Dicaearchi Messenii quae supersunt composita, edita et illustrata a Maximiliano Fuhr

291쪽

Judieata us. s4 sq. amblius Thebarum urbis quadraginta tantum tria stadia emeere statuatur, ne Ribi ipsi scriptor repugnare appareret, viri docti nostro loco a librariis pee-eatum esse nonnulli coclecerunt. ' ναγραφῆς enim locum quippe quo numerali vocabulo numerus exhibeatur a deis pravatione magis tutum exstitisse existimabant hocce nostro, ubi nota tantum numerali ambitus signiueatus est. Ita Casaubonus, Dod.ellus in dissertatione de Dicaearcho g. I et IIndgonus, qui suae suspicioni inde quoque argumentum arcessivit, quod in fragmento λιμετρν - an dicam Huέτρν alae δυσειδερεν - ambitus urbis etiam tribus super abso-Iutum numerum gladiis adjectis accuratius exponeretur. Sed ea In re equidem ne minimum quidem momenti eollocaverim, quum non longe ab ea suspicione abhorream, qua versi scatorem anagraphes auctorem nonnisi versus explendi causa

tria stadIa addidisse vel, quo suerit ingenio, addere saltem potuisse eo letamus. Quanquam vero hunc ad locum non dijudicaverim. num magnum nostrum του βίου τῆς Ελλαδος fragmentum et quas inseribitur ciναγραφὴ τῆς 'Eλλάδος

unum eundemque auetorem Dieaearchum habuerint, num ex

eodem fonte, Dicaearehi dico Βίον, utraque lacinia eme gerit atque uni egregio compliatori adscribenda existimetur, propalei tamen auctoritatem fragmenti Plane rejicere non audeo, positici autem non dubito fere ubique noeci aestimare. Repugnantiam ut lentori medicamento de medio rulleret Barthelemius voyago du leune Anachars. t. III, e. 3 noti Dieaearchum altero loco ambitum inserioris tantum Thebarum partis, altero Et τῶν κάτω Θ βῶν et Cadmea areis ambitum indieasse statuit, ejusque sententiam Narxius

attulit Gallius amplexi sunt. Ceterum haud vereor, ne quis Dodisellum adhuc sequatur in itiiterr. t. I, 2, p. 5I reserentem, Dicaearchum priori ejusdem operia loco Thebarum Diuitiaco by Corale

292쪽

ambitum quadraginta istum stadiorum, posteriori non ita multo post excipiente Reptuagilita stadiorum indicasse. πασα δε-uia In verbis ut in iis quoquaquae proxime exeipiunt animadvertere licet, meerptoris negligentia laetum egre videri, ut oppidum Thebanorum ab agro elrcumjacente ejusque solo parum aecurate distinguatur.

τοῦ δε μελαγγειος. Eo de solo infra dieitur κάθυδρος πασα es quae ad ἀργιλλωδης supra adnotavi et quod in Eumologico Μagno p. liis legitur e MLλiμαχος δε φοσιν δργαδα λέγεσθαι τὴν μελάγγειον καὶ ενυδρον γην, neque, id quod Stephanus attulit, ex superiori-hua praetereundum egi de Tanagra urbe a Dicaearcho rei

tum λευκη τρ επιπανεω καὶ ἀργίλλίδος. Ut in similibus

vero nonnullis eum 76 compositis vocabulis aceidere solitum

est, trea ejus vocis sormae exstiterunt μελάγγαιος, μελάγγειος et μελάγγεως. άρχαία uεν Οὐσα, καιναῖς δ' εὐρυμ se of ναμεν v. Quum urbium initia proposita telinographia antiqui tua plane carerent et pagorum potius speciem prae auferrent circa montem vel areem conditorum quam oppido Tum, minime Omnium mirandum est uleos quoque qui Meillio dissecarent non satia recto et Justo ordine duci falsae: qua ratione Atheniensium urba mala in vieos direeta se supra memoratur διὰ τὴν άρχωδrττα, quanquam Meposterius non ad prima ejus fundamenta, sed ad Athenas plint Xerxis excidium de integro magna ώταξία restitutas reserendum esse vidimus. qua ex re, sicut ex ista verborum eoMunetliae illud κωνως apparet ευ, καλῶς involvvire et Stephanum nostri Ioel aerisum bene ita exposuisset

ἁρχαία μὲν ουσα, τον δε ἀρχαιαν ἐνειοτομίαν κωeθνουσαν οὐ σώζουσα, άλλὰ καινιυς ερρυμοτομvμενς. διὰ τὼ τρὶς θ δγγ κα et εσκάφθαι. Dodπellua disrudo Dicaeareh. g. I Thebas Boeotiae, ut ab aliis eognomin bua oppidia discernerentur, in anagraphe Dicaearchianaxa. - μεγάλας dictas esse reserens μεγάλας eo laco prae Duiligeo by Cooste

