Dicaearchi Messenii quae supersunt composita, edita et illustrata a Maximiliano Fuhr

101쪽

habiliter eonj tellur. Eadem iam Fabrieli et Groddeehu LI,

p. Ita. 201 sententia fuit. VJ Primum enim Ciceronis I cua exstat, qui ad ejusmodi opus vel ejusmodi saltem literarum studia Dicaearchi reetissime referri potest et dis Iegg. III, 6, 14: sepost Aristoteles illustravit omnem hunoetvilem in disputando Iocum Heraclidesque Ponticus, Pr sectus ab eodem Platone. Theophrastus vero institutua ah Aristotele habitavit, ut scitis, in eo genere rerum, ab eodemque Aristotele doctus Dicaearchus huic rationi studioqu non defuit. Accedit quod similia veterum inprimisque Peripateticorum opera novimus, Ita Critiae πολIτείας, qu rum partes eodem modo ut singulares libri citantur Sextα- λων πολιτεια, Αακεδαιμονίων πολιτεία, et praeter no nulla Theophrasti et Heraclidis quae huc pertinent scripta Prae Omnibus centum quinquaginta octo Aristotelis πάλE- τείας es. Diog. Laert. V, I, 26, quarum iterum Asertνἴτων πολιrtici, γλίων, Θετταλῶν aliorumque simillime ali gantur. Quae tamen ratio inter πολιτείαν Σπαρτιατῶν Dieaearchi, VJ quam Suidas juvenibus Spartanis quotanniareeitatam fuisse memoriae prodit, et num omitto aliqua ratio inter eam et πολιτείας intereesserit, non jam inquirrumus lectoremque ad ea relegamus, quae de Tripolitieo e Posuimus, quem tamen iterum ipsum partem πολ τερων esse potuisse non penitus nego. IlIa autem quae Cicero significaτIt Dicaearchi seripia. Πελλοναίων, Κορινθίων, ' Θννναίων s. πολιτείας) etiam Bulimannus et qui Museum Rhenanum reeensuit a Bίεν separant; eadem tamen prInei- pes tres P LπOLMκου partes effecisso iam eam ob causam instiemur necesse est, quod alio Ciceronis Ioeo ep. ad Atti XIII, 32 disertIs verbis dieitur: δετραOλ τικῖν ejus non invenio. et quod, si I Groλαικον tres civitates secundum ipsarum formas descripsisse statueremus, fragmentum Drudem inde de phiditiis superstes eredere nos vetaret, eo in Iibro reODτείαν Σπαρτιατῶν locum non habuisse. Haecce vero posterior cauga, etiamst, sicut et revera Butimannua conatus est, rejici queat, Tripolitieus tamen alia plane Diuiligod by Coi le

102쪽

rasope, qua in re Orannus primus Tettam viam eonunon- atravit, eonsiderandus est et But anni suspieio, qua pro Pellenaeis populo minimi momenti Thebant substituerentur, lis nimirum ut pro I Hypotitiaν eorrigeretur Γάλλζναί-Φae Thebant hoe cognomento ob rudes et feros gnos mores Praediti esse eultarentur, neque per se probabilia Est et ab Osanno Pro eo ae meruit Jam resutata est. Neque Iotve luas Κορινθίων, ' θνναίων, Πελληναίων πολarείας Vitae Graeciae capita fuisse credimus, neque, ut jam supra monuimus, librum Dicaearchi περὶ ἁγυ νυὸν ejusque, ut videtur, eapita πeρὶ ονυσιακῶν άγυόνων, υλυμπικος, Παναθvναῖκῶς pro ejus partibus considerare volumus. Eo- , dem autem Inre, quo IIemsterhusius ad Luelan. diali. morit. voL II. ed. BIp. III, p. Io adeo κατάβασιν εες Ποτωνίου, de quo libello intra aeeuratius agetur, ob locum inde apud Athenaeum XIII, sis . f. superstitem de vivendi ratione Gra eorum exponentem Bιον particulam fuisse eensnIt, etiam aua Dieaearehi seripta velut περὶ-ἐν 'Iλίν θυσίας eidem operi vindicare possemus. Sed neque hanc neque illas quae etiam multo probabiliores sunt cocleoturas accuratius traei turi sumus, non quod de multifario nou argumento dubitemus, Red quod ne unum quidem adhuc invenimus Ioeum, qui et universo Vitae titulo, et singulari almul inseriptione

eitaretur.

