장음표시 사용
371쪽
cem carnaliter cognouerint contrahentes,alis p ..em ter cor una, etiam altero b repugnante, & in- uito ad Religionem tratisire, ibique votum professioliis emittere, iure pol cli: non aeque, si corporum commixtione laerit matrimoniue e . -- consummatum, nisi coniuges c mutuo con-
'E, sensu 1 concubitu abstinere, ac Religionem ingredi maluerint.
Vlier, quae continentiam vovit, marito debitum reddere tenetur; etiam, si ad tempus voto ab uxore emisso a conseimserit, ita suadente ratione, ne committatur, Autust in adulterium; Deo, cui bona suscit voluntas buxori imputate ad continentiam, ut ait Au-
, et μ' mariti cesserit infirmitati.
A P. Vnic. I E', quae haereti- co, relicto marito, in nostram M N dioecesim transiugerit, et si ,
abiurata haeresi, gremium Ecclesiae apertum inuenit,ad socianda tamen vota transire minime permit latur.Haereticorum enim matrimonium, caensacro baptismatis sonte sint regenerati, veruesse non dubitamus, siue consideretur ut cω tractus, sue ut faciamentum: namque, ut sacramentum est,Christi coniunctionein cum Ecclesia indicat, aqua, quemadmodum ipse Christus, sacramentorum auctor b, nunquam disiunsitur, ita ab uxore vir c,quoad connubi j obligationcm, nunquam potest separarii quoad, quandocumque legitime fiat, remanete d tamen debet mulier inupta,cum, prae tete diuinam legem, qua vetatur diuortium, id quoque suadeat etiam ciuilis, ac quodam modo naturalis ratio: nam, si, vel uxori, vel marito, ob alterius cor uim haeresim a matrimonio diuertere licerct, sertasse fiequenter eueni. et L ut occasione discordi aut hic, aut
illa haeresim fingcret. Sed & validum gest
inatrimonium inter catholicum hominem,&haereticam, vel schismaticam, vel quamuis aliam baptia alam mulierem contractum, non item,si inter catholicum, & non baptizatam, etiam neat hecuincnam, & ad suscipiendum baptismum paratam mulierem, contrahatur Quapropter, si alter eorum ad alias nuptias transierit, scparetur, ac salutari poenitentiae committi erroris adnionitus, ad primum mati imonium redire compellatur, ae parochus, qui ei contubernio interseerit, ad annum ab ministratione sacranictorum suspendatur.
C A P. I. Ni 'LIMITATES populorum, quae, grais ante peste, siue altari V calamitate urgente, voverint
Ecclesias conlituere, aliave νpia opera peragere, si intra istempus a nobis eorum consentu praefixum fictre non inceperint, perfecerintque, quod voverunt, a sacris,tanqua interdicitae,arceantur, nec ad diuina admittantur, donec se rint opera absoluta, aut appareat, per ipso non stare, quo minus abseluantur . nobis de eorum flatu certioribus factis. Nihil etenim tam debitum est, quam, quod votum est;nec quicquam prodest, immo obest vovere, nisi vota reddantur,clamante Propheta Vouete, de reddite Domino Deo vestro, ne, scilicet, Christiani deteriores sint, quam fuerint ethnici Romani, qui, tametsi salibs deos colebant, non tamen minus pij in soluendis, quam in b suscipiendis votis, fuere: ideo vo-uens, antequam votum solueret, voti reus cdiccbatur, ac ni: i solueret, damnabatur, qui vero soluebat,solemnibus hisce verbis d: vinium lolui lubcns, merito id se fecisse testabuttit: quae quidem verba his notis v. S. L. M.
C A P. .I I. Privatarum autem persenarum vota religionis ingressu soluta esse intelligantur, cum omne votum in Religionis a obleman tiam commutari possit, dum ea religio a san
cta Apostolica Sede approbata sit. C A P. III. CAnonicos dignitatem obtinetes, alto'.
omnes,qui propriis beneficiis personale onus,vel ut aiunt seruitium annexum habent , absque nostro consensu , quodcumque residentiam impediat, vovere prohibemus, ctim vota huiusmodi, nisi nobis annuetibus, Blui non possint, ne, scilicet, detur b clericis
di cum diminutione diuini cultus, animarumq. fidelium
372쪽
Acta Tarinta senta ccles Lib. III. 343'De religiosis domibus, ut Epi- . t scopo sint subiectae.
