Dicaearchi Messenii quae supersunt composita, edita et illustrata a Maximiliano Fuhr

301쪽

voeabatur Parisopia et Strab. l. l. o 'Eτεωνυς δὸ Σκάρφομετωνομάσθη ' καὶ αυτο δὲ τῆς Παρασωπίας et, id quod eum Grogaurdo t. II, p. Im noti adjiciendum videtur, ηδε Παρασωπία τῆς Θηβαῖδος ei. Dod eli lilner. t. I, 2,

p. ω, atque etiam majori olim sortasse ambitu Asopia nn eupata est et Viti Thucyd. Marcell. initio μαρτυρεῖ του-

τοις καὶ χλλάνικος ἐν τῆ ἐπιγραφουένν Ἀσ-ιδ . Asa pus Thebarum fluvius dieitur Suid. L I, p. alio Ἀσωπος, ποταμυς Hevch. L I, p. 59 . Ἀσωπος, ποταμος ἐν Θήθως τῆς Βοιωτίας laque ob limum quem continebat

et nonnunquam effundebat nomen sunm Ἀσωπός aecepisse

videtur, quo Eumologici quoque Magni dei alio pertinet

παρὰ τῆν ἄσην, Ο ἐστι καὶ τον ωπα, quanquam ea quod ad posterius hoc Hist in ea voca comprehensum Iustes. Steph. ed. Lond. t. I, p. CDXCVIII non comprobanda fuit. Fertilitas autem hoc fluvio proereata vel adaueta jam Homerteo Ioeo indieata est Il. 3, 3M Ἀσωπῖν δ' ικοντο βαθυσχοινον, λεχεποίην et Anagraphea versu Ius ab omni

ρονται.

τυ υποκείμενον τP πόλεe πεδίον. Ita Maraius pro vulgata quae a Stephano in medium prolata est Iectione πω επιχείριενον τb πολει πεδων e codice Monacensi recte restituit eumque Gailius et Butiannua in contextu exhibendo secuti sunt. Ut enim επικείμενον ratione inferioris urbis habita tolerari atque defendi potest . ita inroκείυενον eo majorem aibi vindieat auctoritatem, quod pro ipsa udi hium aede areea a veteribus habebantur et praeterea cetera Diqiligod by Coo l

302쪽

quoqna Thebanorum urbs HIquanto altius stita esse eon Nelenda est a la eircumaeentibus.

ἁπο της καδμείας. quod Vuleantus edIdIt απδτῆς καδμας ferri non posse persplenum est. Thebarum arcem a Cadmo Phoenice conditam et denominatam fuisse ama apud veterea obtinebat ei. Pan an. IX, a Κάδμος την πολιν τὴν καλουμένyν επι καὶ ἐς Καδμείαν Mκισεν μοθείσος δὲ υστερον τῆς πολεως Ουrtu τλνν Καδμείαν ἀκροπολὸν συνων τῶν κάτω γενέσθαι Syβῶν, quo loco

Stephanus κάτω Particulam, Mout nonnunquam fieri solet, de tempore usurpatam Mae statuens τῶν κάτω SP qcυν de Thebia posterioribua l. e. postero tempore adauctis Inte prelatus est, quanquam nullo modo demonstravit, qua de causa almplieissima de Thebla infra aIlla explicatIo desexenda esset. Iam ex antiquissimo tempore ea arx eeIebrata erat sabula de nuptiis Cadmi et Harmoniae e . Eurip. Phoenias. v. ae ibi hablua et deorum conventu adornatis e .

Apollod. III, 4. καὶ πάντες θεοὶ καταλσοντες τὀν Olρα-νον εν το Καδμείs τὸν γάμον ευωχουμενοt άνυμιν 7σαν. Thebarum autem nomen a voee Briaca, quae bovem sImlnearet, derivandum esse nonnulli veterea censuerunt ratione eum traditione de Thebarum origIne satis eongrua et Eum.

quanquam ipse deinde mythographus allam nominia e mo-

Iogiam memoriae prodidit III, 2 γαμεῖ δὲ Ζῆθος μεν Θήβην, ἀφ' ἐς θ πολις ωμαι et Od. λ, 26I sqq. Paus. IX, J.