Jam vero in fise vitam Graecam Reeundum diversImlmas ejus rationes descriptam fuisse eredimus, sed breviterte Et eompaeto modo, ut non solum Porphrrius disertis verbis monuit, sed etiam ex Suidae loeo Βίον ex tribuatantum librIs consutIrae referentis magna eum veri specleelselluri quo cum Suidae indielo id quoque congruum est, quod ex nullia aliis libria quam ex tribus, primo, seeundo et tertio tramenta exhibita sunti quod ex illa autem Βιovamplitudine inprimisque ea ex re, quod librum περὶ ἄγώνων et πολι τείας in se eontinuerit, Naevius explieare studuit quod Suldae loeas In enumerandia DIeaearehi seripua

haud plenus est, idque vitium ita de medio sublaturus sui

103쪽

nonnisi tamen ex paris, ut Naevius ipse intellexit, et hi- eam modo sie suecu ritur et tu Salda levissimo compilaiore defendendo nimium operae eollocatur. Nee magis quod

Naevius pro sua sententia attulit argumentum aliud approbamus, frustra eonaturos nos esse rationem investigare, ex qua Dicaearehus alia mustea et, si dicere fas est, aguntation

tractaveriti quae eum ita sint, seri tamen potuisse minimmomnium tantiamur, ut Dicaearchua universam vitae Graeest. imaginem uno libro proponeret, eamque inprimis causam, quam Mugei Rhenani censor opposuit, quod ne Aristorules quidem ei rei exsequendae par fuerit et diversas potiua culturae Graecae partes singularibus libria exposuerit, pro levissima consideramus. Aristotelem quidem ita instituissessioneedamus, quid vero inquam conjicere nos vetat, i discipulum ejus aliquanto longius progressum et universami ejusmodii maginem exsecutum esse Ab Aristotele quoquct major rerum civilium ratio habita est, Dieaearchus contra Inprimis culturam, vilao et societatis modos respexit. Illam

tamen Dicaeareta vitae Graeeae imaginem universam h vem ei nonniat passim egregia et singulari doetrina exorn tam fuisse cogitemus necesse esti Varietas quoque .gu menti singulorum fragmentorum, quae ex nollis. DPermaervata sunt, multifariam ejus rationem testatur necnon,

quod ἐν τοις περὶ του- λάδος μου, εν τοῖς περὶ τῆς Ελλάδος citatur, inde repetendum esse videtur. Ut

sententiam igitur virorum doetorum, qui omnia separanda et in singulares libros reserenda esse statuerunt, ut Ranhil eomment. de Aristoph. viti L e. es. Ephemeridd. ae R ILI832. m. p. 7IR Et eensoria Musei Rhenant, minime mplo itor, ita de institutione ejus oporta in singulis ejus pamtibus conjeeturarum numerum augere uolo, qu 2 acuti

104쪽

denique quae DIeaearchi nomine superstitia et nonnisi proinhabiliter ad Γων reserenda sunt colloeabo. Quod ad postremi generia fragmenta, ratio quam instituam eo minus temeraria esse apparebit, si argumentum eorum Considerabitur idque inprimis respicietur, quod Γίως praecipuum

Dicaearchi opua exstitit et quod, si hic seriptor in universum citatur, de tuo opere cogitare quam maxime pronum ESLAntequam autem ad ipsa fragmenta exhibenda acced mus, sententias Osanni, Naekii, Marxii et Butimanni de dispositione et expositione Βίου seeundum singulos libros verbo tangamus necesse eati Primam ejus rei mentionem Maraius seeit, aeeuratiorem deinde ejus expositionem Butt- manno et prae omnibus Νaeklo debemus, quae eadem nonnullis tamen rationibus immutata ab Osanno ita indicata est. Primum librum historiam Graeciae eontiit uisi se conjiciunt ut