De statu Monachorum,& Canonicorum Regularium. λ
RAMMIMORUM auctorum tristi pio constat, monachos,
qui eremitae,& anachoretae dita 1 uni,homines,scilicet, in solitudine procul ab omnium mortalium consertio non in urbibus , locisvestequentibus, sed a in montibus, ac speluncis sub certis legibus, atque institutis v seorsum a clericis vitam durissimam transigere olim consuevisimumque non essent sacerdotes, sacras communes aedes lusci dorum satia, mentorum .causa adijsse si, Missasq sibi a s
cerdotibus celebrari curasse,donec, proced re tempore, maiores nostri melius cum hu
iusmodi piis viris, Christiani'. populis agi
duxerunt, si in unum coirent, ac, relicta solitudine, comammiter ς viinrent, utque magis venerabiles essent, clerici fierent, ac,inquam in republica, unum veIuti Principem,quem nos Abbatem, Graeci Archimandritam, vel Coenobjarcham, appellant, ex proprio cor
pore sibi crearent, qui omnibus praeesset, Gcut clericis secularibus pra; sunt Epistaei. Quod,chm summorum Pontificum auori,
tale confirmatum, Iongqq. via iis uniuersqorbe Christiano receptum sit , nobis minime probantur, nec tolerand0β celemus eos, qui, monastico habitu iam suscepto, vitam claustralem salainniter professi sectioi , ac Iou rint, in cauernis, ac montibus delitescere
nisi id a sancta Sede Apostolica eis speciali
TAmetsi,canonicos regulares ad benei
ciorum parochialium regimen assumi polle, per milit innocentius Papa a eius nomi. tertius ; nos iustis dc causis animum no-
canonicos ad curam animarum nostrae dioecesis, aut nostra,
aut Vicarii generalis nostri collatione admitti de
UST, MI CVT. Ecclesiasti monaste
r ria, hospitia,alia'. religiosas aedes sine Episcoporum auctinsitate aedificari non polle,cerrtum est, ita, & eorum iurisdicticuri, atque arbitrio, eas subiici maxime cinnienit, is, scilicet, unusquisque Episcopus loca omnia sacra, ad pio'. usus in lituita , , quae intra suae dioecesis fines posita sint , nisi eius potestate Apostolico priuilegio
crimantur quamum necessitas, aut locoruutilitas urgeat, visitare, reformare, atque or dinare valeat. Quod cum ante oculos no strox assidue obvertetur,omnibus rectoribus,& adininistratoribus hospitalium, & in ciuibtate,& extra ciuitatem nostram existentium, mandamus, ut, quae in v eorum fundatione, siue institutione, statuta sunt, diligenter, a que ad unguem observent, neque locis, quibus praesunt, ullum instini damnum patiatur. Qui in ossicio deliquerint, administratione perpetuo priuetur,omnesque,& singulas res, ain pecunias, quas in prψprium usum couetasas iuisse, eorumve negligentia , aut culpa , periisse constiterit, integre eisdem locis resim tuant, aut caueant de plena restitutione, aciari victione facienda iotra tempus a nobis, vel a successeribus nostris, eis praefigendum. In posterum vero huiusnodi curae, seu adni,nistrationes, uni ei: eidem perssinae, siue ea ex laicis, siue ex clericis sit ultra trienniunullo pacto committatur. Administratores autem singulis i annis nobis, vel 1 nobis delegatis, rationes, ct computa exacti, & expe- si reddere omnino teneantur. Nec admittatur quisquam ad huiusin odi curam, qui Aia muneri sim plene , ac fideliter satisfacturum in nostris. vel in nostri generalis Vicvij manibus, non iurauerit, si hospitalia in hac ciuirutate sint, sin extra eam suerint, in manibus tectotis loci, in quo extiterint.
CAP. II. SodaIitates, quae & confraternitates,&
poenitentium sesietates, nuncupantur,ut
in religiolb instituto, inceptis'. pietatis Otachs ad diuinae maiestatis honorem, anima rvmq. aedificationem, atque solatium, persi uerare possint, ab Archiepiscopis Iaranta-siensibus, seu statis temporibus, seu quand cumque libuerit,rissiari debere dicimus, non1bluma
373쪽
Mum, quo earum libri, regulae, & constitutiόnes diligenter recognitae,si quid vitii temporum iniuria contraxerint, purgentur, sed&, si opus fuerit, quo utilius resermentur. Quod quidem nos, vel ipsi faciemus, vel, ut auctoritate nostra pris locora qualitate ex ctissim fiat, assidue curabimus.
C A P. III. OVamquam vehementer cupimus , in
hac c iuitate, & per uniuersam dioec tim nostram, nouas subinde erigi contate nitates, ut cum diuini cultus augmento excistetur fidelium pietas; unde,apparentibus umrae charitatis argumentis erga Deum,& pr ximum , catholicae veritatis hostes confiisionem suam facilius agnoscant; non tamen permittimus, sacerdotes, aut clericos, aut alias qualuis, etiam summa dignitate, atque auctoritate praeeminentes personas,ullas c6fiaternitates instituere posse, nisi a nobis ea de re in scriptis impetrata facultate. alioquin, Institutiones omnes nullas esse declaramus, earumq. auctores graui poena arbitrio nostro infligenda ,dignos pronunciamus.
Sed, postquam constaternitates auctorita. te nostra erecta fuerint, in illis publicos recipi peccatores, nisi resipiscant, prohibemusrquod, si recepti, malos in bonos mores non mutauerint, de superioribus Obiequentes non fuerint, omni spe nouae receptionis amisia, ex constatrum laedaIitate absque morax ij ciatur.
Prohibemus item, ne in eorum oratorijs, siue sacellis, ulla deiunctorum,& confiatrum cadauera sepultura tradantur, nisi, id eis licere priuilegio, aut conliaetudine,constiterit, aut a parochis ea de re sine diminutione, aut detrimetito pollionis funeralium , quae cuicumque parochiae, iure, aut consuetudine obuenire solet, licentiam habuerint. g. 3.
Missas celebrari non sinant,antequam purochialis suerit absoluta , nisi populorum commodum aliud postulauerit cum expressis parochorum consensu. 9. q. Vesperae praeterea ab ipsis cosatribus minime recitentur, nisi ante, aut posteaquam in Metropolitana , veI parochialibus Eccle- sis fuerint recitatae, ut, scilicet, nullum.
doctrinae Christianae scholis ageratur impe
Ad processiones vocati, si non praesto siserint,abeoruin exercitio suspendantur; nec restituantur, donec resipiscentes,nobis,HI v, rario nostro generali, se in posterum es temperaturos iureiurando promiserint.
C A P. I V. VT vero,quaecuque bona hospitalibus,
confiaternitatibus, alijsq. religiosis locis relinquuntur, iuxta relinquentium volum talem plenum consequantur effectum , tollaturque omnis occasio onerandi conscientias eorum, ad quos maximε pertinet,testantium pietatem mature,ac syncere executioni mandari; notarijs, ac cancellarijs praecipimus quod di in visitatione parochiarum laciem dum esse decrevimus ut, quicumque ex ipsis testamenta, aut legata habet in actis suis, is; trium mensium spatio, a promulgatione praesentium constitutionum incipiendorum, qui autem de illis rogatus in posterum fuerita post mensem a die notitiae mortis testatoris incipiendum; id nobis significet, tradito su fgnato exemplo particulae legatum contibnentis , atque non sine competenti mercede.
C A P. V. LF gata omnia, & onera, quae eadem ho
ipitalia, confiaternitates, aliaque pia loca soluere, ac portare tenentur, in libro ad id concinnato quamprimum distincte descriabantur, cuius exemplum publici notari j in nu signatu in archiuium Archiepiscopale nostrum defciatur, ne temporum iniuria perire possit. Sed, si confiaternitates proprium quoque Archiuium, in quo authenticae scri plurae deponantur, habuere voluerint, id vefacere possint, permittimus, sed simul in Asechiuio nostro asseruentur.
