장음표시 사용
101쪽
LLs: ille noneiusdem generis alia prodidiset, si et saepius vescopissus talia disseruisset uuidspecu- rari possint i in volumina de Repub.qua exciderant,an nonsuppeditarent bona vocabula, qua tamen nullas adhuc ἰieolivi in reliquo Cicerono fiderici Cuius rei coniecturam ex eo capio, quod in Somiuio Scipionis, EXTIMVΜ GLOBVΜ, OsΤELLIFERUM CAELVΜ, o IMMOBILEM TERRAM, , LUNA REI CVRs V repertu
qita non reperissem, nisi hoc fragmentum ex illius sexto de Rep superesset.Non igitur linguam Cicero nis,qua multa retisuit; non fortunam temporum qua multa perditari belCiceronem ipsumsacio cen- somno iudicem dictionum. Sic loquar:ptipse loquebatur, ct paratus eratioqui Amplaetor a . mirabile huius iri iudicium,quem iam coelo perfrui mature quidem metitis suis; himium. praecipiti nobis fato boni fatentur omnes.
102쪽
C A UY T XIII. Ioi tane, o Anglia, aureum hoc eloquenti esurne tibi inuidisti: virum in nocetissimum, oc uno scelere reues , quod scelestus esset ollet,in crucem egisti λ Plorabat religio, cum indicem suum triplici velut morte, laqueo serro, flamma per immanissimam barbariem exeamificari videret meminerat nunquam rumpietatis immemorem'ixisse nihil scribsisse unquam, quod non illari spiraret tu
es . Audite, si1 lubbi, etiam in hanc orato- tum arenam sub pietatis titu so prodeuntem impe eiu hine sunto apud Ciceronem P ER Ess Io, non P ss Io iuueniturinum stulti ea ερο Christiani non audebimus C, Rad PDRA SI I O MEΜ totidem lateris ses trabis enuntiare Perine uidem potius in Diberim Omnia Ciuranis vera liciantur, quam huius νὴ ius dictiuncula iacturaiat.)Quam: Sicaniim increbuit iam gnificati rei anct ima is maxima, 4 nonfit tutum abolere. uem existimo do pomo T EN TI A , quasortiui νalentius Ecclesiis Catholica sensium loquitur, ruam Resipiscentia qua mihi videtur non solum remfirmior,biasono etiam durior Iampeia,quis ne-2iat s ACRAMENTVM apud illos Ethnisos non
demsigni casse,quod hodie apud Christianosi Au
aliam auctorum sententia pro Bibliis accipi nouitasse.Quid ergοὶ Nomen antiquabimini Confesso laetium,ct verbi religi vetat.Hςc magno Cam-Hano data sunt. Atque ut eois vade digressi
103쪽
sumus, redeamus, nemo magis dilucide scribit non solius Ciceronis verba in oratione lo-ςum sibi arrogare fas esse, caeteraque proter uius extrudere, suis quasi laribus ac focis spoliare, quam ipsemet Cicero. Qui non v-nius alicuius orationes proponit, ex quibus latinitatem hauriamus, ed nec omnium quidem oratorum uni satis putat omnes: Poetas aduocat,& Grammaticos,vi quidquid, beta. 3. ne scripsit, sic bene etiam dicere docuit Pra-HOrat, tereamin, inquit, igitur praecepta Iatiphisquendi. quapuerilis doctrinit dici subtilis cognitis ac ratιο litterarum alit, aut confluetudo siermonis quotidiani ac domestici libri confirmatio lectis νεώterum oratorum poetarum. Tanti mihi Cicero est, ut eadem de re dicentem saepius auto dite tibiat: 4ed omnis kqμendi elegantis, qua quam expolitustentia itterarum; tamen augetur Legendis oratoribus oporeis: sunt enim illi veteres, qui ornare nondumpoterant ea, q Ἀιcebant om nes propepractare Iocuti. Quorum sermone assuefacti qui erunt, ne supientes quidem poterutisqui nislatine. Iteium vides poetas ad oratorio&ludos adduci, idque a Cicerone factum vides hos consid ratius attendis, uuarum sermone assuefacti qui erunt, ne vientes quidem poterum loqu visi latinANH&his historicos a iungereὶ An non fatetur Antonius, id est Cie; rQ, Orationem suam ex historia colorari Δουι Ipsum dabo. uiderastes Fateor aliqvid tamen.
104쪽
imbukm,ferinatura tamen, ν colam: sc cumstis libros ad Misenum Dam Roma pix lice6flguosus egerim, sentio orationem meam illorum itantu quasi colarari. Quid inintilianum pro- eram, cuius longissime diducta de poetis,aistoricis, oratoribus studiose &operose la-;endis commentatio Quis non animaduer- it, si ab uno Cicerone vel ba petamus. aut a- lene multa nobis enuntianda forς, aut ne in diadem sepius relabantur,ad elumbem qua tam atque exsanguem, sue omni prope vitatue anima inanem ac pudendam gracilita-em redigendos esse Plerumque enim no-γis,non una vic , aliis aliisque in ciuilis effe- endum,quod ipse aut semel dixit, aut trun- luam. Quorsum vero idem illa in Bruto eos rua selui latine locuti fuerunt vel culpate plu-imum,vel laudate toties designat, nisi ut abis latine loqui discamus Ab hac re L. Furii Θhili ausia eadem Titi Flaminii, Lucii Sci-,ionis, o Catuli, scaur Auli Gabinii, L.