partem in totum opus introducentem, eique univerSaS geo graphiel argumenti expositionea, sicut de ratione inter Graeciam et ceteram terram intercedente, adjunctas fuisse. In seeundo deinde libro descriptionem civitatum Graecarum, qualea auctoria aetate exstitissent, comprehensam suillae lueoque singulas πολιτείας ratione quam investigare non jam liceret observata ae deinceps excepisse. Tertium vero librum vitam domesticam Graecorum eum theatro omnibusque rebus

ad id pertinentibus, ludis publicis religionisque cultu descripsisse et in singularia iterum capita singularibus titulia praedita divisum fuisse. Contra hanc opinionem, quae eadem universa omnium quos dixi virorum doctorum genientia est,' pavea tantummodo monere hoc loco juvat. Veri quidem simile est, quae Dieaearchus de antiquiori historia Graeca exposuit quaeque apud Porphyrium et varronem reperiuntur, in primo libro locum habuisse, eaque cum Coniectura etiam ea, quae ex Dicaearchi Ama de tetrapollDorica apud Stephanum Byzantinum reseruntur, optime eongruunti Sed ex eodem praeterea primo libro expositio de Chaldaeis, sicut etiam relatio de Sesonchoside simulque desinIlio chronologiea allegatur. Εx seeundo porro libro

105쪽

notitia de eodem illo rege Aegyptio Sesonchollide proposita est. Nec Delle intelligitur, quam ob causam glu-gularis Graeciae deserIptio, seu in politiis inter se eo Iunctis constitisse cum Oganno, Naekio et Marxio cogitamus seu speciem itinerarii praebuisse eum Groddecklo statuimus, in secundo potissimum Γίου libro comprehensa fueriti quod ea pro re siti imanuus attulit argumonium nihil nisIeirculus valde rusticus est: quia enim tu primo Bίου libro, inquit, historia populi Graeei .raetata luit et quia In te ito de vita ejus domestica, moribus, artibus est. Rermo fuit, descriptio Graeciae, enius excerptum adhue superest,seeundi lihri argumentum emelebati Unde vero Butimannus in primo libro tantummodo historiam Graeciae exposl- tam fuisse collegit et idem unde novit in tertio libro dorebus, quas modo memoravI, disputatum esse Inprimis quum ex tertio libro disertis verbis unum tantum fragmentum indieatum sit, quod de diversitate belli gerendi apud

Macedones et Persas verba iactat Unde porro eognitum habet, Graeciae descriptionem neque minus neque magis quam totum librum complexam esse ' Verba saltem quaB in fragmento ex eodicibus exhibito leguntur καταπαυομεν τον λογον alio plane modo explicari possunt, ne usum dicendi Aristotelis tempore vulgatum urgeamus, ex quo In illam quam Buti mannua voluit significationem βιβλίον neque vero λογος adhiberi debuerat. Ne porro ista verba nonnisi ab excerptore proseisci potuisse moneamus neve adeo finem Iibri iis indieatum esse infitiemur, qua tandem re demonstraturus quispiam est, eo in libro nihil aliud comprehensum fuisse quam descriptionem singularum civitatum urbiumque Graecarum neque illum librum eodem jure pro primo vel tertio quam pro secundo considerari posse' Etiam plura sunt eaque satis gravIa, quae contra sententias illorum vir Tum doctorum proseret possent, nisi longum esse hoc loco videretur. Nec tamen illas partim eonjecturas, inprimis

Naevianam, acutissimas elegantissimasque esse negaverim,

quanquam mihi quidem, ut partes cauti et considerati eritiei

106쪽

agam, omnino sufficit fragmenia nou quae rellata sunt ordine quem Iam supra indicavi exhibere. I. Fragmenta BίOD, quae eum certo simul indicio libri, quo Pertinuerunt, proseruntur: ex primo libro: ab Dicaearchus, quum Homerus tantummodo tripolin Doricam memorasset, tetrapolin Doricam statuit. b) Dicaearehua

