장음표시 사용
451쪽
pertinet M. II sine ulla fere vi usurpatum, va. M forma Λεβαδία loco vulgatae Αεβαδεω prolata, va. 117 εχει δὲ τοχθονα γένγ7 pro eo quod aeeuratius dicen
pro nota numerali verbum numerale ne pronuntiando quidem substituendum esse mihi videtur, sed versus hoc modo
reeitandus et ἔχουσα Dμέ Iνας μετὰ ταύJ τvν ὁ εστιν v. , Si enim δυο substitueremus, tu eadem dipodia dactylus et
napaestus se exoiperent, erius generis metricam formam in trimetria vel comiels respul viri rerum metricarum p xiv merIto eontendunt. Butimannus nomen ipsum numerale, ut videtur, necessario restituendum ellae arbitratua hanc conlecturam proposuit: εχουσα λιμενας δυο ' μετὰ M τνρυεστιν θ. Quum metri gratia haec et alia in dicendi genera
yeeeata esse intelligamus, in promptu posita est sententia, qua de metrica fragmenti ratione bene sentiamus. Sed tantum abest, ut versus boni vel ad minimum reeii existimandi sint, ut Osanno fere assentiar auctorem nostri fragmenti Censenti de natura trimetri lambici fere nihil comperil habuisse vel saltem repexisse, ceteris versus pedibus plane neglectis, nisi quod ultimus pes lambua esse deberet. Qua tamen in re non penitus insitias luerim, hoc illo Ioeo eorruptelam irrepsisse, qua de medio sublata etiam metrica ratio ad meliores fruges reditura sit. NihiIo minus cavendum eat ne, ubi simplex emendandi ratio non praesto adest, quae neglIgentiasimus auctor commiserit librariorum vi illa
originem debere suspieemur. Poetam didaelleum severia trimetri tragiei legibus obstringi non potuisse patet et . ut in simili re similia asseram, in περιζὶν σεως suae prooemio
Sermnus Chius sese per opus suum comteo metro ugum ESSO
452쪽
per re ratis persplenae gunt. Sed Hlud sine dubio est, alintra spatium ducentorum vel amplius versuum quaedam Iiberina traetata deprehendimus, aliud si per versuum am-hitum etiam minorem satis multa vitia metrica reperimus. Quo ante omnia quosdam anagraphea versus refero falsissimo
compositos, sicuti us. IT Iνα μηδεν σε το συνάλου διαλανθώνν neque enim eo loco crediderim nequam positam
corrigendum esse Casauboni eocleetura, quanquam non admodum aliena et usu Aristophanis aliorumque eomicorum comprobatu facillima, haeee Dα μννδε εν σε κ. T. s. m.
α θ δ' inrοικία λεγεται τῶν Κορινθίων, ubi editores
quidem fere omnes articulum quem usus penitus efflagitat aut uneta ineluserunt aut plane ejeeerunt, nihil autem mutandum et vltiositas metrica auetori imputanda Esae apparet. Si eum eomleo res esset Romano, versus qnaedam ratio ita
emel posset, ut voeabuli Κορινθίων antepenultimam eo Ioeo corripi statuere a. Versus G. εh' Ἀμφίλοχοι ' Ἀργος δ' ενταυθά εστι τῖ pluribus simul maeulia eontamin tus eat, primum quod ultima vocis syllaba ante sequentem vocalem producta retinetur, quanquam id inte cedente interpunetione aliquatenus tolerari potest, deinde quod posterior secundae dipodiae pes spondeus est et dentque quod in verbia ἐν rαυθά εσα intolerabilis plane hiatus Teperitur. Si in pessimo posita emendandum putarem, gleut non puto nisi apertissimo corruptelae vestigio, eonjectura Bult manni arrideret εἶτ' Ἀμφίλοχοι -δ' ἐν αὐτοῖς ἐστι τὼ legendum proponentis. Versum M Ἀμφιλοροκουν μετα τουτους δ' Ἀκαρνῶνες πολεις hypermetrum virl doellemendare studuerunt τοῖς pro τουτους substituendo. Ve
propter spondeum tu altera dipodlae parte neenon ob hiatum in ultimis verbia obtinentem improbandus est, ubi alquid mutandum erederem Buttmanni eonjecturam Irorasata η χωρα δ πει reeiperem, quippe qnae duobus istIs vlilla versum liberet et quod ad δέ particulae sedem eum usu nostri scriptoris eongrua sit. Versui in ἐν η πODς ὐπο- Disitir oste