293쪽

dieari non potuisse tensuit, nisi anno post Alexandri exeudium vieesimo OI. CXVI, I a Cassandro magnificentigrimo, restitutas. ei. o. Mueli. Orch. p. gra, qui Dicaearehum The- has de integro et satis ad eertam normam restitutas vidisse dIeit. qua in re equidem non vereor, ne versisseator Th has Boeoticas, si quidem vel in Boeotiae deseriptione aeognomInibus urbibus aliquo praedicato segregandas putaret, magnas dicere non potuerit, etiamst ea ipsa aetate a pristino splendore aliquantum reeessissent, ita ut de urbis magnit dine ex ruderibus tantum atque ex historIa suppeteret eo ieetura. Eadem autem illa Thebarum restitutio nostro loco obversata silpse videtur seriptori de Thebis reeentissimo tempore in vIcos directis verba laetenti. Ad Thebas autem ab Alexandro eversas Athenaeus quoque respieit de Phryna meretrice ita reserous XIII, p. MI d. υπισχνεῖτο τειχιεῖν

δοντος πυρί κ. T. L. Magis autem dubium esse videatur, quaenam duae reliquas urbis eversionea intelligendae sint, utrum antiquiores illae Thebarum calamitates ab Epigonia Argivis ot belli Trojant aevo a Pelasgis illatae sIgnificentne an expugnationes a Demetrio Poliorceta factae verbis τρες κατεοκύς θαι contiueantur. SEd quum Demetrius in Thebas ab ipso oecupatas magna lenitate et elemensia usus esse reseratur, seri vix potuisse in perspicuo est, ut elu modi urbis occupatio nomine κατάσκαφις ameeretur. N que ea in re quidquam valet quod Dodwellus Thebanoa illas urbis per Demetrium expugnationes sula iterum mortis hus acceptas retulisse monuite ut enim ista Demetrii lauta

cum verbia διὰ τυ βάρος καὶ τὴν ἡστερνφανίαν τῶν κα-το κονντων concinnari saeillime possunt, ita κατεσκάφθω Focabulum et quae de rebus recentissimo tempore gratia sere absurda essent ως φασιν at ἱστορ quam gravisaime Diuiligo Cooste

294쪽

28 l

offenderent. Illam autem quam ad Callimaeti. Ii3mn. in Dian. vs. M a Spanti emio propositam Narxlus arcessivit explieationem amplectentibus omnia satis plana sunt. Magnum Fane.temporis intervallum inter alteram et tertiam urbis eversionem intercessit, sed id ipsum a Diodoro satis assi malum est Thebas per octingentos annos Integras exstitisse reserente. Quodsi Dod Nellus neutram illarum antiquiorum eversionum talem fuisse ex Istimavit, ut Thebani de nrbe restituenda cogitassent vel Dicaearchus aedificationem de integro, Lao isto tempore facta esset, recentem καινην nun Cupare potuisset: nulla plane ratio obstat, quo minus verba ἐήρυμοτομvμενy nonnisi ad Thebas a Cassandro resectas reseramus, scriptoremque priores Simul Thebanorum eat mitates respicientem pro δια τυ κατεσκάνθαι υπυ 'Aλες δρου protulisse διὰ τυ τρις udry κατεσκάφθαι conjiciamus. Quod ita saetnm ut nemo pro aceurata et eleganti cogitandi et eloquendi ratione velissiderit, ita ea in re non alia quam styli negligentiam Dicaearchi, sed egregii homune Ionis omnia in brevius contrahentis atque contundentis ingenium animadverto. Quod autem adjectum legitur ναοιν αἱ ἱστορίαι non oppugnat, imo adjuvat no tram Interpretationem, quum scriptor eas simul eversiones significaverit, quae non certa et accurata rerum ira ditarum veritate contineantur. Ceterum aliquatenus cnm Osanno facio verba ως φασιν est is ropicit ab excerptore interpolata esse existimante. Quam Eententiam quanquam noli are te amplector, Dicaearchum tamen ea verba ita protulisse mihi non persuadeo, sed excerptorem conjicio, quum Dicaearchus similem fortassis In

modum, in quem fragmento που, ' λάδος apud Porphγ-rium obvio es. Bulim. edit. p. 13. apud nos P. I S, καὶ rci Dra, Ur7