Ninum cognominem sibi urbem Niniven NinumJ condidisse

prodiditi quartum decimum ab hoe regem, nomine Chaudaeum , eeleberrimam urbem Babrionem ad Euphratem auxime et ornasse omnesque quos dicerent Chaldaeos ibi congregavisse. Ne minimam quidem investigare potui causam, qua commoti eum Naeklo dubitemus, num haec omnia

ex Dieaeareho repetita sint e) ehronologica de tempore expositio, quo Sesonchosia, rex Aegypti, vixerit. 2 iu aeeundo libro Dieaearehus, id quod ad reelissimam

sententiam pertinet, qua eulturam Graeeam ab Λegyptiis neque versa Vlce reeeptam esse cogitamus es. O. Mueuerorehom. et Μinr. p. 94 sqq. , Segonchosidem vitae Graecae

rationem habuisse et a Graecia leges repetiisse retulit, ita inprimis ut quisque patris negotia retinere deberet. et equitationem praeterea invenisse. ab ex tertio libro Dicaearchi fragmentum superest, 'b quo Philippus, Macedonum rex, nullas pellices in bellum Recum duxisse, Darius vero cum treeentis quinquaginta mulieribus in bellum, in quo summum rerum discrimen subiit, prosectus esse traditur. II. Βίου fragmenta, libro quo pertinuerunt non indicato, quorum de sede in opere olim Oceupata maxime v

riae conjeeturae pari veri similitudIne proferri poterunti Ea tamen quae statim .exhibebo fragmenta vix alium locum habuisse crediderim quam eum, quo Dicaearchus de antl-quissimo populi Graeel vel etiam universi generis humani statu disseruerit, in primo igitur ut perquam probabile est Βίου libro. IIue autem referenda anni: I) quae de seliel antiquIMImorum hominum conditione monuit. ' bde crotalia exposuit, jam supra in eapite sexto exhibita.

ab quae de Euripidis Medea Judieavit jam alibi prolata

107쪽

M quae de ortu portionum in eonviviIs, eon uneum et proverbit explicatione, memoriae prodiditi '' III. Loel qui Blas adseribendi esse videnturi quos etiamst per se ad alia quoque Dicaearchi opera pari jure

reseras, ad Βίον tamen spectasse eam potissimum ob causam statuerim, quod Dicaearchi opus non nominatur et noς omnium Dicaearchi operum praestantissimum maximeque

notum sine dubio suit. Illi vero sunt: I) quo et filiam

Agesilal et matrem Epaminondae Ignorari monuit, ' quae relatio in vario sententiarum connexu proferri potuit, exuenta autem Naevii suspicione In primis in eo exhibita eme tatultur, ubi de histori eorum testimoniorum exilitate verba laeta fuerinL 2) qui Echemum et Marathum Tyndaridas, qvi Atticam invasissent, adjuvisse et ab Echemo Echedemtam sive postero tempore Academiam, a Maratho autem, qui ante proelium se ipse sua sponte immolasset, Marath nem pagum nomen traxisse resert. 39 ubi de Hereulis figura disseritur. quo fabula de Tiresia narratur.5 qui mythologicam item narrationem de Theba conditaeontinet. 6) ubi geographlea de oraculo in Elide e positio prosertur. τ) qui philosophicam historieamque

notionum πατρα, φρατρια et φυλγν illustrationem eonu- nulti

Hoe igitur opiis pro geographi eo neutiquam eonaiderandum eati qua ratione iam Stephaniis quod in mos fragmento, quod primus edidit, multa reperirentur de quiluas ceteri geographi non dissererent

inde saetum esse rectissime adnotavit, quod Dicaearchi summum consilium fuisset populorum mores et instituta tractandi, comteorum ut

addidit versibus immixtis uolstentus quoque aptissime his verbis ea plievit ride vietu atque cultu Graecoriim, h. e. de primis ejus gentia eonditoribus, de antiqua vivendi ratione, de moribus, institutis. Ieg hua ritibusque qua publicis qua privatis ' et V ossius de UaL Gr. p. 46 nostro de ita enuntiat: ,, libros tres, in quibus egit de singulorum populorum et ei vitatium moribus vitaeque institutis, quae causa est eur eos inscripserit περὶ του τῆς 'Ελλάδος βίου. Qua lamen in re adnotandum est, genuinum opetis tituliam sine dubio brevius compositum fuisse θως της 'Ruti&ς, sicut Vossium sibi ipsi contradieere,

