장음표시 사용
361쪽
De pignoribus , dc alijs cautionibus. Tit. XXI.
C A P. I. VI rem pignori dat, eam qu V dammodo alienare videtuno ei quare ea,quae in bonis nostris
de donatu κώ - non iunio, neque obligari, acie. neque oppignorari pollunt instaudem ignorantis ς domini, nisi eo consem Hlm ω scient aut disssimulante. Res v ro ecclesiasticae, ciun nullum habeant dom, num, pignori obligari nequeunt, ut puta loca a ZII, resigiosa, praedia, sacra vasa, cruce candela--νiD. . bra, Vestimenta, aliaque supellectilia diuino: .. i. o. usui dicata, nisi iustilsimae urgente necessi. I: tale sacris constitutionibus permissa. Si quis In RY .i igitur ausus fuerit ecclesiae bona pignori da- Diti vh ,re creditori suo, nullam omnino in ea habeatino. de Ille . creditor actionem debitor vero,siue ciericus laicus, si rem illam ecclesiasticam esse cognouerit, ipso facto excommunicetur,vitque, ut star,puniatur, & si diem obierit,aim quam rem pignori datam redimat, ad eam redimendam, S ecclesiae restituendam, eius haeres compellatur, nisi, in ipsius ecclesiae utilitatem versam s suisse citra con uer-
SI autem creditor, aliusve quilibet, rem
sibi oppigiloratam in bonis a debitoris sui
ia, . . . a spoliatus censeatur, nempe, si possessors,
ἰ mum, si, & dolo malo negauerit, & debito-Ainh.1renis noras simpliciter id negauent, sed vade.
C A P. III. SAne, si nominatim, & speciatim conuenis
tum sit,ut fundus emendus obligatus remaneat credenti pecuniam,vt ematur, & huiusmodi pignoris conuentio fiat, eo ipso instante temporis punisto,quo pecunia credita,& fundus emptus sit, qui pecuniam suam crediderit hac conditione,statim a sibi acqui-- qui rere priuilectum praelationis dicimus,hoc est,ma.hisem praeferri debere cceteris, quantumuis anterioribus creditoribus, quia sua pecunia illis B I. inter ia causam pignoris praebuerit, ut ille, de b quois., dicitur,quod saluam secerit pignoris causam, ideo permittendum csie, ut huiusmodi con- . ., Le.. N Qui, quam velit ab initio legem consti
ν-.int em- tuat,cum c non sitisset aliter contracturus, nee in consequenter pignoris causam coeteris creditoribus praebiturus luibus tamen,licet ante
riores sint, iniuriam piopterea sectam ab eo, qui pecuniam credidit, ut res illa emeretur, nequaquam existimamus . Sed, si ab initio
contractus conuentum non fuerit, ut sundus emptus ex illa pecunia credenti obligatus immaneret, tunc praIatiotiis priuilegium cessare non dubitamus, sic &, si credita sit pec nia ad domum reaedificandam, aut naue . emendam, licet ea pecunia pignoris causam praebeat creditoribus, qui nauem obligatam non haberent, nisi ex illa pecunia empta fuisset, nec ex ruinois domo,nisi repararetur, quidquam sperare possent; nihilominus,si ab initio conuentum non fuerit, qudd nauis emenda,aut domus restauranda obligatae r manerent illi, ex cuius pecunia altera meretur,altera restauraretur, qui pecuniam credidit, ius praelationis non acquirid. Quod i men procedere intelligimus,saluis fiscalibu &dotalibus legitimis priuilegijs.
a fideiussio-C A P. I. LERICVM anum fiequentia rei ci non dubitatur: sed,si pro foemina, aut pro fili familias, quibus corpus proprium obligare non licet, fideiusserit, uti principesem se is constituendo, nec Velleiano, nec Macedoniano Senatusconsulto iuuari poterit, quino obligatus remaneat, quamuis, & scemina, ct filiusfundias vitiu'. senatusconsulti priuil gi illa Velleiani, hic Macedoniani, quand Dcumque ex principali etiam obligatione comveniantur,' in pristinum restituendi sint, nempe, quia, tametsi iuris ratione fideiusses in .grauiorem causam quam clebitor principa- ii
lis obligari nequit, nihil ramen prohibet, Σ quin edicacius obligetur: siquidem aliud est grauius, aliud effcacius obligari. C A P. II. I Dem iuris erit, ii pro clerico Iaicus tam
iusserit: placet enim, laicum uti non posse sori praescriptione, qua clericus ipse, vel inubtus 3, iuuatur,cum non aliam ob causiam dentur fideiussores, nisi, ut b cautum sit credit ribus, unde creditora clerico debit Ore, ala quin locuplete, fideiussorem petere solet,ne, scilicet, clericus, si fori praescriptione uti v Iit , propter priuilegium, quo munitus est, dissicilius conueniatur.
C A P. III. CAueat nihilominus clericus, ne ut fi quentissime fit) in ampliore Brma in . , Mil. merae Apostolicae quidquam promittat: nam, γlicet eo iuris priuilegio delici nequeat, nisi .:. .ha
362쪽
Acta 'antasitas Encks Lib. III. 3 3 s
clauerit, si tamen camerasi obligationi co senserit, cui uomque legis beneficio renum, , i cita evidebit Hi , quandoquidem sema illa specialem huius excepti 'nis,ac quamcisinq. 1 .c- renunciationem comprehendit iam,vr,qui eo se vinculo ligari pennittit,innuibus exceptionibus renunciare intelligatur, quae alioquin opponi possint e sis verbis namque generalibus in ea suma virtualiter continem. L.M. E. tuis cum specialia ς generalibus, saltem res μ' tione, semper comprehendantur ici enim
L 'dii' strente cum q omnibus suis qualis
.aI ' talibus esse relatum. Quicumque igitur c merali forma se obstrinxerit, nullam habea Mam in bit exceptionem, nisi ς filia obligationis,
C A P. III. CLcricus, qui plures fideiussores in soli.
dum obligatos habuit,etiam sicontra aliquem eorum egerit, nulla praemissa proto statione, actionem tamen sibi aduersius alios competentem remisisse non videtur, cum unius esebio non impediat creditorem, quin Sabalias, quandoctum. voluerit, consequa , L .R. C. Wostqui non potuerit . .