303쪽

τίας κcii κιβώτιον, quem locum Albertius ita emendandum

κιβώτιον. Duas eo loco glossas in unam eoaluisse equidem quoque eonjecerim, sed earum alteram Thebarum urbem, alteram Θν κ' voeem respexisse erediderim. quod autem SVmν nomen, sicut Πλαταια es. v. e. Athen. IM, IM LPausan. complure. loee. Θεσπεια Strab. IX, p. 40s. II.

ehestrato apud Auienaeum III, 112 h. neque non in veteri oraeulo apud Stephanum Myrantinum feeundum codicea quDdem usurpatus est) et alia, ab alitiquioribu seriptoribus singulari numero reofertur ei. Hom. H. 3, 466 ῆμεῖς κωωvβος εδος ειλομεν ea ταπυλοιο, inde explicandum Maevidetur, quod eae urbes minorem remotiori tempore ambNium habuerunt et magnam partem singulorum demum P. gorum eonjunctione in urbium magnitudinem aecreverunt et deinde pagi qui nobilissimus fuerat nomen sibi vindicarunt. Quum in his denique quae supersunt Thebarum deseriptionis Dicaearchianae laciniis Cadmea arx antea ne eommem rata quidem fuerit neque tamen geriptor aceuratus de loel alterius natura et habitu verba laeturus fuisse videatur, antequam situm ejus loci indicasset; excerptoris iterum studio factum esse conjicio, ut quae Dieaearchus de Thebarum arce exposuisset in hoo nostro Bίου fragmento pessumda

rentur.

λαιον, ως λέγουσι, κατεσκευασμενον. σωλθνες signiueantur h. l. sstulae subterraneae, quibus aqua In Cadmeae fonte exoriens in Inseriorem Thebarum partem dedoeebatur. Diverso aliquatenus sensu memoratur vocabulum

304쪽

σωυννοψιον. IIae autem variae ejus nominis notiones a prinelpi una significatione repetendae esse videntur eaque non improbabiliter conjicitur suisse movendi, ita ut σωλήν cum σάλος, σαλευω potius quam cum αυλος, ut nonnulli viri docti statuunt, et1mologice cognatum esse efficiatur es. Eum. M. p. 34s εσωλζνευOmνν, συμπεριετερ υνν. Ceterum si v δωρ ἀφανές pro aquaeductu sub terra constructo explicare licuerit, ferri poterit quod adjectum est ὐαῖ Κάδμου κατεσκευασμενον, alioqui sacillima levissimaque

conjectura pro vulgato κατεσκευασμενον rescribendum Esse conjecerim κατεσκευασμενων idque ad σωλκ. νων reserendum. Eo autem magis hunc locum studeo aut recte et ae- curate explieando tueri aut canta emendatione ad sanam elocutionis rationem revocare, quo minus dubitaverim haec

talia verba ab Ipso Dieaearcho proficisci potuisse. μεγαλοφυχοι καὶ θαυμαστοὶ ταῖς κατὰ τυν βίον ευελπιστίαις. μεγαλοφυχοι hoc priori de Thebania loeo In malam, inferiori deinde in bonam partem

interpretandum esse ad caput quod de Atheniensibus est Jam supra animadverti. Ad illustrandam ejus vocabuli signi-seationem Manetius praeter locum Platonicum supra a ine seriptum Arrianum II, 15 hucce allegavit animo ejusmodi, qui μεγαλοψυχος vocari posset, μανικους τυνους adjudicantem. cf. etiam μεγαλονους apud Menandr. de Encom.

p. 39 μάλιστα δε τοῖς φι)χροτεροις καὶ μεγαλονον στεροις. θαυμαστοὶ ταῖς κατῶ τὼν βίον ευελπιστέαις ex Stephani quidem sententia novum loquendi genus est aliquid novi vel saltem rari significans et cum Horatiano, quod

de eado vinum continente usurpatum est, spes donars noras

largus, conserendum. Apud Gallium in versione latina quam Stephanianam sere ubique integram exhibuit verba ita translata sunt: Met in bona spe concipienda circa quotidiana vitae negotia mirifici. Neque novitatem elocutionIsa Stephano enotatam equidem perspicio neque versionem a Gallio exhibitam existimo satis rectam esse: ei ελπισrίαι