C A P. VI. IVbemus denique, ut eadem lePta, atque
onera cum temporum assignatione, quibus singula persolui debeant, in particulari tabella breuiter, ac distincte, describantur . Quae, ubi eiusdem pii loci gubernatores, seu confiatres ad deliberandum de publicis negotijs conuenire soleant,semper affixa remancat, ne ullo unquam tempore piae testat rum voluntates, aut pbliuioni mandentur,
De capellis monachorum,& alio rum Religio rum. Tit. XXXVII.
C A P. I. V O NIA M, Ecclesias oppidi
Belli sortis a praedecetaribus v nostris pleno iure alienatas, aut donatas fuisse illius loci monachis, minime constat, quamuis illis concessae, vel cum eorum bonis
374쪽
Αcta Tarantasiens siccies Lib. I II. 347
VI consequens est, illarum a institutionem ad nos omnino iure spectare . ' Quapropter, cum,eosdem monachos inibi b, --Σ 'residere permisium non sit, nullus, vel perpetuus, vel amouibilis vicarius, ad earunde Ecclesiarum administrationem constituatur, ii praevio examine, ad id munus obeundum idoneus a nobis liudicatus non fuerit: quem tamen secularem si sacerdotem, non mona chum , esse debere, ac de animarum regimiane, omnibu'. circumstant ijs ad parochi o ficium periinentibus, exactam nobis rationem, nostrisque succetaribus reddere d teneri, declaramus .
C A P. II., istadiis et Icut secularia a beneficia inter seculares 'ε. o clericos secesarium collatorum auctoritate distribuuntur, ita & ad regularia beneficia Praelatorum regularium collatione regulares personae legitime promouentur, dummodo i collatores beneficia conserendi in mora non fiterint: quo casu, collationes abuque controuersia ad nos deuolui lex sacrorum Canonum praescripto declaramus. In mora
autem esse collator ille intelligitur, qui m nacho non sui ordinis licet sub eadem regrula militet beneficium constrat , collatarium enim, & eandem regulam profiteri, & eiusde instituti, necesse est, sic ine. v. a. quidem dissert ordo a regula: plures enim ordines sunt sub una regula militantes. Re gulae vel 5 quattuor sunt: Sanctorum, nempe,
Basilij, Benedicti, Augustini, & Francisci ALsisiatis, a quibus, veluti certi istinis fontibus, Obleruantiae, ac uiuendi normam hauriunt caeteri,siue ordines,siue congregationes Regulares, una excepta Carthusiana, quae nullam ex ijs quattuor agnoscit, sed propriam habet regulam. Quapropter, si beneficium sit ordinis sancti Benedicti, conferri nequit monacho Cisteretensi, neque contra, nisii ex dispensatione summi Pontificis, qui, ut alibi diximus, cum sit ordinariorum ordinarius, plenissimam d habet in beneficijs potestatu.
C A P. I. N A BOV tam plures sunt,tum E , ij εἰ clesiastici, tum seculares ho
mines, qui, eligendi, seu praesentandi ad Ecclesias, capeI- lanias, hospitalia, aliaq. bene. e. , ficia Ecclesiastica vacati a ius habere sibi per-2'. - suadent, ut, quod a sacra a Tridentina Synodo sancte constitutum est , execurioni mandetum praeter id, quod in visitatione nostra speciatim decrevimus omnia iura, priuil gia , ac fundamenta, quibus ea electio, aut praesentatio, fieri legitime possit, intra duos menses a die publicationis praesentium in rum computandos, nobis, aut Vicario nostro generali, exhiberi iubemus. quo termino et pse, nisi exhibita fuerint, quod iure communi statutum est, obseruandu esse intelligatur. C A P. II. IN suturii vero nemo, siue Ecclesiasticus, siue secularis, cuiuscumque ordinis, & dbgnitatis fuerit,alia prorsus ratione iurepatrinnatus acquiri sibi intelligat, quam, si Ecclesiam, beneficium, aut capellam,de nouo sumdauerit, & construxerit, seu iam erectam, ac susticienti dote carentem, de proprij s, de patrimonialibus bonis dotauerit: institutio vero huiusnodi nobis, nec alteri nobis a inse- Σ t
riori reseruata censeatur. sis V. ,
C A P. III. SAne, cum beneficiorum iuris patronatus
rectores vitae integritate conspicuos esse, ad diuini cultus, decus, atque augmentum 1
Christianae Reipublicae non parum intersit, apposite quidem, atque opportune,ex iuris δ' Pontificii, sacriq. b Concilij Tridentini prae- ra reti scripto, qui ad huiusmodi titulos admitti dei bent, Episcopis locorum,ubi extiterint benei ficia, a patronis praesentandi sunt, ut pietatis
i studio, morumq. candore probati, ad sacra ministeria canonice instituantur. Patronosi igitur, nisi intra quattuor menses,si laici suel rint, aut, si Ecclesiastici, nisi ς intra sex, ad e e..n rea. t regimen Ecclesiarum rectoribus carentium i viros idoneos nobis praesentaverint, priuile-l gio praesentadi toties decidisse, dicimus,quoties Iegitimum praesentationis terminum
l absque praesentatione praeterire patiantur, eiusque nestigenitie causa ius conserendi eadem beneficia, ae si libera essent, ad nos deuolutum esse, declaramus.
LIcet constituens iuspatronatus, extra bona sua illud esse profiteatur, sicut do- . minus manumittens seruum, seruo priuatur; attamen, si cur, qui libertatem dat , quodda a'. r. &to sibi ius in liberto retinet, ita & patrono in a pina beneficio iurispatronatus a se fundato remanet ius, quod, praesentandi, appellatur. Caeterum praesentans nihil prorsus ex bonis, aut iuribus, aut reditibus Ecclesiae iurispatron tus, vel propria auctoritate percipere, vel a praesentato quavis ratione exigere, aut sibi retinere potest, nisi sortasse, cum, Vrgente . .
paupertate,sacrarulii b constitutionum sustra. .,uieumque
gio, patrono succurrenuuin sit: quod tamen, in
375쪽
in nostra Iurisdictione sine auctoritate nostra fieri nolumus, ut egentibus pro pers arum qualitate ac beneficiorum reditu, opportunὰ consulatur. Qui secus secerit, fidelium communione priuetur, tu'. praesi mandi statin amisisse intelligatur.