C A P. I. g I pro sibi. aeditae ecclesiae reis
modo, vel necessitate, rector debitum contrahat, uec ante mortem soluat, id oneris quulecumq. fuerit, in eius succes. - 1 rem plene transtari declaramus, notit,men, si pro alienis, vel propriis iacMD s,ecclesiae lacultates defunctus rector oblagau rit. Quod, si aliquando Lueniat,praeterquam, quod nullius conditionis, vel contractus nexu eccletiam obstringi, neque eius bona cuiuscumq. generis sint uris quid,aut acti nis contrahentibus tribuere, certum est ; rectorem etiam, qui sponiae suae libertati ita im, a. πια sidiatus fuerit, i piritalium b,ac temporalium terum administratione dei ciendum esse ,
C A P. II. CLericus, qui, exempli gratia, Bononiae
contraxerit, quamuis nononiensis ponfiterit,si Bononiaereperiatur, Bononiaecorum sto iudice test conueniri,cum in cootractibus actiones ex loco praesertim vires sumere debeahi, cuius fine praerogatiua tanta est, ut,si locus, ubi contrahitur,a loco,via ibi iuri, L .h sacienda est, diuersus sit, nihilominus c trahensa, ubi ad soluendiun se obligauit,l. --ax, n. ibi conuaxisse censeatur
C A P. III. Oblatio debitae pecuniae, quantumlibet
iudicialis sit, adem. resis,ut sussicerς misit ad inducendam pignoratiliam a acti . isi reris. nem, non tamen suffcit ad purgandam mo- ram, cumi consignatione, ut vulgo dicitur, ipsoque deposito, ac quidem lcgitime facto, C. opus iit: neque enim soluendi obligatione liberatur, qui debitam pecuniam deponit, antequam eam ς creditori osterat, accriatim ei fi peris oblatam sine causa accipere recuset ; nam, si ex causa recusauerit, non diutur 4 in mora ' et constitutus, sed, morae periculum penes debi- etorem remanere, intelligitur. Quare, si de-
ponatur pecunia, antequam credatori lata ---q. α
sit, fuerit q. surrepta, vel quoquomodo interuersia absque culpa depositaris qui de dolo, di lata c culpa tantum ad huiusmodi iactu- .ram resarciendam tenetur, dummodo aliter Ic. a. econtractum non sit damnum ad creditorem -- nequaquain pertinere dicimus,led ad debit ru, utpote minosum,omnibus, icilicet,senui, torum casuum periculis temper i expositum. ε 3. g. M. A P. IV. IIcet plus δ soluere dicatur, qui pecu. mam ad t pus debitam, antc tempusioluit, ubi tamen interccaat dilatio, sit q. ampolita adlauorcincreditoris,non semperiqui alia: T. ante tempus loluit, obligarione sbluendi libberatur, iecus, si dii 4tio cqpi modum debit ris respiciat, tunc enim etiam ex anticipata solutione debitor liberatus censetur, ut, si testator pecuniam legauerit post aliquot annos ab eius haerede soluenuam, haeres vero legatam ante tempus repraelemauerit, ac legat rius eam dissipauerit: nam, cum testat Tin longum teinpus solutionem disserri voluerit , quo legataria , tu'c fortasse inexperto, aut prodigo, ac ex probabili coniectura, post tam . ii temporis curii vium, prudentiore suturo, i peculuae opportunus vlus reseruareturibaeres, si ante sibi praestitutum solutionis terminum legatam pecuui in tot perit, quoniam contra intentioncm lmalitis , in damnumq. legat iij, soluisse videtis, obligatione soluendi misnune a lutus intclligatur . . .
per Ibnas sine causa facta sit) multo magis deberi pronunciamus, quod ex conuentione, ac sorsitan pietatis anc ctu, religioso loco a
363쪽
volente donatum est. Itaque , si Cletnens, exempli gratia, homo laicus cum hospitalis nostrae ciuitatis administratoribus pactum intuerit, quo sumptibus hospitalis ali, vestiti,ae sepeliri deberet, eaque ex causa hospitali donauerit certain sibi a Maximo debitam pecuniae quantitatem,& poliea, acceptis maliquod tempus ab hospitali cibariis,ac vesi,
metis, in Maximi debitoris tui domum traiiD migrauerit, cum quo usque ad extremum vi, is diem vixerit,donata ei pri ius per publicum ιε instrumentum mortis caula pecunia, quam γ hospitali donauerat; quamuis prima Di te ita . prior b donatio per posteriorem reuocata eL a. se videatur, quia donatio causa mortis, tam quam ultimae voluntati aequiparata L, ac te. m. 2 gati naturam habens 4, usque ad mortea est ut aiunt ambulatoria & reuocati po- Ga O test, quamuis f sacta sit ad fauorem piae causae; attamen, si per Gementem donatorem stetisse constiterit, quin ab administratoribus pactum seruatum fuerit, dicimus, priorem ri .. . M donationem per posteriorem minime reu R-c .etia tam censeri, siquidem g obpactum inter vibuos initum, remunerationis causa saΡ , &consequenter irrevocabilis videtur , cland nator per aliquod tempus ab hospitali accepistet cibaria, ac vestimenta, potuisset q. vl- , ' c o te iuq accipere, nisi discessisset, sicut, si peri adminitisatores stetisset, quin ei praestare
tur, conditio , minime impleta videretur. ' 'i Quare, priorem a donationem omnino stilii-ν ineri debere dicimus, praeiertim, si munita sit m e st de iuramento, quod cum clausulae: omni meliorie. i. Variar modo: aequiparetur λ, facit actum irrevocabilem ac mulio magis in negotio piae causae i, cui in dubio semperiauendum cst. Nec o, quod iure donationis inter vivos videa-
tur non valere, quia non fuerit insinuata:neque enim limplex donatio, sed remuneratio, ' nai. . & contractus inno natus fuit, qui, sicut insinuatione non indiget ta altero contrahemi otium obligationem implente, alterim poeni n-.- rcntiae locum nullum relinquit.