453쪽
τ' 'Eχινnδες hue non relero, quia facere non possum quin gravissimam corruptelam eum in Ioeum irrepsiase eenseam, quanquam ipse equidem genuinae ieeuonis restituendae viam nondum investigavi. Assero deinde versum 72 ἔπειτα Φωκεῖς εκ Λελεγων φερυμενοι, ubi si conjectura admittenda set Osanniana εκ -λεγων φερωνυμοι multo majorem veri apeeiem albi vindiearet quam quae a Butimanno pro posita est ἐφὶ In κωνα φερομνον. Versus D quemadmodum vulgatus est quod ad metricam rationem pessim eat Κωρυκιον αντρον εIτ' Ἀντίκιρρα πολις, quanquam, si eo loco ut Butimannua refert codex Monace Is revera exhibet ειτ εναντι κυρα πολις, nemo Fergum talem con autuendum esse dubitaverit Κωρυκιον αντρον εkεν ' νῶσίκορα noλις. Item In versu M, qui ex vulgata lectione hic est ετερον Κιθαιρων' εἶ ' ἔστ' Γρωπος πολις eum Buttmanno statuendum erit pro εἶ ' ἔστ' regeribendum esse εbεν. Versu SI Aάρισσὰ τε, μετ' αὐτὴν δ' Αὐλις Λαυ- ώς θ Βοιωτία fert vix po e videtur, ut pravo scriptori uecurramus, quanquam Butimanni eonjecturam Strabonis Ioeo IX, 423 Innixamr λασία τε μετ' .αντῆν Λαυλίς- ῆΒοιωτία sagaeitate non destitutam esse confiteamur nee se est. Versus M Ἀγαμεμνα εir' Eμπερέσιον καλουμενον, nisi sorte tu περίσιον eorruptelam luesse statuimus, nullo modo emendari posse aut debere videtur. Quam proposuit sanandi rationem Butimannua Ἀγαμέμνον' ε e' κ. T. λ. spondeum quidem ex pari sede removet, sed in sententiae sine elisum vocabulum exhibet, qualis ratio nostro aerIptori non aliena quidem, sed ei non plane immerito vitio versa est. Quod autem gravius est, quanquam a Gra eis, id quod etiam in vulgus constat, λεγerrae Ἀγαμέμνονα κτίσαι vel etiam objecto subsequente v. e. τὴν πόλeν aequeau λεγεται 'Aγαμέμνων κτίσαι dici potui e Concesserim, aecuratae tameu rationis scriptorem vix crediderim Prola-Diuitiam by Corale
454쪽
tarum fuisse O λεγεται κτίσαι Ἀχαιαμ νονα. Nec magis mutandua est versus 104 διακύσια καὶ ἐβδηιήκοντ' εστιτὀ πλάτος et Buttmanni conjectura quanquam eiim dictione
nostri auctoris optime coiivenit non comprobanda est. L gendum autem quanquam magia proponendi causa protul
Ita etiam nequiora omnia reperiuntur atque ea quae . versu Ius edita sunt Cretae, Cycladum et Sporadum insularum descriptionem continentia in nullo eodleum collat rum nisi in IIoIstenil Palatino exstitisse videntur. Sic statim versus I Ἀσ-ων τε, πεδέ' εὐυδρα παρακεωενα apparet ἄμετρος esse, quo versu quod initio praeterea exhibebatur AeωRύν τε nescio utrum eum Butimanno ex vo- Cibus ζέσωπον τε coortum an ex λεγυαενον eorruptum esse censeam. Εστιν δ' ἔπειτα χώρα Μεγαρεων' ἐσre τε versus 107 mensura penitus earet, nisi forte Μεγαρεων per offitiaeSin pronuntiandum existimamus. Improbanda omnino eat quam hoc loco Buti mannus protuIit conjeetura ἔστιν δ' ἔπειτα Νεγαρεων ' ἔστι τε ob longam vocis vllabam terminalem elisam. Versus 109 ut viilgo profertur χνοζως DITOκει rae καὶ Λέχαιον - λεγο ανη πόλὶς metricum monstrum est, panaretur autem si aut χυσrος omitteretur aut, id quod majori veri specle nititur, χυστός ut Pagsuvius quoque censuit in χωσrος immutato, πόλις quod ad Aε- χωον praeterea non recte quadrare videtur abjiceretur et pro λεγομεν ' deinde rescriberetur λεγόμενον. Buttinatant vero eonjecturam Erehsii quadam suspieione innixam non probo haneeer Σχοινοῖς ὐποκειται καὶ Αὐαρον λεγόuε- ναί. In versu 112 corruptelam inesse jam supra indicavi,
quod vel absurdissimus scriptor δισχιλια χαρ Πεν ζακυσια cum genitivo Orαδίων eollocare potuisse non cogitandus est. Non eorrigendus autem, quanquam vituperandus est
