Dicaearchi Messenii quae supersunt composita, edita et illustrata a Maximiliano Fuhr

461쪽

detur) apud utrumque simul Gortyna tantum et Citnssus reperiantur. Quum jam vero intra Scrlacla de Creta locum exscripturus sim, animadvortere sufficiat quae anagrapties auctor sibi singularia habet: Cretam prae omnibus insulis in alto sitam esse siuviosque habere Lethaeum, Didymos quos vocarent, Maenomenum, Cedrisum, AmpIlimelanem et Messapolin atque Dict naeum montem occidentem versuavergentem. Scriacis de Creta locus qualis vulgo editur hie est. Karci Αακεδαίμονα νῆσος κειrae μή rv. ἐγγυrαrva

gine in contextum irrepsisse, partim magnopere corrupta esse videntur. Virorum doctorum quae adhuc prolatae aiunt conjecturae sinter quas praestantissima fortasse est

462쪽

λις. Omnis hic locus quantopere corruptus sit, accuratiori demonstratione egere non eredo; qui ut restituatur qua tum quidem a verborum collocatione pendet, experior ordine ut videtur satis probabili evm exseribens simuIqua nonnullas virorum doctorum emendationes admittens. Κατὰ

463쪽

Scylax septem Cyclades enumerat κατὰ Αακεδαίμονα sitas, Attica vero exposita circa Altieam addit insulas esse quas vocarent CFclades easque duodecim recenset, altero autem Ioeo alteras. Anagraphes auctor ita non discernit et Cyclades insulas super Geraestum sitas esse dieit, ab Euboea meridiem versus, ita ut pelagus Myrtoum compleetantur terraeque Atticae continenti adjudicandae videantur. Inter Cyelades autem insulas contra Lacedaemonem sitas ille Me-

Ium, Cimolum, Nochiarum seu ut Vossius proposuit Olia-xum γ, Cinem Lex ejusdem Vossit emendatione Sicinum),

Theram, Λnaphen et Astypalen recensuit. Quarum apud hunc sola Cimolus inter Cyclades memoratur, sed eadem paulo infra ab eodem in Sporadum numero collocata est, sieut iisdem Thera accensita est. CFcladum autem circa Atticam insularum primo loco a Mylace ponitur Ceos quatuor urbibus praedita. Ex eodicum lectione apud Se3laeem Cei insulae hae urbes memorantur: Coregia, Iulia et Aerae; ex Vossit emendatione Poeessa, Coresia, Iulia et Carthaea, et ex Brocnstediit gententia locus ita legendus est: πολις

lius omnia urbium nomina in eo Scylaceo Ioeo de Ces delenda esse censeat. Sed hoc pogterius non erediderim, quum praecedenti loco Scylax disertis verbis dixerit καλπόλεις citde εν ταῖς νήσοις, q tanquam de restituendis urbium nominibus non eertam habeo sententiam. Anagraph quoque auctor Ceon quatuor urbes habere refert, nihil

tamen insuper adjiciens, nisi quod ea insula a Sunio proxime abesset. Si apud Scylacem deinde in Creta ilibus

Helene enumerata legitur, ea non eam ob causam, quod ab

Artemidoro apud Strabonem X, Gli Cyeladum numero eximi videtur, e contextu peripli Scylacei ejicienda est, quum in Cyeladibus et Sporadibus reserendis vel discernendis alii aliter statuerint geographi. Ceterum neque a nostro seri Ρ- Diuiti su by Cooste

464쪽

tore memorata est; Cyilinus contra cum cognomine urbe Seriphus enm urbe et portu, et Siphnus ab utroque recenavitae sunti Parua autem, quae a Scylace inter Cyclades allata est, in anagraphe desideratur, nisi sorte parum proba-hilem conjecturam ad va. IM laetam respicimus. Naxus,

quae a Scylace memorata solum est, a nostro refertur sacra

insula appellari et portu Apollinisque templo instructa esse. Rhene et Syrus ea enim emendatio vulgatae Σκύρος loco sine dubio reeipienda est) a Scylace enumeratae in anagraphe non leguntur. Myconus et Tenus, sIevi etiam Andrus apud utrumque locum habent, ita tamen ut singulariter Seylax Myeonum δίπολιν et singulariter anagraphea