uda. C A P. II. . 1 Vamquam iuris aratio non patitur,d
is nationem filiosamilias a patre factam 'I , non , quia acquirere nihil possit 6.. - ut est communis opinio sed, quoniam in- - .L'c ter patrem, & filium non emancipatum, sal- potestate, nulla iure ciuili consistit eificax obligatio, nec donatio potest utiliter . fieri, quin aliqua contrahatur obligatio, sal-CAre-ς- rem, nec donator donationem reuocare
4 22 do queat; si tamen donationi d intercedat iusi cum comitis randum, clim seruari possit absque peccato, donationem etiam simplicem, tamquam
vulem .sistinendam esse, non desistamus. C A P. III. Goniam si re matrimonii receptum
est R, patriam potestatem non repugnat c, quin pater, quia libuerit, liberis donare milit, si dubium sit, an, quod donatum est,ex causa ingi alitudinis sit reuocabile, di
cimus , non esse, siquidem b reipublicae inte-- reii, ciues multiplicari, & ciuitates per libe ' rorum procreationem nabitatoribus repleri, proinde,ut ad nuptias contrahendas inuitem tur, de se jus adducantur, qui alioquin cum fili js furulias non essent C contractuit; expc. . 4 t. a. dit reipublicae, donationem huiusmodi ex causa ingratitudinis reuocati non posse, quia commodum rerum donatarum non acquiri- tur tantum per nae,cui donatae tisint,itis, & ψη donatariorum uxoribus , seu maritis, di libe- . ι - aris: quod quidem ad bonum publicum pertinet, siquidem matrimoma non intelliguntur cum indiuiduis tantum perscinis,sed & cum integris familijs quodammodo contrahi tis adeo cum omnibus,qui agnationis,& cogna' tionis iura habent communia. Quare, si haec
reuocatio fieri permitteretur,coniugi,& Eb parentis culpa maxima fieret e iniuria, ' quod iuris ratio minime patitur, ne quis ex na culpa detrimentum sentiat. C A P. IV.
V Alςre donationem ad fruorem absen
tis iactam, notario stipulante, non est duinum ita tamen, ut quamdiu donatarius eam ratam non habuerit, reuocari possit, nisi fuerit iurata, quo casu a propter iurisiurandi reuerentiam, usque dum de absiautione , 'conite placet reuocari non posse. Sed,si d natarius diem obicrit,antequam donationem ratam habuerit, ius illud ad haeredem , & ad alios omnes,ad quos donationis commodum peruenire possit, transire certum est, maxime, si ut fieri solet stipulata fuerit etiam
pro haeredibus donatarit,in quorum potest te est, eam ratam haberi, quandocumq. v luerint, dum non appareat reuocata, aut, si fuerit Miramento munita, eius impetrata sit abiolutio.
C A P. V. Donatio, si sierit reuocata,vel super is
mentibus fit is, quorum . causa citra a tOmne controuersiam reuocatur, vel ob in ' gratitudinem, vel,quia altera partium non impleuerit, quod debebat, aliamve ob causam, dubitatur, an Mictus a donatario , aut eius haerede percepti, restituendi sint: de v rius est, non debere restitui, siue extent, siue
consumpti sint, ciun percepti sint non modo 'bona fide, ted iure eum domini , quia do:
364쪽
Αcta Tarantasiens Eccles Lib. III 3 37
natio tamdiu tenet b, quamdiu non est reu cata , & ante reuocationem vere dominus fiuctu uin est donatarius ς. Neque enim reum catio haec similis est coeteris, quae, cum causam hahent de praeterito,ad praeteritum tempus'retrotrahulatur. Quare donator, eiusve haeres, tibi imputet, quod non antea φ de
fiuctibus egerit, qui, cum i donatio initio valida fuerit, a die tantum litis contestatae restituendi sunt.
ECVLIVM dictum est,quasi pusilla, aut parua pecunia , siue pusillum patrimonium, quod seruus domini, vel G tb- li milias patris permissu, arationibus dominicis,aut paternis,habent separatum: peculi; tamen varias constituerunt antiqui differentias nempe,ut aliud esset prosectilium, aliud aduentilium, aliud castrense, aliud quasi castrense. Proseistitium, quod a patre proficiscereruni aduentitium,quod aliu-Γ relictum: castrense, quod a militibus in bello,siue in catas,acquisitum: quasi castre- se vero,quod filijs familias in palatina,vel istensii militia versantibus, vel clericis,ad exε- plum castrensis per similitudinem quandabintroductum,quaesitum esset. Clerici igitur iquid industria,& studio acquisiverint quod quasi castrense non improprie appellatur aut
ex donatione, aut ex legato,aut ex testamento, si non ecclesiae,sed clerico nominatim re
lictum sit, quod aduentitium vocatur id
cuicumq. donare, aut in ultima voluntate crelinquere voluerint,iure poterunt .Quod veto ab ecclesia, quasi a patre prouenit, ac proinsectilium nuncupatur; ecclesiae omnino re linqui oportet. Quoniam & ij,qui,antequam beneficia obtinerent, bona non habebant, quae habent, de ecclesiae ficultatibus acqui-liuisse praesumuntur. Peculij vero mentione admonemur, ut rerum Omnium,quae nomine ecclesiae emuntur, aut quouis modo aequiruntur , instrumenta , seu inuentaria confici
succeisue mandemus, quemadmodum facimus declarantes, quod, si per administratores stet,qao minus ea diligenter conficiam tur ossicio priuati esse intelligantur.
C A P. II. CLerici vero , qui ex parochijs nobis ,
etiam, quoad temporitia, subiectis, orbginem ducunt, & talltabiles vulgo appellantur, tum de proprijs, tum de quoquomodo Eccles. Tarant . aequisitis bonis, non aliter disponere possint, quam iuxta veterem morem, inueteratamq. locorum consuetudinem, ac secundum placita malarim nostrorum.
De testamentis,& vltimis volum talibus. Tit. XXVI.
T summi Pontificis Pis V. constitutio aduersus illegitimos
edita, tamquam rationi eos na,sacro ordini congruenS,ec
clesiasticaeq. disciplinet,& m
ribus christianis conueniens, etiam apud nos observet undeclaramus,filios illegitimos clericorit,etiam in statu seculari procreatos, On . solis cuiusuis dignitatis ecclesiasticae, ac beneficis, esse incapaces, veru etiam quorumvis bonorum immotallu,mobilium, pecuniarum, iurium, & actionum ex beneficijs, fructibus, prouentibus,alusve rebus ecclesiasticis, qu uis modo prouenientium; item ex peculio,&alijs bonis, etiam sola industria, labore, muneribus,& alia quavis ratione,& causa acqui,sitorum, patrimoniorum quoque cuiuscumq. qualitatis,naturali& valaris existentium. Η
iusmodi autem inhabilitas, di incapacitas non magis locum habeat in propriis illegit, mis , quam in extraneis, etiam legitimatis viriu'. sexus. Quibus,ne quidem laici cuiuscumque dignicatis, &ordinis sint relinquere quidqxtam possint de bonis, scilicet, ερ iuribus ecclesiasticis, & ab ecclesia prouenientibus,quoquomodo, siue ex testamento, siue ex causis donationis inter vivos, vel alia quacumque: sinsecus factum suerit, testamentum, donatio, legatum,& alia quaevis dispositio irrita, & nulla sit, etiam, quoad c paces, qui, tamquam incapaces, commodo eiusdem dispositionis adeo priuati intelligar tur,ut fructus,res, pecunias,atque alia omnia bona, ex quavis longi temporis praescriptione nequeat sua ficere, sed ea Iegitimis ab imtestato ventutibus restituere integre teneam tun quibus deficientibus,ad eccloiam, in cuius territorio bona, & res extiterint, siue ad mensam nostram archiepiscopalem, si talliabiles fuerint, deuoluta esse pronunciamus.