Ut autem iacilius,quod hac de re in C - .cilio e Tridentino statutum est, debitam ex ' cutionem assequatur clericis omnibus beneficia iurispatronatus obtinetibus praecipimus,vi,quoties a patronis aliquam huius mi mo Iestiam habuerint, eam illico nobis,aut Vicario nostro generali,significent, alioquin a d, uinis arbitrio nostro suspendantur.
Idem dicimus, si patroni iuspatronatus ve-diderint, aut alio titulo in alias personas c, erasi canonicas sanctiones transtulerint: eos enim casu,non silum excommunicationis,&; si uniuersitates fiserint; interdita poenas su eant, sed & ipsius iuspatronatus priuilegijs statim priuati intelligantur. S. 3. Caetera, quae ad iuspatronatus periinenta sacro Tridentino Concilio petenda sunt, cuinius decreta ad unguem obseruari madamus.
De censibus,exastionibus, r curationibus Tit XXXIRC A P. I. D TVoΝi Abi Episcopatus, inter
χ animam subi j ei, asserit Apo
stolus; esse censetur, subiectio vero ex tributi, seu census si lutioni , quod seperiori penditur, manifeste algiuturi l. ca Omnia religiosa Episcopis,tamquam b iublimioribus potesatibus,sive superioribus subdita,censum pendere ς teneatur,
nempe, ut dunid spiritalia seminat, carnalia, seu temporalia, emidem Apostoli auctoritate, iure metere possint.Quod, clim in uniueris Christiano orbe in recognitionem Epist palis potestatis,& praeminentiae receptum sit, ut E noliris quoque subditis erga nos o seruetur, decimam partem fructuum beneficiorum in nostra dioecesi existentium sing lo quoque quinquennio, ut antea consueuerat, ab eorum rectoribus cathedratici, vel charitatiui subsidi j loco nobis repraesentari
Exactiones vero, quae tributum quoddam sunt, di extra ordinem exigi solent, si stipet- ueniat necessitas φ, permittimus, sin mimas
PRocurationes autem, hoc est erogationes, seu Blutiones expensuum, quae visitatoribus provisitationedebentur,remitti a mnullo pacto debent, siue ad clericos , siue ad lateorum uniuersitates, pertineant, ut in no- LIII stra dioecesi eκ antiquusmo usi fieri consileuit, idque optima ratione, cum visitationes ad commodum, atque utilitatem , tam clericorum, quam laicorum institutae sint, ita, ut saera Synodus di Tridentina, eas, tanquam maxime necessarias, in qualibet dioecesi sim gulo quoque anno fieri praecipiat, aut saltem singulo quoque biennio, ubi propter dioec: sis amplitudinem, annua visitatio commode absolui non posiit: quod tamen, nos facere non posse, moleste serimus , cum ex conuentione inter praedecetares nostros, atque uni uersitates nostrorum subditoruin pluribus abhinc annis inita, visitationes ad septennium usque proserendae sint, ne, scilicet,populi,qui vilitatoribus victualia subministrare tenetur, se supra vires grauari conquerantur. Verum, quoniam longilsimum videtur spatium septε annorum, utque fideles fiuctibus ex visit tione prouenientibus non destaudentur, a cedente praesertim tanti Concilii auctorit te, chm dioecesis nostra, propter suam latit dine quotannis visitari sine magno incommodo nequeat; placeret, id fieri singulo quoque biennio: sed, ne subditi impensis fatigε-tur, habeatum. conuentionis, cuius menti nem fecimus, aliiqua ratio Mediam viam elegimus, nempe, ut, si annuat summus ς Pomtifex, visitationes trienni; tempus minime P -- excedant.
Verum, quo ipsi subditi nostri, quoad eius
fieri poterit, minime necessarioruni sumptuu ere, atque occasione, liberentur, non pr pter comitatum praedecessorum nostrorum, quem modestum filisse credimus,sicut,& -- ster fuit,tum,quoad numerum famulantium, tum, quoad tempus, visitationis nostrae munere , quantum per negotia licuit, quam celerrime absoluto: sed, quia circumstantium populorum primores,& plurimi prouinciales presbyteri,& clerici tempore visitationis turmatim confluere lent , quo Alchiepiscopus est diuersurusubique, tanquatri in lautissima
mensa, magnoq. nuptiali conuiui O,large comedere , ac bibere sumptibus locorum, qui visitantur,ne tales scandalosae comessationes altiores radices agant, in ino,ut penitus abusus ine aboleatur,mandamus s, udicis loco: ui ub
376쪽
Acta Tarantasiens Eccles Lib. III. 349
sub poena arbitrio nostro imponenda, ne , dum visitationes fient, aliquem, qui non sit ex comitatu visitatorum, impensis publicis ad mensas visitatorias ullo pacto admittant, aut admitti permittant.
Utque corrupteIa haec stirpitus euellatur, ipsiq. syndici ab hac molestia in perpetuum omnino liberentur, si esculenta, quae, iuxta canonicas sanctiones, visitatoribus subministrare tenentur, pecunia redimere voluerint, dimidia parte expensarum,quas in huiu, modi cibariorum apparatu facere soliti sint, contenti erimus eo libentius, quo subditos nostros, ex frequentiore visitatione nullum incommodum si rei mundanae iactura cum caelestium diuitiarum lucro conseratur) immensam vero utilitatem consecuturos, obscure providemus.
, T Eque Ecclesiae nomine censeri, neque
I l titulum posthac,vel usum Ecclesiae ha
bere , volumus siue ab uniuersitate, siue a priuatis personis aedificanda proponatuo nisi eam, cui δ integer mansus pro b dote construriatus sit, hoc est, tantum agri, seu reditus a nui , quantum sufficere videbitur ad clericu, qui in ea sacrorum curam gerere debeat, proministerij, Iociq. qualitate decenter alendu,& supellectilia Missis celebrandis necessaria comparanda, & quantum opus fuerit, reno uanda eodem sere modo, quo, quis, vel ducendam,vel iam ductam, ornandam sibi ux rem duxerit, ut apposite annuit Ioannes cChrysostomus his verbis: Quasi ducta uxore, vel sponsa, vel data virgine, sic erga E clesiam affectus sis, dotem inseribe illi: ita tibi benedictionis praedium multiplicabitur.