auetor Andrum contra Geraestum sitam egse reserat. Scy- Iax ubi nonnullas Sporades recenset hoc Eorum nomen tacet, quod in anagraphe diserte memoratur. Icarus et Amorgua apud Scylacem neque vero apud nostrum auctorem leguntur; Ios in anagraphe nonnisi tangitur, a ScIIace autemporium et Homeri sepulcrum continere refertur; Scyruseontra a nostro singulariter Pelasgica esse traditur. Seia-Gnm et Icum in anagraphe desideramus; de Peparetho autem insula anagraphe eum Sc laee congrua est. His omnibus iisque praesertim quae ad AmbraeIam et Cretam spectant conglderatis anagraphea auctorem veri simillImumst Serlaeta periplum in usum voeavisse et hic illie adeo exseripsisse. Marxii autem sententia audacior est anagr phen fere totam e Scylaeis periplo consarcinatam esse at tuentis. Ceterum quod auetorem Seriacis periplo ngum fuisse conjicimus, non repugnamus sententiae qua anagraphen ex Dicaearchi opere conglutinatam Esse supra eon Ieelmus. Quid enim nos vetat cogitare, eum scriptorem praeter Dieaearchi scriptum, unde geographicum suum eomispendium repetiit, etiam alios libros simiIis argumenti, quanquam suo modo, adhibuisse 3 Quod si eul minus probaretur,

statuere fortasse liceret non solum anagraphes auctorem

sed etiam scriptorem peripli qui Scylaeis nomine traditus eat eodem Dicaearehi opere uno sonte usos InIsse.

465쪽

mentum. qnod cum prosaico Cohaerere eredebat una cum

hoc nihil nisi epitomen Vitae Graeciae Dicaearchianae esse existimavit ), quam sententiam deinde L. IIolatenius in epistoli. ad Petresc. ed. Boiss. p. 61 Impugnavit et poeticum nostrum fragmentum, contra quam Itiitersitusius Putaverat, a prosaico plane segregandum esse recte statuit. Ceterum anagraphen, excepta Peloponnesi descriptione, integram ad nos pervenisse opinatus est. Dod ellus In diis. de Dicaearcho g. s. Dicaearchum conjicit opus metricum eomposuisse ἁναγρα pῆς nomine eoque urbes et locos insigniores in tabella sua geographica descriptos tradidisse versibus memoriam adjuvantibus ibique ea in primis respexisse. quorum tu vita Graeciae minor ratio habita fuerit, sicut insulas Graecas et Peloponnesum. Sed praeter Graeciam Dodwellus arbitratur in Dicaearchi anagraphe ceteram quoque habitatam terrae partem tractatam fuisse et quod in nostra anagraphe Graeciae tantum descriptio exhibeatur ind factum explieat, quod posterioris aetatis quidam homo ea tantum collegerit, quae ad illam terram pertineant. Quam

Dod elli sententiam Fabricius bibl. Ur. t. II, p. 686 sqq. amplexus est hanc άναγραφὴν ut ita dicam τῆς OHODμἐνζς insuper suspieans Strabonis Ioeo II, p. 104 sq. significatam esse. Tempus denique quo ἀναγραφέν a Dicaearcho confecta suerit a Dodwello ponitur Olympiadis CXVl annua

primus. CoraFus l. l. non certam protulit de nostra anagraphe gententiam, opus quod inseriptum fuisset Bως τῆς Ελλαδος Theophrasto dedicatum fuisse atque inde nonnul-IM Iacinias iambleas superesse ratus, ged non dijudicavit, utrum hae reliquiae ab ipso Dicaearcho an a posterioria aevi homine prosectae essenL Schoellius hist. Gr. lit. t. III,

p. 137. Dicaearehum cenauit άναγραφὴν τῆς Ελλάδος

versibus iambicis composuisse ejusque Dagmentum eentum quinquaginta versibus comprehensum adhuc exstare. Ea autem de sententia, qua eam anagraphen virl doeti tabulis