C A P. II. TAnta est iurisiurandi religio, vi,quam
uis mutabilis , seu , ut ait Sabinus ambulatoria sit usque ad mortem hominis voluntas, si tellator iurauerit, velle se, 'uod condiderit, esse ultimum testamentum suum,dcinde aliud condat,prius conditu posteriore
abrogari non possit, nisi in ipso de iuramento; F s is
365쪽
. .eis . in priore testamento appositoi specullenia is . a mentionem facia cum iuramentum c habeat
vim clausulae derogatoriae , sicut contri, si in priore testamoco apposita suerit clausul ad rogatoria ab . iuramento,posterius aute iv. a. Α ον 'li ratum sit, praeualebit posterius, quavis nulla illius clausulae in illo mentio 4 facta sitisiquidem iuramentu habet vim ς specialis expressionis. S. ivnie.' - , , si prius testamentum iuramenti vin IIol id: cui origatum fuerit, & teitator siue Iaicus, siue elericus ille sit aliud postea condat testamentum, quamuis de iuramento priori adiecto in posteriore specialem mentionem η. ' ei. . faciat, erit tamen periurii reus, & absoluti a s indigebit, quae utique petenda est, quinties iuramentum g seruari potest absque di .. spendio salutis aeternae.
I 'Estamentum inter liberos factum val sim.exede re non est dubium, licet patris sit blar,
a an. piliane careat, modo,eius manu a scriptum
esse constet. At, si in dubium venerit, an ime stamentum manu testatoris scriptum sit, cimiti'. sple- -dixerit, per duos iuratos testes b probari lassiciat . Si vero duo testes ad-K eaArui hibiti non fuerint,& pater testamentum luata, a manu scriptu tabellioni tradiderit ad public h. iii. ' dum, ea solat ditiis c aequipareturiolemn, tali adhibendorum duorum testium, sicque, valere inter liberos testamentum dicimus.
LVamquam in testamentis parentum ainter liberos nullas requiri talemnitate, haud perperam existimauit antiquitas, . . . ..d i. dummodo constet deg voluntate eius, cui ... iter obtemPcrare pios b liberos oporteat: si is P .' est mentum ratione voluntatis fuerit1h,e Aiul impei fectum, neque inter liberos poterit su- ir sitneri, sed inter omnes ab intestato veniens V di,. tes aequis portionibus paternam haeredit tem e diuidi conueniens fuerit. Quae vero ad: i. ..is, 'caui s , Vel ex voto, Vul in exonerati
ximum. iiiii nem conscientiae in e cm testainento legata
pia est. -- fuerint, ut debita, peti possunt, & praestanda,ea. ab iis . sunt,c sim non sit verisimile, testatorem ab ea voluntate unquam recessisse, aut recessurum
suisse. Quae sane legata,nisi aliud de legantis
voluntate probetur, legitima esse, ac solui debere , pronunciamus.
C A P. V. Vie simile est, quod quaeriturdelegatio ad fauorem ccclesiae pro anima iacto,an, scilicet, sit potius, di tauorabilius do. te:cumq. an mia pretiosius nihil sit, eiu . securitas, ac salus, ob oculos nostros obuersari debeat magis, quam alIa quaecumq. reS cre
ta, dicimus, legatum doti esse praeferendum. Quamuis ipsa δ quo'ue dotis causa inter pias esse, iure merito exilii metur, unde est, quod in omnibus dos , & pia causa aequiparantur,& recteuea dote ad piam causam dicitur valere argumentum .
De successionibus ab intestato .
C A P. I. L L RICI, quibus, dum sint
es mentis compotes , de rebus C p priss testandi facultas a tu
redata sit, si intestati decesserint; nullo prorsus relicto, cui ab intenato haereditas deferri iure possit, eis, uti lith s b, succedere debet mater ecclesia; sivem talltabiles sint,aut descriptitij,aut ligh, in omnibus menta Archiepiscopalis
OBseruatum est, aduenas, qui ad publica xen Ochia, priuataq. hospitia diuertunt, si in inorbin incidant, ut inpe fit, nonnunquam intestatos e vita excedere,non solum negligentia, sed di hospitum malitia, qui lucri spe obcaecati, aegrotantium test menta supponimi, atque impediunt, ut, pomquam animam efflauerint, facilius in eorum bona inuolare, eaque, quasi haereditaria, o cupare poesiat. Qui, vel incuris, vel cupidiatati, occurrae cupientes, hac in perpetuum valitura constitutione sturcimus, ut, quotiese cumque in huiusmodi hospitijs aduenam .s quicumque is iuerit aegrotare contigerit, xenodochiorum ministri, qui infirmis assinunt, vel alis hospitres, apud quos ille dec buerit, statim nos, aut generalem Vicarium nostrum,si id in ciuitate accidat,vel, si extra, loci parochum, de inlirmitate, Sostatu aegro tantis certiorem faciant, quo ossicia christi nae charitati, fiatris q. languentis necessitati
contentanea erga cum vulcant Opportune
impendi. Quod, si urgente morbo, infirmus viribus destitutus in tuitimo vitae discrimine hositus videatur, pecunis,gemmae,scripturae, si quae fuerint, reique aliae, de hona omnia penes eum existentia iublegitimo, & fideli
inuentario diligentissime recenIcantur, ut, si is mortem obierit, funeris sumptibus detractis, absque mora,vllaue controuersia, in eius haeredum deueniant potestatem.Si vero per hospites, aut Xenodochiorum minii tros, aut vicarium, aut parochos, steterit, quin
minus huic christiatio officio plene satistiat, ille, cuius culpa id euenerit, arbitrio nostro
366쪽
Αcta Tarantasiens Eccles Lib. III. 3 3 9
puniatur, &, si idem parochus fuerit, a diuinis etiam ad mensem suspendatur. Si autem contingat,aegrotum, aut vi morbi, aut alia exeatis, nullo condito testamento, diem claudere extremum, at lue omnino ignorari, umde, vel quis,vel qualis ille fuerit ; bona in i
uentario de cripta, ac quaecumque ad eum
pertinuisse constiterit, nobi vel eidem Vic, --. rio nostru sub tripli poena illico tradi, ad apias piasq. causas distribui mandamus, quati uomulcta holpitibus imposita, qui vel mini-- mam eorumdem bonorum partem dolo maloeelauerint, aut quod minime credendun est quoquotmodo interuerterint.