De consecratione Ecclesiae, vel altaris. Tit. XL.
C A P. I. C C L E SI AE, antequam dedita cationis,aut venerabili conse- E erationis charactere sanctificentur, opera dumtaxat hominum videntur: ideo, ut ab humanitatis labe quodammodo vindicatae, tanquam Dei domicilia, in summo honore haberentur,dedicatae sunt,etiam apud cinnicos, quorum quidam non indoctus scribit, dedicatione Deum induci, ac sede destinata locari. Consecrantur quidem Ecclesiae,quia, ut ait lancius Thomas di,cum non sint gratiae sulceptiuae,ex cosecratione adipiscuntur quadam spiritalem virtutem,per quam aptae re Acta Eccles Taramas duntur diuino cultui ; cuius dignitatem nos,
quantum possumus, augere studentes, in Ecclesiis, ac capcllis, quamuis nostrorum antecesserum consensu recenter constructae fuerint, Missas ς celcbrari prohibemuS,antequam solemni ritu a nobis conlccrentur,qui
bus solis d Episcopali praeminentia id mune
C A P. I I. Consecratione ad Episcopos,ut diximus,
tantum pertinente, in Concilio Lat ranensi sub Leone X. celebrato prohibitum est Regularibus, ne Ecclesiae, vel altaris comsecrationem , vel caemeter ij benedictionem, ab alieno Episcopo petere audeant. Quam sane constitutionem obseruatione dignissima in nostra dioecesi diligentissime obseruari, iubemus, ac, si negligatur, Ecclesiam illam sic
consecratam,vel ,ubi fuerit altare contra eam costitutionem pariter consecratu, vel mem terium benedictu,interdicto subiacere,quam
diu aliud de illa statuere nobis visum fuerit. C A P. III. Goniam non desunt inter Regulares,
qui non sine scandalo, quam non ha- Dent auctoritatem ibi temere tribuentes,n6 sol sim sacras vestes, corporalia, aliasque huiusmodi res Ecclesijs secularibus dicatas benedicere,verum etiam calices ,& patenas,cωsecrare audent, sub excomunicationis poena prohibemus,ne quis secularis clericus audeat ullam a Regularibus similem consecrationε, aut benedictionem accipei eripsis vero RG gularibus cuiusuis rei consecrationem,ac b
nedictionem, nisi id priuilegio Apostolico sacere possint, omnino interdicimus, ac transis gressores , tanquam lacrorum canonum vi latores , a luis superioribus puniendos relinquimus . Eam autem consecrationem, ac benedictionem, eodem deficiente priuilegio, tamquam a non habente δ potestatem factam, nullam eise declaramus.
C A P. IV. Uandoquide superior ibus annis, ard& I te beso, praeter furta, rapinas, incedia,caeges, di stupra no pauca militu licentia patrata, etia sacras res conculcatas,Ecclesia'. ipsas, ac loca plurima religiosa fuisse violata in nostra Prouincia, caedendum est, dubitatum fuit, an Ecclesiae deberent iterum ben
dici, aut cosecrari; dicimus nos,Ecclesias pollutas noua conseciatione non indigere ia,
sed satis esse, si aqua solemniter benudiet a aspergantur. Aliter dicendum est de altati, de mensa, scilicet, altaris ' si mota suisse sappareat, vel, si sacri altaris Iapis sigillum .
continens enormiter confractus, vel dimi-Get nutu S
377쪽
nutus suriit, namque iterum debet conse uari . Porro, polluta Ecclesia humani iam h φ . eod. guinis' vel seminis effusione, vel, quia in ea
e e. . eod. e X communicatorum cadauera ς sepulta sile-
eod. rint; etiam pollutum caemeteriumqEcclesiae coniunctum,esse intelligitur,nec tamen quia Iocus semel Deo dicatus amplius consecrari debet iterum consecrandum est, sicut, nec Ecclesia,nisi fuerit igne ς consumpta. Neque cooster.ὐε. etiam, si tectum, illiis parietibus,corruerit,
ζiat: iterum debet Ecclesia consecrari L nisi fracta
sit altaris mensa. Cum autem consecranda est, diligenter mundari prius, & exorci et arit epistαι. debet, ut, ubi diabolus g, leonis rugientis more, quaerens semper, quem deuoret, malignis: artibus de peccatore H triumphauit; ibi diuinae benedictionis virtute victus, conculcetur:&, ubi peccati suggestione Christianae fidei contumeliam machinatus est; ibi caelestis auxilij brachio, & fatanica eludatur indust ita,
ct orthodoxa pietas suam retineat maiestatem. Altaria vero quorum conlecratiis ambigua sit, omnitIO consccrent .
