Dicaearchi Messenii quae supersunt composita, edita et illustrata a Maximiliano Fuhr

281쪽

auctoritatem eo Ioeo attinet, illa mea textorum constitutionia am habet veri speciem, aliis amantissimus mei, aliis cum lissimus Metellus exhibentibus, neque eum Wielando erediderim Iacunam ibi statuendam esse neque Malaspinae, Lambini et Mongecaulti interpretationem approbaverim ne que eonjeeturam Sehutati quamvis vulgatam lectionem Mi-

qua ex parte tuentia necessariam Vel satis rectam esse exNEtimaverim quanquam tu recentissima lexiel Forcelliniani editione collaudatam, quippe quae ita se habeat: aberi enim 'frater ἀφ ελε στατο ς et amantissimus mei et illius numedomus est Iutia atque aer et solitudo mera. Ceterum in eo eum Sehuelato libentissime consentio, quod sieut Iam Bosius ante eum arbitratus est verbia hisee: non homo, sed laua et quae sequuntur non Iaudem, sed vituperium inesse cenauit eamque in rem ex epistoli. ad Λtue. I. VII, Ia huncce allegavὶt locum: ἡL. Caesarem vidi Minturnis a. d. VIII

Kal. Febr. mane eum absurdissimis mandatis, non hominem,

sed scopas aesulas, ut id ipsum mihi ille videatne irridendi causa fecissa, qui tantia de rebus huic mandata dederit. Sed ut ad loeum Dicaearchianum redeam, τω πολυ μέν adverbiali aenau explicato et eum ci ς επὶ το πολυ quod supra legebatur juxta eolloeato, άκνn simplicissimum esse videtur de loco ab hominum frequentia segregato eamque ob causam cum litorali recessu egregie conserendo es. quod lanatus attulit πύσος ijiωνος ἐοvsuorερα interpretari, quacum ratione quae antecedentibus versibus exposita sunt quam maxime congrua esse manifestum est. Simili modo

eomieus poeta de Megalopoli Areadiae eloquutus est et

Strab. I. VIII, p. 3M δὲ καὶ αυτο v μγαλοπολις

τὰ του κυνιώκου πέπονθε καὶ ''vμία μεγάλ)7 ἐστὶν vMεγαλοπολις. Namque quod doctissimus Casaubonus ad Scylaeem I. e. Hκry de locis alno moenibus sive, ut ex glossis ipse non satis recto protulit, de amoeniis intelligendum esse censuit, jam a Salmasio resutatum est neque melius habet quam quod mihi aliquando in cogitationem irrepsit άκrii, quemadmodum cum Erlardtio apud Sophoclem Oed. Di i by Corali

282쪽

Tyr. N. 182 sqq. ἐν δ' αλοχοι πολιαί τ' ἐπὶ ματέρες

α κταν παρα βωμEOν αλλοθεν αλλω λυγρων πο ουεκτηρες ἐπιστεναχουσι laetum esse quispIam auspicetur, de altari sive tumulo accIpiendum esse. Sed jam ridendum est, quomodo nostra verba illa ratione illustrata eum aequentibus, quibus opposita effae partieulla μεν et δε inte positia perspicue Indieatum est, eonveniant ibique loeum vel leviter considerantes confiteamur neeesse est, vuIgatam quae existit Iectionem τοις ae ελευθέροις senstu Cassam apparere. Relicienda sunt Marxit et Gallii medicamina hune ad loeum restituendum compositae quorum ille αι δ' 'Eλευθεραὶ πολις rescribendum esse suspicatus a ratione piam graphica nimis recessit, hiatum verborum clκτή et ae se excipientium aegre tolerabilem admisit et τδ πολυ μεν, quorum Ioeo eum in sensum Πλαταιαὶ μεν vel aliquIdalmite desiderabatur, neque exposuit neque omnino resperit, eamque ob rem emendationem sine ullo sale et sine dubio falsam emisisse a Butimaiano merito praedicatus esti Edruior autem Gallus τοις δ' 'Eλευθερίοις emendandum et omnem Ioeum de Plataearum urhe qualicunque Eleutheriis Propria de jure, quanquam non de saeto, explicandum esse eensuit; quem ad sensum quod supra Oropus Thebanorum esse atatueretur et quod sequentibus verbis Plataeenseanihilo minus Atheniensium colonos se esse gloriarentur lidem que ' νναῖοι Βοιωτοί dicerentur egregie facere animadvertit. Ne vero quia ossenderetur Eleutherea lis Boeotiae