C A P. I. U V1 intestatus decessit,cist
standi haberet iacultatem , nec declarauit, quo in loco humari, si non habeat
maiorum suorum monumen. - .-rum, in sua parochiasi a ecclesia sepeliatur, nisi, dum viveret, se b, & bona sua literi ec- elesiae obtulisset: si h at monumentum ς, ibi sepeliatur. quod adeo obseruatum eli ad GH .so. veteribus Hebraeissi, & Romanis e, ut maximum sibi duxerint opprobrium,cum maiori', bus non tumulari. Vnde in libris Regum f INQ=7-- ς' gitur,cuidam viro Dei vocato,qui contra di- sinum praeceptum comederat in Bethel, sui Gle praenunciatum: Non inferatur cadauer' tuum in sepulcrum patrum tuorum .
Si plura habeat maiorum suorum monumenta in diuersis ecclesijs, in eo placet illum sepeliri g, in quo, aut pater, aut aum, reperiatur humatus. s. Iah α'. extri Mulier, quin possit, etiam vivente viro ii,
sepulturae sibi locum eligere,non prohibetur, eo magis, quo haec esectio effectum suum se , i tiri nequit, nisi Eluti si maritalibus legibus ; I. . vi,sicut habet causam de suturo,ita ad futururi n. .. retrotrahatur.Si locu non elegerit, m. vis, noti in mariti sepulcro eam condi oportebit. Si plures habuerit maritos, eum ultimo, cuius i, honorem retine humada est.
C A P. II. Ertim , quoniam in hac nostra dioecesi
aliquando accidit, homines vita priauari , siue ex altissimorum montium praecipitiis, siue opprimi nivibus, aut glacie quod eo magis aegrcserimus, quo nullum huic calamitati remedium adhiberi posse arbitramur si hauitent parochi, an huiusinodi ca- Acta Ecclis. Tarantas
daueri. . danda sit christiana sepultura, ut tollatur omnis dubitatio, declaramus, omnino dandam esse, dum constet, eo anno, quo mortui reperiuntur, eos, saltem - semel, prinpria peccata consules, sanctissimum euchar,stiae sacramentum sumpsisser alioquin iisdem aeque, ac iudaeis b, paganis, atque haereticis, Psepultura denegetur.
CAP. III. SAcra item sepultura prohibentur, qui,
cum possent extrema unctione iuuari, illam neglexerunt, siquidem de morte, quae beatos morientes facit, minime cogitasse ubdentur, de qua scriptum est : Beati mortui, qui in Domino moriuntur, atque utinam muinfirmitate fidei, propter quam, Christua apud sitos miracula multa non secisse testantur Euangelista b. πλοῦ 'CAP. IV. Irita cacri Concilij Lateranensis tertii
constitutionem vetamus, ne religiosi fi tres , cuiuscumque ordinis sint, intrent ali nas parochias cum cruce ad efferenda sun ra eorum, qui in eccleius ipsorum regularia sibi elegerint sepulturam, nisi praemonito , requisito, ac non recusante parocho, pulla ti'. prilis parochiae campanis. Seculares v
ro personae in proprijs aedibus habitantes, si cum eorumdem religioserum habitu sepeliri voIuerint, non prohibeantur, quin pro arbitrio eligere sibi possint sepulturam . CAP. V.
O nam seneralium, ante quadraginta
annos cathedralibus,aut parochialibus ecclesiis persolui solitam,adeo debitam η esse iocui. i. s. decreuit sancta Tridentina b Synodus, ut, tii quamuis postea monasteriis, hospitalibus , alijsq. pijs locis concessa fierit, non obstante quocumq. priuilegio, etiam Marismagni, integro iure,eademq. portione,quae antea pedi solui selebat; ecclesiis cathedralibus, ac pa- rochialibus, nihilominus persoluatur. Quae sane constitutio, cum ad ecclesiarum,praesertim parochialiuiti, utilitatem, commodumq. edita sit, in earumdem damnum retorqueri non debet, quod utique fieret, si aliqua parochialis ecclesia ex antiqua consuetudine, aut conuentione, partem quarta maiorem iusto titulo percipere solita, ad quartam re trotraheretur Quare consuetudinem in hae ciuitate vigentem, ut parochiales ecclesiae, non quartam ed tertiam seneralium panem accipiant, iuris ratione suadente, approbamus, ita tamen,ut, quae inter parochos,&r gulares de laneribus, ac moriorijs ut aiunt conuentiones initae lunt, Omnino obseruem tur, ut obseruari eas praecipimus. Ff 1 De
367쪽
C A P. I. I MOCABULUM, Parochus,
V est, ac sere latinum: fuit enim verbu incit apud Romanos, ita cum ad parochum pertineret
Iegatis exterarum gentium Romam missis la. lam, & ligna suppeditare; quarum rerum appellatione veniebant, quaecum h itibus essent necessaria, ut perite interpretatur
Acron in illud Horati j Parochi, qui debent lignata-mpin quam significationem accepit quoque Cicero hanc vocem, cum ad Atticum scribens de Ariobarzanis filio, qui Romam venerat: Ariartem omnino,inquit,Sestius b noster parochus publicus occupauit. Mare maiores nostri curiones, seu curam animarum habentes, parochos appellare voluerunt,ut intelli, gerent, eorum munus esse, omnia, quae ς adaternam vit m consequendam necessaria
putantur; accepta ab Episcopis, alii'. sup 1ioribus auctoritate; subditis suis, nempe pM minianis, perhumaniter , ac large lubmini, strare. Itaq. parochi, pastores'. Omnes, Stovissimo hoc onere cui vix angelici humeri pares sunt ante Oculos sibi proposito,ea humilitate, ac charitate illud portare studeant,ut,communi hoste profligato, de proprio periculo securi, & de sibi creditarum ouium 1alute optime meriti, lupremam iustitiae cor
nam iuius vitae spatio stliciter decurto,expe .ctare possint . Quae perficere minime milunt, nisi in suis ecclesiis resiueant, ut d alias diximus, di fieri debet e praecepimus, ubi populos sibi commillos ipsimet , vel, si fuerint legitime impediti,per idoneos ministros, saltem dominicis,& aliis festis diebus , cibo pascant Ialutari, verbo Dei ex lacris Euangeliis desumpto, qua fieri poterit facilitate , inter Millarum
Festis item diebus ii prandio ut, dum
discesim nostram visitaremus,fieri iussimus' pueros viriuIq. sexus fidei Christianae prima
doceant rudimenta, coeterolq. omnes Christi fideles tapirrimc adhort mur,ut in cO tam pio,tamque necessario munere,ie qui'. diligenter excrceat, amplissimos etiam indubgentiarunt a summis Pontificibus concessarum thesauros consequutuIuS.