108쪽

l. e. paulo infra libria plurimis hoe opus constitisse res rentem, eamque opinionem, qua ume Theophrasto dedicatus suisset . a Bitterativ-sio quoque ad Porphyr. vit. Prth. p. Ibi de Iuti secundum ipsius ententiam partim senariis iambicia partim pedestri oratione conseripto enuntiatam, improbabilem plane esse. 2ὶ Verbis enim , deseriptione Graeciae novum et a libris antiquitatum diversum opus, vel uli ratione fragmenti Dicaearehel versiis bus consecti habita tiναγραφην τηe Ἐλλαδoe, quemadmodum inter alios

Celidonio et Osannus statuerunt, significatum non esse jam inde patet, quod ante deser*tione vocabulum praepositio an non repetita est. Namque eam grammaticarum Latinarum regulam - etiamsi in lihris manuferiptis et adhue etiam in editionibus seriptorum classicorum ea de re non plenus eonsensus reperitur - rectissimam esse duxerim, secundum quam, ubi res non plane diversae vel pro diversis saltem non consideratae juxta se collocentur, praepositionem semel poni sunseiat. contraria autem ratione ea repetenda sit. Ad linguam quoque Graecam ea observatio pertinet, eamque ob causam Sclive ighaeuaeres

reetissime adnotavit Athenaeum in medio reliquisse, utrum quae citantur ex eomoedia 'Oμοι- an ex comoedia ' εχ timem repetita essenti si enim diversae tantum tinius tabulae inscriptiones signis carentur, diei sutaeisse ιν 'Om, in η 'Dβελωφόρ-. illum vero Hieronymi locum redeam, Rutimanno concedendum est verba quae ibi usurpan tur eundem sensum eontinere ae si dictum fuisset: , , in libris antiquitatum et deseriptionis Graeciae. ε3ὶ Simulae de institutione operis in singulis ejus partibus coniniecturas proserre libuerit, Ilarati suspieio, Dicaearchum in primo movi libro pristinum Graeeiae statum et in secundo sui temporis eonia ditionem deseripsisse, eodem iure tolerari potest quo ceterorum virorum domorum ea de re sententiae, neque Naehit improbabilem plane existimantis conireturae, qua introductio in πιον in brevi univereae antiquae historiae conspectu et in geographiea rationis inter Graeciam et ceteram terram expositione constiterit. admodum contraria estiM Mid. t. II, p. si. πάσων Μωκρώτους, I-σαως ἐκ πατρος, MUM μητρὸς Ῥοδιος' φιλοσοφος, μαθητης καὶ θυγατριδους καὶ διαδορος της ρο--τριβης Ποσειδώ-ων τοῖ φιλοσόφου. θιγxi γε mori D&ων καὶ φιaoso sis μωρος καὶ mos inauiως ἐν διμοις . aurea τι me cita enim interpungendum est Ουτος θρωνε καὶ περὶ Ῥοδου. Steph. BFE. v. - 'Iuoων M o toν βαν της χλ in De πιι φας ἐν τέσσαρσιδιμως. Fortasse etiam quae Iasonis nomine lucra Orntur περὶ τωνιερων dissertatio es. Athen. XIV, 620. d. nihil nisi partem

109쪽

Eius B is esseesti Ad Varronia autem quod indieavi opus hie quoque Cieeronis Iocus respicere videtur Acad. Quaesiti I, 3r istum ego, sunt,

inquam, ista, Varro. Nam nos in nostra urbe peregrinantes erranteaque tanquam hospites tui libri quasi domum deduxerunt, ut possemus aliquando, qui et ubi essemus, agnoscere. Tu aetatem patriae, tradescriptiones temporum, tu sacrorum jura ,- tu sacerdotum, tu domestieam, tu helli eam disciplinam, tu sedem regionum, locorum, tinomnium divinarum humanarumque rerum nomina, genera. ossicia, causas aperuisti ete. Εx Bult manni quidem sententia Varronia de