adscriptas esse legens, Strabonis loeum I. IX, p. 4I2 amitheilio ita emendatum: εέσὶ γαρ 'Eλευθεραὶ δενσων,

fabulam Mocuisset tempore eivitatem eam Boeotiae fuisse,

sed ex quo Philippus ἐπὶ καταλυσει των Syβαίων mulis fecisset sub Boeotorum ditione non suisse monuiti et Pana. I, M. εκ δε ελευσῖνος τραπομνοις ἐπὶ Bo-των εmῖν ὁμορος Ἀθηναίοις θ Πλαταιις. προτερον μὲν . Tuo Θερευσιν οροι πρῖς την Arυκῆν bσαν ' προσχωροσἀ-ων

283쪽

ἐσειν Oooς. προσεχωρννσαν δε ελευθερεῖς οὐ πολέων βιασθεντες, άλλα πολιτείας τε επιθι myσαντες π&ρα ' θο- ναίων καὶ κατ' εχθος τὼ Θηβαίων. quam conjecturam quum jam Osannus contortam eamque ob causam, quod Eleutherarum nomen gentile non 'Eλευθεριος, sed Eλευθερεος, Eλευθεραιος et 'Eλευθερir 7ς exstitIsset et sequens

praeterea sententia Oi δε πολιrαι κ. T. λ. cum comici veris sibus neutiquam arcto cogitationum vinculo connexa esse appareret, plane aspernandam esse demonstraverit, nihil aliud mihi reliquum est, quam ut animum advertam ad op

πυλις a Gallio ita conversa: Amagna ex parte solitudo, Eleutheriorum autem urbs ista ratione esseetam. Sed illud quod intulit 'Eλευθερίοις non ab ipso prosectum est, sed quanquam alio plane sensu a Vossio prolatum, quippe qui de Eleutheriorum sesto accipiendum effie fitatueret. Haecce autem emendandi atque explicandi ratio, nisi sorte loeum ab omni medela exemptum esse malumus, quibus egregie commendetur saltu multa habet atque ideo a Manalo, Osanno Et Buttmanno comprobata est. De palaeographica enim ejus facilitate atque de sensuη elegantia non amplius verba facturus nonnullos seripiorum Ioeoη asseram, quibus rei veritas nostro tali versu proditae accurate comprobetur. Classicus

285쪽

χαἰ ἄλλα χωρια μετ' αντι ς, ἁ ξυμμίκτους ἀνθρώπους

εςελάσαντες εχομεν, Plataeae apparent a Thebania eouditae fuisse; ex Theonis autem ἐν τοῖς Dπομνήμασι του ἀαitίου Καλλιμάχου et Serint ἐν τῆ επιτομῆ των Φίλωνος περιπο .ων testimoniis Pol 3bus Λrgivus PIataeas condidisse efficitur μετα τον ἐπὶ Λευκαλίωνος κατακλυσμον, βοος

286쪽

παρεγενδρεθα Dμιν τε καi Παυσανία ει τέ τι ἄλλο κατέκεῖνον τυν Iρονον εγένετο ἐπικίνδυνον τοῖς I λησι, πάντων παρὰ δυναρον saετεσχομεν. Λdeo Alexander eam ob pugnam Plataeensium urbem restitui voluit, quod eorum majores GraecIs suam terram tradidissent, In qua pro libertate dimicarent ei. Plutarch. vit. Alex. p. 12M ed. Franeolari. φιλOrtfιουμενος δε πρὸς τους ICH νας ἐτρας ετὰς τνραννιδας πάσας καταλυθῖναι καὶ πολιτενειν αυ- τονομους MM Jὲ Πλαταιευσι τ νυ πολιν Hvo κοδομεῖν, ὀτι τvν χώραν Oi πατερες αὐτων ἐναγωνίσασθαι τοῖς

287쪽

. e. Quum mirum videatur quod Dicaearchus illam PI

taeensium Iaudem et gloriam non ita magni fecisse appareat, Stephanus inde repetiisse memorandus est, quod Dicaea Chus eam gloriam ejusque praedieationem non approbaverit, quia ea una contenti essent vel hanc unam rem non semper praedicare deberent. Ccierum conser etiam Paus. IX, I.