455쪽
transloeantis. Restant praeterea galla multi verans liberrima compositi, quorum plurimos Butimannua aut emendare aut exemplis ex comicis Graecia repetitia, sed ita non omnibus Plane similibus eomprobare studuit. Etiamsi autem omnia quae tu hoe fragmento deprehendimus eontra elegantiorem metri atructuram commissa excusari vel defendi possent, eo tamen inprimis offendamur necesse est, quod eae Ver- auum deformitates nostro fragmento inter se nimis eumn Iatae sunt. Quod autem Osannus attulit Damocratis exemplum apud Galenum de antidotis trimetros mulio correctiores et tragicorum instar fere consormatos exhibentis, non
magnopere respleto, quum hic di dacticus posita severioribus legibus, quam quae ab aliis didaetieis observari solerent, se ipse subjeelage videatur. Plus valet quod idem vir docti simus de Mathone, eomico posita Ptolemaei tertit Euergetao tempore florente, monuit, cujus versus ab Athenaeo XIlI, P. Ms sqq. memorati, quanquam liberrime incedunt, multo
tamen rectiva atque elegantius se habent nostris. Neque apud Scymnum Chium tam freqnentem reperimus versuum Procacium durissimorumque eoneurgum. quod autem sum-mtim est, Omnium versuum ex postis qtios dixi et aliis qui utpote similes nostris afferri possunt rhythmus magis suidus est, magis continuus, minus conglutinatus et contortus. Dicaearehum vero, qui rebus quoque muricis insignem operam navavisse atatuendus est, ejugmodi versus quales supra
proposui et jam statim quosdam adjiciam, sacere non potuisse perspicuum est. Ob hreves syllabas nimia eumulatas, ut exempla proseram, displicent us. γ ικανζν τε παρεχων διατριβὴν τοις δυναμένοις. vs. ω τοῖς φιλομαθεσι Mά- στα φιλοτιμουμένοις et ubi adeo duo tribrachyes se ex
144. a Drαι μεν εἰσι Κυκλάδες ετεραι λεγομενcit. Nequo bene habet, si anapaestus ab anapaesto aut a dactylo Exeipitur ut va. III Λακεδαιμονίων, επε rεν Ἀργιέων. τώ τε quanquam eo loco nomen Proprium excusationem Prae Dissiligod by Corale
456쪽
5I. 'πάκρν σταδίων ογδOvκοντα στενῆ, vel at verborum caesurae eum dipodiarum finibua congruunt ut τα M. ἐσθ' ί παρcίλλους αὐτ ς' ἔχεται δ' Aiτωλία. va. M. τῆς σωπιδος χώρας προς εus. κ' ἔστιν δυο. . . S4. ἐπίσθμορο ' το μὲν Ελικων καλουμενον. Ceterum non Faeat omnia duritiei genera, quibus metrica nostri fragmenti ratio laborat, enumerare, quum versus, eujusmodi. hie est I sAῆλος ἱερὰ νοσος λεγομενν καὶ λιμον a nemine lacile
Pro eleganti habitua, frequenti imi sint. Num hujus fragmenti auctor Scymnt Chli, quae supe est et quae eadem fortasse prosaici cujusdam operia metrica tractatio est, geographiam ante oculos habuerit, certo de- iri non potest; sunt quaedam utrobique sibi similia, iacuiquae de metricae formae utilitate disseruntur et singulorum quae in opere tractanda sunt reeensendorum ratio; sed apud ScFmnum omnia accurate ac luse, apud nostrum seriptorem uuam brevissime exposita sunt. Phileae, qui ubi de Gra elae finibus germo est eommemoratur, notitiam scriptor ex ampliori Dicaearchi opere repetiisse videtur neque omnin
necesse est nostrum auctorem censeamus praeter librum e
Cerpendum aliis quoque scriptis usum luisse, inprimis quum talis studii nullum fere aliud vestigium adsit. Nec mInua apud Scymnum ex opere excerplo repetendum fuerit quod auctores geographiei vel historiel compluribus loeis asseruntur ei. vs. 369. Θευπομπος άναγράφει δε ταυτ νς τεῖνθεσιν. II: ευς φασι Τίμαιος τε καὶ 'φα roσθενος. 545. 'Tφορος ειρηκεν. 564. 'Πρόδοτος ἰστορει δε ταυra συγγράφων. 3IR ἔνιοι δε AOκρων ς ασὶ τεῶν εν υζωλαις.