εω κασιν, nostro loco enuntiasset, verba Dicaearchi depravata talia exhibuisse, qualia nune a codicibus oblata inveniuntur. διὰ τυ βαρος καὶ τἰν υπερς τανίαν τῶν κατοικουντων. Stephanus ea verba per εν διὰ δυοῖν

295쪽

vituperil notam eontinere statuit eumque in senism δια τὼ βαρος καὶ την λι ερζφανέαν των κατοικονντων idem significare monuit, ae si scriptor ita eloquutus svIsset: διὰ τὼ βαρεις eέναι vard τῆς Dπερζφανίας τους κατοικονντας, quod incolae prae superbia graves et intolerabiles essent. Apud GaIlium in versione latina δια τὰ redditum est ob morositatem. Neque Stephani illam neque hanc Comprobo explicationem, quod nullam adhuc necessitaliaeausam invent, qua commoti ad hendiadyn nostro loeo r fugiamus, et quod non solum morositatem, sed omnino indoctorum et rudiorum hominum se gerendi rationem innuere videtur, sicuti de iisdem Thebania a Demosthene βαρυτyς usurpatum est loco ab Osanno allegato de

λαγῆναι τῆς των ωρβαίων. Diebanos autem et universon Boeotos ob ingenia parum erudita moresque ingenuis aru-hus minime emollitos a seriptoribus Graecis saepissime ex- . agitari Salia constat cs. Plat. Gmpos. p. 182. h. χω ἐν Βοιωτοις καὶ OD Hr σωτοὶ λέγειν. Strab. IX, e. 2. loco a Mangio allato et cum Grossvnrdo ita fortasse constituendo et τὴν μὲν ουν χωραν Grαινει Ephorus) διὰ ταῖτα καί pζοι προς ηγεμονίαν εντυως εχειw ώγωγῆ δε καὶ nαι

ellatum in disendo, ut Thebanum scilicet. et de Boebio rum Ηιιαθω verba facientem Themistium orat. XIX. Etiam eonferri potest versuου de Thebanorum moribus proverbialia

296쪽

p. IS. a. ex EratosthenIs epistolIM IN /πελον ἐρωτvθέντα, τί αυτ se δοκουσιν εἶναι Βοιωτοί; εHεῖν' τί γαρ ci λο ητοιαυτα ἐλάλουν, OH ἀν καst τὰ Hγγεῖα φωνην λαβομτα, σωσον ἔκαστος χωρεῖ. quem praeterea ex Strabone locum Manalus ad morum feritatem Thebanorum demolistrandam attulit de Phoebi sacerdote In ignem conjecta, hue non refero, quia ejusmodi violentiae singularia exempla apud eu tissimas quoque gentes inveniuntur et quia res memoratu ex antiquitate potius mythica quam historica repetita est. ναὶ ἱπποτροφος δε ώγα Θ v. Exeerptoris culpaenetum esse jam supra animadverti, ut nonnulla hoc loco ad.urbem subjectum aeeumulata sint quae nonnisi ad eius agros quadrare persplenum est. Quare non est, quod quia Gallii sententiam amplectatur Dicaearchum altero loco in . urbe hortos continuisse et ipsissimam inde urbem μελάγ- γειον vocarisse, altero hoe nostro sicut verbis quoque καὶ γὰρ ποταριοι ἐέουσι δι αυτης δυο totum elus territorIum significasse glatventis. Quod vero ad Thebas equorum curutura insignes, duo hi Ioel a mngio et Marxio allati sunt Pindari Pyth. IX, vs. M πατροπά rωρ οἱ Σπαρτῶ ν ξένος Κειτο, λευκιπποισι Καδ/μίων μετοικήσας ἁνιαῖς. Euripid. Phoenias. v. 17. 5 δ' εἶ εὐ tis Θρβωσιν εὐωποις ἄναξ κ. T. λ. ud et κάθυδρος πασα, χλωρά τε καὶ γεωλοφος. κάθυδρος contrarium ejus quod supra legebatur οὐκ εὐυδρος a Stephano recte statuitur hoc posterius duplleemaenllum habere posse existimante aut de urbe aqua non abundante aut de urbe bonam aeu salubrem aquam non hahente; quanquam de Athenis illud dietum priori signisse Mone interpretandum esse supra exposuimus. Infra de eodem Thebanorum agro χλωραν εχουσα τὴν πρόσος ιν et quos Marxlus attulit ex Euripidis Phoenissis Ioeos M. Glis aqq. ου καrοικίσαι πεδία ευν τὼ Θεσφατον χρvσε πυροφορ' 'AOνων, καλλιπύrci MOς οδατος ἔνα γε