θωνι εμαχεσαντο ODδεν μῆρχεν δοξαν κ. T. LMarxius mirum esse statuit, quod Plataeenses nulla alia re gloriarentur, Iieet bello quoque Peloponnesiaeo et sortitudine et infortunio insignes exstitissent. Gailius neque Mar-xium neqtie Stephanum verum sensum Invenisse dicit: Dicaearchum enim Plataeensibus cavillari, quasi quis Galli eo diceret: istis Ont tout dit, quand iis se soni qualisio docolonie Atlisinienne et quand iis ont rappetsi que ... vel risiis ont toriours h la bovehe. Stephanus Plataeas urbem celeberrimam fuisse tradit et cives multo plura potuisse suae'Iaudis causa commemorare quam pugnam Plataeensem, sed hanc ob pugnam multa in ea extitisse tropaea eorumque qui sortiter pugnantes occubuissent sepulcra. CL Cie. do oss. I, 3 Sr sehinc rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plataeis, Thermopylis, Leuctris ibique Beteri Plutarch. Flamin. c. II. ἀλλ' ei τὀ Mαραθώνιόν τις εργονάτελοι καὶ Uὶν ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχίαν καὶ Πλαταιας καὶ Θερμοπύλας καὶ τὰ προς Eυρυμ εδοντe καὶ τὰ περὶ

288쪽

not. M. C. Fr. Hermann Siaalsalterili. p. 22I, magnam partem eluitate Atheniensium donati sunt et omnino inter Athenienses et Plataeenses ἐσοπολιτείας ratio intercessisse

σταδίους ἐβδομῆκοντα, ejusque ob auctoritatem testimonil

larxlua nostro loco pro σrάδια π emendandum esse σrάδια es censuit. Cautior ante eum Sicphanus, ne Thucydidis tamen fides historici ullo modo detrectarcinr, apud alterum utrum scriptorem librarios peccavisse suspicatus est. Eodem autem atque optimo jure Thucydidem et Dicaearchum statuero licet in distantia harum urbium definienda non eosdem plane Iocorum terminos spectasse aut alterum adeo utrum erravisse: uter enim' per se ipse ea iure locupletior testis existat, Thucydides quanquam cetera certissimus auctor an Dicaearchus in geometriae et geographiae studio et exercitatIone permultum versatus, Perquam dubium est. At quas Dicaearchi legimus reliquiae quantam stragem incuriosa haJulorum sedulitate editam prae se serant, nemini non manifestum est, ita ut eo quidem respectu plane non dubitarem, quin numerus apud Thucydidem obvius majorem auctoritatem sibi viudicaret quam notitia tu Iaeinlis Dicaearchianis ab ipso peripatetico vel adeo fortasse nonnisi

289쪽

ab exeerptore prolata. Aeeedit quod histortet Aeo mi merusnnmerali voeabulo, apud pii ilosophum vero numerali litera parum eonstanti et tuta exhibitus est. Nibilo minus nihil

mutandum esse pntaverim, seu nostrum locum exemptoris esse existimamus, quum ea ratione nostrum esse nequeat

pessimum scriptorem ad meliorem conseribeudi modum et ceuratiorem revocare, seu distantiae notam ab Ipso Diea archo talem prosectam esse arbitramur, quum seri facillim potuerit, ut quum illorum oppidorum inter se distantia septuaginta stadia excederet, oetoginta autem non penitus aequipararet, numeros absolutos sicut acet dere saepissime solet prolatnos alter septuaginta, alter octoginta stadia lilneri isti accenseret. Ceteri editores, seu quae a me ex posita sunt considerabant seu critIea quadam relIgione rationum non semper aceurate gnara Permo ebantur, lectionem vulgatam σταδια π' in verborum contextu integram reliquerunt.