g. 3 .: Quibus peracti vesperas recitent,cantetq. texta loci usium, de coadiuuantiu numerum, ad tuas cantandas, sicut etiam Millas,omnes
clericos, qui intra fines parochiae degunt, o conueniant, enixe in domino hortamur. S. q. Omnem praeterea adhibeant diligentiam, nesiperstitiones, aut abusus aliquorun grege sibi commis unquam pullulent, eos maxime, ita impietatem,aut haeresim tendunt;&, siquos ex quavis causa natos, vel nasce in , animaduerterint, radicitus euelli sedulo
curent, re nobiscum, vel cum Vicar nostro, si grauiores fuerint, communicata. .
S. I. iStudiosius quoque inquirant, siqui unt insitae parochiae finibus publici peccatores , eosque, nisi moniti resipiscant,ad nos, aut ad Vicarium nostrum generalem deserant, &praecipue, siquos haeretica prauitate insectos
esse suspiceiarur, eos'. maxime,qui ex neot ricorum scholis ad nos confluunt, in nostrast. dioecesim transeunt: propterea,& incolas, de
exteros sedulo obstruent,ac diligenter,etiam per emissarios, sciscitentur cum quibus h beant consiletudinem, ac semiljaritatem,si dς fide catholica, aut de ministris ecclesiae o loquantur, si Missas audiant, si peccata si cerdotibus confiteantur, si sanctissimam e Eucharistiam, saltem in Pischate, sumem soleant; ne eos ut ait poeta i Mala vulni pecoris contagia ladant.
Solitas puerperarum benedictiones in priuatis domibus, non quidem promiscue, sed
pro qualitate personarum, parochorum arbitrio impendi concedimus: e partu autem surgentibus atque ad ecclesias, ut benediactionem accipiant, accedentibus,benedici riparochi Missas, quas siccas vocant, nullo pacto recitare audeant,sicut etiam ex quassis alia causa, vel pra textu, vel colore, in nostra iurisdictione deinceps recitari eas, Omnino prohibemus. S. 7. Aegrotos praesertim, quos graui morbo laborare cognouei int adeo,ut de eorum vita plurimum dubitandum sit, etiam non vocati, pIusquam semeιimmo frequenter visitent, atque ad suscipienda sacramenta adhorte tur,ac, ne sine viatico,& extrema unctione ex hoc seculo discedant, omni studio, & c ra, operam dare meminerint. s. g. Omnia deniq. sacramenta suis parochianis recte, atq. Opportune administrare studeant summa
368쪽
Acta Tarantasiens Eccles Lib. I II. 3 i
summa animi religione,exteriore cultu, ac diligentia, iuxta sacrorrum canonum sanctiones, ct ecclesiae cuiuscunque laudabiles mores, quaeque de omnibus sacramentis a nobis suis locis dicuntur, enixe observent. g. 9. Unusquisque autem parochus, ut munus
suum facilius obire pessit, non solum Breui rium, & Missate Romanum habeat quibus lis s.cerdotes, omnes'. alios nobis subditos clericos uti volumus sed de alios libros ad
curam animarii pertinentes, ad casusq. quos conscientiae,vocant, definiendos idoneos, ac praesertim Manuale curatorum, aliqua Summam, Concit. Tridentinum, Catechismum Romanum, hasque nostras constitutiones.
Praeter eos, quos diximus, alios quinq. libros habeant, in quorum primo deici ibantur nomina baptizatorum, orum l. parentum,&suscipientium, qui compatres appellantur: in secundo eorum,qui a nobis, aut a successoribus nostris,sacrum Confirmationis sacramen. tum suscipient: in tertio corum , qui matrimonio coniungentur: i:a quarto omnium parochianorum, etiam infantium, utriusque sexus intra parochiae limites extilentium : in quinto omnia, quae a nobis edentur decreta ad parochorum ossicium spectantia, ut ea si dulo exequi, ct ab aliis, ad quos pertinebit, executioni mandari facili is curare possint. Quae, si parochi neglexerint, aut iuxta n stras constitutiones non obseruauerint, arbitrio nostro mulctentur: crescente vero contumacia,etiam priuationis periculum lubeant.
C A P. II. Actenus de parochis, & parochijs: Γ Nunc asendum est de parochianis,
quos primum scire oportct,parochos animarum veros esse pastores,& patres,quibus ob dire tenentur, ut grex pastori, utque parentibus fili j,quorum auctoritas tanta est,ut Chri ' stus apud Lucam dixerit'Qui vos audit,me audit: qui vos spernit,me spernit. Quod quidem, non de iis tantum, quos alloquebatur, intelligi voluit, sed de omnibus etiam, qui logitima silccessione gubernandi, docendique
munus in Ecclesia obituri et sciat, quorum operibus b, se usque ad consumationem feci Ii affuturum promisit. lj sunt ab huimanae salutis auctore maxima, amplissimaq. potestate donati, facultate, icilicet, dimittendi pec- Quani s anilius Augustinus ς, ii videtur ut praeliantius opus este existimauerit, homi-Ρ pium ex impio facere, hoc est peccatore iusti are, quam coelum, de terram ex nihilo creare,nam iustificatio peccatorum est d ias.