297쪽

πεδων προπαρ Iola γνοῖ καταδευει. γεώλοφος quod ex γj et λοφος compositum est vocabulum de Ioco e terra eminente et instar eollia sive tumuli habendo, lia tamen ut de exigua tantum altitudine cogitetur, usurpari solet eL Strab. III, p. 161 de Orospeda ὐ καταλχὰς μεν γεωλοφονεστι καὶ φιλόν. Diod. Sic. V, e. 4I κώ τουτων αἱ μἐνεπὶ χωματων άξιολόγων κεῖνrαι, αi δ' επὶ γεωλοφωνῆ πεδίων καθίδρυνται, ubi Vesselingus, quum duorum Codieum auctoritate nisus Stephanus e particulam deeisset, vulgatam quam exhibui lectionem merito tutius est allato

Diodori loco V, Isi διείλ17μμενν da nεδέοις ἄξιολογοις καἐ γεωλόφοις eoque contra Strabonis XVI, p. 755 γεώλοφα et Dioseoridia locos III, 15 χωρια γεωλοφα Pro. altera lectione facientea recte approbato. Henand. de emeom. p. 72. πῶσα πόλις άς ἀνωτάτω συλλοβεῖν - η

πεδος parum convenire monens eam repugnantiam do medio tolli ita posse suspicatus est, ut ante verba καὶ Bra τρεψους δε ώγαθιν nonnulla exuidisse conjieerentur. Cum urbe autem Ioea urbi vicina simul comprehensa esso a scriptor

adnotavit. Sed et ita γεώλοφος et metro τροφος μαθή dueodem agro prolata Inter ge minus congrua esse existimaviι

298쪽

κεκλωτα 'Dάκο δε τε καὶ περὶ πασεων et Πoraiit Epistoll. I, 7, vs. ω sq. r Non est aptus equis Ithacae loeas, ut neque planis Porreetus spatiis nec multae prodIms her-

hae. Duas tamen sibi obversari rationes animadvertit, quibus eam difficultatem removeremus, aut ita ut iuποτροφος ad generationem tantum equorum referremus aut ut ἔπποτροφος atque γεώλοφος diversas agri Thebant regiones

signifieare crederemus. Tertium enim nodi resolvendi modum, quo is τοτροφίαν nonnisi civibus alendorum equorum studiosis atque peritia tribueremus, rejiciendum esse eonsessus est ob noarl loci habitum, qui cogitare nos non gineret urbem pro incolis positam esse. Sed Ea Omnia σκιαμαχουντος sunt: ne enim ad locum ab excerptore Parum Reeurate pertractatum provoeem, γεώλοφος voeabul Isignifieallo a notione adjeetivi Oρεινος s. ύρώδ17ς magnopere disseri atque, ut regio γεώλοφος equorum eulturae non fiatis apta existimetur, nulla plane res nobis impedimento

est, quo minus agrum Thebanorum altera ex Parte tam Pestrem, altera elivosum et sere montanum exsulisse statuamus Pausaniae loeum supra exscriptum in testimonium

advocantes. Qua de causa etiam magis Gallii improbo se tentiam e qui, allatis Strabonia loco XVI, p. - τελευτῶσι δ' ει ς ἄλλα ορο γεώλοφα καὶ καλλίκαρπα et verris DNeaearchlanis in fragmento de Pello obviis παν δε εστι τυδρος ειαλακόν, γεωλοφον, παμφόρον, hoeee Ioeo γεωλοφος do colliculis terrae pinguia et seraeis, ubi soli su

dua altius descenderet, interpretandum esse opinatus est.

Apud Strabonem vir doctissimus quum ad solam altitudinem indicandam non frigide addi potuisse γεώλοφα et adlu

erum praeterea καλώκαρπα Considerandum esse existis ret, sensum ejus loci minime omnium percepisse apparet, quod geographus verbis ορο γεώλοφα montes altos signimeare ne potuisse quidem, sed de montibus in collium sp elem exeuntibus Cogitasse ex toto sententiarum eonnexu Helendus est. Aecedit quod, si καλλκαρπα apponeretur,