5δῖς λεία πῶσα καὶ ἐπίπεδος. ἐπὶ πεδος πο-cabulum, quod de planitie usurpatum ab Hesychio cum ἰσοπεδος, απεδος et χαμογαιος juxta collocatum est et Hesrch. t. I, p. 1375. Thes. Steph. t. V, p. 730s nequo non in rebus matulematicis locum habuit ei. PIaL Theaet. p. 148. a. οσαι μεν γραμμαὶ τὁν ἰσοπλευρον καὶ ἐπίπεδον άριθμὸν τετραγωνiζουσι, ευρασύμ εθα ' Oomi δε τῖν ετεροm κζ, δντάαεις' ως 1ι κει μεν ου ἐκείναις, τοῖς δ επιπεδοις α δυνανται, quam ob rem eum Stephano et qui seeutus est GaIIIo non modo de plana seu, ut Vulcanius reddidisse ab IIudsono memoratus est, eampestri via, sed arctiori significatione de via minimo

salebrosa interpretandum sit, mente nondum assequor, qua quam eum sensum nostro huicce Ioco subesse non negaverim, sed eum non ἐπίπεδος voee, sed λεια potius ad-leetivo indieatum. Ceterum aeeuratus quidem aeriptor quod universam magis habet significationem επίπεδος voeabuIum

priori ante λεία quod singulari magis notione utitur adle-etivum Ioeo tolloeaturus itaque ἐπίπεδος καὶ λεία poli

290쪽

quam λεία καὶ επίπεδος dieturna falsae appareti qua lare ut a mutua scriptoribus, ubi non de industria quaeritur gradatio, peeearl saepissime solet, ita nostro in fragmento erupulum passim ollendimus es. quae ad laetitiarum initium de verbia ἀξιολογον, μέγα inter se iunetis supra aduolavi. Eadem autem quae hic delineata est via a Pausania in Boeoticorum prinelpio hisee respicitur verbis: καὶ σφας αὐτ αευ θείαν άπω τῶν τῆν τε επὶ τὴν πεδιάδα,

Gκθς. Reetam tamen viam Plataeis Thebas super montes duxisse Muellerus Orchom. p. GS adnotat. Λdjectivum denique seu, ut rectius dleam, pleetivum pronominale quod apud nostrum scriptorem tam saepe sine ullo sere

momento additum animadvertimus es supra θ δὲ πολις ξζρὰ πασα, infra πασα δε ομαλή, κάθυδρος πῶσα, πεδίον πῶν άρδευοντες, λεία τε πῶσα, γεώλοφος δὲ παρο.

noece quoque iterum loco aliquam partem claudicare vid tur, quamquam ea quidem observatIo, si in sensum sero adverbialem sicut apud Latinos univeravi voeabulum haud raro explicandum est ei. Grysar theor. styl. Milii. P. res hic luto interpretamur, aliquatenus coercebitur. εν μέσω μἐν τῶν Βοιωτῶν κεῖται χώρας. quod Vulcanius exhibuit εν μεσοῦ quanquam oratione Inprimis apud Thucydidem saepissime obvia et 1,2

detendi posset, minimo tam en equidem approbaverim, quum eodicum nulla diserepantia nostro loco eommemoretur et praeterea quem ista ratione aegre desideraremus artieulus plane absiti Neque cogitare possumus, Strabonem Coni ventes Boeotiam In τον παραλίαν et τον μεσογαίαν d Eeribentem, seriptorem ἐν eis a usu protulisse, ut Thebas in mediterranea Boeotiae parte, non in litorali alias esse indiearei, quum eum tu modum ἐν το μεσογαία pomtius Βοιωτus, quam εν Me aio τῆς Βοιωτίας dieturus fuerit; neque tamen quod ea urbs in media Boeotia sita eme in moriae proditur aceurate urgemus. Diuitiaco oste

라틴어 텍스트