Cum Scylaeis autem periplo nonnullis locis Consensuν evidentissimus nostro fragmento intereedit, ut alter ab ali froin ullum voeatus suisse aut uterque ex uno eodem fonte hausisse videatur. quod aeeurata duorum scriptorum quum etiam post Osannum et Buttmannum hie instituam comparatione saeta satis apparebit. Cum Vs. 24. sqq. hie Scytaeis Iocua eonserendus est apud Gallium I, p. 252 et μετὰ
457쪽
Acarnaniae deseriptione nostro auctori cum Scylace convenit inprimis de longitudine ejus provineiae praeternavigando emensa et vf. 56 sq. eum his Scylacia verbis παράπλους δε Ἀκαρνανίας εστὶν vμερων δυο, ubi Scylacem dierum numero simul noctes complexum esse interpretes recte monuerunt, neqlle νυκτῶν vocabulum excidisse eum Gallio statuendum est. Scriacis autem de Acarnania loeus omnia
458쪽
deseriptione inter anagraphes auctorem et Sc3lacem id solum convenit, quod uterque ejus provinciae praeternavigationem diurnam esse retulit et haec Sulacis verba μετὰ
verbis, quod apud melioris notae scriptorem non statuerem,cizὁ μεσογειας erediderim sere idem signifieare eum ambμεοζμsρως, nisi vero eum Gallio placet απὼ μεσογείας eum τὴν Αοκρίδα aretissime eum in sensum copulare, ut ait: -Aetolia eontigua est omni Loeridia parti meditere neum provinciae tractum spectanti ). quae anagraphesauetori in Ambraciae, Acarnaniae et Aetoliae descriptione eum Scylace communia sunt iis animadversis restat ut ea quoque quae utrique singularia exstant enumeremus. Ambracia in anagruplie non solum, id quod apud Scylacem Omiggum est, Corinthiorum colonia esse dieitur, sed etiam ejus silus accuratius definitur his verbis κατὰ τὸν κολπονδε τὸν καλουμενον Muβρακικῖν υ κισrat μέσV. Praeterea neque de Miner ae sacro Scylax verba saeti neque omnem In qua Ambraeia alta est regionem lataopidem vocari reserti Seylax Homolen urbem, noster auctor Homolen montem
Helladis terminum efficere flatuit et inauper, quod apud
459쪽
serlaeein desideratur, Phileae sententiam et omnino opinionum de IIelladis finibus diversitatem memorat. De populo qui Οoειται vel ut videtur Ορέσται potius dicitur apud Seylaeem nihil legimus ab eodemque Amphilochos eorumque urbem Argos non separatim recengeri, sed hane in ipsa Λcarnania collocari videmus. Quae Aearnaniam deinde spectant in anagraphe brevissime, a Seylace vero multo ae- euratius exposita sunt, sicut in anagraphe neque de Alyaea,
Astaeo et Oeniadia urbibus neque de Carno insula neque de egregiis Acarnaniae portubus quidquam legitur. Eetii-nades autem insulae, quas Scylax Aearnaniae deseriptioni adjungit, ab anagraphes auctore Aetoliae adnectuntur, et Naupactus qnam Scylax Aetoliae assIgnat in anagraphe Lo-erldl aecensetur. In Aetolia describenda uterque aeriptor Calydonem memorat, Pleuronem autem eum Minervae sacro sola anagraphe exhibet, quum contra Scrim insuper Mycarnam, Nolreream asserat et multas urbes Aetolis in m diterranea ipsorum regione esse dicat. De Loeride inter nostros scriptores nihil eonvenit, nisi quod ejus praeternavigatio a Scylaee dimidit diel et in anagraphe non totius