nitae Dei potentiae opuς. Quae, cum satis, Q-perq par ichorum dignitat in ostendant, eos parochiani in summa veheriatione habere debent,etiam ex aliis magali caulis. 1acramelorum etenim adminii iratione , sacrificijs, precibusq. ais tuis,populum ab ira diuina dolendunt, peccatores Deo conciliant,ad salutem alcinam oues suas perduc ut, etiam cum
temporalium bonorsi augmento. Plurimit eis igitur honorem impartiantur, Missas audiat, saltem diebus dominicis in ς proprijs par. cliijs, etiam si oratori u habuerint ex nostra, aut nostrorum praedecessorum permissone. Decimas item parochis integre, ac diligenter peisoluant:si enim spiritualia seminant ut ait Apostolus i) magnu non est, si carnalia metant, nec g alligandum est os bovi trituranti;& mercenarius ii dignus est mercede sua . Quinimmo hortamur omnes parochianos, Ut pro christiana charitate, de bonis sibi a Deo collatis, parochos, qui tenuiolibus praesunt ecclesijs, ad indiuiduae Trinitatis laudem, at que ipsbrum parochorum, qui pro ipsis inui,
gilant,& laborant, dignitatem tuendam, Ia ge subuenire non grauentur,centuplum,scilicet, accepturi, artemamq. vitam possessuri.
De decimis,primitijs, Sc oblati nibus. Tit. XXX.
C A P. I. E C IM A S, & primitias Tura
NE .Q gitor Deus; nam, qui totum
dare homini sus dignatus est, datorum deci- , mam dignatur accipere ς, non sibi,sed nobis prolaturam. Cum igitur decime, non ab himinibus, sed ab ipsis Domino, sint institutae , tamquam debita i,exigi licite possunt ita, ut,
qui eas dare recusauerit e,res alienas inuade- ed.c ii d
redicatur.Qui autem decimas, vel mens eno. 'strae Archiepiscopali, vel collagio canonic rum, vel parochis, vel aliis sacerdotibus iure debitas, vel inueterata constetudine ab immemorabili tempore silui consuetas, integrEnon peribluerit, & iure veteri i & sacri Cone.
sura ab luatur, nisi negatu, aut dc stati data, aut quouis modo subtractum, plene restituar. a.'
De decimis lux doctorii B. Augustinusu hoc scriptum reliquit. Maiores nostri ideo copijs omnibus abundarunt, quia libentius decumas Deo dabant,& Caesari censum reddcbat: modo autem, quia discessit deuotio fidei, accessit inditrio fisci. Nolumus partiti cum
369쪽
Deo decimas: modo autem tollitur totum. .
Hoc tollit fiscus, quod non accipit Christus .
Cum ergo decimae iure diuino debeantur, si quis eas non soluerit, etiam si aliquo tempore , aut negligentia, aut obliuione, a conductoribus, vel exactoribus, vel ab alijs mini- nostris non fuerint i petitae, declaramus, debitores sub peccati poena ad earum solu-
Miser. im. IIonem teneri, nec Oeneticium ablolutionis
ita . obtinere posse, nisi facta earum inregra restitutione, vel, nisi a nobis , vel ab iis, ad quos pertinuerit,debitoribus, suerint condonatae.
C A P. II. Vamuis iuri non repugnet , hodie solui
posse pro decima tartionem illam , . e.i, in quae', & inueterata consuetudine , solui . tur, attamen , quia semper existimavimus bolis. Ur a circa praediales decimas, nullam earum ρογtionem esse debere minorem, vel maiorem ipsa fructuum parte decima,&, licet pluribus in locis non integrae, alicubi etiam nullae,omnino soluantur, id tamen intelligi debere , non esse consuetudine abrogatum, aut quoquomodo antiquatum, sed decimas, vel ipsum ius decimarum, esse in aliud commutatum, in praedia nempe, possessiones, aliasque proprietates, quarum reditus , & prouentus
eo tempore aequarentur decimis; unde vid mus,multas ecclesias,& cathedrales,& par chiales, licet nullas percipiam decimas, ma gnos tamen habere reditus, quia uniuersitates populorum, ut solutione decimarum cx netarentur, ecclesiis contulerunt praediae , agros, vineas, prata, siluas, di id g nus alia immonilia bona publica, civibusq. com uiua . . i. ia aede Ideo, si in aliqua nostra: dioeceus parochia
non conitet, quaenam portio pro decuna sel. uenda sit, decima, scilicet, aut vigesima, aut: T alia tricesima, aut centesima; placet, donec aliter probatum fuerit, decimam fiuctuum partem est e praeliandam, atque, ita pronunciari debere a vicario nostro dcccinimus, nempe ex forma iurisc, cuius auctoritate ccclesia rite pollidere d intelligitur, quod possidet,d, quamdiu contraria poli essio nulla, vel incer. laeti, cuius ratio desecta probationum C in cap. Quivi iudicando haberi debet.
C A P. III. Ecimae non ,nisi reales,seu praediales,exi I praediorum. scilicet fructibus olim exigi
solitas, tradiint scriptores, unde fructuum pri- dis i. h. . --,&Graecis ., ct Romanis b nuncupatae hiema: ς ν. sunt, testante Plinioc, non degustari coiisu
curio. mina utile novas frugeS, aut vina, antequam a sa-
- cerdotibus primitiae libatae suillent. Postea, cub. it . cum Ecclesia sacramcntorum administi os, quos parochos vocamus, in christianis prouinciis distribuisset, ut habetent, vir de alere tur curae animarum praepositi, etiam pers, nates decimas imperauit, quas parochia nid de ad M. ratione domicilii, ac sacramentorum, quae eis ta ministrarentur, parochis soluerent. Duplices igitur decimae sunt; praediales nempe, di per- sonales. Praediales legitime exigit parochus ex praedijs, seu landis in eius parochia sitis , qua inuis praediorum domini alibi domicilium collocauerint: Ρcrsonales vero ab iis, qui in eius parochia habitantes, ab co sacramenta suscipiunt. Vtrasque decimas capit par chus,qui intra suae parochiae limites,ct pcrIO-nas, & res habet.