vita populi Romani opus ita institutum fuit, ut in singulo quoque libro primum de re populi familiari, deinde de vivendi ejus ratione et postremum de ei vili conditione, de artibus et Iiteris sermo fuerit, ita nimirum ut haee omnia quata regum tempore suerint primo libro, ab iis inde expulsis usque ad primum bellum Puni eum feeundo, hinc ad tertium usque bellum Punteum tertio et deinde usque ad auetoria ipsius aetatem quarto libro exposita suerinti πιον eontra nostri Diacaearchi alio plane modo dispositum et in primo tantum libro vitam Graecam seeundum histori eum eius progi essum deseripiam svirae; ita

duobus autem ceteris jam ob varietatem vitae Graecae propter varias gentes et civitat ea aliam enarrandi rationem ne asariam saetam esse Butlmannus arbitratus esti

laribus seriptis, ad Suid. vero observ. p. 68 pro partibus mos consideravit. Groddechius Alo. a Cicerone fortasse Ep. ad Atti II, 2. VI, 2. XIII, 39 significatum esse cautissime monuiti Osannus magnum Dieaearchi acemum aliter explieari non

Poase censuit, quam ut Cicero unum vel .ion nulla Dicaearchi operata multitudinem singuIorum voluminum divisa ante oculos habuisse cogitaretur. At quam ola causam iste acervus de seriptorum Dicaearcheorum numero, quem et nos satis magnum novimus et aliquando

mulio motorem suisse suspieari possumus. intelligi non debeat

110쪽

M Ea de re jam supra nonnulla monui; quod ad rationem autem pertinet in antiquitate usitatam singulos libros inter se eonnectendi vel etiam a se dissolvendi, Butimannua I. e. Cieerone ad Att. nt,6. XIII, 21 allegato de ea disseruiti IM Osannum erravisse perspicuum est, Corinthiacum Dicaearchi ab ejus πολιτιιέ κορινθίων non diversum fuisse existimantem 1i Quae in stagmento ex libris manuscriptis edito adhue supe est descriptionem Athenarum pro ea 'AOU-ων πολιτειν, quam Cicero tantis laudibus asseeit, haberi plane non poMe jam Osannus et Na Lius existimaverunti I 2) Hoece Maraius mente supplendum esse statuiti

Bων referre videtur, quoniam eum statisticum ac partim quidem historico - geographicum, partim politico - ethicum fuisse arbitratur. In Butim annus, sieut Oaannua quoque et Naevius, in hoc uno Βίε, et vitam et formas singularum civitatum Graecarum expositas fuisse suspicatur. Inter opus autem Dicaearchi atque Aristotelis no-λιτιιαέ id diaeri minis intereessisse conjicit, quod in illo sormae civitatum non neglectae quidem suerint, summa lamen ratio vitae habita sit; in Aristotelis autem libro etiam vita enarrata, sed formae potissimum civitatum traetatae fuerinti Quatenus vero But anni sententia ab Osanni, Maraii et Naehii rationibus diserepet, statim insta exponendi erit Ioeus. 5 Naekiua pro parte Bloυ, Osannus multo majori cum veri specie pro eo Tripolitici capite, quod in usu versaretur, habuit. IM Argumentationem, qua Buti mannus, quod in Σω nou nulla

mustea, agonistiea et dramatica locum habuerunt, omnia deinde ejus generis stagmenta Dicaearcbea Bis adscribenda esse censuit, ipse Osannus, quanquam ceteroquin universam Naevii sententiam ampleetitur, haud approbaviti in De Ariatotele quidem demonstrari non poterit, quod Butt-

mannus eum aliosque peripatetieoa tot et tantas res uno opere eomplexos fuisse statuiti iri Cieeronis verba de finn. bonorr. et malorr. V, 4 ,,omnium sere civitatum non Graeelao solum, sed etiam barbariae ab Aristotele mores, instituta, disciplinas; a Theophrasto etiam leges novimus ad politias tantum Stagiritae reserenda iisque minime omnium imaginem vitae Graecae universae significatam esse crediderim.1M Naevius ipse fieri non iam posse confitetur, ut de dispositione, expositione et ambitu totius operis perspicua sententia esmeiatur.

라틴어 텍스트