Irassi,M.Herennii, Sisennae,Domitii, Caesi is quos laudare noluitat, si vitandόs arbi- ratus esset. Quae tamen omnia sic dicta sint, i primum Cicero locum obtineat Placet nim illud viri eruditi pariter ac sapientis, in pistola ad filium scripta, Legendos Demosthe-iem ct Ci mram: tum ita, ut quisqueesset Dem thim acc eram millimiu A iam amplius a-
105쪽
liquid requiri, Etiam illud placet, Ciceronis potius verba, quam alterius adsciscenda nisi aut non infamis utilitas, aut ge- herosa quaedam dignitas alibi te delectum instituere consuluerit. Satis superque demonstrasse mihi videor, non unius Ciceronis peculio incumbendum esse illud iam in quaestionem vocari posset, an omnia Ciceronas probanda sines nihilque suspectum esse debeat, quod ex illius thesauro prolatum agnoscimus. Quasi vero ignius ille deus, dijs maior omnibus nam ipso auctore di peccare possunt, ianitere in
ut nulli error obuius nubes ac caelos untraattollatur, ac Iouis capiti imponatur suras 3 ι petior.Iunitis Asinius Gallus, o Largu Licinius 7 talia liber etiani cireumfertur arroganti tituis Ciceromastix non ua iudicurunt, quinoescriberea fuerunt M. Ciceronem parum integre, atque improprie, a que inconsiderate lacu m. Interca--a' ct Iud reprehendunt quodpro, Callosiris
C inra Ut Nam quod obiectum est de pudicitia: omnium accusatorum non criminibus, sed pocibsu isaisdicti 4esebratum est, id nunquam tam acer
beseret M. Casia isteum paeniteat non deformem esse natum. Non existimant enim perbo proprio ν-
sim esse Tullium,quoiait o ENITEAT: a propeineptum esse dicunt. Nampo itere, inquiunt; tum dicereselamus am qua i fecimus, aut quade
106쪽
C APUT XIII. ros ἡρὸ incipiunt displicere, sententianii in iis
iram demutamus. IMeminem autem recte ita loqu
taenitere sese quia natus sit, aut poeuliter quod nortalis si, aut 'Oὸd ex olfensi forte vulneratos torpore dolorem sentiat quando istissmodi rerum re consitumst nostrum, nec arbitrium;sedea in
ratis in corporibi s nostris, τι ac necessitate naturarabuaccidant ciu hercle,inquiunt, non volunta-uusuit M. Ito,qualisorma nasimtur, cuius eum si uinonpaenitere tanquam in ea causa res esse ut monem caperet paenitendi. Haec Asellius CD peronis acerrimus vigilantissimu lue patroaus accusatorum, aut praeuaricatorum po-
ius, in illius eloquentiam languido brachio roniecta tela, nulla formidine excipere conatur contemnere. Quid ver si for issimus illed acutissimus Philosophorum Se ea eneca linpetum faciat quo se recipietὶ ut quod lautum opponet Negat hic Ci 'ρμή - eronem purioris Dique monetae voces R. 'L Brpasseri negat satis caste ab eo dictum lib. μ' ' te Republica Menelao Laconi sui suavilo-luens iucunditas negat dictum alibi fatis in egre, reviloquentiam in dicendo. Negat ita- aue Gallus, Targus, negat Seneca Cice- bnem sine prouocatione magistratum g ere noluit quidquid ipse dixerit, de tri ode oraculum esse ut nemo non interisium dormitet, ita Ciceronem aut do nitare, aut etiam dormire fiequentius; G s nec
107쪽
nec mimis cultum solummodo esse sed etiam sordidum, & vitiose dictionibus conataminatum stylum. Ego veris Ciceroni hanc calumniam impingere nolim. Illud itaque
fateor, cur eius verbis omninus tuto frutici
non possimus, reperire omnino nihil saltem quod alicuius momenti aut ponderis censeri possit. Erat enim Agellio teste verborum diligentissimus is erat, quem frustra obluctan- Fabius te inuidia, eQ prouexit dicendi virtus, ut Fabio teste, iam non hommis hoc nomen, sed eloquentiae videatur At enim,inquies,ipse-α. - net se reum agnoscit. Ad Atticum scribens Aliis fatetur se errasse lib. r. de Orat dum est V enim incitato nauigio cum risit inhibuerunt, retinet tamen ipsa nauis morum cursem suum, intermisso impetu cursui remorum Fatetui, In-- ,, quam se errasse haec Attico mandans. IN HI-
ephi. r. BERCillud tuum,quod vald mihi amserativehementer dil=Iicet.est enim verbum totum nauticum.