enim κατί τυν βiον significare mihi non videntur spes

305쪽

quis de vita vel de vitae qnotidianis negotiis eonelpimus

honas, sed bonas spes, hIlarem ae IeFem adeo animum, quo omnia vel gravissima eonsiderare et exeipere consuevimus, in vita ejusque ratione Conspicuum. Quae quum ita sint, Ioeum veruacula lingua ita interpretatos: unb

vern6iverth omnia verba nos accurate illustrasse et nihil indicendi genere reliquisse censeo, quod novum vel mirum

appellari queat. πλθκται. Quod prineipi notione eum denotat qui

verberat vel ad verberaudum promptus est, de gladiatoribus deinde Inter se manus congerentibus atque omnino de rixantibus et litigiosis usurpatur Athen. XI, UI. e. χαλειτοῖς γαρ καὶ πλύν κτας τους νομίζοvcra κω

πλvκτικώτερον, νβριστικώτερον et πλvκτισμος adhiberi solenti Η. Stephanus, seu minus accurate eootavit seu obseurius enuntiavit, πλ=ἱκτας monuit esse ad. verbera promptos, neque Vero marru promptos et Ciceronianum promptos ad vim latius patere sibi videri adnotavit quam quod nostro loco legeretur πλῆκταἔ. Reeuus idem doeil almus interpres quod deinde πλήκτας signifieari existimavit ad mantia inferendas gen ad verbera inferenda promptos. Quodsi voeabuli πλήκτζς notionem una voce vix reddi posge pronuntiavit, ex vernacula quidem lingua suppedito quod eadem sensus amplitudine nostra in provincia foedam quandam celebritatem nactum nuper fuit vocabuIum mense, ter. Nomen autem πλ κr 7ς quum praeter substantivam notionem fere adjectivam quoque induisset, comparativus ut iligoo by Cooste

306쪽

inde et superlativus estorinati sunt Invκειστερος et στατος es. Edm. n. p. m. Manalus percussores reddidit et Pauli ad Titum epistolam attulit, ubi c. I M. γ haeo inveniuntur verbae δεῖ γαρ τῖν επέσκοπον ἁνεγκλνντων

que indole Thebani fuissent, minimo omnium mirandum esse Idem rectissime adnotavit, quia nimirum gnh erasso aere nati πολυφάγοι exstitissent atque, ut ex classicorum gerl-Ptorum Ioela pateret, eorporum magis quam animi eulturae studuissent. Ex Petronio ab eodem allegatus est locus, quo

Thebanorum par commemoratur audacissimorum ad mutuam caedem gradum componentium.

ἁδιάφοροι προς πάντα ξένον καὶ δοριο την

Stephanus verute peregrinum et popularem nullo dIscrlmine habentes eodemque modo Ioeus apud Gallium legitur translatus. Etiam ManEius consentire videtur, quippe qui Hevelitum ellet άδιάφορον per clδιάκριτον explicantem. Sed equidem non erediderim signifieari Thebanos nullum se gerendi diserimen In eonsuetudine eum peregrinis et ei vi-hus observare, sed fleui Stoleia αδιάφορα rea mediae sunt quarum la dijudicando de vitio aut de vIrtute nulla ratio habenda est, ita Thebanos conjieio ἁδιαφορους πρOc πάντα ξενον κα dylaoτxyν eos denotatos esse qui neque peregrNnorum neque civium ullam habeant curam vel rationem. Quae omni hoe loeo eontra Thebanos proseruntur, eadem Uuellerus Orehom. p. 27 tradit Ciceronem quoque asserens de fato. 4. Apingues Thebani et valentes. cI. quae in usu ruerunt proverbiali Βοιωτία νς, Βοιωτιον ούς.

υβρισταί. Cum ejusmodi vitio Ilangius ex The phrastl eharacteribus cap. XV, apud Schneiderum eap. XXIII αὐθαδείας expositionem eontulit, quod ullium La Bru3hre p. so reddidit bruta lue. Loeo autem Theophrasteo Λstium sere ubique aequens ita legerim: θ δε αὐθάδεια ἐστινάπηνεια. Ostiλιας ἐνὶ λογει δ δε αυθάδ37ς τοιου ς τις, Οιος ἐρωτινθείς Ad δεῖνα Ποι ἐστίν ' εμεῖν , ράπιατά