Eugenis IV. in Concilio Florentino generali. C A P. I. E R TI VM est Eucharissiaesiacramentum, cuius materia est panis triticcus,& vinum de vite, cui ante consecrationem
aqua modicissima admisceri debet. Aqua autem ideo admiscetur, quinniam, iuxta testimonia sanctorum Patrum,ae Doctorum Ecclesiae,pridem in disputatio. ne exhibita, creditur, ipsum Dominum in vino aqua permixto hoc instituisse sacramentu. Deinde, quia hoc conuenit Dominicae passionis repraesentationi. Inquit enim B. Alexa- det Papa My intus: a B. Petro in sacramento. rum oblationibus,quae intra Missarum solemnia Domino offeruntur, panis tantum, & vianum aqua permixtum in sacrificium offerantur . Non cnim debet in calicem Domini,aut vinum sbium, aut aqua sola oferri, sed utruque permixtu, quia utrumque,idest languis,& aqua, ex latere Christi profluxisse legitur: tum etiam, quod conuenit id significandum huius sacramenti effectiana, qui est unio populi Christiani ad Christum: Aqua enim p pulum significat, secudum illud Apocalypsis: Aquae multae, populi multi. Et Iulius Papa Secundus post B. Sylvestrum,st . Calix D
minicus iuxta canonum praeceptum vino, &aqua permixtus debet offerri . quia videmus, in aqua populum intelligi, in vino vero ostedi sanguinem Christi. Ergo, cum in calice vinum, & aqua miscetur ;Christo populus adunatur, & fidelium plebs ei, in quem credit, copulatur, & iungitur. Cum Ergo,iam Sancta Romana Ecclesia abeatissimis Ap stolis Petro, & Paulo cdocta, quam reliquae omnes Latinorum, Graecorumq. Ecclesiae, in .bus omnis sanctitas, & doctrinae lumina Aaruerunt, ab initio nascentis Ecclesiae sic seruauerint, & modo seruent ; inconueniens admodum videtur, ut alia quae uis regio ab hac uniuersali, & rationabili discrepet obse uantia. Decernimus igitur, ut etiam ipsi A meni se cum uniuerso orbe Christiano con- rment, eorum q. sacerdotes in calicis oblatione paululum aquae prout dictum est) ad-m liceant vino. Forma huius sacramenti sunt verba Saluatoris, quibus hoc conficit sacra mentum . Sacerdos enim in pellona Christiloquens, hoc conficit lacramentum. Nam
ipsorum verborum virtute substantia panis in corpus Christi, & substantia vini in sanguinc conuertuntur, ita tamen, quod totus Christus continetur sub specie panis, di totus sub specie vini, sub qualibet quoque parte hostiae consecratae, ct vini consecrati separatione facta, totus est Christus. Huius sacramenti effectus, quem in anima operatur digne lamentis , est adunatio hominis ad Christum . Et, quia per gratiam homo Christo incorporatur, & membris eius unitur, conseques cst, quod per hoc sacramentum in sumetibus digne gratia augeatur, omnemque cffectum , quem materialis cibus, di potus, quoad vita agunt corporalem, stistentando, augendo,reparando, di descetando ; lacramentum hoc, quoad vitam operatur spiritualem, in quo ut inquit rbanus Papa gratam Saluatoris nostii recensem iis memoriam, a malo retrahimur, consertamur in bono, dc ad virilitum,&gratiarum proficimus incrcmcntum . .
C A P. II. Postulat Redemptoris nostri erga humanum genus summa, immensaq. charitas, vi,quod a Romanis Pontificibus, urbano IV. Martino Quinto, atque Eugenio Quarto, ad honorem statistissimae eius humanitatis, animarumque fidelium utilitatem statutum fuit, temporumque longinquitate hominum memoria excidit, ad subditorum nostrorum notitiam, usumque reuocetur. Quod quidem huiusmodi est, ut, quicumque sacrosa licti
Christi corporis sesto die cuius selemnitas
378쪽
Acta Tarantasiens Eccles Lib. III. et e i
seria quinta post octauam Pentecostes cesmbratur diuinis officiis interfuerit; largissima
lucietur peccatorum suorum remissionenia,
scii indulgentiam, hae scilicet horarum eao nicarum distinctione, videlicet, pro Matutino, Missa, ac primis,& secundis Vesperis,ducentorum dierum: pro prima, Tertia, Sexta, atque Nona hora, ac Completorio centum sexaginta: Singulis vero cuiuslibet octauae
diebus fies ium ipsum subsequentibus: pro MMtutino, Missa, ac Vesperis, ducentorum t pro reliquis autem horis , octoginta. Qui autem eodem sesto,&octauat diebus occasione linplicationum, seu processionum , rosianctum Eucharistiae sacramentum deduxerit, vel reduxerit, aut pro pace,& tranquillitate Eccle- Μissim celebrauerit, aut eandem Euch ristiam sumpserit, vel festo,vel quolibet in uae die, ducentorum dierum indulgentiam. lucretur,& totidem,qui sanctissimam hostia,
dum ad infirmos desertur, vel praecedendo, vel sequendo cum accenso lumine,veneratus fuerit; centum vero omnes alij, qui eidem processioni, quoquo modo interfuerint, item ducentorum, qui verε poenitentes, & sacramentali consessione, conscientia expurgata,
pro sesto, seu vigiliae die , eiusdem sanctissimi
sacramenti selemnitate praecedente, ieiun
uerint, vel ex confessarij proprij consilio, vel alio quoquo modo, pium quiauis opus per gerint . Ad Missas, diuinaq. ossicia, interdictas etiam personas, quae causam interdicto non dederint, ut citius cum Ecclesia reconcia virentur, admitti statuerunt ij de summi Pomtifices . Quorum spiritualium munerum fiuctus, ut a subditis nostris facilius percipi po
sint, sub sanctae obedientiae vinculo parochos nostros obstringi volumus, ut singulo quoque anno diebus Dominicis, qui tantae s lemnitatis festum praecesserint, harum indulgentiarum summam inter Missarum solemnia alta voce populis suis recitent ita, ut ab omnibus intelligantur.
O A P. III. ET,qub subditi nostri maiore spiritus feta
uore in dies magis,ac magis ad propria
salutem accendantur, quod in visitatione parochiarum decrevimus,liae perpetuo valitura constitutione confirmamus, ut, scilicet,
eiusdem sanctissimi dominici corporis sodalutas, seu confiat emitas, in unaquaque par chia instituatur, cuius praecipuum munus sit sacrosanctam Eucharistiam,cum ad infirmos desertur, deducere, ac reducere. Quod,si ex lententia successerit, & tanti operis auctores
summi dispensatoris Christi Vicari, beneficio
ex inexavito Ecclesiae thesauro nobis etiam Acta Eccles TaravIU. procurantibus ) aeternas sibi diuitias eo a. rabunt, & popuIus de sui redemptoris honore tantummodo sollicitus, diuinorumq. princeptorum obseruantiae magis intentus, terr
nos honores calaabit, ciboque caelesti, Christi nempe pretiosissimo corpori, animae palatum affueiaciet.
Sed, ut constat res munus hoc facilius ob eant, terique utriusque sexus fideles tanto operi praesto sint, cum sanctum ad aegrotos deferendum fuerit viaticum, per campanae signum populum inuitari iubemus, ut, qui voluerit, cum funalibus, seu, ut vulgo appellantur, intonitiss, candelisq. accensis, debutum sacrosanctae Eucharistiae cultum opportune praestare possint.