C A P. IV. OBlationum quoque ultim, in Missae sacri licio antiquit simum fuisse cx lectione sanctorum Patrum a constat manifestu. Im- a quos nimaliquando offerentium nomina a Diaconis publice recitari consueuisse memoriae pio - uae ..., ditum est: quem quidem morem, quoniam coeperatostcremium vanitate, vel sacerdotucupiditate, in laudem peccantium conuerti, grauiter reprehendit B. Hieronymus b. Pla- , in asii nnc oblationes non ex debito, ut decimae, sed ex mera offerenti lini voluntate ccclesijs ad honorem I ri,Sanctorunt q. ven rationcm , aut parochiis , aut alijs clericis ex con. Iuctu dine erogantur. Cum igitur volunt aliae lint, ad illas peri luendas nemo cogitκ rcst, nisi
iatione inita inter parochum,aliosve lacer- :- .. 4 dotes, ct populum pro eorum susi cntatione, praelertim, ubi adeo tenuia lint bcncncia, ut, cessantibus oblationibus, mendicare, vel in- vnin o. 'honestu in quaelium iacere cogerentur . , Nigitur conuentio fuerit de huiusmodi oblatis d. νω-ia nibus, quae vulgo manuum oscula, seu bacia. manus appellantur, aeque praestari debere,ac decimas, iubemus. Proinde sine peccato, ac rcst: tutionis necessitate negligi, vel omitti non polle, definimus.
De Regularibus, ct transeuntibus ad Religionem. Tit. XXXI.
C A P. I. CROSANCTI Tridentibri rentes, mandamuS, centuras, --α interdicta, ne dima a b c de ipsa Apaetolica, vertim etiam a nobis,seu Vicario generali nostro in fiscia, a Regularibus in eorum ecclesijs publicari, &Omnino obseruari: dies quoque sestos,qui in nostra dioecesi piaecepto nostro seruantur, ab . hidem, quamuis exemptis, seruari., CAP. .
370쪽
Acta Taranta siens Eccles Lib. III. 343
C A P. II. AD publicas item processiones , siue o
dinarias,sive extraordinarias, ac repu- te ob iustam causam indietas, si, vocati non venerint, atque ex consuetudine venire teneantur; etiam censuris, vel interdicto ad veniendum compellantur: & intcrim,ne per urbem, ac dioecesim, qualium faciant, prohibbemus .
C A P. III. SI clericus regularis, qui, mundo relicto ,
vitam ab omni culpae suspicione nausia transigere praesumitur, ita extra sui monasteri j claustra deliquerit, ut in populo scand luna excitauerit, nisi ab eius luperiore intra tempus a nobis, vel a Vicario noli ro generali praescriptum, pro criminis qualitate emendatus fuerit, ac de emendatione data sit nobis notitia, praeterquam, quod poenis a suae religionis constitutionibus statutis plectendus suetit,a ministris ' etiam nostris coerceri,
& arbitrio nostro puniri possit. C A P. IV. SIcut Regulares in nostra dioecesi a cona
cionari absque nostra auctoritate,ita nec consessiones ipsorum ili etiam sacerdotum audire possint. Et, quoniam experientia d cet, plura mala ex confessariorum ignoi alia, ac sacilitate,in maximum Christianae Reipublicae damnum oriri, mandamus. nullum Re gularem admitti ad a idienda constitiones, nisi coram nobis i iecit diligenter examinatus ,& ad tantum onus idoneus repertus, in quo, non solum litterarum scientia, ct eruditio, sed & prudentia ς emineat , cum & iudi, cis,& medici sit inui persoriam gesturus; ut iudex, non vulgari indigeat scientia ad pe cata inuestiganda, distinguenda, atque ponderanda, quae grauia quae leuia sint, pro cuiusque hominis conditione,& statu; utque medicus, summa praeditus prudentia esse debeat, quo ea remedia aegrotantibus adhibere sciat , quae ad illarum animas sanandas,& in posterum aduersus vim morboruli conlirmando, magis conueniant.
C A P. V. ET,ut Regularium superiores in hanc nostram dioecesim libentius tran mittere possint eorti subditos. quales valde cupimus, doctos, scilicet, ac graues viros ad praedicationem , audienda . conse:siones idoneos ;quod disiicile videretur, si , unde , iuc re decenter possent, non baberent, praesertim cxsidclium eleemosi nis , obseruati mandamus constitutionc se l. rec.Clementis VIII. die a 3. Iunii anno 16o3. editam,qua cauctur,net Ordinari j locorum licentiam ad nouos conuentus cuiuscumque ordinis, etiam Mendicantium, in ciuitatibus, ct locis eorum iuris dictioni subiectis, erigi pei mittant, nisi , OLMtis , di auditis in itidem ciuitatibus, ct locis Existentium conventuum Prioribus, uardi nis, seu Procuratoribus, & aliis, quorum id intersit, &, niti causa cognita, constiterit, in ijs dein ciuitatibus, & locis nouos erigendos conuentus posse commode sustentari.
C A P. VI.PArochos in hoc unum potissimum inc
bere oportet, ut accedant fideles ad studium, & Christianam liberalitatem Crga eos, quibus aliena misericordia vivendum est 'ait enim Christus apud a Lucam: Facite vobis amicos de mammona iniquitatis: & alibi b: i, Date, & dabitur vobis, unde magnam perci- pit donans voluptatem c testante Prophetaς: c Ps. i. i. iucundum hominem esse cum, qui inisere tur, & commodet. Quod quidem misericordiae genus ita Deo gratum est,ut idem Christus, quod uni ex suis, hoc est pauperibus, da
tum fuerit, tanquam sibi datum d , acceptum 4 M ut .is reserat, ac dantes, praeter vitam aeternam , centuplum etiam pro uno e accepturos pro- b-
miserit in hoc seculo. Qii ,cum ante oculos nostros continuo obvertetur, pauperes subditis nostris enixe commendamus: inter quos, quoniam Fratres sancti Michaesis concionibus acrificijs, audiendis conicitionibus, aliisque piis operibus, & ciuitati, & uniueris nostrae dioecesi non modicum asserunt comm dum, atque utilitate, sunt q. non minus paupertate , quam pietate conlpicui, eos fideliuauxilio dignos esse censemus; utque spirit lia seminantes auctoritate Apostoli i,tem . Uralia iure metere possint, nolumus,alios quos. vis mendicantes, qui ex indulgentia noli rata,
per dioecesim nostram quaestum iaciant unis S.Clarae Ciam riacae ciuitatis monialibus exceptis ad colligendas eleemosynas ire , prius aliam ab ipsis fratribus sancti Micha lis, pondus diei, &aulus nobiscum portantibus, collectae suerint. Si secus fiat, parochi,
tanquam mandata nostra iregligentes, arbitrio nostro mulctentur.
De conuersione coniugator lin.
C A P. I. T S 1 atritae pro sponsalibus data tae sunt,immo si ex sacri a CG-
ta cita denunciationes, coran q. parocho, ct duobus testibus prael litus hinc inde est consensus, nisi te inuis