Dieaearehi geographieis illustrandis i erviisse statuerunt,

466쪽

Sehoellius nihil plane monuit. Celidonio Errante, sicut ex Gallii editione p. 37 sqq. perspicio, anagrapheli dixit metricam epitomen esse memoriae adjuvandae causa ab ipso Dicaearcho laetam ex iis, quae in vita Graeciae et in καταμετρησεις τῶν ἐν Πελοποννησεν Oρων accurailus exposuisset quo etiam us. 12 sqq. respieerent), eamque Theophrasto dedicatam fuisse. Celerum Celidonio tertium qu que opus, ipsius nimirum Peloponnesi chorographiam, a Dieaearcho in excerpendo in usum advocatum fuisse suspicatus est. Quod autem hoe metricum Dicaearchi opus nullo veterum loco nisi apud Hieronymum memoraretur, Celidonio inde repetiit quod nihil nisi compendium fuisset et veterea eam Graeciae descriptionem pro parte tantum Vitae Gra elae eonsideravissent. Narxius ut jam ante indicavi fere omnem anagraphen ex Scylacis Periplo consarcinatam eamque deinde eum ceterIs fragmentia ab aliquo librario vel bibliopola pro opere Dicaearcheo vel etiam omnino justa et aceurata Graeciae geographia venditam fuisse judicavit. Nostrum fragmentum ab ipso Dicaearcho pro etiam non fuisse eertissimum habuit, quod non solum metricus ejus habitus nequissimus esset, sed etiam quaedam in eo invenl-rentur, quae aut falsa censenda essent aut sibi inuleem e pugnarent. Ad IIemsterhusii quoque sententiam provoeavit, qui ex ea ratione qua in nostro fragmento de Trophonii oraculo disseritur merito collegit Dieaearchum messenium nostrae Bnagraphea auctorem non fuisse. Reetissime dentque se eit quod anagraphen a fragmentis pedestri oratione superstitibus plane separavit et ad discrepantiam quae de Thebarum ambitu inter anagraphen Et fragmentum prosal- eum obtinet animum advertit. Quod nolliram anagrapheu Dicaearchi non esse neque esse posse contendit, Narxlo assentietidum viri doctissimi recte censuerunt; quod vero fere totam ex Scγlaeis periplo eonglutinatam esse suspicatus est, id finibus aliquanto arctioribus includendum esse iam supra mouuimus. Marxio, quatenus anagraphen genuinum Dieaearchi opus esse negavit, Grod deehius hist. Gr. lit. l. l. Duili od by Corale

467쪽

Creullerus In reeens. lilnn. Broeustedi. Ephemeridd. Πeldeib. 1826. p M ., Naevius Ilus. Rhen. l. l. et Osannus l. I. Obsequuti gunt. In eo tamen Osanni sententia a Marxlana discedit, quod nonnulla tantum in anagraphe deprehendi existimat quae e Serlaeta periplo repetita sint et quod anagraphen non credit opus Dieaearcho supposItum e B, fiet metricam epitomen operis Dicaearehel dieit pedestri oratione eompositi et Theophrasto fortasse dedicati. quam OsannIopinionem equidem quoque supra adoptavi ibique prosaleum

opus unde anagraphe exorta fuerit πιρίοδον suisse eon-Jeel. Quem contra virum doetissimum, quamvis In omni sua demonstrandi ratione me assentientem habeat, id tamen solum monere hoc Ioeo liceat, quod, ubi nostrum fragmentum spurium Esse demonstraturus est, nimiam rationem ejus rei liabuit, quod Dicaearchus a Suida utpote pogia non re

Censeretur. Ante omnia enim considerandum est, quam manea sit Suidae universa de Bleaearcho exposluo et sae Sul-das de eo aeeuratissime disseruerit animadvertendum lamen est, compendium geographiae metricum ellicere vis potuisse videri, ut ejusmodi seriptor nomine significaretur. quanquam neutiquam eredimus istud vel omnino eiusmodi Compendium geographiae poeileum a Dieaearcho Ipgo edi tum fuisse. Quae quum ita sint, magnopere mirandum est quod Gallius falsissimam adhuc de anagraphe sententiam tenuit et prosaica et poetiea fragmenta areto argumenti connexu inter se contineri censuit. Haec enim elua verba in adnotatione ad initium prosaici fragmenti leguntur: -Ηaec