307쪽

θεοις επευχεσθαι. quem ad locum quae Casauhonna adnotat haecce sunt: -Latini hoc vitium modo superbiam, modo arrogantiam, modo protervitatem, modo peruleaelam alve pertinaciam, saepe ferocitatem, interdum contumaciam aut trueuientiam nominant. Hominibus autem αυθώδεσιν opponuntiar homines benigni et mansueti, quos auctor ad Herennium commodos et sul eognoscentes vocat; quod plane

Contrarium est αDθαδείρο, eul Plato de legg. XII, p. 950b. tribuit τω aγριον καὶ Kπζνες quod autem ad Theban rum moreu conferri quoque potest Cic. de rep. IV, grsemitto apud Eleos et Thebanos, apud quos in amore ingenuorum libido etiam permissam habet et solutam IIeen

aegre ferret quod ea verba eum praecedentibus non essent Iuneta ex conjectura particulam καi interposuit; quam etiamsi concesserim quum per se tum ante κατα qua eum praepositione sequens vocabulum καυταν uri ταί compositum est excidere facillime potuisse, mihi tamen non perSuadeo nostro loco restituendam esse, quippe quo omnia reliqua aretollententIarum et verborum vinculo careant. Parum igitur emolumenti huic loco aeeederet accuratiori conjunctione

his solis verbis reddita, praeterea autem id quod Jam sae-Pissime adnotavi eavendum nobis est excerptori levissimo Disitigod by Coos e

308쪽

meliorem cogitandi et eloquendi rationem obtrudamus vel invito. Steplianus κατανωτιστὼς παντως δικαίου proprio se eensuit qui ιerga verterent Omiapotitiae alve post terga abjicerem omnem iustitiam, ejusque luterpretationem Maratus atque Gallius amplexi sunt. Passoviva in lexico χατανωτιζομαι esse dieit in tergo portars et tropleo gensu significare parva aeriimars. quam interpretationem Suidas eou- firmat II, p. 260 κατανωτίσασθαι ἁντὶ του κατί νωτου-μοδε τvν του Πλουτὰρχου κατανωτίσασθαι κρισιν, μοδε αν μείζω φρονεῖν τῆς κοινωφελους προαιοε-

αντὶ του καταφρονεῖν, Ortioui ρίπτειν. Conserri quoque Posset κατανωτιαῖος quod in tergo eει signissona adjectivum. Sed equidem erediderim κci τανωτιστvς EX activo verbo κατανωτίζω ejusque transitivo sensu repetendum esse et eum denotare, qui aliquem terga vertere fecit, ita ut κατανωτιστινς δικαχυ ia sit, qui justitiam expulit et do Ioeo cedere jussit. Illam enim significationem quum simplex habrat νωτίζω, in componendo praepo8itionem κατὰ aut hostilem notionem aut vim augentiu induisse statuo. quod autem ad rem h. I. proditam es. etiam hunc Xeno

εχουσιν.

πρὸς τὰ ἀμφισβζτουμενα των συναλλαγμα -

των οὐ λογtis συνιστάμενοι. των συναλλαγμά των ab omnibus interpretibus cum praecedenti voeabulo τα ἀμφισβvτουμενα connectitur atque ea verba de litibus in commerciis vitae exortis explieantur. Quam verborum jungendorum rationem quanquam non negaverim simplieissimam et cum notione nominis συνάλλαγμα Plane eongruam esse, dubito tamen an τῶν συναλλαγμάτων verba adjici necesse fuerit atque neseio an ad lites significandas τα - φισβοτουμενα per se solum suffecerit in eundem sensum

309쪽

larae conjecerit ita nimirum ut τα συνωλ-μπια eo loeo auspicetur idem quod αἱ συναλλαγαί denotare et omnia

illa verba mi eos pertinere, qui neque ratione neque or ratione moveantur, ut in gratiam secum mutuam redeant.