Parochus vero superpellicio, & stola, &,
quandocumque commode fieri poterit, etiapluuiali albo indutus, humiliter, & composite sub decenti umbella, etiam alba, in arge
rea pixide iuxta formam a nobis traditam duas deserat particulas consecratas,ut altera ab aegroto sumpta, altera cum eode comitavi
tu, & honore reducatur Ecclesiam, voi sit
tabernaculum sermatum, quemadmodum in visitatione nostra dJcrevimus , in quo sacrosanctum Eucharistiae sacramentu toto amni tempore,qua decet reuerentia,asseruetur rardentibus ante illud perpetuis lampadibus. S. 3. Si autem Ionge absit aegroti domus, peri. saxosa,aspera, & dissicilia loca transeundum
sit, una tantum feratur particula in vasculo argenteo clauso, secundum formam a nobis in eadem visitatione praescriptam, in sacculo ex serico panno consecto, ad collumq. cho desa item Ierica appenso,duabus saltem pra euntibus laternis, intortitiorum, aliorumvὰ caereorum loco, quibus accensae candelae ita
aptentur,ut nulla ventorum,etiam veheme
tium , vi extingui possint. C A P. IV.FRuctus autem, qui ex pretiosissimi cor ra Le.1poris, ct sanguinis Redemptoris nostri
participatione percipitur,nulla potest orati ne explicari: eius tamen excellentia piae metes aliqua ex parte assequetur, quae huchari- Astiam lanti reliqua vero sacrameta rivulis cruparauerint.Vere enim gratiarsi origo,&sens est sacratissima Eucharistia, cum sub panis,& lini vini speciebus caelestium charismatum, ac lacramentorum auctorem, purissimumque bonorum omnium sentem,lesum Christum,su stantialiter, mirumque in modum contineat, unde omnis persectio largissime manat, &
379쪽
profluit. Quod, cum primitiuae Ecclesiae alani satis exploratum haberent,verae charitatis
spiritu inflammati orationibus b,aliisque pi
tatis ostic ijs edixe studuerunt, Vt panem angelorum, quantum per humanam fragilitate licerei,digne manducarent.Quam sane comsuetudinem summus Ponti sex Anactetus e a Beato Petro Quartus, & confirmauit,&,legelata, obseruari praecepit. Deinde, cum antiquae pietatis seruore tepesccte, primaevae charitatis studium paulatiin lentesceret ita, ut ad mensam Dominicam perraro Christiani accederent, sanxit summus item Pontifex F
bianus d , ut id fieret saltem ter in annor Natalis, scilicet, & Resurrectionis Dominicae,ac Pentecostes diebus, quod plura postea Con.
cilia ς confirmarunt. Sed, cum iniuria term porsthaec quoque costitutio obsolesceret ita, ut in plures annos sacra communio deserti inciperet,ac,quasi in desuetudinem abiret,eius successor Innocentius t in Concilio Lateranensi statuit, eos, qui singulo quoque anno , saltem lemel, tempore Paschae non comm nicarent, ingre Isu Ecclesiae, ac Christiana probiberentur sepultura: quod semper obseruatum est, hodieque adeo obseruatur,vi, non
modo Romae, sed in omni Italia ,&alibi v iustus ille mos communicandi reuixisse videatur , clan non desint inter Christianos, etiam militiae, mercaturae, alijsq. secularibus negotijs implicitos, qui dominicis,alijsque festis diebus, & quotidie, sacram sumant E charistiam, hocque non ex praecepto Ecclesiae, sed sumentium pietate. Quare,non clericos tantum , sed etiam viri utque sexus laicos nostrae dioecesis hortamur, ut diuinum hoc conuiuium frequentent, ne minus Religiosi, quam sint alii aliorum locorum Christiani, esse videantur. . S. vnic.
Iam verb,siquem propriae salutis oblitum, g Ecclesiae praecepto quod vix credendum est sacram Eucharistiam, saltem Paschalis solemnitatis tempore, non sumere, contingat, parochus, sub cuius cura ille suerit, statim die octauo Paschae elapsis, nomen, de cognomen eius ad nos deserre teneaturi, ut in contumacem censuris, & poenis, quantum iure Canonico statutum est, absque minra animaduertatur.
C A P. V. PArochi, ut certo scire possint, an Omnes
curae eorum crediti Paschatis tempore MEucharili iam sumpserint, uniuersos, & singulos,cum mares, tum foeminas doli capaces in suae parochiae finibus commorantes , describant, atque in Paschate non, nisii ijs, qui vel ipsis, vel alicui ex approbatis a nobis confestari A siue secularibus, siue Regularibus,
peccata sua confessi fuerint ; sanctissimum Eucharistiae sacramentum administrent. vero eodem tempore Paschali a parochia abfuerit, nisi, clim reuersus fuerit, fidem aD serat, se alibi communicauisse, Ecclesiae ingressu prohibeatur, donec Eucharissiam is,
quomodo Christianum virum decet, in propria parochia sumpserit: quod, ii interea eum
mortem obire contigerit, Ecclesiastica arceatur sepultura .
g. Iamo vero ,& gregem suum pastor cognoscat, di pastorem grex honore,debitilq. obedietis ossiciis prole quatur, simul, & utrinque perfici possit, quod diuinorum mandatorum dignitati respondeat, Christianasque animas
ab erroribus secpli ad salutis semitam reu cet, neminem c quisquis ille sit a tempore Paschali alibi, quam in propria parochia , sacrosanctam lumere Euchalistia, ei uidem a Concilij auctoritate permittimu3, nisi a iam bis, vel ab ipso parocho, ea de re licentiam obtinuerit. Proinde Regulares Ecclesiarum rectores,neminem sibi non subditum, dum Paschalis solemnitas celebrabitur, ad Domi-minicam mensam admittant; immo, quemcu-que ad suas Ecclesias ea de causa declinare animaduerterint, pie adhortentur, ut in propria parochia Ecclesiae praecepto satisfaciat. Quod, si sacere neglexerint, Eucharistiae administrationem, at diendarumque confessimnum lacultatem, sibi interdictam esse intel Iogant: sed &, qui Regularibus non subditus
in earum Ecclesiijs Paschae tempore comm ni cauerit, obligatione parochialis comm nionis proptet ea minime solutus esse existimetur,cum V duo praecipiat Ecclesia: alteru, sui fideles tempore debito, quod, Pascha esse, declarauit: alter via , ut in proprJs parochi s. sanetum suscipia iit altaris lacraimentum.