pertinet ad fragmentum eui inseribitur βίος τῆς 'Tλλάδος ob serIem locorum deseribendorum debuissent proxima poni post va. 10s quod egit IIudsonus. Imo Dicaearehusus. as nuntiat se ad aliquid rediturum esse D in serie scribendi, επὶ τὰ λοιπα του λογου προβήσομαer etenim In prosa orailone mox fidem praestat, ubi causam expileat, cur Thessaliam Magnesiamque In Hellade comprehenderiti Inde duo consequi videntur: I , quod ejugdem operis pars sint Ioel inter se quadrantes, quamvis unus solutae sit ora

468쪽

tionis, alter numeris adstrietus forsan prosam Dicaearchi orationem aliquis includere pedibus voluit, sed opus imperlaetum reliquio; 2b quod sint versus ante prosam orationem ponendi. Ego quum haec perpenderem, IIudsolii ordinem sere secutus sum. Sed insularum θέσιν Pone apposui, ut pars operia metrica uno tenore constaret. Posuiteontra Maratus ad initium illam Atticae descriptionem et metricam partem sub sinem adilexuit. Sed aliud id est perturbationis genus, quum ingressum operis finem fecerit. Magis etiam mira et sere ridicula est Butimanni pertinacia, qui quum ipse initio de allagraphes habitu pessime seligisset

postero deinde tempora summis viribus enixus est, ut anagraphen genuinum Dicaearchi opus esse demonstraret. Geo-gWaphicas tamen Dicaearchi tabulas exstitisse ad easque Illustrandas anagraphen pertinuisse, id quod Dod ellus auNque viri docti statuerant, penitus negavit. Compendium autem geographicum esse dicit a Dicaearcho in usum juvenum consectum memoriaeque adjuvandae eausa metricecompositum, sed magis mFihicam geographiam In eo traeiariatatuit quam geographiam posteriorum temporum, quod incommodum eorum fieret qui mrthologiae operam darent. Nullum vero, ut ad ipsius demonstrationem accedam, ex ternum aestimonium adesse animadvertit, quod anagraphen genuinam non esse indicaret, dicendi rationem In ea pro- Iatam cum Aristotelea plane convenire et in prooemio nul- Iam repugnantiam inesse, quum Dicaearchus se primum geographicum compendium Fersibus composuisse merito pronuntiare potuisset. Ex Scylacis autem periplo Dieaearchum non temere nonnulia compilasse, sed satis considerate sua xepetiisse et praeterea aIlla quoque seriptoribus, ut logographis et veterum fabuIarum enarratoribus usum fuisse existimaviti quae quum Buttmannus In quaestionibus de Bleaearcho exposuIgset ab Osanno eum IihelIum recensente argumentis gravissimis resutata sunt. Cum eadavere aqua submerso et temporia diuturnitate putrefacto, non cum vi ovi fimo corpore rem uobis esse anagraphen contemplantibus Diuili od by Cooste

469쪽

luce clarius cognitum eqL Sed Buttmannus, geu nares habet obtusas seu singulari artis medicae perilla et fulmet fiducia praeditus est, cadaver adhuc respirare exclamat et quaecunque ad mortuum hominem in vitam restituendum Edvocari possunt instrumenta admovet. In Iahnii enim

et Seebodit ephemeridibus philologico - paedagogicis anni MDCCCLXXV, supplemento pag. asis sqq. , quam in quae