quanquam id quidem sciebam: sied arbitrabar susrineri remos, cum inhibere essent remiges in . Id non esse eiusmodi didici brri , ιmadisillam n stram nauis appelleretur. Nim enim sustinent,sed aIi modo remigant. Id ab ε ης marissimum est.uuare facies, utito in libro quemadmodum
fuit. Dices hoc idem Varroni, nsforte inumuit. Lubet cum Cicerone iocari: nouum crimen, atque ante hunc diem inauditumi Quasi verpob unam voculam minus proprie usurpatam
108쪽
earum III. ror inter aerarios Cicero referendus. Quinto hius ob diligentiam eiusdem corrigendae,maiori in pretio habedus. Id sane affirmare quis dubitauerit Si vir ille post tantum studium non scripserit quae tuto legi possint, despcrandum omnino de orationis puritate consequenda ad quam tamen tot tam variae grauissim orum virorum lucubrationes tam gnareuiter,tam im pro be, si liceat dicere,omni ansemi corporisque contentione adistrant atque xnhelant.Illud nihilominus prudentes facile animaduertunt non unius alicuius dictiun culae nequitia insigni; magnorum virorum
volumina aut proscriptionem mereri, aut capitis accersi debere cum nec Cicero quidem omni noxa carere potuerit Muit,verb&illud m gis, non emφre indicti pr*sertim causa alicuius in scribendo flagiti condemnandos esse, qui reip. litterariae suo studio labore gloriam amplificare connituntur, si quid a ijs occurrat, quod aliter proferedum
esse indicamus Magna interdum controuersa etiam de rebus non magnis. Quis credat illos omnis eloquentiae ac sapientiae principes iudicare vix potuisse,anTertio serio posi let,an Tem*mcosel. Dii de Pompeio,inquit
Agellius Varro breuiter subobscure dixi D in re Tullius Ciceronis liberis in epistola quadam e V narratiusscripsit ad hancfere modum Cum pom
peius,inquit, adem Victoria dericaturussore cuius gradin
109쪽
gradus vicet, eatri essent, nomenq, eius honore
inscriberentur, quari coeptum est,utrum CONSULTER Tio inseribendum esset, an TERTIVΜ. Eaus rem Pompeius exquisit ime remis ad iacti fimos ciuitatis. Cum,dissentiretur,ctpars TERTIO;ιμι- T saeta v Msiribendum contenderent mauit, inquit, Ciceronem Pompeius, ut quo ei rectius videretur, scribi iuberet. Tum Ciceronem iudicare de viris doctis peritum esse, ne quorum opinionem im
probasset, ipsos videretur improbasse Persuas igi
scriberetunsed adsecundum usque ferent litterae,
TERT. ut verbo non perscripto ετ quidem demo straretur,sed dictio an ambigua verbi lateret Idi autem quod parro o. rixerunt, in eodem nunc theatro non sita scriptum. Nam cum multis annis posteascena, qua prociderat e fecta esset, nu merus terti consulatus, nonni initio prioribus sisteris τεα sed tribus tantum tineola id inc infgnis catus est. Tantum est orbem terraru subegisse, fama sui nominis omnem aeternit rem complexum esse, ut demum magnoi bore,nullo operaepretio anxio requiras,toti
ne an tertium consulis saxo inscribaris, caudici. Plus mehercule sudoris Pompeium iam sumpsisse arbitror, dum quaerit hac an illa vocula consulatus ipsius consignetur quam dutribus consulatibus tresiungit triumphos.Verum iam satis omnino verborum est, 'uisdem propriorum, alio me transfera,vbi prin
110쪽
deroni me purgauero , aut Ciceronianis, in ab iis alienus; sed forte suspectior.Itaque animi mei sententia lige me Quintiliani re- are confirmo, vel Iove lapide coram, aut eliore potius, quod colimus, numine M. allium non illum habemus Euphranorem capturium inium species praestantem, sed omitibus, quae in unoquoque laudantur, e inentissimum Quemtamen suorum ho-iines temporum incessere audebat, ut tumiorem Asiaticum, redudantem,&inrettitionibus nimium,in in salibus aliquando igidum, in compositione fractum, exultem ae me quod procul absit,viro mol- , Ire Postea vero, quam tiumuirci proscritione cosumptus est, passim quioaerat,qui uidebant,qui emtilabantur, adulatores e m p sentis potentiae,non respou simina in-1ierunt ille tame qui ieiunus a quibusdam: at idus habetur, non aliter ab ipsis inimicis tale di ire,qualin nimiis floribus,&ingenij suetia potuit Falsum utrumque, scd tamen lamentiendi propior occasio. Praecipue a m presseiut eum, qui videri Atticorum imiliores concupierant. Haec manus quasi quiusdam sacris initiata, ut alienigenam, &Vi-im superstitiosum,deuinctiimque illis legius insequebatur.Vnde nunc quoque aridi&