Ipsi autem parochi diligenter caueant, ne manifestos relatores, latroncs, blasphemos, concubinarios, alto'. id genus cflag, e- tiosos homines Christianae Reipublicae pelle , s Pe, hie ac faece, ad sacrosancti corporis Christi inen. IIsam ullo pacto admittant , in mo, nisi verae poenitentiae peripicua signa dederint, a tanti eos sacramenti participatione arceant,atque
reij ciant: contra vero anteactae vitae turpitudinem contrarius moribus eme dare paratos, 'di in Ecclesiae gremio conquiescere cupicies, amplectantur, consolentur, erigant,ac de di uina misericordia securos reddant;dicit enim Deus per Ezechielem , nolle i e mortem
380쪽
Acta Taranta siens Eccles Lib. III.
impii, sed velle, ut conuertatur a via sua, &
e mih ιε. vivat, neque venit e Saluator mundi vocare
: iustos, sed peccatoreS.C A P. VI. sacrificium Misse a unum,& idem es.
c. ih se tenemus cum eo, quod in cruce oblatum est , ita unus, atque idem sacerdos est, a tri , . unigenitus Dei filius, Christus. Ideo sacerdotes , qui Mime lacrificium osterunt, non suam, sed Christi personam gerunt, cum eius corpus, & sanguinem conficiunt; quod ipsius consecrationis verba aperte demonstrantmsi enim minister ait; hoc est corpus Christi, sed: Hoc est corpus meum, pertibna nempe Christi repraesentans, cum panis, & vini substantia in vera eius corporis, & sanguinis substatiam conuertit. Hoc vero admirabile sacrifi-
non laudis, ut sacra b etiam Tridentina bynodus exposuit aut gratiaruactionis, aut facit nudam commemorationc
sacrifici j, quod in cruce oblatum est, sed de propitiatorium lacrificium est, quo Deus nobis placatus, ct propitius redditur ἱ ac prodest illud offerentibus si cum intenso peccatorum dolore, ac fide, ad tantam mensam accesserint S uniuers, Ecclesiae,iam viuen. tium, quam eorum, qui in Christo de iuncti
e Cypr.Ι a. sunt, neque C sua plene crimina expiauerint.
Quamobrem sacerdotesd,quibus data est po-ι. teitas lactificandi pro suis, alienisque pecca- postquam diligenter perpenderint, qua
le, Quantumque sit eorum munus, qualisque
Ti te,& tremore, celebrent, hostiam q. iplam si, crosanctam, verum scilicet Dei filium,itata tractent, atque ita Deo patri offerant, ut sibi coronam aeternae gloriae acquirant, fidelibus vero imitandum talidae pietatis exem-
C A P. V I I. C, in salicta sancte administrari oporteat, sitque omnium sanctissimum Mi Lis mysterium, impium plane, ac mortiferum esse, iacerdotes celebraturos non perscrutari prius conscientias suas diligenter. Ante oculos igitur eorum ponimus tremendum illud sacrificium, quo genus humanum cum diuina iustitia reconciliatum est, eolque obtestamur, ne cum peccati letalis labe accedant ad . epist. . ad altare, nec Obliviscantur verbi Apostoli ad
Corinthios, qui manducat, & bibit indigne , corpus, scilicet, & sanguinem Christi iudicium sibi manducat, & bibit ; sed mentem
extollant ad tam sublimis minister ij contemplationem , quod as ut facilius poterunt, si post sacramentalem consessionem; priusquam. Missam incipiant, orationem aliquam ex iis, AEua Eccles Tarantes. quae in Mitali repetiuntur; genibus flexis a te imaginem Christi cuius corpus Deo patri oblaturi sunt pie recitauerint. Itaque in
sacrario, ubi celebraturi sacris induuntur vestibus, appendantur tabellae, in quibus, praeter sacras icones, huiusmodi etiam orationes descriptae sint, ut orantes, S piarum precum recitatione,& mentis eleuatione in Deum, viam sibi ad caelum aperiant. S. Vnic. Perpaucos credimus esse inter sacerdotes, qui ritus Ecclesiasticos adeo ignorent, ut nesciant, non esse celebrandam Missam, antequam recitatum sit saltem ossicium matuti-nhm,atque uti oportere vestibus, hoc est pIanetis , seu casulis, coloris , vel tempori, vclMissae celebrandae congruentis. Quinque autem sunt colores, quibus uti solet Ecclesia, albus, si ilicet, rubeus , vioIaceus, viri.
C A P. VIII. O Vandoquide canonici,parochimetr
politanae,caeterarum q. Ecclesiarum, ac taliciem totius nostrae dioecesis presbyteri, &clerici omnes, Missali, & Breuiario Ecclesiae Tatantasiensis telicto; diuina ossicia recitant, Missasque cclebrant ex Missalis, ac Breuiari,
Romani praescripto, rationi consonu videtur, idem obluruandum etiam esse in caeremoni j gad diuinum cultum pertinentibus. Quocirca Beneficiariis,Curatis, Canonicis, Presbyteris,omnibusq. aliis clericis nobis subditis, cuiuscumque conditionis,& dignitatis sint,m da inus, ut antiquis ritibus,&caeremoniis omissis, quaecumque diuinis ossiciis recitandis, &Missis celebrandis necessaria sunt, iuxta R manae Ecclesiae ritu, & caeremonias deinceps peragantur, atque inter caetera, ne in Missae
introitus Psalmus, qui incipit: iudica ni Deus, di in fine Euangelij secundum Ioan pars in calce Missae recitari Iblita, praetermi latur, ijs Missis, & diebus exceptis, quibus, aliter fieri Millatis Clementini nuper edit regulis praescriptum est. i
Vtique ab re non se erit,sacerdotem, ante qua e lacrario Missam celebraturus,egredi tur, quae recitare debebit, aut ea saltu, quae in dies mutantur, percurrere, ne culpa sua, aut catu praetereunda legi, aut legenda praeteriri, csitingat, aut ciun ad altare fuerit,haereat,aut
in quaerendis ijs, quae in actu tam venerandi ministeris promptissima esse decent,non sine
nausea, ac scandalo audientium, Occupetur.
Non egrediatur,nisi praeeute clerico talari veste,& superpellicio, i)u, ut vuls. loquituo