stionibus protulerat de anagraphe Dicaearehlana sententiam etiam accuratius fulcire conatus esti In eo tamen opinionem aliquatenus mutavit, quod versus Dicaearehi genuinos in pedestrem orationem solutos fuisse et a librariis demum et primis editoribus in pristinam formam restitutos esse au- spleatus esti qua in restituendi ratione magnopere peccatum Esse indeque corruptelas quae nonnullis Ioeis obtinerent explicandas esse. Has corruptelas maximam partem de m dio tollere conjiciendo studuit, quod quomodo et suceesserit et supra indicavimus et infra per anagrapheg eommentarium aecuratius videbimus. Quod autem ad metricum nostri fragmenti habitume eoncedendum est plurima quae Iiberius facta sunt exemplis comicorum excusari ae defendi posse; sed quae Buttmannus comparationis causa attulit non omnia ae-elirate quadrant et quaedam ulcera restant et restabunt vix sanabilia. Frugira sunt quae ad praestantiam prooemii eo-Probandam philosophicamque ejus rationem Ioela Aristotelelseongestis demonstrandam disputavit, quae ad lectionem πεπονζχα et υποταττομένας illustrandam exposuit et quae de verbis δυναμιν ἐπυραν ἔχον adnotavit. Praeterea quum alIa tum inprimis ea sutilia sunt, quae ideo protulit ut geographicum ejusmodi compeudium argumentaretur eum eruditione Dicaearchi tempore vulgata non pugnasse, Scymnum Chium posteriori tempore etiam minora praestitisse animadvertens. Neque tamen animus est talia refutare neque

Dicaearehi, doetissimi et praestantissimi gerIptoris, manes irritare vel uno amplina verbo de nequissimo seripto quod ipsi adseribendum aut abjudieandum sit proserendo. Diuitiaco by Corale

470쪽

1 Uoeaeli elius quoqtie qui compluribus eodicibus usus est titulum αιυνον αναγρο --'Lλλάδος praepositum excudi L. Num autem in illo Buddaei eodice prosateo fragmento singillatim inscriptum fuerit ira, τῆα 'πιλύεις, cum Butimanno dubito, qui ea de re p. 3 sq.

aecuratius exponit.

2 Stephanus quoque 'prineepa editor Cretae et Cyeladum Spora-diimque descriptionem, utpote quae in eodice non legeretur, in m dium non pro lutita Aliam autem alii rationem in conjungendis aut disjnngendis fragmentis prosa leo et metri eo secuti sunt editores, quo rum alii poetieum, alii prosat eum primo Ioeo collocaverunt, alii denique post versum anagraphes 109 pedestrem orationem exhibuerunt e que absoluta insularum recensum addiderunt.

3) Quemadmodum in libello πιρὶ κόσμου dedicatio ad Alexandrum

facta non intelligenda videtur de Maeedonum rege, sed de Alexandro quodam austoris aequali. M Si enim voeabulo 'Aμβιγαχία es. etiam Elym. M. 1. V. omnem Cam regionem significatam esse statueremus, scriptoris ipsius relatio 3. 30. καλειται φυοπὶς ν χωρα δ' oin repugnaret. Attamen considerandum est apud Scylacem, quem hoe potissimum loco anagraphraacriptor ob oculos habuisse videtur, disertis verbis dici παμ toue δὲ σταδια ec et illa verba fortasse etiam, es. va. 11T, ita explicari posset ,,vocatur etiam Dryopis omnis regio.

b uomin quod in Gallii editione sedem occupavit conjeetura

Casauboni est a Marxio merito improbata. Neque tamen credo 1πόμενα satis optum esse, sed nihilominus ut apud scriptorem pessimae notae retinendum et vulgari ratione interpretandum: quod enim Scitu-chius proposuit λεγόμενα eo loeo esse fama insignia, quum per zelum apud nostrum auctorem non amplector.

6ὶ Si quis velit, non impedio quo minus his verbis additis auct

Tem anagraphea se prodere credat hominem in relationibus suis ea tissimum, quippe qui non certo sciverit, num ita Boeotiae longitudinis mensura accurate indieata sit. τὸ Butim anni enim sententiam, qua alterum ως επος εἰπῶν sub ieetiva, alterum objectiva ratione prolatum fuerit, minime probo.8) Aliquid saltem lucraremur Marxii coniectura pro φιλομαθέσι, si Versus pateretur, φιλομαθίtie vel αληθείας legi posse existimantis. Si malum scriptorem eo loco emendare fas esset, φιληιαθίας adoptari Posset neque per metrum, quantum quidem ex rcliquo fragmento cotiligere licet, vetaretur. 9ὶ Id rectissime Osannus monuit neque contra eam observationem

Butimannus quidquam profecit locis ex Eratosthene apud Strabonem

라틴어 텍스트