestaritalis consequentia, quod Q. si quis nondum exercitatus in regimine c puta , puer assumitur ad regimen aliorum , poterit multo magis nondum exercitatus in praeceptis assumi ad hoc, ut in religione reis natur ab alio. A Concilio autem Toletano insinuatur id ipsum, & habetur in Decr. 2o. q. 2.c. Si in qualibet. ,. Parentibus filios suos religioni tradere, non amplius, is quam usque ad quartum decimum eorum annum, , , licentia esse poterit. Postea vero, aut cum volun- M tale parentum, aut, si suae devotionis erit solita isse rium votum, erit filiis licitum religionis assumere cultum. Α, Haec ibi. Cum itaque. constet, quod homines post decimum quartum annum statim non funt exercitati in praeceptis, patet, quod Concilium suis illis verbis docet, quod homines etiam non exercitati in praeceptis possunt licite ingredi religi nem. Secundo vides , quomodo, &c.
Utrum debeant aliqui voto obligari ad Resiagionis ingressum.
AD Secundum se proceditur. Videtur, quod non debeant aliqui voto obligari ad Religionis inisgressum . Per professonem enim aliquis voto Religionis astringitur: Sed ante pro sessionem conceditur annus probationis , secundum Regulam Beati Benedicti , c e. 38. & secundum Statutum Innocentiiii I. c e. Nullus de regularib. ω trans γα sui e-ε iam prohibuit, ante annum probationis completum
586쪽
eos per professionem Religioni astringi. Ergo uidetur , quod multo minus adhuc in taculo existentes debeant voto ad Religionem obligari. a. Praeterea. Greq. in Regul. I. II. vis. II. dicit, & habetur in Decret. dist. 4s. c eap. de Iudaeis quod Judaei non υi , sed libera υoluntate, ut converis tantuν suadendi sunt: Sed implere id quod vovetur, necessitatis est . Ergo non sunt aliqui obligandi ad
Religionis ingressum. 3. Praeterea. Nullus debet alteri praebere occasionem ruinae. unde Exodi 2I. dicitur: D Si quis ape- ruerit cisternam, cecideritque bos, vel asinus in ,, eam , dominus cisternae reddet pretium iumento. ,, rum : ,, Sed ex hoc quod aliqui obligantur ad Religionem per votum , frequenter aliqui ruunt in desperationem, & in diversa peccata. Ergri videtur
quod non sint aliqui ad Religionis ingressum voto obligandi. Sed Contra est, quod in Psal. 3. dicitur 'vete. Θ reddite Domino Deo vesbo: Ubi dicit Glos cord. Aug. to. 8.) quod quaedam fiunt usta propria singulorum , ut castitas, virginitas , in hujusmodi. Ad haec
ergo vovenda invitat nos sacra Scriptura: Sed sacra
Scriptura non invitat , nisi ad id quod est melius . Eraci melius est, quod aliquis voto se obliget ad Religionis ingressum. Respondeo dicendum , quod , sicut supra dictum
est, c qu. 88. an 6. cum de voto ageretur, unum R idem opus ex voto factum est laudabilius, quam si sine voto fiat : Tum quia vovere est actus ReIigionis, quae habet quandam excellentiam inter viris tutes : Tum quia per votum firmatur voluntas ho. minis ad honum faciendum : Et sicut peccatum est gravius ex hoc, quod procedit ex voluntate obstinata in malum : ita bonum opus est laudabilius ex hoc, quod procedit ex voluntate firmata in bonum
per votum. Et ideo obligata voto ad Religionis ingressυm , es fecundum se laudabiIe.
Ad primum ergo dicendum , quod duplex est Religionis votum. Unum solemne, quod hominem c cit Monachum , vel alterius Religionis fratrem quod vocatur professio: Et tale votum debet praecedere annus probationis, ut probat obiectio . Aliud
autem est votum semplex , ex quo aliquis non fit Monachus, vel Religiosus , sed solum obligatur ad
Religionis ingressum : Et ante tale votum non Oportet praecedere probationis annum.
Ad secundum dicendum, quod auctoritas i IIa Gregorii intelligitur de violentia absoluta . Necessitas
587쪽
-rsis QUAEST. CLXXXIX. ART. III.