Confitendum tamen est nullum mihi Ioeum adesse, quo elu modi vocabuli συνάλλαγμα usus comprobetur, et praeterea eum in sensum aptIorem futuram suisse haneee verborum sedem: προς τα άHφιοβοτουμενα OD AOγν τῶν συναλλαγματων συνιστάμενοι. Contra apud Athenaeum V, Isae. f. in eundem sere cum Φυιπισβvrv3- geusum usurpatum reperio διήκουε τῶν κατὰ την αγοραν γενομενων συναλλαγα ων versum satis recte a SehWeigh.r de forensibus aetionibus et contractibus) καὶ διέκρινε μετὰ πολλος σπουδῆς καὶ προθυμίας. Priorem praeterea interpretationem

adjuvare videatur, quod τα ial φισβvrODμενα των Ovναλλαγμάτων lis quae deinde memorantur τα ἐν τοις γυμνοχοῖς άγῶσι γενομενα κ. T. λ. ex adverso posita esse s gitare possvmiis. Sed etiam συνιστάμενοι eongiderandum est idque statuere nobis usum equa verbi accurate obge

vantibus licet aut de rixando aut de reconciliando Intelligendum esse. Rationem equidem quam maximam habens Verborum quae proxime excipiunt τὴν δ' ἐκ του θράσους καὶ τῶν χειρῶν προσάγοντες βίαν non dubito inter a opposita esse λογν συνίστασθαι, verbis altercari, Etque ετ ιν ἐκ του θράσους καὶ τῶν χειρων προσάγειν βίαν, audaciam et manuum violentiam adhibere. Quae tamen deinde de athletarum violentia in omnicis certaminibua Conspicua eaque ad jurisdictionem translata reseruntur, nullo modo his prioribus ex adverso collocata esse, sed lis etiam accuratius explicandis Inservire crediderim. Pro λογεν devique eodex Ilervaritanus exhibet Πα, unde Graevium auum quod protulit λίαν, a Vulcanio quoque propositum, eiunxisse Marxius recte suspicatua est. Quam conjeeturam haud v reor ne quis approbet suffragio, quippe quae Verborum aensui neutiquam aecommodata exsistat; λία autem eodieta riptura quae per se nullius significationis eat angam cul-

310쪽

plam fortasse rappeditaverit emendandi δια et totius Ioel

aut ita reseribendi r-τα ἀμφισφντουμενα τῶν συναλλαγμάτων οὐ διὰ λογων συνιστάμενοι aut in gengum valde diversum hoe modo efformandi: προς τὰ ψιφισβττονι ιενα ου διὰ των συναλλαγμάτων συνιστάμενοι. At ante omnia dijudicandum esset, quid auctoritatis isti eodiela discrepantiae adscribere et annon pro mero calami lapsu habere de

beamus.

τῆν δ' ἐκ του θράσους καὲ τῶν χειρων

προσάγοντες βίαν. ἐκ praepositionem hoc loco nonnisi eum του θράσους eopulandam esse existimaverim eamque violentiam' algesneari quae ex audaela vel proeaeliato oriatur τρο ἐκ του θράσους βίαν. Ad βίαν deinde aee ratius describendam των χειρῶν genitivus additus est et Hom. Odym. σ, 13. τάχα νῶιν καὶ γενζται.

20. χερσὶ δὲ μήτι λίην προκάλίζεο. His autem in verbis

si quem partieula καί ostendit interposita, ubi τῆν εκ του θρασους βίαν atque τὴν τῶν βίων nullo modo diversi aliquid indieare perspieuum est, sine ulla sere du-hitatione me eonfiteor eam eonjunctionem expulsurum esse, si nobis rea esset eum ipsius Dicaearchi Ioeo. quanquam eodienm geripturam mordicus tuituro atque defensuro non dimellis ea explieatio erit, qua verbIs ἐκ του θράσους li limam violentiae originem, των χειρῶν autem vocabulo quanta violentia in lueem prodeat speelem designatam esse Itaque duo ea nomina copula καί inter se conneeti potuisse cenaeamus. Stephanus nostrum ad loeum Thebanos mel

ἔτερος δ' ετέρου πολιν ἐξαλαπάξει, ubi a ειροδικαι amo hopulo et Proeto OI το τῶν χειρῶν τὼ δίκαιον ὁρίζοντες et a Ttetae ol tam κρίσει καὶ νόμοις πειθ ενοι, άλλὰ χερσὶ καὶ inoi πάντα δρῶντες expositi gunti τὰ εν πο ἐς γυμνικοῖς ἁγῶσι γενόμενα πρὸς αντους τοἰς δε ἀθλνγταις βίαια ε ἐς τὴν δικαιο-

라틴어 텍스트