diei esse statuitur. Ceterum Scylax eos Locros Orolas cognominatos eorumque urbes Euanthidem et Amphissam, an graphes anetor Naupactum et Tolophonem urbes fluviumque Hylaeilium refert et praeterea Locros olIm Leleges dictos fuisse adnotat. Quod ad Phoeidem . de longitudine ejus provinciae praeternavigando emetIenda lidem inter se Congentiunt, in ceteris autem inter se ita discrepant, ut
Scylax nihil nisi eampum Cirrhaeum eo enim modo quod ulgo legitur αυραιον πεδίον immutandum est , Delphos
urbem et eum egregrio helleboro Anticyram, noster autem seriploi' praeterea Parnassum, Corycium antrum Et Cephi Eum sumium resenseat et urbes Cyparissum, Larissam et Daulide m asserat, quum altero SEylaeis Ioeo, ubi de Phocide iterum rermo est, Thronium, Cnemis, Elatea et Panopens memorentur. In Boeotia deseribenda anagraphes auctor
multo li eupletior est Sertaee, qui de ea provincia duobus
460쪽
locis exponit, quorum alter eorruptissimus egi, altero Boeoti ad mare usque Euboleum porrigi reseruntur, Delium sacrum cujus in anagraphe nulla mentio laeta est memoratur et Praeterea, ut etiam in artagraphe, Aulis, Euripus, Anthedon, Thebae, Thespiae et Orchomenus enumerantur. Singulariter Scallax Boeotiae praeternavigationem Αευ- κων ορίων nescio utrum AOκοων ορίων an των Λευκῶν ίρῶν reseribendum si0 ducentorum quinquaginta stadiorum esse indicavit. Sed quod ad Boeotiam spectat a nostro auctore non solum ea, quae apud Scrlaeem quoque locum habent, multo accuratius enarrantur, sed etiam nonnulla adjiciuntur, quorum apud Scylaeem ii illum adest vestigium. Quo pertinet quod Boeotia a Phocide orientem vergus sita esse traditur, duo montes Helicon et Cithaeron memorantur, Oropus et Amphiarat sacrum, Emper lum
quanquam id aliunde non nori), Tanagra, Copae, Lebadeaeum Τrophonii saero, Oealea, Medeon, et Plataeae urbes necnon fluvii Ismenus et Asopus referuntur. Longitudo denique Boeotiae a nostro auctore stadiorum D, ejusque Iatitudo stadiorum CCLXX esse indicata est. In Cretae de seriptione anagrapheg auetori cum Scylaee convenit, quod
uterque eam insulam exadversus Cytherae altam esse eamque valde angustam et duo millia stadiorum et quingenta Iongam esse tradidit. De Cretensium quoque origine plane Congentiunt, nisi quod Scylax praeter Argivos, Lacedaemonios et Athenienses colonos disertia verbia etiam ceteram Graeciam resert colonos Cretae suppeditasse. Μultas Cretae urbes esse uterque indicavit, inter quas ab iisdem simul Phalasarna oceidentem vergus sita cum portu munito memoratur. In eo tamen discedunt, quod noster auctor Dianae Dictynnae sacrum cum Phalasarna urbe collocat, quum SeFlax id saerum vel saltem Dictynnaeum Dianae sacrum in alia insulae parte posuerit. Multae deinde urbes apud Ser- Iacem enumeratae sunt, quarum apud nostrum aeriptorem
ne vestigium qnidem indieatum est, ita ut praeter Phia ar- nam ut APteraeam cui in anagraphe quoque legendum vi-Diuitiaco by GOrale