autem , quae ex obligatione voti requiritur , non
est necessitas absoluta, sed necessitas ex fine : quia scit. post votum non potest aliquis finem salutis consequi , nisi impleat votum . Talis autem necessitas non est vitanda: Quinimmo, ut August. dicit ad Armentarium, S. Paulinam , c Ep. 43. non procuIa fue . to. a. felix es necessios , quae in meliora compellit . Ad tertium dicendum , quod vovere Religionis ingressum , est quaedam eonfirmatio voluntatis ad meliora. & ideo, quantum est de se , non dat homini occasionem ruinae , sed magis subtrahit . Sed si aliquis voti transgressor gravius ruat , hoc non derogat bonitati voti : licui nec derogat bonitati baptismi , quod aliqui post baptismuira gravius p
Ex art. habes primo: quomodo per rationem ostendas, merito a scripturis fuisse insinuatum , quod aliqui laudabiliter se obἰigant voto ad religi nis ingressum. Ut Psal. 73. Vovete, &c. ut extenditur cum glossa , & discursu in argum. cone. item a I. Reg. r. per hoc, quod Anna voto obligavit Samuelem nondum natum ad specialissimum obsequium Dei , quod turic erat religionis i iis reistis. Memento tu hic, & alibi , ponere tu practica notationem pro Iectoribus positam in ρ O. a. I. append. Secundo vides, &c.
ARTICULUS III. sio Utrum ille qui obligatus es solo ad Religionista gressum , teneatur νntrare Resigionem. Sup. q. 83. a. 3. ad 2. Et quol. 3. a. II. i
AD Tertium sic proceditur . Videtur , quod ille iqui obligatus est voto ad Religionis ingressum,
non teneatur intrare Religionem . Dicitur enim in i Dec. 37. q. a. c c. I. is Contaldus Presbyter quon- idana infirmitate, ac fervore passionis pressus, mo- iri nactuim se fieri promisit : non tamen monaste- , Μ rio , aut Abbati se tradidit , nec promissionem , ,, scripsit, sed beneficium Eccletiae in mauu advoca- , D il refutavit ac postquam convaluit , monachum i
588쪽
QUAEST. CLXXXIX. ART. III. Isr
is A auctoritate Apostolica praecipimus , ut prae- se fatus Presbyter beneficium , & altaria recipiat, D & quiete retineat: is Hoc autem non esset, si teneretur Religionem intrare . Ergo videtur , quod non teneatur aliquis implere votum, quo se ad Religionis ingressum obligavit. a. Praeterea. Nullus tenetur facere id , quod nouest in potestate ipsius o Sed quod aliquis Religionem ingrediatur, non est in potestate ipsius; sed requiritur ad hoc assensus eorum , ad quos debet transire. Ergo videtur , quod non teneatur aliquis implere votum, quo se ad Relidionis ingressum obligavit. 3. Praeterea . Per votum minus utile non potest derogari voto magis utili .' Sed per impletionem voti Religionis impediri posset impletio voti erucis in subsidium terrae sanctae r quod videtur esse utilius; quia per hoc votum consequitur homo remissionem peccatorum . Ergo videtur, quod votum, quo quia se obligavit ad Religionis ingressum, non sit ex necessitate implendum.
Sed Contra est, quod dicitur Ecclesiast. s. Si quia vovisi Deo , ne moreris reddere displicet enim ei ins elis , oe sulta promissio . Et super illud Psal. 73. Vovete, oe reddite Domino Deo vesro, dicit Guc colligitων ex interi. γ hab. e. Licet de voto , γvoti redempl. movere voluntati consulistiν ; sed posvoti promissonem redditis neeessario exigitur . Respondeo dicendum , quod , sicut iupra dictum
est, L q. 88. a. I. , cum de voto ageretur , votum est promissio Deo facta de his, quae ad Deum perti nent. Ut autem Gregorius dicit in Epistola ad B ni factum , c id hab. In noeent. I. πω. a. ad Victν
si inter homines bonae fidei solent contractus,, nulla ratione dissolvi, quanto magis ista pollicia ,, latio, quam cum Deo pepigit, solvi sine vindictam, non poterit ρ M Et ideo ad implendum id quod homo vovit , ex necessitate tenetur ; dummodo sit aliquid, quod ad Deum pertineat. Manifestum est autem , quod ingressus Religionis maxime ad Deum pertinet; quia per hoc homo totaliter se mancipat divinis obsequiis , ut ex supra dictis patet e q. 386. a. I. J Unde is relinquitur, ,, quod ille qui se obligat ad Religionis ingressum, M teneatur Religionem ingredi , secundum quod se ,, Voto Obligare intendit .e se ita scilicet quod si intendit se absolute obligare, tenetur quam citius P . . terit, iugredi, legitimo impedimento cessante: si a Tom. XI. A a tem
589쪽
158 QUAEST. CLXXXIX. ART. III.
tem ad certum tempus , Vel sub certa conditione, tenetur Religionem ingredi tempore adveniente, vel conditione existente.
Ad primum ergo dicendum , quod ille Presbyter non fecerat votum solemne, sed simplex. Unde non erat monachus effectus , ut cogi deberet de iure iumonasterio remanere , & Ecclesiam dimittere . Tamen in soro conscientiae esset sibi consulendum , quod omnibus dimissis, Religionem intraret. Unde extra de voto, & voti redemptione, cap. Per tuas, consulitur Episcopo Gratianopolitano , qui post votum Religionis Episcopatum assumpserat, voto non impleto, ut is si suam sanare desideraret conscientiam , is regimen Ecclesiae resignaret, & redderet Altissimois vota sua.