γεώλοφα eo quidem quem Gaulus statuit gensu inutile fere

299쪽

Ioel pondus evadereti Reetius igitne Xylander strahonis

lotum, quo negulo an non eum nonnullis codicibus γε λ φια pro γεωλοφα exhiberi debeat, ita explicuit: sein alios quosdam montes, qui glebosos atque irveliseros colles h bent, quanquam quod intulit glebosos missum facere praestitit. Alia quoque explIcandi adest ratio, qua montes eollibus lite lilio distinctos intelligamus, quem ad modum Grosskurdus L III, p. 24S transtulit: enden unnuit der

denique Dicaearcheum a Gallio salsissime illustratum video his verbis: Agaudet vero universus terra molliori, fertili quaeque nihil non sert quum sensus non alius eo contine tur nisi hicce: isomnia vero mons est leni adscensu instar collio porrectus, elivosus, omnium ferax. εκ PIT E l μωνα fi κήποις quo apud Gallos Iar gesa Drdos eodem modo disserre Stephanus recte monuit eu clemque in sensum apud GaIllum versum video hortos euuost de plantis enim in horto procreatis atque eultis, quam ε Iam ejus vocabuli significationem Passovlvs In lexleo indDeavit, minus apto explicaretur. Namque quum κοπευερν erbum, unde κηπευ εα eum κPπευς quanquam etiam vergaviee hoc posterius vocabulum pro primitivo verbi κνπεύειν ludicari potest), κηπεDri ς, χνπεντος, κροτενσιμος repe tenda sunt, non solum in horto eolers, sed etiam ipsum hortum colere significasse videatur, κηπευμα eonsequitur id exstitiqge, quod τεῆ χvπενειν efficitur aut hortus cultva aut planta ibi nata et eurata. Adjicere lieet, apud Hevelitum t. II, p. 24S pro vulgata κγ7πευωνος aut κηπωρος aut χθπευομενος aut κvπευωρος quod ad palaeographicam rationem emendari posse, maximam autem veri speciem κy-πευωρος habere, quod sit του κν7πενειν ἄραν πο ουμενος sive quod ad idem recurrit κήπων κ νδομενος. De re autem, quae hoc loco proditur sicut de omni hac Thebarum deseriptione cf. M ueller Orchom. et Miny. p. n. ποταμι si ρεουσι δι αυτῆς δυο. Asopum et Disitired by Coral

300쪽

Ismenum intelligendos esse eengeo Strabonis anetoritate nis IX, p. d γαρ Ἀσωπος καὶ δ 'Io μννος δια τού πεδωνήεουσι του προ τῶν ωοβῶν et δι' αὐτῆς quod ad ipsum

oppidnm reserendum esse videtur excerptoris iterum negligentiae adscripserim inter urbem ejusque agros parum ae- curate discernentis. quanquam etiam cogitari potest acriptoreum urbe Thebanorum omnes cireumacentes hortos eosque,

ut conjicere par est, egregiis villis instructos comprehem dissa aut quod de Ismeno jure praedicare potuit etiam ad opum retulIsse. Neque meae explicationi impedimento est quod Asopum agros Thebanorum a Plataeensium finibus distinxisse e perimus Herodoto et Pausania auctoribus, quorum alter VI, IM Dπερβάντες δε inquit οἱ Ἀθηναῖοι τους οἱ Κορίνθιοι εθηκαν Πλαταιευσι ερναι-τουτους υπερβάντες τον Ἀσυοῖν αυτον εποιήσαντο ODρον Syβαωιog προς Πλαταιεας εἶναρ καὶ Ἐσιας, alter de gnaquoque adhuc aetate lX, 4 idem confirmate ἁποκρίνει δὲ κω νυν ετι απυ τθς Θοβαίων τὴν Πλαταιιδα δ Ἀσωπος. Fae enim per omne quod inter utrumque aeriptorem intercedit temporis spatium integer atque immutatus duarum earum civitatum terminus ille fluvius exstiterit, Asopum tamen statuere debemus Thebanorum agros tetigisse eosquo aquis inspersis fertiles reddidisse, eaque ratione aeriptorem quod nostro loco legimus proferre potuisse etiam de Asopo cogitantem. Muellerus autem ei. Orchom. p. 4m et quiseeutus esse videtur Gallius Ismenum et Dircen nostro loco significari statuerunt; quod quanquam non prorsus impedio minorem tam ea veri speciem habere crediderim es. praeter Ioeos a Μuellero allegatos Paus. IX, 2S. διαβάντων δὲ ποταμον καλουμενον άπυ γυναιχος τῆς Aυκον Αίρκον. Sehol. ad II. N. 459. πολλακις εν μεταβO ἐς - καὶ si μεια ποταμων τε καὶ π ζγαέων ναμάτων talaocpo- ρυκτοις νάμασιν εχμαινομενων, αἱς επ' Ἀσωπου τε κα/Aίρκει παραδιδοασιν οἱ πάλαι μυθοι. Num Ungeriis In specimine Iibri primi rerum Thebanarum nostrum locum e spleiat, neseio. Ceterum ea omnis regio ab Asopo permeata Duiligod by Corale

라틴어 텍스트