Ad secundum dicendum, quod, sicut supradicium est , c q. 88. a. 3. ad a. b cum de voto ageretur, ille qui se voto obligavIt ad certae Religionis ingressum , tenetur facere quantum in se est , ut iu lla Religione recipiatur : Et si quidem intendit se smpliciter ad Religionem obligare , si non recipi.
tur in una Religione, tenetur ire ad aliam: Si vero se intendit specialiter obligare ad unam solum, non tenetur nisi secundum modum obligationis suae. Ad tertium dicendum, quod votum ReIigionis, cum sit perpetuum , est majus , quam Votum Pere grinationis terrae sanctae , quod est temporaler Et, sicut Alex. III. dicit, & habetur extra de voto, &voti redemptione, cap. ,, Scripturae, Reus fracti v se ii aliquatenus non habetur , qui temporale obseωM quium in perpetuam noscitur Religionis observanis D tiam commutare . D Rationabiliter autem dici
potest, quod etiam per ingressum Religionis aliquis
consequatur remissionem omnium peccatorum . Si
enim aliquibus eleemosynis factis, homo potest se tim satisfacere de peccatis , secundum illud Daniel. 4. Peeeata eua eleemosynis redime , multo magis in fatifactionem pro omnibus peccatis lassicit, quod Iiquis se totaliter divinis obsequiis mancipet per R Iigionis ingressum, quae excedit omne genua satisfactionis , etiam publicae poenitentiae , ut habetur iaDecr. 33. q. I. c. Admonere 2 sicut etiam holocauissum excedit sacrificium , ut Gregor. dicit super Ε- Eech. Hom. ao. a med. Unde legitur in vitis Patrum, c I. 6. libella I. num. 9. quod eandem gratiam consequuntur Religionem intrantes, quam con sequuntur baptiEati. Si tamen non absolverentur per hoc ab omni reatu poenae , nihilominus ingressus
Religionis utilior est, quam Peregrinatio terrae sari.
590쪽
ctae, quantum ad promotionem in bonum, quae praeponderat absolutioni a poena.
EX art. habes primo : quomodo Per rationem deis struas , & quidem a sortiori , errores Lutheri dicentis , quod monachi liberam habent facultatem exeundi a monasteriis , & uxorem ducendi , si volunt . Et Ioannis Uticlest dicentis , ut refertur in Coneilio infra , quod ingredientes religionem sunt inhabiles ad perveniendum ad regnum coelorum , nisi apostataverint ab ea . Dixi ly a fortiori r quia eadem ratio , quae probat , quod post votum simplex
tenetur quis ingredi religionem , apertissime proseis to comprobat , quod post votum solemne in religione factum tenetur quis in religione permanere, A consequenter , quod non potest tuta conscientia
inde exire, nec apostatare, nec uxorem ducere. Secundo habes: quomodo per rationem ostendas, praedictos errores a fortiori, applicandri cum simili discursu nunc facto , merito damnari ab Eccl. s. Si quid Ῥουωρ , &c. Item a Psal. 73. Vovete , &c. ut extenditur in arg. eoner. Super quo, scilicet movete, in reddite Domino Deo vesro, inquit S Papa Inno. III. quod primum ad consilium , secundiam ad Imperium, refertur, exi. de voto, c. magnae . Item ab
eodem Papa ibid. c. se Licet universis liberum sit ,, arbitrium in vovendo ; usque adeo tamen solutio is necessaria est, ut sine proprio salutis dispendio a- ,, licui non liceat resilire . se Haec ibi. Item a Conis cilio Confantiens sess. 8. posteaquam expresse Uvielem errorem praedictum narraverat. Item a Conc, Iio Arelatense , & recitatur in Decretis , d. so. cam, , Hi, qui post sanctam religionis professionem apois,, statant, & communionem penitus non accipiant, ,, oeci quicumque ille sit, ab Ecesesia alienus habea- tur. Item a Papa Bona iacio, libro 6. ne cierie. υelis monachi, eap. Ut periculosa . Districtius prohibe-M mus , ne aliquis quamcumque religionem tacite,
M vel expresse professus in scholis , vel alibi, teme- ,, re habitum suae religionis dimittat: si quis autem
,, horum temerarius violator extiterit, excommunia
Α, cationis incurrat sententiam ipso facto . ,, Haec ibi. Adde notabile dictum Concit. Trid. sess. a-. de Tegul. cap. I . me detuν licentia cuiquam νegulari occulte ferendi habitiam suae religionis . Haec ibi. Item damnatur abunde Uvici ess a Veritatibus aureis super totam legem veterem, Exod. tertio , conclus